f$m£££/\ Soest toen - Soest nu Het oog gericht op geestelijken V.V.Y.-nïeuws <*lTloeclerdcicj Een vreemde tijd Uitreiking diploma's Veilig Verkeer Vrijdag 6 mei 1966 45e jaargang no. 35 Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a. Soest Telefoon 2566 - Postgiro 126156 Aanrijding Onvoorzichtigheid Interessant nummer van Flehite Ouderavond Onenbare Kleuterschool Duinweg Zomeravondvoetbal In de Gelderse gemeente Rheden heeft op de avond van de dodenherdenking de traditionele kerkdienst niet plaats gevonden. Wel werden een stille tocht en een korte plechtigheid bij het ge meentelijk monument gehouden. De reden, dat deze plaats het zonder her denkingsdienst moest stellen, was dat de drie plaatselijke geestelijken deze overbodig vonden en voorts, dat er van de zijde van de bevolking geen belangstelling zou bestaan voor deze kerkelijke herdenking. De kerkgangers waren hiervan niet op de hoogte. Zij, die de herdenkings dienst wilden bijwonen, vonden de deuren van de plaatselijke Gerefor- meerder kerk, waar jaarlijks op 4 mei een dienst voor de gevallenen wordt gehouden, gesloten. De predi kanten van de Gereformeerde kerk en van de Hervormde gemeente, als- medede pastoor van de parochie Rhe- den-De Steeg, hadden hun besluit pas kort tevoren genomen. Het drietal had aanvankelijk tien dagen geleden in principe toegezegd, dat zij, evenals in voorgaande jaren, bereid waren in de dienst voor te gaan Het bestuur van de Oranjever eniging, die de dienst jaarlijks orga niseert, werd evenwel door een van de geestelijken op de avond van de herdenking op de hoogte gebracht van het feit, dat de predikanten de kerkelijke herdenking niet nodig acht ten. Deze beslissing is ongetwijfeld een slag in het gezicht van hen, die wel de eerbied konden opbrengen om onze oorlogsslachtoffers te herdenken Zij waren er wellicht nauwer bij betrok ken geweest dan de drie plaatslijke geestelijken, die misschien niets en niemand in de oorlog verloren hebben. Was dat wel zo, dan zouden zij zich zeker nog eens hebben beraden over de vraag of de dienst nu maar zo moest vervallen De drie geestelijken hebben zich blijk- niet kunnen inleven in de gedachten- gang op de avond van de vierde mei, van hen, die een dierbare verloren in het oorlogsgeweld. Zij hebben het niet nodig gevonden om hen. die daar be hoefte aan hadden, in de gelegenheid te stellen te verwijlen bij hen die hen dierbaar waren. Wat voor hen waar schijnlijk het meest zinvol zou zijn, waar zij de nodige troost zoud°n kun nen vinden, in de kerkelijke herden kingsdienst - juist die moest verval len. De kerk is de laatste tijd nogal eens in het nieuws en lang niet altijd op een wijze, die vele gelovigen en ook de kerk zelf zouden wensen. Maar het kan moeilijk anders. Om een dergelijk besluit te nemen als de drie geeste lijken in Rheden hebben gedaan, moet men er toch zeker van uit gaan. dat er anno 1966 nog mensen zijn, die behoefte hebben hun dierbaren te ge denken. Dat de kerk daarvoor een plaats bij uitstek is, dat een geeste lijke hen morele steun zou kunnen ge ven - daaraan hebben de drie geeste lijken in Rheden blijkbaar niet ge dacht. KANTMAN. Ze zijn er de nieuwe spoorboek jes Een beetje duurder dan verleden jaar, maar aan hogere prijzen zijn we wel gewend geraakt. Toch is ƒ1,25 voor deze belangrijke reisgids niet veel. Wij hebben een goede voorraad inge slagen, dus hiervan kunt U profiteren. Op 22 mei beginnen de treinen volgens de nieuwe dienstregeling te lopen. Dit blijft zo het hele jaar door tot 27 mei 1967. Ook de boekjes van de N.S.-dagtochten zijn in ons bezit. Er zijn weer allerlei mogelijkheden. Denkt U ook eens aan de Deltawerken In een folder van Spido, Hellevoet- sluis wordt U het een en ander over de vordering der werkzaamheden uit gelegd Vorige week donderdag zijn we voor de derde en laatste maal met de bus in het kader van ..U.S.O.-busconcer ten" naar Tivoli in Utrecht geweest. De Directie van het U.S.O. heeft door middel van een stencil-blad de con certbezoekers laten weten, dat ook voor volgend jaar de gebruikelijke drie concerten weer zijn vastgelegd. De data laten wij hier volgen, zodat U hiermee alvast rekening kunt hou den. Het U.S.O. zal dan onder drie dirigen ten concerteren en wel op 20 oktober Frits Knol, op 12 januari Bruno Ma- derna en op 6 april Paul Hupperts. Solisten en programma's zullen wij U mededelen, zodra deze ons bekend zijn Het lijkt ons het beste, dat degenen, die zeker weten, dat zij weer willen meedoen, zich alvast bij ons opgeven met vermelding van de plaats in de zaal waarvoor zij graag in aanmer king willen komen. Met hardhorend heid of moeilijke ledematen kan reke ning worden gehouden. Wie de concerten hebben meegemaakt, weet hoe groot het genot was, niet al leen het beluisteren van het orkest maar ook het vaak grandioze optreden van de solisten. In het afgelopen seizoen hebben wij nog eens kunnen constateren, dat wij op de kunstenaars van eigen bodera met recht trots kunnen zijn. SOESTER OURANT Abonn p. kwart f 2.75 - per post f 3.25 Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag Spoorwegovergang Eikenlaan 1921 Het Is een wat vreemde week, deze eerste van mei, een week van tegen stellingen. Voorafgegaan door de koninginnedag, met stralend zomerweer ditmaal, dat overal tot opgewekte feestviering leidt. De 1-meiviering, na de oorlog toch al grotendeels verwaterd tot een meest binnenshuis gehouden onderonsje, werd door de zondag een nog minder opval lend iets. ^n dan is er op de avond van 4 mei de dodenherdenking, de vol gende dag de herdenking dier bevrij ding van de nazi-terreur. Helaas moeten we constateren, dat de herdenking der gevallenen en de vie ring der nationale bevrijdingsdag niet meer de aandacht krijgen, die men er aanvankelijk van had verwacht. We zeggen ..helaas" omdat die vermin derde belangstelling demonstreert hoe een groot deel van het Nederlandse volk nu, 21 jaar na het einde van de oorlog en de onderdrukking, geheel anders tegenover het maatschappelijk leven is komen te staan dan in de be zettingstijd en in 1945 nog het geval was. We zijn bezig het meest waardevolle, dat de bezettingstijd ons leerde, te vergeten, de meesten hebben dat al vergeten, namelijk onze verbonden heid. In „Aantreden", het orgaan van de Expogé, drukte een voormalig ver zetstrijder het als volgt uit: „Ik ben gereformeerde, do gefusilleerde opa Bakker was socialist, anderen com munist, katholiek, hervormd. Jood. atheist. maar wij keken elkaar die dagen in het hart en ontdekten in die andere een naaste en een vriend. Ik had zo gehoopt, dat die winst van de oorlog zou blijven Die winst is niet gebleven. Misschien kon dat ook niet Het eisende en snel voortrollende leven doet zoiets verge ten en noodzaakte weer tot eigenbe lang, dat voornamer werd dan het óók zien van het belang van de naas te. „Nood leert bidden" is een woord dat in de oorlogstijd bewaarheid werd, maar de nood leerde ook anderen hulp te bieden en hulp te aanvaarden. Nu er die nood niet meer is - zoals wij menen - drijven we weer uit el kaar. Nu stellen we weer fel eigen ge dachten tegenover die van de ander, zorgen voor ons zelf eerder dan voor de ander. De zakelijk aangelegde men sen van heden vragen zelfs „moet ik dat dan niet?" Ja, dat moeten zij misschien wel, in deze medog^nloze ren naar welvaart. Maar het is een verlies, al beseft men de betekenis van dat verlies niet. En er zijn sinds de oorlog de jon geren gekomen. Zij. die de oorlog en bezetting niet bewust hebben beleefd, die daardoor de lotsverbondenheid niet zo hebben leren kennen als zij die In het verzet of in gevangenschap zaten. Zeker, zij willen wel eerbiedig zijn tegenover hen die hun leven gaven in de strijd voor vrijheid en recht, zij willen wel begrijpen, dat de bevrij- herdacht en gevierd te worden. Maar het zegt hen zo weinig, want zij waren er niet - althans niet bewust - zelf bij betrokken. Zij hebben er over gehoord en gelezen, zoals zij ook hoorden en lazen over gruwelen door Jappen begaan, door Russen, Chine zen. Arabieren en negers enzovoort. Overal ter wereld werden en worden mensen belaagd en afgemaakt door andere mensen. En wij hier, ook de ouderen, gaan er aan voorbij, omdat het ver van huis is, niet ons direct belang raakt, ook omdat wij daar toch geen hulp kunnen bieden. Maar onze eigen doden en onze eigen bevrijding zijn we veelal ook bezig te vergeten aan ons voorbij te gaan. Nog niet zozeer in de rijen van het voor malig verzet en wat zich daarmee ver want voelde, maar dit is een uitster vende groep, die dus jaarlijks slinkt. Nog pogen we de herdenking der ge vallenen in ere te houden, omdat wij ouderen van thans ons nog sterk met hen verbonden voelen, velen van hen hebben gekend. Maar wij ergeren ons een beetje aan de wijze waarop deze herdenking thans moet worden geor ganiseerd. aan het officiële gedoe en de gewichtigheid hierbij, aan de schoolklassen die er naar toe worden georganiseerd „opdat zij niet verge ten", aan de mensen die langs de route naar de stoet staan te kijken in plaats van de behoefte te gevoelen ook zelf mee te lopen en de doden, die ook voor hen vielen, te eren. Het is niet echt meer, Het heeft alles misschien te lang geduurd Maandag reed de 67-jarige P. B. alhier met zijn auto op de Industrieweg, richting Dorresteinweg. terwijl op de hoek van de Kostverlorenweg de 20- jarige fabrieksarbeider T. K, even eens uit Soest, met zijn bromfiets het terrein van de N.V. Mercurius kwam afrijden. K keek niet uit en B. kon een bot sing niet meer vermijden, met het gevolg dat K. met een wond aan het achterhoofd naar „Zonnegloren" werd overgebracht. Zowel de bromfiets, als de auto werden zwaar beschadigd. c Maandag liep de 68-jarige H A. V uit Soest met zijn rijwiel aan de hand op het rijwielpad aan de Steenhoff- straat bij de Talmalaan. Het was zijn bedoeling de Steenhoffstraat over te steken en deed dit ook, maar toen hij halverwege de rijweg was, zag hij kennissen en keerde terug. Op het zelfde moment kwam de fietser A. J. K, 27 jaar, uit de Talmalaan. Deze wilde de Steenhoffstraat inrijden en kwam in botsing met V. Het gevolg was, dat V. met een her senschudding naar het ziekenhuis te Baarn vervoerd moest worden, ding een heuglijk iets was, waard om Het vierde nummer van Flehite. tijd schrift voor verleden en heden van Oost-Utrecht is dezer dagen versche nen Het nummer ziet er goed ver zorgd uit. E. Heupers levert een bijdrage over de Glasblazerij „De Glashut" te Isselt. Het interessante verhaal handelt over drie ondernemende zakenlieden die in 1731 besloten te Isselt op het grond gebied van Soest, maar onder de rook van Amersfoort, een glasblazerij op te richten. De schrijver geeft de lezer 'n inzicht in het boeiende vak van het glasblazen en in de beroepsziekten die de glasblazer van hun werk kregen. Over „Een staking in Amersfoort in de zestiende eeuw" schrijft J H. P. Kem- pering. De bronnenstudie over dit on derwerp is mogelijk geworden door 'n ambtelijk dagboek van Cornelis Vol- ckens, die in 1555 burgemeester van Amersfoort was. Het dagboek werd teruggevonden door de heer D. Huygen. Het beslaat 56 on genummerde bladzijden folio en is zeer moeilijk leesbaar. De heer Huygen, aldus de schrijver van het artikel, nam er een afschrift van, dat berust in de bibliotheek van het museum Flehite. De conclusie van de heer Kemperink luidtblijkbaar heeft het gebit der wevers gejeukt en zijn ze weer rus tig (of minder rustig) aan de arbeid gegaan, want over verdere moeilijk heden spreekt de burgemeester in zijn dagboek niet". Voorts bieden de rubrieken Korte me dedelingen, Kroniek en Boekbespreking onderhoudende lectuur. O Dinsdagavond hield de openbare kleu terschool aan de Duinweg in één der lokalen van de school een ouderavond Er was veel belangstelling van de zijde der ouders. Opvallend veel vragen werden gesteld over de verkeers-on- veiiigheid in verband met het over steken door de kleuters van de Soes- terbergsestraat en de Birkstraat. In de pauze werd het tentoongestelde werk van de kleuters bezichtigd. Na de pauze werden dia's vertoond van het werk der kinderen op school, en paasmandjes zoeken in het bos, terwijl een der ouders nog een film vertoonde van het Sinterklaasfeest. De heer E. Belgraver, hoofd van de Margrietschool. zei dit jaar veel nieu we leerlingen in de eerste klasse te verwachten en deed een dringend be roep op de ouders hun kinderen liefst voor 1 juni op te geven, in verband met het eventueel aanvragen bij de gemeente van een tweede lokaal. examen hadden doorlopen. De heer H. G. Scholtmeijer, hoofd inspecteur van politie, heette de kin deren met hun geleiders hartelijk welkom en gaf de burgemeester ge legenheid tot de uitreiking over te gaan. Ter inleiding zei de burgemeester, dat het hem genoegen deed. dat zovelen geslaagd waren, maar de 56 niet ge slaagden vond hij veel te hoog. Nu de geslaagden weten hoe zij zich moeten gedragen in het verkeer, wil dat natuurlijk niet zeggen, dat zij nooit meer fouten zullen maken, maar jullie moeten jezelf wel de dicipline opleggen en dwingen je kennis nu in praktijk te brengen. De 78 met lof geslaagden ontvingen de diploma's uit handen van de bur gemeester, de andere diploma's werden door de hoofden der scholen aan de kinderen uitgereikt. De burgemeester moest hierna nog een belangrijke handeling verrichten, n 1. het uitreiken van de wisselbeker aan de school, die gemiddeld het beste resultaat had behaald. Deze beker was sedert 1965 in het bezit van de Titus Brandsmaschool te Soes- terberg. maar dit jaar werd deze ge wonnen door de St. Josephschool uit Soest met een gemiddelde fout van 1.44 per kind. Voorts was er nog een verrassing. 20 Verkeers kwartetspelen waren be schikbaar gesteld voor de scholen, die verkeersbrigid'.ertjes beschikbaar stel den. Na loting kregen de volgende 5 scho len ieder 4 kwartetspelen. De St. Josephschool. de Da Costa- school. de Openbareschool Molenstraat, de St Ludgerusschool en de Savornin Lohmanschool. Ter afsluiting van de uitreiking wer den voor de kinderen nog twee films gedraaid. Het was dinsdag praktisch voor alle scholen min of meer feest, want de Veilig Verkeer diploma's voor de ge slaagden van de diverse scholen wer den door de burgemeester uitgereikt.- Er waren zoveel jongens en meisjes, die dit diploma hadden verworven, dat de uitreiking in twee etappes moest plaats vinden. Des morgens vond de eerste uitreiking plaats en 's middags het tweede ge deelte. Er hadden 540 zesde klas kinderen aan het examen deelgenomen, die hun omleiding hadden ontvangen van de heren W. Snijders, A. v. d. Born en W. de Hartog. Van dit aantal waren er 484 geslaagd en 56 afgewezen, terwijl van de 484 geslaagden 78 met lof of 0 fouten het Het zomeravondvoetbal Is gestart met een wedstrijd tussen K.P.S. en Poly- norm uit Bunchoten Het vlotte nog niet erg bij K.P.S., misschien omdat de spelers nog niet geheel op elkaar waren ingespeeld. Polynorm won met 4-1. Foxboro deed het beter door A.C. '62 uit Amersfoort met 2-1 te verslaan. Hoewel doelpunten een wedstrijd nu eenmaal beslissen, de verhouding had zich beter uitgedrukt in een gelijk spel, daar de krachtsverhouding weinig verschilde. Ik denk aan Eva, d'eerste vrouw die kind'ren baarde. De moeder-bron van alle mensen op de aarde, De vrouw die uit het Paradijs naar buiten trad: Het ecn'gemensenkind, dat zélf geen moeder had. Zij werd toen Adam eenzaam, rustig lag te slapen. Tot zijne hulp en bijstand uit een rib geschapen: De mooiste vrouw die ooit op aarde heeft geleefd. Waaraan de man zijn schoonheid weggeschonken heeft. Ik denk aan haar, nu taarten vol met crèmes en noten, Met 't lieve woordje „moeder" worden volgespoten. Nu winkeliers hun voordeel doen met de reclame-slag, En d'etalages zijn gevuld met fraais voor Moederdag. Zij was ons aller moeder in het grijs verleden. Die door de sluwe slang verleid, de Hof van Eden Verlaten moest, met 'n diep gevoel van schuldig zijn. En voor haar straf haar kind'ren baren moest met pijn Nadat haar zonen Kaïn, Abel zijn geobren, Was déze pioeder nog geen moederdag beschoren: Ze onderging hoe voor 't eerst de vrede werd verstoord, Toen d'eerstgeboren zoon haar Abel had vermoord. Sindsdien zijn haar millioenen zonen wreed gestorven. De slang in 't Paradijs heeft wel heel veel bedorven, Want Eva's hoop verging als zij de wereld zag, En daarom denk 'k aan haar op elke Moederdag. Spoorwegovergang Eikenlaan 1960

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1966 | | pagina 1