Richard Crowley
Oude stijl, in een geheel nieuwe mode
WALTHER
TELMACHINE
NIEUWS
MAISON TEEMONDE
Fa. A. J. v. d. REE
De jongste kluizenaar ter wereld
Vroeger K.V.P.-raadslid
spreekt voor de C.D.U.
Hees-nieuws
Hees krijgt nieuwe trainer
Splendor japonnen
Bij
Laanstraat 41c-d - Baarn
In de buurt zaten hongerige gieren in kale bomen.
van mijn leven toegekend. Met de
boot ging ik terug naar Amerika. Ik
wilde een nieuw leven beginnen,
maar ik kon er niet meer ademha
len.
Europa zat ln mijn bloed en ik be
sefte, dat ik een ontheemde was ge
worden ln mijn eigen land. Op een
goeie dag, nu tien jaar geleden, kocht
ik een rugzak, een hangmat uit le-
gervoorraden, schafte mij een nieuw
paspoort aan en verzilverde mijn
kleine eigendommen. Ik was een
zwerver geworden uit eigen vrije wil;
ik kon gewoon niet anders. Amerika
boeide mij niet meer en ik nam
vrijwillig afscheid van mijn vader-
lad, dat ik niet meer als zodanig
beschouwde. De omstandigheden en
een goed gesternte voerden mij
naar Mexico, waar ik mij Mexicaan
onder de Mexicanen voel. Mijn ou
ders heb ik niet meer terug gezien.
Soms - met tussenpozen van enkele
jaren schrijven we elkaar",
vertelde Richard Crowley verder. Zij
Met matte enigszins vermoeide stem
konden elkaar niet meer zien. Het
licht was te zwak en de maan ging
nog schuil achter de heuvels.
„Of mijn weggaan een vlucht is
Misschien? In ieder geval ben ik het
geloof in Amerika kwijt geraakt. Wij
zijn daarginds aan de top en wij
zijn hard op weg naar beneden te
tuimelengeestelijk gesproken
dan! Ik heb veel nagedacht. De hoge
levensstandaard in de Verenigde Sta
ten is volgens mij een der oorzaken
van het verwekelijkingsproces.
Richard Crowley kuchte even en
nam dan een slok uit de cocosnoot,
die naast zijn bed wiebelde.
Van zes en dertig dollar per maand
kan ik net rond komen. Ik hou zelfs
wat over Per slot van rekening heb
ik verschrikkelijk weinig nodig en
mijn voedsel vind ik in de jungle en
in de zee Met een paar Indianen in
de buurt heb ik vriendschap gesloten.
Zij leren mij de kruiden van het oer
woud en van hen heb ik menig ar
cheologische tip gekregen. Op mijn
beurt heb ik me in Mexico verdien
stelijk gemaakt door de ontdekking
van een wapensmokkelaffaire tussen
de baai van Puerto Escendlno en Cu
ba. Vanuit mijn hoge uitkijkpost hier
heb ik een prachtig uitzicht over zee.
Toen ik drie jaar geleden arriveerde,
zag ik steeds tegen het vallen van de
avond een groot wit jacht voor anker
gaan in de „Verborgen Haven" Klei
ne schuitjes voerden zware pakken
aan, die snel in het jacht werden ge
laden. Alles ging erg geheimzinnig en
onder de dekmantel der duisternis.
Ik maakte mijn vrienden de Indianen
erop attent, omdat ik niet wist wat
zich daar afspeelde. Vele avonden
hebben enkelen van hen en ik op de
loer gelegen en het was duidelijk, dat
zich hier vreemde en misdadige din
gen afsöeelden. In het holst van de
nacht kwamen auto's via de bijna
onbegaanbare wegen aanrijden en zij
vervoerden de lading, die met schuit
jes naar het mysterieuze jacht werden
gebracht. De Indianen stelden de po
litie van Nepala van het gedoe op
de hoogte en spoedig werd er inge
grepen. Het bleek, dat het witte ple
zierjacht eigendom was van een pi
raat, die wapens uit de Verenigde Sta
ten via Mexico naar Cuba smokkelde.
Geld stinkt niet voor die heren. Ik
was toch wel blij, dat een paar van
de smokkelaars konden worden ge
pakt.
Hoe was Richard in Puerto Escendino
verzeild geraakt Hij begon te grin-
neken. „Precies zoals jij. ook ik was
van plan dwars door de jungle en
langs het natuurlijke strand van Gua-
tamala te gaan. Maar in deze buurt
werd ik besprongen door de malaria.
Tk werd binnen vier en twintig uur
koortsig en ziek. Mijn krachten namen
snel af en ik was niet in staat mijn
hangmat op te knopen. Als een haas
verborgen in zijn leger, zo lag ik
tussen de bladeren van de wildernis.
Enorme spinnen kropen er over mii
heen en slangen ritselden om mij
heen.
en toen sliep Richard Crowley De
verslaggever liet zich uit de hangmat
glijden en genoot een lange tijd
van de eerste warme rode stralen
van de opkomende zon.
De branding van de Stille Oceaan
had witte kuiven en een vroege peli
kaan zweefde dolgelukkig met de
nieuwe dag over de golven, die rus
teloos in hun eeuwige regelmaat
kwamen aanrollen op het strand.
Dan opende Richard zijn ogen en
zei; „Kun je je nu voorstellen, dat
ik mij in deze Verborgen Haven heb
verborgen
De verslaggever was Wllke Bergmans.
De heer N. J. J. Rood, het onlangs uit
de K.V.P.-fractie van Naarden getre
den raadslid en thans aldaar lijsttrek
ker voor de Christen Democraten Unie,
zal woensdagavond, 25 mei a.s.. spre
ken op een vergadering, welke door de
plaatselijke afdeling van de C.D.U
wordt belegd in het Oranje-Hotel.
Drs. J. Fnjllnk, lijstaanvoerder van de
C.D.U. in Soest, zal eveneens het woord
voeren op deze voor alle belangstellen
den toegankelijke bijeenkomst.
HEES 1—T.O.V. 1
Voor Hees 1 a.s. zaterdag de laatste
wedstrijd van haar competitie en wel
tegen het Baarnse T.O.V. Tevens de
laatste kans van Hees om de degrada
tie te ontlopen. Zoals uit de onder
staande stand blijkt moet Hees deze
wedstrijd in winst omzettten. De uit
wedstrijd werd in Baarn zeer ongeluk
kig verloren en nu er ln Soest wordt
gespeeld moet het mogelijk zijn de
twee punten binnen te halen. Hees
speelt de laatste wedstrijden uitstekend
en heeft de juiste opstelling gevonden,
terwijl T.O.V. veel doelpunten moet
toestaan. Wij hopen dat veel publiek
het Heesteam zal aanvuren tot succes.
De wedstrijd vangt te vier uur aan.
De opstelling kan nog niet bekend ge
maakt worden.
De stand is thans
Tersch. Boys 18-32
Sp. Rhenen 18-25
Renswoude
Hulshorst
N.SV.S.
T.O.V.
19-25
19-25
18-16
18-15
SVP 18-15
Scherpenzeel 18-14
Vallei vogels 17-13
Hees 19-13
Posthoorn 18-8
Nog te spelen wedstrijden voor de de-
gredatiekandidaten
19 mei ValleivogelsPosthoorn.
21 mei: Hees-T.O.V. - S V P-N.S V.S.
- Valleivogels-Terschuurse Boys.
Verder resten nogScherpenzeel-
N.S.V.S. Scherpenzeel-Terschuurse
Boys S.V.P.-Valleivogels.
Bij een overwinning van Hees zit dus
ook T.O.V. nog in moeilijkheden.
Een beslissingwedtrijd voor de één na
laatste plaats behoort ook nog tot de
mogelijkheden.
De v.v. Hees, die het enige tijd zonder
trainer moest stellen, heeft thans de
bschikking gekregen over de heer J.
Batenburg, alhier, die alle elftallen
van Hees zal trainen.
De eerste training onder zijn leiding
zal op woensdag 25 mei plaats vinden.
Ons moderne leven kent vele nieuwe
gewoonten en zaken. Plotseling is bij
voorbeeld iedereen gregrepen door de
films van James Bond om zich tegen
de prijs van een entreebewijs bij de
serieuze neus te laten nemen, alsof
er voor die tijd nog nooit een goede
rolprent van een geheimagent op het
witte doek is verschenen.
Als een soort reactie op de moderne,
lichte en koele meubelen groeide
gestadig de belangstelling voor an
tiek. Eerst uitsluitend meubeltjes die
gemakkelijk en ongestoord een plaats
in het moderne interieur konden
krijgen.
Momenteel is alles aantrekkelijk ge
worden, in 't bijzonder voor de Ame
rikanen. die het kunnen en willen
betalen, als het maar antiek is. Het
gevolg is geweest, dat de prijzen snel
stegen, maar bovendien, dat zowel in
Europa, dat antieke weTeldedeel, als
in de Verenigde Staten antiek ijve
rig wordt bijgemaakt. Soms van oud
en oorspronkelijk materiaal; maar
helemaal nieuw antiek ligt prettig
in de markt, zoals de oude modelllen
van splinternieuw, glanzend geel ko
per.
Europa wordt wat antiek en andere j
cultuurschatten, zoals schilderijen, be
treft. langzaam maar zker leegge-
kocht! Misschien is daarvan 't begin
van het einde al in zicht!? Niet al- j
leen omdat de prijzen voor ons, zelfs
op veilingen, onbetaalbaar worden,
maar ook omdat men nu naar an
tieke kitsch gaat grijpen.
Protserigheid-
Want ook de ..antieke" wereld van
onze grootouders ke^de de kitsch, die
als een vreemde eigen stijl onder
de verzamelnaam Jug^dstil thans,
meer nog als een curiositeit, voort
leeft.
Jugendstil, een stijl van naamstij-
len met als hoofdthema, de protserig
heid. Steeds had het van alles te
veel, De bloemenversiering van bij
voorbeeld een vas had meer van
een Keukenhof impressie; krulwerk
aan een bloembak werd zo overdadig
aangebracht dat de functie van het
gebruiksvoorwero verloren ging. Tij
dens en na die neriode dat deze
protserige zaken als het hoogste in
de kunst werden aangeprezen door
de „artistieke burgers", kon er door
critici en kunstenaars niet harder
worden gescholden dan op de kitsch
van de Jugendstil. En vooral de ont
werpers van de industriële vormge
ving. die massaprodukten een ver
antwoorde vorm geven, waarvan de
functie prevaleert, zullen zich bont
en blauw ergeren aan zoiets als de
Jugendstil.
Een plaatje uit de eeuwwisseling. Een exclusieve gastvrouwenjapon van
goudkleurige crylor. De bloemen zijn multicolor crylor aan de zoom van
de rok en als een soort collier om de halsuitsnijding.
In de mode
Ondanks de opart-stijl. lijkt het of
men in de mode ook plotseling niet
goed meer weet, waar het heen moet
Want ook daar heeft men terugge
grepen naar de Jugendstil en dat
werd. het is al eens eerder opge
merkt. nu mogelijk gemaakt door de
synthetische vezels.
Sommige vrouwen dragen in 't koele
voorjaar graag wollen, gebreide ja
ponnen. En iedereen weet wat een
bijna onbegonnen werk het is om
wollen kledingstukken, die veel water
opzuigen, te wassen en daarna te
drogen, al mag de centrifuge daarin
enige verbetering hebben aangebracht.
Bij de synthetische vezel is dat an
ders.
Vandaar dat de antiek aandoende
modellen op de illustratiefs), die op
het eerste gezicht van wol lijken te
zijn, gemakkelijker dragen en wassen,
nu zij van de crylorvezel zijn ge
maakt.
Ook hier. net als bij de vazen van
de Jugendstil, felle kleurcontrasten
en veel bloemen en ruches, wat over
dreven aandoet, maar in deze mo
derne „gladde" tijd toch zijn geheel
eigen en exclusieve bekoring he"ft.
Of het nog eens Grote Mode wordt?
Wie zal dat uitmaken!
Ik was doodziek en had de moed reeds
opgegeven. Zo vond een Indiaanse
vrouw mij, die wilde tomaten zocht.
Met behulp van vreemde kruiden en
drankjes, die zij zelf brouwden,
brachten die eenvoudige mensen mij
weer op de been. De koorts was weg
en ik had geen zin meer weg te gaan.
deze plaats beviel mij Ik besloot in
Puerto Escendino te blijvenvoor
goed!"
Richard, de gewezen G.I. bouwde
zijn hut en broodoven en van zijn
laatste geld kocht hij een snorkel en
een watergeweer. Uit de cactusplan
ten trok hij een soort brandewijn en
voor de rest plukte hij de dag.
„Of je lang of kort leeft is niet zo
belangrijk. Belangrijk is hóe je leeft!
Een horloge heb ik niet! De dagen
ben ik vergeten. Ik eet wanneer ik
honger heb en slaap wanner mijn
ogen dichtvallen. Naar Amerika ga
ik nooit meer terug!"
Nog een lange zucht na zijn verhaal
Aan de uiterste rand van liet vochtige oerwoud nabij de Stille Oceaan, die
dede ikust van Mexico bespoelt, bivakkeert in de schamele van bladeren en
boomstammetjes zelfgebouwde liut de jongse kluizenaar te wereld - Richard
Crowley - een tweeëndertig jarige Amerikaan, die de beschaving ontvluchtte
en in totale eenzaamheid het geluk heeft gevonden.
Tuiend dooi de zoeker van zijn ca
mera, probeerde een verslaggever een
halfdozijn vraatzuchtige gieren, die
ln een dode boom zaten, aan het door
de jungle omzoomde stand van Puer
to Escendio in Mexico, te fotografe
ren; toen er plotseling op zijn schou
der werd getikt en een stem in Ame
rikaans-Engels zei: „Helloor-
thitholoogdat zal best een mooi
plaatje worden! Ik vind gieren de
lelijkste vogels van de schepping,
maar wat ik ervan denk is niet zo
belangrijksorry, dat ik je ge
stoord heb1
De fotograaf draaide zich om en
keek in het glimlachende gebruinde
gelaat van een tanige magere man
met een volle baard en een versleten
strooien hoed op het hoofd. „Je bent
de eerste blanke, die ik sinds weken
zie. Hier in de buurt wonen alleen
maar Indianen. Hoe ben je hier ge
komen, vreemdeling? Ben je Yank?
Neewat ben je dan? Europeaan?
Ja. ik zie hetje bent uit good
old Europe!"
De zwarte gieren vlogen op. zij had
den elders een prooi ontdekt. De baar
dige man vervolgde: „Als je hier een
paar dagen bent, krijg je kansen ge
noeg om die vuilnismannen van het
oerwoud in de lens te nemen. Waar
logeer je? Er Is hier kilometers in
de omtrek geen onderkomen voor je.
Wie je ook bent en wat je ook gedaan
hebt in je levenje bent mijn
gast zolang je in Puerto Escendio wilt
blijven. Puerto Escendio, dat betekent
Verborgen Haven Come onga
mee. naar mijn huis op de heuvel".
welgemoed met hem door het zand
van het stand naar een tussen wat
rotsblokken verborgen ruwhouten hut
je.
„Ik heet Richard Crowley en ben 32
jaar Mijn vader is postbode en we
hebben thuis drie televisietoestellen
en twee auto's. Zie jedat was
het 'm nu net, die auto's, die koel
kastendie televisieapparten, ze
gingen op mijn zenuwen werken. Wel
vaart en dat soort begrippen interes
seren mij niet en daarom zwerf ik
sinds tien jaar over de globe. Ik
hoop, dat ik hier in Puerto Escendio
kan vergeten, dat ik besta."
Richard had zijn hoed afgezet en
speelde met een vervaarlijk Indiaans
hakmes in zijn handen. Hij pakte een
cocosnoot van een stapeltje en klief
de met een slag de vrucht open.
„Lekker hèdie koele cocosmelk.
Het vruchvlees moet je ook eten. Ik
leef ervan en als extraatje neem ik
wat wilde tomaten, die verderop in
de wildernis groeien.
's Morgens schiet ik meestal een zee-
baras in de golven en voor de rest
heb ik niets nodig. Waar ik de tijd
mee verdrijf? Och, ik ben amateur
archeoloog en hoeveel uren ik al
spittend in de Mexicaanse harde
grond heb doorgebrachtik weet
het niet, ik ben de tel kwijt. Wil je
mijn laatste vondst eens zien?
De kluizenaar ging voor naar een
diepe kuil op ongeveer tweehonderd
meter van zijn hut verwijderd. De
zon zond vurige tralen op hen neer.
Richard sprong leinlg omlaag en hij
diepte uit de voor een lemen hakje
te voorschijn. „Er zit nog meer! Ik
doe het niet voor het geld, want
dat heb ik niet nodig. Noem het een
sport, dat delven naar oude gebruiks
voorwerpen der Inca's. De hele dag
mediteren en zalig nietsdoen zijn
funest. Of ik gelukkig ben? Ja, ik
ben very happy! De eenzaamheid is
soms hard, maar ik kan er toch
niet buiten Kom, ik zal je mijn
geschiedenis eens vertellen Ik heb
in lange tijd niet gepraat. Nu heb ik
er zin in."
De kluizenaar tijdens zijn dagelijkse werkzaamheden in het barre en
droge gebied aan de kust van Mexico.
Lange japon met gekleurde banen en aan de zoom Kamerjapon van zachte, blauwe crylor. Aan de randen
afgezet met rozen, gelijk een bloemenvaas uit de periode en mouwen afgebiesd met overdreven gekrulde ruches
Jugendstil.
Tot diep in de tropische nacht heb
ben zij liggend in hangmatten ge
praat en de verslaggever geluisterd
naar het boeiende verhaal van een
jonge, m de beschaving teleurgestel
de Amerikaan, die zijn paradijsje op
aarde al had gevonden.
Breuk in atlas
„Ik ben geboren in Savannahpark,
een klein plaatsje in de Verenigde
Staten. Volgens mijn ouders was ik
geen lastig kind, maar wel wat ei
genzinnig! Vader, die gewoon een
postbode was en nu nog is, was een
man zonder ambities. Hij genoot,
zoals miljoenen Amerikanen van zijn
„car" en 's zondags moest, ik mee.
het land verkennen. Die ritjes hin
gen mij al gauw de keel uit en ik
begon auto's te haten. Ik liep de
middelbare school af en had toen
maar één verlangen. Europa zien en
beleven. De enige mogelijkheid was,
soldaat worden in het Amerikaanse
bezettingsleger in Duitsland. Hoewel
ik niets van militairisme moest heb
ben, tekende ik voor drie jaar en
werd in Karsruhe gestationeerd. Ik
leerde Duitsland goed kennen en op
„leave" zwierf ik dagenlang door
Europa. Het liefst bracht ik in Brus
sel door en ook in Parijs heb ik heel
wat voetstappen gezet. Tijden een
manoeuvre in het Zwarte Woud
kreeg ik buiten mijn schuld een
zwaar voorwerp op mijn hoofd. Ik
raakte buiten bewustzijn en toen ik
bijkwam, lag ik helemaal in het gips
in een ziekenhuis. Mijn nekweTvel
was ernstg beschadigd. Kort en goed,
de breuk in de atlas was van dien
aard, dat ik na herstel uit de dienst
werd ontslagen metja, lach niet,
met pensioen! Zes en dertig dollars
per maand werden mij voor de rest
Hoewel de verslaggever van plan was
liftend op stoffige vrachtwagens (er
was daar geen ander vervoer) door te
trekken naar Guatamala, besloot hij
die trip even uit te stellen en het
aanbod van de gebaarde kluizenaar
te accepteren. Deze had iets ver
trouwenwekkends en oprechts in zijn
optreden en even later stapte hij
Burgemeester Grothestraat 36
voor jeugdigen en ouderen
f23.95 - f28.95 - f34.75
