Soest toen - Soest nu
S.E.C. door G.V.V.V. geklopt
Raadsels na Kennedy's dood
In de voetsporen van de
onoverwinnelijke Vietkong
Telefoonnummer
S0EKARN0 ALS
MARIONET
Noorderweg 23
Het oog gericht op
geldverspilling
VVV.
■nieuws
Dinsdag 23 augustus 1966
48c jaargang no. 63
Uitgave: Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie: Van Wcedestraat 29a. Soest
Tel. 2566 en 5154 - Postgiro 126156
Lek in zoutzuurfles
Contactavond met ouders
S.E.C.-jeugd
éSar-,
Eiermarkt
SOESTER(I)OURANT
Abonn. p. kwart, f 2.75 - per post t 3.40
Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag
Soekarno heeft op de 21ste verjaardag
van de Indonesische revolutie een
lange rede gehouden, vol drama en
hartstocht. Het was alsof hij weer de
oude was. Verschil was echter wel dat
enige duizenden studenten hem uit
jouwden. o.m. toen hij het over de
vrede met Maleisië had.
Daarover kwam een lang verhaal uit
de mond van de president. Hij zou
zelf opdracht hebben gegeven tot een
vreedzame oplossing. (Daar heeft nie
mand ooit Iets van gemerkt, wel dat
hij nog tot strijd opriep toen Soeharto
al druk doende was vrede te sluiten.)
Hij had ook het akkoord van Bangkok
nog even laten werken opdat de kwes
tie van de Borneose delen van Malei
sië beter geregeld werd. (Commentaar
van Malik en Bazak, de Indonesische
en Maleisische ministers van Buiten
landse Zaken: het vorige week geslo
ten verdrag is precies het akkoord van
Bangkok, niet meer en niet minder.)
Dat is een beleefde manier van zeg
gen: Soekarno kletst. Dat heeft Malik
ook wel eens ronduit gezegd nadat
Soekarno op een persconferentie weer
iets fels had gezegd. Malik verzocht
toen de journalisten geen aandacht te
schenken aan de uitbarsting van de
president, aangezien die niets te be
tekenen had.
Tijd moet rijpen
Veel respect geniet Soekarno dus niet
bij zijn voornaamste ministers, die on
der leiding van Soeharto bezig zijn
z'n positie geheel en al uit te hollen.
Naar de zin van de studenten in Dja-
karta doen ze dat niet snel genoeg.
Er is een tijd dat die generaal Soe
harto in spreekkoren aanmoedigen het
presidentschap over te nemen: deze
In de nacht van vrijdag op zaterdag
werd de brandweer gealarmeerd voor
een brand in de Kat Emaillefabrieken
aan de Beaufortlaan te Soestduinen.
Het bleek echter geen brand te zijn,
maar uit 'n tank, die 10.000 liter zout
zuur kan bevatten, stroomde uit een
lek het gevaarlijke en een verstikken
de damp verspreidende zoutzuur.
Met water uit twee slangen van de
motorspuit werd het zoutzuur ver
dund in de riolering gespoten.
Een brandweerman slaagde er in het
gat van de tank met een houten plug
te dichten.
Hierdoor kon het resterende zoutzuur
worden overgepompt en was het ge-
geweken.
antwoordde toen kalmerend door te
zeggen dat de tijd daarvoor nog niet
gekomen was. Dat nog is hierbij veel
zeggend.
Soeharto en de zijnen zijn terugge
keerd naar de grondwet en al is die
door verschillende uitleggingen door
een reeks kabinetten van Soekarno,
gesteund door een uitgewied parlement
van ja-knikkers, niet ongehavend de
21 jaar doorgekomen, de nieuwe man
nen willen hem handhaven. En ook
de daarin vastgelegde vrij machtige
positie van de president. Slechts moe
ten ze zien te voorkomen dat Soe
karno die macht ook uitoefent. Waar
schijnlijk gaat dat door dreigementen
over en weer.
Soekarno schijnt wel eens gezegd te
hebben dat hij desnoods naar oost-
Java zou trekken, waar zijn aanhang
zeer groot is om van daaruit een te-
genrevolte te beginnen. Hij krijgt daar
toe niet de kans omdat zijn bescher
mende lijfwacht er ook voor zorgt dat
hij niet verder komt dan Bogor en
Djakarta. Anderzijds schijnt hij ge
dreigd te hebben ermee op te houden
en dat komt Soeharto en de zijnen
liet goed uit, die hem nodig hebben
als nationale figuur als vlag die
hun lading moet dekken. Vandaar ook
dat in het kabinet nog enige vrien
den van Soekrano weggemoffeld zit
ten op de mindere posten.
Vertraging
Hoe talentvol Soeharto tot dusver ook
dit beleefde interne pressiespel speelt,
het leidt ook tot vertraging in de uit
voering van die plannen waar hij voor
is, maar Soekrano tegen. Dat zijn be
halve de beëindiging der confrontatie
nog de economische plannen, de te
rugkeer naar de Verenigde Naties en
verbetering van de betrekkingen met
de V.S. De vraag is of Soeharto zich
die vertraging wel kan veroorloven.
Soekarno heeft zich in zijn rede ook
voor het eerst met lakende woorden
gericht tot degenen die vorig jaar de
communistische staatsgreep hebben
uitgevoerd en voorbereid Reactie van
de studenten: laat dan je ministers
(d.wjz. zijn vriendjes in het kabinet)
terecht staan. Vermoedelijk zal Soe
harto daar niet toe overgaan.
Uit wat uitgelekt is van de getuigen
verhoren blijkt dat Soekarno welis
waar niet heeft meegewerkt aan Aidits
revolutie en inderdaad aanvankelijk is
gekidnapt door opstandigen, maar dat
hij wel degelijk he°ft geweten wat aan
de gang was en dat hij pas uit Aidits
kamp vluchtte toen hem bleek dat
diens revolte tot falen was gedoemd.
Juist zoals nu Soeharto had commu
nistenleider Aidit Soekarno nodig als
boegbeeld Diezelfde noodzaak be
schermt Soekarno en zijn naaste
vrienden ook nu: Soeharto kan zich
niet permitteren dat de reputatie van
Soekarno zo wordt besmeurd dat deze
zijn functie van verenigend nationaal
symbool niet meer kan vervullen.
S.E.C. heeft het in haar derde neder
laagwedstrijd niet tot een overwinning
kunnen brengen en moest tegen het
sterke G.VV.V. uit Veenendaal. dat in
de 2e klasse van de K.N.VB. zaterdag
middagvoetbal uitkomt, met een 4-1
nederlaag genoegen nemen.
Reeds na 15 minuten keek S.E.C. te
gen een 0-1 achterstand aan en deze
liep tot de rust tot 0-3 uit.
Hoofdzakelijk was dit te wijten aan
het feit dat S.E.C. het 4-2-4 systeem
trachtte te spelen, maar diverse spe
lers dit nog niet uitvoerden zoals dit
behoort. Hierdoor kwamen de ver
dedigers in moeilijkheden wat resul
teerde in genoemde achterstand.
Daar komt nog bij, dat de G.W.V.-
ers inderdaad beter voetbal speelden
en de hal veel sneller afspeelden
Het werd na de rust zelfs nog 0-4,
doch SE C. smaakte toch nog het
genoegen de eer te redden en de eind
stand op 1-4 te brengen.
Het is te hopen, dat in de komende
Binnen een jaar nadat president Ken-
nedy op 22 november 12963 in Dallas
(Texas) was vermoord verscheen het
rapport van een commissie onder voor
zitterschap van opperrechter Earl
Warren. Een indrukwekkend werkstuk
van bijna duizend bladzijden plus nog
eens twee dozijn boekdelen vol getui
genverhoren.
Een indrukwekkend werkstuk ook door
de nuchtere toon van zijn inhoud en
Je redeneertrant, die leidde tot de
conclusie dat Lee Harvey Oswald in
zijn eentje vanuit een bibliotheekge
bouw de schoten had gelost die een
eind maakten aan Kennedy's leven.
Zo indrukwekkend was Warrens rap
port. dat het alom in kranten aan
vaard werd, ook al was er toen menige
actie om te betogen dat het allemaal
wel heel anders gegaan kon zijn en
dat Oswald meer het slachtoffer was
geworden van een complot.
De Newyorkse advocaat Mark Lane, die
door Oswalds moeder was aangezocht
om de belangen van haar zoon te ver
dedigen bij het onderzoek der com
missie-Warren maar door de commis
sie niet werd toegelaten heeft nu een
boek geschreven dat Rush to judgment
(Haastige uitspraak) heet.
Twijfel
Zijn stelling is dat Warrens rapport
zo goed niet is als het lijkt. Warren
stond onder pressie van het Witte
Huis om vóór de verkiezingen van no
vember 1964 gereed te zijn en volgens
Lane is dat goed te merken. Wat niet
overeenkwam met de al half-officiële
veroordeling van Oswald werd verwaar
loosd en de nadruk werd gelegd op
wat wel strookte met die theorie.
Lane beschuldigt de commissie er van
dat ze niet alle materiaal heeft ge
wogen, maar slechts dat heeft geselec
teerd wat haar te pas kwam. Dat hij
dit in zijn eigen boek ook doet is dui
delijk, maar het verschil is natuurlijk
dat het hem als advocaat wel past
zich te concentreren op al wat twijfel
kan wekken aan de schuld van zijn
cliënt, terwijl de commissie gehouden
was objectief te oordelen.
Lane legt de nadruk op een aantal
merkwaardigheden. Sommige er van
zijn vrij simpel weg te praten, zoals
het feit dat sommigen meer schoten
hoorden dan de officiële twee: de
moord geschiedde tussen hoge huizen
blokken en er waren vanzelfsprekend
echo's.
De raadsels
Hoe kon een man op grote afstand
zo nauwkeurig een signalement geven
van Oswald die bovendien nog veel
hoger stond? En hoe kon Oswald de
politieman Tippet neerschieten, wan
neer hij maar kort daarvoor vele kilo
meters verderop was gesignaleerd?
En hoe zit het met de wonden? Vol
gens de dokters was een kogel van
voren Kennedy's nek binnengedrongen,
wat er dus op zou moeten wijzen dat
ook van vorenaf geschoten moet zijn.
Oswald schoot van achteren op de
auto. Pas later hebben de artsen ver
klaard zich vergist te hebben bij hun
haast om te pogen de president in
leven te houden, maar waar zijn dan
de röntgenfoto's? Die zijn inderdaad
onvindbaar. Ook de commissie heeft ze
niet gezien, omdat opperrechter War
ren dit ,te onsmakelijk" vond.
Lane haalt verder aan dat een kogel,
die een rib van gouverneur Connally
verbrijzelde en daarna nog eens zijn
pols, toch vrijwel gaaf op de grond
werd gevonden. Kan dat nu? Er schij
nen proeven gedaan te zijn die uitwe
zen dat dit inderdaad kon, maar in
tegenstelling tot de commissie gelooft
Lane er niet erg in.
Toevalligheden
Lane haalt er bij. dat sommige getui
gen die door de commissie graag ge
loofd werden, een niet zo betrouw
bare staat van dienst hebben. En een
grote rol speelt bij hem ook dat een
man die verklaarde dat de wegrennende
moordenaar van agent Tippet helemaal
niet op Oswald leek, kort daarop werd
beschoten. De van deze schoten ver
dachte werd losgelaten op getuigenis
wedstrijden het systeem beter ge
speeld zal wordenen iedere speler
zijn taak goed begrijpt, anders zouden
wel eens meer nederlagen tegen
sterke tegenstanders kunnen volgen.
van een strip-teasedanseres. die in
dienst was geweest van nachtclub-
eigenaar Ruby, de zelfde man die
naar hij zei uit woede Oswald neer
schoot in het politiebureau van Dal
las.
En de danseres zelf werd opgesloten
omdat ze door al te uitbundig leven
de openbare orde verstoorde. In de cel
zou ze dan plotseling genoeg hebben
gekregen van het leven dat ze zo lus
tig leidde en zich van kant hebben
gemaakt. Dat zijn inderdaad vreemde
toevalligheden daar heeft Lane gelijk
in: maar het toeval is nu eenmaal
wel vaker vreemd.
Nader onderzoek?
Ongetwijfeld zijn er een paar punten
in Lanes boek, die de verdenking wet
tigen dat de commissie het zich af en
toe omderwille van de tijd iets ge
makkelijker heeft gemaakt dan nodig
was. En dat Earl Warren bijvoorbeeld
geen genoegen had moeten en ook niet
had hoeven nemen met Johnsons wei
gering om te getuigen, overigens niet
aan de commissie meegedeeld door de
president zelf, maar door een van zijn
medewerkers.
Het kortgeleden verschenen en beperk
ter boek Inquest (Onderzoek) van E.
J Epstein en het boek van Lane vor
men zelfs niet samen een redelijk ar
gument om sterk te twijfelen aan de
slotconclusie van Warrens commissie.
Het gaat in de V.S. echter wel nieuwe
nadruk geven aan de al veelvuldiger
geuite wens dat de moord toch nog
eens verder wordt onderzocht opdat
niet de minste twijfel over kan blij
ven.
Er zijn al vele geruchten geweest, van
dat de Russen er achter zaten, of dat
het een complot was van uiterst recht
se elementen.
Zolang er enige speelruimte gelaten
wordt voor dergelijke roddels blijft het
gevaar bestaan dat ze op een gegever*
moment een onfrisse politieke rol gaan
spelen. En dat is zeker het laatste
wat men in de V.S. zal wensen.
De opkomst van de door S.E.C. uitge
nodigde ouders op de eerste contact
avond j.1. vrijdag viel wat tegen, maar
toch was S.E.C.-voorzitter M. Wilhelm
verheugd over de opkomst van toch
een flink aantal belangstellenden.
De heer Wilhelm zette uiteen hoe
SEC was samengesteld en wat het
doel van de vereniging was Na afloop
konden de ouders vragen stelen, waar
door bepaalde punten naar voren
kwamen waarvan het S.E.C -bestuur in
de toekomst notie kan nemen.
Het ligt in de bedoeling om in de toe
komst deze contactavonden met de
ouders te herhalen echter wordt ge
hoopt, dat de ouders dan wat meer
interesse zullen tonen. Uit het ge
sprek met de ouders kwamen enkele
nieuwe krachten naar voren, die, in
de toekomst zich met de SE.C.-jeugd
wensen bezig te houden.
Het slagveld in Vietnam vormt mo
menteel het meest realistisrhe oefen
terrein van 's werelds grootste mo
gendheden. Het lijkt er soms op of
hier het fundament wordt gelegd
voor een derde 'wereldoorlog, evenals
Spanje dit eens was voor de kort
achter ons liggende tweede volkeren-
krijg. De eerste fase in de grote gi
gantische strijd om de wereldmacht,
welke in het verre Vietnam haar eer
ste krachtproef doormaakt. Hoofd- en
opperofficieren van diverse nationali
teiten, toekomstige partisanenleiders
alsmede geheime agenten van diverse
pluimage vergaren in Vietnam hun
kennis, doen daar ruimschoots erva
ring op en verzamelen daarnaast, in
de ruimsten zin des woords, belang
rijke inlichtingen over voor- en te
genstanders, over taktiek en strate
gie. over aanval en verdediging, over
verschroeien en vernietigen
Noord- en Zuid-Vietnam worden om
geven door nabuurlanden Laos. Cam
bodja en Thailand en met de verder
op gelegen staten India, Pakistan en
Tibet maken al deze landen deel uit
van de Chinese invloedssfeer, tot gro
te woede van de Sowjet-Unie, die al
daar zo goed als uitgespeeld blijkt te
zijn.
Van de Chinese volksrepubliek komen
over zee en over land Chinese instruc
teurs, agenten en hulptroepen, voed
sel, medicamenten en oorlogstuig naar
het Vietnamese strijdtoneel. De diep
in Zuid-Vietnam opererenden Viet-
kong-rebellen staan onder het opper
bevel van Ho Tsji Minh, de ondoor
grondelijke leider van de communis
tische staat in Noord-Vietnam
Gebleken is, dat de Vietkong-strijders
via sluipwegen door het naburige
Laos Zuid-Vietnam binnenvallen en
voornamelijk vanuit Laos opereren
Zij vormen de stoottroepen van het
..Noordvietnamese bevrijdingsfront".
Naast sabotage- en vergeldingsacties,
gericht tegen de Zuidvietnamese rege
ring en haar Amerikaanse hulptroe
pen. houdt de Vietkong zich onledig
met executies, het organiseren van
plaatselijke verzetsgroepen en sinds
1962 ook met de organisatie van de
zogenaamde „zelfbeschermingsgroe-
pen". die op haar beurt weer deel uit
maken van de plaatselijke verzets
groepen in het land.
Jonge meisjes
Indien de Amerikaanse en of Zuid
vietnamese bevelhebbers in het be
trokken gebied van een optreden van
de Vietkong (veelal middels \erraad)
op de hoogte worden gebracht, wordt
het desbetreffende gebied tot „Strate
gisch terrein" verklaard, vrouwen en
kinderen in kampen gevangen gezet
daar mannen en jongens veelal on
vindbaar zijn en hun toevlucht in de
bossen zochten, vandaaruit bestoken
zij met hun vuurwapens, van Chine
se en Russische makelij, de zuiveren
de Amerikaane en Zuidvietnamese mi
litairen.
De Vietkong maakt veelal gebruik van
zeer jonge meisjes voor het verrich
ten van koeriersdiensten. Deze kinde
ren wonen in het betrokken gebied
en zijn ter plaatse goed bekend Zij
brengen berichten over, vervoeren
vuurwapens, munitie en proviand zon
der dat dit in de beginperiode aan de
Amerikanen opviel.
Onder de Vietkongrebellen bevinden
zich veel doorgewinterde, goed ge
trainde verzetslieden die hun sporen
tijdens de Franse overheersing
(Frans-Indo-China) hebben verdiend
en in acht van de tien gevallen moe
ten de Amerikanen het tegen derge
lijke lieden afleggen, ondanks het
feit, dat de G.I.'s met het modernste
materieel zijn uitgerust.
De Vietkongtroepen opereren onder
het motto: „Eenheid in strijd, op
vatting en in arbeid" en zijn ware
meesters in het aanbrengen van di
verse soorten valkuilen, wegversper
ringen, het onzichtbaar plaatsen van
springstofladingen en het uit hinder
laag neerschieten van niets vermoe
dende soldaten. Vooral op het platte
land, ver van de grote stad, kunnen
we goed uitgeruste, uitstekend bewa
pende en goed gevoede rebellen tegen
komen, veelal op ongelegen momen
ten en uitstekend gecamoufleerd.
Zelfs de door de Amerikaanse strijd
krachten gebezigde napalm-bommen
zijn niet in staat de taaie guerilla
krijgers te vernietigen.
Aan de grens
Vooral in de omgeving van de grens
tussen Laos en Zuid-Vietnam is de
activiteit der scherpschutters groot. In
deze grensgebieden, bestaande uit bos
complexen afgewisseld met landerijen,
doorkruist door kleine riviertjes en
snelstromende beekjes, bevinden zich
de - alleen aan ingewijden - bekende
sluip- en smokkelpaden en het is bij
na vanzelfsprekend, dat juist in deze
onherbergzame grensstreken een ver
hoogde activiteit heerst.
De strijdkrachten patrouilleren veel
al per vlieguig en helikopter boven dit
grensgebied. Op riviertjes en binnen
wateren rondom bedreigde gebieden
maken zij gebruik van amfibievaar
tuigen van het type M12.
Deze grensstreken die ook een waar
eldorado betekenen voor wapensmok
kelaars en ter plaatse bekend zijnde
geheime agenten, zijn voor de Ame
rikanen een bij uitstek gevaarlijk ge
bied. Dit geldt vooral voor de nachte
lijke uren, wanneer de geheime wa
pentransporten plaats hebben en tij
dens de aan- en afvoer van soldaten
en ander materieel van en naar Zuid-
Vietnam.
Natuur als vijand
De bodem is in die streken vochtig,
de vegetatie weelderig en de tempera
tuur vochtig-benauwd Op de grond
opereert o.m de bloedegel, welk dier
de onprettige gewoonte heeft om zich
vast te zetten op mensenvoeten en
benen en zich vervolgens te goed doet
aan menselijk bloed.
Bij het invallen van de duisternis
wordt de lucht op manshoogte bevolkt
door langzaam aan en afvliegende
lichtgevende kevers, welke diertjes
vooral in de omgeving van plassen
en poelen te vinden zijn. Deze zijn
ongevaarlijk, doch zowel de natuur
als de aldaar levende dieren hebben
od hen die ter plaatse niet bekend
zijn. een ongunstige invloed.
In Zuid-Vietnam, in de provincie Ben
Tre. zijn de bewoners uitgesproken
anti-westers georiënteerd en geheel en
al ingesteld op het Chinese commu
nisme. alle zuiveringsacties van de
autoriteiten ten spijt. Deze provincie,
die in feite geheel in handen is van
de Vietkong. is het centrale propa-
gandanest dier organisatie en van
daaruit wordt de anti-Amerikaanse en
anti-Zuidvietnamese woelarbeid ge
leid.
En vanaf de vliegbasis Da Nang, on
geveer 30 km noordelijk van Saigon
gelegen, starten met de regelmaat van
een goedlopend uurwerk per dag ge
middeld acht straalbommen - erpers
van het type B-57 Canberra (code
naam: „Yellow Bird I"), uitgerust
met 4,20 mm kanonnen, voorzien van
de berucht geworden napalm-bom
men. bestemd om uitgeworpen te
worden boven Noordvietnamees ge
bied. De vliegtuigen maken deel uit
van de Amerikaanse luchtmacht.
Nu en dan keert een vliegtuig met
haar bemanning niet op de basis Da
Nang terug en wordt door de basis
commandant heel laconiek een aan
tekening geplaatst op een bord onder
de letters „K.I.A." killed in action).
Weer eiste de strijd een aantal le
vens, maar de Amerikanen gaan al
weer over tot de orde van dienst,
uiterlijk onbewogen en onverstoor
baar
Het is helemaal geen verwonderlijk
feit, dat vele begrotingen niet slui-
td te krijgen zijn. Wie gewoon om
zich heen kijkt ziet dagelijks, dat er
In veel gevallen met geld gesmeten
wordt en men vraagt zich af of het
nog wel zin heeft, dat er een begroting
gemaakt wordt.
Het staat immers bij voorbaat al vast.
dat er toch niet veel van zal kloppen.
Nu hoeft het lang niet altijd om forse
bedragen te gaan en meestal is dit
dan ook niet het geval. Maar het oer
oude gezegde, dat veel kleintjes een
grote maken, gaat tegenwoordig ook
nog steeds op.
Voor Amerika is 200.000 dollar per
jaar een bedrag, dat met een hamer-
stuk wordt afgedaan. Zoveel kost na-
nelijk het instandhouden van de eens
zo roemruchte gevangenis in Spandau.
Een gevangenis, waarin veel beruchte
oorlogsmisdadigers gevangen hebben
gezeten, maar die momenteel nog
slechts plaats biedt aan één man: Ru-
dolph Hess, de plaatsvervanger van
Hitier gedurende de tweede wereld
oorlog.
De gevangenis is gebouwd om 700 ge
vangenen te herbergen: Hess geniet
de twijfelachtige eer de enige van die
700 te zijn.
Zijn aanwezigheid betekent echter, dat
dagelijks wachtdiensten moeten wor
den uitgevoerd want een gevangene
mag nu eenmaal niet ontsnappen, of
dat er nu één is of 700.
Overigens heeft Hess momenteel nog
„gezelschap" van Baldur von Shira^h
(59), leider van de Hitier-Jugend, en
Albert Speer (61), Hitiers chef voor
de oorlogsproduktie. Zij hebben in sep
tember hun straf uitgezeten en vanaf
dat moment is Hess de enige gast"
in Spandau.
Nu zijn er twee mogelijkheden om die
200.000 dollar te besparen. De Ameri
kanen, die samen met Britten, Russen
en Fransen verantwoordelijk zijn voor
de bewaking van de gevangenis, heb
ben de Russen al voorgesteld om het
gebouw te sluiten. Dit betekent immers
een besparing van 200.000 dollar en
dat is de Amerikanen de sluiting van
Spandau kennelijk wel waard. Als het
Amerikaanse voorstel wordt aangeno
men, zou dat kunnen betekenen, dat
Hess wordt vrijgelaten.
Zover zal het echter wel niet komen,
al heeft Hess so wie so niet lang meer
te leven. Meer voor de hand ligt het,
dat de oorlogsmisdadiger naar een an
dere gevangenis zal worden overge
bracht.
Hess is thans 72 jaar. Hij is in de pro
cessen van Neurenberg gek verklaard
en tot levenslange gevangenisstraf ver
oordeeld. Zijn advokaat Seidl heeft om
vrijlating gewaagd, stellend dat Hess
wordt vastgehouden tegen de conven
tie van de Verenigde Naties voor de
mensenrechten in.
Nu de Amerikanen erop uit zijn om
de Spandau to sluiten, zou het best
eens kunnen gebeuren, dat Hess wat
clementer behandeld zal worden. Tot
ongenoegen ongetwijfeld van degenen,
die direct of indirect met zijn prak
tijken te maken hebben gehad, tot ge
noegen echter van de Amerikanen, die
200.000 dollar kennelijk meer waar'5 is
dan een nachtmerrie voor zijn nog
levende slachtoffers.
KANTMAN.
Op de Amersfoortse eiermarkt wer
den aangevoerd 40.000 stuks in prij
zen van f 12.50 tot 13.75 Midden-
prijs ƒ13.25. Prijs per kg ƒ2.12.
Taptoe Delft, het evenement, dat van
24 augustus tot en met 3 september
weer vele liefhebbers tot zich zal
trekken, heeft wellicht ook voor de
Soesters bekoring
Wij kunnen, indien u vroegtijdig
komt boeken, uw tocht via reisbureau
Ebato verzorgen
Ditzelfde geldt voor Westlands- bloe
men- en fruit-corso te Naaldwijk en
meerdere corso's, evenals de bijwo
ning van de plechtige tocht bij de
opening der Staten Generaal en de
feestelijkheden ter herdenking van
Leidens ontzet.
Al begint Je zomer langzaam afscheid
te nemen, toch valt er nog van alles
te genieten.
Niet iedereen houdt van groepstoch-
tochten. U kunt ook op eigen gele
genheid uitstapjes maken Ons land
is verrassend mooi.
Een middagje in Edam Kostelijk.
Een heerlijke sfeer van een ver ver
leden. Wij hebben er eens rondge
neusd en de smaak geproefd van
grootmoeders tijd. Er liepen overal
kinderen, twee aan twee met een
stuk touw tussen zich in Ieder had
een zak bij zich. vol snoepjes en fruit.
Bij iedere huisdeur klonk het liedje:
Lauw. lauw. trek maar aan me touw,
vandaag over 'n week is het kerre-
mis, kerremis.
De inwoners van Edam weten wat
dit betekent. Een appel, een dropje
of een zuurtje in de zak doen. Een
enkele keer komt het voor, dat de
deur weer dicht gaat zonder bijdrage.
Dan klink het vermanende Lauw,
lauw, gierige vrouw, voor jou is het
geen kerremiskerremis
Wij maakten dus kennis met „lauw-
lauw" en met de schoonheid van een
oud stadje, waar zoveel te zien is,
dat u niet uitgekeken raakt en dat
zo dicht bij huis is.
En u weet het nu. donderdag 25
augustus is ex kermis
