Soest toen - Soest nu
Oranje Comité Soest
Depot in Soestduinen
vierde 20-jarig jubileum
Erhard
in moeilijkheden
Het oog gericht op
luchtvervuiling
Dinsdag 8 november 1966
48e jaargang no. 85
Uitgave Drukkerij Smit - Soest
Bureau voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a, Soest
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Hervormde Gemeente
Soest Micldelwijk
Toneelvereniging
..Ons Genoegen"
Ds. Van der Loo nam
afscheid van Soest
Rob de Nijs en De Lords
treden op bij Boltini
Soester Vogelvrienden
De dag, die veler geluk
bepaalt
B.noemd en bevorderd
De veiligheid in Europa
Pri.ïs
te hoge
SOESTER(ï)OURANT
Abonn p. kwart, f 2.75 - per post f 3.40
Verschijnt tedere dinsdag en vrijdag
Politici in Bonn zien de toekomst voor
Erhard somber in, nu Erhard - na al
lange tijd geplaagd te zijn door tegen
slagen van verschillende aard - geen
oplossing heeft gevonden voor de zeer
ernstige slag die mogelijk het sein is tot
het eind van zijn politieke carrière.
De vier liberale ministers uit zijn coali
tiekabinet, die reeds ernstig met de
kanselier van mening verschilden over
begrotingsvraagstukken maar zich ten
lange leste bereid hadden verklaard de
band met de C.D.U. nog niet door te
snijden, hebben van de bondsdagfractie
van de liberale F.P.D. opdracht gekregen
die samenwerking wèl te beëindigen.
Mende en de zijnen zijn gegaan voordat
het te laat zou worden het zinkende
schip te verlaten waarop Erhard nu
eenzaam stand tracht te houden.
De portefeuilles van de ontslagen mi
nisters - Mende (vice-kanselier er. mi
nister voor zaken, gehéél Duitsland be
treffende), Dalgruen (financiën), Bucher
(woningbouw) en Scheel (ontwikkelings
hulp) - zijn voorlopig in handen gelegd
van Erhards getrouwen uit de C.D.U.
en de kanselier heeft besloten met een
„rompkabinet" verder te regeren.
Minderheid
Hoe lang hij dit zal volhouden is zeer
de vraag want de C.D.U. heeft in de
Bondsdag niet meer dan 245 van de 496
zetels, zodat zij dus niet over absolute
meerderheid beschikt die nu eenmaal
onontbeerlijk is. Aan de andere kant is
het op grond van de Westduitse consti
tutie niet mogelijk Erhard zomaar de
laan uit te sturen en hij heeft aange
kondigd door te zullen 'echten.
Aan de moeilijkheden van Erhard ligt
een heel complex van omstandigheden
ten grondslag waarvan een der voor
naamste al het begin van zijn
loopbaan markeerde: het wantrou
wen van de Beierse zusterpartij de
C.S.U., die geleid wordt door de sluwe
en uiterst intelligente Strauss. De con
troverse tussen Strauss en Erhard ligt
voornamelijk op het terrein van de bui
tenlandse politiek, waar Strauss zich
immers een op Frankrijk gerichte
..Gaullisttoont (geïnspireerd en bewon
derd door Erhards voorganger Adenau-
er), terwijl Erhard een der protagonis
ten is van een Atlantische, sterk op
Amerika steunende koers.
Geldzorgen
Een ander probleem voor Erhard is, dat
hij als grondlegger voor het Duitse
..Wirtschaftswunder" van na de oorlog
de financiële moeilijheden waarvoor
west-Duitsland zich nu geplaatst ziet,
niet doeltreffend het hoofd heeft weten
te bieden, waardoor zijn prestige daalde
en zijn populariteit als ..verkiezingslo
comotief" aanzienlijk geschaad werd.
Veel zal voor Erhard afhangen van de
verkiezingen die deze maand in de
deelstaten Hessen (6 november) en
Beieren (20 november) worden gehou
den.
Weten de C.D.U. en C.S.U. hier klin-
Morgenavond, woensdag, te 8 uur, zal
dokter J. W. Mettau spreken in het
gebouw ..Middelwijk", Pieter de Hoogh-
laan hoek Talmalaan.
Dokter J. W. Mettau. die verbonden is
als kinderarts aan het Sophia Zieken
huis te Rotterdam, is in opdracht van
zending en wereldraad van kerken uit
gezonden geweest naar Nieuw-Guinea
en later naar Algerië.
Hij zal aan de hand van dia's een in
druk geven van zijn ervaringen.
Zaterdagavond gaf de toneelvereniging
„Ons Genoegen" een opvoering van het
blijspel „De Voetbalpool".
Zonder twijfel hebben de aanwezigen
zich best geamuseerd, want het is een
gezellig stuk en er werd hartelijk ge
lachen.
Philip Stafford (G. Veldhuizen) denkt
met zijn dochter Carol (Mej. S. Kamer
beek) en zoon Dennis (J. Burgwal) de
voetbalpool te hebben gewonnen. Daar
op trekt de a.s. verloofde van Carol,
Martin Satham (P. Stalenhoef), zich te
rug, omdat hij bang is, dat de mensen
zullen denken, dat hij de dochter des
huizes om haar geld trouwt. De zoon
Dennis gaat het geld al bij voorbaat in
een luguber zaakje steken.
Ruth Stafford (mevr. N. v. Hooft) wil
beslist aan zee gaan wonen, waarvoor
haar man niets voelt.
Het loopt echter allemaal goed af, want
wanneer het gezin denkt, dat het de
voetbalpool toch niet gewonnen heeft,
omdat het nichtje Jacky (mej. W. Ver
woerd) het formulier niet op de bus
heeft gedaan, verlooft Martin zich toch
met Carol en dank zij dj hulp van
vader Philip kan Dennis zich redden
uit de moeilijke vragen, die de in
specteur van politie (J. Kamerbeek)
hem stelt.
Ruth ziet in, dat het toch te veel ver
langd is Philip van zijn geliefde golf
club te scheiden. Wanneer echter blijkt,
dat zij de pool toch gewonnen hebben,
omdat Jacky het formulier van een
week daarvoor heeft vergeten, komt bij
al het geluk toch nog een tegenvaller.
De inwonende moeder van Philip (me
vrouw A. de Groot), die tot grote
vreugde van iedereen was weggegaan
toen zij hoorde dat Philip de pool toch
niet had gewonnen, komt weer binnen
op het moment dat zij staan te juichen,
omdat dit toch het geval blijkt te zijn.
Er werd over het algemeen zeer ver
dienstelijk gespeeld en „Ons Genoegen"
kan op een geslaagde avond terugzien.
kende overwinningen te behalen, wat
niet zo waarschijnlijk is, dan kan Er
hard, hierdoor gesterkt, pogingen doen
een nieuwe coalitie op te bouwen. On
getwijfeld zou hij daartoe het liefst op
nieuw de liberalen aanzoeken, maar het
is de vraag of die het zullen wagen een
zo riskante politieke „come back" te
maken.
Een coalitie met de S.P.D. van Brandt
heeft Erhard tot nu toe praktisch uit
gesloten, maar behalen de socialisten,
die de laatste tijd sterk in de opmars
zijn, in de twee deelstaten goede resul
taten, dan zal Erhard misschien eieren
voor zijn geld kiezen. Doet hij dat niet,
en bijven de verkiezingsresultaten voor
C.D.U./C.S.U. beneden de verwachtin
gen, dan ziet het er wel heel somber
voor hem uit.
Wat is, wat wil en wat doet het Oran
je Comité Soest?
Ht comité laat alleen iets van zich ho
ren bij nationale feestelijkheden en
herdenkingen, en dan onder de verza
melnaam Oranje Comité Soest.
Wij kunnen ons voorstellen, dat derge
lijk soort vragen soms bij het Soes ter
publiek kan opkomen. Gaarne willen
wij dan ook U iets over ons comité
vertellen, want hoe meer U van de
doelstellingen van ons comité bekend is,
hoe liever het ons is.
Enige tijd na de oorlog is het Oranje
Comité Soest in het leven geroepen om
een werkgroep te vormen, die zich zou
belasten met de organisatie van feeste
lijkheden ter gelegenheid van bijzonde
re gebeurtenissen bij het Koninklijk
Huis.
Het Oranje Comité Soest heeft tot taak
de bij de inwoners van Soest levende
band met het Oranjehuis te onderhou
den en te stimuleren. Het comité wil
eigenlijk niets anders zijn dan een cen
traal punt, waar alle initiatieven en
verlangen door het Soester publiek te
met betrekking tot de feestvieringen
van „Oranje"-dagen tezamen komen en
daar worden samengevoegd tot een
plaatselijke uiting van vreugde en mee-
leving met het Koninklijk gezin.
Een heel belangrijke factor is daarbij,
dat het comité het vertrouwen van de
bevolking geniet. Langs echt democra
tische weg, d.w.z. via een verkiezing,
komt het comité niet tot stand. En
toch leeft bij het Oranje Comité het
verlangen doorhet Soester publiek te
worden vertrouwd.
Sinds de oprichting van het comité,
vult het bij vacatures zich zelf aan,
maar met die gedachte om toch - zij
het niet volmaakt - de belangrijkste
geestelijke en maatschappelijke stro
mingen in Soest te doen vertegenwoor
digen.
Het Oranje Comité zag zijn werkzaam
heden langzamerhand uitgebreid en wel
met "de samenstelling van programma's
voor de viering van de herdenking van
de 4 mei en de bevrijdingsdag.
Nadat vrijdagavond een druk bezochte
receptie in „de Rank" had plaats ge
vonden nam ds. C. M. van der Loo,
zondagmiddag in de kerk van Zonne
gloren, afscheid van de Gereformeerde
Kerk van Soest. Vele gasten, deputa
ties en afgevaardigden vulden met de
gemeenteleden de voor deze gelegenheid
tot 550 zitplaatsen uitgebreide prachti
ge kerkzaal vrijwel geheel.
Medewerking verleende het kerkkoor,
onder leiding van de heer Henk van
Mosjou, dat met medewerking van de
organist Wim Deelen tot uitstekende
prestaties kwam.
Ds. Van der Loo koos als tekst uit het
evangelie van Judas: „Bewaar uzelf in
de liefde, waarmee God U heeft lief
gehad."
Hij vatte in zijn prediking samen, wat
hij in de afgelopen jaren zijn gemeente
steeds weer had voorgehouden; het
doorgeven van de rijkdom van het
evangelie en het bewerken dat daar
voor de gemeente open hart heeft.
Names de Classis Amersfoort en de ge-
nabuurde kerken werd het woord ge
voerd door Ds. H. W. Engelkes te
Amersfoort. Hij was dankbaar voor de
gaven van wijsheid, beleid en bezon
nenheid, die de scheidende pastoor in
dienst van de classis heeft willen stel
len.
Wethouder K. de Haan sprak namens
het gemeentebestuur, waarbij hij op
merkte dat het niet alledaags is, dat
de gemeente een woordvoerder op de
kansel heeft. Hij memoreerde vooral de
goede contacten, die tussen het gemeen
tebestuur en Ds. Van der Loo steeds
hebben bestaan.
De geneesheer-directeur van Zonneglo
ren, Dr. Berghauser Pont, sprak zijn
grote erkentelijkheid uit voor de trouw
en de toewijding waarmee Ds. Van der
Loo zijn werk in het santorium en het
ziekenhuis Zonnegloren had verricht.
Voor de Ned. Hervormde Kerk en het
predikantenconvent werd het woord
gevoerd door Ds. J. Mettau. Deze sprak
een zeer hartelijk en zeer persoonlijk
woord ten afscheid, waarbij hij er met
name op wees dat het tot de taak van
elke Christen behoort als mens onder
weg te zijn. Hij wenste de scheidende
predikant toe dat deze zijn weg met
blijdschap zou gaan.
De vice-praeses van de kerkeraad, de
heer D. Hoekstra, sprak als laatste Ds.
Van der Loo toe. Hij memoreerde dat
het juist 6V2 jaar geleden was, dat Ds.
Van der Loo in Soest zijn intrede deed.
Hij wees er verder op dat in deze pe
riode ingrijpende besluiten waren geno
men: besloten was tot de bouw van de
Rank, tot restauratie van het kerkge
bouw aan de Soesterbergsestraat (re
den waarom de afscheidsdienst in Zon
negloren werd gehouden) en tot vervan
ging van het orgel.
Nadat Ds. Van der Loo de diverse
sprekers had beantwoord, waarbij hij
erop wees vooral het werk op Zonne
gloren te zullen missen, werd de af-
scheidskerkdienst besloten met een per
soonlijk afscheid van de genodigden en
gasten.
Op 20 november hoopt Ds. Van der
Loo intrede te :oen bij de Gerefor
meerde Kerk van Sliedrecht.
In de afgelopen jaren heeft o.i. het co
mité zijn bestaansrecht bewezen en wij
vleien ons met de gedachtee dat een
groot gedeelte van de Soester bevol
king in grote lijnen kan instemmen met
de programma's die het Oranje Comité
Soest tot op heden heeft samengesteld.
Momenteel bestaat het comité uit de
volgende leden: J. D. Bouwens, S. J. v.
d. Breemer, H. J. v. d. Dussen, C. Gie
bel, voorzitter, M. A. Hermsen, Mej. A.
M. E. Jirres, Mevr. M. B. E. E. Kloet-
de Man. B. J. v. d. Linden, L. Overhoff,
H. G. Scholtmeyer, M. H. A. van Vee-
ren, penningmeester, Z. A. Veldhuizen,
T. Verpoort, A. Weeda, secretaris.
Zoals U in de editie van vrijdag j.1.
van dit blad hebt kunnen lezen, wordt
te Soest en Soesterberg een inzameling
gehouden voor het huwelijkscadeau
voor Prinses Margriet en Heer P. van
Vollenhoven.
Wij zouden een weing actief Oranje
Comité zijn, wanneer door ons geen
aandacht aan dit huwelijk zou worden
besteed.
Straks op de 10e januari 1967 zal bijna
de gehele Nederlandse bevolking aan de
T.V. zijn gekluisterd om getuige te zijn
van het huwelijk van één onzer prin-
cessen met een bruidegom - die van
origine - van ons eigen landsaard is.
Wij zullen ons dan echt kunnen ver
heugen in en medeleven met het huwe
lijksgeluk aan dit jonge paar.
Volgende week wordt U de gelegenheid
gegeven uiting te geven aan Uw mede
leven met dit Koninklijk huwelijk.
Geven wij straks u de kans namens de
Soester bevolking iets te schenken,
reeds nu kunnen wij verklappen dat
het comité op de a.s. huwelijksdag ook
iets kan doen voor de kinderen van de
kleuter- en lagere scholen.
Maar daarover straks meer. Eerst laten
wij Tiet aan U over blijk te geven van
Uw genegenheid voor Prinses Margriet
en de heer P. van Vollenhoven.
ORANJE COMITÉ SOEST
In Soestduinen is vrijdagavond het 20-
jarig bestaan gevierd van het Depot
Algemeen Technisch en Intendance Ma
terieel (D.A.T.I.M.), gelegerd in het Jes-
surunkamp.
Het Depot werd opgericht op 1 novem
ber 1946 als Centraal Magazijn en
Werkplaats. De toenmalige luitenant ter
zee eerste klasse W. C. L. Nuvee had
het commando. In september 1952 werd
het Depot Vliegtuig Materiaal 1 onder
gebracht in het Jessurunkamp. Tevens
werd het voormalige D.K.U., Depot Kle
ding en Uitrusting, erin opgenomen.
Vrijdag werd het jubileum feestelijk
gevierd met 's morgens een buitenge
wone vlaggenparade en judo-demon
straties, 's avonds gevolgd door een ge
meenschappelijke rijstmaaltijd en een
feestavond in de versierde loods 4. De
commandant van het Depot, luitenant
kolonel F. Leenaarts hield tijdens de
vlaggenparade een toespraak.
Hij bracht het ontstaan en de groei
van het Depot in herinnering, waarbij
hij vertelde, dat de verandering in de
aard van de opslag van goederen, me
de teweeggebracht door de herlokatie
van artikelen bij de depots, de belang
rijkheid van de dienstverlening bij de
K.Lu. niet aantastte. Luitenant-kolonel
Leenaarts stelde, dat de feestdag er
geen was om niet enkele toekomstplan
nen te vermelden.
Hij deelde mee, dat reeds binnen enke
le maanden zal worden begonnen met
de integratie van D.A.T.I.M. en
Rob de Nijs en zijn begeleidersgroep
De Lords zullen binnenkort weer op
treden in de circusresidentie van Toni
Boltini in Soesterberg.
Rob de Nijs en De Lords zijn ongeveer
een jaar niet samen opgetreden; oor
zaak was een ruzie, gevolgd door een
breuk. De teenagerzanger is na beëin
diging van zijn contract bij circus Bol
tini teruggekeerd naar zijn oude bege
leidingsgroep, waarmee hij voor 't eerst
weer optreedt bij Boltini. Dit duurt
drie weken. Op vrijdag, zaterdag en
zondag zullen ze optreden.
De opzienbarende breuk tussen Rob de
Nijs en De Lords had tot gevolg, dat
ijlings andere beatgroepen moesten
worden ingeschakeld om te voorkomen,,
dat de televisieshows van de zanger
niet zouden kunnen loorgaan. Sinds
de breuk zijn de Lords zonder zanger
opgetreden. In de band zitten een broer
en twee zwagers van Rob de Nijs.
D.M.T.M. Deze twee depots zullen wor
den verenigd tot één groot depot, op
soortgelijke wijze als gebeurde bij de
samenvoeging van D.V.M. 1 en D.K.U.
„De te besparen funkties zijn momen
teel meestal reeds onbezet", aldus spre
ker, die stelde, dat van enkelen een
soepele aanpassing aan de veranderde
situatie zal moeten worden gevraagd.
De Depotcommandant stelde, dat, hoe
ingrijpend de gevolgen ook kunnen zijn,
de werknemers ervan overtuigd kun
nen zijn, dat er voor de belangen van
betrokkenen zal worden gewaakt. „Dat
de D.A.T.I.M. zijn plaats in de K.Lu.
waardig is, is vooral aan uw aller in
zet en toewijding te danken", aldus
spreker Hij vervolgde met het perso
neel te danken voor hun inzet en toe
wijding.
„Deze dank richt ik ook tot hen, die
tijdens hun leven eveneens hun beste
kragen voor onze algemene taak in
zetten. maar ons in de loop der jaren
ontvielen". Ter hunner nagedachtenis
werd een minuut stilte in acht geno
men. waarbij de vlag halfstok werd ge
hesen.
Daarna volgden judo-demonstraties, uit
gevoerd door sDortschool Boersma uit
Amersfoort, waarna een filmvertoning
gegeven werd. Later zat men aan een
gemeenschappelijke rijstmaaltijd aan,
welke werd gevolgd door een gezelli
ge feestavond.
Majoor Schwetzel sprak het openings
woord en gaf daarna de leiding van de
avond in handen van conferencier Ber-
nard Barends, die al spoedig voor stem
ming zorgde. Die werd nog verhoogd
door het optreden van het accordeon-
duo De Gerto's, dat bekende liedjes ten
gehore gebracht. Het publiek zong uit
volle borst mee. Het hoogtepunt van de
avond was het optreden van Rita Co-
rita.
De avond werd besloten met een bal,
waarbij het dansorkest „The Skyliners"
voor de muzikale omlijsting zorgde.
Vrijdagavond vergaderde „Soester Vo
gelvrienden" in St. Jozeph onder voor
zitterschap van de heer G. van Duin
kerken.
De belangstelling voor deze avond was
helaas gering.
Het voornaamste punt van de vergade
ring was een te houden tentoonstel
ling.
Deze zal worden gehouden op 25. 26
en 27 november in het St. Jozephge-
bouw en de organisatie hiervan berust
bij de heer en mevrouw Van Doorn en
de heer C. de Goede.
De tentoonstelling wordt op vrijdag 25
november geopend door de heer Bos uit
Doorn.
Het is ongetwijfeld de moeite waard
deze tentoonstelling te bezoeken.
Op zaterdag 12 november is het „Klap
roosdag". - „Wèèr zo'n dag", zeggen we,
we hebben al een Vader- en Moeder
dag en 'n Dierendag, waarom zouden
we oog geen Klaproosdag hebben?"
Alleenhet accent ligt anders. Dat
verplaatst ons in onze gedachten naar
de jaren 1940 tot en met mei 1945. De
periode, toen we niet konden zeggen
wat we dachten en niet konden leven,
zoals we wilden. Toen onze mannen en
jongens uit de huizen en van de straten
werden opgepakt en weggesleept om
ergens verweg voor de vijand te moe
ten werken. Toen onze Joodse landge
noten verdwenen om nooit meer terug
te keren. Toen overal de schoten van
de executiepeletons kraakten, toen uit
eindelijk alleen het simpele feit van
het te - mogen - leven nog waarde
had. Toen, op dat moment van de
hoogste nood, werd onze vrijheid be
vochten. Ja, zo was het letterlijk. Onze
vrijheid, waarvan we anno 1966 zó ge
nieten, dat we liever niet meer aan de
nare, voorbije oorlogsjaren denken,
werd letterlijk herwonnen. Meer dan
30.000 geallieerde oorlogsgraven in Ne
derlandse bodem zijn daarvan nu nog
het bewijs.
Dertigduizend graven op meer dan vijf
honderd Nederlandse kerkhoven. Daar
in rusten zij, die eens voor ons de
vrijheid bevochten. Meer dan twintig
jaar liggen zij daar al. Maarmeer
dan twintig jaar is er ergens in het
buitenland - in Engeland of Canada, in
Amerika en in vele andere geallieerde
landen - een lege plaats aan een tafel.
In de loop van de jaren is het ver
driet wel wat versluierd. „De scherpe
kantjes zijn eraf", plegen wij te zeggen.
Maarhet is niet verdwenen. Even
min als het verlangen om eens te mo
gen zien, waar hij bleef, om te mogen
staan aan zijn graf.
Vele tienduizenden hebben dit verlan
gen vervuld gezien. Zij genoten gast
vrijheid in Nederland, hun aangeboden
door het Nederlands Oorlogsgraven Co
mité, waartoe deze organisatie in staat
wordt gesteld door de opbrengst van de
Klaprooscóllecte op Klaproosdag. Aan
deze tienduizenden werd troost ge
schonken door hen te begeleiden naar
het graf met de hun zo geliefde naam,
ergens in Nederlandse bodem.
Straks - in de week van 6 tot 12 no
vember, met als hoogtepunt de 12e,
„Klaproosdag" - wordt de collecte weer
gehouden.
De opbrengst daarvan bepaalt hoeveel
nabestaanden er in 1967 kunnen wor
den uitgenodigd. Daarom is. voor wie
zich de jaren 1940-1945 indenkt en zich
realiseert welke offers hij zich toen had
willen getroosten voor de vrijheid van
ons land - de gift aan de Klaproos-
collecte een offer. Een offer, dat troost
brengt in de harten van de vaders en
moeders, de weduwen en kinderen, die
achterbleven.
De nabestaanden der Britse gevallenen
willen hun dank betuigen voor hetgeen
Nederland op Klaproosdag doet.
Aan 33 collectanten - drie uit elke pro
vincie - door het lot aan te wijzen,
bieden zij via hun organisatie The Bri-
tish Legion een gratis reis naar en
vakantie in Engeland aan. De gelukki
gen worden door het lot aangewezen;
als loten dienen de legitimatiebewijzen
van de Klaprooscollecte 1966.
De luchtverontreiniging en de maatre
gelen om die zoveel mogelijk tegen te
gaan zijn onderwerp van gesprek in tal
rijke commissies en instanties, die be
zorgd zijn over de toename van de
luchtvervuiling. Er worden al zoveel
mogelijk strenge eisen gesteld als zich
een nieuwe industrie vestigt, maar het
is uiteraard niet te voorkomen, dat fa
brieken vuile rook verspreiden of ande
re stoffen, die de lucht verontreinigen.
Een medisch team dat zich al gerui
me tijd bezighoudt met een groots op
gezet bevolkingsonderzoek op aandoe
ningen van de luchtwegen, is tot de
conclusie gekomen, dat luchtverontrei-
ninging en rookgewoonten een duidelij
ke rol spelen in het ontstaan en bevor
deren van stoornissen of afwijkingen in
de ademhalingsorganen. Ook leeftijd en
geslacht zijn in dit verband niet te ver
waarlozen factoren.
Uit de onderzoekingen is duidelijk ko
men vast te staan, dat met het klim
men der jaren meer wordt gehoest. Ook
is komen vast te staan, dat onder de
vrouwelijke sexe minder ademhaling.-
uauueui (tq uep uauio^iooA uassiuioo;s
Het roken van sigaretten is eveneens
duidelijk terug te vinden in het cijfer
materiaal. Ruim 30 procent van de si
garettenrokers vertoont afwijkingen aan
de ademhalingsorganen; bij nijp- en si-
garenrokers is dit percentage 16,5 - een
halvering dus.
Het doel van het onderzoek is om meer
inzicht te krijgen in de ademhalings
stoornissen en de bestrijding daarvan.
In medische kringen acht men het hoog
tijd worden, dat meer gegevens worden
verkregen over deze specifieke ziekten.
Het is namelijk gebleken, dat ruim 20
procent van het werkverzuim in Neder
land te wijten is aan stoornissen aan de
ademhalingsorganen.
Dit zijn belangwekkende cijfers, waar
van deskundigen overigens al hebben
gezegd dat dit beslist geen ongunstige
cijfers zijn. Niettemin is op een bevol
kingsaantal van 2.200 zielen, dat is on
derzocht bij 30 procent van hen een af
wijking aan de ademhalingsorganen ge
constateerd. Gevoegd bij het cijfer van
werkverzuim, zijn dit toch geen getal
len om zomaar aan voorbij te gaan.
Opvallend daarbij is, dat roken volgens
het medisch team wel degelijk van
slechte invloed is op de gezondheid.
Woont men bovendien in een industrie-
rijke streek, waar sprake is van lucht
vervuiling door schoorstenen en het lo
zen van afvalstoffen, dan nemen de ge
varen voor de gezondheid toe. Het
team, dat het onderzoek verricht, zal
tevens trachten bestrijding van de ziek
ten mogelijk te maken.
Maar het is de vraag of de sigaretten
rokers zullen meewerken. Ze zijn al zo
vaak gewaarschuwd. Misschien beseffen
ze nu, dat de sigaret duur wordt be
taald.
KANTMAN.
Bij Koninklijk Besluit van 28 oktober
j.1. is de brigade-generaal-arts W. P.
Vlokpoel, alhier, te rekenen vanaf 1
november 1966, benoemd tot inspec
teur van de Militair Geneeskundige
Dienst, onder gelijktijdige, bevordering
tot generaal-majoor-arts.
Een groep vroegere, toekomstige en te
genwoordige ministers van defensie uit
N.A.V.O.-landen heeft in een samen
komst in de V.S. berekend dat nog
altijd de voorhanden „ouderwetse" le-
gerkracht in Europa te laag is. Hun be
zwaar daartegen is dat dit automatisch
de drempel voor een kernoorlog ver
laagt. Men zal immers genoopt zijn
sneller naar de kernwapens te grijpen
wanneer men het met de conventionele
middelen niet meer klaart.
Deze uitspraak komt net op een bitter
moment. Engeland en Amerika zitten
nog steeds met de kosten van de Britse
en Amerikaanse troepen op Duits grond
gebied. Dat kost de uitzendende landen
respectievelijk ponden en dollars, die
voor marken moeten worden ingewis
seld.
Dit veroorzaakt een voortdurend lek in
hun schatkist door de buitenlandse de
viezen. Wanneer de Duitsers dat com
penseren door evenveel marken in de
V.S. en Engeland te besteden, dan kos
ten die troepen de thuislanden nog al
tijd wel geld, maar tenminste geen
kostbare buitenlandse betaalmiddelen
meer. En de betalingsbalans zou een
beetje fatsoenlijker er uit komen te
zien dan hij nu doet in Londen vooral,
maar ook in Washington.
Trouwens, vooral na de demonstratie
van de Amerikanen een paar jaar gele
den om in de kortste keren hele divi
sies de oceaan over te vliegen, gaan in
Washington stemmen op daJ de V.S.
niet eens zoveel manschappen meer in
Europa hoeven te stationeren.
Voor de nog dichterbij wonende Brit
ten is dit navenant nog eenvoudiger.
Anderszins wordt cr ook gezegd dat
Europa niet meer zo armlastig is en
dus eigenlijk zijn eigen defensie moet
kunnen oprichten en financieren. De
symbolische betekenis van de overzese
troepen in Europa zou net zo goed
door kleinere eenheden vervuld kunnen
worden.
Het akelige is dat men dit laatste in
Duitsland ber»aa1r1 anders D-^ar
leeft men in voortdurende angst de du
pe te worden van een handeltje tussen
de V.S. plus de Britten en Moskou; de
internationaal lopende geruchten over
de kwestie-Victnam verhevigen die
angst nog.
Op een dergelijk tijdstip de Britse en
Amerikaanse troepen terugtrekken kan
de regering in Bonn onder pressie van
de openbare mening dwingen een na-
tionalistischer koers te gaan varen, wel
licht te vervallen tct een soort Gaul-
lisme.
Dat zijn ook onaangename konsekwen-
ties voor de Europese veiligheid en
eensgezindheid, die men onder ogen
moet zien. Niettemin schijnt de tekor
ten vertonende betalingsbalans der
Britten en Amerikanen hen toch te
dwingen de Duitsers in deze de pin op
de neus te zetten.
