II III II lil II
u.S.A.
Duitse malaise
Mensen van morgen
DOORSMEREN
I I I II I I I I i I I I I I i
PIANO'S.
EUROPA SCHAKELT
OVER OP
ATOOMKRACHT
GARAGE BOSBOOM
JOHNSON IN AZIë
MET R4AD EN DAAD
HOE ZIET DE WERELD ER UIT IN 1980
Klaar terwijl u wacht
Pianohandel W. van Tol,
In beslag genomen
Weer twee wrakken in
beslag genomen
Beatavond met diefstal
Autobotsing
Tentoonstelling
„De Soester Vogelvrien
VOOR DE BALIE
BEVEROL
SMEERSTATION
Ned. Vrouwen Electr.
Vereniging
Inbraak bij Klockner
Het is voor de oudere mensen niet gemakkelijk de ontwikkelingen bij te houden,
die zich op tal van levensgebieden voordoen. Onze moderne samenleving is in een
stroomversnelling geraakt ,die menigeen benauwt. Tradities, waaraan velen ge
hecht zijn, dreigen uiteen te vallen, de waarden, waar vele generaties zich op heb
ben beroepen, schijnen een ineenstorting nabij.
Hoe zal de wereld er uitzien, wanneer de jeugd van vandaag eenmaal volwassen
is geworden? Kan men daarover nu al een verantwoorde uitspraak doen? We kun
nen de ontwikkelingslijnen, zoals die zich thans manifesteren, doortrekken. Maar
wat heden rechtlijnig lijkt, kan zich kromlijnig blijken te gedragen.
Ir. W. H. Douma, wetenschapplijk hoofd-ambtenaar aan de Landbouwhogeschool
te Wageningen, heeft het aangedurfd om tijdens een gezinsweek te Barchem in het
(sociologische) koffiedik te kijken. Wij willen u niet onthouden hoe het beeld van
de wereld er omstreeks 1980-1985 volgens deze geleerde uit zal zien.
Bondskanselier Erhard wordt bij zijn
afgang als een zondebok beschouwd
waarop men alle verwijten kan laden.
Dat is niet helemaal terecht. Een goed
en krachtig regeerder was hij niet en
in de verste verte geen handig politicus.
Zijn voorganger Adenauer was in dat
opzicht precies zijn tegendeel, wat tot
minstens even luide bezwaren voerde.
En voor een deel zit Duitsland thans
niet zozeer met het falen van Erhard
dan wel met de fouten van Adenauer.
Of liever met een vrijwel constant ver
keerde politiek sinds 1949.
Bij het begin van de bondsrepubliek
koos het door de westelijke geallieer
den bezette deel van Duitsland voor
het westen. Daarbij kon het moeilijk
beseffen wat daarvan in de volgende
zeventien jaar de politieke konsekwen-
ties waren. Men kocht zijn ontwikke
ling tot de krachtige staat van nu met
een algemene erkenning in de wereld,
wetend dat men zich daarmee tegen
over de Sowjet-unie opstelde. En dus
de hereniging voorlopig niet zou kun
nen verwezenlijken.
De hoop dat door de roll-backpolitiek
van DuIIes - die het als een Ameri
kaanse taak zag de communistische in
vloedsfeer terug te dringen - ooit nog
eens ook oost-Duitsland deel zou gaan
uitmaken van de bondsrepubliek, moest
al spoedig vervliegen.
München
Maar het bewind in Bonn van Adenau
er zag geen kans zich soepel aan te
passen aan deze verandering in het
wereldbeeld. Het heeft er ook nu nog
geen kans toe gezien, hoewel president
Johnson het in zijn rede van 7 oktober
toch wel heel duidelijk gesteld heeft.
Hij verklaarde toen dat een Duitse her
eniging alleen mogelijk is binnen het
kader van een algehele Europese ver
zoening en dat het voorlopig een groot
belang voor de wereldvrede is dat de
V.S. en de Sowjet-unie in goede ver
standhouding met elkaar staan.
Dat houdt acties in van weerszijden. In
dat opzicht heeft de Duitse politiek
vooral in het teken gestaan van het af
wachten van concessies der andere zij
de. Men betuigde weliswaar herhaal:1
lijk zijn vredelievendheid, maar een er-
Geen langdurige wachttijd daar er 2
smeerbruggen ten dienste staan.
Vakkundig personeel.
Eerste klas smeermiddelen.
kenning bijvoorbeeld van de Oder-Neis-
segrens met Polen kon er nooit af. Er
waren zelfs vaak heftige discussies,
waaraan ook ministers deelnamen, of
het verdrag van München uit 1938 al
dan niet functioneerde.
Er werd niet rondweg gezegd ja, maar
evenmin ronduit nee. En dat is het
verdrag waarbij het vooroorlogse Tsje-
cho-Slowakije zijn Sudentengebieden
aan Das Reich moest afstaan.
Die concessies, aldus de redenering in
Bonn, kunnen we eventueel te zijner-
tijd wel doen bij een vredesverdrag.
Weinig hoopvol
Dat deze houding de concessies van de
andere zijde niet aanmoedigde, en dus
ook het vredesverdrag en eventuele
hereniging niet bespoedigde, is al vele
jaren duidelijk. Er is een verstarde si
tuatie ontstaan, waar bijna niet meer
uit is te komen.
Lange tijd heeft Bonn zijn heil gezocht
in een door dik en dun meegaan met
Washington. Vaak tot in het absurde.
Bonn steunde zo het plan voor een
kernvloot die verder niemand wou en
waarin men zelfs in Washington maar
op zeer kleine schaal geloofde. Nu ko
men de spijtige bespiegelingen achteraf.
Het verhaal doet b.v. opgeld dat Bonn
tegen het eind van diens leven met
Stalin tot een akkoord had kunnen ko
men, maar dat men die kans verzuimd
heeft door zijn trouw aan de V.S.
En wat doen die V.S. nu? Die proberen
het op een akkoordje te gooien met de
Russen, zonder zelfs maar te vragen of
de Duitsers het prettig vinden. Een hui
lerige redenering zonder veel grond,
maar wel een die de spijtgevoelens ver
tolkt die sterk in Bonn zijn gaan leven.
Voor het kabinet van Erhard was het
vrijwel onmogelijk een andere koers
te gaan varen: men zou te veel vroe
ger beweerde zaken in hebben moeten
slikken.
De oppositie
De initiatieven om tot een andere rela
tie met oost-Europa te komen, zijn dan
ook vrijwel allemaal afkomstig van de
oppositepartij S.P.D. Wehner kwam met
zijn plan voor een economische unie
met de D.D.R. al svoorberelding tot po
litiek onder één dak kruipen.
Burgemeester Brandt, nog steeds een
waarschijnlijke toekomstige kanselier,
sprak met de Russische ambassadeur in
Berlijn, een man wiens functie door
Bonn formeel niet wordt erkend.
De S.P.D. tracht tenminste nog nieuwe
wegen te vinden, de C.D.U.-coalities in
Bonn ergeren zich slechts dat ze door
hun taktiek in het verleden zich zo
vastgewerkt hebben dat ze dit niet
meer kunnen. Een ergernis die zich ook
baan breekt in de wens om het anders
te doen dan vroeger en ook anders dan
Brandt en Werner het voorstellen. B.v.
de idee van Strauss en Gerstemaier, die
hun heil zoeken in kracht samen met
het Frankrijk van De Gaulle.
Hun idee van Europees is Duits plus
Frans. Absurd, wanneer men in aanmer
king neemt dat De Gaulle juist zeer
duidelijk in allerlei allianties voor
Duitsland toch maar een tweederangs-
positie ziet en die er b.v. niet over
peist om zijn kernmacht met de Duit
sers te delen, wat dan terstond een
eind maakt aan de Duitse illusie om
door kracht de hereniging ooit af te
kunnen dwingen.
Deze Duitsers ervaren bovendien dat
in 17 jaar bondsrepubliek in het oos
ten de vrees voor de Duitser nog sterk
leeft en dat in het westen het wan
trouwen nog sterk is, wat b.v. blijkt bij
het rumoer om mannen als bevelheb
ber van de N.A.V.O. Von Kielmanns-
egg.
In 't slop
In die sfeer is de door Adenauer inge
zette en door Erhard vrijwel ongewij
zigd overgenomen koers doodgelopen.
Dat is minder de schuld van een van
en of van beiden, het is gewoon de
fout van een jarenlang beleid.
De opkomst van ultra-rechtse en zelfs
half-nazistische groeperingen als de
N.P.D. is voor een heel goed deel ook
te verklaren uit het onbehagen over dit
doodgelopen beleid.
Het griezelige is echter dat de kans zo
klein is dat dit beleid op korte termijn
wordt omgegooid. In de kringen van
C.D.U. en C.S.U. wordt men het er niet
over eens. En de kansen voor de S.P.D.
om zich te laten gelden, zijn er niet
groter op geworden sinds in de Hessi-
sche landdagverkiezingen de socialisti
sche winst maar aan de schrale kant
bleef.
Mensen worden
steeds meer ontwikkeld
Het C.B.S. heeft voor ons land becij
ferd, dat er in 1980 15 V« miljoen men
sen zullen zijn. Economisch gezien is dit
aantal wel houdbaar voor een land als
het onze, maar de ruimtelijke proble
men kan men zich indenken. Als de de
mografische schattingen uitkomen, zal
ons land in het jaar 2.000 21 miljoen
inwoners hebben en 50 jaar later 45
miljoen.
„Dit doet vermoeden," aldus ir. Dou
ma, „dat omstreeks de eeuwwisseling
er kamerdebatten moeten worden ge
houden over een wettelijke verplichting
tot geboorteregeling."
Volgens de Wageningse geleerde zal de
wetenschappelijk-technologische groei
een steeds grotere invloed op het so
ciale leven gaan uitoefenen. Er zal een
verdergaande mechanisatie, verlichting
en tijdsbesparing in velerlei arbeid
plaatsvinden, waardoor tevens veran
deringen zullen optreden in de soort ar
beid.
Meer denkwerk
Het accent zal meer en meer komen te
liggen op denkarbeid dan op routine-
arbeid. Óp de duur - reeds in 1985? -
zal er tussen beide typen nauwelijks
meer verschil bestaan.
Dit zal belangrijke konsekwenties heb
ben voor de standenverhoudingen. Het
ontstaan van een zeer brede midden
klasse zal er door worden bevorderd.
Het aantal zelfstandigen (landbouwers,
oude middenstanders en beoefenaars
van vrije beroepen) zal afnemen. Er
komen steeds meer in loondienst wer
kenden.
De komende generatie zal meer alge
meen ontwikkeld zijn dan de huidige.
De volkstelling van 1960 gaf aan dat
25 van de beroepsbevolking in de
leeftijdsklasse van 55-65 jaar meer dan
alleen maar lager onderwijs had geno
ten. Voor de 25-35-jarigen was dat
55
Bij een rechtlijnige verdere ontwikke
ling zal het percentage dagonderwijs
volgende 17-jarigen, dat nu 32 °/o be
draagt, oplopen tot 80 °/o in 1980. Dat
is overigens helemaal niet zo opzien
barend. want in de Ver. Staten bezoekt
nu reeds 90 van de Amerikaanse
jeugd de high-school.
Meer welvaart
In de komende 15 jaar kan een wel-
vaartsvermeerdering van 50 tot 100 °/o
worden verwacht. In het leef- en
woonmilieu zullen steeds verder gaan
de verbeteringen worden aangebracht:
televisiefoon, telekrant, huishoudrobot
etc.
De toenemende automatisering zal op
de werkmogelijkheid vrijwel geen ne
gatieve invloed oefenen. De arbeid ten
bate van de vrije-tijdsbesteding zal aan
betekenis winnen.
KLEINE
Nieuwe cn bespeelde
750,— tot 2800,—.
Vanaf pl.m. 24,p. mnd.
Nieuweweg 103 - Telefoon 2968.
Welke tendenzen zullen in de cultuur
en het mensentype domineren? Ir. Dou
ma meent dat „de mens van morgen"
minder zorg om het blote bestaan zal
hebben, omdat de toenemende welvaart
hem zal dekken tegen de risico's van
armoede, ziekte en ellende. Daardoor
komt er meer „ruimte" vrij voor de
menselijke geest en zijn activiteiten, en
wel voor zeer velen en niet slechts
voor een kleine elite. De „mens van
morgen" zal zelfbewuster zijn dan zijn
voorouders, zo meent de Wageningse
ingenieur.
Verlies autoriteit
Wat is het gevolg hiervan? Er zal een
algemene verzwakking of verlies van
traditionele autoriteit optreden. Autori
teit zal zich veel meer dan voorheen
moeten rechtvaardigen.
De „mens van morgen" zal het niet
meer slikken de wet voorgeschreven te
krijgen door instanties, die zich hoofd
zakelijk beroepen op tradities, op het
argument dat het nu eenmaal zo hoort."
Werknemers zullen medezeggenschap in
de bedrijven krijgen, de leek zal meer
te vertellen krijgen in de kerk etc.
Niet idealistisch
De jeugd van nu is de vormgever van
de jaren tachtig. Ir. Douma verwacht
dat de jongeren steeds meer de nei
ging zullen vertonen, het zelf of onder
elkaar te gaan uitzoeken. Zij zullen los
ser staan van de ouderen dan vorige
generaties. In de z.g. peergroups (groe
pen van op elkaar afstemmende jeug
digen) zal een patroon van normen en
verwachtingen ontstaan met bijbehoren
de sociale controle op de gedragingen
en levensstijl.
Wat de omgang van jongens en meisjes
betreft, behoeven wij niet bang te zijn
voor een veel gevreesde seksuele ver
wildering van de jeugd, meent ir. Dou
ma. Hij beroept zich hier o.m. op een
sociologisch onderzoek, verricht in het
high-school en collegemilieu. Dit Ame
rikaanse onderzoek toonde aan dat ook
voor deze jongeren de liefde van man
en vrouw één der belangrijkste dingen
in het leven blijft.
Nuchterder
Volgens vele geleerden zal de jeugd van
morgen niet romantisch en idealistisch
zijn: maar wel nuchter, voorzichtig en
kritisch.
Negatieve kant: vooral bedacht zijn op
eigen materiële en sociale zekerheid.
Positieve kant: een bezorgdheid tot
constructieve inzet bij gebleken nood
zaak - en dan zonder poeha!
En de verhouding tussen ouders en
kinderen? Volgens ir. Douma zal de
band tussen de oudergeneratie en hun
kinderen slechts bewaard kunnen blij
ven, wanneer de ouders begrip opbren
gen voor de situatie waarin de kinde
ren vefkeren en zich blijvend voor hen
openstellen. Het gezagselement („vader
zegt dat het zó is en niet anders") zal
aan betekenis inboeten, want de jeugd
slikt dat niet meer.
Maar toch kunnen de ouders nog veel
van hun kennis, ervaring en wijsheid
aan hun kinderen meegeven, mits zij de
autoritaire houding laten varen. Een
houding, die nu nog als een zware op
gave wordt gevoeld, maar die over
twintig jaar gemakkelijker en natuur
lijker aan te nemen zal zijn.
Ergens in Schotland steekt een knutse
laar de steker van zijn elektrische boor
in het stopkontakt; Signora Maria Mor-
tara in Zuid-Italië doet dat met de ste
ker van haar espressomachine om deze
op temperatuur te brengen. Duizenden
kilometers naar het noorden, in het
Zweedse plaatsje Farsta, steeks Lars Ol-
son de steker van zijn elektrische auto-
verwarming in een kontaktdoos, zodat
zijn motor de volgende ochtend gemak
kelijk zal aanslaan. Allemaal doodge
wone handelingen dus, met als markante
bijkomstigheid, dat al deze stopkontakten
elektriciteit leveren uit een nucleaire
bron.
Zonder bazuingeschal zijn wij namelijk
het atoomtijdperk binnengetreden.
Sinds 1955 is de hoeveelheid uit kern
energie verkregen elektriciteit 1700 maal
zo groot geworden. Vragen die logischer
wijze opkomen zijn: is atoomenergie
noodzakelijk, veilig, kostbaar en heeft zij
bijzondere voordelen?
Laten wij eerst even kijken paar de be
hoefte aan elektrische energie. Door het
steeds stijgende bevolkingscijfer is aan
de behoefte aan elektriciteit vrijwel niet
meer te voldoen.
De behoefte verdubbelt elke tien jaar.
Pakistan gebruikt bijvoorbeeld twintig
keer zoveel energie als in 1947. Inmiddels
is wel duidelijk geworden, dat de wereld
voorraad minerale brandstoffen, zoals ko
len, olie en aardgas bepaald niet onuit
puttelijk is. Atoomenergie vormt voor dit
vraagstuk de beste oplossing.
Groot-Brittannië heeft thans negen kern
energiecentrales, die met de twee in ge
bruik zijnde proefstations, meer atoom
energie produceren dan de rest van de
wereld tezamen.
Dat andere landen spoedig op een der
gelijke wijze moeten gaan denken en
handelen laat zich gemakkelijk raden.
Geen reserves
Op het vasteland van Europa slinken
de minerale brandstofreserves snel. Hoe
urgent de situatie is blijkt bijvoorbeeld
uit het feit, dat Zweden geen reserves
meer heeft. Italië, dat reeds tachtig
procent van zijn energie betrekt van
zijn hydro-elektrische hulpbronnen,
moest op kernenergie overschakelen.
Uit Franse kernenergiecentrales vloeit
reeds de atoomkracht voor commerciële
doeleinden; aan vier nieuwe installaties
wordt hard gewerkt. Zelfs in de Ver
enigde Staten, waar men voor tenmin
ste een honderdtal jaren voldoende
voorraden minerale brandstoffen meen
de te hebben, is men druk bezig om de
kernenergieproduktie op gang te bren
gen. Dat is overigens ook wel nodig,
aangezien de behoefte aan elektriciteit
in Amerika tegen 1980 verdrievoudigd
zal zijn.
In de plaats Trawsfynydd in Noord-
Wales staat een kernenergiecentrale van
het energiebedrijf van de Central Elec-
tricity Generating Board. Uit een basis-
hoeveelheid van zeventig ton splijtstof
wordt voldoende elektriciteit gewonnen
voor een stad van een half miljoen men
sen. Het bedrijf produceert geen vlam
men, geen rook en geen roet. Het glin
stert van de witte verf en is schoon en
stil als een ziekenhuis. Een conventio
nele centrale met een gelijk vermogen
zou bijna een miljoen ton kolen per jaar
verstoken. Bovendien heeft men voor de
aanvoer treinen, vrachtwagens, kolen-
schuiten enz. nodig, terwijl men bergen
vol sintels overhoudt.
Hoe staat het met de kosten, die het
atoomtijdperk met zich brengt?
In 1950 schatte men, dat deze ontstel
lend hoog zouden worden. De technolo
gische vooruitgang heeft dit pessimisme
ontzenuwd. Thans zijn de bouwkosten
per kilowattuur-capaciteit 360 gulden
voor een conventionele centrale en van
een kernenergiecentrale 1.240 gulden, dus
meer dan driemaal zoveel. Volgens het
eerder genoemde C.E.G.B. zal echter te
gen 1970 dit laatste cijfer tot 920 gulden
zijn gedaald, terwijl dat van de conven
tionele centrale tot 430 gulden zal zijn
gestegen. In dat jaar zal dit instituut
een tweede kernenergiecentrale in de
plaats Dungeness in bedrijf stellen, die
elektriciteit voor de prijs van 1,9 cent
per kilowattuur kan leveren tegen 2V*
cent door een conventionele centrale.
Helaas roept het woord atoomenergie bij
veel mensen beelden op van paddestoel
wolken en massale dood. Men dient ech
ter te beseffen, dat atoombommen en
atoomcentrales twee volkomen verschil
lende zaken zijn. In tegenstelling tot de
De politie heeft een auto van H. K.,
afkomstig uit het woonwagenkamp te
Amersfoort, in beslag genomen, daar
deze rijtechnisch totaal ongeschikt was.
Hoewel K. in het bezit van een rijbe
wijs was, was hij niet in het bezit van
de verdere vereiste papieren.
De politie heeft wederom twee auto's In
beslag genomen, die niet aan de minste
technische eisen voldeden, terwijl de be
stuurders niet in het bezit waren van
wegenbelasting en verzekeringspapieren.
Zaterdagavond werden tijdens de in ho
tel „Eemland" gehouden beatavond di
verse diefstallen gepleegd. Ontvreemd
werden een fiets en uit de garderobe
een regenjas, handschoenen, shawl en
een overjas met diverse verzekerings
papieren.
Zondagavond, te ruim 11 uur, reed de
19-jarige A.M.P., alhier, met een auto
op de Kerkstraat, richting Amersfoort.
Naast hem zat een 16-jarig meisje en
achterin de auto hadden een 18-jarige
jongen en 16-jarig meisje plaats geno
men. A. M. P. had schijnbaar meer aan
dacht voor het meisje als voor zijn
stuur en begon te slingeren.
Na een boom en een geparkeerde auto
geraakt te hebben, kwam hij op het
linker gedeelte van de weg terecht,
waar op hetzelfde moment een tegen
ligger kwam aanrijden, bestuurd door
D. S. uit Heemstede.
Beide auto's botsten tegen elkaar. De
auto van S. kwam op het fietspad te
recht en doordat het portier openvloog
kwam de echtgenote van S. op straat
terecht. Zij had in de auto een baby
van 9 maanden op schoot, die men on
der de bank in de auto terugvond, ge
lukkig ongedeerd. Ook de vrouw kwam
er met schaafwonden af, doch haar
man, de bestuurder S., moest met zwa
re verwondingen naar „Zonnegloren"
werden overgebracht.
Aangezien P. naar alcohol rook, wer
den rijbewijs en auto in beslag geno
men. De vier jongelui kwamen er met
de schrik af. De auto's werden zwaar
beschadigd.
Op vrijdag 25 november, zaterdag 26
november en zondag 27 november a s.
houdt de vereniging „De Soester Vogel
vrienden", afdeling Soest van de Ne
derlandse bond van vogelliefhebbers,
een tentoonstelling en vogelshow in het
Verenigingsgebouw in de Steenhoff-
straat 30, alhier.
atoombom bevat een kerncentrale slechts
een geringe hoeveelheid splijtstof, terwijl
door haar totaal verschillende constructie
atoomexplosies onmogelijk zijn. In het in
de aanhef van dit artikel genoemde
Zweedse plaatsje Farsta leeft men zonder
vrees op drie kilometer afstand van een
reactor. In de komende tien tot vijftien
jaar, zal dat op vele honderden plaatsen
van onze aardbol het geval zijn.
Toen die juffrou met opgestreken zei
len bij de politie kwam, leek het ge
val onoplosbaar. Maar knap speurwerk,
deduceren en combineren - zoals dat in
detectives heet - brachten de dader al
gauw tot een bekentenis, zodat zijn
naam vandaag op het lijstje van de po
litierechter stond.
„Die juffrouw was wuft," zei hij. Niet
alleen was duidelijk en onmiskenbaar
geconstateerd, dat zij herhaaldelijk de
bioscoop bezocht, ook buiten aanwezig
heid van haar wettige echtgenoot; maar
bovendien ging zij veel vaker met de
bus naar de stad, dan betamelijk is.
Toen de man dat had verklaard, trok
ken zich zijn wenkbrauwen samen en
spitste hij de lippen, terwijl zijn gelaat
de grootste afschuw uitdrukte. „En bo
vendien", ging hij op vertrouwelijke
toon verder, „maakt zij zich op. Zij
maakt zich óp, meneer de rechter!"
Triomfantelijk keek hij het zaaltje
rond, blijkbaar in de verwachting, dat
iedereen flauw zou vallen bij deze ver
schrikkelijke mededeling. Maar nie
mand voldeed aan dat verzoek. Toen
zette hij zich in het postuur van ie
mand, die de laatste, dodelijke steek
gaat toebrengen. En met verheffing van
stem ging hij verder. „Zij poedert zich,
edelachtbare! En zij gebruikt lippen
stift!" En toen de rechter na dit alles
nog niet van ontzetting onder de groe
ne tafel schoot, riep hij uit: „Zij tekent
haar wenkbrauwen zelfs bij!"
Nu had hij, de verdachte, middelen be
raamd, om aan die vreselijke toestand
een einde te maken. Hoe brengt men
zo'n opgedirkte, bepoederde en naar de
stad reizende juffrouw tot beter inzicht?
Hij had er lang over na gedacht. Ten
slotte nam hij de muze te baat. Hij
maakte een gedicht en stuurde haar dat
anoniem over de post De politie las het
gedicht, dacht even na, en stapte met
een naar de dorpspoëet. Hij was de
enige, die zoiets kon hebben gemaakt,
en hij bekende meteen.
De rechter declameerde er enkele cita
ten uit. Aan de voordracht lag het be
slist niet, maar toch menen wij, dat dit
gewrocht van de dorpspoëet nooit zal
belanden in de bundels aan moten ge
sneden vaderlandse letterkunde, waar
van wordt beweerd, dat zij in staat
zouden zijn. de studerende jeugd enig
literair benul bij te brengen.
„Je hebt nu al lang genoeg geflirt f en
tegen iedereen gekird geen geluk zal
zo je zijn beschoren al ging je er
voor naar de Azoren onder poeder en
onder roesj lijkt je gezicht wel ap-
pelmoesj".
Zelfs de kousenkoopman Vondel kon
het beter, om nog maar te zwijgen van
de literatoren uit deze tijd, die zich
met dergelijke materiële zaken als kou
sen niet besmetten.
,,'t Heeft niet geholpen," zuchtte de
poëet, „haar gemoed is verhard".
„Ik kan 's me voorstellen," zei de of
ficier, die ineens weer verzoend was
met het jargon van zijn dagvaardigin-
gen. Wegens het zenden van een ano
nieme brief met beledigende inhoud,
eiste hij een tientje. Gelukkig was er
niet beledigend „gedicht" ten laste ge
legd, anders zou een handige advocaat
er nog we liets van hebben gemaakt,
er nog wel iets van hebben gemaakt.
De rechter vonniste conform. Daarmee
het gewrocht van de dorpspoëet hoger
in waarde stellend dan menige uitge
ver de verdienstelijker gewrochsels van
diens prof-collega's.
Birkstraat 105 - Soest - Telef. 3256
Mevrouw Ouwehand-Hartree uit Rot
terdam gaf voor de leden van de
N.V.E.V., afd. „Eemland", een lezing,
getitield „Van boontje tot gezette
koffie".
Na begroet te zijn door de vice-presi-
dente, mevr. Geytenbeek, gaf mevrouw
Ouwehand een uiteenzetting over de
biochemische waarde van koffie.
Het product bevat caffeïne, cafeol, pur-
befine en nog andere stoffen.
Bij kleine hoeveelheden kan het ge
bruik van koffie geen kwaad het sti
muleert de bloedsomloop door de aan
wezige caffeïne. Aan hartpatiënten
wordt koffie ontraden. Het gebruik ver
nauwt de bloedvaten en het hart komt
onder te hoge druk. Daarom voor hart
patiënten caffeïne vrije koffie.
Voor gezonde mensen kan koffie de ze
nuwen kalmeren na gebruik van wat
alcohol worden door het gebruik van
koffie de hersenen geactiveerd. Zeer
sterke koffie kan echter maagpijn ver
oorzaken.
Het psychische affect door het gebruik
van koffie is gezelligheid, gemoedelijk
heid, b.v. op vergaderingen, aldus
spreekster. In de oudheid kenden Grie
ken en Romeinen geen koffie door
monniken in Klein Azië werd, knabbe
lend op bessen en blaadjes, de koffie
ontdekt.
In 1500 bracht het gebruik van koffie
in Turkije een revolutie in de koffie
huizen. Door de scheepvaart kwam het
artikel ook in Nederland en pl.m. 1650
werd het eerste koffiehuis in Den Haag
geopend.
Het in cultuur brengen van koffie lukte
in Indonesië en in West-Indië niet, doch
Brazilië is het land van de koffie.
Een van de aanwezige dames had een
tak meegebracht van een koffieplant,
waaraan stevige groene bladeren en
groene bessen, die allengs rood worden.
In de bessen zitten de bonen, die, ge
sorteerd in zakken, naar Nederland
gaan en hier ten lande gebrand worden.
Een erg ingewikkeld procédé, wat van
grote invloed is op smaak, geur en
kleur.
Spreekster wees het houden van een
grote voorraad van het bewuste artikel
af ook lette men op het codenummer
de 2 kleine cijfers verraden de aan
komst van de koffie in de winkel.
Vervolgens toonde mevr. Ouwehand de
dames verschillende koffiemolens, die
altijd gekeurd moeten zijn en aanwij
zingen moeten geven hoelang er ge
draaid mag worden en het voltage.
Aardig was de koffiemolen, die, even
als de vroegere schootmolens, onder
aan een bakje heeft, dat de gemalen
koffie opvangt. Ook de vernieuwde
electrische perculator van Daalderop
kreeg men te zien die practisch is en
niet duur en waarin de temperatuur
niet hoger komt dan 97 graden.
Ook andere koffiezetmachines werden
besproken, die heel mooi en aantrekke
lijk zijn met onbreekbaar glas. Deze
apparaten zijn bijzonder geschikt voor
wat grotere gezelschappen en variëren
in de prijzen van 130 tot 155 gld.
Vijf dames proefden de koffie die gezet
was in twee verschilende apparaten en
gaven hun oordeel daar over.
De vice-voorzitster dankte tot slot van
deze middag mevr. Ouwehand voor haar
prettige en nuttige lezing.
De leden van de N.V.E.V. krijgen op 29
november a.s. een demonstratie van
feestrecepten in de leskeuken van de
P.U.E.M. te Utrecht en houden op 22
december hun Kerstmiddag. Introduce's
zijn altijd welkom.
President Johnson heeft een toer gemaakt langs diverse Aziatische landen en
en-passant de conferentie te Manilla bijgewoond.
Hy heeft daardoor willen uitdrukken, dat men op Amerika rekenen kan in de
strijd tegen het (Chinese) communisme en zich er van willen overtuigen in hoever
Amerika op zijn bondgenoten rekenen kan.
De houding, die Amerika inneemt te
genover de communistische dreiging, is
er een van strijd. Dat was zo in de tijd,
waarin een Sovjet-invasie van Europa
dreigde, onder Foster Dulles, dat is zo
nu onder Dean Rusk Amerika ditzelfde
gevaar ziet dreigen vanuit China.
Als Amerika echter in deze houding vol
hard, is het einde van de strijd nog niet
in zicht en zal Amerika's faillissement er
eerder zijn dan de zegepraal.
Alleen al in Vietnam is er, na inspanning
van alle kracht en het spenderen van
vele miljarden, nog niets dat op een op
lossing wijst Ieder is er van overtuigd,
dat, ook indien Amerika mocht bereiken
waarnaar het streeft: een militaire over
winning, men dan nog niet aan het eind
van de problemen is, maar er zich nog
veel méér (politieke) problemen zullen
gaan voordoen
Eigen boontje
Men heeft te maken met Aziatische lan
den, die nog maar betrekkelijk kort zelf
standig zijn. Wat zich in Afrika voor
doet, herhaalt zich in Azië op enigszins
andere schaal. Er is een streven de eigen
zelfstandigheid te beklemtonen, vooral
tegenover de anderen. Het grootste ge
vaar schuilde niet in Vietnam, maar in
Indonesië, waar Soekarno daadwerkelijk
bezig was met een as DjakartaPeking.
En het meest opmerkelijke is, dat Indo
nesië zijn eigen boontjes heeft gedopt, al
is dat nu niet bepaald gegaan zoals in
de zondagsschoolboekjes en al heeft het
er zeer om gespannen. Maar Indonesië
heeft, zonder enige hulp van buiten af.
het communisme een halt toegeroepen.
Zelfs de als een afgod vereerde president
heeft men onttroond.
Het Soekarno-Indonesië was oorlogs
zuchtig. De confrontatiepolitiek tegen
Maleisië leverde er het bewijs van. Het
is eigenlijk zeer merkwaardig, dat Ame
rika, zo zwaar geëngageerd in Vietnam,
tegenover déze dreiging nimmer iets
heeft gesteld!
Niet de wapens
Toch is het Indonesische medicijn het
enige, al zal het niet afdoende zijn en
het gevaar niet voorgoed afwenden. Het
gaat er niet om, dat Amerika achter zich
OUDERDOMSRENTE. - Door de gewij
zigde belastingbepalingen op de Wet
Loonbelasting 1964 per 1 juli 1965 heeft
de Soc. Verz. bank vanaf 1 januari 1966
loonbelasting ingehouden op de volgen
de periodieke uitkeringen t.w. 1. ouder-
domsrente(n) en 2. ouderdomspensioen.
Kom ik nu ook in aanmerking voor de
vaste aftrek van 150,(verwervings
kosten)
Antwoord: Ja, door de gewijzigde wet
ten vallen de ouderdomsrenten die u
geniet thans ook onder het begrip loon
uit dienstbetrekking. Vandaar dat nu
ook loonbelasting wordt ingehouden.
Om de zelfde reden komt u nu ook in
aanmerking voor de vaste aftrek van
150,verwervingskosten.
SOLDEERWATER OP JABO VLOER
BEDEKKING. - Gisteren liet een lood
gieter een fles met soldeerwater S 39
omvallen op de jabo vloerbedekking.
Kunt u mij misschien aan een middel
helpen om de vlek pl.m. 15 cm in door
snee, te vewijderen?
Antwoord: Helaas is er geen enkel
middel om uw vloerbedekking nog te
redden. U zult de vloer zelfs heel goed
moeten schoonmaken, want anders hebt
u kans dat ook de rest van de vloer
bedekking wordt aangetast. Wanneer de
betrokken loodgieter zo nalatig is ge
weest om een fles met soldeerwater om
te gooien, dan kunt u hem juridisch
aansprakelijk stellen voor de aange
richte schade.
een heleboel Aziatische landen heeft, met
Australië en Nieuw-Zeeland, die niets
van het communisme moeten hebben, als
rugdekking.
Eik van die landen heeft binnen eigen
grenzen met het communisme te maken.
De Filippijnen hebben het zwaar aan de
stok gehad met de benden van de Huks,
waarvan men mag aannemen, dat ze nu
geen belangrijke rol meer spelen.
En het Chinese communisme droomt ook
niet van een veroveringsveldtocht met
tanks en vliegtuigen. Het gelooft in de
indoctrinatie, in de cellenbouw, in de
vijfde colonne.
Communisme, dat als wonderolie wordt
toegediend tegen de wil van de patiënt,
is geen wondermiddel. Zelfs al blijft het
als systeem (met moderaties) gehand
haafd, zoals in de Balkanlanden, dan nog
zal het zo gauw mogelijk zich afkeren
van de dokter, die de wonderolie toe
dient. China is geen geliefde dokter, het
is nergens populair, ook niet in Vietnam.
Het kan het communisme niet met
kracht en geweld doen zegevieren. Daar
voor zijn andere middelen en die werken
zekerder.
De Vietnamezen van het noorden vechten
nu te vuur en te zwaard tegen de Ame
rikanen, maar ze zouden waarschijnlijk
even hard vechten tegen de Chinezen,
wanneer die in Vietnam de baas zouden
willen spelen.
Oom agent
Dat is het noodlot van Amerika, dat het
met al zijn goede bedoelingen, zijn stre
ven om Azië voor het communisme te
behoeden, de rol gaat spelen van po-
litie-agent, die door heel de buurt, ook
door de wetsgetrouwe elementen, met
argwaan wordt bekeken en door de te
genpartij heel gemakkelijk kan worden
verdacht gemaakt als kapitalist, impe
rialist en oorlogsstoker.
Johnson heeft zijn uiterste best gedaan,
niet als zodanig te fungeren. Hij kwam
niet als de schoolopziener controleren. In
Manilla speelde hij geen hoofdrol, hij
luisterde voornamelijk maar dat doen
schoolopzieners altijd.
Waarschijnlijk zal hij zijn politiek kun
nen schragen met de verzekering, dat
men in de landen van Azië de Ameri
kaanse politiek begrijpt en ondersteunt.
Maar er verandert niets zolang die Azia
tische landen niet elk voor zichzelf hun
uiterste best gaan doen (vooral in eco
nomisch en sociaal, meer dan in militair
opzicht) om het communisme van zijn
voedingsbodem, armoede en achterlijk
heid, te beroven.
Voor politieke leiders is oorlog de ge
makkelijkste omweg. Dat Amerika deze
weg gekozen heeft, kan hen slechts
schragen in deze overtuiging.
Zelfs kunnen ze er toe komen op het
vinketouw rustig af te wachten wie het
wint, om dan de huik naar de wind te
hangen. Washington weet ook wel, dat
deze landen door hun eigen innerlijke
kracht het communisme moeten bestrij
den, maar zo lang het zelf in Vietnam
zijn toevlucht neemt tot de spierballen,
kan het deze mening geen kracht bijzet
ten.
De Azië-toer is voor de president der
U.S.A., voor de verhoging van zijn intern
prestige, waarschijnlijk belangrijker ge
weest dan voor de strijd tegen het com
munisme.
Bij de firma Klöckner, aan de Dorre-
steinweg, alhier is in de nacht van zon
dag op maandag ingebroken.
Men had zich door een bovenraam toe
gang verschaft en na getracht te heb
ben een kantoordeur te forceren, heeft
men ruiten vernield en na in de ver
schillende afdelingen een chaos veroor
zaakt te hebben is men weer vertrok
ken. Er wordt niets vermist
