en wat
Hoe
kan ik erven?
Standsverschil
Hogere belastingen
en meer
investeringen
F0XB0R0 (NEDERLAND) N.V. SOEST
Televisie-prijs
Een wet waar men
weinig van weet
FOTO SWAGER
Elk nieuw regeringsprogramma breng t
ONDE1HOODS-ELECTBIC1EN
Foxboro (Nederland) N.V.,
COR-RAY skfrfc0H£'6vï#er/
ROKKEN
l tfCOTESraOUWERS
Telefoonnummer
ziekenauto 5980
Zeepost
Stand- en rangverschillen in de moderne samenleving
„Zie je wel wie ik ben
Wegens vakantie is onze zaak gesloten van
13 tot en met 23 februari.
Veel gelukwensen en veel
bloemen voor het echtpaar
Brouwer-Hofslot
Gevaren voor Soester jeugd
Filmavond NRV over
Duitsland
De nieuwe collectie
Men kan door de wet als erfgenaam
worden aangewezen (erfopvolging „bij
versterf') of bij testament (testamentaire
erfopvolging). Zij die „bij versterf" er
ven, zijn de bloedverwanten tot en met
de zesde graad en de echtgeno(o)t(e)
van de erflater. Laat de erflater geen
echtgeno(o)t(e) achter en zijn er even
min bloedverwanten tot en met de zesde
graad, dan vervalt de nalatenschap aan
de staat, onder verplichting om (voor
zover de waarde der goederen toerei
kend is) de schulden te voldoen.
De erfgenamen treden van rechtswege
(d.i. automatisch) in het bezit van de
goederen (niet de functies of dgl.), de
rechten en de verplichtingen van de erf
later.
Bij de erfopvolging bij verstèrf komen
in de eerste plaats aan de beurt de
bloedverwanten in de rechte neerdalen
de lijn (de nakomelingen) en de langst
levende echtgeno(o)t(e).
Ontbreekt deze groep, dan treden als erf
genaam aan de ouders alsmede de broers
en zusters en hun afstammelingen. Ont
breekt ook deze groep, dan komen de
overige bloedverwanten tot en met de
zesde graad aan de beurt. Uit het woord
„bloedverwanten" volgt dat het wettelijk
erfrecht is gebaseerd op bloedverwant
schap: erfrechtelijk zijn aangetrouwde
familieleden (schoonzoons e.d.) dus
vreemden: alleen de „eigen" familie erft.
Het kindsdeel
Wat de eerste groep (de nakomelingen
en de langstlevende echtgenoot) betreft,
stelt de wetgever de partner van het
eerste huwelijk gelijk met de kinderen.
Laat dus iemand een vrouw en twee
kinderen achter, dan erft ieder van hen
een derde gedeelte van de nalatenschap.
Het erfrecht van de langstlevende echt-
geno(o)t(e) bij tweede of verder huwelijk
is beperkter dan dat van de langstle
vende eega van het eerste huwelijk.
Zijn de afstammelingen gelijk in graad,
dan erven zij bij hoofden, d.w.z. ieder
erft een gelijk deel. Is een der afstam
melingen van de erflater vooroverleden
en heeft hij zelf afstammelingen achter
gelaten, dan erven deze bij plaatsvervul
ling, d.w.z. zij treden met elkaar in de
plaats van de vooroverledene en erven
tezamen het aandeel, dat de voorover
ledene zou hebben ontvangen, indien hij
nog in leven was. Voorbeeld: A overlijdt
en laat drie kinderen, B, C en D achter.
Een vierde kind (E) was reeds eerder
overleden, met achterlating van twee
kinderen F en G. De verdeling van de
nalatenschap geschiedt dan als volgt:
B, C en D ontvangen ieder 1/4 deel-der
nalatenschap, F en G ieder 1/8, d.w.z.
de helft van een kindsdeel.
Van plaatsvervulling kan Ook sprake
zijn in de tweede en derde groep erf
genamen, doch dit punt wordt hier ver
der buiten beschouwing gelaten. Wèl zij
nog opgemerkt, dat in de derde groep
de rechte lijn de zijlijn uitsluit en dat,
wanneer er zowel aan vaders- als aan
moederszijde bloedverwanten zijn, klo
ving plaatsvindt, d.w.z. de nalatenschap
wordt in twee helften gesplitst, waarvan
de ene bestemd is voor de bloedverwan
ten van vaderszijde en de andere voor
die van moederszijde.
Voor de erfopvolging bij versterf van
natuurlijke kinderen gelden de volgende
bijzondere regels: indien de erflater
wettige afstammelingen of een echtge
noot nalaat, erven zij 1/3 van het ge
deelte waarop zij recht zouden hebben
gehad, indien zij wettig kind waren ge
weest. Indien de erflater slechts bloed
verwanten in de opgaande lijn of broers
en zusters (of afstammelingen daarvan)
nalaat, erven zij de helft van de gehele
nalatenschap. Heeft de erflater slechts
wettige erfgenamen in een verdere graad
nagelaten, dan hebben zij recht op 3/4
van de gehele erfenis. Indien er geen
wettige erfgenamen zijn, dan erven zij
de gehele nalatenschap.
Het testament
Artikel 921 B.W. bepaalt, dat de goede
ren, welke iemand bij zijn overlijden
nalaat, aan zijn wettelijke erfgenamen
behoren, voor zover hij daarover niet
bij uiterste wil wettelijk mocht hebben
beschikt. Een testament of uiterste wil
is een akte, houdende de verklaring
van hetgeen iemand wil, dat na zijn
dood met zijn vermogen zal geschieden,
en welke akte door hem kan worden
herroepen. De testamenten worden on
derscheiden in: a. openbare testamenten
en b. olografische testamenten.
Openbare testamenten worden bij nota
riële akte opgemaakt, waarbij de nota
ris in tegenwoordigheid van twee ge
tuigen de uiterste wil van de erflater op
schrift zet. (Deze testamentvorm is de
meest gebruikelijke). Een oiograf isch
testament is een door de erflater eigen
handig geschreven en ondertekende ver
klaring, welke door hem bij een no
taris in bewaring wordt gegeven. De
notarissen doen van het maken van een
testament opgave aan het Centraal Tes-
tamentenregister, dat wordt gehouden
op het ministerie van Justitie te Den
Haag.
We kennen naast het testament ook nog
het codicil: een onderhandse, door de
erflater geschreven, gedagtekende en on
dertekende akte, waarvan gebruik kan
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan achter de naam van
het schip vermeld.
Argentinië: ms „Waterland 19 febr.
Australië: ms „Münsterland" 20 febr.
Brazilië: ms „Santa Isabel" 21 febr.,
ms „Cap San Antonio" 22 jan. en ms
„Louis Lumière" 24 febr.
Canada: ms „Beaverpine" 22 febr.
Chili: ms „Hanne Skou" 21 febr.
Ned. Antillen: ms „Mercurius" 21 febr.
Nieuw-Zeeland: ms „Port Wellington"
20 febr.
Suriname: ms „Mercurius" 21 febr.
Verenigde Staten van Amerika: ms
„Gorredijk" 22 febr. en ss „American
Banger" 24 febr.
Z.-Afrika (Rep.) en Z.-W.-Afrika: ms
„Batu" 22 febr.
Inlichtingen betreffende de verzen
dingsdata van postpakketten geven de
postkantoren.
Geregeld bereiken ons vragen over
erfenissen, testamenten, legaten, de
boedelscheiding, onterving en legitie-
1716 P.or^e' kindsdeel en andere
moeilijke zaken voor en na het over
lijden van een familielid. Ook ont
vangen we vaak klachten over de
trage afwikkeling en blijkt het, dat
men geheel onkundig is van de wet
telijke bepalingen en de andere hin
dernissen op de weg van de notaris.
Daarom hebben wij mr. N. W. A. van
Eijk verzocht enkele bijdragen te
schrijven over erfenis en testament.
Wij beginnen vandaag met de erf
opvolging bij versterf en krachtens
testament.
DE REDACTIE
worden gemaakt voor de aanstelling van
een executeur-testamentair (met als taak
er voor te zorgen dat de uiterste wil
van de overledene wordt uitgevoerd),
voor beschikkingen omtrent lijkbezor
ging en voor beschikkingen omtrent het
legateren van kleren, bepaalde lijfsie
raden en bijzondere meubelen. Voor an
dere doeleinden (bijvoorbeeld het aan
wijzen van erfgenamen of het verma
ken van legaten) mag deze vorm niet
worden gebruikt. Hiervoor is men aan
gewezen op een testament.
De geldigheid
Kan een ieder bij testament over zijn
vermogen beschikken? Neen. Dit kun
nen slechts zij, die in het bezit zijn van
hun verstandelijke vermogens en de
leeftijd van 18 jaar hebben bereikt (of
door huwelijk vóór die leeftijd meerder
jarig is).
Het gemis aan verstandelijke vermogens
(een bron van processen!) maakt een
testament van rechtswege (is automa
tisch) nietig (is ongeldig); nietigverkla
ring is niet nodig, terwijl iedere belang
hebbende op de nietigheid beroep kan
doen.
Opgemerkt zij dat voor het al- of niet-
aanwezig zijn der verstandelijke vermo
gens alleen het ogenblik van het maken
van het testament beslissend is, niet
hetgeen daarna misschien mocht plaats
vinden.
Het gemis der verstandelijke vermogens
kan een blijvend karakter hebben (b.v.
krankzinnigheid); doch ook een tijdelijk
gemis (b.v. door dronkenschap of door
koorts) is voldoende om iemand onbe
kwaam te maken tot het beschikken bij
testament.
Niet bij elke geestelijke afwijking zal
men kunnen aannemen, dat de erflater
zijn verstandelijke vermogens mist.
Wanneer het psychisch defect zich tot
enkele geestesafwijkingen bepaalt en het
individu overigens geheel normaal is
(z.g. monomanie) dan zal het testament
geldig zijn, tenzij bewezen kan worden
dat de geestesafwijkingen op de uiterste
wil invloed hebben uitgeoefend. De te
genovergestelde opvatting voert tot be
slissingen als welke het parlement van
Toulouse in 1729 gaf, hetwelk een tes
tament nietig verklaarde, omdat de ge
heel bij zijn verstand zijnde erflater
meende dat hij een vrouw in plaats van
een man wasGemis aan verstande
lijke vermogens zal ook niet mogen aan
genomen worden bij iemand, die niet
krankzinnig, maar (op het ogenblik van
het maken van het testament) slechts
zwakzinnig is, zelfs niet indien die per
soon na het maken van het testament
op grond van deze zwakzinnigheid op
eigen verzoek onder curatele gesteld is.
Is iemand wegens onnozelheid, krank
zinnigheid e.d. onder curatele gesteld,
dan kan hij in zijn heldere ogenblikken
echter geen testament maken.
Wie bewyst dat?
Door wie moet het bewijs van het ver
meende gemis der verstandelijke vermo
gens worden geleverd?
Kort en goed door degene, die zich er
op beroept. Dat bewijst kan door alle
middelen, ook door getuigen, geleverd
worden. Dat dit in vele gevallen buiten
gewoon moeilijk is, behoeft welhaast
geen betoog.
Van de verklaring van de notaris in het
testament, dat de erflater in het bezit
was van zijn verstandelijke vermogens,
behoeft men zich niets aan te trekken.
Deze mist namelijke iedere bewijskracht.
't Ongeboren kind
Als regel is hiervoor vereist dat men
bestaat op het ogenblik van overlijden
van de erflater. Een kind waarvan een
vrouw zwanger is, wordt met name
voor het erfrecht als reeds geboren
aangemerkt. Hoewel het op de sterfdag
nog niet was ingeschreven in het bevol
kingsregister, heeft dit kind toch rech
ten als erfgenaam!
Voorts zij opgemerkt dat ten aanzien
van bepaalde personen de bevoegdheid
om uit een uiterste wil voordeel te ge
nieten is beperkt.
Zo bijvoorbeeld de langstlevende
echtgenoot, indien uit een vroeger hu
welijk van de overleden echtgenoot kin
deren aanwezig zijn. Andere voorbeel
den: voogden, artsen, bedienaars van de
godsdienst en notarissen.
Dertig jaar geleden droegen bij onze
spoorwegen de voor vrouwelijke pas
sagiers bestemde coupêV in de eerste
en tweede klas nog het" opschrift „da
mes", en die van de derde klasse het
opschrift „vrouwen". Hoewel de stand
en rangverschillen vroeger veel dui
delijker zichtbaar waren, bestaat er ook
nu bij vele mensen een sterke nei
ging om zich een status aan te meten,
die hen gunstig onderscheidt van an
deren. In het dorp voelt de boer die
50 koeien heeft zich meer dan een
boer, die er slechts 6 bezit. In de stad
voelt de middenstander, wiens zoon en
dochter respectievelijk medicijnen en
oude talen studeren, zich soms verre
verheven boven een „stadgenoot", wiens
kinderen het niet verder brachten dan
een middenstandsdiploma. Iemand, die
in een Volkswagen rijdt, geniet meer
sociaal prestige dan zijn buurman die
het met een bromfiets af kan. De sta
tus neemt een belangrijke plaats in in
de belevingswereld van de gemiddelde
burger, ofschoon de rangverschillen
steeds vager worden.
's Zondags rookvlees op tafel
Multatuli kon in zijn tijd nog een
uitvoerige schets geven van de vele
rangonderscheidingen die er waren. Zo
sprak hij van de burgerstand eerste en
tweede en derde klasse, terwijl hij op
zijn bekende sarcastische wijze al die
klassen nog eens in „onderafdelingen"
verdeelde.
Hij vertelde hoe een bepaalde midden
groep zich weer van anderen wilde 'snuit iedere boer zijn neus zoals het
Zij menen dat het prestige, dat iemand
aan zijn beroep ontleent, maar heel be
trekkelijk is. Een bepaald beroep zal
in de" ene bevolkingsgroep groot aan
zien hebben, terwijl men in een ander
milieu er de schouders over op haalt.
Sociale onderzoekingen toonden bij
voorbeeld aan, dat officieren bij de
gereformeerden hoog geplaatst worden
in de sociale rangorde, vermoedelijk
omdat daar de gezagshandhaving zo
op de voorgrond wordt gesteld, ter
wijl militaire beroepen bij de onker-
kelijken een laag rangnummer krijgen.
Twee zijden
Een hereboer heeft in zijn dorp een
machtspositie, maar als hij in een
Academische Ziekenhuis wordt opge
nomen spreken de artsen en zelfs de
verpleegsters laatdunkend over „die
boer die eerste klas ligt". Een onge
schoolde arbeider kijkt tegen de zelfde
boekhouder op om wie de econoom
glimlacht. Omgekeerd zijn er beroepen
(kunstschilder, journalist, misicus) die
bij de intellectuelen hoger worden
aangeslagen dan bij de middengroepen
en de onderste sociale laag.
In de loop der tijd kan een bepaald
beroep stijgen of dalen in aanzien. De
geschoolde arbeider („de vakman") is
nu vaak meer in tel dan de kleine
zelfstandige.
Omstreeks de eeuwwisseling wezen de
boeren het gebruik van zakdoeken af
als stadse aanstellerij. Tegenwoordig
onderscheiden door 's zondags rook
vlees te eten en na de koffie likeur
te drinkenHij beschreef ook de
huizen van de burgermensen, bijvoor
beeld woningen, die drie ramen heb
ben, wat niet veel is maar waarvan
de bewoner toch beslist hoger moest
worden aangeslagen dan degene, die
in een huis met twee schuiframen
woont
Het is nog niet ze lang geleden dat
alleen een vrouw uit de gegoede
kringen met „mevrouw" werd aange
sproken en volgens de sociale onder
zoeken dr. Brugmans zouden pas na
1945 onze kranten iedere man als
„heer" aanduiden.
Veranderlijk
Het gesloten standensysteem heeft in
middels plaats gemaakt voor een meer
open en veranderlijk rangensysteem,
wat in zekere zin een vooruitgang is
omdat nu iemands afkomst niet meer
zo bepalend is voor het prestige, dat
hij in de samenleving geniet.
Het is een vast gegeven, dat de men
sen niet gelijk zijn. Maar het is he
laas ook een feit, dat de meeste men
sen die onderlinge ongelijkheid al te
zeer beklemtonen om zichzelf wat in
de hoogte te steken.
Naarmate de sociale afstand tussen
mensen groter wordt, zullen zij elkaar
minder goed kennen. Een arts zal zijn
vrienden niet zoeken onder de fa
brieksarbeiders en omgekeerd al even
min. Een arbeider zal er ook eerlijk
voor uit komen dat hij zich bij die
„deftige lui" niet op zijn gemak voelt
en dus is die sociale afstand voor hem
geen probleem. Maar voor menig mid
denstander, ambtenaar of kantoor-
employé ligt dat anders.
Beroepsprestigc
Juist in de middengroepen spelen de
statusgevoelens altijd het sterkst. Een
ambtenaar of zakenman zal, anders dan
een ongeschoolde arbeider, het moeilijk
kunnen verkroppen, als men tegen hem
zegt dat hij zich niet moet verbeelden
dat hij met academici zou kunnen om
gaan
De sociale hiërarchie is natuurlijk een
behoort.
Nivellering
De rangverschillen in onze samenle
ving vertonen een onmiskenbare ni-
Burgemeester Grothestraat 45 - Telefoon 3917.
vellering. Men gaat de gedragingen
en voorwerpen van een hogere rang
overnemen: auto, badkamer, kosmeti-
ca, moderne meubilering, middelbaar
onderwijs, klassieke grammofoonplaten
etc. De prestigekentekens worden al
gemeen, hoewel men altijd ziet dat er
in de hogere sociale rangen dan naar
nieuwe statussymbolen wordt gezocht.
Als alle kinderen gaan schoolzwem
men, zal men in de hogere kringen
zijn kinderen balletles laten geven.
Hoewel de belangstelling voor klassie
ke muziek sterk is toegenomen, blijkt
de muzikale smaak per bevolkings
groep nogal uiteen te vallen. De „ge
wone man" koop Tsjaikofsky, Verdi,
het 5de pianoconcert van Beethoven
en een uittreksel uit de Mattheuspas-
sion. In hogere kringen zet men dan
een strijkkwartet van Mozart op de
grammofoon of Bach's Wohltemperirte
Klavier of een werk van Ravel of
Debussy. En voor zover men deze ka
mermuziek in deze exclusieve kring
niet waardeert, verwacht wordt het
wel
„Goede programma's"
In de sociale relaties spreekt het ver
wachtingspatroon een grote rol. Men
verwacht van iemand, dat hij zich ge
draagt overeenkomstig de normen van
zijn milieu en men is onbarmhartig
ten aanzien van degene, die dat niet
kan of wil.
Wanneer een sjouwerman naar Feije-
noord gaat kijken, ziet niemand daar
van op. Maar als hij gedichten schrijft,
noemt men hem een halve gare. Meer
ontwikkelde mensen durven er soms
nauwelijks vooruit te komen, dat zij
vaak naar de televisie kijken. Zij zul
len er altijd bij zeggen „Maar ik zoek
de goede programma's uit, hoor". On
der die „goede programma's" verstaan
zij dan een toneelstuk of documentai
re, zodat deze mensen zich altijd
enigszins betrapt voelen als je hen
een keer aantreft bij Corrie Brokken
of Stiefbeen.
Ofschoon elke rangpositie maar heel
betrekkelijk is, biedt een bepaalde sta
tus soms voordelen. Een portier van
een Amsterdamse dancing weigerde
onlangs enkele jongelui zonder strop
das de toegang. Toen zij echter hun
studentenkaart hadden getoond, moch
ten zij wel naar binnen
De vrouw
Ook de vrouw wordt in de statusrage
betrokken. In de hogere milieus is het
heel gewoon dat de vrouw ook werkt.
Vele arbeiders willen echter niet, dat
hun vrouw in loondienst gaat, want
de mensen mochten eens denken dat
zij hun brood niet alleen voor hun ge
zin zouden kunnen verdienen.
Een professor zou zich generen, als
zijn zoon het slechts tot onderwijzer
van de lagere school zou brengen,
maar van zijn dochter vindt hij dit
helemaal niet erg. Van nature is ieder
mens een beetje ijdel. In ieder van
ons schuilt iets van wat de Amster
dammers „standwerkers" noemen.
Helaas worden soms „beroep", „cul
tuur", „stijl", „inkomen" tot machts
middelen en daardoor leeg en bom
bastisch. Gelukkig hebben we goede
cabaretiers om dat steeds aan de kaak
te stellen.
O
Nu de verkiezingsleuzen niet meer op
klinken en de politieke onrust weldra
zal wegebben, wordt het tijd om het oog
te richten naar het nieuwe regerings
programma, zoals dat weldra voor ons
zal liggen. Al zijn de regeringspartners
nog niet bekend, toch is het nu reeds
voor een groot deel duidelijk binnen
welke contouren zich het nieuwe eco
nomische programma zal ontwikkelen.
Dit programma wordt goeddeels be
paald door factoren, die wij niet in de
hand hebben. Binnen de grote interna
tionale verbanden wordt immers ge-
slreeffl naar bepaalde toekomstbeelden.
He$~Ts~ duidelijk dat wij in Nederland
ónze rol spelen in deze op de toekomst
geprojecteerde film. De hoofdrolspelers
kunnen van gezicht wisselen. Zij kun
nen een rode, rose of gele banier hij
sen, de marsorde blijft dezelfde. "Wij lo
pen in de marsorde van de westerse
economie en binnen die orde marcheren
de economische soldaten van de E.E.G.
naar de voornaamste offensieve en de
fensieve stellingen van Europa.
Het offensief zal in de eerste plaats ge
richt zijn op verbetering van de levens
standaard van de bewoners. Het gaat er
daarbij niet om of wij meer guldens in
handen krijgen maar of wij meer goe
deren tot onze beschikking zullen krij
gen dan wij nu bezitten.
Investering
In deze zin zal in 20 jaar tijd onze le
vensstandaard kunnen verdubbelen,
maar dan moeten alle Europese landen
samen naar dit doel toe werken. Dit
betekent binnen de pas lopen van de
grote lijnen, die in Europees verband
worden uitgezet. Wij lopen reeds lang
min of meer binnen deze lijnen en wij
zijn er wèl bij gevaren.
Ondanks alle theorieën en angst over
een herhaling van de situatie in de der
tiger jaren is het duidelijk dat de we
reld nu op een hoger niveau leeft dan
in die jaren en dat alleen daarom het
gevaar voor een nood, in die mate als
wordt gesuggereerd, veel geringer moet
worden geacht.
Om tot een hogere levensstandaard, dus
tot meer welvaart te geraken, moet er
in allerlei sferen meer worden geïn
vesteerd. Er moeten dus meer produk-
In onze afdeling ouderhoud gebouwen is plaats voor een vakkundig
Vereist
Diploma V.E.V. en enige jaren praktijkervaring.
Aan de juiste man bieden wij een veelzijdige en prettige werkkring met
goede perspectieven.
Salaris in overeenstemming met kennis en ervaring.
Belangstellenden worden verzocht hun sollicitatiebrieven te zenden aan:
Afdeling Personeelszaken, Koningsweg 30, SOEST.
tiemiddelen worden gemaakt. Dat zijn
goederen waarmee consumptiegoederen
worden vervaardigd. Daaronder hoort
een bakkersoven, waarmee brood wordt
gebakken maar ook een school waarmee
je leerlingen kweekt die allerlei een
voudige en moeilijke dingen kunnen
maken. Daartoe hoort ook een modern
wegennet, want een snel vervoer komt
aan de industrie ten goede maar ook
aan de consument die naar zijn werk of
op vakantie gaat.
Het echtpaar Brouwer-Hofslot, dat el
ders in dit nummer in het zonnetje
wordt gezet betreffende hun belevenis
sen gedurende de oorlog en bij gelegen
heid van hun 40-jarige echtvereniging,
recipieerde woensdagmiddag in De Rank.
Dat zij, o.a. uit de meest bewogen perio
de van hun leven, vele vrienden over
hielden bleek op deze receptie. Vele
honderden, waaronder vele leden van
het voormalige verzet, kwamen met ge
lukwensen, bloemen en geschenken
Tante Bits en Ome Jan feliciteren,
waardoor De Rank in een bloementuin
veranderde.
De afdeling Soest van Volksonderwijs
houdt vandaag in De Rank haar jaar
lijkse algemene vergadering. Na de
jaarverslagen van secretaris en pen
ningmeester, heeft de bestuursverkie
zing plaats. De aftredende leden, de
heren A. Gaaff en W. Burgerhout, stel
len zich hierkiesbaar.
In de loop van het jaar zijn als be
stuurslid toegetreden, mevrouw D. T.
Boele-De Hoogh, mevrouw G. Wiegel-
Van Dalen en de heer W. Brouwer.
Na de pauze houdt de hoofdinspecteur
van politie, de heer H. G. Scholtmeijer
een causerie over het onderwerp: „Ge
varen voor de Soester jeugd".
Daarbij kunnen vragen worden gesteld.
De afdeling Soest van de Nederlandse
Reisvereniging, houdt donderdag 23 fe
bruari in wijkgebouw Middelwijk een
filmavond voor haar leden en genodig
den, over Duitsland als vakantieland,
welke avond verzorgd wordt door het
Duitse Reis- en Informatiebureau te
Amsterdam. De volgende films zullen
worden vertoond.
1. Romantisch Duitsland. 2. Curiositei
ten in Duitsland. 3. Zon, water en
woud. 4. Auf wiedersehen in Deutsch-
land.
in de noodzakelijke investeringen aan
wezig is.
Uit de geschetste situatie en noodzake
lijkheden kunnen wij aflezen welke fi-
nancieel-economische politiek voor ons
onontkoombaar is:
1. Handhaven van een zeer hoog niveau
van directe belastingen. De tege
moetkomingen en vermindering in
de sfeer van de directe belastingen
zullen niet royaal kunnen zijn.
2. Verhoging van het niveau van de
verbruiksbelastingen. Reeds heeft mi
nister Zijlstra zich verbonden tot het
invoeren van het stelsel van de toe
gevoegde waarde bij de omzetbelas
ting. Dit betekent een sterke verho
ging van deze soort belasting met
alle gevolgen van dien.
VAN WEEDESTRAAT 80-82 - SOEST
Het geld
Investeringsgoederen kunnen alleen wor
den aangeschaft wanneer daarvoor geld
is. In de afgelopen jaren zijn onze in
dustrieën snel uitgebreid omdat die be
drijven over grote bedragen aan winst
beschikten, die deels werden gebruikt
voor uitbreiding. Daar hebben wij nieu
we fabrieken van gebouwd, waarin onze
zich snel uitbreidende bevolking werk
kan vinden.
Wij hebben er ook laboratoria van op
gericht en ontwikkelingsafdelingen van
bestaande industrieën. Wij moeten im
mers steeds nieuwe produktiemethoden
vinden want anders worden wij te duur
in de wereld. Andere landen besteden
daaraan ook grote sommen en daarom
zien wij ook dat er sprake is van een
marsorde.
Zodra de winsten dalen, in alle of in
een deel van de industrieën, blijft er
minder geld over om te investeren. In
dat geval moet het bedrijfsleven worden
aangemoedigd om investeringen te doen.
Wij zien dat nu dan ook in bijvoorbeeld
in het noorden en zuiden van ons land
gebeuren, waar de regering premies van
25 n'o gaat verstrekken op nieuwe pro
jecten.
Van ons inkomen
Op zichzelf gezien is dat nuttig en
noodzakelijk, maar duidelijk is ook dat
het geld voor de regeringssteun ergens
vandaan moet komen. Uit ons aller in
komen. Met onze bijdrage aan dit soort
investeringshulp wordt onze consumptie
verminderd met de hoop dat deze er
later weer extra door zal toenemen.
Een ander probaat middel om investe
ringen aan te moedigen, is de fiscale
investeringsaftrek. Nu de vooruitzichten
minder goed worden in het zakenleven
dringt men van werkgeverszijde reeds
aan op herstel van de investeringsaf
trek. Zo'n aftrek betekent minder be
lastingopbrengst, die weer uit andere
zakken moet komen, want ook de over
heid staat voor investeringsplichten.
De overheid moet de wegen financieren,
de gemeenten gedeeltelijk, het onder
wijs, de waterstaat en vele andere voor
zieningen, die eveneens in het investe-
ringsvlak liggen. Het merkwaardige is
dat naarmate de levensstandaard van
een volk hoger wordt, de behoefte aan
dit soort diensten en investeringen van
de overheid meer dan evenredig gaat
toenemen.
De belasting
Dit heeft duidelijke konsekwenties voor
de belastingbetaler. Bij het voortduren
en nog uitgroeien van de begrotingste
korten komt er van nieuwe investerin
gen niets terecht. Bij verschillende ge
meenten zijn de tekorten op de begro
tingen al zo gegroeid in de laatste ja
ren, dat er al een enorme achterstand
De begroting
3. Een begrotingspolitiek, die alle te
korten terugdringt en de uitgaven
aanpast aan de beschikbare midde
len. Financiële noodzaak zal tal van
overheidsactiviteiten in de consump
tieve sfeer moeten beperken.
4. Het kweken van betalingsbalans
overschotten om de inflatie te beteu
gelen.
5. De vorming van overheidsbesparin-
gen om daarmee de achterop geraak
te gemeenten te hulp te komen.
Rood of zwart, groen of geel geregeerd,
wij zullen onze consumptiemogelijkhe
den op korte termijn zien ingeperkt om
de verbetering van ons levensniveau op
langer zicht te garanderen. Het indivi
du in Nederland kan het welvaartspro
ces bespoedigen door ook de besparin
gen op te voeren ten koste van de con
sumptie. Geen investering is mogelijk
zonder vermogensvorming. Kapitalist
noch socialist ontkomt daar aan.
Wanneer er dit jaar een televisieprijs
zou worden uitgereikt, dan zou die on
getwijfeld moeten gaan naar Milo An-
stadt. Deze maakte voor de Vara en
kele Hjzonder boeiende reportages over
Hongarije, Tsjecho-Slowakije en Polen.
Deze uitzendingen getuigden van een
superieur vakmanschap, maar dat had
men van Anstadt na al het voortref
felijke werk dat hij in het verleden al
op ons beeldscherm had gebracht, niet
anders verwacht. Veel belangrijker is
dat hij op zijn manier begrip heeft ge
vraagd en gezien de talloze enthousiaste
reacties ook begrip heeft gekweekt voor
de mensen, die achter het ijzeren gor
dijn leven.
Milo Anstadt is bepaald niet iemand,
die sympathiseert met het communis
tisch systeem en dat heeft hij doen blij
ken ook. Maar gelukkig is hij niet ver
vallen in die starre zwart-wit tekening,
die het „geheim" is van menig westers
journalist. Hij heeft gekozen voor een
genuanceerde voorlichting, welke in on
ze samenleving langzamerhand een
zeldzaamheid wordt.
