l
SS!
Houd
uw snelheid
Boltini's circus-academie geopend
Horeca" in actie
Mensaap of Aapmens
J
ct.
Fa. Spijker
C0LLEWIJN
Meningen van lezers
Rode Kruis vierde haar
tienjarig jubileum
Onderscheidingen en
afscheid
Opening Expositie
Kantoorpraktijk
95 cl.
79 cf.
N.V.V.-modeshow in Soest
Geslaagd
«i
ff
Aktie voor uniforme sluitingstijd van cafés in
Soest en Soesterberg
Ook kritiek op verkoop van drank in kantines,
brandweercentrales enz.
Tien verenigingen nemen
deel aan klaver jastoernooi
Autorijschool
V.A.M.O.R. - FIAT 850
ZUID-AFR1KA
Uw succes is onze
reclame
Auto- en Vrachtwagen
rijschool
D. ENGEL
Voor verlovingsringen
In de recreatiezaal van het ziekenhuis
Zonnegolren werd gisteravond het zil
veren jubileum gevierd van de afdeling
Soest van het Nederlandse Rode Kruis.
Ter gelegenheid hiervan werd een ont
spanningsavond gehouden. Voor de pau
ze werd het huishoudelijk programma
afgewerkt; de voorzitter van de afde
ling Soest, de heer J. C. Wilbrenninck,
sprak het welkomstwoord, waarin hij
met name begroette burgemeester mr.
S. P. baron Bentinck en echtgenote en
de vele leden van de colonne.
Spreker herinnerde eraan, dat er in de
oorlog niets mocht van de bezitter, maar
dat weerhield de toenmalige burgemees
ter mr. A. L. des Tombe van Soest er
niet van een afdeling van het Rode
Kruis in de gemeente te stichten. Dit
gebeurde op 18 maart 1941. Op 22 de
cember van dat jaar werd de oprich
tingsvergadering gehouden, waarvoor de
Duitsers toestemming moesten geven.
Het landelijke Rode Kruis heeft mo
menteel bijna één miljoen leden. Dit
aantal hoopt men nog in dit jaar te
bereiken. De afdeling Soest-Soesterberg
telt thans zo'n 2400 leden, maar dit
kunnen er best 3000 zijn. De voorzitter
herinnerde er voorts aan, dat burge
meester Bentinck meer dan 18 jaar
voorzitter van de afdeling is geweest,
waarvoor hij deze nog bedankte. Het
Rode Kruis bestaat dit jaar honderd
jaar en onze wens is, dat wij dan een
miljoen leden hebben, aldus voorzitter
Wilbrenninck, die ook niet vergat te
memoreren, dat de in de oorlog opge
richte colonne tot stand kwam op ini
tiatief van de heer Pijpekamp.
Vervolgens richtte hij zich in het bij
zonder tot de secretaris-penningmeester,
de heer H. de Graaf, die de vereniging
binnenkort gaat verlaten in verband met
vestiging in Zutphen. Spreker stelde,
dat de afdeling in hem een goede kracht
verliest. Hij verzocht het echtpaar De
Graaf op het podium te komen. Hij
bedankte de heer De Graaf voor het
vele en goede werk dat hij voor de af-
In de Oranje Nassauschool aan de Ir.
Menkolaan opende wethouder K. de
Haan gistermiddag de expositie kan
toorpraktijk. Talrijke genodigden waren
hierbij aanwezig.
De heer W. J. Gerritsen hield een kor
te inleiding, waarbij hij toelichtte, dat
er een commissie was gevormd door de
hoofden van V.G.L.O. scholen uit
Amersfoort, Soest en Zeist met de be
doeling, in samenwerking met een lan
delijke verkooporganisatie, voorlichting
te geven aan de ouders der leerlingen
over het karakter van het onderwijs in
de kantoorpraktijk op toekomstige
L.E.A.O. scholen.
Dit zijn scholen waar onderwijs gege
ven wordt in Lager Economisch Admi
nistratief Onderwijs.
Wethouder De Haan merkte op, dat er
een groot verschil is tussen de V.G.L.O.
scholen van vroeger en nu. Niet alleen
wat de inrichting betreft, maar ook de
vooruitgang bij het onderwijs.
Maakte deze scholen in de beginperiode
een moeilijke tijd door, thans gaat de
vorm van het onderwijs zich steeds meer
op de praktijk richten.
Hoewel deze toevoeging van onderwijs
slechts een eenvoudige opleiding bete
kent, moeten we de waarde hiervan niet
onderschatten, daar een gewone funktie
in de maatschappij ook een gedegen op
leiding vereist.
Dit L.E.A.O. is volledig afgestemd op
de praktijk en dat kan zelfs van een
U.L.O. niet gezegd worden.
Hiermede verklaarde de heer De Haan
de expositie voor geopend.
Nadat een leraar een toelichting had
gegeven van de gang van zaken in een
bepaald bedrijf, konden de aanwezigen
de kinderen, die een maandenlange
voorbereiding hadden gehad, in de ver
schillende afdelingen aan het werk zien.
In postkamer, verkoopafdeling, inkoop
afdeling, administratie, correspondentie,
in alle afdelingen, die in een bedrijf
vereist zijn, waren de kinderen op mo
derne machines aan het werk.
Ongetwijfeld is deze wijze van onder
wijs een grote vooruitgang en dat deze
kinderen in de betrekkelijk korte tijd
van voorbereiding de diverse kantoor
machines reeds vrij goed konden be
dienen, geeft zeer veel hoop voor de
toekomst.
OKAPI.
Een combinatie van pure
en witte chocolade. Deze
week extra voordelig.
150 gram
TOFFEE-MELANGE.
Een assortiment van de
fijnste toffee's. Een Gilda-
produkt, dus lekker.
Zak a 250 gram
KLAVERVIER.
Extra fijne Nobo-koekjes.
Een zondagkoekje voor een
alledaagse prijs.
Zakje a 250 gram
VROOM DREESMANN
deling Soest-Soesterberg deed in de af
gelopen jaren. Hij betrok ook mevrouw
De Graaf in dc hulde, omdat zij haar
man steeds bijstond in het vele werk
voor de afdeling. Als afscheidsgeschenk
kreeg de heer De Graaf een aquarel
van de Eem. Ook zijn echtgenote kreeg
een afscheidsgeschenk.
Voordat het feestprogramma begon,
werd eerst nog een aantal leden onder
scheiden. Dr. v. d. Helm, de colonne
commandant, reikte de onderscheidingen
uit. Mevrouw M. Touwen-Van Stek
werd gehuldigd voor haar dertig jaar
trouwe dienst en mej. A. W. Slijper en
de heren J. H. Drost en J. H. R. van
't Land voor tien jaar trouwe dienst.
Daarna werd het programma afgewerkt.
Josette Boltini verzorgde haar bekende
hondennummer, dat bijzonder in de
smaak viel. De paragnost Urkas uit
Apeldoorn trad op als helderziende en
boeide de aanwezigen door frappante
staaltjes, o.a. met legitimatiebewijzen en
foto's. Al met al een zeer geslaagde bij
eenkomst.
Dinsdag 7 maart komt de N.V.V.-mode
show in Soest. Deze show wordt gehou
den in gebouw De Rank aan de Soes-
terbergsestraat. Overal in den lande was
deze show een groot succes. De toegang
is alleen voor dames van leden aange
sloten bij het N.V.V. Geshowd zullen
worden: lingerie, foundation, pyama's,
kousen, schoenen, schorten, modellen
van katoenen en wollen stoffen, regen
en avondkleding. Verder wordt verteld
over de verzorging van de vrouw zoals
make-up, haarverzorging enz.
Voor het rij examen slaagden de vol
gende dames Mej. G. Klein, J. Alkema
de, D. Heemsbergen, B. Maat, Mevr. G.
v. d. Hoogen de-Jong, Mevr. W. Mole
naar-Bakker en de heren N. Houtman,
J. Kareisen, D. v. Homoet, H. Kamp, J.
Tuin, J. Dijkstra, J. Timmer, en J.
Veenendaal.
Zij kregen hun opleiding bij Autorij
school Van Buuren, Laanstraat 20.
Met pittige marsmuziek, ten gehore ge
bracht door de Soesterbergse Harmonie
en het Amsterdams Politiemuziekkorps,
werd gisteravond de opening van Toni
Boltini's Westeuropa's eerste Circus-Aca
demie ingeluid.
Nadat Dicky en Toni Boltini de serenade
voor de academie in ontvangst hadden
genomen, zette het korps zijn optreden
binnen voort, met een potpourri van
schlagers waaronder de herkenningsme
lodieën van Pipo en Swiebertje.
Op één van de podia musiceerde het
zigeunerorkest „De Zonen van Tata Mi-
rando", terwijl in de bovenzaal een com
bo dansmuziek verzorgde.
Nadat, door onthulling van een „kunst
werk" vervaardigd door de chef-kok van
„Het Zwaantje", aangeboden door de
heer Huisma, de opening officieel was
geschied, werd achtereenvolgens het
woord gevoerd door de voorzitter van
de vereniging „Vrienden van Circus Bol
tini" en een afgevaardigde uit de circus-
minnende studentenwereld.
Hierna introduceerde opperspreekstal-
meester Willy Kleijs de gevierde Engelse
zangeres, voormalig „Sweetheart of the
Forces", en vertolkster van het bijna
tweede Engelse volkslied „Land of hope
and Glory", Vera Lyrrn.
Het aanwezige gezelschap, bestaande uit
genodigden uit alle lagen van de bevol
king alsmede de mensen van pers, ra
dio en televisie, bewonderde de aparte
charme van een Vera Lynn, die met haar
volume, voordrachtskust en tembre ver
uitsteeg boven alles wat er deze avond
te genieten was.
In ons blad van dinsdag a.s. komen wij
in een uitgebreid geïllustreerd artikel op
deze opening terug.
röte collectie HORLOGES
Soesterbergsestraat 26, telefoon 2982.
Horloger - Juwelier - Opticien
De afdeling Soest-Soesterberg van de
Nederlandse Bond van Horeca- en Aan
verwante Bedrijven „Horca" zal blijven
ijveren voor het verschuiven van het
sluitingsuur van de cafés in Soest en
Soesterberg van twaalf uur tot één uur.
Men is van mening, dat het om twaalf
uur sluiten van de cafés, gezien ook het
tijdstip, waarop de televisie-uitzendingen
doorgaans zijn beëindigd, zowel de hore
cabedrijven benadeelt als de mensen, die
's avonds nog iets willen gebruiken.
De „Horca" had de gemeenteraad dan
ook een telegram gestuurd, waarin aan
gedrongen wordt op verschuiving van
het sluitingsuur. Tijdens de vrij dagavond
gehouden gemeenteraadsvergadering
bleek, dat die poging op niets uitliep.
Het gemeentebestuur is van mening, dat
er nog te veel gevallen van overmatig
alcoholgebruik voorkomen. Op initiatief
van de heren Hom (K.V.P.), De Bruin
(V.V.D.) en Pieren (P.v.d.A.) beloofde
burgemeester Bentinck om gevraagde
ontheffing soepel te zullen bezien, echter
wel met de nodige zorg, waarbij de re
putatie van het café doorslaggevend is.
Dinsdagamiddag kwamen bestuur en le
den van de afdeling Soest-Soesterberg
van de „Horca" in vergadering bijeen,
o.a. ter bespreking van het café-slui
tingsuur in onze gemeente. Tevens was
de bedoeling van deze bijeenkomst om
een overizcht te krijgen omtrent de be
langen van de horeca- en aanverwante
bedrijven (cafétaria's en campings inbe
grepen) ten opzichte van de drank- en
horecawet, welke per 1 november 1967
in werking zal treden.
Medewerking aan deze middag zou wor
den verleend door de propagandist van
de „Horca", de heer Timmerman. Deze
was echter door ziekte verhinderd. In
zijn plaats sprak de algemeen secretaris
van de „Horca", mr. J. P. Gravesteijn
uit Amsterdam. De vergadering had
plaats in „De Gouden Ploeg". De heer
R. J. Stalenhoef, voorzitter van de af
deling Soest-Soestreberg van de „Horca",
verwelkomde de aanwezigen, onder wie
leden van de afdeling Amersfoort. De
heer Stalenhoef noemde de belangstel
ling teleurstellend. „Iedere sector heeft
daarmee te kampen en we zullen ons
daarbij moeten neerleggen", aldus de
voorzitter.
Vervolgens kwam de gemeentelijke maat
regel ter discussie, die sinds 1 januari in
werking is en die de meeste cafés ver
plicht om twaalf uur te sluiten. Voor
enkele is een uitzondering gemaakt: zij
mogen tot één uur openblijven. Deze
maatregelen heeft men genomen ken
nelijk met de bedoeling om een einde te
maken aan de onoverzichtelijke situatie
wat betreft de cafésluitingen in de ge
meente, variërend van twaalf uur tot
één en twee uur.
„De werkelijkheid is echter alweer
sterker dan de leer gebleken", aldus
mr. Gravesteijn, „want het blijkt dat
men nu alweer bezig is met het ver
lenen van ontheffingen". Hij raadde aan
een aktie te gaan voeren met als doel
De Soester Politie Sport Vereniging
houdt vrijdagavond in de onderofficiers
mess van het Kamp van Zeist te Soes
terberg een klaverjastoernooi. Deelne
mende verenigingen zijn de politie uit
Baarn, Bussum, Hilversum, Amersfoort,
Soest, K.P.S. brigade Soestdijk en Soes
terberg van de Kon. Marechaussee, het
Jessurunkamp te Soestduinen en het
Kamp v. Zeist. In totaal nemen 120
personen aan dit toernooi deel. Leiders
zijn de heren W. v. d. Brink en R. ten
Hove.
Er zijn verschillende prijzen ter be
schikking gesteld. De winnaar komt voor
een jaar in het bezit van de „Practi
cumbeker" beschikbaar gesteld door in
stituut Practicum te Soest.
te komen tot een uniforme sluitingstijd
voor de cafés om één uur.
De tweede voorzitter, de heer Van Leeu
wen uit Soesterberg, deed daarna mede
delingen over de resulaten van zijn ge
sprek met burgemeester Bentinck over
deze affaire.
F. C. Kuyperstraat 11 - Soest - Tel. 6038
le 10 LESUREN ƒ45,—
LOSSE LESSEN 8,50
Het gemeentelijk standpunt, dat er spra
ke is van overmatig drankgebruik, deelt
men niet, althans niet voor zover dit
betreft drankgebruik in de cafés. Het is
niet altijd zo, dat mensen die teveel aan
Bacchus hebben geofferd, dit in een café
hebben gedaan. Voor 't zelfde geld is dit
thuis gebeurd. Bovendien is men van
mening, dat als er sprake is van over
matig alcoholgebruik, dit gebeurt door
mensen van buiten Soest, zoals ook wel
uit de „zwarte lijst" blijkt.
Trouwens, men bleek de mening te zijn
toegedaan, dat van de „zwarte lijst" te
weinig gebruik wordt gemaakt. Eén van
de aanwezigen deed zelfs het voorstel
zélf bepaalde bezoekers op de „zwarte
lijst" te (laten) zetten.
De heer Gravesteijn uitte kritiek op het
ontheffingsbeleid en stelde, dat degenen,
die het al dan niet verlenen van onthef
fing uitmaken, in de meeste gevallen
af gaan op rapporten van de politie. Hij
besteedde voorts aandacht aan de plan
nen voor doorbraken en uitbreiding in
de gemeente Soest. Daardoor is een aan
tal horecabedrijven op de nominatie ko
men te staan om te verdwijnen. Hij
vroeg zich af, waar al de klanten van
de op te heffen bedrijven terecht zul
len kunnen.
Spreker wees erop, dat in andere plaat
sen meestal wel één bedrijf in stand
wordt gehouden, dat in feite niet door
de plaatselijke overheid wordt gewenst.
Daar komen doorgaans de „slechte"
klanten. Dit heeft zijns inziens twee
voordelen: de politie weet, waar ze be
paalde mensen kan vinden en ook de
horecabedrijven zijn blij, dat deze figu
ren zich op één plaats concentreren.
In Soest moet een aantal cafés verdwij
nen. Zoals meestal altijd gebeurt, komen
er geen andere voor in de plaats. In een
nieuwe wijk komen wel winkelcentra
enzovoort, maar geen cafébedrijf. Dit
is enerzijds de schuld van de gemeente,
anderzijs van de horecabedrijven zelf,
want zij moeten tenslotte voor het con
tact hierover met de gemeente zorgen.
Men sprak ook nog over het verdwijnen
van „hotel Eemland", dat jaarlijks een
kwart miljoen bezoekers te verwerken
krijgt. Wat stelt de gemeente hier te
genover, wat komt ervoor in de plaats?
Of wordt het zonder meer afgebroken?
Er is dan geen zaak meer in Soest, die
een dergelijk bezoekersaantal kan ver
werken; geen enkel bedrijf in de ge
meente kan de functie van „Eemland"
overnemen. Het gevolg is, dat bezoekers
voortaan naar Amersfoort of Baarn zul
len gaan.
De leden hadden ook kritiek op het feit,
dat (zwak) alcoholische dranken worden
verkocht in bijvoorbeeld kantines, ver
enigingsgebouwen en brandweercentra
les.
De heer Gravesteijn merkte tenslotte op,
dat de maatregel van de gemeente één
voordeel heeft: de caféhouders hebben
nu in ieder geval contact met de ge
meente en dit is belangrijk, gezien de
wijzigingen in verband met het invoe
ren van de drank- en horecawet.
Hierover zei de heer Gravesteijn nog,
dat de oude wet, oorspronkelijk daterend
van 1881 en gewijzigd in 1931, is inge
steld op het laten verdwijnen van zo
veel mogelijk cafés. Dit in tegenstelling
met de nieuwe wet, die de nuttige func
tie van cafébedrijven erkent.
Daarna was er gelegenheid tot het stel
len van vragen, waarvan druk gebruik
werd gemaakt. Nadat de bijeenkomst was
gesloten (één der aanwezigen merkte
voordien nog op: „Onderhand wordt een
café in Soest een museumstuk") bleven
de bestuursleden nog bijeen voor het
houden van een bestuursvergadering,
waarin nader aandacht werd besteed aan
te nemen stappen in verband met de po
ging het sluitingsuur te verschuiven naar
een later tijdstip.
Onze wereldbol, de kleine planeet waarop wy leven in het oneindig grote heelal,
is zeker in deze eeuw het mikpunt van alle mogelyke vormen van onderzoek.
Alles wat de mens aangaat en waar hij mee te maken heeft wil hij weten, en
een van de grote vragen is nog altyd: waaruit kwam de mens voort?
Nu geven de verschillende godsdiensten ons hierop wel een antwoord, maar toch
zijn er altyd wetenschapsmensen, vaak zeer vrome mensen, die verder zoeken.
Eén van hen vond de resten van wezens, die misschien de ontbrekende schakel
vormen tussen de aap die nog geen mens, en de mens die ternauwernood geen
aap meer is, zodat de vraag of de mens van de aap afstamt, geen dwaze vraag is.
Kalk, in dc vorm van druipsteen, was
in Zuid-Afrika een produkt, dat men
voor handelsdoeleinden vrijmaakte. Om
de kalk los te maken bracht men explo
sies tot stand, waarbij men vaak tussen
het puin schedels van bavianen en ook
andere diersoorten vond. Meestal werden
deze beenderresten weggegooid, een en
kele gave schedel werd cadeau gegeven
aan bezoekers.
Ook in wetenschappelijke kringen wist
men niets van deze ogenschijnlijk zo
onbelangrijke resten, totdat de eigenaar
van zo'n kalkgroeve eens wat meer aan
dacht aan een mooie gave schedel
schonk en het ding mee naar huis nam,
om eens uit te zoeken wat voor schedel
het was en hoe hij zo tussen het kalk
terecht was gekomen.
Misschien heeft de schedel op het bu
reau van de eigenaar gestaan, want pas
een tijd later zag een studente de sche
del, en nam hem mee naar een profes
sor, die er op slag grote belangstelling
voor kreeg. En toen schrok de weten
schappelijke mens in de prof wakker,
want prof. Dart meende met een tot dan
onbekende soort aap te doen te hebben,
en hij drong er bij een collega op aan,
dat deze een onderzoek ter plaatse zou
instellen.
Deze collega, de geoloog Young, vol
deed aan dit verzoek, en hij kreeg fos
siele schedels en andere beenderfrag-
menten in handen, die prof. Dart in een
uitvoerig rapport beschreef als afkom
stig van een nieuw wezen, dat als het
ware tussen de mens en de aap in
stond. De schedel vertoonde zowel typi
sche details die alleen het menselijk
skelet bezit, als enkele kenmerken die
alleen bij apen voorkomen.
Teleurstelling
Toch sloeg het gepubliceerde rapport
van prof. Dart in wetenschappelijke
kringen niet in. en dat was voorname
lijk te wijten aan het feit dat de sche
del niet afkomstig was van een vol
groeid wezen, maar van een jong exem
plaar, dat te vergelijken was met een
kind van ongeveer zes jaar. De grote
vraag was hoe een volgroeide schedel
van dit nieuwe wezen er zou hebben
uitgezien.
Deskundigen meenden dat het rapport
niet erg gelukkig was omdat er nu veel
te veel onzekerheden overbleven om
zonder meer aan te nemen dat prof
Dart gelijk had. Slechts één geleerde,
dr. Broom, meende dat er wel degelijk
sprake was van een overgangstype tus
sen mens en aap.
En deze dr. Broom zou het uiteindelijk
zijn, die, geholpen door zijn beide col
lega's, verder zou gaan.
Nieuwe vondsten
Dr. Broom begon al spoedig naar nieu
we vondsten te zoeken en wel op drie
plaatsen die dicht bij elkaar liggen,
Sterkfontein, Kromdraai en Swartkrans,
alle drie in Zuid-Afrika. Al spoedig
werden er nieuwe vondsten gedaan, die
de geleerden er op..zijn minst toe brach
ten ernstig rekening te houden met de
mogelijkheid dat de mens wel degelijk
dicht bij de aap stond, wat zijn afstam
ming aangaat. Achtereenvolgens vond
dr. Broom fragmenten van beenderen,
bij elkaar meer dan tweehonderd, die
duidelijk maakten dat er in Zuid-Afri
ka op zijn minst drie soorten wezens
geleefd hebben, die kenmerken van zo
wel aap als mens hadden, dus eigenlijk
tussen aap en mens in stonden.
Hij vond kaakfragmenten, vaak met de
tanden en kiezen er nog in, die afge
sleten hoektanden hadden, een duide
lijk kenmerk van de mens, dat bij een
aap niet voorkomt. Hij vond bijna com
plete bekkens, die zo waren gevormd
dat ze onmogelijk van een van de mens
apen - gorilla, orang en chimpansee -
afkomstig konden zijn, al waren er de
tails, die weer verschilden van het men
selijk bekken.
De grote vondst
Tenslotte vond dr. Broom ook nog de
fossiele schedel waar hij steeds naar
had uitgezien, een heel gave schedel van
een volgroeid exemplaar van het wezen,
waar men reeds de kinderschedel van
had.
De vondst werd zorgvuldig schoonge
maakt en de inmiddels beroemd gewor
den dr. Broom stelde onomstotelijk vast,
dat er een wezen moet zijn geweest, dat
zowel zeer menselijke kenmerken had,
als duidelijke aapachtige details, zoals
het ontbreken van de bovenoogse been-
wal, iets dat elke aap heeft, en dan aan
de andere kant de stompe neus en de
zware, vooruitspringende kaak van de
aap.
Ook later zijn er in het zelfde gebied
nog belangrijke vondsten gedaan, en met
elkaar zijn zij een bewijs, dat men niet
te gauw moet zeggen dat het onwaar is
dat de mens zich uit de aap ontwikkel
de.
Duys in „Voor de Vuist weg", aankon
digde dat het volgende onderwerp het
levend-villen van jonge zeehonden zou
betreffen, ging ik er, vervuld van de
meest optimistische verwachtingen, eens
extra aandachtig voor zitten.
Immers zo dikwijls al had ik Willem
Duys op het beeldscherm gezien, bezig
het een of ander dier te strelen en be
langstellende vragen erover te stellen,
dat ik in hem een groot dierenliefheb
ber vermoedde, die nu eens flink zijn
best zou gaan doen, het publiek te over
tuigen van de monsterlijke wreedheid,
die, terwille van puur winstbejag, wordt
begaan aan die stakkerts van weerloze
jonge zeehondjes.
Totaal verbijsterd was ik daarom toen
ik, na het zo geheel anders verwacht
te hebben, het gesprek aanhoorde tus
sen Willem Duys en de bonthandelaar.
Hoe kan men nu toch als „zinnig" mens
dergelijke argumenten - (n.b. van een
bonthandelaar, die natuurlijk belang
heeft bij de levering van alle soorten
bontvellen) - aannemen en geloven dat
de voorstelling van zaken en feiten die
hierover werd gegeven door de meest
betrouwbare mensen en de meest voor
aanstaande betrouwbare instanties, na
absoluut-grondige onderzoeken ter
plaatse, vals was en dat de zéér realis
tische, ontzetting teweegbrengende film
hierover, op trucage berustte. Zouden
zoveel vooraanstaande, integere mensen
zich lenen voor zo'n bedrog en hun
goede naam riskeren?
Met welk doel dan wel? Zélf hadden
zij niet het minste belang hierbij (in
tegenstelling tot de honthandel, die wel
belang heeft bij een ontkenning!).
Dat Nylon-fabrikanten hierachter zou
den zitten is wel zeer onwaarschijnlijk.
Er zijn immers, buiten het zeehonden
bont, nog tal van andere soorten, zo
dat men heus niet op nylon-bont be
hoeft over te gaan als men geen seal
meer wenst te kopen. Dit was wel een
héél zwak argument om te willen be
wijzen dat die zo dóór-en-dóór sérieuze
onderzoeken gefingeerd zouden zijn ge
weest.
Bosstraat 5. telefoon 2543 en
Kerkstraat 51, telefoon 6621.
Mag ik voor het onderstaande stukje
een plaatsje verzoeken in uw courant?
Ik zou dit ten zeerste op prijs stellen
daar ik van oordeel ben dat met alle
kracht moet worden geprotesteerd tegen
de afschuwelijke behandeling (het le
vend-villen) die jonge zeehonden onder
gaan.
U bij voorbaat vriendelijk dankend, te
ken ik,
Hoogachtend,
C. Twiss
Een vurig pleidooi en een dringende
aansporing geen zeehondenbont (seal)
meer te kopen in welke vorm of be
werking ook, dat was wat ik verwacht
te te zullen horen van, naar ik meende:
dierenvriend Willem Duys. Ik had ge
dacht dat hij ons geweten zou proberen
wakker te schudden, ons medelijden zou
trachten op te wekken, want, stelt U 't
zich eens even voor: het villen van een
lévend wezen.
Toen vrijdagavond, 17 febr. 1.1. Willem
Besefte Willem Duys niet hoezeer hij,
door dit alles maar zo klakkeloos in
zijn programma op te nemen voor uit
zending, schade heeft gedaan aan deze
zeer ernstige zaak?
Zoals in de oorlog velen maar al te
graag de gruwelijke geruchten over mis
handelingen in concentratiekampen, enz.
naast zich neerlegden nadat de weer
legging: „es ist nicht wahr" had ge
klonken, zo zullen nu, na die fatale
uitzending van AVRO's/Willem Duys'
„Voor de Vuist-weg", velen denken: „al
die andere verhalen over dierenleed zul
len ook wel overdreven zijn" en maar
al te graag hiermede hun gebrek aan
belangstelling en meegevoel goed pra
ten.
Dat het de bedoeling was van de heer
Duys de Actie tegen het levend-villen
van zeehonden-babies, zo te benadelen,
kan ik me nauwelijks voorstellen.
Ik zie in hem toch altijd nog de die
renvriend, zodat ik werkelijk niets be
grijp van zijn handelwijze in zijn pro
gramma van 17 febr. 1.1.
Kunnen wij, Soestenaren, met ons al
len nu niet eens een voorbeeld stellen
van praktische dierenliefde?
Laten we in onze omgeving handteke
ningen op lijsten geplaatst, verzamelen
en die met enkele eenvoudige woorden
van protest tegen de mens-onterende
wreedheid, die ten opzichte van de jon
ge zeehonden steeds weer wordt be
dreven, sturen naar:
Heemsteedse Dreef 91, Heemstede
(Men kan daar ook protestfolders aan
vragen).
Voor onderwijzers, hoofden in zieken
huizen, directies van rusthuizen, fa
brieken en andere grote instellingen,
lijkt mij dit zeer wel doenlijk.
Laat Soest voor dit edel doel van zich
doen spreken!
C. Twiss
