Soest toen - Soest nu ALLEEN DE TITEL NOG... Mao verkiest rust aan de grens RESEARCH IS EEN GOK m Géén research een groter gok Het oog gericht op zeehonden jacht Dinsdag 28 februari 1967 46e jaargang no. 17 Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a, Soest Tel. 2566 - Postgiro 126156 Jaarverslag r> Ned. Middenstandsbank Zesjarig meisje aangereden Bromfietser met dnop assagier naar Zonnegloren Artiestenpalet Inbraak Baldadigheid Ie rit Interelub Voorjaarscompetitie Science Fietion Ontspanningsmiddag U.V.V. Wereld-Zaalliandbal- Toernooi SOESTERtffiOURANT Abonn. p. kwart, f 3,per post 3,75 Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag Alleen de titel „president" heeft Soekar no nog behouden,, voor het overige is hem zijn laatste beetje macht nu ook ontnomen. En zelfs die titel lijkt geen bezit waarin hij zich nog lang zal kun nen verheugen. Zijn zaak blijft tenslotte op de agepda staan van het voorlopig volkscongres, dat al overladen is met re soluties die afzetting eisen van de man die eertijds als ,bapak" de vader van zijn natie werd geacht. Soeharto is nu alleenheerser in het grote Indonesische rijk. Kennelijk acht hij geen gevaar meer aanwezig dat het aan kant zetten van de toch altijd nog door zeer velen aangehangen president kan leiden tot ongeregeldheden. In de loop van ruim een jaar heeft hij in het leger tal van commandanten vervangen, vaak tot in de kleine eenheden. Hij moest dit wel doen omdat al kort na de mislukte communistische putsch bleek dat Soe- karno daarvoor medestanders had ge vonden in de strijdkrachten. Driemanschap De eerste tijd heeft Soeharto zeer voor zichtig moeten manoeuvreren om gelei delijk aan alle steunpunten die Soekar- no nog voor zijn macht had, te isoleren en een voor een te vernietigen. De mas sale moordpartijen waarbij overigens behalve communisten ook menige om an dere reden gehate figuur het leven liet behoren daar zeker niet bij. Wel heeft hij zijn kalme zuiveringen in het leger doorgevoerd en bleek hij een mees ter in het op straat brengen van de jeugd die successievelijk het bestaan on mogelijk maakte aan diverse organen. De laatste tijd heeft dit ook geleid tot de uitholling van Soekarno's voornaam ste instrument, de partai nasionalis. Werkte Soeharto zo ijverig aan het scheppen van een voor hem gunstig bin nenlands machtsoverwicht, zijn twee me deleden van het triumviraat werkten niet minder hard aan herstel van Indonesië's naam en economie. De capabele Suma- traan Malik heeft in korte tijd kans ge zien ook al benoemde Soekarno nog een reeks diplomaten uit zijn vrienden kring de buitenlandse relaties aan zienlijk te verbeteren. En de op zijn eigen eiland Java maar ook daarbuiten zeer vereerde sultan van Djokja, Ha- mengkoe Boewono, heeft weer een beetje het vertrouwen van het buitenland te ruggewonnen dat onder Soekarno vol komen verspeeld was. Er drukt nog een enorme schuldenlast op het land, maar de schuldeisers zien nog enige zin om er over te praten, al lijkt de kans gering dat ze ooit voor honderd procent zul len worden voldaan. Manipulaties Drie processen hebben Soekarno's naam volledig ondermijnd. Dat tegen minister Dalam liet zien dat het ministerie van economische zaken af en toe zeer cor rupt scharrelde en vriendjes van Soe karno moest bevoordelen. En ook dat de president merkwaardige geldmanipula- ties voor zich liet verrichten. Minister van Buitenlandse Zaken Soebandrio moest laten uitkomen dat het aanpappen met communistisch China en binnenlands met de communistische partij op Soe karno's orders plaats vond. En tenslotte liet generaal Dhani als verdachte dui delijk worden dat de president allesbe- Het door de Nederlandsche Midden standsbank gepubliceerde verslag laat zien dat het jaar 1966 voor de bank zeer bevredigend is geweest. De voortgezette snelle groei van de N.M.B. blijkt duidelijk uit het balans totaal. Eind 1962 kwam dit totaal boven 1 miljard, in 1966 werd de ƒ2 miljard ruimschoots gepasseerd. Zoals bekend verwierf de N.M.B. in 1966 het aandelenkapitaal van de Ver enigde Bankbedrijven, door omruil van aandelen V.B.B. in eigen aandelen. Hier door steeg het uitstaand kapitaal van de bank tot 78,3 min 65,1 min). De open reserves bedragen thans 50,2 min. 39,4 min.). De kredietuitzettin gen stegen met 155 min tot 1.116 min, de toevertrouwde gelden met 349 min. tot 1.962 min. De gecombineerde balans, waarin thans ook verwerkt de cijfers van de Ver enigde Bankbedrijven, geeft een totaal van 2.836 min 2.216 min). Ook in de resultatenrekening komt de toegenomen bedrijfsomvang tot uitdruk king, waarbij de batenstijging die der lasten overtreft. Voor vennootschapsbe lasting is nodig 10,7 min 7,3 min), waarna een winst resteert van 13,3 min. 10,6 min). In het winstsaldo is begrepen het op de aandelen V.B.B. ontvangen dividend. Wordt dit buiten beschouwing gelaten, dan bedraagt de winststijging t.o.v. 1965 14 tegenover 7 °/o in het voorgaande jaar. De winst per aandeel van 50,komt uit op 8,42 7,99). Voorgesteld wordt het dividend te ver hogen van 4,50 (9 tot 5,(10 °/o) per aandeel van 50, Over de ontwikkeling bij de dochter- mij'en wordt medegedeeld dat deze gun stig was. Blijkens de in het verslag op genomen balansen konden zowel de N.M. Spaarbank, de N.M. Financierings Bank (huurkoop, persoonlijke leningen, middellang krediet) en de N.M. Finan cierings Mij. voor Bedrijfsobjecten (on roerend goed financiering, leasing) de zaken uitbreiden. Met de integratie van de kantoren te Rotterdam, 's-Graven- hage en Amsterdam van de Verenigde Bankbedrijven werd voortgang ge maakt; het Utrechtse kantoor van deze bank blijft onder de oude naam Cre- diet- en Effectenbank als zelfstandige, geaffilieerde bank werkzaam. Over de vooruitzichten voor 1967 is de directie ondanks de onzekerheden van 4» wijfelende conjunctuur niet pessimis tisch. halve onwetend was van de staatsgreep en daardoor dus ook daaraan schuldig. De president zelf hielp bij het verliezen van alle achting mee door eerst verkla ringen te geven die hij later weer moest terugnemen en daarna door verklaringen te weigeren. Van zijn vier vrouwen is er nog één in Indonesië (zijn laatste aanwinst, de Ja panse Dewi die in Tokio is voor haar bevalling, heeft bijzonder veel kwaad bloed gezet) en Soekarno staat er thans volkomen eenzaam, als gevangene van het leger. Zijn langzame neergang is zo zielig en triest dat men daardoor gaat vergeten dat hij zeker zijn verdiensten heeft ge had als grondvester van de eenheids staat. Een prestatie die misschien des te duidelijker weer zal gaan blijken wan neer de binding die zijn persoon altijd gaf, gaat wegvallen. Het triumviraat en een machtig man op de achtergrond, congresvoorzitter Nasoetion, geeft een voorbeeld van innig samenwerken tus sen Sumatranen en Javanen. Maar of al hun landgenoten ook zo zullen kunnen samenwerken, is nog altijd een bange vraag. De opmerkelijkste aanplakbiljetten in Peking van de laatste tijd zijn die waarin de 73-jarige voorzitter Mao de troepen in de grensprovincies bevel geeft zich in de eerste plaats te wijden aan hun bewakerstaak en pas daarna aan de culturele revolutie. In de eerste plaats slaat dat uiteraard op troepen langs de grens met de Sowjet-Unie. Kennelijk zijn zowel de Russen als de Chinezen voorbereid op de mogelijkheid dat het hier tot onverkwikkelijke inci denten kan komen. Tenslotte is het Kremlin, door Kosy- gins optreden voor de Londense t.v. ra dicaal van positie veranderd. Tevoren was er een meningsverschil tussen Pe king en Moskou. Maar nu heeft de Sowjet-Unie zich fel tegen Mao ge keerd met als uitdrukkelijke konsekwen- tien dat Moskou zich schaart achter de genen die tegen de oude voorzitter age ren. Dat is bijvoorbeeld een regelrechte aan moediging aan de inheemse bevolking van Singkiang. Dat zijn Kirgiezen, Ka zakhen, Oeighoeren, die van nature toch al niet erg gesteld zijn op de Han- Hoe deze aanrijding heeft plaats ge vonden is niet bekend, maar het 6-ja- rige meisje A. L. uit Soest kwam thuis met pijn in de bekkenstreek en vertel de, dat zij in de Dr. Rupertlaan, door een vrachtauto was aangereden, die daar zand loste. De chauffeur van de auto N.S. uit Soest heeft van de aanrijding niets bemerkt. Het meisje is voor verder onderzoek naar Zonnegloren overgebracht. De 19-jarige L. W. R. uit Soest, reed, met de 16-jarige L. R. als duopassa gier, op zijn bromfiets in de Steenhoff- straat richting Amsterdam. Ter hoogte van het Kerkplein werden zij vanaf de overzijde van de straat geroepen. De bestuurder werd hierdoor dusdanig afgeleid, dat hij de macht over zijn stuur verloor. Zij kwamen tegen een muurtje van de Raiffeisenbank terecht en liepen hierbij dunsdanige verwondingen op, dat zij naar „Zonnegloren" vervoerd werden. Artiestenpalet brengt donderdagavond 2 maart, aanvang 8 uur, voor de tweede maal een programma bij de jongens en meisjes van het Van Arkel Instituut aan de Hellingweg in Soestdijk. Belan geloze medewerking geven het Minne- vitch Trio (mondorgel), zangeres Annet Hesterman en The G-Bros (v/h Gold star Brothers), die evenals Annet al en kele grammofoonplaten hebben ge maakt. Chinezen, die hun gebied besturen en waarvan er steeds meer binnendringen. Mohammedanen Daar komen de geloofskwesties bij: ve len zijn mohammedaan en zijn bijzon der gegriefd door de smadelijke behan deling van hun imans eerst door de Chinese veroveraars, nu weer door ro de gardisten. En het lijkt niet onwaar schijnlijk dat van hun kant de Russen steeds politieke activiteiten hebben be dreven onder de niet-Han-Chinezen. Wat Mao voorzichtig maakt, is dat de Russen zich nu in een positie opgesteld hebben er die het hun mogelijk maakt eventueel gewapend in te grijpen. Ze zouden dan niet tegen de Chinezen als geheel strijden, maar slechts tegen een verdoolde groep daarvan, die zich zo danig jegen goede communisten mis draagt dat het grote vaderland van het communisme fatsoenhalve wel te hulp moet komen Singkiang Die hulp zou ook wel gevraagd kunnen worden door Wang en-Mao, de feitelij ke heerser over Singkiang sinds 1948. Er zijn geruchten dat ook hij te lijden heeft onder pressie uit Peking en dat hij gedreigd zou hebben de kernbases van Lop Nor in zijn provincie te bezet ten als tegenwicht tegen de maoïstische druk. Een van zijn voorgangers heeft trou wens al eens de Russen te hulp geroe pen om een opstand te bedwingen en hij zou in de verleiding kunnen komen het zelfde te doen als het gaat om te ontkomen aan vervolging door culturele revolutionairen. Bovendien is de Sow jet-Unie dichtbij langs duizenden kilo- mters grens en is Peking ver weg, ge scheiden door een enorme woestijn met slechts een spoorlijn en een autoweg. Dergelijke opmerkingen gelden ook voor Binnen-Mongolië, de Chinese provincie die langs de grens van Sowjet-satelliet Mongolië ligt. Ook hier een vaak ver drukte minderheid van Mongolen, ook hier conflicten tussen Chinezen en in heemsen en nu ook tussen Chinezen onderling. En Tibet In Tibet vindt men iets dergelijks: de Chinese stadhouder heeft al een paar keer opstanden beleefd van beledigde Tibetanen wier kloosters ontwijd wer den en wier monniken werden vervolgd. Chang Kuo-ha, die hier bevelhebber is, zou al een beetje anti-maoïstisch zijn, maar in ieder geval rust willen hebben in zijn gebied om dat niet geheel tot chaos te zien vervallen. Hier schijnt het al tot schieten gekomen te zijn tussen Chinezen onderling. Dit zijn alle conflictsituaties die al lang bestaan maar pas kort zijn gedempt door Chinees geweld. Het gevaar blijft bestaan dat tweedracht onder de Chine zen het geweld weer laat oplaaien. Dat meer nog dan een burgeroorlog zou een verscheuring kunnen zijn van het grote Chinese rijk. Kennelijk voorziet Mao zoiets en beveelt hij daarom zijn grens posten pas in de tweede plaats aan de culturele revolutie te denken. Mao kent zijn geschiedenis en weet dat de afscheiding van satrapen in de grensprovincies al vaker een tijd van verval heeft ingeluid voor het rijk van het midden. Rust is belangrijker dan Mao's leer, ook voor de voorzitter zelf. Door het inslaan van een ruit heeft men zich toegang verschaft tot de bouwkeet van Verwelius in het Soester Veen. Ontvreemd werd een geldkistje zonder geld, hetwelk men op korte afstand van de keet weer terugvond. Bovendien werden 6 pakjes cigaretten en 10 pakjes shag meegenomen. Er is een persoon op pad, die het spe ciaal gemunt heeft op het stukslaan van autoruiten. Er bereiken de politie van verschillende kanten klachten, dat voorruiten van ge parkeerde auto's vernield worden aan getroffen. Als eersten gingen de 10 A-adspiranten met de 4 B-adsp. en 2 veteranen van start op het parkoers van De Pedaal ridders. Zij reden respectievelijk 10 ron den, 7 ronden en 10 ronden van onge veer 1500 meter. De A-adsp. De Vries en Blaschke trok ken er al bij de eerste ronde tussenuit en zij vergrootten hun voorsprong regel matig. Op ongeveer 300 meter volgde een viertal renners, hiervan won Zijt- veld de eindspurt. De Vries was toen al als eerste over de meet gegaan. Uitslag: 1. M. de Vries (Amf.) 15 km in 24.14 min.; 2. H. Blaschke (Ad.); 3. Co van Zijtveld (T.) op 300 meter; 4. W. v. d. Heuvel (Ad.); 5. H. Peet (Ad.); 6. T. Majoor (T.); 7. T. Dorrestein Amf.), 600 mter; 8. L. v. d. Kamp (Ad.); 9. Jan Hovius (T.); 10. J. Zwagerman (Amf.). Bij de B-adsp. won Harm Hees met voorsprong. Uitslag: 1. Harm Hees (T.) IOV2 km in 17.50 min.; 2. W. Grootveld (T.); 3. J. Schaafsma (T.); 4. W. Verhoef (Ped.). H. Stouten won bij de Veteranen de 15 km in 24.55 min. 2e werd E. Ouwerkerk. Op hetzelfde parkoers startten de 44 nieuwelingen met mej. Ineke van Yken, ve ze laatste zag kans slechts ruim een ronde achter te raken. Er werd zeer snel gereden bij de nieu welingen en de uitlooppogingen werden weer snel teniet gedaan. In de 4e ronde probeerden Krijnen, Hulsken en Van Beek het, zij werden direct teruggepakt. Evenzo verging het in de 6e ronde De Doodt en Voogd. Zo ging het door, elke ronde opnieuw, maar in de 6e ronde sprongen Voogt en Co- zijnzen weg, de laatste viel terug, maar Voogt kreeg hulp van Arie Bakker, De Koning, Valkenburg en J. Vlastuin. Dit vijftal kreeg, ondanks de verwoede po gingen van het grote peloton, een voor sprong van een goede 150 meter. LateV bleek, dat niemand deze kloof kon over bruggen. De spurt van de kop werd gewonnen door Vlastuin en die van het grote pe loton door Wil Kotterer. Totale uitslag: I. J. Vlastuin (Amf.) 37Vs km in 53.41 min.; 2. T. Valkenburg (Amf.); 4. A. Voogt (Amf.); 5. Arie Bakker (T.); 6. Wil Kotterer (Ad.), op 200 meter; 7. H. Zeeman (Ad.); 8. Jaan v. d. Broek (T.); 9. F. Hulsken (Ad.); 10. S. de Jong (Ad.); 11. J. Cozijnzen (Amf.); 12. J. v. Leijen- horst (T.). Intussen waren de 40 amateurs, die 30 ronden van 1425 meter op het parkoers van de ver. Amersfoort reden, gestart. Ook hier werd een hoog tempo gereden. Ofschoon Rik Hees en Gerrit Ruttenberg steeds voorin reden, hebben zij de slag gemist. Ongeveer half koers wisten v. Egdom, Ad v. d. Ploeg, v. d. Top en v. Doorn te ontsnappen. Dit ging niet zonder de nodige tegenstand, maar het lukte hen toch. Alleen Cor Rutgers en Nico Lute wisten deze kopgroep vier ronden voor het einde te bereiken en konden om de ereplaatsen meespurten. Van Egdom bleek de meeste adem te bezitten en won deze snel gereden koers. De spurt van het peloton was voor Eddy Wingelaar. Hier werd de uitslag: 1. P. v. Egdom (Amf.) 43 km in 1 uur 4 min.; 2. Ad v. d. Ploeg (T); 3. Nico Lute (Ad.); 4. Cor Rutgers (Ad.); 5. P. v. d. Top (Amf.); 6. S. v. Doorn (Amf.); 7. Eddy Wingelaar (Ad.); 8. W. Kruis (Ped.); 9. C. Brouwer (Amf.); 10. Teus v. d. Tol (Ad.); 11. E. Koene (Ad.); 12. M. Smart (Ad.). Dames: Ineke van Yken (Ad.) 10 km in 55.11 min. In de laatste zes jaar is de industriële research in de Verenigde Staten met bijna 80 en in West-Europa met circa 60 °/o toegenomen. In kringen van het bedrijfsleven wordt ieder steeds meer doordrongen van de noodzaak dat tech nologische vooruitgang een hogere le vensstandaard. meer werkgelegenheid, betere produkten en, last but not least, grotere winstmogelijkheden betekent. De technische ontwikkeling heeft zich in de laatste decennia in zulk een ver bluffend tempo voltrokken, dat de in vloed van de resultaten van het we tenschappelijk speurwerk nauwelijks beklemtoning behoeft. Research is een zakelijke activiteit die thans even on ontbeerlijk voor de industrie is als grootscheepse reclamecampagnes. Wat beoogt de research? Een van de belangrijkste doelstellingen van het we tenschappelijk speurwerk is natuurlijk het produkt te verbeteren. Daarnaast echter poogt men de ontwikkeling van nieuwe produkten te bevorderen. Daar enboven wordt getracht de gebruiksont- wikkeling van eindprodukten te bevor deren, terwijl ook naar middelen wordt gezocht om een produkt goedkoper te kunnen produceren. Tal van deskundigen op zeer verschil lend gebied hebben hun intrede in het bedrijfsleven gedaan. Scheikundigen en natuurkundigen, sociologen en psycho logen, artsen en ingenieurs. De meesten leggen zich toe op het produktieproces als zodanig, anderen concentreren zich op vraagstukken als de arbeidshygiëne en de personeelsverhoudingen, die indi rect natuurlijk ook voor het produktie proces van belang zijn. Steeds meer academici vinden hun emplooi in het bedrijfsleven en met name de chemische industrie kampt nu al met een tekort aan wetenschapsmensen. Hoge kosten Research is naast de produktie, inkoop, verkoop en reclame een van de belang rijkste factoren in de industrie gewor den. Geen enkele grote onderneming kan het meer zonder stellen. De alge meen gebruikelijke speurwerk-activiteit in alle industrieel ontwikkelde landen dwingt hem mee te doen om niet achter te raken. Ook de Nederlandse ondernemer ont komt niet aan deze noodzaak. West- Duitsland besteedt miljoenen aan re search en wanneer Nederland achter zou blijven op dit punt, zouden wij in enkele jaren tijds volkomen door onze oosterburen overvleugeld worden waar door onze positie op de wereldmarkt uiteraard aanzienlijk zou verzwakken. De research beoogt bovendien nieuwe produkten te ontwikkelen. Een onderne ming die geen wetenschappelijk speur werk verricht, komt nooit met nieuwe produkten op de markt. Dat is in zo verre een economisch bezwaar, dat de verkoop van de meeste artikelen op den duur een neiging tot dalen vertoont wanneer het marktverzadigingspunt is genaderd. Het publiek wil steeds nieu we produkten en de onderneming die deze wens negeert, zal dat op den duur stellig aan zijn winstmarge merken. De meeste grote ondernemingen, ook in ons land, hebben een eigen research afdeling. Voor de kleinere brengt een eigen research-afdeling echter zeer hoge kosten met zich mede. Daarom denken vele ondernemers over het uitbesteden van research. Soms is dit een voorbe reiding op het stichten van een eigen researchorganisatie, meestal echter wordt de hulp van een buitenorganisatie ingeschakeld omdat dit goedkoper is. Ook zou het natuurlijk mogelijk zijn, dat een aantal soortgelijke industrieën hun research gaan bundelen. Dat zou de kosten aanzienlijk verlagen, terwijl men dan toch niet bij zijn concurrenten achterblijft. Een dergelijke samenwer king van de kleinere industriële onder nemingen is helaas in ons land tot dusver nauwelijks mogelijk gebleken, omdat de meeste ondernemers onafhan kelijk wilden blijven. De vraag is of zij deze onafhankelijkheid in de naaste toe komst kunnen bewaren. Geen kansspel a Ia roulette Vele ondernemers hebben bezwaren te gen research. Van de mogelijkheden die wetenschappelijk speurwerk biedt, zijn zij wel overtuigd. Maar zij deinzen te rug voor de risico's, welke dit onge twijfeld met zich meebrengt. Men weet immers van te voren nooit, welke re sultaten er zullen worden behaald. Men kan de financiële voordelen nooit scherp calculeren. Zij kunnen zeer hoog zijn, ze kunnen echter ook zo laag uitval len, dat ze de kosten van het weten schappelijk speurwerk niet of nauwe lijks dekken. In dit opzicht onderscheidt zich de research niet van de reclame, waarvan ook nimmer gezegd kan wor den wat ze nu wel precies heeft uit gehaald. Toch is research geen kansspel a la De jacht op jonge zeehondjes staat de laatste tijd in het middelpunt van de be langstelling en vooral de methoden, die daarbij worden gebruikt. Het is intus sen geen geheim meer, dat zeehonden op een gruwelijke wijze worden gedood, omdat zij een vacht hebben, die de bont industrie jaarlijks miljoenen guldens op levert. De publiciteitsmedia hebben de afschuwelijke wapens van de jagers in de openbaarheid gebracht en ook hun manier van werken daarmee. Reacties zijn niet uitgebleven, noch van de zijde van dierenvrienden, noch van de zijde van de bontindustrie. Men verwijt dierenvrienden vaak senti mentaliteit. Maar wie de film heeft ge zien, waarin een beeld wordt gegeven van zeehondenvangsten, zal onmiddellijk aannemen, dat overdreven gevoeligheid in deze niet misplaatst is. Wie de foto's heeft gezien, die van de jacht gemaakt zijn en van het doden van de zeehon den begrijpt, dat dit toestanden zijn, die men in 1967 niet meer voor mogelijk had gehouden. De bontindustrie en belanghebbenden hebben niet geschroomd om direct felle kritiek te leveren op de berichten via radio, televisie en krant hierover ver spreid. Zij voeren als belangrijkste ar gument aan, dat de film al jaren oud is, dat ze onjuiste voorstelling van za ken geeft en als belangrijkste wapen heeft men de bewering achter de hand, dat de kunstbontindustrie achter deze affaire zit «omdat die er belang bij heeft. Het is natuurlijk niet te ontkennen, dat een film best in elkaar gezet kan zijn, dat er trucages gebruikt zijn. Maar als dat zo is, dan nog spreken de rappor ten, die vooraanstaande mensen in de dierenwereld hierover hebben uitge bracht meer dan duidelijke taal. Aan die rapporten hoeft men niet te twijfelen, want degenen die ze geschreven hebben, hebben er geen enkel belang bij. Al zul len de bonthandelaren wel weer op de kunstbontindustrie wijzen. Maar dan vergeten ze, dat de kunstbont- industrie er ook niet wel bij vaart. Want er zijn nog veel mensen, die geen ge woon bont van kunstbont kunnen onder scheiden. En wie zich ervoor schaamt om met een bontvelletje om z'n lijf te lopen, zal het ook wel uit z'n hoofd halen om kunstbont te kopen. Want de kunstbonthandelaar kan nu wel met zo veel woorden vertellen, dat zijn handel kunstbont betreft, voor de gewone man is dat niet te onderscheiden. Daarom kan men voorlopig meer waarde hechten aan over deze affaire uitge brachte rapporten, dan aan de argu menten van de bontindustrie. Soms heb je de indruk, dat die het met haar ar gumenten wel al te bont maakt. KANTMAN roulette. Ieder is tamelijk vrij in de keuze van de problemen die hij aan pakt. Bovendien is het onderzoek in handen van experts, het wordt geleid door vaklieden, die kans zien met een minimum aan kosten en tijd toch een industrieel bruikbare oplossing te vin den. Veelal wordt wel gestreefd naar effi ciency in het researchwerk. Men rea liseert zich te voren wel degelijk of men kans van slagen heeft en kan bo vendien, wanneer men op de verkeerde weg is, andere wegen inslaan wat ook wel eens gebeurt een bepaald onderzoek stopzetten. De ervaring heeft echter wel geleerd dat met een bekwame •'"etenschappe- lijke staf een research-afdeling meestal wel resultaten bereikt, die voor het be drijf van positieve betekenis zijn. Er zullen meer bedrijven zijn die spijt hebben dat ze niet aan research doen, dan bedrijven die spijt hebben dat ze er wél aan zijn begonnen. Een Amerikaans gezegde is in dit op zicht duidelijk genoeg: „Research is een gok, geen research een nog groter gok." Het Nederlands Contakscentrum voor Science Fietion, afdeling Centrum, zal op 4 maart a.s. voor de derde maal een contaktavond houden ten huize van J. P. van Woerden, Wijkamplaan 25 a. Baarn, tel. 5536. Ook nu weer zijn niet-leden, die ge ïnteresseerd zijn in science fietion, van harte welkom. Een telefoontje vooraf naar de heer Van Woerden of de heer P. van Oven, te Soest, tel. 3176, wordt zeer gewaardeerd. De Unie van Vrouwelijke Vrijwilligers organiseert vrijdag 3 maart, des mid dags te 2 uur, een ontspanningsmiddag in de zaal van de Emmakerk aan de Regentesselaan. Mej. C. E. Jolles zal dia's over Israël vertonen. Alle bejaarden zijn welkom. Veertig jaar handbalbeoefening in Ne derland. waarvan de laatste 25 jaar sa mengebundeld in het Nederlands Hand bal Verbond (N.H.V.) is voor de Inter nationale Handbal Federatie, I.H.F. aan leiding geweest het Wereldzaalhandbal- Toernooi in Nederland te houden. De organisatie is aan het N.H.V. opge dragen. Zaterdagavond 4 maart spelen de da mesteams van Tsjechoslowakije en Zwe den en de heren van Roemenië en Zwitserland hun eerste wedstrijd in de sporthal te Amersfoort. Deze ontmoetingen, die resp. om 21.15 en 22.15 uur beginnen, worden vooraf gegaan door de wedstrijd tussen de heren juniorenkampioen van Neder land en een Utrechts jeugdteam. Aan vang 20.00 uur.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1967 | | pagina 1