Wie vermoordde
President Kennedy
40 jaar Zonnegloren
Soester J.B.T.B. opnieuw
le in kringschutjasconcours
Miseries in winning mood
OM HET BEHOUD
VAN DE WELVAART
Getuigen verdwenen... Waarom?
DE GAULLE
TEVREDEN
Soester succes in Beatstad Den Haag
Het oog gericht op
teleurstelling
MYTHE
Vrijdag' 10 maart 1967
46e jaargang no. 20
Uitgave Drukkerij Smit - Soest
Bureau voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a. Soest
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Auto gestolen en weer
terecht
Bouwen in 1967 in Soest
SOESTER(Ï)OURANT
Abonn. p. kwart, 3.per post 3,75
Verschijnt tedere dinsdag en vrijdag
Prof. Zijlstra is uit de (in)formatieboot
gestapt nadat hij met de fractievoor
zitters van K.V.P.. A.R.P., V.V.D. en
C.H.U. tot overeenstemming was geko
men over de grote lijnen van de te voe
ren politiek. Een beleid gericht op een
herstel van het economisch evenwicht,
een bevredigende doch niet overspan
nen werkgelegenheid, een aan de om
standigheden aangepast niveau van in
vesteringen en het kweken van een
overschot op de betalingsbalans.
Daarbij zullen de loonsverhogingen dan
min of meer in overeenstemming moeten
zijn met de produktiviteitsvermeerdering
en ook de overheidsuitgaven mogen niet
uitgaan boven de stijging van het na
tionaal inkomen.
De kenbaar gemaakte wensen van de
vakbeweging stemmen daarmee niet be
paald overeen. Men wil komen tot een
vrije loonpolitiek, een herverdeling van
het nationaal inkomen, een verkorting
van de arbeidsweek tot 42Vs uur en nog
langere vakanties.
Gezien in het licht van de voortgaande
automatisering, die tot inkrimping van
het arbeidspotentieel leidt, ligt een ver
korting van de arbeidstijd wel in het
verschiet. Men zal met de invoering
daarvan echter zeer behoedzaam te werk
mevrouw Mao, die verstand van zulk
soort zaken heeft, als een „hoer" pu
bliekelijk aan de schandpaal werd ge
nageld.
Alleen maar jaloers?
Wie is de vrouw, die zo krachtig in
grijpt in de strijd? Als meisje trok ze
naar Sjanghai, het Parijs van het Oos
ten, en speelde daar rolletjes in kleine
theaters. Nadat ze met twee mannen
het echtelijk geluk had gedeeld, maakte
ze kennis met Mao en dat bleek de
ware Jozef te zijn. Maar dit huwelijk
bracht de eerzuchtige vrouw niet wat
ze ervan had verwacht. Ze werd ge
heel in de vergetelheid teruggedrongen.
Vrouwen van andere hoogwaardigheids
bekleders kregen het applaus, waarnaar
zij thuis kon zitten luisteren.
Is het alleen de behoefte wraak te ne-
moeten gaan, want anders leidt dit weer
gemakkelijk tot een overspanning van
de arbeidsmarkt, met de inflatoire ten-
denzen die daaruit voortspruiten.
Het beleid van prof. Zijlstra zou er juist
op gericht zijn om het inflatieproces te
stoppen .hetgeen zeker de eerst aange
wezen weg is om tot een betere verde
ling van het nationaal inkomen te gera
ken. Nog is in ons land de inflatiespiraal
niet op zijn retour. Er zal nog enige ja
ren zeer behoedzaam moeten worden
omgesprongen met de investeringen, de
loonstijgingen, de arbeidstijd, de te hef
fen belastingen, temeer nu ook nog
rijksgelden benodigd zullen zijn voor
bestrijding van de werkloosheid.
We hebben nu eenmaal verzuimd om in
de hausse-jaren van de conjunctuur wat
reserves te vormen voor moeilijker tij
den als de werkgelegenheid gestimuleerd
moest worden. Men heeft ook toen meer
willen uitgeven om aan de vele verlan
gens te voldoen, alsof er altijd wel weer
voldoende in kas zou komen en een te
rugval niet te verwachten viel.
Nu is die terugval in de conjunctuur er
toch. En daarnaast zijn er, door aan
komst van de geboortegolf op de uni
versiteiten, enorme investeringen nodig
voor het wetenschappelijk onderwijs,
even enorme uitgaven noodzakelijk op
het gebied van wegen, inpolderingen,
recreatie e.d. Vooral op het gebied van
wetenschap en research dreigen we ach
terop te geraken bij andere landen en
dat zou ten koste gaan van een deel
van onze welvaart. Maar we kunnen
alle noodzakelijkheden slechts uitvoeren
wanneer wij hard werken, geen over
dreven eisen stellen en zuinig zijn.
Over die zuinigheid, waardoor investe
ringen worden uitgesteld, over verschei
dene jaren uitgestreken en sterker naar
urgentie worden afgewogen, zal op de
komende regering zeker sterke kritiek
worden uitgeoefend. Want ieder kijkt in
de eerste plaats alleen naar zijn eigen
belang, het belang van de groep waar
voor hij opkomt. Wanneer aan de be
langen en verlangens van die groep, of
dit nu is het bedrijfsleven, de vakbewe
ging, de universiteiten, het wegverkeer,
de landbouw, de woningzoekenden, niet
in alle opzichten door de regering kan
worden voldaan, zal men deze van een
verkeerd beleid beschuldigen, dat geen
oog heeft voor die specifieke belangen.
Het maakt de kracht uit van een re
gering in hoeverre zij weerstand zal we
ten te bieden aan de pressie van al die
belangengroepen, die stuk voor stuk
trachten hun wensen via politieke druk
verwezenlijkt te krijgen. Van de komen
de regeringscombinatie zal daarom een
grote eensgezindheid worden gevergd om
de rijksuitgaven toch binnen het peil
van ons nationaal inkomen te houden.
Lukt haar dit, dan heeft Nederland
kans op herstel en behoud van de wel
vaart. Maar er zal minstens wel een po
litiek rustige periode van vier jaar nodig
zijn om tot dit herstel te geraken en de
gulden weer tot een betrouwbaar betaal
middel te maken.
In de nacht van zondag op maandag is
uit de inrit naar de woning van de
heer A. W. A. v. W. aan de Laanstraat
een auto ontvreemd.
Deze is maandag weer teruggevonden in
de buurt van het voetbalveld van
„Hees".
President De Gaulle kan tevreden zijn.
Nog net voor ze naar de stembus gin
gen vroeg hij de Fransen hem een par
lement te geven waarop hij zijn stabiel
bewind stabiel kon voortzetten dat is
precies wat ze hebben gedaan. Komende
zondag vallen in de tweede ronde de be
slissingen in de meeste districten, maar
het ziet er wel naar uit dat de Federatie
van de Vijfde Republiek - de Gaullis
tische bundeling - een ruime meerder
heid aan zetels zal oogsten.
Dat hoeft men niet alleen toe te schrij
ven aan de grote activiteiten van het
bureau Services et Methodes (de James
Bondreclamemensen), die een zeer Ame
rikaanse propaganda hebben bedreven.
Een tikje curieus, gezien het anti-Ame
rikaanse accent dat De Gaulle voortdu
rend aanslaat. Zeer zeker is het betoog
van De Gaulle aangeslagen dat een sta
biel bewind nodig is.
Politieke belangstelling was er genoeg:
tachtig procent opkomst is voor Frank
rijk zeer hoog. Het waren dus levende
verkiezingen. En eerlijk gezegd: het kan
de Fransman niet kwlijk genomen wor
den als hij buiten De Gaulle nog altijd
niet veel heil ziet voor een stabiele re
gering.
Ruzies
De socialistisch-radical groep van Mitte-
rand kenmerkt zich door een groot aan
tal interne ruzies, die inderdaad nog al
tijd doen denken of in deze kring nog
ernstig geleden wordt aan de onderlin
ge verdeeldheid die de vierde republiek
vrijwel onbestuurbaar maakte. En zelfs
de anti-Gaullisten zien geen kans zich te
verenigigen op basis van die tegenzin
tegen de generaal.
Het verbond der linksen dat komende
zondag de verkiezingen bepaalt, kwam
weinig van harte tot stand. Die zondag
is geen absolute meerderheid vereist
maar gewoon de meeste stemmen. De
minst kansrijke van de twee groepen
(Mitterand-links en Waldeck-Rochet
communisten) trekt zich terug om in
ieder geval te voorkomen dat de Gaul
list als lachende derde met de zetel gaat
strijken. Tenminste als dit afspraak niet
nog verbroken wordt voor zondag.
De communistische stemmenwinst is niet
alleen tekenend, ook de teruggang van
Lecanuets democratisch midden. Diens
betogen voor Europa hebben kennelijk
weinig indruk gemaakt. En bovendien
heeft men waarschijnlijk het gevoel ge
had dat die groep toch te slap was: ze
is wel tegen De Gaulle, maar verkiest
die toch boven de linksen. En dus toch
weer niet zo erg anti-De Gaulle. De
Fransen hebben kennelijk ook behoefte
man wat meer duidelijkheid in de poli
tiek.
De moord op John Fitzgerald Kennedy,
de 35ste President van de Verenigde
Staten van Amerika, is nog steeds om
geven met een waas van mysteries. Een
uitgebreid rapport, na een uitvoerig on
derzoek uitgebracht door een speciale
regeringscommissie onder aanvoering
van opperrechter Warren, heeft daar
aan weinig kunnen veranderen. Inte
gendeel. Sinds het Warren-rapport zijn
de vragen nog toegenomen. Enkele es
sentiële onderdelen van de officiële uit
spraak (hoofdinhoud: Lee Harvey Os-
wald was de enige moordenaar. Er was
geen sprake van een complot) zijn in en
buiten Amerika duidelijk als „onmoge
lijk" en „hoogst verwonderlijk" aan de
kaak gesteld.
Wat gebeurde er precies op die zonni
ge - maar een van de meest tragische
van de jongste geschiedenis - novem
berdag in en rond Elmstreet, een bre
de weg in het broeierige Dalles, Texas?
Volgens het Warren-rapport vuurde Os-
wald vanuit een schoolboekenmagazijn
drie schoten af op de wagen, waarin
president Kennedy reed. De eerste ko
gel doorboorde, volgens de commissie,
Kennedy's strottenhoofd en raakte ver
volgens gouverneur Conally van Texas.
De tweede kogel trof de president in
het achterhoofd en bracht de fatale ver
wonding toe. De derde kogel miste en
werd nooit teruggevonden. Dat drie
schoten werden afgevuurd vanuit het
boekenmagazijn heeft de commissie wil
len bewijzen met getuigenverklaringen
en met de vondst van drie lege hulzen
op de plaats, waar Oswald zich had
opgesteld. Het boekenmagazijn staat op
een hoek van Elmstreet. Vanuit dit ge
bouw kon de president alleen van ach
teren worden geraakt. Er heerst echter
enige verwarring rond de medische rap
porten, die zijn uitgebracht na de sec
tie op de overleden president. In de
eerste rapporten werd de mogelijkheid,
dat de president van voren was getrof
fen helemaal niet uitgesloten. Dit cor
respondeert met enkele getuigenverkla-
Op 13 juli a.s. zal het 40 jaar geleden
zijn, dat het sanatorium en ziekenhuis
„Zonnegloren" werd gesticht. Het be
stuur is over de ontwikkeling niet on
tevreden, maar één ding, zit haar erg
hoog en dat is het ontbreken van een
gezellige recreatieruimte.
Dit hoopt het bestuur met de mede
werking van geheel Soest te bereiken.
Dat deze stichting een zeer belangrijke
plaats in de gemeenschap van Soest en
ook in de naaste omgeving inneemt,
moge U blijken uit de volgende gege
vens, die wij aan een uitgave van „Zon
negloren" ontlenen.
En wat er nog aan „Zonnegloren" man
keert, dat wordt U ook duidelijk en op
welke wijze U kunt steunen, dat wordt
U ook verteld.
Meer dan 1.000.000 gulden bracht u
voor ons bij elkaar. Dat was weliswaar
bijna 20 cent per verpleegdag, en daar
mee voldoende om de exploitatie-tekor
ten te dekken, doch het was helaas te
weinig.
Meer dan 5.000.000 verpleegdagen ver
streken, zonder dat er sprake kon zijn
van een gezellige recreatieruimte waar
de patiënten, die voor langere of
kortere tijd het bed mochten verla
ten, een onderdak zouden kunnen vin
den. Dit ligt als een schaduw over Zon
negloren.
Meer dan 500.000 röntgenfoto's werden
tussen 1927 en 1967 gemaakt in de
donkere kamer.
Meer dan 250.000 onderzoekingen wer
den verricht in ons laboratorium.
Een ruimte, die aan de modernste eisen
beantwoordt, maar vanwege haar steri
liteit de gezelligheid mist waar de pa
tiënten verlangend naar uitzien.
Meer dan 1000 tuberculose patiënten
werden tijdens hun kuur geopereerd.
Éénmaal op verhaal gekomen, misten
zij echter een ruimte, waar de sfeer
hen dit gemis, aan huiselijke gezellig
heid, deed vergeten.
Wij hebben geen kans gezien daarin
verandering te brengen.
Meer dan 10.000 patiënten vonden, dank
zij een uitstekende medische behande
ling en begeleiding, genezing bij ons.
Meer dan 14.600 dagen worden reeds
tuberculose patiënten bij ons verpleegd.
Zodra zij niet meer de gehele dag in
bed behoeven te blijven, hebben zij de
keus tussen er naast gaan zitten, in de
gang wandelen of „met hun ziel onder
de arm het bos in vluchten". Daarin
gaan wij verandering brengen.
Meer dan 1 lichtpuntje zien wij nog
niet. Wij zijn er echter zeker van, dat
ook uw „lichtpuntje" zal bijdragen die
recreatieruimte te verwezenlijken.
Wij hebben, voornamelijk dankzij de
oud-patienten vereniging, voldoende ge
spaard om de aller noodzakelijkste ver
bouwing tot stand te brengen.
Samen willen wij op korte termijn, de
rest realiseren.
Meer dan 60 fauteuils zullen nodig zijn
om iedere patiënt, ook eens gemakke
lijk en ontspannen, te kunnen laten
zitten. Wanneer u op u zou nemen één
stoel cadeau te doen, dan zou u de ple
zierige overtuiging hebben, dat vele pa
tiënten daarvan dagelijks profijt heb
ben.
Meer dan 15 tafeltjeszijn echter
evenzeer noodzakelijk om van eep
ruimte een recreatie ruimte te maken.
Is u een tafel te duur, dan kunt u
overwegen om één of meer poten ca
deau te doen. U kunt er op rekenen,
dat een ander voor het blad zorgt, zo
dat u met vereende krachten meewerkt
aan de oplossing van het probleem, dat
ons parten speelt.
Meer dan 40 lampen zullen er toe bij
moeten dragen, dat de patiënten ook
's avonds en 's winters gezellig zullen
kunnen zitten in hun „eigen" home.
Ook daarin liggen dus kansen voor u,
als u uw gezindheid t.o.v. onze patiën
ten een extra accent wilt geven.
Meer dan 100 koppen en schotels, gla
zen, theelepels enz. moeten garanderen,
dat men evenals u dat thuis gewend
bent ook zij bezoek kan vragen:
„Hebt u trek in een kopje koffie?"
Meer dang 50 spellen, waaronder een
biljart als een damspel, zullen er toe
kunnen bijdragen, dat men zich in zijn
nieuwe gezellige omgeving niet zal be
hoeven te vervelen. Het voordeel is bo
vendien, dat u, die „tot elke prijs" mee
wilt doen aan de verwezenlijking van
ons doel, ook „met elk bedrag" een
aandeel daarin levert. Wij geloven dan
ook dat het een succes zal worden.
Meer dan 1001 kleine- maar vooral ook
grote zaken zullen er nog nodig zijn,
voordat het geheel, tot in de puntjes
verzorgd, overgedragen kan worden aan
onze patiënten en bezoekers. Wij krij
gen er nu al plezier in als wij denken
aan de verrassing, die wij bereiden aan
de patiënten van nu en in de toekomst.
Meer dan 10.000 mensen, waarvan wij
menen te weten, dat zij onze patiënten
een goed hart toedragen, verzochten wij
ons te helpen. Daarbij het risico ne
mend, dat u zich verbijsterd zal afvra
gen hoe het mogelijk is, dat een zo be
langrijke voorziening pas nu gereali
seerd wordt.
Meer dan 10.000 mensen hopen wij uit
te kunnen nodigen, bij de feestelijke
overdracht op, of omstreeks, 13 juli
1967.
Natuurlijk bent u één van hen, ten be
wijze van het feit, dat u door uw
storting of overschrijving van een bij
drage op giro 83501 t.n.v. Zonnegloren
Soest er mede voor gezorgd hebt,
dat wij onze „reis" kunnen vervolgen.
Uw handtekening achter glas zal
een blijvend aandenken vormen aan d
wand van de recreatieruimte, die wij
op 13 juli a.s. zullen overdragen ter
gelegenheid van 40 jaar Zonnegloren.
ringen van omstanders, die meenden,
dat ook schoten werden afgevuurd van
af een parkeerplaats, waar de presi
dentiële wagen nog voorbij moest ko
men. Een van de voornaamste getuigen
hiervan was de spoorwegopzichter Lee
Bowers. Even voor en even na de
moordaanslag had hij twee mannen op
het (voor het publiek afgezette) par
keerterrein gezien, die zich nogal ver
dacht gedroegen. Hij was er zelfs van
overtuigd witte rookpluimpjes te heb
ben zien opstijgen toen de fatale scho
ten weerklonken. Direct na de moord
renden politieagenten en toeschouwers
langs de weg naar het parkeerterrein
om daar naar daders te zoeken. Zij
meenden, dat de schoten vanaf die
plaats waren gelost.
Lee Bowers, een belangrijke getuige,
kwam op een vreemde manier om het
leven, vóór hij zijn verklaringen kon
laten vastleggen. Op een autoweg in de
buurt van Dallas zwenkte zijn auto
plotseling naar links en botste tegen
een muur. De politie kon geen verkla
ring vinden voor de plotselinge ma
noeuvre. Een artst constateerde na het
ongeluk, dat Bowers in een merkwaar
dige shocktoestand verkeerde, die niet
het gevolg kon zijn geweest van het
verkeersongeval. Spoorwegwachter Bo
wers was een van de eerste, belangrijke
getuigen, die op een mysterieuze ma
nier verdween. Er zijn er meer. Veel
meer. Tot nu toe is een twintigtal men
sen, die op de een of andere manier
bij de aanslag op president Kennedy
als (mogelijke) getuigen betrokken wa
ren, om het leven gekomen. Drie ande
ren waren de journalisten Jim Koethe
en Bill Hunter en de advocaat Tom
Howard. Zij hadden alle drie goede re
laties met de nachtclubeigenaar Jack
Ruby, die op een opzienbarende manier
Oswald neerschoot. Na de aanslag op
Oswald hadden zij een langdurig ge
sprek met Ruby. Koethe werd in zijn
flat gedood door een karateslag op zijn
keel. De dader werd nooit gevonden.
Hunter werd neergeschoten bij een be-
boek aan een politiebureau. De, agent
zei aanvankelijk, dat hij was gestrui
keld en dat daarbij zijn revolver was
afgegaan. Nadat was gebleken, dat de
kogel van boven af in Hunters hart was
afgevuurd, herriep de agent zijn ver
klaring. Hij vertelde, dat hij een wed
strijd had gehouden met een andere
agent, over wie het snelst zijn revolver
kon trekken. Daarbij was zijn wapen
per ongeluk afgegaan. De andere agent
wilde het verhaal niet bevestigen. Ont
kennen deed hij echter ook niet. „Ik
stond er met mijn rug naar toe", ver
klaarde hij. Tenslotte de advocaat Ho
ward. Hij stierf in mei 1965 aan een
hartaanval. Hij werd door een kennis
naar het ziekenhuis gebracht. Later
bleek, dat Howard enkele dagen voor
zijn dood al „erg vreemd" had gedaan.
De officier van justitie van New Orle-
ans, Jim Garrison, heeft kort geleden
opzienbarende „onthullingen" gedaan.
Hij vertelde, dat hij bewijzen in han
den had, dat Kennedy werd vermoord
door een groep Cubaanse ballingen. Een
van zijn belangrijkste getuigen kwam
ook al om het leven. Zelfmoord, zei de
politie. Een andere getuige van Garri
son verdween enkele dagen. „Ik wilde
mijn gezin in veiligheid brengen", ver
klaarde hij. Hij heeft echter niets meer
over de zaak losgelaten.
De verklaringen van Garrison en van
schrijvers zoals Thomas Buchanan en
Mark Lane (die in boeken met behulp
van getuigenverklaringen de juistheid
van het rapport Warren hebben bestre
den) zijn in tegenspraak met de officiële
uitspraak. De Amerikaanse regering
wenst echter geen nieuw onderzoek.
Nog niet. Merkwaardig in dit verband
is de uitspraak van opperrechter War
ren, die zei: „Bepaalde feiten ten aan
zien van de moord op president Ken
nedy zullen pas over 75 jaren bekend
worden gemaakt. Dit in verband met de
veiligheid van de staat". Een uitspraak,
die het vermoeden, dat Oswald niet de
enige moordenaar was, alleen maar kon
toenemen.
De afdeling Soest van de Jonge Boe
ren- en Tuinders Bond heeft voor de
tweede achtereenvolgende keer het
kringschutjasconcours gewonnen van de
k£L.A. en J.B.T.B., georganiseerd door
de afdeling Hooglanderveen. Het was
voor de vierde keer. dat de Soesters
met de eer gingen strijken. Als ze de
wisseltrofee nog één keer winnen, is die
definitief Soester bezit. Als de beker
volgend jaar gewonnen wordt, blijft hij
trouwens automatisch in Soest, want
dan heeft deze afdeling de prijs voor de
derde achtereenvolgende keer gewon
nen en dat is ook voldoende.
Het was een gezellig toernooi in Hoog
landerveen waar de afdeling Soest zich
weer oppermachtig toonde. De ploeg
bestond uit G. Hilhorst, W. A. v. d.
Breemer, A. v. d. Breemer, C. Logten-
stein, H. Pronk en C. Wantenaar.
De afdeling Soest kwam in het ploegen-
klassement uit de bus met een totaal
van 1220 punten. Op de tweede plaats,
met groot verschil, eindigde de afde
ling Hoogland (814 punten), op de der
de plaats Achterveld (696), vierde Ha-
mersveld (620), vijfde Hooglanderveen
(438) en zesde werd Nijkerk met 346
punten.
De overmacht van Soest blijkt ook wel
uit de plaatsen in de eindklassering van
het persoonlijk klassement. Eerst werd
Gerard Hilhorst, de voorzitter van de
afdeling Soest; hij verzamelde 257 pun
ten. Zijn ploeggenoot Co van Logten-
stein eindigde met 240 punten op de
tweede plaats en het Soester succes
werd compleet door de derde plaats
van Henk Pronk, die 234 punten ver
zamelde. Cees Wantenaar eindigde als
zevende, Arie v. d. Breemer als acht
ste en Fried v. d. Breemer als veertien
de.
Aan het einde van het geslaagde toer
nooi overhandigde de kringvoorzitter
aan de heer Hilhorst, voorzitter van de
afdeling Soest, de wisselprijs met een
toepasselijk woord. Hij wenste daarin
de afdeling Soest geluk en zei, dat ze
eigenlijk geen partij was voor de ove
rige deelnemers. Hij sprak dan ook de
hoop uit dat het 't volgende jaar een
spannender strijd zal worden, waarin
Soest het vuur na aan de schenen ge
legd zal worden.
Voorzitter Hilhorst zei in zijn geestige
dankwoord, dat intelligentie van de af
deling Soest zich blijkens de uitslag niet
verloochent. Hij bedankte de afdeling
Hooglanderveen namens alle deelnemen
de afdelingen voor de prima organisatie
en hoopte voor volgend jaar op een
even sportieve en gezellige strijd.
Vrijdag j.1. werd in het Haagse Zuider
park een talentenjacht georganiseerd
door Artist Promotion en Theaterbureau
Doublé R, in samenwerking met pla-
tenmij. C.N.R. en Beat Club Dem Dem
uit Den Haag.
Vrijdag werden de voorronden gehou
den, waarbij de Soester beat Group
„The Miseries" de Haagse groupen te
sterk bleek en de eerste plaats voor
zich opeisten.
Zij gingen zodoende over naar de halve
finale welke tweede Paasdag 's mid
dags gehouden zullen worden. Er volgen
echter nog 2 voorronden, zodat nog en
kele talenten aan de halve finale zul
len meestrijden.
„The Miseries" wijten 82 punten in de
wacht te slepen van de max. 95 punten
die behaald konden worden. Door de
sologitariste van de Haagse beat group
„The Ladybirds" werd „The Miseries"
een langspeelplaat uitgereikt en een
contract aangeboden voor een optreden
in Den Haag op 2e Paasdag.
Daarna verzorgden de winnaars nog
ca. een half uur de dansmuziek voor de
aanwezigen. Zondag j.1. verzorgden
„The Miseries" een dansavond in het
Brabantse plaasje Haren bij Den Bocch.
De Soester Beat Group „The Miseries"
bestaande uit Co v. Woerkom, Henry
Roeymans, Richard v. d. Berg. Johan
Brouwer en Tony v. d. Bremer.
C>
Professor Zijlstra heeft het definitief la
ten afweten, de kudde zal het voortaan
met een andere herder moeten doen.
Naast de dankbaarheid jegens de man,
die door zijn opofferingen en door zijn
persoonlijke belangen opzij te schuiven
in het belang van ons volk ons land
financieel-economisch een stuk gezonder
heeft gemaakt, is er toch ook de teleur
stelling. Teleurstelling om het feit, dat
de A.R.P., waarvan de heer Zijlstra lid
is, daags voor de verkiezingen in kran
tenadvertentie liet weten, dat men in
tijd van nood altijd op de A.R.P. en met
name op Zijlstra kon rekenen. Een por
tret van de A.R.-prof. onderstreepte dat
nog eens.
Nog tijdens de verkiezingen liet prof.
Zijlstra al doorschemeren, dat hij beslist
niet langer als minister-president zou
aanblijven in het nieuwe kabinet. Dat
zei hij overigens laat op de verkiezings
avond, toen iedereen zijn stem allang
had uitgebracht. Had de heer Zijlstra
dat eerder gezegd en had de A.R.P. de
adverentie met de Zijlstra-kop achterwe
ge gelaten, dan zou de winst van deze
partij waarschijnlijk nihil zijn geweest,
want het is wel komen vast te staan,
dat de parij de zetelwist niet in de
laatste plaats te danken heeft aan het
vertrouwen, dat de Nederlanders in Jel-
le Zijlstra stellen en niet in de A.R.P.
in 't bijzonder.
Goed, nakaarten heeft nu geen zin meer,
we moeten vooruit, een nieuwe weg in.
Een lange weg ongetwijfeld, want het is
nu de vraag wie er straks zal gaan for
meren. Steunbalk Zijlstra is weg en de
kans bestaat, dat opnieuw moeilijkheden
de kop zullen opsteken. Was Zijlstra ge
bleven, dan zouden die moeilijkheden de
kop zullen opsteken. Was Zijlstra ge
bleven, dan zouden die moeilijheden
waarschijnlijk wel achterwege zijn ge
bleven, want niet alleen een heleboel
kiezers, ook de politieke partijen stellen
vertrouwen in deze man met gezag.
Het is nu afwachten of de aan te wijzen
formateur datzelfde vertrouwen geniet
en hetzelfde gezag zal laten gelden. Het
is twijfelachtig, want zou er zo iemand
zijn, het zou niet zolang hoeven duren
voordat Nederland weer een nieuw ka
binet zou hebben.
We zitten (nog steeds, voor de verkie
zingen al) in een politieke crisis en het
wordt hoog tijd, dat we daar uit raken.
Dat is voor de nieuwe regering geen ge
makkelijke opgave en het is dan ook
maar de vraag, of zij het inderdaad vier
volle jajen zal uithouden, zoals de wens
van alle politieke partijen is.
Of dat gebeurt hangt in de eerste plaats
van de politiek ekoers af. Zodra de kie
zer het gevoel krijgt, dat men zijn stem
nog steeds als onduidelijk beschouwt, zo
lang zal de nieuwe regering het moei
lijk hebben. En blijven de oogkleppen
op, dan is de kans niet denkbeeldig, dat
de regering het geen vier jaar uit houdt.
Want het Nederlandse volk is best be
reid het slechter te laten worden om het
land uiteindelijk beter te maken!
KANTMAN.
In Soest zijn per 31 dec. 1966 van de
totaal beschikbare ruimte voo.- 1966
t.e.m. 1970 (2000 woningen) 684 huizen
gerealiseerd. De gemeente zal dit jaar
geen woningwetwoningen bouwen, maar
wel 144 premiebouwwoningen en 90 on
gesubsidieerde particuliere woningen.
Dit staat in de brief, die Gedeputeerde
Staten van Utrecht aan de betreffende
gemeentebesturen heeft gezonden met
daarin de cijfers van het aantal wo
ningen, dat voor 1967 is toegewezen.
Het totaal, dat de minister van Volks
huisvesting en Ruimtelijke Ordening
voor de gehele provincie beschikbaar
stelt is 5280 huizen, in de verdeling
van 2190 woningwetwoningen. 640 pre
miewoningen, 660 eigen woningen met
bezitsvormingsbijdragen en 1790 wo
ningen in de vrije sector.
In de begeleidende brief merken Gede
puteerde Staten op, dat de getallen
eventueel nog kunnen worden verhoogd
uit de reserve en dan speciaal voor in
dustriële woningbouw, systeembouw,
woningen tot 25.000 gnlden en vrije
tijdswoningen. Bij de verdeling is men
er vanuit gegaan, dat in voorgaande
jaren gedane toezeggingen gehonoreerd
moesten worden om eenmaal op gang
gebrachte bouwstromen te kunnen door
zetten.
De toewijzing voor 1967 valt geheel
binnen het kader van de vorig jaar op
gestelde woningverdeling voor vijf jaar.
Hierbij is het principe vastgehouden,
dat de gegevens over de woningbehoef
te niet langer bepalend zijn voor de
toewijzing, maar dat de behartiging van
de bijzondere belangen als krotoprui
ming, huisvesting van militairen, re
patrianten en bouwvakarbeiders voorop
staat.
Het is zeer bedenkelijk dat sommige po
litieke leiders hun horigheid aan prof.
Zijlstra zover hebben doorgevoerd, dat
zij feitelijk de indruk hebben gewekt dat
zij voor hun eigen verantwoordelijkheid
willen vluchten.
Het zou ons niet verbazen wanneer prof.
Zijlstra zelf geschrokken zou zijn van
de mythe, die rondom zijn persoon is
gecreëerd. We hebben zo de indruk dat
hij zichzelf nauwelijks meer herkent in
het beeld, dat men van hem heeft ge
vormd. Prof. Zijlstra wilde om persoon
lijke redenen het minister-presidentschap
niet aanvaarden. Het zou best kunnen
dat hij daarvoor méér motieven heeft
gehad dan alleen zijn ambitie om pre
sident van de Nederlandse Bank te wor
den. De slaafse manier, waarop vele
landgenoten de laatste weken voor hem
hebben gekropen, moet een man van zijn
allure hebben verbijsterd.
