Parachutespringen in Soesterberg DUITSLAND Soest toen - Soest nu CRIMINELE STATISTIEK I m Het oog gericht op de Jantjes Officiële mededelingen Dinsdag 11 april 1964 46e jaargang no. 28 Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a. Soest Tel. 2566 - Postgiro 126156 Dronken Amerikaan in auto Bromfietster aangereden Geslaagd Koffer en aktetas uit auto gestolen HET MISTIGE OOSTEN S.E.C. behaalt benauwde zege op Fortitudo N.C.V.B. Soest-Zuid Vijf jaar ..De Paardenkamp" Auto in beslag genomen S.E.C.-honkbal oefent Markt Wederopbouwwet P0L1T1ETEL. 4444 I SOESTER1 OURANT Abonn. p. kwart, f 3.—*, per post 3.75 Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag Bijna tienduizend toeschouwers hebben dit weekeinde op de heide in Soes terberg de enige Amerikaan uit een zestien leden tellend deelnemersveld de eerste nationale kampioen parachute springen zien worden. De 34-jarige Steve Groff behaalde de titel in de A-klasse gelijk ook voor de laatste maal. want deze zomer gaat de Amerikaan terug naar de States nu hij onlangs zijn medische studie in Am sterdam beëindigde. De meeste bewondering oogstte echter de Brabander Wijnands, die tweede werd ondanks een geduchte handicap, omdat hij moest springen met een ver stuikte voet, wat hem bij al zijn lan dingen danig parten speelde. De enige Amersfoorter in de A-klasse, de marinier Arie Beers werd tiende, omdat hij bij drie van de vier spron gen iets te vroeg in de aanval ging. De kampioenschappen zijn een propa ganda geworden voor de spectaculaire sport, die het parachutespringen is. Dat bleek wel uit de enthousiaste reacties uit het publiek, dat in dichte drommen het landingsterrein omzoomde. Bij iede re geslaagde landing ging er een ge juich op als gold het een teruggekeerde ruimtevaarder. Uit de kundige en ge animeerde explicatie, die wedstrijdleider Verschoor en zijn assistent, majoor Berg uit Soestdijk, bij ieder sprong gaven, bleek echter duidelijk, dat de parachu tisten aanzienlijk minder risico's lopen dan menigeen voor die tijd dacht. Naast de chute, waaraan zij naar beneden ko men hebben zij altijd een reserve chute op de rug, maar geen enkele maal hoef de een parachutist een noodgreep te doen. Vooral de eerste dag vielen er tal ge slaagde landingen te bejubelen. Het weer was voor het springen ideaal en slechts vijfmaal van de 47 sprongen kwam een parachutist buiten de cirkel van 50 meter terecht. De Amsterdammer Dries was daarbij zo ongelukkig om in een aanplant van lage dennen neer te komen en een dag later lande hij bovenop een auto in het Kamp van Zeist, zodat hij zijn wed strijdnummer 13 alle eer aan deed. Arie Beers landde zaterdag op drie meter van de jurytafel. Toch zijn de parachutes dermate be- sturbaar, dat een parachutist bijna al tijd een onaangename landingsplaats kan ontwijken. Twee stuurtouwen, waarmee hij bepaalde gaten links en rechts kan openen of sluiten maken een chute tot een gemakkelijk hanteerbaar vervoermiddel, zoals majoor A. Berg uit Soestdijk zei bij een afzwaaier: „De parachutist ziet daar kennelijk iets leuks en denkt: ik ga daar eens lan den." De beste sprong van de wedstrijden werd zaterdag gemaakt door Steve Groff. Hij landde op 1.70 meter van het plaatje, dat met een dorsnee van 15 centimeter, midden in de landings cirkel ligt. De laconieke Amerikaan was daar zelf weing enthousiast over, om dat men van het raken van het plaatje in het buitenland op internationale wedstrijden niet opkijkt. Zo'n zoge naamde dead-center levert 500 punten op. Wie buiten een afstand van 10 me ter van het plaatje de grond raakt (de eerste afdruk in het zand telt (wordt niet geklasseerd. Voor de B-categorie geldt een afstand van 20 meter. In deze klasse waren vier deelnemers, waaronder de enige vrouwelijke spring- ster, de Schiedamse Tineke Wuisman. Na drie sprongen had zij nog steeds de leiding, maar bij de laatste sprong op zondag, kon zij de krachtige wind niet voldoende beteugelen en kwam in de bosrand terecht. Haar naaste concurrent, de Hagenaar Hogenbirk, had juist zijn beste sprong voor het laatst bewaard, waarmee hij winnaar werd. Bij de meer ervaren springers was de Amsterdam wordt in de rest van het land nog altijd voorgesteld als de stad, waar de meeste dingen gebeuren waar over de fatsoenlijke burger maar liever het zwijgen bewaart. Als de stad boven dien, waar het provotariaat zich heeft genesteld. De Amsterdammers glimla chen altijd maar wat over deze nega tieve waardering uit de provincie (en de provincie is volgens elke rechtge aarde Mokumer heel Nederland, behalve Amsterdam) en zij wachten gelaten op de statistieken, die het tegendeel moeten aantonen. De nieuwe criminele statistiek is nu ver schenen en inderdaad: Amsterdam komt er goed af. Veel beter in elk geval dan vele middelgrote steden, veel beter ook dan de meeste dorpen, waar de crimi naliteit de laatste jaren aanzienlijk ho gere curven op de landelijke statistiek heeft getrokken dan in Amsterdam en de twee andere grote steden. In de kleinere plaatsen worden verhou dingsgewijs vooral meer zedenmisdrijven gepleegd. Dat feit springt uit de statis tieken wel het scherpst naar voren. Dat betekent dan interessant studiemateriaal voor de sociologen. De talloze Nederlanders, die van mening zijn dat de zeden steeds meer verwilde ren en moord en doodslag hand over hand toenemen, worden door de op dit punt juist het meest betrouwbare sta tistiek volkomen in het ongelijk gesteld. In het begin van deze eeuw werden er relatief meer burgers neergeknuppcld, gewurgd of neergestoken dan in het af gelopen decennium. Vraag: vanwaar die blijkbaar onverzadigde behoefte van ve len om de criminaliteit van thans zo zwart af te schilderen in vergelijking met die van onze grootouders? Eén van de deelnemers aan de kampioenschappen parachutespringen strijd na drie sprongen nog geheel open. Groff, die evenals Wijnands al meer dan 200 sprongen maakte, had met 1013 slechts een geringe voorsprong op zijn concurrent, die op 998.5 stond. Maar ook Wijnands kon de wind niet voldoende baas. Hij kwam die vierde maal wel in de cirkel terecht, maar het was zijn slechtste resultaat en omdat dit bij ie dere deelnemer werd afgetrokken, kreeg hij er geen enkele punt bij. De Amerikaanse arts toonde zich de tweede dag de ware kampioen. Terwijl de overige deelnemers zaterdag onder veel gunstiger, bijna ideale omstandig heden drie sprongen hadden gemaakt, kwam hij slechts tot twee. Een perfec te prestatie met zijn eerste sprong op de tweede dag bracht hem niettemin op de drempel van de titel, die hij na het gedeeltelijke falen van Wijnands defi nitief kon grijpen. Bijzonder fel was het gevecht om de derde plaats. Verhaar was uiteindelijk de gelukkige, waardoor hij van de zes de plaats naar de derde oprukte. Zijn zeer beheerste sprong, waarbij hij zeer zuiver inkwam, zonder maar iets aan zijn baan te corrigeren, was een van de beste prestaties van het gehele toer nooi. De uitslagen waren: A-klasse: 1. Groff 1159.5; 2. Wijnands 998.5; 3. Verhaar 828.5. B-klasse: 1. Hogenbirk 965.5; 2. mej. Wuisman 643.3; 3. Peters 260. Bij de officieuze groepswedstrijden raakten de mannen van kampioen Groff zo uit de koers, dat zij hun doel op honderden meters misten. De nieuwe titelhouder belandde zelfs in Kamp Zeist en kwam een ervaring rijker even later lopend terug. Zaterdagavond, 11 uur, reed een auto mobilist tegen een muurtje bij de Gou den Ploeg, maar vervolgde weer zijn weg. Dat ging echter niet in een rech te lijn. De gewaarschuwde politie zag de auto zig-zag rijdend over de weg gaan en moest de autobestuurder met geweld tot stilstand dwingen. Het bleek de 30-jarige Amerikaan H. A. L. uit het kamp Soesterberg te zijn, die in een beschonken toestand achter het stuur zat. De gevolgen zullen voor de betrokkene niet zo prettig zijn. Zondagmiddag is de 19-jarige brom fietser E. K. uit Soest door een auto, bestuurd door J. C. S. uit Slikkerveen, aangereden. Zij kwam uit de Vondellaan en wilde de Soesterbergsestraat oversteken, gaf geen voorrang en werd door de auto van S. gegrepen. Met een gebroken lin kerenkel werd zij naar „Zonnegloren" vervoerd. Voor rijbewijs B.E. slaagden onder staande dames en heren: W. G. v. Beek, C. W. E. v. d. Borgh-v. d. Linden, J. H. Dorrestein, M. W. Kweekel-v. d. Vlies, P. B. Kraal, G. Kudders, S. P. v. d. Meulen, J. J. v. d. Meulen, G. J. v. d. Mey, W. J. F. Meiners, J. M. v. d. Poll, E. C. Riess-Wouters, S. J. Sukel, G. Schimmel, H. M. Westerlaken-v. d. Broek, W. J. P. v. Winterswijk en H. Wolfsen. Voor rijbewijs C.E.D.E. de heren: A. M. Mimpen en H. C. Schoemaker. Zij werden opgeleid door Auto- en Vrachtwagenrijschool D. Engel, Bos straat 5. Terwijl een autobestuurder in een café aan de Noorderweg vertoefde, werd een koffer met colliers, parels en ver dere byouteriën ontvreemd. Tevens werd een aktetas medegenomen, waarin zich administratieve bescheiden bevonden. De waarde wordt geschat op 600, Het nieuwe team Kiesinger-Brandt heeft de Duitse Bondsrepubliek een nieuwe weg willen banen: de weg naar het Oosten. En het zag er naar uit, dat dit zou gelukken toen er contact kwam met de Bulgaren. Merkwaardig genoeg zyn die altijd al „de Pruisen van de Balkan" genoemd. Maar de jongste ontwikkelingen hebben de hoop, die in Bonn werd gekoesterd, weer de bodem ingeslagen. Er zijn drie landen achter het IJzeren Gordijn (voorzover dat nog een gordijn is), die speciale reden hebben om de Duitse Bondsrepubliek (Bonn) in de ga ten te houden. De eerste staat is natuurlijk de Duitse Democratische Republiek, in de wande ling „Oost-Duitsland", die als zelfstan dige staat wenst te worden erkend, een erkenning, waartoe Bonn nooit kan ko men zonder de „herenigingsgedachte" op te geven, waarmee altijd zo veel propa ganda is gemaakt. Dan komt Polen, dat de nieuwe Oder- Neisse-grens definitief erkend wenst te zien. Ook dit kan men in Bonn moeilijk doen, want weer zit diezelfde hereni gingsgedachte daar tussen. De Polen, die hier de oudste rechten hadden, hebben de Duitsers er allemaal uitgewerkt. Zij hebben deze gebieden geheel „verpoolst", want ze hebben helemaal geen zin, om straks te maken te krijgen met „Sude- ten-Duitsers", die „Heim ins Reich" wil len. En het is de herinnering aan deze Su- deten-Duitsers, die ook Tsjecho-Slowa- kije met argwaan naar Bonn doet zien. Vrees voor herhaling Het zijn immers deze Sudeten-Duitsers geweest, die het bruggehoofd hebben gevormd voor Hitiers infiltratie in Tsje- cho-Slowakije. Men herinnert zich maar al te goed hoe Hitier indertijd dit „min derhedenprobleem" heeft gehanteerd om zijn zin te krijgen. Nu hebben Polen en Tsjecho-Slowakije al die Duitsers er uit gezet. Maar daar mee is in feite het probleem slechts verschoven, want de aldus onvrijwillig verhuisde Duitsers vinden een spreek trompet in de uiterst rechtse partijen. Daar vraagt men niet naar het hoe en waarom, daar erkent men geen schuld, daar schreeuwt men slechts van „on recht!" Onrecht is het, dat die Duitsers uit Polen en „Die Tsjechei" gezet zijn, onrecht is het dat de Polen een stuk land in bezit hebben genomen, dat de Duitsers weleer rechtmatig van Polen genomen en met hun landgenoten be volkt hebben. En zo lang deze luidruchtige groeperin gen nog zo veel praats maken en zo lang de andere partijen nog proberen van twee walletjes te eten, is men nóch in Praag, nóch in Warschau vol vertrou wen en zoekt men eer toenadering tot Oost-Berlijn dan tot Bonn. Kleine Entente Zo is het dan thans zo ver gekomen, dat deze drie landen met elkaar een bond genootschap hebben gevormd. Dat betekent, dat de sprong naar het oosten, de poging om goede vrienden te worden met de landen achter het Gor dijn, doeltreffend verhinderd is door de onneembare barricade van de „kleine entente" Berlijn, Praag en Warschau. Het is trouwens niet bij een zuiver po litieke vriendschap gebleven. Ook econo misch gaat men elkaar zo veel mogelijk helpen. Het is de Oostduitse industrie, die zich in deze landen vaste voet verschaft. Het gevolg hiervan is, dat er minder dan ooit kans is op een Duitse „hereniging". Op allerlei manieren probeert men in Oost-Berlijn de erkenning van de D.D.R. er door te drukken, ook in het westen. Amerika doet het nog altijd niet, daar wordt bij iedere officiële gelegenheid nog altijd „De Muur" in het protocol be trokken. Vooral nu Frankrijk uit de N.A.V.O. is verdwenen, trekt men ster ker op Bonn aan. Westen lauw Nochtans is West-Europa in deze be paald lauw. Oost-Duitsland is nu een maal communistisch en door heel zijn optreden geen aantrekkelijke partner. Maar aan de andere kant voelen de wes terse staten weinig of niets voor een Duitse hereniging, voor een opheffen van de Oder-Neisse-grens en luisteren ze met nauw bedwongen argwaan naar het luide geschreeuw van Duitse natio nalisten, die desnoods nog weer eens een drama zouden willen opvoeren om hun zin te krijgen. Maar de politieke leiders in Bonn kun nen zich moeilijk neerleggen bij deze toestand. Dan zouden de demagogen he lemaal vrij spel krijgen! Daarbij hebben ze, om stemmen te winnen, vroeger zelf te veel met dit bijltje gehakt. Het is deze houding in het verleden, die hun als rekening gepresenteerd wordt in een heden, waarin ze wel graag wat soepeler willen zijn, waarin ze toe nadering zoeken tot Oost-Europa. Het succes met Bulgarije wordt daardoor een incidenteel voordeeltje, dat tegen de nadelen niet opweegt en het gewenste doel nog verder uit het zicht doet ver dwijnen. Zolang Bonn voortgaat te hinken op twee gedachten zal het in deze richting niet verder komen. De strijd tussen twee degradatiecandi- daten is beslist in het voordeel van S.E.C.dat door een 1-0 zege op Fortitu do zich vrijwel veilig heeft gesteld. Het is een slechte wedstrijd geworden, waarin vooral de aanvallinie van beide clubs een grote machteloosheid vertoon de. Er zijn zoveel opgelegde kansen aan beide kanten verknoeid, dat er eigenlijk weing over deze wedstrijd te vertellen is. Het was in ieder geval een geluk voor S.E.C., dat Dorestein éénmaal het doel wist te vinden. Dat was in de 25ste minuut. Hiermede kwam ook de rust. Na de thee wilde S.E.C. nog wel meer, maar de aanvallers treuzelden te lang of wilden te veel tegenstanders omspe len, waardoor de verrassing dikwijls ontbrak en was er eens een mooie kans, dan werd deze hardnekkig gemist. Met Fortitudo was het al niet veel beter gesteld, zodat met recht gespro ken kan worden van de wedstrijd met vele gemiste kansen. Dat S.E.C. toch eenmaal scoorde is van groot belang voor de Soesters, want die twee kostbare punten zijn zeer wel kom. De verdere uitslagen waren: Vrienden- schaar-Ultrajectum 2-1. H.M.S.-Hol land 2-1. Zeist-Victoria 2-1. D.E.V.-C.D.N. 1-1. De Ned. Chr. Vr. Bond. afd. Soest-Zuid, komt woensdag 12 april, om 8 uur, bij een in Eltheto. Voor de pauze huishoudelijke vergade ring. Na de pauze modeshow. Op 14 april a.s. zal het vijf jaar gele den zijn, dat „De Paardenkamp", het rusthuis voor paarden aan de Birk- straat, werd gesticht. De eerste gast in 1962 was „Corrie" uit Markelo. Zij heeft bijna drie jaar genoten van de rust die ze kreeg en is op 38-jarige leeftijd gestorven. Na „Cor rie" zijn er nog 16 paarden in „De Paardenkamp" opgenomen. Enorm veel mqoie reacties heeft het secretariaat in die vijf jaar ontvangen in de vorm van waarderende brieven geldelijke bijdragen. Op het ogenblik zijn er 10 oudjes in het kamp en zij maken het best. Het vijfjarig bestaan van de Stichting zal niet herdacht worden met een dure receptie, maar door het opnemen van „Bobbie", een draaiorgelpaard uit Gro ningen. dat thans nog het draaiorgel „De Arabier" trekt. Hedenmiddag heeft het bestuur „Bob bie" verwelkomd. Niet alleen ziet het bestuur gaarne gel delijke bijdragen (giro 631624) tegemoet, want de verzorging van de oudjes kost veel geld, maar ook een bezoek aan het kamp, dat ook op zondag van 10 tot 12.30 u., en van 2 tot 4.30 u. geopend is, wordt ten zeerste op prijs gesteld. De politie heeft de auto van J. J. K. uit Soest wegens vele technische ge breken in beslag genomen. Bovendien was de auto niet verzekerd. In Amsterdam is het vorige week weer eens onrustig geweest. Da' is niets bij zonders, want in de hoofdstad is het de laatste jaren niet rustig geweest, maar die onrust werd deze keer nu eens niet door de nozems en provo's alleen veroorzaakt. Het waren de „Jantjes", die voor scher mutselingen zorgden in de hal van het Centraal Station door daar de langha- rigen, die zich blijkbaar geen beter tijd verdrijf kunnen voorstellen dan het las tig vallen van het publiek, eens een flink pak slaag te geven. Daar is veel om te doen geweest. Er zijn boze artikelen geschreven door heel belangrijke meneren, die wel eens even precies zouden vertellen, waarom dit optreden schadelijk was en er zijn vra gen in de Kamer gesteld. Nu kan men natuurlijk niet ontkennen, dat iedereen in ons vrije land recht heeft op bescherming, maar men moet mijns inziens toch beslist geen „ach" en „wee" gaan roepen als een groepje pro vo's, dat zelf niets anders doet dan klappen uitdelen, een flink pak voor de broek krijgt. Er zijn over de jeugd behartenswaar- dige dingen gezegd, en meestal waren die opmerkingen verre van vleiend. Maar het is wel opvallend, dat de jeugd zelf, al is dat kan ook een ander deel dan de veel bekritiseerde, een eind moest maken aan de toestanden in het Centraal Station. De jeugd, die wordt gevormd door jonge marine-mensen, heeft de andere jeugd eens flink de les gelezen en op hardhandige manier de provo's te ver staan gegeven, dat zij zich niet alles kunnen permiteren. Er is kritiek geweest, maar er zijn on noemelijk veel meer positieve reakties binnengekomen over het optreden van de Jantjes. „Ik durfde nooit meer in Amsterdam te komen, maar nu jullie die provo's eens flink hebben afge droogd, kom ik weer met 'n gerust hart naar de hoofdstad", zo schreef een dankbare mevrouw in een brief aan de marine-mensen. Er kwamen stapels brieven, er kwamen grote kisten siga ren, krentenbroden en nog veel meer andere blijken van waardering. Er kwam zelfs geld binnen, bestemd voor de Jantjes. Dit was bedoeld ter compensatie van de gemaakte reiskos ten. Het zijn stuk voor stuk bewijzen, dat het gewone publiek allang op zo'n aktie zat te wachten. Van de Amster damse politie was in deze geen heil te verwachten; zij had al veel eerder een eind moeten maken aan toestanden, zo als die in het Centraal Station voor kwamen, maar zij heeft er, om welke reden dan ook, van afgezien. En nu kunnen die belangrijke mene ren, die precies op de hoogte zijn met artikelen in de wet, nog zo hard schreeuwen, dat het allemaal niet mag, het is toch gebeurd. De provo's zijn op hun nummer gezet op een manier, die hun zelf niet vreemd was. De kans is groot, dat zoiets nu niet meer voorkomt en dat is dan de belangrijkste winst van Amsterdam. KANTMAN. Het vorig seizoen gepromoveerde S.E.C. honkbal heeft zaterdag en zondag twee oefenwedstrijden gespeeld tegen het sterke H.M.S. uit Utrecht. Bij de wedstrijd van zaterdag, waarin S.E.C. niet in haar sterkste formatie uitkwam, werden nog al wat fouter gemaakt, terwijl onvoldoende vooroefe ning duidelijk merkbaar was. Er werd dan ook met 11-3 verloren. Zondag ging het een stuk beter toen enige zwak kere plaatsen beter bezet waren, vooral Herris deed voortreffelijk werk. Hoewel S.E.C. eerst tegen een 2-0 ach terstand aankeek, wist zij bij het af breken van de wedstrijd, toen de voet ballers het terrein opeisten, de stand op 5-5 te brengen met de slagbeurt voor de Soesters. Burgemeester en wethouders van Soest maken bekend, dat gedurende de maan den juni tot en met augustus 1967 de markt in deze gemeente zal worden ge houden op ieder donderdag van 9.00 tot 16.00 uur. Burgemeester en wethouders van Soest maken bekend, dat zij voornemens zijn om aan A. T. Kuyer, Eigendomweg 106 te Soest, op zijn daartoe gedaan ver zoek op grond van het bepaalde in ar tikel 20 van de Wederopbouwwet, ver gunning te verlenen voor het bouwen van een dubbel woonhuis met garages op he. perceel, gelegen aan de Nieuwe- weg, kadastraal bekend gemeente Soest, sectie G, nummer 3915 - 4878 (ged.), zulks in afwijking van het bestem mingsplan „Soesterveen". Alvorens een definitieve beslissing te nemen stellen zij belanghebbenden in de gelegenheid om binnen een termijn van één week na de dagtekening van deze bekendmaking hun eventuele be zwaren schriftelijk bij hen in te dienen. De op de bouwaanvrage betrekking hebben stukken liggen gedurende die zelfde termijn ter gemeentesecretarie ter inzage. Soest, 11 april 1967.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1967 | | pagina 1