Parachutespringen in Soesterberg
DUITSLAND
Soest toen - Soest nu
CRIMINELE
STATISTIEK
I
m
Het oog gericht op
de Jantjes
Officiële
mededelingen
Dinsdag 11 april 1964
46e jaargang no. 28
Uitgave Drukkerij Smit - Soest
Bureau voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a. Soest
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Dronken Amerikaan in auto
Bromfietster aangereden
Geslaagd
Koffer en aktetas uit
auto gestolen
HET MISTIGE OOSTEN
S.E.C. behaalt benauwde
zege op Fortitudo
N.C.V.B. Soest-Zuid
Vijf jaar ..De Paardenkamp"
Auto in beslag genomen
S.E.C.-honkbal oefent
Markt
Wederopbouwwet
P0L1T1ETEL. 4444
I
SOESTER1 OURANT
Abonn. p. kwart, f 3.—*, per post 3.75
Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag
Bijna tienduizend toeschouwers hebben
dit weekeinde op de heide in Soes
terberg de enige Amerikaan uit een
zestien leden tellend deelnemersveld de
eerste nationale kampioen parachute
springen zien worden.
De 34-jarige Steve Groff behaalde de
titel in de A-klasse gelijk ook voor de
laatste maal. want deze zomer gaat de
Amerikaan terug naar de States nu hij
onlangs zijn medische studie in Am
sterdam beëindigde.
De meeste bewondering oogstte echter
de Brabander Wijnands, die tweede
werd ondanks een geduchte handicap,
omdat hij moest springen met een ver
stuikte voet, wat hem bij al zijn lan
dingen danig parten speelde.
De enige Amersfoorter in de A-klasse,
de marinier Arie Beers werd tiende,
omdat hij bij drie van de vier spron
gen iets te vroeg in de aanval ging.
De kampioenschappen zijn een propa
ganda geworden voor de spectaculaire
sport, die het parachutespringen is. Dat
bleek wel uit de enthousiaste reacties
uit het publiek, dat in dichte drommen
het landingsterrein omzoomde. Bij iede
re geslaagde landing ging er een ge
juich op als gold het een teruggekeerde
ruimtevaarder. Uit de kundige en ge
animeerde explicatie, die wedstrijdleider
Verschoor en zijn assistent, majoor Berg
uit Soestdijk, bij ieder sprong gaven,
bleek echter duidelijk, dat de parachu
tisten aanzienlijk minder risico's lopen
dan menigeen voor die tijd dacht. Naast
de chute, waaraan zij naar beneden ko
men hebben zij altijd een reserve chute
op de rug, maar geen enkele maal hoef
de een parachutist een noodgreep te
doen.
Vooral de eerste dag vielen er tal ge
slaagde landingen te bejubelen. Het
weer was voor het springen ideaal en
slechts vijfmaal van de 47 sprongen
kwam een parachutist buiten de cirkel
van 50 meter terecht.
De Amsterdammer Dries was daarbij
zo ongelukkig om in een aanplant van
lage dennen neer te komen en een dag
later lande hij bovenop een auto in het
Kamp van Zeist, zodat hij zijn wed
strijdnummer 13 alle eer aan deed. Arie
Beers landde zaterdag op drie meter
van de jurytafel.
Toch zijn de parachutes dermate be-
sturbaar, dat een parachutist bijna al
tijd een onaangename landingsplaats
kan ontwijken. Twee stuurtouwen,
waarmee hij bepaalde gaten links en
rechts kan openen of sluiten maken een
chute tot een gemakkelijk hanteerbaar
vervoermiddel, zoals majoor A. Berg
uit Soestdijk zei bij een afzwaaier: „De
parachutist ziet daar kennelijk iets
leuks en denkt: ik ga daar eens lan
den."
De beste sprong van de wedstrijden
werd zaterdag gemaakt door Steve
Groff. Hij landde op 1.70 meter van
het plaatje, dat met een dorsnee van
15 centimeter, midden in de landings
cirkel ligt. De laconieke Amerikaan was
daar zelf weing enthousiast over, om
dat men van het raken van het plaatje
in het buitenland op internationale
wedstrijden niet opkijkt. Zo'n zoge
naamde dead-center levert 500 punten
op. Wie buiten een afstand van 10 me
ter van het plaatje de grond raakt (de
eerste afdruk in het zand telt (wordt
niet geklasseerd. Voor de B-categorie
geldt een afstand van 20 meter.
In deze klasse waren vier deelnemers,
waaronder de enige vrouwelijke spring-
ster, de Schiedamse Tineke Wuisman.
Na drie sprongen had zij nog steeds de
leiding, maar bij de laatste sprong op
zondag, kon zij de krachtige wind niet
voldoende beteugelen en kwam in de
bosrand terecht.
Haar naaste concurrent, de Hagenaar
Hogenbirk, had juist zijn beste sprong
voor het laatst bewaard, waarmee hij
winnaar werd.
Bij de meer ervaren springers was de
Amsterdam wordt in de rest van het
land nog altijd voorgesteld als de stad,
waar de meeste dingen gebeuren waar
over de fatsoenlijke burger maar liever
het zwijgen bewaart. Als de stad boven
dien, waar het provotariaat zich heeft
genesteld. De Amsterdammers glimla
chen altijd maar wat over deze nega
tieve waardering uit de provincie (en
de provincie is volgens elke rechtge
aarde Mokumer heel Nederland, behalve
Amsterdam) en zij wachten gelaten op
de statistieken, die het tegendeel moeten
aantonen.
De nieuwe criminele statistiek is nu ver
schenen en inderdaad: Amsterdam komt
er goed af. Veel beter in elk geval dan
vele middelgrote steden, veel beter ook
dan de meeste dorpen, waar de crimi
naliteit de laatste jaren aanzienlijk ho
gere curven op de landelijke statistiek
heeft getrokken dan in Amsterdam en
de twee andere grote steden.
In de kleinere plaatsen worden verhou
dingsgewijs vooral meer zedenmisdrijven
gepleegd. Dat feit springt uit de statis
tieken wel het scherpst naar voren. Dat
betekent dan interessant studiemateriaal
voor de sociologen.
De talloze Nederlanders, die van mening
zijn dat de zeden steeds meer verwilde
ren en moord en doodslag hand over
hand toenemen, worden door de op dit
punt juist het meest betrouwbare sta
tistiek volkomen in het ongelijk gesteld.
In het begin van deze eeuw werden
er relatief meer burgers neergeknuppcld,
gewurgd of neergestoken dan in het af
gelopen decennium. Vraag: vanwaar die
blijkbaar onverzadigde behoefte van ve
len om de criminaliteit van thans zo
zwart af te schilderen in vergelijking
met die van onze grootouders?
Eén van de deelnemers aan de kampioenschappen parachutespringen
strijd na drie sprongen nog geheel open.
Groff, die evenals Wijnands al meer
dan 200 sprongen maakte, had met 1013
slechts een geringe voorsprong op zijn
concurrent, die op 998.5 stond. Maar ook
Wijnands kon de wind niet voldoende
baas. Hij kwam die vierde maal wel
in de cirkel terecht, maar het was zijn
slechtste resultaat en omdat dit bij ie
dere deelnemer werd afgetrokken, kreeg
hij er geen enkele punt bij.
De Amerikaanse arts toonde zich de
tweede dag de ware kampioen. Terwijl
de overige deelnemers zaterdag onder
veel gunstiger, bijna ideale omstandig
heden drie sprongen hadden gemaakt,
kwam hij slechts tot twee. Een perfec
te prestatie met zijn eerste sprong op
de tweede dag bracht hem niettemin op
de drempel van de titel, die hij na het
gedeeltelijke falen van Wijnands defi
nitief kon grijpen.
Bijzonder fel was het gevecht om de
derde plaats. Verhaar was uiteindelijk
de gelukkige, waardoor hij van de zes
de plaats naar de derde oprukte. Zijn
zeer beheerste sprong, waarbij hij zeer
zuiver inkwam, zonder maar iets aan
zijn baan te corrigeren, was een van
de beste prestaties van het gehele toer
nooi.
De uitslagen waren: A-klasse: 1. Groff
1159.5; 2. Wijnands 998.5; 3. Verhaar
828.5.
B-klasse: 1. Hogenbirk 965.5; 2. mej.
Wuisman 643.3; 3. Peters 260.
Bij de officieuze groepswedstrijden
raakten de mannen van kampioen Groff
zo uit de koers, dat zij hun doel op
honderden meters misten. De nieuwe
titelhouder belandde zelfs in Kamp
Zeist en kwam een ervaring rijker even
later lopend terug.
Zaterdagavond, 11 uur, reed een auto
mobilist tegen een muurtje bij de Gou
den Ploeg, maar vervolgde weer zijn
weg. Dat ging echter niet in een rech
te lijn. De gewaarschuwde politie zag
de auto zig-zag rijdend over de weg
gaan en moest de autobestuurder met
geweld tot stilstand dwingen.
Het bleek de 30-jarige Amerikaan H. A.
L. uit het kamp Soesterberg te zijn, die
in een beschonken toestand achter het
stuur zat. De gevolgen zullen voor de
betrokkene niet zo prettig zijn.
Zondagmiddag is de 19-jarige brom
fietser E. K. uit Soest door een auto,
bestuurd door J. C. S. uit Slikkerveen,
aangereden.
Zij kwam uit de Vondellaan en wilde
de Soesterbergsestraat oversteken, gaf
geen voorrang en werd door de auto
van S. gegrepen. Met een gebroken lin
kerenkel werd zij naar „Zonnegloren"
vervoerd.
Voor rijbewijs B.E. slaagden onder
staande dames en heren: W. G. v. Beek,
C. W. E. v. d. Borgh-v. d. Linden, J. H.
Dorrestein, M. W. Kweekel-v. d. Vlies,
P. B. Kraal, G. Kudders, S. P. v. d.
Meulen, J. J. v. d. Meulen, G. J. v. d.
Mey, W. J. F. Meiners, J. M. v. d. Poll,
E. C. Riess-Wouters, S. J. Sukel, G.
Schimmel, H. M. Westerlaken-v. d.
Broek, W. J. P. v. Winterswijk en H.
Wolfsen.
Voor rijbewijs C.E.D.E. de heren: A. M.
Mimpen en H. C. Schoemaker.
Zij werden opgeleid door Auto- en
Vrachtwagenrijschool D. Engel, Bos
straat 5.
Terwijl een autobestuurder in een café
aan de Noorderweg vertoefde, werd
een koffer met colliers, parels en ver
dere byouteriën ontvreemd. Tevens werd
een aktetas medegenomen, waarin zich
administratieve bescheiden bevonden. De
waarde wordt geschat op 600,
Het nieuwe team Kiesinger-Brandt heeft de Duitse Bondsrepubliek een nieuwe
weg willen banen: de weg naar het Oosten. En het zag er naar uit, dat dit zou
gelukken toen er contact kwam met de Bulgaren. Merkwaardig genoeg zyn die
altijd al „de Pruisen van de Balkan" genoemd.
Maar de jongste ontwikkelingen hebben de hoop, die in Bonn werd gekoesterd,
weer de bodem ingeslagen.
Er zijn drie landen achter het IJzeren
Gordijn (voorzover dat nog een gordijn
is), die speciale reden hebben om de
Duitse Bondsrepubliek (Bonn) in de ga
ten te houden.
De eerste staat is natuurlijk de Duitse
Democratische Republiek, in de wande
ling „Oost-Duitsland", die als zelfstan
dige staat wenst te worden erkend, een
erkenning, waartoe Bonn nooit kan ko
men zonder de „herenigingsgedachte" op
te geven, waarmee altijd zo veel propa
ganda is gemaakt.
Dan komt Polen, dat de nieuwe Oder-
Neisse-grens definitief erkend wenst te
zien. Ook dit kan men in Bonn moeilijk
doen, want weer zit diezelfde hereni
gingsgedachte daar tussen. De Polen, die
hier de oudste rechten hadden, hebben
de Duitsers er allemaal uitgewerkt. Zij
hebben deze gebieden geheel „verpoolst",
want ze hebben helemaal geen zin, om
straks te maken te krijgen met „Sude-
ten-Duitsers", die „Heim ins Reich" wil
len.
En het is de herinnering aan deze Su-
deten-Duitsers, die ook Tsjecho-Slowa-
kije met argwaan naar Bonn doet zien.
Vrees voor herhaling
Het zijn immers deze Sudeten-Duitsers
geweest, die het bruggehoofd hebben
gevormd voor Hitiers infiltratie in Tsje-
cho-Slowakije. Men herinnert zich maar
al te goed hoe Hitier indertijd dit „min
derhedenprobleem" heeft gehanteerd om
zijn zin te krijgen.
Nu hebben Polen en Tsjecho-Slowakije
al die Duitsers er uit gezet. Maar daar
mee is in feite het probleem slechts
verschoven, want de aldus onvrijwillig
verhuisde Duitsers vinden een spreek
trompet in de uiterst rechtse partijen.
Daar vraagt men niet naar het hoe en
waarom, daar erkent men geen schuld,
daar schreeuwt men slechts van „on
recht!" Onrecht is het, dat die Duitsers
uit Polen en „Die Tsjechei" gezet zijn,
onrecht is het dat de Polen een stuk
land in bezit hebben genomen, dat de
Duitsers weleer rechtmatig van Polen
genomen en met hun landgenoten be
volkt hebben.
En zo lang deze luidruchtige groeperin
gen nog zo veel praats maken en zo
lang de andere partijen nog proberen
van twee walletjes te eten, is men nóch
in Praag, nóch in Warschau vol vertrou
wen en zoekt men eer toenadering tot
Oost-Berlijn dan tot Bonn.
Kleine Entente
Zo is het dan thans zo ver gekomen, dat
deze drie landen met elkaar een bond
genootschap hebben gevormd.
Dat betekent, dat de sprong naar het
oosten, de poging om goede vrienden te
worden met de landen achter het Gor
dijn, doeltreffend verhinderd is door de
onneembare barricade van de „kleine
entente" Berlijn, Praag en Warschau.
Het is trouwens niet bij een zuiver po
litieke vriendschap gebleven. Ook econo
misch gaat men elkaar zo veel mogelijk
helpen.
Het is de Oostduitse industrie, die zich
in deze landen vaste voet verschaft.
Het gevolg hiervan is, dat er minder dan
ooit kans is op een Duitse „hereniging".
Op allerlei manieren probeert men in
Oost-Berlijn de erkenning van de D.D.R.
er door te drukken, ook in het westen.
Amerika doet het nog altijd niet, daar
wordt bij iedere officiële gelegenheid nog
altijd „De Muur" in het protocol be
trokken. Vooral nu Frankrijk uit de
N.A.V.O. is verdwenen, trekt men ster
ker op Bonn aan.
Westen lauw
Nochtans is West-Europa in deze be
paald lauw. Oost-Duitsland is nu een
maal communistisch en door heel zijn
optreden geen aantrekkelijke partner.
Maar aan de andere kant voelen de wes
terse staten weinig of niets voor een
Duitse hereniging, voor een opheffen
van de Oder-Neisse-grens en luisteren
ze met nauw bedwongen argwaan naar
het luide geschreeuw van Duitse natio
nalisten, die desnoods nog weer eens een
drama zouden willen opvoeren om hun
zin te krijgen.
Maar de politieke leiders in Bonn kun
nen zich moeilijk neerleggen bij deze
toestand. Dan zouden de demagogen he
lemaal vrij spel krijgen! Daarbij hebben
ze, om stemmen te winnen, vroeger zelf
te veel met dit bijltje gehakt.
Het is deze houding in het verleden,
die hun als rekening gepresenteerd
wordt in een heden, waarin ze wel graag
wat soepeler willen zijn, waarin ze toe
nadering zoeken tot Oost-Europa.
Het succes met Bulgarije wordt daardoor
een incidenteel voordeeltje, dat tegen de
nadelen niet opweegt en het gewenste
doel nog verder uit het zicht doet ver
dwijnen.
Zolang Bonn voortgaat te hinken op
twee gedachten zal het in deze richting
niet verder komen.
De strijd tussen twee degradatiecandi-
daten is beslist in het voordeel van
S.E.C.dat door een 1-0 zege op Fortitu
do zich vrijwel veilig heeft gesteld.
Het is een slechte wedstrijd geworden,
waarin vooral de aanvallinie van beide
clubs een grote machteloosheid vertoon
de. Er zijn zoveel opgelegde kansen
aan beide kanten verknoeid, dat er
eigenlijk weing over deze wedstrijd te
vertellen is.
Het was in ieder geval een geluk voor
S.E.C., dat Dorestein éénmaal het doel
wist te vinden. Dat was in de 25ste
minuut. Hiermede kwam ook de rust.
Na de thee wilde S.E.C. nog wel meer,
maar de aanvallers treuzelden te lang
of wilden te veel tegenstanders omspe
len, waardoor de verrassing dikwijls
ontbrak en was er eens een mooie kans,
dan werd deze hardnekkig gemist.
Met Fortitudo was het al niet veel
beter gesteld, zodat met recht gespro
ken kan worden van de wedstrijd met
vele gemiste kansen.
Dat S.E.C. toch eenmaal scoorde is van
groot belang voor de Soesters, want
die twee kostbare punten zijn zeer wel
kom.
De verdere uitslagen waren: Vrienden-
schaar-Ultrajectum 2-1. H.M.S.-Hol
land 2-1. Zeist-Victoria 2-1.
D.E.V.-C.D.N. 1-1.
De Ned. Chr. Vr. Bond. afd. Soest-Zuid,
komt woensdag 12 april, om 8 uur, bij
een in Eltheto.
Voor de pauze huishoudelijke vergade
ring.
Na de pauze modeshow.
Op 14 april a.s. zal het vijf jaar gele
den zijn, dat „De Paardenkamp", het
rusthuis voor paarden aan de Birk-
straat, werd gesticht.
De eerste gast in 1962 was „Corrie"
uit Markelo. Zij heeft bijna drie jaar
genoten van de rust die ze kreeg en is
op 38-jarige leeftijd gestorven. Na „Cor
rie" zijn er nog 16 paarden in „De
Paardenkamp" opgenomen.
Enorm veel mqoie reacties heeft het
secretariaat in die vijf jaar ontvangen
in de vorm van waarderende brieven
geldelijke bijdragen.
Op het ogenblik zijn er 10 oudjes in
het kamp en zij maken het best.
Het vijfjarig bestaan van de Stichting
zal niet herdacht worden met een dure
receptie, maar door het opnemen van
„Bobbie", een draaiorgelpaard uit Gro
ningen. dat thans nog het draaiorgel
„De Arabier" trekt.
Hedenmiddag heeft het bestuur „Bob
bie" verwelkomd.
Niet alleen ziet het bestuur gaarne gel
delijke bijdragen (giro 631624) tegemoet,
want de verzorging van de oudjes kost
veel geld, maar ook een bezoek aan het
kamp, dat ook op zondag van 10 tot
12.30 u., en van 2 tot 4.30 u. geopend is,
wordt ten zeerste op prijs gesteld.
De politie heeft de auto van J. J. K.
uit Soest wegens vele technische ge
breken in beslag genomen. Bovendien
was de auto niet verzekerd.
In Amsterdam is het vorige week weer
eens onrustig geweest. Da' is niets bij
zonders, want in de hoofdstad is het
de laatste jaren niet rustig geweest,
maar die onrust werd deze keer nu
eens niet door de nozems en provo's
alleen veroorzaakt.
Het waren de „Jantjes", die voor scher
mutselingen zorgden in de hal van het
Centraal Station door daar de langha-
rigen, die zich blijkbaar geen beter tijd
verdrijf kunnen voorstellen dan het las
tig vallen van het publiek, eens een
flink pak slaag te geven.
Daar is veel om te doen geweest. Er
zijn boze artikelen geschreven door heel
belangrijke meneren, die wel eens even
precies zouden vertellen, waarom dit
optreden schadelijk was en er zijn vra
gen in de Kamer gesteld.
Nu kan men natuurlijk niet ontkennen,
dat iedereen in ons vrije land recht
heeft op bescherming, maar men moet
mijns inziens toch beslist geen „ach" en
„wee" gaan roepen als een groepje pro
vo's, dat zelf niets anders doet dan
klappen uitdelen, een flink pak voor de
broek krijgt.
Er zijn over de jeugd behartenswaar-
dige dingen gezegd, en meestal waren
die opmerkingen verre van vleiend.
Maar het is wel opvallend, dat de jeugd
zelf, al is dat kan ook een ander deel
dan de veel bekritiseerde, een eind
moest maken aan de toestanden in het
Centraal Station.
De jeugd, die wordt gevormd door
jonge marine-mensen, heeft de andere
jeugd eens flink de les gelezen en op
hardhandige manier de provo's te ver
staan gegeven, dat zij zich niet alles
kunnen permiteren.
Er is kritiek geweest, maar er zijn on
noemelijk veel meer positieve reakties
binnengekomen over het optreden van
de Jantjes. „Ik durfde nooit meer in
Amsterdam te komen, maar nu jullie
die provo's eens flink hebben afge
droogd, kom ik weer met 'n gerust hart
naar de hoofdstad", zo schreef een
dankbare mevrouw in een brief aan de
marine-mensen. Er kwamen stapels
brieven, er kwamen grote kisten siga
ren, krentenbroden en nog veel meer
andere blijken van waardering.
Er kwam zelfs geld binnen, bestemd
voor de Jantjes. Dit was bedoeld ter
compensatie van de gemaakte reiskos
ten. Het zijn stuk voor stuk bewijzen,
dat het gewone publiek allang op zo'n
aktie zat te wachten. Van de Amster
damse politie was in deze geen heil te
verwachten; zij had al veel eerder een
eind moeten maken aan toestanden, zo
als die in het Centraal Station voor
kwamen, maar zij heeft er, om welke
reden dan ook, van afgezien.
En nu kunnen die belangrijke mene
ren, die precies op de hoogte zijn met
artikelen in de wet, nog zo hard
schreeuwen, dat het allemaal niet mag,
het is toch gebeurd.
De provo's zijn op hun nummer gezet
op een manier, die hun zelf niet vreemd
was. De kans is groot, dat zoiets nu
niet meer voorkomt en dat is dan de
belangrijkste winst van Amsterdam.
KANTMAN.
Het vorig seizoen gepromoveerde S.E.C.
honkbal heeft zaterdag en zondag twee
oefenwedstrijden gespeeld tegen het
sterke H.M.S. uit Utrecht.
Bij de wedstrijd van zaterdag, waarin
S.E.C. niet in haar sterkste formatie
uitkwam, werden nog al wat fouter
gemaakt, terwijl onvoldoende vooroefe
ning duidelijk merkbaar was. Er werd
dan ook met 11-3 verloren. Zondag ging
het een stuk beter toen enige zwak
kere plaatsen beter bezet waren, vooral
Herris deed voortreffelijk werk.
Hoewel S.E.C. eerst tegen een 2-0 ach
terstand aankeek, wist zij bij het af
breken van de wedstrijd, toen de voet
ballers het terrein opeisten, de stand
op 5-5 te brengen met de slagbeurt voor
de Soesters.
Burgemeester en wethouders van Soest
maken bekend, dat gedurende de maan
den juni tot en met augustus 1967 de
markt in deze gemeente zal worden ge
houden op ieder donderdag van 9.00
tot 16.00 uur.
Burgemeester en wethouders van Soest
maken bekend, dat zij voornemens zijn
om aan A. T. Kuyer, Eigendomweg 106
te Soest, op zijn daartoe gedaan ver
zoek op grond van het bepaalde in ar
tikel 20 van de Wederopbouwwet, ver
gunning te verlenen voor het bouwen
van een dubbel woonhuis met garages
op he. perceel, gelegen aan de Nieuwe-
weg, kadastraal bekend gemeente Soest,
sectie G, nummer 3915 - 4878 (ged.),
zulks in afwijking van het bestem
mingsplan „Soesterveen".
Alvorens een definitieve beslissing te
nemen stellen zij belanghebbenden in
de gelegenheid om binnen een termijn
van één week na de dagtekening van
deze bekendmaking hun eventuele be
zwaren schriftelijk bij hen in te dienen.
De op de bouwaanvrage betrekking
hebben stukken liggen gedurende die
zelfde termijn ter gemeentesecretarie
ter inzage.
Soest, 11 april 1967.