Soest toen - Soest nu
v.v.v. -nieuws
Herdenking eerste lustrum
Stichting „De Paardenkamp
MAO ONTDEKT
LAAT EEN
VERRADER
ZUID-AMERIKA
EN ZIJN ARMOEDE
DE
KACHELPUPTAXI'S
VAN LONDEN
Het oog gericht op
spionage
Dinsdag 18 april 1987
48e jaargang no. 30
Uitgave Drukkerij Smit - Soest
Bureau voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a, Soest
Tel. 2588 - Postgiro 128156
Accordeonvereniging
„Animato" gaf geslaagde
uitvoering
Midden-Nederland
competitie 1967
Brandweer zocht vergeefs
naar bosbrandje
Bingo-avond J.B.T.B.
Eiermarkt
Voor modern DRUKWERK
naar DRUKKERIJ SMIT
SOESTER(ï)ÖURANT
Abonn. p. kwart, f 3,—. per post f 3,75
Verschijnt Iedere dinsdag en vrljdaf
Mao Tse-toeng acht kennelijk de tijd
gekomen om op te treden tegen zijn
voornaamste tegenstander Lioe Sjao-tsji,
de president van de Chinese volksre
publiek. Het begon als gebruikelijk met
een massa plakkaten aan de muren van
Peking, waarop Lioe als een tandeloze
kannibaal werd afgeschilderd. Later
kwam het tot openlijker en duidelijker
beschuldigingen in diverse bladen.
Het kwam er op neer dat Lioe een
soort Chinese Chroesjtsjow was, een
verrader aan de zaak van de heilige
communistische revolutie. Dat is een
soort beschuldiging die men niet zo
maar naast zich neer kan leggen: het
is de inleiding tot afzetten en een von
nis dat er niet om liegt, zij het geen
doodvonnis, daar schijnt men in Mao's
China niet voor te voelen.
Het is wel duidelijk dat Lioe de top
man is van de krachten binnen de
Chinese partij die zoveel mogelijk de
uitbarstingen van de culturele revolutie
hebben geremd, omdat ze er het land
door in een chaos zagen gebracht die
alleen maar schadelijk kon zijn. Maar
de positie van Lioe was blijkbaar ook
te sterk om hem zonder meer aan de
kant te zetten.
De klamering van de toestand, het naar
huis sturen van de rode gardisten e.d.
werd voornamelijk het werk van pre
mier Tsjoe En-lai, maar het is duide
lijk dat hij daarmee meer in Lioes geest
handelde dan in die van Mao. al steun
de deze formeel dan wel zijn eerste
minister.
Dat op zichzelf is al vreemd. De presi
dent was al aardig getuimeld in de par
tij-hiërarchie. Voor een jaar of wat was
hij de officiële nummer twee, de aange
wezen erfgenaam van Mao. Hij werd
nummer acht en had dus eigenlijk al
buiten spel moeten staan maar hij wilde
kennelijk ook macht uitoefenen.
En zelfs nu onder de felste aanvallen
blijkt hij nog steeds niet gemakkelijk de
laan uit te sturen. Nadat de aanvallen
een hoogtepunt hadden bereikt en al
een algemene protestbetoging tegen hem
was georganiseerd, werd op een grote
vergadering de aanval opeens afgeleid
naar mevrouw Lioe, die ook al niet zou
deugen.
Maar over de president werd niet meer
gerept. En .in de straten van Peking
kwamen ineens weer andere aanplak
biljetten, waarop gevraagd werd hoe het
kwam dat Mao pas nu ontdekte dat
Lioe een verrader was, terwijl hij toch
al zeventien jaar in de naaste omge
ving van Mao werkt. Lioe laat zich niet
zo maar wegjagen en hij blijkt over
goede mogelijkheden tot verweer te be
schikken.
De strijd om welke politiek aan China's
top bedreven zal worden gaat zichtbaar
door, zonder dat iemand kan zeggen
welke groepering de overhand heeft: de
kalmere organisator Lioe en de zijnen
of de zijnen of de revolutie om de re
volutie predikende voorzitter Mao. En
de buitenwacht kan alleen maar raden.
In Punta del Esta in Urugay vergader
den de latijns Amerikaanse staatshoof
den plus president Johnson van de V.S.
De aanwezigheid van deze noorderbuur
was van belang, want onder meer kwam
ter sprake dat de door Kennedy ingelui
de „alliantie voor de vooruitgang" be
paald niet geworden is wat men er van
verwacht had.
Er zijn weliswaar heel wat dollars naar
Zuid-Amerika gegaan, maar slechts in
weinige gevallen hebben ze veel vrucht
gedragen. Voor het totale plan is trou
wens ook minder geld beschikbaar ge
komen dan waarop was gerekend, maar
dat is niet de voornaamste reden van
het feitelijk falen van deze poging om
in Zuid-Amerika een soort herhaling
van de Marchallhulp economische en
sociale wonderen te laten verrichten.
Een zeer gezond uitgangspunt van het
door Kennedy ontworpen plan was, dat
de Amerikaanse dollars alleen een aan
vulling moesten zijn op eigen activitei
ten der begiftigde landen om hun wel
vaart te verbeteren. En daar ging het
voornamelijk scheef.
Od zichzelf ook weer niet verwonder
lijk, want de traditie van politieke on
rust, met rebellies, staatsgrepen door
militairen, opstanden door vakbonden,
guerilla door Castrogezinde groepen in
het binnenland, bleef onaanget- 1 Te-
miden van een dergelijke chaos kon ook
moeilijk veel groots verricht worden.
Een andere stap naar verbetering van
de levensomstandigheden zou een ge
meenschappelijke markt moeten wor
den, ongeveer naar het voorbeeld van
de E.E.G. De idee werd zeer gunstig
ontvangen, maar veel vooruitgang is er
niet mee gemaakt.
De landen met enige industrie - Argen
tinië en Brazilië bijvoorbeeld - hebben
juist altijd hun industrie kunstmatig
beschermd door hoge tolmuren. Dat was
voor die industrieën prettig en het be
ïnvloede waarschijnlijk ook de werkge
legenheid gunstig. Maar het nadeel van
dergelijke bescherming is steeds, dat
ook zeer onpraktisch werkende bedrij
ven, die eigenlijk door felle concurrentie
gedwongen zouden zijn om ondergang
te voorkomen door zo modern moge
lijk te gaan produceren, nu elke stimu
lans misten om zich zodanig te ver
sterken dat ze van buitenlandse mede
dingers weing hoefden te duchten. Dat
maakt nu de regeringen bevreesd om
hun grens open te gooien.
De handel onder elkaar der Latijnse
landen blijft daardoor vrij gering. Er
wordt wel gesnakt naar een vergro
ting van die handel omdat men weet
Toen vijf jaar geleden aan de klein
Engendaalweg het tehuis voor bejaarde
paarden werd opgericht, was lang niet
iedereen overtuigd, dat dit experiment
zou slagen. Vooral de financiële kant
baarde zorgen. Nu, na vijf jaar. kan men
gerust stellen, dat de initiatiefnemers
indertijd gelijk hebben gehad. Zij waren
optimistisch en zeiden Wat in Enge
land en Zwitserland kan, moet in Ne
derland ook kunnen. In Engeland en
Zwitserland staan al vele tientallen iaren
rusthuizen voor bejaarde paarden.
Zaterdag was het precies vijf jaar ge
leden, dat „De Paardenkamp", die in
middels van de Klein Engendaalweg
verhuisde naar de Birkstraat, werd op
gericht.
Dit feit ging niet ongemerkt voorbij, al
waren er geen grootse festiviteiten op
touw gezet. Het bestuur wilde het eerste
jubileum zinvoller gedenken door op
nieuw een vaste gast te adopteren. Het
betrof Bobbie, een 27-jarig paard uit
Groningen, dat jarenlang voor het be
kende draaiorgel „De Arabier" heeft ge
lopen.
De vlaggen hingen zaterdag uit aan de
Birkstraat, toen daar om twee uur de
veewagen arriveerde met daarin het
paard, de twaalfde gast van „De Paar
denkamp".
De eigenaar van het dier, de heer H.
Elderman, exploitant van „De Arabier",
wilde wel afstand doen van zijn paard
(het dier heeft slechte hoeven) op voor
waarde, dat het dier niet naar een
slachthuis zou worden gebracht.
De Amsterdamse mej. Huizinga hoorde
dit en nam contact op met een krant
in Groningen, die een actie op touw
zette.
Die actie werd een succes de finan
ciën waren vlot bij elkaar gebracht, zo
dat een onbezorgde toekomst van Bob
bie was gegarandeerd. Toen Bobbie in
z'n nieuwe tehuis aankwam, wachtte
het voltallig bestuur van de Stichting
De Paardenkamp en dat van de afde
ling Soest 'van de Dierenbescherming
hem op.
Mej. Erna Arends, de dagelijkse ver
zorgster van de paarden, haalde Bobbie
uit de veewagen. De heer Elderman en
zijn dochter hadden de reis van Gro
ningen naar Soest meegemaakt.
Bobbie werd bij aankomst direct door
een veearts onderzocht het bleek, dat
het een gezond paard is. De heer Elder
man bevestigde dit met de opmerking
„Hij is nog nooit ziek geweest".
De heer P. M. Wijsmuller, voorzitter van
De Paardenkamp, hield een korte toe
spraak, waarin hij de heer Elderman
verzekerde „Wij zullen goed op hem
passen en wij zijn blij, dat Bobbie bij ons
is ondergebracht". De heer Wijsmuller
bedankte mej. Huizinga voor haar ini
tiatief dat Bobbie gered heeft van de
slager.
De heer Elderman vertelde, dat Bobbie
het draaiorgel jarenlang heeft voortge
trokken. „De Arabier" weegt 2.000 kg.
en dat werd te zwaar voor het dier.
Als dank voor het mooie werk van De
Paardenkamp beloofde de heer Elderman
om ieder jaar één dag het orgel in Gro
ningen te laten spelen en de opbrengst
daarvan ter beschikking te stellen van
het Stichtingsbestuur.
De tweede voorzitter van de Dierenbe
scherming in Groningen, de heer F. A.
Beckerer, die ook was meegekomen,
noemde De Paardenkamp een uitkomst
voor oude paarden, die in Soest van
een rustige levensavond kunnen genie
ten.
De heer Elderman en zijn dochter namen
bedroefd afscheid van hun geliefde
Bobbie, die vervolgens in de wei werd
gelaten.
De A- en B.-adspiranten en de vetera
nen reden op het parkoers van de Pe
daalridders. Zij moesten resp. 17 ronden
of 25 km, 7 ronden of 10 km. en 20
ronden of 28 km afleggen. Ook hier lag
het tempo hoog.
De uitslagen werden: A-adspiranten: 1.
H. Blaschke (Ad.); 2. H de Boer (Ad.);
3. Theo Majoor (T.); 4. H. Stekelenburg
(Volh.); 5. W. v. d. Heuvel (Ad.); 6. H.
Peet (Ad.); 7. W. Pater (Amf.); 8. J. Fre-
sen (Stad.); 9. G. Huigen (Volh.); 10.
L. v. d. Kamp (Ad.); 11. J. Zwaagman
(Amf.).
B.-adspiranten: 1. Harm Hees (T.); 2.
J. Huigen (Volh.); 3. J. Heijenga (Amf.);
4. C. de Groot (Stad.); 5. E. Opheijkens
(Stad.).
Veteranen: 1. Ben van Leur (Volh.); 2.
Mop Koch (Stad.) 3. G. v. Schaik (Stad.)
4. D. Vroege (J. v. A.); 5. B. Alfrink
(Stad.); 6. A. Vroege (J. v. A.); 7. H.
Stouten (Ped.); 8. A. v. Mildert (Volh.).
dat dit een weg naar verhoogde wel
vaart is, maar men weet niet goed hoe
dat aan te pakken.
En zo verzandt de poging meer en meer
om Zuid-Amerika uit zijn positie van
achtergebleven werelddeel omhoog te
trekken. Op Johnson is pressie uitge
oefend roijaler te zijn met de geldbui
del, alsof daarvan al het heil moet ko
men. Maar het Amerikaanse parlement
dat duidelijk beslist hoe de schatkist be
heerd wordt, voelt daarvoor weinig. Dat
zou eerst wel wat meer resultaten willen
zien. Washington heeft er al aan toe
gevoegd dat zeker zolang Vietnam nog
enorme sommen blijft vergen geen on
beperkte dollarstroom naar het zuiden
van het halfrond kan stromen.
Niettemin wil Johnson ook uit eigen be
lang graag dat zijn zuiderburen sociaal
en economisch er wat beter aan toe ra
ken, al was het maar omdat goede bu
ren nu eenmaal meer waard zijn zelfs
dan verre vrienden in Europa. Maar het
grote werk daarvoor zal toch door de
landen zelf gedaan moeten worden.
Vooreerst ziet echter niemand hoe deze
landen daarvoor de energie zullen op
brengen. En intussen uit zich de haat
tegen de rijke noorderbuur steeds fel
ler. Zo ontstaat wat Kennedy en John
son zo graag wilden voorkomen.
Deelnemende verenigingen aan de le rit
waren Adelaar, Hilversum, Tempo Soest,
Pedaalridders en Amersfoort te Amers
foort, Volharding, Stadion en Willibrord
te Utrecht, A. v. Vliet Woerden en Jan
van Arkel Gorkum.
De deelname aan deze rit was enorm,
nl. 18 A-adspiranten, 5 B-adspiranten,
8 veteranen, 3 dames, 62 nieuwelingen
en 53 amateurs. Er werd op de beide
parkoersen van Amersfoort gereden.
De amateurs reden op het parkoers van
Amersfoort en moesten 50 ronden of 60
km rijden. Er werd hard aan getrokken
maar diverse uitlooppogingen bleven
voorlopig zonder resultaat.
In de 24e ronde sprongen 3 renners weg,
nl. Sandbrink, Ligter en Tukker, maar
5 ronden later werden zij teruggehaald
door het peloton.
In de 30e ronde opnieuw zes man op
avontuur en in de volgende ronde nog 2.
Zij kregen een straatlengte voorsprong.
maar in de 38e ronde viel deze groe£>
uiteen. Toen kregen wij op kop Graham
Webb, Tukker, v. d. Top en Ligter. De
andere vier werden weer door het pe
loton opgeslokt. Nog enkeLe groepjes
trachtten aan het peloton te ontsnappen,
maar dit liet het peloton niet meer toe.
De Engelsman ging er enkele ronden
voor het einde alleen van door en won
met flinke voorsprong.
Uitslag: 1. Graham Webb (Ad.); 2. P.
v. d. Top (Amf.); 3. Harrie Ligter (Ad.):
4. A. Tukker (J. v. Arkel); 5. Cor Rut-
gers (Ad.); 6. A. v. d. Velden (Volh.);
7. Karei v. Nimwegen (Stad.); 8. J. v.
Driel (J.v.A.); 9. Cees Proosdij (T.); 10.
Jan van Ingen (Volh.); 11. J. v. d. Berg
(J.v.A.); 12. J. Veldkamp (Will.).
De nieuwelingen en dames reden op het
Pedaalriddersparkoers en moesten 35
ronden of 50 km rijden. Ook hier werd
zeer snel gereden en er waren uitloop
pogingen aan de lopende band. Wij za
gen Arie Bakker, Joop v. Leijenhorst
en enkele anderen met een lichte voor
sprong op kop doorkomen, maar van een
afscheiding was nog geen sprake. Door
dit snelle tempo kregen velen achter
stand en moesten later de strijd staken.
Vlak voor het einde had Jaap v. d.
Broek een 25 m. voorsprong genomen,
maar tijdens de eindspurt ging deze
voorsprong geheel teniet en kwam hij
midden in de razende groep terecht.
1. J. v. Beek (Amf.); 2. F. Hulsken (Ad.);
3. Arie Bakker (T.); 4. Voogd (Amf.);
5. W. Blokland (J. v. A.); 6. De Koning
Amf.); 7. Jan W. de Lange (T.); 8. Van
Veen (Stad.); 9. Kentie (J. v. A.); 10.
Boer (Ad.); 11. J. v. Leijenhorst (T.).
Bij de dames was de uitslag: 1. Anneke
van Doesburg (J. v. A.); 2. Ineke van
Yken (Ad.); 3. Thea Hardeman.
Voor een nagenoeg geheel gevulde zaal
van het Verenigingsgebouw heeft de
Soester accordeonvereniging „Animato"
zaterdagavond onder leiding van dirigent
B. Pot de jaarlijkse uitvoering gegeven
voor begunstigers en leden.
De avond werd geopend door voorzitter
H. G. Scholtmeijer, die eraan herinnerde
dat de vereniging binnenkort 12V2 jaar
bestaat Vooruitlopende op de voorge
nomen viering van dit jubileum heeft
het bestuur gemeend ook dit jaar be
langstellenden in de gelegenheid te moe
ten stellen om in de eerste plaats de
prestaties van de leden te beluisteren
en daarnaast om met elkaar nog enkele
uren gezellig samen te zijn.
De heer Scholtmeijer die een welkomst
woord sprak nadat de accordeonisten de
„Animato-mars" hadden gespeeld, ver
welkomde vertegenwoordigers van de
muziekvereniging P.V.O. Spreker stelde,
dat de voorbereiding voor deze avond
langdurig is geweest en sprak de hoop
uit, dat dat in de prestaties ook te mer
ken zou zijn.
Alvorens het „woord" aan de muzikan
ten te geven, riep hij de heer Pot bij
zich op het podium, die hij bedankte
voor de goede leiding van de club. De
heer Scholtmeijer overhandigde hem ten
slotte de traditionele envelop met in-
hoóo. Daarna startte het B-orkest met
een uitstekende Weense selectie, gevolgd
door de nummers Anchors away; Sleigh-
ride in Alaska en Accordeonbetovering.
Voor de pauze speelde het A-orkest als
laatste nummer „Mit fliegende Fahnen",
dat een zeer goede vertoling kreeg, even
als trouwens de andere nummers. Het
publiek was gul met applaus, hetgeen
de jeugdige accordeonisten ook wel ver
dienden.
In de pauze werd een tombola gehouden
met prachtige prijzen. Het tweede ge
deelte van het muziekprogramma werd
geopend met de Marche Militaire, waar
na achtereenvolgens Blue Tango; Hein-
zelmanchens Wachtparade; een selectie
uit My Fair Lady en als laatste de Ti-
roler Holzhacker Bub'n werden gespeeld.
Het laatste applaus was ovationeel.
Het was een zeer geslaagd programma,
waarop Animato en zijn dirigent B. Pot
met voldoening terug zullen zien. Het
was inderdaad wel te merken, dat er
hard geoefend is. De prestaties waren
ernaar. Een groter compliment kan men
„Animato" niet geven. Na afloop van het
officiële programma was er bal na met
medewerking van The Rhytm Rascals
onder leiding van W. Verhoef.
Zondagmiddag rukte een nevelspuit uit
voor het bestrijden van een bosbrandje
achter hotel Het Witte Huis aan de
Birkstraat. De brandwacht van de
Utrechtse Bosbrandweer Vereniging, die
de toren van de Oude Kerk in de zo
mermaanden bezet, had rookontwikke-
ling geconstateerd en waarschuwde de
brandweer.
De brandweerlieden hebben echter een
vergeefse reis gemaakt, want ze konden
geen spoor van brand ontdekken en
keerden derhalve onverrichter zake terug
naar de kazerne.
Zaterdagavond werd de brandweer voor
de zoveelste keer te hulp geroepen voor
het bestrijden van eer. brand in de vuil
nisstortplaats aan de Kolonieweg-Veld-
weg. Het brandende afval verspreidde
een dichte rook, waarvan omwonenden
last ondervonden. Met behulp van en
kele stralen van de nevelspuit heeft men
het vuur bestreden.
De afdeling Soest van de Jonge Boeren-
en Tuinders Bond hield zaterdagavond
in de grote zaal van hotel De Gouden
Ploeg een bingo-avond. De belangstel
ling hiervoor was minder dan voorgaan
de keren, maar de stemming leed daar
niet in het minst onder. Voorzitter G.
Hilhorst sprak het welkomstwoord en
betreurde de geringe opkomst van de
leden, vooral ook omdat een schat van
prijzen beschikbaar was voor de win
naars. Spreker bracht dank aan de heer
P. Hagen voor het leiden van de toneel
club en ook de spelers en speelsters kre
gen een pluim van de voorzitter.
Onder leiding van bingo-master Ad van
de Breemer werden vervolgens enkele
spelletjes bingo gedaan, afgewisseld door
een muziekje en de traditionele driemi-
nutenpraatjes, ditmaal verzorgd door
mej. T. Hilhorst en de heer R. Hilhorst.
Mej. Hilhorst sprak over de Raiffeisen-
banken, waarvan er in ons land zo'n
1000 zijn. Zij vertelde over de totstand
koming van de bank, gesticht door de
Duitser Raiffeisen.
De heer R. Hilhorst vertelde één en an
der over belevenissen in zijn jongensja
ren. Nadat het laatste bingo-spelletje
was gespeeld, was er gelegenheid tot
dansen, waarvan druk gebruik gemaakt
werd. Het was al heel laat, toen er een
einde kwam aan deze avond, die on
danks afwezigheid van het merendeel
der leden zeker geslaagd genoemd kan
worden.
Op de Amersfoortse eiermarkt werden
aangevoerd 45.000 stuks in prijzen van
f 12,tot 12,75. Middenprijs 12,50.
Prijs per kg 2,02.
Op 23 maart 1907 kwam in de vroege
ochtenduren een stoet van zeventien
huurauto's, voorzien van taximeters, uit
de gagere van de General Motor Cab
Company te voorschijn en reed onder
veel geknal en gerammel de Brixton
Road in Zuid-Londen af. Deze eerste
taxi's uit de historie hebben een prak
tische manier van stadsvervoer in het
leven geroepen, die in de gehele we
reld ongeëvenaard is.
De Parijse taxi's hebben geholpen
Frankrijk de slag aan de Marne te
doen winnen; de taxi's van Tokio be
horen tot de snelste ter wereld, maar
de Londense „cab" blijft een instelling
die al zestig jaar lang elke verande
ring tart.
Van binnen is hij zo geconstrueerd, dat
een heer met een „kachelpijp", ofwel
een hoge zijden, er rechtop in kan zit
ten. Deze wagens voldoen aan zeer
speciale eisen en regels. De deuren zijn
extra breed, terwijl de interieurs smet
teloos zijn. Alhoewel de chauffeur bui
tenspiegels mag hebben, is het hem ver
boden de gebruikelijke achteruitkijk
spiegel boven de voorruit aan te bren
gen opdat hij niet in verleiding komt
zijn passagiers te bespieden. De vrijheid
van deze laatsten wordt nog vergroot
door een splintervrije glaswand achter
de rug van de chauffeur van gekleurd
glas, waardoor wel naar buiten, doch
vrijwel niet naar binnen kan worden
gekenen.
De Londense taxi is vaak geprezen als
de meest rationeel gebouwde wagen ter
wereld. Hij is tamelijk kort, zodat hii
gemakkelijk is te parkeren. Bovendien
kan hij keren tussen muren die acht
meter van elkaar staan, hetgeen in de
nauwe straten van de Britse hoofdstad
hoogst belangrijk is. Hij rijdt gemiddeld
twaalf kilometer op 1 liter benzine en
wat hij aan snelheid mist (maximaal 96
kilometer per uur) maakt hij goed door
zijn betrouwbaarheid.
Londen heeft momenteel ongeveer 7250
taxi's, die elk gemideld tachtigduizend
kilometer per jaar afleggen. Eenmaal
per jaar gaat elke „cab" in de revisie,
hetgeen rond de tweehonderd pond kost.
Deze revisie vindt plaats door het Bu
reau Openbaar Vervoer, een afdeling
die onder Scotland Yard ressorteert.
Ook worden taxi's voor een kwartaal-
inspectie opgeroepen, terwijl inspecteurs
onverwachte steekproeven langs de weg
nemen. Voor de kleinste onregelmatig
heid kan een rijverbod worden opge
legd. Na tien jaar moet een taxi. die
dan ongeveer 800.000 kilometer heeft
gelopen, een volledige revisie onder
gaan. Dit is meestal niet meer lonend,
ondanks het feit, dat de taxi's door
gaans nog in goede staat verkeren. De
wettelijke regelingen voor het taxibe
drijf stammen goeddeels uit de tijd toen
de London Hackney Carriage Act werd
ingesteld. Deze bepalen o.a., dat de
bestuurder niet verplicht is te stoppen
wanneer hij wordt aangeroepen. Als hij
stopt, of als er iemand op hem af
komt, terwijl hij op een standplaats
staat met zijn bordje „For Hire", dan
moet hij hem meenemen, tenzij hij een
rit moet maken van meer dan negen
kilometer of die langer dan een uur in
beslag neemt. In dat geval mag hij
Na Italë en Noorwegen had nu ook
Nederland z'n spionage-affaire.
In Italië is een heel complot op
gerold en men is zelfs nog bezig met
deze zaak, zodat meer arrestaties niet
uitgesloten zijn. Had de Sowjet-spion-
nenorganisatie door het oplossen van
deze affaire al een zware slag geleden,
de klap van Noorwegen kwam zo mo
gelijk nog harder aan. Men heeft na
melijk op aanwijzingen van de spion
nen, die men heeft gearresteerd bij het
oprollen van een organisatie, die heel
Scandinavië schijnt te omvatten, beslag
kunnen leggen op een unieke spionage-
zender, die pas kort door de Sowjet-
spionnen werd gebruikt.
Deze gebeurtenissen zijn er nog eens het
bewijs van, dat men altijd voorzichtig
moet zijn in de omgang met buitenlan
ders. Vooral met hen, die in ons land
blijkbaar vooraanstaande posities bekle
den. Dat is logisch, want een gewone
man dringt doorgaans niet zo snel tot
de kringen door, waaruit de Sowjets
hun gegevens zouden willen verzamelen.
Het oprollen van de spionage-complot-
ten in Italië en Noorwegen hebben ons
nog weer eens op het feit gedrukt, dat
de Sowjet-Unie een goed georganiseerd
net heeft opgebouwd.
Het enige nadeel ervan heeft men even
eens kunnen constateren: er waren te
veel mensen bij betrokken. En te zwakke
mensen, want ze zijn gaan praten en
dat is een fout, die men nog maar ai
te vaak maakt. Al moeten we dat „fout"
met een korreltje zout nemen, want we
moeten er blij om zijn, dat die gebeurt.
Anders zou er voor de veiligheidsdien
sten geen aardigheid meer aan zijn.
Maar voor de Sowjets betekent het
uiteraard een flinke strop, want het op
rollen van een zo groot complot als in
Italië en Noorwegen betekent een flinke
hap uit het aantal mensen, dat zich voor
de Sowjet-Unie met spionage bezighoudt.
In ons land is een Rus aangehouden,
dacht werd, maar uit het onderzoek is
alleen naar voren gekomen dat hij werd
uitgewezen, waaraan hij gisteren reeds
gevolg heeft gegeven.
Op de manier, waarop de man is gear
resteerd, is nogal wat kritiek losgeko
men. Of dat terecht is of niet, laat ik
in het midden, een feit is, dat men niet
zomaar tot arrestatie overgaat, temeer
daar men uit ervaring weet, dat er wel
eens diplomatieke maatregelen uit voort
zouden kunnen vloeien.
Hoe het zij, het gebeuren bewijst eens
te meer, dat waakzaamheid geboden is
en blijft. En dat de B.V.D., waarop meer
dan eens kritiek is geuit, geen overbo
dige organisatie is, die maar opgeheven
moet worden, zoals wel eens is voorge
steld.
KANTMAN
Daar gaan wemet Tensen naar de
bloembollen!
Deze voorj aars-Keukenhof-tochten zul
len plaats vinden op 22, 23, 26 en 28
april, 29 april met inbegrip van bloe
mencorso en 4 mei op Hemelvaartsdag.
Het vertrekuur, vanaf het V.V.V.-kan-
toor is op 9.10 uur gesteld, behalve de
tocht met bloemencorso, waarvan de
vertrektijd 8.10 uur zal zijn.
U kunt bij ons bespreken, zoals van
ouds. En wij hopen, dat U, met mede
werking van het lentezonnetje, volop
van onze echt-Hollandse stralende bol-
lenpracht zult genieten.
Theater Carré heeft vanaf zondag 16
april de prijzen voor Anatevka iets ver
laagd. Met uitzondering van de loge
plaatsen hebben alle rangen een klein
prijsverschil ondergaan. Anatevka zal
nog tot en met zondag 4 juni spelen.
Op maandag 15 mei, Tweede Pinksterdag
is er geen matinee-voorstelling, de ge
wone zondagen- wél.
Wie deze bijzondere musical nog niet
heeft gezien, heeft nog volop gelegen
heid. Plaatsbespreken dient tijdig te ge
beuren. Helaas zijn de zaterdagavonden
voor de niet-Amsterdammers onbereik
baar geworden. Er blijven evenwel nog
genoeg andere avonden over en wij ho
pen, dat het u mogelijk is uw uitgan
getje aan te passen.
weigeren of een huurprijs bedingen,
die waarschijnlijk veel hoger zal lig
gen dan de taximeter zou aangeven.
In 1940 werden vierhonderd taxi's ge
vorderd en uitgerust met machinegewe
ren voor de Strijd tegen de Duitse pa
rachutisten. Ongeveer tweeduizend an
dere werden verenigd tot een brand
weerkorps. Er werden opleggers aange
koppeld. die werden beladen met lad
ders, bijlen en brandslangen. Deze taxi-
brandweer kwam met zijn handige
wendbare wagens en grondige kennis
van de "stad sneller ter plaatse dan de
logge brandweerauto's met chauffeurs,
die voornamelijk hun eigen wijk goed
kenden.
Geen stad ter wereld kan bogen op een
particulier transportbedrijf, dat met de
kachelpijptaxi's van Londen is te ver
gelijken, met hun vindingrijke „cab-
bies", die dagelijks de onmogelijkste
pakketten, spoedbrieven, boeketten en
ongeveer vierhonderdduizend mensen af
leveren in het hart van de drukke
Britse hoofdstad.
