Hongarije-Nederland
Soest toen - Soest nu
JOEGO-SLAVIE
VERWESTERT OP
ZIJN EIGEN MANIER
Brandweer vrijdag tweemaal in actie
Het oog gericht op
toerisme
beslissend voor kansen op landencup
Dinsdag 9 mei
Uitgave Drukkerij Smit - Soest
Iturean voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a. Soest
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Politie eerde oud-korpschef
A. F. Schreuder
Autobotsing
Opbrengst eolleete
1967
46e jaargang no. 35
Natuurwandeling
Auto op zijn kop en in tuin
Hoofdagent Mantjes
25 jaar bij de
Soester politie
Afscheid ds. S. de Jong
SOESTER
OURANT
Abonn. p. kwart, 3.per post 3,75
Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag
Het hoeft niemand te verbazen, dat
het vreemdelingenbezoek aan ons land
(weer) is teruggelopen, zoals blijkt uit
cijfers van de Algemene Nederlandse
Vereniging voor Vreemdelingenverkeer.
Er zijn uiteraard verschillende oorza
ken aan te wijzen, maar eer belangrij
ke is toch wel, dat Nederland zich
door de relletjes in Amsterdam een
slechte naam heeft verworven.
Dat lijkt op het eerste gezicht hele
maal geen aanleiding voor buitenlan
ders om ons land te mijden, maar dat
is het toch wel, want vrijwel geen en
kele buitenlander zal Amsterdam over
slaan wanneer hij ons land bezoekt. En
het is nu eenmaal nog steeds zo, dat het
gezicht van de hoofdstad bij vele bui
tenlanders (ten onrechte overigens) ook
het gezicht van Nederland is.
De cijfers zijn nog niet verontrustend,
hoofdzakelijk door de enorme stijging
die in feite niet eens verwacht was,
van de stroom toeristen uit de Verenig
de Staten. Die bezoekers hebben er
voor gezorgd, dat het wegblijven van
vooral de Duitsers geen al te grote
klap betekende voor het toeristensei
zoen. Nu zijn de relletjes in Amster
dam natuurlijk niet de enige reden
van de daling van het toeristenbezoek
aan ons land. Het wisselvallige weer
en het feit, dat Nederland geen goed-
koopte-eiland meer is, zoals in het ver
leden, hebben er zonder twijfel mede
toe bijgedragen, dat de A.N.V.V. over
het toeristenbezoek klaagt.
Het bureau voor statistiek van de ge
meente Amsterdam heeft de cijfers be
kendgemaakt van het vreemdelingen-
bezoek aan de hoofdstad. Opvallend is
vooral, dat het aantal overnachtingen
van buitenlanders in Amsterdam vorig
jaar aanzienlijk is gedaald en dat het
bezoek van Duitsers zelf met niet min
der dan 22 procent is teruggelopen.
Zoals gezegd, de enorme stijging van
het aantal Amerikaanse toeristen heeft
ervoor gezorgd, dat de cijfers toch weer
niet al te zeer beïnvloed werden. Er
is geen reden voor ernstige ongerust
heid, maar Amsterdam dient er toch
voor te waken niet een nog slechtere
naam in de wereld te krijgen.
Het is bekend, dat je als vreemdeling
in Amsterdam zomaar bij een relletje
betrokken kunt raken zonder dat je
dat zelf wilt en dat je nog een pak
slaag met de gummiknuppel op de
koop toe kan krijgen.
Zoiets vindt altijd wel ergens zijn
weerslag in, in dit geval in het toe
ristenbezoek. De provo's zijn een brok
je hoofdstedelijke folklore, die door de
vakantiegangers helemaal niet op prijs
wordt gesteld.
KANTMAN.
Bij de jaarlijkse dodenherdenking Ij
ook die in het politiebureau om de na
gedachtenis te eren van de oud-korps
chef van politie, de heer A. F. Schreu
der, die in november 1942 is omgeko
men in het concentratiekamp Neuen-
gamme in Duitsland.
De plechtigheid van woensdagmiddag
werd bijgewoond door de zoon van de
oud-korpschef, de heer F. L. Schreu
der, hoofdinspecteur van politie in
Renkum, door de heer Van Keulen
uit Soest, een oud-kampgenoot van de
overledene, en door bijna het voltallige
korps.
De heer Schreuder werd 1885 geboren.
Hij was van 1928 tot 1942 inspecteuc-
korpschef van de Soester politie.
De plechtigheid geschiedde bij de pla
quette, die ter zijner nagedachtenis in
het politiebureau in aangebracht. De
heer H. G. Scholtmeijer, hoofdinspec
teur-korpschef, hield een korte herden
kingsrede, waarin hij stelde, dat de oud-
korpschef een man was, die er niet op
uit was om roem en eer te behalen,
maar zijn leven in dienst stelde van de
grootste bezitting van deze wereld, de
vrijheid. Spreker waarschuwde ervoor,
dat juist in deze tijd, waarin men zich
nauwelijks meer kan verplaatsen in de
wereld van toen, „een dergelijk plech
tig eerbetoon nimmer mag worden tot
een formaliteit of een lege gebeurtenis".
Nabestaanden van de overledene legden
bloemen bij de plaquette en namens
het korps legde de heer Scholtmeijer
een krans.
De heer H. B. alhier reed met zijn
auto op de Birkstraat, komende uit de
richting Amersfoort, toen uit de tegen
overgestelde richting een auto naderde,
die plotseling dwars over de weg kwam
te staan.
Het bleek de Amerikaan Pt. L. B. te
zijn, die de macht over het stuur was
kwijt geraakt en daardoor na een ge
vaarlijke manoeuvre vlak voor de na
derende auto van B. tot stilstand kwam.
Een botsing was onvermijdelijk en
hoewel zich geen lichamelijk letsel voor
deed, werden beide auto's zwaar be
schadigd.
De Amerikaan had schijnbaar meer
gedronken dan goed voor hem was en
het is de vraag hoe zijn superieuren
hierover denken. Meestal staat hierop
een zware militaire straf. Overplaat
sing naar een minder aangenaam oord
is een voor de hand liggend gevolg.
De collecte voor Sakor kinderbescher
ming, die in Soest werd gehouden,
heeft het mooie bedrag van 1180,57
opgebracht.
Het plaatselijk comité dankt alle ge
vers (sters) en de collectanten hartelijk.
Joego-Slavië is al een tijdje bezig de
scherpste kenmerken van een dictatuur
te verliezen. Zeker, de schrijver Mi-
hailowitsji moet zich weer voor de
rechte verantwoorden wegens zijn uit
latingen, maar zelfs dat neemt niet
weg dat in Tito's rijk veel geschreven
kan worden. De vervolging is boven
dien een ietwat willekeurige uitzon
dering, wat overigens niet bepaald de
indruk van rechtstaat versterkt.
In de conomie ziet men meer aspecten
waarbij het principiële communisme is
vervangen door diverse kapitalistische
instellingen, zonder dat men echter kan
zeggen dat dit verandering van princi
pes behelst. Belgrado heeft simpelweg
geconstateerd dat diverse methodes van
de economie in westelijke landen goed
werken en de eigen methodes slecht.
Zuiver zakelijk is dan het besluit de
banken weer te laten werken, buiten
landse investeringen aan te moedigen
enzovoort. De bedrijven, hoewel vaak
nog collectief eigendom van de wer
kers, gaan in kardinale opzichten op
n.v.'s lijken, waarbij niet de directie
ven van de staat maar de mogelijkhe
den van winst bepalend zijn voor het
directioneel beleid.
Zo is Joego-Slavië een merkwaardig
tweeslachtig land geworden. In de kios
ken koopt ieder de kranten die hij
lezen wil, ook uit het westen. Wie het
la-.d bezoeken wil, heeft geen enkele
moeite met de inreis. Het is zelfs ge
makkelijker daarheen te gaan dan bij
voorbeeld een visum voor de V.S. te
krijgen.
Binnenkort komt de Joegoslavische
communistische partij bijeen om een
programma te bespreken dat beoogt
een eind te maken aan de dominerende
rol van de partij in de staat. De partij
kan blijven functioneren als ideologisch
centrum en inspirator van de staats-
overheid, maar die moet zelf zijn be
leid uitstippelen op basis van zakelijke
overwegingen: regeren is vakwerk, hoe
wel natuurlijk een parlementaire poli
tieke basis moet blijven. Of in een der
gelijk narlement ook meer ruimte komt
voor anderen dan de communisten, is
de vraag.
Wat nu gebeurt is waarschijnlijk alle
maal een gevolg van de breuk met Sta-
lin in 1948. De daarop volgende boycot
door de Russische satelliei»n heeft Tito
gedwongen meer naar het westen te
kijken, al was het alleen maar om eco
nomische hulp. Maar het land is er als
geheel meer door open komen te staan
voor westerse invloeden en dat is dui
delijk vrij diepgaand door gaan wer
ken.
Tito heeft een tijd lang met twee vleu
gels in zijn partij moeten werken -
een zeer orthodoxe marxistische groep
en een veel minder dogmatische groep
van liberaler denkenden. Hij heeft hen
met elkaar moeten verzoenen, waarbij
de gemeenschappelijke „vijand" van het
Zondagmiddag werd in Soest de voor
jaarswandeling gehouden welke wan
delingen diezelfde dag in geheel het
land onder auspiciën van het Instituut
voor de Natuurbeschermingseducatie
enkele duizenden natuurminnaars trek
ken.
Om 2 uur verzamelden zich een zestig
tal wandelaars ondanks de dreigende
wolkenlucht bij de prachtige middel
eeuwse kerktoren.
Onder de bekwame leiding van een
viertal Hilversumse natuurgidsen trok
men door het oudste gedeelte van
Soest via de Eemweg naar de Eem.
Nauwelijks was de oever bereikt of het
begon te motregenen en helaas kwa
men na korte tijd hevige buien met
koude windvlagen opzetten. Desondanks
trokken zich slechts een tiental wan
delaars terug, een schuilplaats bij
„Zwarte Willem" opzoekend.
De ongeveer 50 dapperen volgden met
belangstelling de uitleg omtrent de, door
de vervuiling van de Eem, steeds
schaarser wordende flora. Door de bui
en lieten de talloze vogels ook vrijwel
verstek gaan en konden slechts enkele
kieviten en grutto's opgemerkt wor
den. Van de kemphaantjes was geen
spoor te ontdekken, bijzonder jammer!
Via de Grote Melm werd over de
Grote Melmweg en de L. Brinkweg te
ruggewandeld, waarbij de ruïne van de
eens zo prachtige buitenplaats „Middel-
wijk", speciaal op de niet in Soest wo
nende wandelaars, een nare en vreem
de indruk maakte.
Na ongeveer 2 uur was de startplaats
weer bereikt waar de voorzitter van
Naturbeschermingswacht „Eemland",
de heer Wijsmuller, van de dappere
wandelaars en de natuurgidsen met een
woord van dank afscheid nam.
Bewoners van de Birkstraat hoorden
in de nacht van dinsdag op woensdag
een hevige klap.
De politie werd gewaarschuwd en deze
ontdekte ter hoogte van garage Hou-
dijk twee personen, die schijnbaar te
diep in het glaasje hadden gekeken.
Het was 2.30 uur in de nacht en bij
nader onderzoek bleek, dat deze twee
personen, een zekere C. J. G. S. en
W. J. M. v. R., beiden uit Baarn, met
een te hoge snelheid uit Amersfoort
waren gekomen en dat de bestuurder
op een gegeven moment de macht
over het stuur van zijn volkswagen
was kwijt geraakt, de auto op zijn kop
was gaan staan, weer op zijn wielen
was terecht gekomen en vervolgens een
tuin was ingereden. De auto werd in
fcwlag genomen, terwijl het rijbewijs
van de bestuurder werd ingenomen.
Kremlin hen als Joegoslaven toch al
gemakkelijker bij elkaar hield.
Nu geeft Tito de liberaler denkenden
de kansen, geleidelijk ook al omdat
het land als geheel er niet onder moet
lijden. Maar het gaat steeds door en
het lijkt een weg die niet naar een
democratie in westerse zin hoeft te
voeren, maar wel zeker in een vorm
van bewind die althans de vrijheid
der burgers garandeert.
Een kras pendant van dit streven is
hoe in Spanje Franco poogt zich aan
te passen. Ook daar een land dat door
economische hulp, en vooral door toe
risme en zijn export van arbeidskracht,
een enorme invloed van buiten ervaart.
Wat daar verandert is tot dusver vrij
wel camouflage geweest voor het feit
det er niets veranderde. Met de goe
de kans dat als de verandering een
maal komt, die veel heftiger en waar
schijnlijk onaangenamer in zal grijpen
in het volksleven dan nu in Joego-
Slavië gebeurt.
Hoofdagent J. G. Mantjes hoopt op
woensdag 17 mei zijn 25-jarig jubi
leum te vieren als politieman.
De heer Mandjes werd op 13 juni 1909
te Groningen geboren en begon zijn
loopbaan als leerling-stuurman bij de
K.N.S.M. te Amsterdam.
Vrijdagmorgen, circa half tien, werd
de vrijwillige brandweer gealarmeerd
voor een vuilnisbrandje op het nieuwe
gedeelte van de Prins Hendriklaan.
Spelende kinderen hadden daar gele
gen houtafval in brand gestoken. De
brandweer ruikte uit met een nevel
spuit en bluste het vuurtje met behulp
van twee hogedrukstralen.
's Middags om kwart voor één moest
de brandweer opnieuw uitrukken, dit
maal voor een brandje achter Het Wit
te Huis aan de Birkstraat. Daar stond
een strook buntgras in brand. De
brandweer was zeer snel ter plaatse en
kon zodoende voorkomen, dat de vlam
men ook de bomen en een houten
schuur zouden bereiken. Met behulp
van twee hogedrukstralen van een ne
velspuit blusten de met twee wagens
uitgerukte brandweerlieden het vuur.
Ongeveer honderd vierkante meter
buntgras ging verloren.
In 1928 moest hij in militaire dienst,
doch had voordien de zee reeds vaar
wel gezegd en was als radio-monteur
werkzaam. Nadat hij zijn militaire
plichten vervuld had, nam hij zijn be
roep van radio-monteur weer op,
waarna hij zich in 1930 in Soest ves
tigde met een taxibedrijf.
Toen hij in april 1939 wederom in mi
litaire dienst moest, betekende dit het
j einde van het bedrijf.
Vanaf 17 mei 1942 tot 3 juni 1945 deed
hij dienst bij de Luchtbescherming,
waarna hij als hulpagent bij de Soes
ter politie in dienst trad.
Op 1 oktober 1946 volgde zijn bevor
dering tot agent in vaste dienst en op
1 juli 1955 werd hij benoemd tot hoofd
agent.
De heer Mandjes is de laatste tijd werk
zaam bij de bijzondere wetten.
Ongetwijfeld zal het de heer en me
vrouw Mandjes woensdag 17 mei niet
aan belangstelling ontbreken.
Woensdag 10 mei a.s. komt het nationale voetbalelftal onder leiding van bonds
coach Georgc Kesslcr in het Nep-stadion in Boedapest tegenover de Hongaarse elf
te staan.
De generale repetitie van het Nederlands elftal in Antwerpen tegen de Belgen
verliep niet best. Bij die gelegenheid liet onze aantal het afweten, terwyl in de
sensationele wedstryd tegen de Oostduitsers het aanvalskwartet prachtig werk liet
zien, maar de verdediging grote gaten liet vallen en tactisch niet tegen de Duitsers
bleek opgewassen. Nederland moet winnen om zyn kans te behouden en in deze
poule als eerste te eindigen om mee te kunnen dingen naar de Europacup voor
landenteams. En dat tegen de ploeg, die by de wereldkampioenschappen in 1966
in Engeland met Portugal het beste voetbal liet zien.
KLEINE WINST VOOR HONGAREN?
De eerste secretaris van de Hongaarse
voetbalbond, György Honti, verwacht
een kleine overwinning voor zijn
landgenoten. „Het voetbalspel is in Ne
derland in het afgelopen jaar sterk voor
uit gegaan," meent hij. Omdat de Hon
garen voor eigen publiek spelen, hetgeen
mentaal een grote steun kan zijn, ver
wacht hij winst, „maar het wordt voor
ons in ieder geval een hele zware wed
strijd," zegt hij verder.
Het resultaat van de in november vorig
jaar in Rotterdam gespeelde wedstrijd
tegen Hongarije (2-2) wordt door de
Hongaarse secretaris een goede uitslag
genoemd. In de eerste helft had Neder
land het overwicht en nam verdiend
een 2-0 voorsprong. De Magyaren kon
den deze in de tweede helft teniet doen
op basis van hun betere conditie, waar
door zij in die speeltijd het beste speel
den.
Er zijn zeventien spelers voor de wed
strijd in Boedapest geselecteerd voor de
wedstrijd tegen Nederland. Dat zijn de
doelverdedigers Antal Szentmihalyi (28)
van Ujpesti Dóssa en Gyula Tamas (26)
van Diósgyör.
Nadruk op aanval
De Hongaren spelen een 4-2-4 systeem,
waarbij de nadruk vrij sterk op de aan
val wordt gelegd. Het is daarom waar
schijnlijk, dat de verdediging zal worden
opgebouwd rond de veteraan van de se-
lectieploeg Sandor Matrai (33) van F.T.C.
en dat naast hem K&lmén Mészöly (26)
en Kalman Ihasz (26) van Vasas Boeda
pest goede kansen maken.
De andere drie verdedigers zijn József
Gelei, de 29-jarige monteur van Tata-
banya, Benö Kaposzta (25) en Zoltan
Varga, die samen met de zeer snelle en
gevaarlijke Ferenc Bene met hun 22 ja
ren de jongste geselecteerden zijn. De
middenspelers in de Hongaarse selectie-
ploeg zijn Imre Matesz (30), Gyula Ra-
kosi (29), die in Engeland een uitste
kende indruk maakte maar in Rotterdam
niet zo sterk was, en Dezsö Molnar (28).
Gevaarlijke aanval
Voor de aanval van de Hongaren vallen
direct vier namen op van spelers, die in
het wereldkampioenschap uitblonken.
In de eerste plaats de al genoemde Fe
renc Bene, een gevaarlijke rechtsbuiten
en dan de zeer snelle en schotvaardige
journalist Flórian Albert (26), die in het
centrum altijd verwarring weet te stich
ten. De kleine Janos Farkas (24) is een
sublieme technicus, maar hij loopt zich
nogal eens vast als hij te veel tegen
standers wil passeren.
Linksbuiten Janos Göröcs heeft in En
geland niet kunnen laten zien wat voet
bal is, omdat men de voorkeur gaf aan
de veel snellere Rakosi. De andere twee
aanvallers uit de selectieploeg zijn Lajos
Szücs ,een binnenspeler van F.T.C. en
Istvan Korsós (27) uit de linkerwing van
Vasas Boedapest, dat zes spelers bij de
selectie heeft.
Hoog tempo
Juist tegen de Hongaren zullen de Ne
derlanders een elftal op de been moeten
brengen dat een hoog tempo lang kan
volhouden, want dat is één van de
grootste sterkten van de Magyaren. Bij
deze snelle ploeg moet ook worden op
gepast voor plotselinge uitvallen, als zij
in de verdediging is gedrongen. Juist
omdat de verdediging niet het sterkste
punt is van de Hongaren, zal bondscoach
Kessler zijn mannen de opdracht geven
om aan te vallen.
Na de wedstrijd in Rotterdam heeft men
in Hongarije een goede dunk gekregen
van spelers als Schrijvers (P.S.V.) en
Muller, Swart, Nuninga, Keizer en
Cruijff van Ajax. Jammer dat de laatste
nog steeds niet mee mag doen, maar
Jan Mulder van Anderlecht zal hem
ongetwijfeld goed vervangen. Hij is al
een aanwinst gebleken in het Nederland
se aanvalskwartet.
In een avonddienst in de Julianakerk
aan de Julianalaan heeft ds S. de Jong
afscheid genomen van zijn gemeente.
Ds. de Jong, gaat na een opleiding aan
het Zendingsseminarie in Baarn, in In
donesië aan het zendingswerk deelne
men.
Het afscheid vond plaats voor een ge
heel gevulde kerk, waaronder een aan
tal genodigden. Wij merkten o.a. op ds
K. van Liere, ds. H. Roest, ds. Lambers
Heerspink, de vroegere predikant van de
Julianakerk, thans in Joure, wethou
der J. v. d. Arend en vele anderen.
Na het gebed zong de gemeente psalm
118, de verzen 1 en 2: „De Heer wou
mij wel hard kastijden, maar stortte
mij niet in des dood".
Ds. de Jong las twee gedeelten voor
uit Amos, deel 7 en 9: „Nog deed Hij
mij aldus zien en zie de Heere stond
op een muur, die naar het paslood ge
maakt was en een paslood was in zijne
hand".
Vervolgens las de scheidende predikant
voor uit 1. Corinthiers 3 en uit 1 Pe
trus 2 vers 4. Hij baseerde zijn preek
op het paslood en maakte de gemeente
duidelijk, dat zoals het paslood onmis
baar is voor de fundering en bouw van
een huis, zo is de bijbel onmisbaar
voor het geloof in God.
Nadat Gezang 63 vers 3 was gezongen,
nam ds. M. Wilschut het woord en
hoewel ds De Jong verzocht had het
afscheid eenvoudig en sober te houden,
kon hij toch niet nalaten zijn scheiden
de collega, die hoewel kort - 2 jaar
en 5 maanden - aan de Julianakerk
verbonden was, zijn roeping met blijd
schap had vervuld. Thans gaat U zich
naar de wens en bede van uw hart,
een jaar voorbereiden, teneinde aan de
zending in Idonesië deel te nemen. Een
jaar zult U dus nog in onze nabijheid
zijn en wij hopen U nog diverse malen
in ons midden te zien. Nadat ds. Wil
schut hem had toegewenst, dat hij zich
met blijdschap aan de voorbereiding
zou kunnen wijden, werd het afscheids
woord besloten met het zingen van
gezang 121, laatste vers.
Hierna sprak ds. Van de Winden na
mens het zendingscentrum en het ver
heugde spreker, dat ds. De Jong het
beroep om naar Midden-Java te gaan
had geaccepteerd.
U wacht geen gemakkelijke taak. maar
hij hoopte, dat ds. De Jong met Gods
hulp zijn taak zou volbrengen.
Ds. de Jong dankte met een kort woord
diverse kerkelijke instanties, waarmede
hij in die paar jaar prettig had samen
gewerkt en bij wie hij veel sympathie
en vriendschap had ontmoet.
Nadat Gezang 65, verzen 1 en 4, wer
den gezongen, werd deze afbeidsbijeen-
komst met gebed besloten.
Na afloop van de dienst was er in
Credo nog gelegenheid om persoonlijk
afscheid te nemen van ds. De Jong,
waarvan velen gebruik maakten,
gewerkt en bij wiel hij veel sympathie
