De aanslagen
MARCHAL HAARMODE
VARKENSPOOTJES
GROEI VAN
WERKLOOSHEID
Maison
Termonde
KIESINGERS GREEP
OP ZON PARTIJ
COURANTENBEZORGERS(STERS)
AFSCHEID VAN
HALLSTEIN
SOESTERRERG
Smifs Pockethall-
Boekhande!
VAN DE HAK
OP DE TAK
BEGRAVEN OF
BEVRIEZEN
Polaroid
Zonnebrillen
DOORPRATEN IN
GENèVE
in de inkomstenbelasting
Voor horloges
Soest
uw Vakantiejapon
Tricot Tricel,
gevraagd voor Soest-Zuid, Soest en
Soestdijk
voor bezorging van de Soester Cou
rant op dinsdag- en vrijdagmiddag.
Wedstrijden
v.v. „Soesterberg"
Korfbaltoernooi
Morgen gaai U vissen!
Kath. Vrouwengilde
afd. Soest
VRIJDAG 26 MEI 1967
Wie het voorrecht geniet, dat hij in de
inkomstenbelasting „valt", kan voor een
hele serie aanslagsoorten in aanmer
king komen. Eerst een voorlopige aan
slag, eventueel nog een nadere voorlopi
ge aanslag, dan een z.g. definitieve
aanslag en tenslotte een navorderings-
aan: ag.
Om die definitieve aanslag gaat het
Nadat de aangifte over een bepaald jaar
is ingediend en door de fiscus gecon
troleerd, stelt de inspecteur de defini
tieve aanslag vast. Aangezien de be
lastingschuld echter pas na afloop van
het belastingjaar (is kalenderjaar) kan
■worden bepaald, en de belastingplichti
gen eerst nog gelegenheid moeten heb
ben hun aangiftebiljetten klaar te ma
ken, begint de fiscus over b.v. het jaar
1966 met zijn controle pas op 1 juli
1967. Deze werkzaamheden worden dan
verdeeld over een jaar, zodat op 1 juli
1968 met de aanslagregeling over 1967
kan worden begonnen.
Het zal duidelijk zijn dat de definitieve
aanslagen daardoor pas één twee jaar
na afloop van het jaar waarin het be
trokken inkomen werd genoten, kun
nen worden opgelegd. Het zal duide
lijk zijn dat de fiscus zo lang niet
kan wachten; van uitstel zou zo licht
ook afstel kunnen komen.
Voorlopige aanslagen
Daarom bestaat naast de heffing van
loonbelasting en dividendbelasting, wel
ke als vooruitbetaling op de inkomsten
belasting gelden, bovendien de moge
lijkheid dat voorlopige aanslagen wor
den opgelegd, ook als vooruitbetaling.
Reeds in het jaar waarover de belasting
wordt betaald worden de voorlopige
aanslagen opgelegd aan de hand van
schattingen van het inkomen op de
z.g. voorlopige aangiften die men moet
doen.
Uiteraard behoeft men niet eerder te
betalen dan men het inkomen heeft
verdiend en daarom heeft men voor die
voorlopige aanslagen altijd zoveel maan
delijkse termijnen de tijd om te beta
len als er nog gehele maanden in het
betrokken jaar zijn. Wordt de aanslag
in september van dat jaar of later op
gelegd, dan houdt men echter, evenals
voor andere aanslagen, toch altijd nog
vijf maandelijkse termijnen om te be
talen.
JUWELIER - HORLOGER
„Nadere" aanslagen
Wanneer de inspecteur daartoe gegron
de redene heeft, kan hij ook nadere
voorlopige aanslaggen opleggen of reeds
dadelijk afwijken van de voorlopige
schatting van de belastingplichtige. Wet
telijk is tegen deze voorlopige aansla
gen geen bezwaar en beroep mogelijk.
In tf-> praktijk worden verzoeken om
verlaging vanzelfsprekend wel behan
deld. Ook wanneer reeds loon- en/of
dividendbelasting wordt ingehouden
kunen daarnaast nog voorlopige aansla
gen worden opgelegd. Deze zijn dan
natuurlijk zoveel lager dan anders. In
theorie zijn er nog gevallen mogelijk
dat op prijzen ingehouden kansspelbe
lasting te verrekenen is, doch dit zul
len wij nu verwaarlozen.
Definitieve aanslagen
De definitieve aanslag ziet er dan b.v.
als volgt uit:
verschuldigde ink. bel. ƒ1000,
af: reeds
ingeh. loonbel. 700,
reeds
ingeh. div. bel. 50,
voorlopige aanslag „200,1
950,
Nog te betalen50,
Acht men de aanslag niet juist, dan
maakt men bezwaar tegen het bedrag
ad 1.000,Blijkt dit b.v. 180,te
hoog te zijn dan wordt het gesteld op
820,De voorheffingen ad 950,
zijn dan hoger en men krijgt een ne
gatieve definitieve aanslag ad 130,
m.a.w. men krijgt 130,terug. Ook
tegen een negatieve aanslag kan men
dus bezwaar maken, namelijk wanneer
men niet genoeg heeft terugontvangen.
Met de definitieve aanslag is in prin
cipe het belastingjaar afgewerkt en de
belastingbetaler weet waar hij aan toe
is. Het is derhalve tegen deze aanslag
dat men zich bij meningsverschillen
met bezwaarschriften en mischien zelfs
beroepsschriften moet keren want bij
de definitieve aanslag wordt uiteinde
lijk de verschuldigde belasting vastge
steld.
Navorderingsaanslagen
Soms blijkt achteraf - en dat zal nie
mand verwonderen bij zo iets ingewik
kelds - dat de definitieve aanslag toch
niet juist is. Is de aanslag te hoog, dan
moet de inspecteur hem verlagen, ook
al is het abuis veroorzaakt door een
vergissing van de contribuabele, die b.v.
kan hebben vergeten dat hij intussen
was gehuwd of dat er weer een kleintje
bij was gekomen voor de kinderaftrek.
Is de aanslag echter te laag, dan ko
men er twee belangen met elkaar in
strijd. Enerzijds moet een belastingbe
taler er redelijkerwijze van uit kunnen
gaan dat hem geen nieuwe onheilen
meer boven het hoofd hangen over een
jaar waarover hij zijn definitieve aan
slag heeft ontvangen. Anderzijds is er
het belang dat een ieder zijn portie be-
tale. Dit belang wordt wel eens onder
schat, maar men bedenke dat vadertje
Staat heus niet over de kop zal gaan.
Wat de een te weing betaalt, betaalt
een ander te veel. En vooral wanneer
men die ander is, is dat sneu.
De wetgever heeft die tegenstrijdige
belangen tegen elkaar afgewogen door
te bepalen dat wanneer een aanslag te
laag is vastgesteld of een aanslag ten
onrechte achterwege is gebleven (de
belastingplichtige krijgt mededeling van
het besluit daartoe) alléén maar een
navorderingsaanslag mag worden op
gelegd wanneer „enig feit" daarvoor
grond oplevert.
VOOR DE BALIE:
De slager die nu terecht moest staan
■wegens verwoede pogingen om enkele
kinderen een plattere biefstuk te be
zorgen, had het al meer met de buurt-
jeugd aan de stok gehad.
,,U bent al drie maal veroordeeld we
gens mishandeling," sprak de politie
rechter misprijzend.
„Maar die kinderen gaan niet vrijuit,"
dreigde verdachte. „En de vader die
toestaat, dat ik uit zijn huis in de lu
ren word gelegd, kunnen ze wat mij
betreft afsnijje!"
„Bedoelt u de hals afsnijden?" vroeg de
officier voor alle zekerheid. „Nee me
neer, de telefoon natuurlijk."
„Wat heeft een telefoon van die vader
er mee te maken?"
„Maar meneer, daar kwamen die bood
schappen over." „Valse bestellingen,
vroeg de rechter en bladerde in zijn
dossier. „Nee, dat verhaal van dat var
kensvlees. Ik word opgebeld, ik neem
an en daar zegt een stem: slager, heppu
varkensvlees. Ik zeg ja dame, want ik
dacht dat 't een dame was. Zegt die
stem' heppu ook varkenspootjes? Ik
zes weer: ja dame, ik heb varkenspoot
jes. Zegt die stem: o ja? Dan zult^ u
wel slecht in uw schoenen komen
Staande en zittende magistratuur do
ken pardoes in hun papieren. De par
ketwacht draaide zich om en snoot uit
voerig zijn neus. „Nou meneer, dat zelf
de kind heb 't klaargespeeld met die
vrindjes van 'm me dagen lang na te
roepen: de slager die hep varkenspoot
jes, hi-ha-ho. En ik me maar bedwin
gen. En ik niks terugdoen."
„Nou, niets terugdoen?" vroeg de Jech-
ter, die zich het eerst hersteld had. „U
hebt er drie geraakt. En flink ook.
„Dat was na het derde telefoontje, me
neer. Het tweede kwam zogenaamd van
de bakkersvrouw. Zeit dat mens. sla
ger, ik heb zoveel koekies over, kun jij
nog tien lange vingers gebruiken. Ik
zeg: ja mens, geef mij maar tien lange
vingers. Krijg ik van dat akelige snert-
jong te horen: dan kun je nog méér
centen gappen!"
Rechter en officier, nu beter voorbereid,
beten meewarig op hun lip, terwijl op
de tribune luid gegrinnik opklonk. „En
die knapen dagen lang sarren: de slager
wil lange vingers!" vervolgde de ver
dachte.
„Ik zie nog steeds geen reden, om van
die knapen haché te hakken, zei de
officier geheel in stijl.
„Dat kwam pas na het derde telefoontje
meneer. Stel u voor, u wordt gebeld
door de P.T.T. en een vriendelijke stem
zegt u: ach meneer, er is een storing in
uw draadjeskabel, wilt u ons even van
dienst zijn? Wat zeggu dan? Natuurlijk,
u zegt ja. Dat zei ik ook, meneer. Zei
die stem: wilt u dan even het snoer na
meten tussen de hoorn en uw toestel.
Nou, ik leg m'n lever en m'n niertjes
neer, laat m'n klanten staan, gé naai
de huiskamer, pak een centimeter uit
m'n vrouw d'r naaimandje en meêt dat
snoer. Eén meter vijftig, zeg ik tegen
de storingsjuffrouw. Wat krijg ik voor
antwoord: O, dat is dan nèt genoeg om
je óp te knopen. Nou, toen ben ik d'r
op af gegaan
„U had beter een aanklacht kunnen in
dienen" sprak de officier vermanend.
„Dan was die telefoon waarschijnlijk
wel afgesneden. Maar nu bent u te ver
gegaan." En hij eiste met veel omhaal
van woorden negentig gulden boete of
tien dagen.
„Dat zijn dan dure biefstukjes" ver
zuchtte de slager.
De vorig jaar om deze tijd nog vrij op
timistische berichten over de ontstane
werkloosheid en opheffing van bedrij
ven, volgens welke dit slechts voor een
korte periode zou zijn en van niet te
grote omvang, zijn niet bewaarheid.
Sindsdien immers is het aantal opge
heven bedrijven met sprongen toegeno
men en vooral in de textiel veroorzaak
te dit weer enige duizenden werklozen.
In Limburg zullen door sluiting van
mijnen dit en volgende jaren ook nog
enkele duizenden mensen zonder het
hun vertrouwde werk komen.
Er wordt nu natuurlijk aandrang op de
regering uitgeoefend om maatregelen
tegen de voortschrijdende werkloosheid
te nemen. Stimulering van vestiging
van nieuwe bedrijven in de contreien
waar de meeste ontslagen vielen, be
vordering van de bouwactiviteit, enz.
Maar we menen, dat de regering in dit
opzicht thans niet zo heel veel kan
doen. De stimulering, die zij kan geven,
zal hoogstens wat lapwerk kunnen zijn,
waarvan hoogstens enkele honderden
werknemers profijt kunnen trekken.
We zijn in een situatie aangeland, waar
in het voor Nederlandse bedrijven in
bepaalde takken uiterst moeilijk is de
concurrentiestrijd vol te houden.
Het is al eerder opgemerkt, we zijn in
de afgelopen jaren bezig geweest de
kip met de gouden eieren te slachten.
Dat wilde men over het algemeen niet
erkennen. Maar de hoge belastingen
voor bedrijven en ondernemers, de ho
ge sociale lasten die er bij kwamen,
hebben menig bedrijf niet voldoende
mogelijkheid gelaten zich te modernise
ren, zowel ten aanzien van het produk-
tieproces als ten aanzien van de ver
koop i.c. het opbouwen van nieuwe
markten. De stijging van de lonen is
hierbij niet het ernstigste bezwaar ge
weest, want ook in andere landen ste
gen die kosten regelmatig.
Hoe meer E.E.G.-bepalingen de Euro
pese markt vrijer maken, hoe sterker
de concurrentie van andere landen zich
in ons eigen land liet gevoelen. Speci
aal op textielgebied is dit een grote rol
gaan spelen. Daarnaast werd ook de
concurrentie van Japan steeds sterker.
Vele Nederlandse textielbedrijven wa
ren echter niet in staat voldoende te
Burg. Grothestr. 36
Telefoon 3332.
ideaal op reis, geheel kreukvrij.
Bondskanselier Kiesinger is nu ook
voorzitter geworden van de C.D.U., de
Christendemocratische Unie. Dat heeft
niemand in of buiten de partij ver
baasd, want dat was van tevoren eigen
lijk al zo geregeld. Maar daarom is het
nog niet gewoon. In voorgaande jaren
zijn er voortdurend allerlei misselijke
veten ontstaan over de bezetting van
de voorzittersstoel.
Bij een gelegenheid kwam het zelfs zo
ver dat Erhard aanvankelijk die func
tie niet ambineerde, maar ijlings zijn
opinie herzag toen hij vernam dat dan
wel een lid van de Adenauergroep, men
mag wel zeggen zijn tegenstanders, ge
kozen zou worden.
En er is kift geweest of die twee zwa
re taken - kanselier en voorzitter -
wel te verenigen waren, wat dan min
der uit bezorgdheid voor de gezondheid
van de man geschiedde dan wel om
een opening te vinden om intern op
positie te gaan bedrijven.
Al die spektakels hebben de naam van
de C.D.U. geen goed gedaan, daarvoor
werd te veel vuile was te zeer publie
kelijk uitgehangen. En bovendien kon
den N.P.D. en dergelijke niet helemaal
fris-democratische groepen er zij bij
spinnen door de C.D.U. te wijzen als
een broeinest van intrige.
Zoals Kiesinger na zijn zeer schrale
verwelkoming als oud-N.S.D.A.P.'er op
de kanselierszetel kans heeft gezien de
Duitse politiek een beetje elan te ge
ven, zo schijnt hij nu ook zijn partij
een nieuw en beter image te geven.
Althans het begin is daarmee gemaakt,
hoewel er nog al wat wensen over blij
ven, zoals b.v. een modern partijpro
gramma, maar dat kan nog komen. Het
gaat er niet om dat dit zo goed is
voor de C.D.U., belangrijker is dat het
zo goed is voor de openheid en de zin
delijkheid van de Duitse democratie,
die daardoor minder kansen krijgt om
aangevreten te worden door semi-nazi-
organisaties - een gevaar dat weliswaar
door de publiciteit voor de N.D.P. wat
overdreven is, maar dat zeker niet te
verwaarlozen is.
investeren om het produktie-apparaat
zo te moderniseren en om te schakelen,
dat men de strijd kon volhouden.
Zo werden de laatste maanden ver
schillende niet meer lucratieve afde
lingen afgestoten en kwamen duizenden
mensen op straat te staan. De kip had
men in de goede jaren flink uitgemer
geld, maar de dood is er dan ook op
gevolgd.
Nu is Leiden dus in last. Nu gaat men
de regering verzoeken faciliteiten te
verlenen voor vestiging van nieuwe be
drijven, voor opvoering van mogelijk
heden in andere bedrijfstakken als de
bouwnijverheid.
Daarbij is echter (nog) geen eis tot ver
laging van de belastingen voor het be
drijfsleven. Want er is immers op alle
gebied zoveel geld nodig. De regering
zou, om aan alle noodzakelijkheden te
kunnen voldoen, liever belastingverho
gingen zien dan -verlagingen. Aan het
stimuleren van de werkgelegenheid
door belastingverlaging is men hier
kennelijk nog niet toe Zo vele jaren
is dit niet nodig geweest, kon men in
tegendeel steeds meer plukken van be
drijven, ondernemers en andere bur
gers, dat men zich nu maar moeilijk
kan instellen op een verlaging, die bo
vendien slechts na verloop van enige
tijd resultaten voor de werkgelegen
heid kan afwerpen.
En nog ziet men de situatie niet zo
erg zwaar in. Men vertrouwt er nog
altijd op, dat deze werkloosheid in Ne
derland slechts van korte duur zal zijn,
dat de conjunctuur zich zal herstellen
en de werkgelegenheid dan weer spoe
dig zal toenemen. We geloven er niet
in, dat dit het geval zal zijn.
Nederland is, mede door zijn zware be
lastingstelsel, op menig gebied achter
geraakt en dreigt nog verder achter te
raken. Dat schaadt onze concurrentie
positie steeds meer.
We wijzen wel om een vermeende ide
ologische, meer politieke reden, het ma
ken van duikboten voor Zuid-Afrika
af, hetgeen aan duizenden arbeiders
voor enkele jaren werk zou verschaf-
ren, maar we durven niet in de bin
nenlandse ideologie van belastinghef
fing te snijden.
Toch zou dit de beste remedie zijn.
Aanmelden aan ons kantoor Van Weedeetraat 29A, tussen 8.30-12.30 en
1.30-5.30 uur.
SCHRIKSLAAN 19
SOESTDIJK
TELEFOON 3990
Professor Walter Hallstein, dat heeft hij
zelf wel duidelijk gemaakt, gaat niet
uit vrije wil weg als topman van de
E.E.G., maar omdat de regering-Kle-
singer hem niet langer steunt.
Daardoor komt, in een voor Verenigd
Europa zeer belangrijk tijdsgewricht,
een nieuwe man aan het roer.
Het afscheid van Hallstein komt juist
op het moment, waarop de E.E.G,, Eu
ratom en de Europese Gemeenschap
voor Kolen en Staal in één lichaam
verenigd zullen worden. Het lag voor
de hand, dat Hallstein hiervan de lei
ding zou krijgen, en dat juist is de
oorzaak geweest van zijn val.
Hallstein was reeds lang een doorn in
het oog van De Gaulle. Die twee lijken
te veel op elkaar dan dat ze goed met
elkaar zouden kunnen opschieten, maar
hun opvattingen ten aanzien van de
vormgeving van Europa lopen zeer ver
uiteen.
De regering-Erhard heeft Hallstein ge
steund, de regering-Kiesinger, die ook
betere betrekkingen met Frankrijk wil
in de lijn van Adenauer, heeft die
steun teruggetrokken. Hallstein nam de
konsekwentie en trad af.
Europa der vaderlanden.
Het verdrag van Rome heeft tot doel
een Europa te scheppen, niet ongelijk
in vorm aan de Verenigde Staten van
Amerika, dat wil zegen een Verenigd
Europa met een gemeenschappelijk be
leid, ook staatkundig.
De Gaulle, die pas aan de macht kwam
nadat dit Verdrag tot stand was ge
komen, heeft steeds geprobeerd de
doelstelling om te buigen. Hij is voor
stander van het „Europa der Vader
landen" een vorm van samenwerking,
waarbij ieder land volkomen eigen
baas blijft. Dat klinkt aanlokkelijk,
maar ten eerste was zijn doel, dat
Frankrijk onder die landen de eerste
viool zou gaan spelen, en voorts is nu
al bewezen (vooral door de Franse ob
structie) hoe moeilijk hanteerbaar een
dergelijke constellatie is.
Hallstein was de verklaarde tegenstan
der van De Gaulle en daarbij nog een
voorstander van nauwe samenwerking
met Amerika. Hoe De Gaulle daarover
denkt, is o.a. door Frankrijks uittreden
uit de N.A.V.O. wel bewezen.
Topfunctie.
Nu bestond de mogelijkheid, dat Hall
stein, door de samenvoeging van de
drie Europese „blokken" E.E.G.Eura
tom en E.G.K.S., nog meer macht zou
krijgen en dit was voor De Gaulle on
verteerbaar.
Op weinig elegante wijze is Hallstein
aan de dijk gezet, maar het is de vraag
of met deze kromme stok toch nog
niet een rechte slag geslagen Is, door
dat hierdoor een beter klimaat is ge
schapen voor allerlei belangrijke be
sprekingen.
Engeland wil toelating tot de E.E.G.
en dat De Gaulle daaromtrent zacht-
zinneger is geworden, vindt wellicht
hierin zijn oorzaak, dat men in Enge
land méér voelt voor de conceptie-De
Gaulle dan voor de oorspronkelijke op
zet van het Verdrag van Rome.
In Engeland, en ook in andere landen,
bestaat de vrees dat Europa in de toe
komst zal worden geregeerd door een
Europese bureaucratie.
De ambtenarij in eigen land is overal
al probleem genoeg, de Europese amb
tenarij zou dit probleem nog eens zo
groot kunnen maken!
Half eL
Men heeft dus de principes, neerge
legd in het Verdrag van Rome, voor
lopig in de ijskast opgeborgen.
Dat betekent niet, dat ze daaruit nooit
meer te voorschijn zullen komen.
Het kon wel eens zijn, dat, wanneer
de samenwerking wat beter op gang
is gekomen doordat „het betere niet
langer de vijand is van het goede" men
mettertijd toch gaat inzien dat een bre
der en hechter samenwerking noodza
kelijk is. Momenteel is de tijd nog niet
rijp voor de verwerkelijking van Hall-
steins idealen en aangezien politiek de
kunst is van het haalbare neemt men
het halve ei, uit vrees dat er anders
niets overschiet dan een lege dop.
Frankrijk is bepaald niet tegen de
E.E.G. Het heeft er zelf het grootste
belang bij. Maar De Gaulle heeft er
zijn eigen ideeën over en hij kan die
doorzetten, omdat hij alléén het voor
het zeggen heeft. Al is het riskant, de
oude man is het Elysée opnieuw zijn
zin te geven, misschien komt thans toch
de zaak beter op gang.
Hoe weing Hallstein ook een dergelijk
einde van zijn loopbaan heeft verdiend,
wellicht is het nu tijd, dat er een ander
op de brug komt.
Tegen de vierde klasser „Utrecht" wordt
zondag 28 mei de eerste van een serie
nederlaagwedstrijden gespeeld door het
jubilerende „Soesterberg". De volgende
tegenstanders zijn: Saestum (Zeist) en
S.E.C. (Soest). Voorafgaande aan de
nederlaagwedstrijd, die om 14.30 uur
begint, worden veteranenmatches ge
speeld tussen Soesterberg en Candia
(Rhenen) en K.V.V.A. en B.D.C. Ook
dit veteranentoernooi wordt op de ko
mende dagen voortgezet.
Nog slechts één punt moet het tweede
twaalftal van K.V.O. behalen uit twee
wedstrijden, die gespeeld moeten wor
den tegen de grote rivaal Vinkeveen 1
op zaterdag 27 mei en tegen Argus 1.
Van Argus 2 werd met niet minder
dan 18-0 gewonnen en Huizen werd
met 3-0 geklopt. De pupillen moesten
zich met een tweede plaats tevreden
stellen, daar de Soester Meteoortjes
kampioen werden met slechts één punt
voorsprong op K.V.V.O. Wel wonnen
deze pupillen een toernooi in Amers
foort.
Voor zaterdag 27 mei staat er een in
teressant toernooi op het programma
van de G.U.K.B., dat op K.V.O.-terrein
zal gespeeld worden. Het betreft een
driekamp tussen de aspiranten en de ju
nioren van de G.U.K.B. en L.KB. en
de R.K.B. De allerbeste spelers en
speelsters in de leeftijd van 11 tot 14
jaar en junioren van 16 tot 17 jaar,
gekozen uit veertig verenigingen in de
provincie Utrecht zullen de wedstrijden
spelen, die van een goed gehalte belo
ven te worden. Het jaarlijkse korfbal-
toernooi voor de twaalftallen van de
Soesterbergse lagere scholen vindt za
terdag 3 juni plaats op het terrein aan
de Kampweg, ter gelegenheid van de
lustrumviering van de v.v. „Soester
berg", Van elke school zullen drie
twaalftallen aan dit toernooi deelne
men, dat om 9 uur begint in de vorm
van een halve competitie.
Voor
goede Hengelsportlectuur
natuurlijk weer naar:
Steenhoffstr. 15a, hoek Raadhuisstr.
Maandag j.1. werd in het St. Jozefge
bouw de jaarvergadering gehouden van
het Katholiek Vrouwengilde, afd. Soest
en Soest-Zuid.
Het bestuur onderging een wijziging
doordat de dames Spies en Pots aan de
beurt van aftreden waren en zich niet
herkiesbaar stelden. De dames Daatse-
laar en Niëns zullen, met algemene
stemmen, voortaan hun plaats in het
bestuur innemen.
De aftredende dames werden met een
bloemetje hartelijk bedankt voor al hun
arbeid. Ook mevrouw Schouten, die
met de z.g. „doopdoos" de Eng rond
gaat, waar de ooievaar nogal eens landt,
werd in de dankhulde betrokken.
De opwekkende woorden van kapelaan
Spit en de voorzitster mevr. Van Dijck,
zich toch vooral te bezinnen om de taak
en de plaats van een christenvrouw in
deze tijd, zijn hopelijk in vruchtbare
aarde gevallen. De opkomst was groot,
waaraan 't feit dat na de vergadering
bingo werd gespeeld, niet vreemd zal
zijn geweest.
Er waren aardige prijzen, zodat deze
jaarvergadering een bijzonder genoege-
lijk slot had.
REKENEN
Hakketakker is niet sterk in rekenen.
Maar hij zat toch wel even met z'n
ogen te knipperen toen hij in Het Va
derland las, dat 642 van de 64 afge
vaardigden bij de presidentsverkiezin
gen in Joegoslavië hun stem op Tito
uitbrachten.
SNELHEID
Volgens Kees Stip is snelheid een
macht die tegenwoordig voor de meest
machteloze sukkel binnen voetbereik
ligt.
MIDDEL
Engelands minister van buitenlandse
zaken pakte prinses Margriet om haar
middel. Het doel heiligt de middelen.
Maar het middel mag nooit doel wor
den, Brown.
VRAAG
Zijn modieuze mannen eigenlijk wel
heren? vraagt het nog altijd zeer Haag
se Vaderland. Zijn modieuze heren
eigenlijk wel mannen, Vaderland?
PERMANENT
Na instant-koffie en instant-pudding
brengt Japan een instant-permanent.
De behandeling duurt tien minuten, het
apparaatje kost 31 gulden en is kleiner
dan de meeste damestasjes. Maar het
meest merkwaardige vindt Hakketak
ker, dat zelfs deze instant-permanent
niet permanent is.
VERGEETACHTIG
Italiaanse reizigers hebben vorig jaar
12.629 voorwerpen in de treinen achter
gelaten. Daaronder was een doodshoofd.
Dat was zeker van een losbol?
APEN
Volgens de legende blijven de Engelsen
op de rots van Gibraltar zo lang de
apen er zijn. Volgens Kees Stip blijven
de apen op de rots zo lang de Engelsen
er zijn. Want de Spanjaarden houden
meer van stieren.
WONDER
Amsterdam had veel belangstelling voor
superstuntman David Berglas, die ge
blinddoekt z'n auto door de stad stuur
de. De (veelbesproken) Amsterdamse
politie heeft de zaak in onderzoek. Als
het een truc was, is er niets aan de
hand. Als het een wonder was, gaat hij
op de bon.
Begin dit jaar werd een mens ingevro
ren, met het doel hem eens weer tot
leven te wekken.
Dat de dood eenmaal wetenschappelijk
overwonnen zal kunnen worden is zelfs
in deze eeuw een gewaagde uitspraak,
maar dat we het leven van de mens
met honderden, misschien zelfs duizen
den jaren zullen kunnen verlengen,
daarvan is men heden te dage over
tuigd.
Absolute nulpunt
Reeds lange tijd stellen geleerden be
lang in de verschijnselen die optreden
wanneer materie in een ruimte wordt
gebracht waar éen temperatuur van om
en nabij het absolute nulpunt (dat is
273 graden Clecius) heerst. Het bleek
dat de normale trillingen van atomen
dan teruggebracht worden tot praktisch
nihil. Alle normale activiteiten, ook
chemische, stoppen, en de natuurlijke
processen zijn als het ware tot stilstand
gekomen.
Nu is het absolute nulpunt, precies
-273° C, niet te verwezenlijken, maar
men kan er wel tot op enkele hon
derdsten graden bijkomen. Met deze
wetenschap worden onder meer de ijs
kasten en koelkasten ontwikkeld, waar
een lage temperatuur immers zorgt voor
voorkomen van bederf, gedurende een
langere periode dan normaal.
Experimenten met organen van proef
dieren en later ook mensen brachten
aan het licht dat deze, wanneer ze zeer
sterk afgekoeld werden, praktisch on
veranderd bewaard konden blijven.
Ziekten
Dat was het begin van een nieuwe tak
van wetenschap, het invriezen van men
sen! De eerst en onmiddellijke waar
de springt in het oog, want het zou
zeer wenselijk zijn als men mensen die
aan bepaalde nu nog ongeneselijke ziek
ten lijden, zolang kon invriezen tot de
wetenschap de juiste geneeswijze voor
hun geval had gevonden.
Wanneer men deze patiënten, die zolang
„opgeslagen" zouden liggen in z.g. vries-
banken, dan weer zou wekken, zou men
vele menslevens die nu verloren gaan,
kunnen redden. Vele moeilijkheden om
de juiste wijze van bevriezen, snel of
langzaam en juiste temperatuur te vin
den, zijn nu grotendeels opgelost. Voor
al de wijze van invriezen, al of niet
met beschermende, van te voren inge
spoten stoffen, heeft veel hoqfdbrekens
gekost.
Bij een snelle bevriezingsmethode tra
den niet onbelangrijke beschadigingen
in de hersenen op, die fataal zouden
kunnen worden. Toch bleek ook dit niet
zo onoverkomelijk, want men mag aan
nemen dat de wetenschap in het wille
keurig aantal jaren dat men de bevrie
zing in stand houdt zo ver zal vorde
ren, dat ook voor deze beschadigingen
het geneesmiddel is gevonden.
Bevroren doden.
Toch zullen ook reeds gestorven men
sen worden ingevoren in de toekomst.
En dat is niet zo verwonderlijk, want
reeds overleden mensen kunnen dan
mogelijk tot leven worden gewekt. Het
beste voorbeeld daarvan vindt men nu
al op de operatietafel van ziekenhuizen,
waar patiënten soms gedurende ver
scheidene minuten „klinisch" dood zijn
(d.w.z. er is geen ademhaling meer en
de hartslag is opgehouden), maar weer
tot leven komen en kunstmatige adem
haling, elektrische prikkels in de hart
streek en bepaalde massages worden
toegepast.
Ook kent men het verschijnsel van de
schijndood, die dezelfde symptomen
kent, terwijl deze patiënten later weer
tot leven komen. Het is dus niet te ge
waagd te veronderstellen dat men in de
jaren die na het invriezen komen, ook
hier steeds grotere vorderingen gaat
Verjonging
Naast deze nieuwe techniek zijn er an
dere ontwikkeld in de medische weten
schap, waardoor het mogelijk is ge
worden vele organen te vervangen of
te herstellen. Men experimenteert hier
mede nog volop, maar het staat nu al
vast, dat men binnen enkele tientallen
jaren kans zal zien alle menselijke vi
tale organen als hart, longen, nieren,
lever en milt te vervangen door kunst
matige van even sterke of betere kwa
liteit, terwijl er ook wel organen van
dieren met succes werden overgeplant
in menselijk weefsel.
Wanneer men in onze dagen met het
invriezen van oude, zieke of pas ge
storven mensen een aanvang maakt, zal
men hen misschien over een halve
eeuw, of twee of meer eeuwen wek
ken, hen nieuwe organen geven en hen
in staat stellen opnieuw aan het kost
baarste bezit dat wij kennen, het leven
een langer leven moet geven, zelfs wan
neer er sprake is van onbekende en
nog onwennige methoden. Tenslotte doet
de moderne wetenschap al niet anders
dan trachten het leven van mensen te
verlengen. En wanneer men in de vori
ge eeuw mensen had kunnen invriezen
die aan tuberculose leden, en men had
die nu kunnen ontdooien, dan zouden
ze thans kunnen herstellen en verder
kunnen leven.
Tn ieder geval is het een onomstotelijk
feit dat men de mens alle kansen op
zal hen ongemerkt gepasseerd zijn,
maken, die deze verschijnsele.i de baas
worden.
want ze zullen slapen, tot een arts uit
toekomstige dagen hen wekt. Het zal
hen voorkomen of ze slechts even inge
dut zijn.
Zij zullen wakker worden, en de tija
deel te nemen.
In Genève wordt nog alsmaar gepoogd
een verdrag te construeren tegen de
verspreiding van kernwapens - het zo
genaamde non-profileratieverdrag. De
kansen dat daar nog iets van komt
worden steeds kleiner. Het aanvanke
lijke voorstel stuitte al op veel verzet,
dat de V.S. en de Sowjet-Unie samen
niet hebben kunnen wegvagen door
met een nieuwe versie te komen.
Duitsland heeft geprotesteerd dat er
met twee maten gemeten zou worden
bij de inspectie: het vreesde dat de
vruchten van ook vreedzaam speur
werk door de inspecteurs overgebriefd
kon worden naar hun eigen landen. En
voor landen als India was een groot
bezwaar dat hun goede daad om af te
zien van kernwapens niet beloond zou
worden met een veiligheidsgarantie.
Dan was er nog een - vooral door Bra
zilië vertolkt - bezwaar dat de niet-
nucleaire ondertekenaars zichzelf zou
den veroordelen tot een eeuwig achter
gebleven gebied op het stuk van tech
nische kennis op een zeer uitgebreid
terrein van activiteiten die met kern
splitsing van doen hebben.
Algemeen was trouwens een klacht dat
het zo weinig zinvol is als een aantal
kleine landen zich verplichten af te
zien van kernwapens wanneer de gro
ten niets doen om hun enorme en ge
vaarlijke voorraad niet een beetje uit
te dunnen. Integendeel: V.S. en U.S.S.R.
gaan nijver voort met het ontwikkelen
van nieuwe nucleaire wapens.
En dan is er nog het feit dat twee
kernmogendheden, Frankrijk en China,
er niet over peinzen mee te doen. Tot
dusver is dit zo'n bolwerk van bezwa
ren gebleken, die vaak onweerlegbaar
redelijk zijn, dat de twee initiatiefne
mers voor het non-proliferatieverdrag
geen kans hebben gezien er een mouw
aan te passen. De kansen dat het als-
no" gebeuren zal worden ook steeds
kleiner: het zit er eenvoudig niet in.
Het is mooi dat de moed niet opgege
ven wordt en men doorpraat. Het on
derwerp is er belangrijk genoeg voor.
Maar nuchter gesproken kan men in
Genève wel ophouden met praten: er
is geen kijk op succes.
