ISRAËL
RECHT OP HET BELOOFDE LAND
Officiële
mededelingen
MAATREGELEN BIJ WINDHOZEN
ONDERSCHEIDING
VOOR
DS. NIEMÖLLER
DE
HUURVERHOGING
JOEGO-SLAVIë
TUSSEN OOST EN WEST
U KUNT NIET
ALLES WETEN!
DE GAULLE...
ARBITER MUNDI
PARTICULIERE
REKENING-COURANT
Coop. Raiffeisenbank
Soest.
kosteloze
rekening-courant
Parkeerverbod
Wederopbouwwet
Wervelstormschade kan worden beperkt
K.N.M.I. hield er geen
rekening mee
25.000 Russische Roebels
beloning voor
weerspannigheid
Kale huur, vrije huren,
7Vt,10 en 15%
10
In onze collectie
BRILMONTUREN
Fa. D. F. VOIGT
DINSDAG 1 TUDI 196T
BU de beoordeling van de situatie in het conflict tussen Israël en de Arabische
wereld is er een complex van factoren, dat de meesten onzer zonder meer partij
doet kiezen voor de joodse staat.
De ongenuanceerde haatcampagne van de Arabieren, de afwijzing van ieder com
promis, draagt er niet toe by, het Arabische standpunt te doen waarderen.
Toch zit er ook in hun verontwaardiging een element van recht!
Een Arabische leidsman heeft gezegd:
„Het westen heeft de Arabische wereld
opgeknapt met zijn eigen slechte gewe
ten ten aanzien van de joden".
Daar zit iets in. Wanneer de joden in
Europa niet zo waren vervolgd, was de
drang naar een „nationaal tehuis" en
een eigen staat niet zo sterk geweest.
Vooral de uitroeiingscampagne van het
nationaal-socialisme heeft de overblij-
venden naar Israël gedreven.
Het oude Israël, de joodse staat van
voorheen, is reeds in het begin onzer
jaartelling verdwenen toen de Romei
nen 70 jaar na Christus Jeruzalem met
de grond gelijk maakten en de puinho
pen met zout bestrooiden.
Engeland zigzagt
Sinds die tijd hebben afwisselend Egyp-
tenaren, kruisvaarders en Turken er ge
heerst. Met name onder het Turkse be
wind is het land verkommerd. De Ara
bische wereld heeft eeuwenlang het pa
troon gekend van een dunne bovenlaag
van schatrijken en een zeer brede on
derlaag van ongeletterde armen.
De Engelse politiek is grotendeels aan
sprakelijk voor de narigheid, want die
was uitermate dubbelzinnig. Zij beloofde
de joden in 1917 (Balfour-declaratie) een
nationaal tehuis en bevorderde tegelijk
het Arabische nationalisme. Het zijn de
Britten geweest, die hebben geholpen,
Jordanië tot een militaire bedreiging
voor Israël te maken.
Na Wereldoorlog II was er geen houden
meer aan; de overgebleven joden
stroomden Palestina binnen en het wa
ren de Britten, die probeerden hen er
uit te houden. Toen ze tenslotte be
stookt werden door Arabieren en joden
beiden, gaven ze het op en trokken zich
uit hun „mandaadgebied" terug. Toen
greep Ben Goerion zijn kans en procla
meerde de staat Israël.
Antisemitisme?
Het merkwaardige is, dat het mohamme
danisme veel minder intolerant tegen
over de joden geweest is dan het chris
tendom. Tal van joden hebben eeuwen
lang tussen de mohammedanen geleefd.
Maar toen Israël zich vestigde op de
bodem, die de Arabieren als hun eigen
dom beschouwden, ontstond ook de jo
denhaat, als gevolg waarvan nog meer
joden uit het Midden-Oosten naar Israël
trokken.
Tegelijk liet men de vluchtelingen, die
door de diverse gewapende conflicten
van huis en haard waren verdreven,
bijna twintig jaren een uitzichtloos le
ven leiden in kampen, om de haat le
vendig te houden, om duidelijk te maken
dat men Israëls recht niet erkende.
Ondanks alle politieke tegenstellingen
vinden de Arabieren elkaar in dit op
zicht in een meer religieuze dan poli
tieke solidariteit.
Vulkaan biyft
Daarom is de zaak met het staken van
het vuren niet uit.
De problemen zijn niet opgelost nu de
dreiging voor Israël weer eens verdwe
nen is.
Zolang de omringende Arabische staten
het bestaansrecht van Israël niet wen
sen te erkennen blijft men leven op een
vulkaan.
De sociale en economische verhoudingen
(of liever gezegd wantoestanden) in deze
staten dragen daartoe bij.
De dunne bovenlaag wil de macht be
houden en gebruikt de haatcampagne
tegen Israël als bliksemafleider voor het
ongeletterde volk.
Groot is het wantrouwen in de westerse
mogendheden, die te veel boter op het
hoofd hebben. Rusland heeft getracht
daarvan te profiteren, maar op het ver
keerde paard (Nasser) gewed.
Zwaarden tot sikkels
Er is maar één mogelijkheid om daar
mettertijd een normale situatie te krij
gen.
De grote mogendheden zullen, inplaats
van het Nabije Oosten te zien als een
schaakbord voor hun politiek spel, het
moeten gaan zien als een wildernis, die
zij tezamen tot bloei moeten brengen.
Niets bevordert de vrede meer dan dat
deze scherpe tegenstellingen tussen arm
en rijk, tussen overvloed en ellende ver
dwijnen. Inderdaad zullen „de zwaarden
moeten worden omgesmeed tot sikkels".
En dan zullen wellicht staatslieden, uit
ander hout gesneden dan Nasser, hun
kans krijgen, zoals de gematigde Bour-
guiba van Tunesië, zoals koning Hoes
sein, die hoewel meegesleept in het
avontuur, bepaald niet een der meest
agressieve leiders is geweest.
De grootste opgave wacht nog: het win
nen van de vrede.
Open een
bij de
Door de steeds grotere toe
name van de uitbetaling der
salarissen per giro, stelt de
Raiffeisenbank U in de ge
legenheid een
te openen, waarop alle be
taling verricht kunnen wor
den.
Kantoren:
Kerkplein 9,
Soesterbergsestraat 14 en
Koninginnelaan, naast nr. 38.
Burgemeester en wethouders van Soest;
gelet op het bepaalde in artikel 133
van het Reglement Verkeersregels en
-tekens; maken bekend, dat hun colle
ge heeft besloten op het gedeelte van
de Molenstraat gelegen tussen de Soes-
terengweg en het perceel Molenstraat
86 door plaatsing van borden 49 van
bijlage II van het Reglement Verkeers
regels en - tekens het parkeren aan
beide zijden van dit weggedeelte, te
verbieden.
Van dit besluit staat voor iedere be
langhebbende beroep open tot het einde
van een termijn van dertig dagen na
heden.
Het adres van het beroepschrift wordt
gericht aan Hare Majesteit de Konin
gin doch ingediend bij de commissaris
der Koningin van deze provincie te
Utrecht, die een bewijs van ontvangst
geeft.
Het besluit is in afschrift toegezonden
aan de desbetreffende hoofdingenieur-
directeur van de Rijkswaterstaat, de
Koninklijke Nederlandse Toeristenbond
A.N.W.B., de Koninklijke Automobiel
club, de Koninklijke Nederlandse Mo
torrijdersvereniging en aan gedeputeer
de staten van deze provincie.
Soest, 4 juli 1967.
Burgemeester en wethouders van Soest
maken bekend, dat zij voornemens zijn
om aan J. Koelman, Steenhoffstraat 61,
Soest, op zijn daartoe gedaan verzoek
op grond van het bepaalde in artikel
20 van de Wederopbouwwet, vergun
ning te verlenen voor het bouwen van
een woonhuis met garage op het per
ceel, gelegen aan het Kerkpad Z.Z.,
kadastraal bekend gemeente, sectie A,
nummer 3276 zulks in afwijking van
het bestemmingsplan „Rijksweg".
Alvorens een definitieve beslissing te
nemen stellen zij belanghebbenden in
de gelegenheid om binnen een termijn
van één week na de dagtekening van
deze bekendmaking hun eventuele be
zwaren schriftelijk bij hen in te dienen.
De op de bouwaanvrage betrekking
hebbende stukken liggen gedurende die
zelfde termijn ter gemeentesecretarie
ter inzage.
Soest, 4 juli 1967.
De windhoos, die kortgeleden met een enkele veeg door Frankryk, België
Brabant en Betuwe in een kaarsrechte lyn de bewoonde wyken op zyn weg
teisterde, is in ons land gelukkig een zeldzame verschyning. En als er eens een
kleinere slurf door het land zoog, bleven vaak de woonkernen onberoerd en
sneuvelden er slechts bomen, hekken en hooibergen.
Men kan een windhoos reeds van grote afstand zien aankomen als een kronke
lende zwarte slurf die van een donker dreigende lucht tot op de grond reikt. Er
is dus geen sprake van een windstoot, die de bomen omknakt of de dakpannen
wegblaast door de enorme snelheid. De slurf zelf verplaatst zich naar verhouding
zelfs betrekkeiyk langzaam. Deze deed byna een dag over 300 a 350 km.
Dit heeft de vraag doen ryzen, of de baan van de hoos niet tevoren kan worden
voorspeld, zeker op de lange afstand als nu tussen Frans Vlaanderen en ons
land. Voorts zyn er allerlei mogeiykheden om de bevolking te waarschuwen, de
schade te beperken en zelfs om de kracht van een hoos te verminderen.
Juist omdat de ramp zich op een zon
dagmiddag voltrok, moest de voorlich
ting het laten afweten. Instanties die
maatregelen hadden kunnen nemen, wa
ren daar niet op voorbereid. Bovendien
zaten de meeste mensen die in actie
hadden moeten komen om hun eigen
dommen te beschermen, niet thuis doch
De alom-bekende, nu emeritus-predi
kant, ds. Martin Niemöller, 75 jaar oud,
doet weer van zich spreken. Op regel
matig terugkerende tijdstippen komt
deze oud-predikant voor het wereld
voetlicht. Dat begon al tijdens de eerste
wereldoorlog. Martin Niemöller was toen
aanvankelijk luitenant ter zee der kei
zerlijke Duitse marine en duikbootcom
mandant. In 1916 werd hij door keizer
Wilhelm II onderscheiden met het IJze
ren Kruis der 1ste klase en later tot
kapitein-luitenant ter zee bevorderd.
Na de val van de monarchie in Duits
land nam Niemöller ontslag als marine
officier, ging theologie studeren om en
kele jaren later tot evangelisch-luthers
predikant, eerst in Berlijn Dahlem en
later in de deelstaat Hessen te worden
benoemd. Hij werd vooral beïnvloed
door de geleerde Karl Barth en door de
zogenaamde dialectische theologen.
Conflicten
Tijdens nazi-Duitsland liet hij zich in
tal van toespraken en bij allerlei gele
genheden horen. Daardoor weten wij dat
hij een felle tegenstander was van het
aan de macht zijnde nationaal-socialisme
en deswege van 1937 tot april 1945 in
gevangenschap vertoefde. Na de ineen
storting van het Derde Rijk dook hij
weer op en nam zitting in diverse ker
kelijke en politiek-links gerichte organi
saties .waaronder de Westduitse organi
satie der radicaal-pacifisten.
Van dominee Niemöller is bekend, dat
hij zo ongeveer met alle overheidsin
stanties in zijn land, en die daarbuiten,
overhoop ligt. Van de Westduitse bonds
republiek als zelfstandige staat wil hij
niets weten. Hij is ondermeer de me
ning toegedaan dat West-Duitsland als
staat in Washington werd geboren en
in Rome werd opgetuigd.
In 1950 werd dominee Martin Niemöl
ler door Albert Schweitzer aan de re
gering in Bonn voorgedragen om te wor
den onderscheiden met het Westduitse
kruis van verdienste, doch de bonds
president in die dagen, prof. dr. Theodor
Heusz, weigerde resoluut deze voor
dracht goed te keuren en dominee Nie
möller bleef ongeridderd.
Rode dank
Dit jaar is hem evenwel de Russische
Lenin-vredesprijs toegekend. De plech
tigheid had plaats kort nadat dominee
Niemöller na een reis van drie weken
door de Sowjet-Unie aan de Brentano-
straat 3 in zijn woonplaats Wiesbaden
was teruggekeerd.
In de late avonduren van de 22ste april,
het was bijna middernacht, verscheen de
Russische gezant Semjon Zarapkin aan
de villa van de oude dominee in Wies-
baden en deelde hem persoonlijk het
grote nieuws mee. Met de zogenaamde
Lenin-vredesprijs wilde de Russische re
gering Niemöller haar dank betuigen
voor al datgene wat hij in het belang
van de vrede had verricht. Enkele da
gen later stond een soortgelijke mede
deling in de Russische bladen. Aan de
emeritus predikant werd, gelijk met de
ze onderscheiding, een bedrag van 25.000
Russische roebels ter hand gesteld.
De Lenin-vredesprijs voorheen inter
nationale Stalinprijs geheten werd in
1949 door de Russische regering inge
steld en kan als de communistische te
genvoeter van no Nobelprijs voor de
vrede worden beschouwd.
brachten ze de zondagmiddag elders
door.
Wel hadden de meteorogische instituten
van Frankrijk en België noodseinen
kunnen geven naar het verder noorde
lijk gelegen Nederland, maar op het
K.N.M.I. in De Bilt is men er zich zeer
goed van bewust, dat de weerstations te
weinig rekening houden met dit soort
storingen.
„Als er weerkundig gesproken kans is
op een windhoos, kun je in 99,9 van de
100 gevallen beter voorspellen dat hij
niet komt, dan wel", aldus iemand van
de weerdienst, „want een windhoos is in
ons land een uitermate zeldzaam ver
schijnsel en zelfs al ontstaat er wel eens
eentje, dan nog raakt de slurf niet altijd
de grond. Dat is nu in dit geval ook
zichtbaar. We weten nog niet eens zeker,
of het wel de zelfde hoos is geweest die
in Frankrijk optrad, maar zelfs al is dat
het geval geweest, dan heeft hij toch
hele streken overgeslagen doordat hij er
hoog overheen ging."
Indien de Franse en Belgische weersta
tions wel een waarschuwing hadden
doorgegeven en er een alarmering was
uitgezonden via de radio en de televisie
(zondagmiddaguitzending), had een aan
tal personen nog wel enige voorzorgen
kunnen nemen.
Wel apparatuur
Een prachtig waarschuwingsnet, dat
voor het meten van straling en fall-out
in de ucht in ons land is aangelegd,
bleef ongebruikt omdat het niet bemand
is. De meetposten en de verbindings-
posten zullen alleen functioneren bij
dreigend oorlogsgevaar. Het is onbetaal
baar dit 365 dagen en nachten paraat te
houden.
Een aantal weerstations langs de ver
moedelijke route is ook niet dag en
nacht bemand. Op sommige plaatsen
worden slechts een enkele keer per dag
waarnemingen verricht en aan het
hoofdstation (De Bilt in Nederland en
Ukkel in België) doorgegeven. Verschei
dene geven slechts eens per week hun
bevindingen door. Het zal t.z.t. nog
moeten blijken of deze kleine posten wel
iets van de hoos bemerkt hebben.
In Europa bestaat geen dienst met vast
personeel als in Amerika, welke tot taak
heeft geregeld de wervelstormen te ob
serveren en alle maatregelen te nemen
om de loop hiervan te bepalen en de
bevolking te alarmeren. Zo'n kostbaar
instituut zou hier weinig te doen heb
ben. Voor de kleine, plaatselijke hoosjes
in ons werelddeel komt elke actie trou
wens in de regel te laat.
Ten aanval
Een andere mogelijkheid is in de Ver.
Staten in studie. Daar heeft de meteoro
loog dr. Riehl enkele procédé's ontwik
keld om wervelstormen in hun kracht
aan te tasten.
De grote en verwoestende energie van
een typhoon ontstaat door een sterke
luchtdrukvermindering. Doordat in het
centrum de vochtigheid van de lucht
tot neerslag condenseert, waarbij warm
te vrijkomt ,en door toestroming van
warme vochtige lucht uit de randen. De
lucht in het wervelcentrum stijgt snel
op en de draaiende beweging wordt als
maar sneller. De verwoestende kracht
van de slurf wordt dus uitgeoefend door
de zuigkracht.
Men kan nu proberen de condensatie
eerder en over grotere gebieden te be
vorderen, zodat de concentratie van de
warme vochtige lucht wordt voorkomen.
Dit is in de praktijk moeilijk te verwe
zenlijken, daarom heeft dr. Riehl zelf
meer vertrouwen in een andere moge
lijkheid.
Kracht ontnemen
Volgens deze geleerde kan een wervel
storm bij zijn ontstaan al worden „uit
gehongerd". Het komt er maar op aan
vóór het gevormde front een „bescher
mende deken" uit te spreiden welke
warme lucht en vocht verhinderen op
te stijgen. Dit kan met verdamping rem
mende chemicaliën worden bereikt.
De verschrikkelijke typhoons die gere
geld de eilanden van Midden-Amerika
en de kusten van Mexico en de V.S.
teisteren, ontstaan boven de oceaan en
leggen een lange weg over zee af. In
dat geval ls het mogelijk een onschuldig
dun olielaagje over een grote opper
vlakte van de zee te verspreiden, zodat
van de zeespiegel nauwelijks meer
warmte en waterdamp kunnen opstijgen.
Daardoor blijft de lucht die naar het
wervelcentrum toestroomt relatief koel
en droog. Deze lucht stijgt dan niet zo
snel meer op. De snelheid van de toe
stromende lucht neemt af.
Voor dit „uithongeringsproces" is slechts
een kleine hoeveelheid olie of chemica
liën nodig, nl. ongeveer 100 m3, hetgeen
met moderne vliegtuigen op de ver
wachte baan kan worden uitgestrooid.
Het is nu maar de vraag, of deze Ame
rikaanse aanpak ook voor de Europese
wervelwind bruikbaar zou zijn te ma
ken. Voor de enkele hardnekkig voort-
zuigende windhoos in ons winderig
landje zou de bestrijding praktisch on
uitvoerbaar zijn.
Resteert een beter alarmeringssysteem
door internationale samenwerking en
daardoor tijdige waarschuwing van de
bevolking.
Als gevolg van het ontbreken van een
vouwblad over de huurverhoging per
1 juli 1967, worden de postkantoren, de
huuradviescommissies en de redacties
van ons blad overstelpt met verzoeken
om Inlichtingen.
Het blijkt nog niet iedereen helemaal
duidelijk te zijn, hoe de jongste huur
verhoging moet worden berekend.
Daarom geven wij hier een beknopte
uiteenzetting.
Bouwjaar doorslaggevend
Voor het berekenen van de huurverho
ging moet de thans geldende huur wor
den teruggebracht tot de „kale huur".
Dat wil zeggen, dat allerlei bijkomende
lasten als water ,gas en licht, stoffering,
meubilering en pension, maar ook elke
.omslag voor gemeenschappelijk gebruik
van traploper, schoonmaakkosten, cen
trale antenne, lift, telefoon, glazenwas
ser enz. eerst moeten worden afgetrok
ken.
Ten aanzien van bedrijfspanden, waar
onder ook te rekenen de winkels met
woning, geldt een afzonderlijke rege
ling. Voor de woningen is het bouw
jaar doorslaggevend. Van officieel „on
bewoonbaar" verklaarde woningen mag
de huur ook dit keer niet worden op
getrokken.
Nieuwe panden
In principe wordt de huur niet ver
hoogd van die panden, welke zijn ge
bouwd na 1 januari 1961. Op deze re
gel zijn echter de volgende uitzonde
ringen gemaakt:
a. woningen gebouwd met steun van
het rijk wegens geleden oorlogsscha
de (de zg. herbouwpanden) vallen
wel onder de verhoging met 10 °/o;
b. woningwetwoningen gebouwd met
steun van het rijk volgens de Be
schikking bijdragen woningwetbouw
1950 zijn alleen onderworpen aan de
huurverhoging van 10 indien de
huurprijs ook vorig maal bij alge
mene wet werd verhoogd;
c. een aantal woningen gebouwd met
rijkssubsidie volgens de Premiebe
schikking woningbouw 1957 of 1958,
waarvan de huurprijs reeds eerder
volgens de wet is verhoogd, vallen
wel onder deze huurverhoging van
10 de overige dus niet;
d. woningen gebouwd met rijkssubsi
die volgens de Premie- en bijdrage-
beschikking woningbouw 1960 zijn
niet onderworpen aan huurverho
ging, tenzij de subsidie is toegekend
tussen 1 april 1960 en 1 april 1964.
Voor deze groep geldt een huurver
hoging van 10
e. voor alle woningen die na 1 januari
1961 in de vrije sector zijn gebouwd,
kan de huur vrij tussen huurder en
verhuurder worden overeengekomen.
Huurders van deze woningen behoe
ven dus ook niet zonder meer een
huurverhoging te accepteren.
Naoorlogse
Voor de oudere na-oorlogse huizen ge
bouwd tussen 5 mei 1945 en 1 januari
1961 geldt in het algemeen een huur
verhoging van 10
Uitgezonderd zijn de zg. noodwoningen
en de huizen die gebouwd zijn in de
vrije sector. Noodwoningen mogen niet
in de huur worden verhoogd en van de
laatste groep kunnen huurder en ver
huurder zelf de huurprijs overeen ko
men. Ook voor deze huurders geldt dus,
dat zij niet automatisch meer behoe
ven te gaan betalen.
Vooroorlogse
Van de woningen die gebouwd zijn tus
sen 1 januari 1921 en 5 mei 1945 en
waarvan de huurprijs op 31 december
1965 lager was dan 70,— per maand
in de eerste en tweede gemeenteklasse,
wordt de huur met 7l/0 verhoogd.
Woningen uit deze groep die op 31 de
cember 1965 in genoemde gemeente
klassen van ƒ70,— tot ƒ125,— aan huur
deden, vallen onder de verhoging van
10 °/o.
Voor de woningen uit genoemde jaren
waarvan de huurprijs op 31 december
1965 in de eerste en tweede gemeente
klasse boven de 125,— lag, komt de
verhoging op 15
Oudere huizen.
Voor panden gebouwd vóór 1921 buiten
Amsterdam, Den Haag en Rotterdam,
waarvan de huurprijs op 31 december
1965 in de eerste en tweede gemeente
klasse ten minste 70,—^ per maand
bedroeg, geldt een huurverhoging van
Voor de overige vóór 1921 gebouwde
woningen, dat zijn dus de huizen waar
van de huurprijs op 31 december 1965
lager lag dan 70,per maand, mag
de huur volgens deze wet niet worden
verhoogd.
Onderhuur.
Pas na de berekening van de verhoog
de kale huurprijs mogen de andere
bestanddelen van de huurprijs weer bij
het bedrag worden gevoegd.
Kamerbewoners en in het algemeen
onderhuurders dienen er op te letten,
dat het door hen betaalde bedrag niet
zonder meer met 10 wordt opgetrok
ken. Ook al valt de betrokken woning
onder de bepalingen van deze wet, dan
nog moet een evt. verhoging in ver
houding staan tot het door hen ge
bruikte deel van het huis en de wer
kelijke verhoging van de huur voor de
totale woning. Iemand die zelf honderd
gulden per maand aan de eigenaar ver
schuldigd is en slechts 10,per
maand meer gaat betalen, mag een ka-
ls er zeker een naar uw feeus
Burgem. Grothestraat 30
Erkend ziekenfondsleverancier
merbewoner die ƒ50,— kale huur per
maand voldoet, geen ƒ5,— huurverho
ging berekenen. Er zijn nl. in dat huis
misschien wel vijf of zes kamers en het
tientje huurverhoging moet redelijker
wijs gedeeld worden door het aantal
aanwezige kamers. Per kamerbewoner
mag dan hoogstens ƒ2. worden door
berekend!
Toen heel de Balkan nog slaafs meedraafde achter de kar van Stalin was het
Joegoslavië's Tito, die de ketenen afschudde onder het motto: Joegoslavië eerst.
Ondanks banvloeken en herhaalde pogingen hem te likwideren ging Tito zyn weg
en smaakte de voldoening, dat de Russen zelf naar Beograd (Belgrado) kwamen
om weer aan te pappen met de grondleger van het „Titoïsme jaren lang in
communistische kringen een nooit genoeg te verafschuwen kettery!
Men zou hier en daar in het land van
Tito bijna vergeten, dat men vertoefde
in een communistische staat. Hoog boven
de zich snel uitbreidende havenstad Du-
brovik prijkt op de berg een kolossaal
kruis. De kerken worden druk bezocht,
en niet alleen door oude mannen en
vrouwen. In de winkels liggen Ame
rikaanse boeken te koop, zowel als Ame
rikaanse kranten.
Het land is een federatie van een aantal
republieken en er worden verschillende
talen gesproken. Montenegrijnen, Bos-
niërs, Kroaten, Serven, Slovenen, rooms
en grieks-katholieken en mohammeda
nen, die in het verleden elkaar naar de
keel vlogen of probeerden ten koste van
anderen de baas te spelen, zijn onder de
vaderlijke, maar strenge hand van Tito
in één staat verenigd. Van die streng
heid merkt men overigens niet zo veel.
Men kan zich hier heel veel veroorloven,
zolang men niet openlijk en rechtdraads
tegen het regime ingaat.
Eigen bezit
Er is zeer veel ruimte gelaten voor het
particulier initiatief in de midden-sector,
het kleinbedrijf en de dienstverlening.
Er verrijzen vele flats en bungalows,
even lelijk als modern. Het aantal auto's
is in vergelijking tot het westen gering,
maar talrijker dan in andere Balkan-
staten.
In de grote bedrijven hebben de arbei
ders via de bedrijfsraad inspraak. Maar
ze moeten zichzelf kunnen bedruipen en
mogen daarbij soms heel onorthodox-
communistische wegen gaan. Als de
werkers het bedrijf als melkkoetje zien,
zullen ze merken, dat ze de kip met de
gouden eieren aan het slachten zijn.
Bijzondere aandacht wordt verleend aan
het vreemdelingenverkeer en de hier
vertoevende vakantieganger vindt veel
modern comfort, waarbij hij nog 10%
korting krijgt in de moderne, goed in
gerichte staatswinkels, op alles wat hij
met vreemde valuta betaalt. In een land,
zo vol traditie en historie, wordt grote
zorg besteed aan het instandhouden van
historische monumenten en gebruiken.
Werken om te leven
Door die dosering van eigen initatief
(en bezitsvorming) en staatsexploitatie
ontkomt Joegoslavië grotendeels aan de
nadelen, die andere Balkanlanden van
„het systeem" ondervinden.
Weliswaar geldt ook hier, dat er 's mid
dags niet gewerkt wordt. Men leeft hier
niet om te werken, maar werkt om te
leven, en daartoe moet men de tijd heb
ben. Het is geen uitzondering, wanneer
men in een dorp des middags het groot
ste deel van de mannelijke bevolking
ziet lanterfanten of gezellig wat kletsen
in een café. Maar hier en daar wordt
ook wel tot in de nacht doorgewerkt en
de winkels zijn nog laat open.
De meest opvallende (en uit de toon
vallende) groep vormen de rondtrekken
de zigeuners, in lompen gekleed, altijd
onbeschaamd bedelend, soms langs de
wegen trekkend met een ezeltje, waarop
al hun have geladen is, soms langs de
weg kamperend onder een stuk zeildoek.
Men krijgt de indruk, dat de rest van de
bevolking zich een beetje voor hen ge
neert omdat ze het „image" van de staat
schaden. Maar pittoresk zijn ze wel.
Rust infecteert
Joegoslavië richt zich op het westen en
leert van het westen, maar bewaart in
vele opzichten een eigen stijl en traditie.
Men jaagt en jacht er veel minder, de
jongeren gedragen zich niet uitdagend,
de excessen van het westen worden wel
licht hier en daar in de grote steden
door enkelen nageaapt, maar laten de
grote meerderheid onberoerd.
Meer nog dan het natuur- en stede-
schoon is het deze sfeer van een wel
haast landelijke rust, die gejaagde wes
terlingen infecteert. Het kan gebeuren,
dat in een der talrijke cafés opeens een
groepje mannen voor de toog gaat staan
en meerstemmig, met prachtig-diepe
bassen, de oude liederen zingt.
Dan hebben wij in het westen toch iets
gemist.
Arbiter mundischeidsrechter in het
wereldgebeuren, dat is de rol die De
Gaulle begeert, tot meerdere glorie van
Frankrijk en (waarschijnlijk) om Enge
land en Amerika dwars te zitten.
Vandaar de neutrale houding van
Frankrijk in het Midden-Oosten en de
scherpe aanval op Amerika's Vietnam-
politiek.
In heel zijn politiek, of het nu gaat om
de E.E.G., om de NATO of om de ge
beurtenissen buiten Europa, is het Char
les de Gaulle er om begonnen, Frank
rijk de eerste viool te doen spelen.
Zijn streven vertoont overeenstemming
met dat van Napoleon III, die ook zo
graag de scheidsrechtersrol speelde,
maar tot zijn schade bemerkte dat de
man van „Blut und Eisen", rijkskanse
lier Bismarck, nog beter wist wat hij
wilde en kon.
Die overeenstemming is er vooral waar
het gaat om de glorie, de „grandeur"
van Frankrijk.
Zoete wraak?
Nu krijgt die grandeur een bittere bij
smaak wanneer men bedenkt, dat één
man daarvoor moet zorgen omdat
Frankrijk als geheel nog niet in staat is
eigen boontjes te doppen, zichzelf niet
eens kan regeren!
Daardoor krijgt die hele politiek van De
Gaulle, hoe handig en met hoeveel di
plomatieke vaardigheid ook opgezet, een
irreëel karakter.
Men mag ook de vraag stellen, in hoe
verre persoonlijke ressentimenten van
De Gaulle, vooral tegenover Engeland
en Amerika, een rol spelen. Tijdens We
reldoorlog II heeft hij voortdurend om
erkenning moeten vechten, heeft men
steeds getracht anderen (Giraud) op zijn
plaats te schuiven.
Het moet dan wel voldoening geven,
Amerika een poets te kunnen bakken
door uit de Nato te treden en de Ame
rikaanse piloten het land uit te jagen;
om Wilson op de stoep van het Elysée
te zien staan, vragend of hij alsjeblieft
in de E.E.G. mag.
Als inderdaad deze overwegingen de
doorslag zouden geven, dan is de poli
tiek van De Gaulle hiermee afgekraakt.
Maar duidelijk is het er hem vooral om
begonnen, zijn land weer „hoog op te
stoten in de vaart der volken"en
de geschiedenis in te gaan als de man,
die dit heeft bereikt.
Open deur
Grote diplomatieke bekwaamheid mag
De Gaulle en zijn medewerkers niet ont
zegd worden. Na eerst Irsaël te hebben
volgestopt met wapens (en de voorzie
ning van onderdelen te hebben veilig
gesteld) ging hij over tot een ostentatie
ve neutraliteitsverklaring. die binnens
lands op sterk verzet stuitte.
De Gaulle ging het er vooral om, de
deur naar de Arabische landen open te
houden (o.a. met het oog op de olie
voorziening vanuit Afrika), de Russen
niet tegen zich in het harnas te jagen
en te fungeren als de man, die het hoofd
koel hield om te rechter tijd en met
gezag te kunnen optreden als arbiter.
Steeds weer heeft hij willen aanknopen
bij vroegere Franse invloed. Op de Bal
kan ,in Rusland, zelfs in Vietnam, waar
men de Fransen toch duidelijk te ver
staan had gegeven, dat ze er net zo min
welkom waren als de Amerikanen. En
hij heeft zich daarbij de medewerking
verzekerd van Duitsland door, ook al
zeer ostentatief, de „natuurlijke vijand
schap tussen Duitsland en Frankrijk te
begraven. De regering-Kiesinger heeft
daarnaar meer oren dan voorheen Lud-
wig Erhard.
Koorddanser
Toch is, juist doordat ze bepaald wordt
door de begeerte naar het herleven van
de Franse grandeur", deze politiek ste
riel. Niet alleen omdat die grandeur in
feite alleen bestaat in het brein van de
generaal, maar ook omdat deze doelbe
wuste neutraliteit een werkelijke oplos
sing in de weg kan staan.
Badpakken mogen nooit vochtig in
elkaar weggelegd worden; ze moeten
zo spoedig mogelijk uitgespoeld èn uit
gehangen worden.
Na gebruik in zeewater wordt het bad
pak een half uur in lauw zoet water
gelegd.
Badpakken die in zee gebruikt zyn,
moeten voor het wassen heel goed wor
den gespoeld, daar het zout het sop
doet neerslaan; dat kost u extra zeep! wordt bewezen door de felle aan-
Badjassen die niet meer gebruikt wor- Y. °P Amerikaanse Vietnam-politiek,
den kunnen gemakkelijk verknipt tot nu Amerika (en met Amerika het
badhanddoeken, kleine badjasjes of zon- west^) in ,^e Verenigde Naties al
nepakjes. moe*llJk genoeg had tegen de Russen, de
Wees voorzichtig met zonnebrandolie op Arabieren en de Aziatische en Afrikaan-
uw badpak. Strandkleding van synthe- die toch al gauw geneigd zijn
tische stoffen kunnen vaak de olie of «5^e,.n J?, we^en Partij te kiezen. En
crème niet verdragen. wanJL verdiend te hebben aan de
Zonnesteek? Kieren losmaken, breng I m !es, geeft hij Israël daar-
patiënt op een koele plaats, bovenli- j Hp, ,s ppr, ™?1
chaam omhoog. Koude omslagen op
hoofd en borst, zoveel mogelijk met
koud water afwassen.
Vergeet niet u na het zwemmen op
nieuw in te smeren met zonnebrand
crème. Kwetsbare plaatsen zoals neus,
kin, schouders en bovenkant van de
handen moeten nog eens tussentijds
worden behandeld.
Zodra u de zon voelt „prikken", dient
u direct uit de zon te gaan en een koel
plaatsje op te zoeken.
Het is een politiek, die doet denken aan
mannen zoals Von Metternich en Talley-
rand, knappe, handige en soms zelfs ge
niale diplomaten, maar zonder een
greintje principe, zonder enig besef van
morele verantwoordelijkheid.
Het zijn met de meest eervolle perioden
uit de geschiedenis van Frankrijk, die
in de herinnering worden teruggeroepen
door De Gaulle's politieke koorddanserij.
Bij zulke politieke acrobatiek kan men
de handigheid bewonderen, maar denkt
men niet aan „grandeur".
4
i
4
