v.v.v. -nieuws
Soest toen - Soest nu
HULP EN REALITEIT
Laatste gang
van Herman Segenhont
MISLEIDING
SPAREN
TSJ0MBE DE
BETERE
Het oog gericht op
demonstraties
Telefoonnummer
ziekenauto 5980
Noorderweg 23
Vrijdag 7 juli 1967
46e jaargang no. 51
Uitgave Drukkerij Smit - Soest
Bureau voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a, Soest
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Peter's Baan
Arbeidsbeurs Soest
.r*~
Bijdrage van
paleis Soestdijk op
lathyrus-tentoonstelling
in Baarn
SOESTER ((jÖURANT
Abonn. p. kwart, 3,per post 4,25.
Verschtynt Iedere dinsdag en vrtfdag
De Nederlanders vormen een bijzonder
gecompliceerd volk. We kunnen handel
drijven, van hoog tot laag, op een ef
ficiënte en harde wijze. Anderzijds
schijnen we behept met een groot
schuldgevoel waaruit en waarom is
niet geheel duidelijk waaruit allerlei
ethische gevoelens tot ontplooiing ko
men, 2ich uitend in ver gaande sociale
maatregelen, in anti-kapitalistische zin,
in zachtaardigheid waar ons dit goed
voorkomt, in een drang tot vergaande
z.g. ontwikkelingshulp.
Daarbij doet zich dan weer het vreem
de geval voor, dat wij die ontwikke
lingshulp het liefst doen toekomen aan
zo ver mogelijk van ons verwijderde
volken, in Afrika of Azië, maar de Ca-
raïbische koninkrijksdelen Suriname,
Curagao, de Antillen nauwelijks voor
die ontwikkelingshulp in aanmerking
nemen.
We lopen ontzettend warm voor een
hongersnood in India en vragen ons
daarbij nauwelijks af in hoeverre dat
land daar zelf schuld aan heeft en iets
zou kunnen doen. We willen ontwikke
lingshulp ten goede doen komen aan
allerlei nieuwe landjes in Afrika en let
ten er niet op, dat de regeringen van
die landjes, die niet zo erg democra
tisch te werk gaan, het merendeel van
hun inkomsten steken in militaire uit
gaven, liever dan in de plaats daarvan
meer te besteden aan het onderwijs en
dergelijke nuttige zaken.
We voelen ons maar steeds verplicht
andere volken te helpen, al zijn we in
27 jaar na de oorlog nog niet in staat
geweest voor ons eigen volk voldoende
woningen te bouwen, de eigen ver
keerssituaties het hoofd te bieden en
onze gehandicapten en vele bejaarden
een behoorlijke verzorging te verschaf
fen.
De belastingen in Nederland behoren
tot een van de hoogste van de gehele
wereld, maar als een politieke partij
zegt dat we toch nog iets meer moeten
gaan betalen om meer ontwikkelings
hulp te kunnen bieden, dan durft fei
telijk niemand zijn stem daartegen te
verheffen, uit angst voor egoïstisch en
onsociaal te worden uitgekreten.
Als er van bepaalde zijde op aan ge
drongen werd, zouden we zelfs bereid
zijn om ontwikkelingshulp beschikbaar
te stellen aan de Arabische volken, ook
al moeten we daar al veel aan betalen
voor onze olie en benzine. Het enige
dat ons hiervan weerhoudt is, dat we
weten dat de olie en benzine al duur
genoeg zijn en dat die volken dan maar
moeten zorgen dat de winsten niet in
de verkeerde zakken terecht komen.
We willen graag poneren, dat ook een
klein volk groot kan zijn in zijn daden
en dat dit dan tot uiting kan komen in
de hulp die wij anderen schenken. Dat
is ook zo. Maar we krijgen weieens de
Reeds enkele weken geleden is in de
omgeving van de Soester Duinen een
begin gemaakt met de zomertraining van
de leden, behorende tot de trainings
groep.
Na de ijstraining in de afgelopen winter
op de Jaap Eden-baan te Amsterdam,
waarbij al enige wedstrijdervaring werd
opgedaan, wordt thans onder deskundige
leiding van een gediplomeerd oefenmees-
ter, de heer D. Vervloet uit Amersfoort
intensief gewerkt aan verbetering van
conditie en schaatsstijl van onze leden.
De 17-jarige Peter van de Kant en de
15-jarige Arie Leijssen maken thans deel
uit van een selectiegroep, die, onder aus
piciën van de K.N.S.B., zaterdags een
speciale training krijgt in het sportcom
plex van de C.I.O.S. te Overveen.
Jongens en meisjes, die zich aangetrok
ken voelen tot de schaatssport en aan
de training wensen deel te nemen, kun
nen zich aanmelden bij de heer A. La
gerwerf, Nassaulaan 26 of op de woens
dagavonden te 19.00 uur bij het Open
luchttheater, van waaruit de training
plaats vindt.
In Baarn zijn de Pekingtuin-concer-
ten weer begonnen op de woensdag
avonden (klassiek) en op de zondagmid
dagen (populair-klassiek). In de roman
tische sfeer van dit mooie park kunt U
genieten van de programma's die door
Philips phonografische industrie in sa
menwerking met V.V.V. Baarn worden
verzorgd.
Een attractie voor de vakantiegan
gers, die van bloemen, planten en bo
men houden, is een bezoek aan de Hor
tus in Baarn. Op maandagmiddag kunt
U meedoen aan een excursie. Wanneer
U om half drie bij dit Cantonpark
bent en U betaalt ƒ0,75, dan kunt U
aan de rondleiding deelnemen. Na af
loop wordt U een kopje koffie of thee
gereserveerd in de Pekingtuin.
Het Cantonpark en de Pekingtuin
liggen enige minuten gaans van elkaar
verwijderd. Per fiets bent U er in twee
minuten. Een heerlijk, rustig zitje
wacht U na bovengenoemde excursie.
Een mooi verzorgde nieuwe folder
over toeristische routes in het Gelders
Riviergebied is binnengekomen.
U vindt hierin beschreven: de Bomme-
lerwaardroute, de Betuweroute-West, de
Maas- en Waalroute en de Betuwe
route-Oost.
Bert Garthoff licht op zijn bekende
aangename en begrijpelijke manier de
betekenis en de geaardheid van onze
grote rivieren toe.
Een folder om te bezitten!
En een aanvulling op de A.N.W.B.-rou
tes.
indruk, dat wij uit een soort onbe
grijpelijk schuldgevoel hierbij ons
zelf voorbij lopen, meer willen dan we
feitelijk kunnen en ons de uitslag, het
resultaat van al die hulp, niet veel
ka-^ schelen, als we maar aan onze ver
meende schuld hebben voldaan.
Nederland heeft zelf nog honderden
miljoenen, ja miljarden nodig om met
ons onderwijs in de wedloop naar ont
wikkeling bij te blijven en om onze
thans tanende conjunctuur weer op peil
te brengen, opdat de werkloosheid niet
groter zal worden. We vragen ons dus
af in hoeverre het Nederlandse volk
dus reëel in staat is om méér gelden
beschikbaar te stellen voor z.g. ontwik
kelingshulp.
Dat doet niets af aan het feit, dat de
onderontwikkelde volken inderdaad
hulp nodig hebben. Zowel voor de ver
zekering van hun als van onze eigen
toekomst. Want de industriële ontwik
keling vergt voor zijn afzet min of
meer ontwikkelde volken, waaruit al
leen de behoeften naar de te fabriceren
produkten ontstaan. Maar het overbe
volkt rakende en daardoor voor talloze
en kostbare problemen geplaatste Ne
derland behoeft daarom nog niet tot
de procentueel meest schenkende vol
ken te behoren, zo lang wij onze eigen
problemen nog niet de baas kunnen.
Naast onze zo fraaie ethische begrip
pen dienen we toch reëel te blijven. Er
zijn in ons eigen koninkrijk nog vol
doende noden om daar onze hulpmoge
lijkheden aan kwijt te raken.
Onder grote belangstelling is dinsdag
middag, om 1 uur, het stoffelijk over
schot van de heer Herman Segenhout
ten grave gedragen. Hij overleed vrij
dagmorgen op 68-jarige leeftijd in het
ziekenhuis Zonnegloren". Hij was
daarin drie weken tevoren opgenomen
wegens een hartaanval. Zijn toestand
was direct al ernstig. Voordat de over
ledene drie jaar geleden met pensioen
ging, was hij chef-monteur bij de dienst
Er is, vooral in buitenlandse bladen,
enige ophef gemaakt over een mis, die
twee mannen in Rotterdam lieten op
dragen voor de moeder van de één en
de zaak van de ander en de vriend
schap van hen beiden. Tijdens deze
(gewone dagelijkse) mis zijn nl. ringen
gewisseld en foto's gemaakt alsof het
een huwelijk betrof tussen twee homo
fielen.
Het spreekt vanzelf, dat hier sprake is
van misleiding. Hier is de kerk op een
doortrapte manier gebruikt voor een
stunt, die geld moest opleveren, want
de foto's zijn snel verkocht aan een
Duits boulevardblad.
gemeentewerken in Soest. Hij was lid
van verdienste van de Soester Politie
Sport Vereniging.
De heer Segenhout was een bekende
verschijning in Soest. Dat kwam vooral
door zijn assistentie op plaatsen, waar 'n
verkeersongeval was gebeurd. Hij ver
scheen dan met de oude takelwagen, die
een paar jaar geleden werd afgeschaft.
Bekendheid kreeg hij voorts bij de Soes"
ter politie, toen hij enige jaren geleden
samen met de inmiddels gepensioneerde
adjudant A. de Raadt de eerste cara
van voor de Soester Politie Sport Ver
eniging bouwde. De afkorting van zijn
achternaam en die van de heer De
Raadt prijken nog op deze caravan:
SeRa. De leden van de S.P.S.V. en van
het korps kunnen voor hun vacantie
gebruik maken van deze caravan, die er
intussen een broertje heeft bijgekregen.
De plechtigheid van dinsdagmiddag op
de begraafplaats aan de Veldweg trok
overweldigende belangstelling van de
zijde van het Soester politiekorps en de
dienst gemeentewerken. Onder anderen
merkten wij - op de directeur van ge
meentewerken, de heer H. J. v. d. Dus-
sen, en directeur van het gasbedrijf, de
heer N. H. Breedeveld. Tevens kwamen
vele vrienden van de overledene hem
de laatste eer bewijzen.
Nadat de kist, die werd gedekt door een
schat van bloemen, de aula was binnen
gedragen, sprak de hoofdinspecteur-
korpschef van politie, de heer H. G.
Scholtmeijer. „Wanneer wij ons vandaag
naar hier hebben begeven, dan is dat
omdat wij diepe behoefte hebben onze
waardering te uiten voor het werk van
degene, die uit ons midden is weggeno
men. Iemand, die in zijn leven niet me
neer Segenhout werd genoemd, maar
gewoon Herman of oom Herman. Als
wij dit voor ogen houden, dan kunnen
wij ons nu moeilijk voorstellen, dat wij
op dit moment afscheid moeten nemen
van hem".
Spreker herinnerde eraan, dat velen hem
in de loop der jaren hebben ontmoet.
In zijn beroep, in zijn hobbys en in zijn
plaatselijke aktiviteiten. „Ook in ons po
litiekorps is hij op de voorgrond getre
den, hij was een figuur, dat bij ons
hoorde". De heer Scholtmeijer wees op
Segenhout's werk als chauffeur van de
takelwagen. „Nooit falens, steeds opge
wekt en nimmer humeurig, was hij al
al spoedig een gewaardeerde verschij
ning in ons midden. Maar niet alleen
door deze karaktertrekken, zijn persoon
lijkheid vooral maakte hem tot een diep
menselijke figuur, eerlijk en recht voor
zijn mening uitkomend en vol van werk
lust".
De heer Scholtmeijer sprak ook woor
den van waardering aan het adres van
de overledene namens de Soester Poli
tie Sport Vereniging. „Zijn naam zal
steeds onafscheidelijk verbonden blijven
aan 't practhige werkstuk, dat zijn nij
vere handen, samen met die van adju
dant De Raadt tot stand brachten, na
melijk de caravan SeRa.
Het is het bestuur van de S.P.S.V. een
behoefte vanaf deze plaats de verdiens
ten van Herman Segenhout nog eens te
mogen noemen. Herman is van ons
heengegaan en hoewel wij ons dit nau
welijks kunnen voorstellen, zullen we
een vertrouwde verschijning moeten
missen. Beste Herman, dank voor alles
wat je voor ons hebt gedaan en voor
ons hebt betekend. Rust in vrede" zo be
sloot hoofdinspecteur Scholtmeijer.
De heer J. Jurriëns uit Soest en de
heer D. S. Niermeijer uit Sneek spraken
als persoonlijke vrienden van de over
ledene woorden van troost en mede
leven.
Nadat de kist met het stoffelijk over
schot aan de schoot der aarde was toe
vertrouwd, dankte de heer M. Jansen
voor de overweldigende belangstelling.
De situatie op de arbeidsmarkt in het
Gewest Soest, omvattende de gemeen-
Spoorwegovergang bij Soestduïnen in 1920
Dc zelfde plaats in 1967
ten Baarn, Eemnes en Soest gedurende
de maand juni 1967.
Het aanbod van mannelijke werkzoe
kenden is tijdens de maand juni terug
gelopen van 126 tot 100, welk totaal in
vergelijking met de overeenkomstige
maand van het jaar 1966 niet zo on
gunstig afsteekt. Het aanbod omvatte
in die maand 78 mannen.
Het aanbod van de vrouwelijke werk
zoekenden is tijdens de maand juni
1967 teruggelopen van 25 tot 21.
De daling kwam in hoofdzaak tot uiting
in de groep kantoorpersoneel en bestaat
thans uit 12 mannen en 2 vrouwen.
Ook de groep ongeschoolde arbeiders
daalde relatief gezien vrij sterk. Het
huidige aanbod van deze groep omvatte
nog 6 man.
Het werkloosheidspercentage voor het
gewest Soest is gedaald van 0,9 naar
0,7, terwijl het voor het seizoen gecor
rigeerde cijfer 145 bedroeg.
De situatie in de bouwsector bleef voor
wat betreft de werkgelegenheid vrij
gunstig. Het aanbod, dat is gedaald,
omvatte aan het einde van de maand
9 mannen, terwijl op diezelfde datum
een vraag werd genoteerd van 80 open
staande aanvragen. Hoewel de vraag in
verre het aanbod overtrof, kon over het
algemeen niet over tekorten worden ge
sproken.
De vraag naar jeugdige bouwvakkers,
die binenkort de scholen zullen verlaten
of reeds hebben verlaten zag er aan
het einde van de maand iets minder
gunstiger uit.
De metaalsector gaf een gelijksoortig
beeld. Een aanbod van 10 man tegen
over een vraag van 160. Hierbij dient
te worden opgemerkt, dat ongeveer 1/3
deel van de aanvragen gericht was op
de schoolverlatende metaalarbeiders,
waardoor t.a.v. deze jeugdige groep bij
plaatsing minder moeilijkheden worden
verwacht.
In de overige sectoren deden zich wei
nig veranderingen voor. De totale vraag
is t.a.v. de mannen gestegen van 353
per uit. mei 1967 tot 395 per uit. juni
1967, terwijl de vraag naar vrouwelij
ke werkzoekenden is gestegen van 219
tot 242. Deze stijging van de vraag is
hoofdzakelijk een gevolg van de toe
nemende vraag naar jeugdig personeel.
Zoals werd verwacht is het aantal
werkzame vreemdelingen in het gewest
Soest enigszins gestegen en bestaat
thans uit 341 mannen en 9 vrouwen,
waarvan er 200 de Turkse nationaliteit
en 95 de Marokkaanse nationaliteit be
zitten. In totaal stonden er per uit. juni
slechts 3 vreemde arbeidskrachten als
werkzoekenden ingeschreven.
Paleis Soestdijk is een van de inzenders
op de Nationale Lathyrustentoonstelling,
die de 40-jarige Nederlandse Lathyrus
Vereniging in het Cantonspark in Baarn
organiseert. Deze tentoonstelling werd
gisteren geopend en is heden en morgen
nog toegankelijk.
Het is de dertigste expositie, die deze
vereniging, die bijna honderd leden telt,
in haar nog vrij korte bestaan houdt.
Er kwamen inzendingen binnen van de
gemeente Utrecht, ziekenhuis Berg en
Bosch te Bilthoven, de volkstuinvereni
ging „Ons Buiten" te Utrecht, de stich
ting School en Werktuinen te Baarn. de
Middelbare Meisjes Landbouw- en Huis
houdschool te Deventer, mevr. Jiskoot-
Piersen uit Baarn met veertien variëtei
ten en tenslotte diverse handelskwekers.
Aan de expositie is tevens een wedstrijd
verbonden met o.a. door koningin Ju-
liana en prins Bernhard, de minister
van Landbouw en de Commissaris van
de Koningin in de provincie Utrecht,
beschikbaar gestelde prijzen.
De lathyrus werd in 1695 als een in het
wild groeiende plant door de Italiaan
Fransiscus Cupani op het eiland Sicilië
ontdekt. Het zijn vooral de Engelsen
geweest, die deze plant verder in cultuur
hebben gebracht.
In 1927 introduceerde de Nederlander
Henk Carlee de lathyrus in ons land.
Hij is tevens de oprichter en eerste voor
zitter van de Nederlandse Lathyrus Ver
eniging geweest. Momenteel kent men
van de lathyrus ongeveer 400 variëteiten.
Gisteren nam men afscheid van voor
zitter G. Noordanus, die lid is van de
vereniging zolang deze bestaat, en daar
van de laatste 25 jaar als voorzitter.
Ook de heer IJ. Reitsma, eveneens uit
Bilthoven, werd wegens zijn 40-jarig lid
maatschap gehuldigd.
De expositie, die hedenavond nog ge
opend is tot 9 uur en morgen van 9 uur
's morgens tot 9 uur 's avonds, wordt
vandaag muzikaal opgeluisterd door de
Baarnse fanfare Concordia-Voorwaarts
en morgen door de Boerenkapel van de
Harmonie Crescendo uit Baarn.
Volgens het halfjaarlijks rapport van
de Sociaal-Economische Raad is er min
der reden voor optimisme. Meer werk
loosheid, de noodzaak van verdere in
vesteringen, de extra strop van het ge
sloten Suez-kanaal en een stijgende in
flatie zijn geen prettige boodschappen.
De S.E.R. concludeert, dat ons volk
minder moet consumeren en meer moet
gaan spraen.
Voor de regering tot maatregelen op dit
punt besluit, moge zij wel bedenken,
dat menigeen thans liever zijn geld in
roerende en onroerende goederen be
legt, dan veel daarvan te sparen. Deze
tendens wordt door de stijgende in
flatie in de hand gewerkt. Als er wer
kelijk kapitalen moeten worden ge
spaard, dan moet onze minister van
financiën eerst zorgen, dat dit geld
waardevast blijft en dat de kleine man
straks niet minder overhoudt dan hij
nu naar de bank brengt.
Het is de laatste tijd kennelijk een hob
by van de dienstplichtige soldaten om
het eten te laten staan. Steeds meer
verschijnen berichten in de pers over
zulke acties.
De militairen zien in de successen van
anderen blijkbaar de aanleiding om nu
zelf ook maar eens iets te gaan onder
nemen. Zolang dat langs de gebruike
lijke, iedere dienstplichtige bekende
weg gaat, is daar geen bezwaar tegen.
We leven in 1967 en dan mag iedereen
verwachten, dat hij op z'n minst goed
te eten krijgt. Maar om nu hetgeen
men voorgeschoteld krijgt, botweg te
weigeren, dat gaat toch te ver.
Zelf in militaire dienst geweest zijnde
al behoort die tijd allang tot het
verleden kan ik verklaren, dat de
militaire commandanten meer begrip
kunnen opbrengen voor een spontaan,
maar redelijk protest dan voor een ac
tie zoals die de laatste tijd steeds meer
in kazernes voorkomt. Met dit laatste
bereiken de dienstplichtigen veelal wel
de publiciteit, maar niet de gewenste
verbetering. Op die manier werken ze
zelf in de hand, dat de commandanten
zeggen: „Het eten is goed".
Een redelijk verzoek om eens een on
derzoek in te stellen, heeft doorgaans
meer resultaat. Daar staat men altijd
welwillend tegenover. Men moet echter
wel bedenken, dat het helemaal niet
onmogelijk is, dat het eten niet anders,
beter zo u wilt, wordt. In de eerste
plaats bestaat er wel enig verschil tus
sen koken voor een gezin of voor hon
derden tegelijk; ten tweede kan men
natuurlijk niet stellen, dat het keuken-
personeel er maar met de (militaire)
pet naar gooit en in de derde plaats
smaakt het eten de ene dag nu eenmaal
beter dan de andere.
U moet de dienstplichtigen eens zien
na een oefening te velde. Als dan het
eten wordt opgediend, zijn er beslist
geen klachten. Iedereen is blij, dat hij
wat te eten krijgt. Zonder twijfel zou
den ze dan met smaak het eten hebben
geconsumeerd, dat ze nu hebben laten
staan. Maar in de kazerne terug, moe
ten ze plotseling zo nodig een actie
voor beter eten ontketenen. Door het
te laten staan.
Ik zal zeker niet de laatste zijn, die zegt
dat het eten in militaire dienst niet be
ter zou kunnen. Maar dat kan toch niet
dagelijks gezegd worden. De ene dag
lukt het nu eenmaal beter dan de an
dere. En om dan maar steeds te blijven
protesteren en te blijven aandringen op
verbetering dat is een overbodige
bezigheid. Een bezigheid, die meestal
ontketend wordt door militairen, die
het thuis niet beter gewend zijn.
Afgezien van de juistheid van een actie
zou ik toch deze vorm van protesteren
niet willen goedkeuren. Wij laten ons
eten staan, met het gevolg dat het
weggegooid moet worden, elders snakt
men naar een hap eten. De wonderen
zijn de wereld nog niet uit. Alleen zou
den deze wonderen niet meer moeten
kunnen voorkomen.
KANTMAN
Moise Tsjombes ontvoering naar Alge
rije is weer een van de onfrisse zaken,
waarvan er zich zoveel om en nabij de
persoon van deze ex-premier van Kongo
hebben afgespeeld.
Een geheel sympathieke figuur is hij
niet. Zijn rol bij de stichting van de af
gescheiden staat Katanga ruikt er naar
dat hij zich zeer profijtelijk heeft laten
spannen voor een karretje dat door Bel
gische industriëlen was verstrekt.
Dat onder zijn uiteindelijke verantwoor
delijkheid Loemoemba wreed werd ver
moord, strekt hem evenmin tot veel eer.
Maar feit is ook dat Tsjombe toen hij
eenmaal (met een enorme politieke
zwaai) onder Kasavoeboe een jaar lang
permier was in Kinsjasa (voorheen Leo-
poldstad) er eindelijk eens een jaar be
hoorlijk werd geregeerd.
Zijn bekwaamheid is buiten twijfel en
waarschijnlijk stuurde Kasavoeboe hem
alleen maar weg omdat hij terecht
vreesde als president toch maar de
tweede viool te kunnen spelen zolang
Tsjombe premier was.
Generaal Moboetoe, die op zijn beurt
Kasavoeboe weer afzette en de Kongo
lese dictatuur instelde, is eveneens in
alle opzichten intellectueel en orga
nisatorisch verre Tsjombes mindere.
Er zet zeker ook een grote portie vrees
in weer verdrongen te zullen worden,
dat hij Tsjombe wegens verraad bij ver
stek ter dood liet veroordelen na een
proces dat amper deze naam verdiende.
De begeerte om Tsjombe uit Algerije
uitgeleverd te krijgen om hem in Kins
jasa op te hangen is dan ook minder
een verlangen om het recht zijn loop te
laten krijgen, dan wel de wens van Mo
boetoe om de grootste bedreiging voor
zijn dictatuur te vernietigen. Een be
dreiging die minder school in de al dan
niet vermeende poging van Tsjombe om
met huursoldaten weer de macht te
grijpen ,dan wel in het feit dat Tsjombe
de enige Kongolees en een van de wei
nige Afrikanen is aan wie men politiek
formaat niet kan ontzeggen.
