Soest toen - Soest nu Rode Kruis-instructeur Touwen kreeg Kruis van Verdienste m ONRUST OVER DE GAULLE ALGERIJE ONDANKBAAR VIETNAM Nu ook Thailand HOESSEIN DE MOEDIGE Het oog gericht op inkrimping HOOFD ERBIJ - KRUISING VRIJ Dinsdag 11 Juli 1967 46e Jaargang no. 52 Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bnrean voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a, Soest Tel. 2566 - Postgiro 126156 Automobilist zonder papieren aangehouden POLITIETEL. 4444 TEL. BRANDWEER 3 3 3 3 Soester betrokken bij ernstige aanrijding in Baarn Adjunct-directeur Foxboro terug naar Amerika Portemonnee gestolen Bromfietser bij ongeluk gewond SOESTERldOÜRANT Abonn. p. kwart, 3,per post f 4,25. Verschflnt Iedere dinsdag en vrtfdgg Er gaat menige maand voorbij dat het Parijse blad Le Figaro geen gebeurtenis belangrijk genoeg acht om er een hoofd artikel aan te wijden. Daarom bete kent het wel iets als dit aanzienlijkste Franse dagblad zich tot het publiek wendt met een zeer verontruste vraag, die neerkomt op: wat bezielt president De Gaulle nu eigenlijk? Kennelijk zijn hij en zijn ministers druk aan het proberen goede maatjes te worden met de Sowjet-Unie en het verdere communistische oost-Europa. Tot op grote hoogte lukt dat ook wel aardig. Geen Franse politicus is sinds lang zo vriendelijk op het Kremlin ontvangen als nu premier Pompidou en als De Gaulle binnenkort zijn om de crisis in het nabije oosten uitgestelde reis naar Polen maakt, zal hij zeker geestdriftig ontvangen worden. Ook in Roemenië trouwens waar hij dit najaar heenreist, waar dan de merk waardige situatie ontstaat dat in vele opzichten Parijs volgzamer is jegens de Russische ideeën dan Boekarest. Dat vertikt het bijvoorbeeld om de diplo matieke betrekkingen met Israël te verbreken, het meent dat de Joodse staat en zijn buren hun geschil zelf maar moeten uitpraten - en dat terwijl Frankrijk in de V.N. bijna net zo ac tief was als de Sowjet-Unie om stem men bijeen te krijgen voor de Joego slavische resolutie die onmiddellijke te rugtrekking van Israëls legers eist. Niet neutraal Dat is allemaal desnoods nog te ver klaren omdat bekend is dat De Gaulle nooit de politiek en de moraal door elkaar haalt. Sympathie voor Israël - dat de Fransen trouwens zo uitgebreid van wapens voorzagen - is mooi. maar als het politiek belang van Frankrijk anders vergt, dan dubt De Gaulle niet lang. Maar wat koopt hij er voor? Kosygin komt langs in het Elyséé op de heen- en op de treugreis van zijn Amerikaanse bezoek, maar verklaart daarbij uitdrukkelijk dat hij niet eens gesproken heeft over het Franse idee van een viermogendheden-conferentie over het nabije oosten. Zo'n conferentie zou een hernieuwde erkenning inhoiv- den van Frankrijks status als grote mogendheid. Maar nee, daarvoor voelt Kosygin niets - zaken bespreekt hij met de andere echte grote: president John son. Wat zegt Le Figaro? Werkelijke neutra liteit zou nog een zekere verdienste kunnen hebben, maar de balans slaat nu wel ver door naar het pro-Russi sche en het anti-Amerikaanse. De on afhankelijkheid jegens de V.S. die De Gaulle beoogde, gaat nu zo'n beetje over in een afhankelijkheid van Mos kou. Het blad vindt het een vreemd avontuur met gevaarlijke aspecten, waardoor Frankrijk Europa verzwakt en dit werelddeel dreigt te vervreem den van de eigenlijke en natuurlijke vrienden: Amerika en Engeland. Euro-politiek Het laatste blijkt ook uit het merk waardig feit dat alleen de Franse dele gatie naar de bijeenkomst van de West- europese Unie W.E.U. in Den Haag ge leid wordt door een staats-secretaris, de anderen stuurden ministers naar dit college dat uit de E.E.G.-leden plus Engeland bestaat. Waarom? Omdat hier de Brit Brown zijn grote pleidooi voor Britse toetre ding tot de E.E.G. zal houden, dat de Fransen hem belet hebben af te steken in Brussel, het hoofdkwartier van de E.E.G. Dat is dan niet alleen een min achting van de Britten, maar ook van de E.E.G.-parners, die uit dit gebaar spreekt. Op zichzelf hieft de merkwaardige po litiek van De Gaulle - waaraan meer Fransen zich langzamerhand ergeren dan spreekt uit de stemmenverhouding in het ontkrachte Franse parelment - niet veel onrust te wekken, maar wel een bij-effect. Voor vele Amerikanen zijn de vreemde Franse sprongen een soort bewijs dat Europa zich van de V.S. niets meer wenst aan te trekken: een idee dat toch al sterk leeft doordat geen Europees land erg veel steun geeft aan de Ame rikaanse strijd in Vietnam. En een gro tere bedreiging voor de westerse een heid - en dus ook de kracht van de landen om de Atlantische Oceaan - is een herleving van het Amerikaanse isolationisme dat hieruit kan ontstaan. De Gaulle mag er anders over denken, maar Europa is zonder de V.S. hele maal niets: het heeft geen kracht, het heeft geen invloed, het heeft geen be scherming. Het heeft zelfs geen samen hang die althans uit de eenheid nog wat kracht kan putten. Dat is het ver ontrustende punt in De Gaulles onbe grijpelijke streven. De politie heeft verleden week de woonwagenbewoner J. de V. aangehou den omdat hij zonder papieren reed. Een rijbewijs bezat hij niet. terwijl hij bij de controle evenmin een kenteken bewijs en een belastingkaart kon tonen. De auto is derhalve in beslag genomen. Toen later alsnog de bij de auto be horende verzekeringspapieren waren ge toond, is de wagen aan de eigenaar te ruggeven. De ontvoering van Tsjombe vestigt nog eens de aandacht op de ontwikkeling in Algerije. De Sowjet-Unie heeft nog steeds een grote belangstelling voor Al gerije, hetgeen al tot uiting kwam bij de benoeming van de Russische gezant voor dat gebied, de heer Pegow, die naast zijn diplomatieke status een hoge functie in de partij bekleedt en tevens kandi daat-lid is van het centraal comité der communistische partij in de Sowjet-Unie. De deelneming van Algerije aan de strijd tegen Israël was waarschijnlijk hoofdzakelijk zijn werk. Na het officiële bezoek van de Alge rijnse president, overste Boumedienne, aan Moskou, sloot de Algerijnse minister voor de industrie Abdersalem, een aan tal belangrijke economische overeenkom sten met de Russische machthebbers, terwijl hij tevens aan het Russische planbureau verzocht om een vijfjaren plan te ontwerpen. In die richting duid de het bezoek van de voorzitter van het Russische planbureau Mismick aan Al giers. Tussen Algiers en Moskou werd intus sen een hechte vriendschapsband gelegd en vierduizend daarvoor in aanmerking komende Algerijnen zullen door Russi sche technici waarvan er inmiddels achttien in Algerije zijn aangekomen een technische scholing ontvangen in veertien daarvoor in te richten techni sche onderwijsinrichtingen. In totaal zullen ongeveer drieduizend Russische technici in Algerije worden tewerk gesteld, doch daarnaast leverde de Sowjet-Unie oorlogsmateriaal van het modernste type aan dat land, zoals tanks, geschut, raketten, vuurwapens, munitie en de Mig 21-straaljager, een en ander ter waarde van ronde 550 mil joen gulden. Vijfhonderd Russische militaire advi seurs en instructeurs maken de Algerij nen bekend met het moderne oorlogs tuig. Vooral de militair-technische voor uitgang van het Algerijnse leger trok de bijzondere aandacht van de aangrenzen de landen en van Israël. Een aantal der Russische deskundigen zijn landbouwdeskundigen. Zij kregen in het westelijk deel van het land grote gebieden toegewezen, onder meer voor de aanleg van proefvelden. Daarnaast leverde Rusland reeds vijftienhonderd landbouwtractoren. Ook werd een aan vang gemaakt met de bouw van een staal- en walsfabriek in de omgeving van Annaba, waarmee een bedrag van vierhonderd en vijftig miljoen gulden is gemoeid. Het is de bedoeling, dat dit be drijf over de aanloop-periode van drie jaar 350.000 ton staal zal produceren. De produktie kan worden opgevoerd tot een miljoen ton. Onder Russische leiding werd in het land ook een begin gemaakt met de aanleg van een elektrische centrale, van een bedrijf voor de produktie van zo genaamde industrie-alcohol waar de Al gerijnse wijnoverschotten zullen worden verwerkt, en van 28 stuwdammen voor ée bevloeiing van bepaalde delen van Algerije. Eveneens werd de winning van aardgas ter hand genomen. Sergeant-majoor-instructeur J. P. Tou wen van het Soester Rode Kruis heeft vrijdagmiddag het Kruis van Verdienste van het Nederlandse Rode Kruis ge kregen, een onderscheiding, die slechts In Vietnam gaat de strijd gewoon door. En voor de Amerikanen eigenlijk maar met matig succes. Voor een deel komt dat doordat het weer vaak weinig ge schikt is om de luchtmacht de grond troepen een handje te laten helpen, een nadeel voor de Amerikanen dat tevens een voordeel is voor de Vietcong. Dat weerspiegelt zich in de verlieslijsten en in de rekeningen, die de V.S. gepre senteerd krijgen. Dat alles bij elkaar zou als een bewijs kunnen gelden, dat de bombardementen op Noordvietnamese steden en diverse installaties geen over weldigend succes oplevert. Daar komt dan nog bij dat de oorlog die al jarenlang een dependance had in Laos, langzamerhand nu ook een beetje aan het overslaan is naar Thailand, waar weliswaar de strijd nog niet op grote schaal in het oerwoud woedt, maar toch voldoende om heel wat Thaise troe pen in actie te houden. Met hun Ame rikaanse adviseurs. Dat is al een over eenkomst met de begintijd van de Viet namese oorlog. De V.S. hebben ook iets te verdedigen: veel van de bombardementsvluchten naar Noord-Vietnam beginnen op Thaise vliegbases en behalve een groot aantal militairen zijn er ook grote wapendepots. Bovendien is Thailand sinds jaar en dag de enige staat in dit gebied die nooit kolonie is geweest, wat het een speciale status geeft waarvan de V.S. een beetje glorie lenen als het zo nauwe banden met dit land onderhoud. Stabiliteit Een uitbreiding dus van het landopper vlak waarop gevochten wordt en be trekkelijk geringe resultaten van de bombardementen. Dat is genoeg geweest voor Amerika's zakelijke minister van Defensie McNamara om eens naar dit gebied te reizen. De V.S. bereiden kennelijk een nieuwe tactiek voor waarvan meer succes ver wacht zal mogen worden. Dat bleek reeds uit de benoeming van Ellsworth Bunker, de rasbemiddelaar, tot ambas sadeur in Saigon. Ideaal zou het voor Washington zijn als het kon zeggen: de Vietcong is weliswaar niet uitgegroeid, maar er is nu een stabiel bewind dat verder zijn eigen boontjes wel kan dop pen, zodat we met fatsoen kunnen ver dwijnen. Dat ideaal wordt echter op geen stukken na benaderd. Maar men kan natuurlijk wel proberen er zo dicht bij te komen dat Johnson (al was het maar voor de verkiezingsstrijd om die thuis een beetje rustig te houden) kan aankondigen dat het binnenkort zover zal zijn. Vliegebeten Dit gaat de overhand krijgen boven de rechtstreekse wapensuccessen, ook bij de tegenpartij. Die schijnt minder dan ooit uit te zijn op overwinningen, maar slechts op acties die de Zuidvietnamese en Amerikaanse troepen dwingen tot grootse optredens en dan vaak tegen over een vijand die intussen al lang en breed een ander terrein heeft opgezocht om het spel nog eens te herhalen. Het kost de Vietcong minder behalve dan moeite en .schoenzolen en het kost de V.S. en Zuid-Vietnam aanzienlijk meer. Er zijn al enige van die kolossale slagen geweest die uiteindelijk neerkwamen op het schieten met een kanon op een vlieg. De V.S. en Zuid-Vietnam bereiken er niets mee: er is geen vijand meer aan wezig om te verslaan. Maar de Viet cong le\ert er opnieuw het bewijs door dat zij bestaat en een invloed in het land heeft, die niet weg te redeneren en niet weg te vechten valt. Dat maakt de oorlog hoe langer hoe ondankbaarder voor de Amerikanen. Maar of McNamar bij zijn komend be zoek met een oplossing voor de dag zal kunnen komen, lijkt voorshands zeer twijfelachtig. bij zeer hoge uitzondering aan onder officieren wordt toegekend. Nog zeer onlangs had de heer Touwen zelf ver klaard, dat het Kruis van Verdienste alleen maar „voor de hoge peren" is bestemd. Het hoofdbestuur van het Nederlandse Rode Kruis heeft de onderscheiding toegekend als blijk van waardering voor het zeer vele werk. dat de heer Touwen nu al 45 jaar lang voor het Rode Kruis heeft gedaan, niet alleen in Soest, maar ook in Amsterdam en Amstelveen, waar hij tevens een afde ling oprichtte. De onderscheiding is hem tijdens een als een bestuursvergadering aangekon digde bijeenkomst in hotel v. d. Brink uitgereikt door mr. H. H. Schuller, bur gemeester van Maartensdijk en kring commissaris van het Nederlandse Rode Kruis voor de provincie Utrecht. De heer Schuller wees op de uitste kende staat van dienst van de heer Touwen, die in 1922 tot het Rode Kruis toetrad, in 1930 werd bevorderd tot sergeant (en tevens groepscommandant) en in 1945 tot sergeant-majoor. „Nu u deze onderscheiding hebt gekregen, mag u zichzelf tot de hoge peren rekenen", zei de heer Schuller. Ook de oud-colonnecommandant, dok ter J. C. Rip sprak de heer Touwen lovend toe. „Dat het Rode Kruis uw geloof was, is misschien iets te sterk uitgedrukt, maar het was wel uw le ven", aldus dokter Rip. De heer Touwen zelf bleek allerminst op de hoge blijk van waardering te hebben gerekend, getuige ook zijn re cente uitlating. In dit verband zei de heer Touwen, dat het verschil in ran gen en standen bij een semi-militaire instelling als het Rode Kruis wel eens moeilijkheden heeft veroorzaakt. „Want uiteindelijk gaat het niet om de rang, die men heeft, maar om het werk, dat men verricht", zei de heer Touwen, die nu 73 jaar is en nog twee jaar actief hoopt te blijven. Een deel van zijn werkzaamheden zal hij binnenkort ech ter overdragen aan een nieuwe adju dant, die binnenkort van Amsterdam naar Soest komt. De bijeenkomst in hotel v. d. Brink werd door het voltallige Rode Kruis bestuur van Soest bijgewoond. Koning Hoessein van Jordanië is een moedig man. Dat blijkt er voornamelijk uit dat hij als enige van de Arabische leiders de redelijkheid poogt te betrach ten. een ongezonde bezigheid in een van hysterie en haat bezeten hoek van de wereld. Dit maakt zijn positie ten op zichte van zijn buurlieden-staatshoof- den al wat kwetsbaarder, maar belang rijker is waarschijnlijk nog wel dat in tern zijn positie gevaar loopt nu bij tienduizenden de vluchtelingen over de wrakken van de Allenby-brug naar Am man blijven stromen. En daar is geen werk voor hen, er is met moeite eten voor hen, onderdak wordt nagenoeg on mogelijk - kortom daar hoopt zich een massa ellende op. waarvan de uitbar sting eens moet komen met desatreuze gevolgen. De koning heeft bij de verzamelde Ara bische presidenten en koningen aange drongen op een topconferentie om alle problemen op te lossen. Het is geen wonder dat hij daar vooral met klem voor pleit, want het grootste deel van de problemen is hem op de nek gescho ven: hij is het grootste deel van zijn land kwijt en krijgt bovendien de over grote meerderheid van vluchtelingen op zijn resterende grondgebied. Tot dusver is de Arabische bereidheid om hulp te bieden nooit groot geweest. De jonge vorst rekent er kennelijk niet al te zeer op dat het ditmaal anders zal zijn, getuige zijn uitspraak dat het een goed idee is als de Israëli's terugkeer van vluchtelingen naar de westelijke oever van de Jordaan willen toestaan. En iets goed te vinden wat uit Isra ëlische koker komt is momenteel in Arabische kring zoveel als heiligschen nis. De onzin Het wordt de koning ook al kwalijk ge nomen dat hij zonder meer afstand neemt van Nassers onzin, dat de V.S. en Engeland Israël gesteund hebben en hij heeft ook het redelijk besef dat de publieke sympathie voor Israël in En geland bijvoorbeeld nog heel wat an ders is als daadwerkelijke politieke of militaire hulp door de regering. Overigens is met de Israëlisch bereid heid om gevluchten weer terugkeer toe le staan naar de bezetten gebieden op de westelijke Jordaan-oever niet met een klap alles opgelost. Zoals de Israëlische minister van defensie, Mosje Da jan, i-on ervaren bij zijn bezoek aan de Al lenby-brug (die naam wordt nog steeds gebruikt al was hij reeds lang herdoopt in Hoesseinbrug): velen vluchten uit het door de Israëli's bezette gebied om dood normale redenen: er zijn er bij die ge woon naar hun gezin terugwillen, dat door de oorlog is gescheiden. Zeer velen ook leefden in de Westjor- De heer E. Wijngaard alhier is zater dag betrokken geweest bij een vrij ernstige aanrijding op de Hilversumse straatweg in Baarn. Voor hem zelf liep het ongeval wonderbaarlijk goeÓ af, al kwam hij met drie bomen in botsing. Zijn auto werd dan ook zwaar bescha digd. Op de Hilversumse straatweg stond in de richting Hilversum een file auto's stil achter een auto, die linksaf wilde. De automobilist C. v. d. V. uit Hilver sum had de file echter te laat in de gaten en reed met grote snelheid op de laatste auto in. De auto v. d. V. zwenkte na de botsing naar links en kwam in botsing met de wagen van de heer E. W„ die uit tegenovergestelde richting kwam. De Soestenaar raakte na de aanrijding van de weg, schamp te twee bomen en botste frontaal tegen een derde. De bestuurders van beide wagens bleven vrijwel ongedeerd. De 18-jarige verpleegster E. V. uit Hilver sum, die in de eerste auto zat, liep echter een zware hersenschudding en hoofdwonden op. daanse steden van geld dat hun door verwanten werd toegezonden die in Koe weit en Saoedie-Arabië werk hadden ge vonden - dat geld kan echter niet meer overgemaakt worden omdat het Arabi sche banken verboden is zaken te doen met Israël. Dat laatste is trouwens ook de verklaring waarom Israël een zeer ongunstige wisselkoers voor de overi gens zeer soliede Jordaanse dinar heeft ingesteld, een andere reden waarom het leven in de bezette Westjordaanse ste den voor velen onbetaalbaar wordt. Sociale zaken Zeker is ook dat de Israëli's de mas sale uittocht helemaal niet graag zien, als was het alleen maar omdat de plan tages verlaten raken en oogsten verlo ren gaan, zodat het gebied binnen niet al te lange tijd zal moeten leven van sociale bijstand uit de Israëlische kas. En zonder meer heeft Israël er geen behoefte aan dat de massa van hatende vluchtelingen nog groter wordt dan de anderhalf miljoen die er nu al zijn: dit zijn de haarden van onrust die opnieuw de kiem in zich dragen van sabotage- raids en dergelijke. Het voornaamste probleem is er dus in derdaad een voor Israël en Jordanië. Het is dan ook koning Hoesseins nuch tere inzicht dat spreekt, wanneer hij zijn Arabische medestaatshoofden de bood schap heeft gestuurd dat hij zelf tot een ander akkoord met Israël zal moeten komen, wanneer er geen gemeenschap pelijk Arabisch standpunt - plus lasten verdeling - uit de bus komt, en wel spoedig. Tenslotte is Hoessein tegen zijn zin en onder zware pressie bij het kamp der Israël vernietigers onder leiding van Nasser gekomen en hij heeft weinig zin alleen voor de gemeenschappelijke re kening op te draaien. Men ziet de be faamde Arabische verdeeldheid al weer opkomen, nog maar kort na de gewel dige nederlaag. Tot dusver schijnen er nog weinig lessen getrokken te zijn uit de uitbarsting van 5 juni. De adjunct-directeur van de Neder landse vestiging van Foxboro, de heer W. B. Tinlin heeft vrijdagavond af scheid genomen van personeel en za kenrelaties. Tientallen mensen bevolk ten vrijdagavond de grote kantine van „Instrumentation Foxboro", om de heer Tinlin, die wegens gezinsomstandighe den naar Amerika terugkeert, de laat ste hand te drukken. In de meeste gevallen bleek de hand trouwens niet leeg. Toen omstreeks tien uur de heer en mevr. Tinlin het resul taat van de afscheidsreceptie eens kon den overzien, bleek de tafel rijkelijk voorzien van tal van geschenken, van een ingelijste foto tot flessen drank. Het personeel bood zijn scheidende ad junct-directeur een Delfts-blauw wand bord aan, terwijl de personeelsvereni ging, waarvan de heer Tinlin lid was, met een tinnen koffiekan kwam aan dragen. In het défilé, dat van acht tot bijna tien uur langs de heer en mevr. Tin lin trok, liepen o.a. mee hoofdinspec teur H. G. Scholtmeijer van de Soes ter politie, de directeur van gemeente werken, de heer v. d. Dussen, oud- wethouder Zadelhof, thans lid van Ge deputeerde Staten van Utrecht, de Amersfoortse architect Oosterhuis, ont werper van de reeds ver gevorderde nieuwbouwplannen en vele anderen. De plaats van de heer Tinlin zal voor lopig niet door een ander worden inge nomen. De heer en mevr. Tinlin vertrekken deze week per boot naar de Verenigde Staten. Bij het winkelen in een zelfbedienings zaak is zaterdagmiddag mevr. A. M. L. D. haar portemonnee met honderd gul den kwijtgeraakt. Zij had de portemon nee in een zijvak van haar tas gesto ken. Bij aankomst bij de kassa bleek de portemonnee verdwenen. De moge lijkheid is niet uitgesloten, dat mevr. L. haar portemonee in de winkel is verloren, al leverde een onderzoek daar niets op. De Duitse Bundeswehr zal binnen niet al te lange tijd aan kracht winnen doorinkrimping. Dit heeft de West- duitse minister van financiën bekend gemaakt toen hij sprak over de orga nisatorische veranderingen in de Bun deswehr. Die houden onder meer in, dat 461.000 man nu uitkijken naar het berichtje, waarin staat dat zij overbo dig zijn. Uiteraard kunnen ze niet alle rnaar naar huis gestuurd worden, maar een deel van hen in ieder geval wel. Minister Strauss heeft er daarbij op ge wezen, dat het aantal manschappen niet uitsluitend beslissend is bij de vaststelling van de doelmatigheid van een strijdkracht, maar dat ook de uit rusting en de technische opleiding be langrijke factoren zijn. „Wat dat be treft kunnen de veranderingen in de Bundeswehr, die nodig worden in ver band met onze netelige financiële om standigheden, leiden tot een verhoging van de vuurkracht", aldus Strauss. Misschien is dit berichtje ook wel door gedrongen tot het ministerie van de fensie in Den Haag. Dit ministerie staat in ons land ook nogal eens aan kritiek bloot, hoewel dat de laatste jaren ze ker minder is geworden. Vooral ook dank zij de huidige minister-president De Jong, voordien minister van defen sie, die een groot aantal verbeteringen heeft doorgevoerd, waardoor een deel van de kritiek is weggevallen. De kritiek geldt nog wel de financiële kant. De huidige financiële positie van ons land ziet er niet zo rooskleurig uit, al is er dan ook wel wat verbeterd. De bedragen, waarmee de verschillende ministeries moeten werken, zijn in de loop van de tijd al heel wat minder geworden. Men dringt er van regerings wege meer en meer op aan, te bekijken hoe er bezuinigd zou kunnen worden. Ook defensie heeft minder geld gekre gen, waardoor een aantal grote orders naar later moest worden opgeschoven, maar het is wel één van de ministeries, die het minst van de bezunigingen te lijden gehad heeft. Wellicht dat defensie belang stelt in het Duitse besluit. Ze kan de kat uit de boom kijken en als inderdaad blijkt, dat inkrimping van het leger zou kun nen leiden tot vergroting van de vuur kracht. dan zou het ministerie niet moeten aarzelen ook hier die maatre gelen te nemen. Of zouden de defensie mensen in Den Haag toch meer ver trouwen stellen in mankracht? KANTMAN. De 16-jarige bromfietser F. N. G. uit Soest is zondag bij een verkeersongeval op de Utrechtseweg in Amersfoort ge wond geraakt. Hij wilde vanaf de Berg weg de Utrechtseweg oversteken doch verleende geen voorrang aan een auto, bestuurd door de 22-jarige M. B. uit Amersfoort. De jonge Soestenaar brak zijn linker onderbeen en enkele ribben, terwijl zijn rechter-arm uit de kom schoot. Hij is opgenomen in het ziekenhuis De Lich tenberg in Amersfoort. Kruispunten vormen zowel binnen als buiten de bebouwde kom de meest ern stige „black spots" in het verkeer. Bijna de helft van alle verkeersongevallen die in ons land plaatsvinden gebeurt name lijk op kruisingen van wegen. Op de rechte weg gebeurt 49,5 °/o van de ongevallen, op kruispunten 43,3 °/o, ln bochten 7 °.'o. Meer dan 80 van de ongevallen op kruispunten vindt plaats in de vorm van botsingen met een ander rijdend voer tuig. Het totaal aantal ongevallen op kruis punten in 1965 bedroeg 22.455. Hierbij vonden 724 mensen de dood en werden 1343 personen zwaar- en 8.298 licht ge wond. Het staat vrijwel vast dat een groot deel van deze ongevallen op kruispunten wordt veroorzaakt door overtreding van de voorrangsregels en onoplettend heid. De slogan van de actie „Hoofd erbij - kruising vrij!", waarmede het Verbond voor Veilig Verkeer drie maan den voorlichting via pers, radio en tele visie zal geven, is dus zeker op z'n plaats. Uit de ongevallenstatistieken blijkt voorts dat 49,9 °'n van alle kruispunt- ongevallen plaatsvindt binnen de be bouwde kom en 25,7 °/o daarbuiten. Het verschil in ernst van de gevolgen tonen onderstaande cijfers: ongevallen op kruispunten binnen be bouwde kom: met dodelijke afloop 2,2 0 n, met ernstig letsel 57,8 met licht letsel 39,9 °.'obuiten bebouwde kom: resp. 8.2 «o, 68.1 °o en 23,6 °.o. Bij nadere beschouwing kan enerzijds worden aangenomen dat het verschil in snelheid waarmee binnen- en buiten de bebouwde kom kruispunten genaderd en opgereden worden, anderzijds ook het verschil in uitzicht een belangrijke rol speelt. Voor wat dit laatste betreft blijkt bij voorbeeld uit Amsterdamse statistieken dat de ongevallencijfers op overzichte lijke, ruim aangelegde kruisingen dik wijls veel hoger liggen dan de als ge vaarlijk herkenbare, onoverzichtelijke kruispunten. De reden is ongetwijfeld de verleiding die dergelijke wijde, overzichtelijke kruispunten bieden om minder risicobe- wust, minder aangepast en dus met ho gere snelheden te nadere*.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1967 | | pagina 1