Soest toen - Soest nu
Rode Kruis-instructeur Touwen
kreeg Kruis van Verdienste
m
ONRUST OVER
DE GAULLE
ALGERIJE
ONDANKBAAR
VIETNAM
Nu ook Thailand
HOESSEIN DE
MOEDIGE
Het oog gericht op
inkrimping
HOOFD ERBIJ -
KRUISING VRIJ
Dinsdag 11 Juli 1967
46e Jaargang no. 52
Uitgave Drukkerij Smit - Soest
Bnrean voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a, Soest
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Automobilist zonder
papieren aangehouden
POLITIETEL. 4444
TEL. BRANDWEER 3 3 3 3
Soester betrokken bij
ernstige aanrijding in
Baarn
Adjunct-directeur Foxboro
terug naar Amerika
Portemonnee gestolen
Bromfietser bij ongeluk
gewond
SOESTERldOÜRANT
Abonn. p. kwart, 3,per post f 4,25.
Verschflnt Iedere dinsdag en vrtfdgg
Er gaat menige maand voorbij dat het
Parijse blad Le Figaro geen gebeurtenis
belangrijk genoeg acht om er een hoofd
artikel aan te wijden. Daarom bete
kent het wel iets als dit aanzienlijkste
Franse dagblad zich tot het publiek
wendt met een zeer verontruste vraag,
die neerkomt op: wat bezielt president
De Gaulle nu eigenlijk?
Kennelijk zijn hij en zijn ministers
druk aan het proberen goede maatjes
te worden met de Sowjet-Unie en het
verdere communistische oost-Europa.
Tot op grote hoogte lukt dat ook wel
aardig. Geen Franse politicus is sinds
lang zo vriendelijk op het Kremlin
ontvangen als nu premier Pompidou en
als De Gaulle binnenkort zijn om de
crisis in het nabije oosten uitgestelde
reis naar Polen maakt, zal hij zeker
geestdriftig ontvangen worden.
Ook in Roemenië trouwens waar hij dit
najaar heenreist, waar dan de merk
waardige situatie ontstaat dat in vele
opzichten Parijs volgzamer is jegens de
Russische ideeën dan Boekarest. Dat
vertikt het bijvoorbeeld om de diplo
matieke betrekkingen met Israël te
verbreken, het meent dat de Joodse
staat en zijn buren hun geschil zelf
maar moeten uitpraten - en dat terwijl
Frankrijk in de V.N. bijna net zo ac
tief was als de Sowjet-Unie om stem
men bijeen te krijgen voor de Joego
slavische resolutie die onmiddellijke te
rugtrekking van Israëls legers eist.
Niet neutraal
Dat is allemaal desnoods nog te ver
klaren omdat bekend is dat De Gaulle
nooit de politiek en de moraal door
elkaar haalt. Sympathie voor Israël -
dat de Fransen trouwens zo uitgebreid
van wapens voorzagen - is mooi. maar
als het politiek belang van Frankrijk
anders vergt, dan dubt De Gaulle niet
lang. Maar wat koopt hij er voor?
Kosygin komt langs in het Elyséé op
de heen- en op de treugreis van zijn
Amerikaanse bezoek, maar verklaart
daarbij uitdrukkelijk dat hij niet eens
gesproken heeft over het Franse idee
van een viermogendheden-conferentie
over het nabije oosten. Zo'n conferentie
zou een hernieuwde erkenning inhoiv-
den van Frankrijks status als grote
mogendheid. Maar nee, daarvoor voelt
Kosygin niets - zaken bespreekt hij met
de andere echte grote: president John
son.
Wat zegt Le Figaro? Werkelijke neutra
liteit zou nog een zekere verdienste
kunnen hebben, maar de balans slaat
nu wel ver door naar het pro-Russi
sche en het anti-Amerikaanse. De on
afhankelijkheid jegens de V.S. die De
Gaulle beoogde, gaat nu zo'n beetje
over in een afhankelijkheid van Mos
kou. Het blad vindt het een vreemd
avontuur met gevaarlijke aspecten,
waardoor Frankrijk Europa verzwakt
en dit werelddeel dreigt te vervreem
den van de eigenlijke en natuurlijke
vrienden: Amerika en Engeland.
Euro-politiek
Het laatste blijkt ook uit het merk
waardig feit dat alleen de Franse dele
gatie naar de bijeenkomst van de West-
europese Unie W.E.U. in Den Haag ge
leid wordt door een staats-secretaris,
de anderen stuurden ministers naar dit
college dat uit de E.E.G.-leden plus
Engeland bestaat.
Waarom? Omdat hier de Brit Brown
zijn grote pleidooi voor Britse toetre
ding tot de E.E.G. zal houden, dat de
Fransen hem belet hebben af te steken
in Brussel, het hoofdkwartier van de
E.E.G. Dat is dan niet alleen een min
achting van de Britten, maar ook van
de E.E.G.-parners, die uit dit gebaar
spreekt.
Op zichzelf hieft de merkwaardige po
litiek van De Gaulle - waaraan meer
Fransen zich langzamerhand ergeren
dan spreekt uit de stemmenverhouding
in het ontkrachte Franse parelment -
niet veel onrust te wekken, maar wel
een bij-effect.
Voor vele Amerikanen zijn de vreemde
Franse sprongen een soort bewijs dat
Europa zich van de V.S. niets meer
wenst aan te trekken: een idee dat toch
al sterk leeft doordat geen Europees
land erg veel steun geeft aan de Ame
rikaanse strijd in Vietnam. En een gro
tere bedreiging voor de westerse een
heid - en dus ook de kracht van de
landen om de Atlantische Oceaan - is
een herleving van het Amerikaanse
isolationisme dat hieruit kan ontstaan.
De Gaulle mag er anders over denken,
maar Europa is zonder de V.S. hele
maal niets: het heeft geen kracht, het
heeft geen invloed, het heeft geen be
scherming. Het heeft zelfs geen samen
hang die althans uit de eenheid nog
wat kracht kan putten. Dat is het ver
ontrustende punt in De Gaulles onbe
grijpelijke streven.
De politie heeft verleden week de
woonwagenbewoner J. de V. aangehou
den omdat hij zonder papieren reed.
Een rijbewijs bezat hij niet. terwijl hij
bij de controle evenmin een kenteken
bewijs en een belastingkaart kon tonen.
De auto is derhalve in beslag genomen.
Toen later alsnog de bij de auto be
horende verzekeringspapieren waren ge
toond, is de wagen aan de eigenaar te
ruggeven.
De ontvoering van Tsjombe vestigt nog
eens de aandacht op de ontwikkeling in
Algerije. De Sowjet-Unie heeft nog
steeds een grote belangstelling voor Al
gerije, hetgeen al tot uiting kwam bij de
benoeming van de Russische gezant voor
dat gebied, de heer Pegow, die naast
zijn diplomatieke status een hoge functie
in de partij bekleedt en tevens kandi
daat-lid is van het centraal comité der
communistische partij in de Sowjet-Unie.
De deelneming van Algerije aan de
strijd tegen Israël was waarschijnlijk
hoofdzakelijk zijn werk.
Na het officiële bezoek van de Alge
rijnse president, overste Boumedienne,
aan Moskou, sloot de Algerijnse minister
voor de industrie Abdersalem, een aan
tal belangrijke economische overeenkom
sten met de Russische machthebbers,
terwijl hij tevens aan het Russische
planbureau verzocht om een vijfjaren
plan te ontwerpen. In die richting duid
de het bezoek van de voorzitter van het
Russische planbureau Mismick aan Al
giers.
Tussen Algiers en Moskou werd intus
sen een hechte vriendschapsband gelegd
en vierduizend daarvoor in aanmerking
komende Algerijnen zullen door Russi
sche technici waarvan er inmiddels
achttien in Algerije zijn aangekomen
een technische scholing ontvangen in
veertien daarvoor in te richten techni
sche onderwijsinrichtingen.
In totaal zullen ongeveer drieduizend
Russische technici in Algerije worden
tewerk gesteld, doch daarnaast leverde
de Sowjet-Unie oorlogsmateriaal van het
modernste type aan dat land, zoals
tanks, geschut, raketten, vuurwapens,
munitie en de Mig 21-straaljager, een
en ander ter waarde van ronde 550 mil
joen gulden.
Vijfhonderd Russische militaire advi
seurs en instructeurs maken de Algerij
nen bekend met het moderne oorlogs
tuig. Vooral de militair-technische voor
uitgang van het Algerijnse leger trok de
bijzondere aandacht van de aangrenzen
de landen en van Israël.
Een aantal der Russische deskundigen
zijn landbouwdeskundigen. Zij kregen in
het westelijk deel van het land grote
gebieden toegewezen, onder meer voor
de aanleg van proefvelden. Daarnaast
leverde Rusland reeds vijftienhonderd
landbouwtractoren. Ook werd een aan
vang gemaakt met de bouw van een
staal- en walsfabriek in de omgeving
van Annaba, waarmee een bedrag van
vierhonderd en vijftig miljoen gulden is
gemoeid. Het is de bedoeling, dat dit be
drijf over de aanloop-periode van drie
jaar 350.000 ton staal zal produceren.
De produktie kan worden opgevoerd tot
een miljoen ton.
Onder Russische leiding werd in het
land ook een begin gemaakt met de
aanleg van een elektrische centrale, van
een bedrijf voor de produktie van zo
genaamde industrie-alcohol waar de Al
gerijnse wijnoverschotten zullen worden
verwerkt, en van 28 stuwdammen voor
ée bevloeiing van bepaalde delen van
Algerije. Eveneens werd de winning van
aardgas ter hand genomen.
Sergeant-majoor-instructeur J. P. Tou
wen van het Soester Rode Kruis heeft
vrijdagmiddag het Kruis van Verdienste
van het Nederlandse Rode Kruis ge
kregen, een onderscheiding, die slechts
In Vietnam gaat de strijd gewoon door.
En voor de Amerikanen eigenlijk maar
met matig succes. Voor een deel komt
dat doordat het weer vaak weinig ge
schikt is om de luchtmacht de grond
troepen een handje te laten helpen, een
nadeel voor de Amerikanen dat tevens
een voordeel is voor de Vietcong.
Dat weerspiegelt zich in de verlieslijsten
en in de rekeningen, die de V.S. gepre
senteerd krijgen. Dat alles bij elkaar
zou als een bewijs kunnen gelden, dat
de bombardementen op Noordvietnamese
steden en diverse installaties geen over
weldigend succes oplevert.
Daar komt dan nog bij dat de oorlog die
al jarenlang een dependance had in
Laos, langzamerhand nu ook een beetje
aan het overslaan is naar Thailand,
waar weliswaar de strijd nog niet op
grote schaal in het oerwoud woedt, maar
toch voldoende om heel wat Thaise troe
pen in actie te houden. Met hun Ame
rikaanse adviseurs. Dat is al een over
eenkomst met de begintijd van de Viet
namese oorlog.
De V.S. hebben ook iets te verdedigen:
veel van de bombardementsvluchten
naar Noord-Vietnam beginnen op Thaise
vliegbases en behalve een groot aantal
militairen zijn er ook grote wapendepots.
Bovendien is Thailand sinds jaar en dag
de enige staat in dit gebied die nooit
kolonie is geweest, wat het een speciale
status geeft waarvan de V.S. een beetje
glorie lenen als het zo nauwe banden
met dit land onderhoud.
Stabiliteit
Een uitbreiding dus van het landopper
vlak waarop gevochten wordt en be
trekkelijk geringe resultaten van de
bombardementen. Dat is genoeg geweest
voor Amerika's zakelijke minister van
Defensie McNamara om eens naar dit
gebied te reizen.
De V.S. bereiden kennelijk een nieuwe
tactiek voor waarvan meer succes ver
wacht zal mogen worden. Dat bleek
reeds uit de benoeming van Ellsworth
Bunker, de rasbemiddelaar, tot ambas
sadeur in Saigon. Ideaal zou het voor
Washington zijn als het kon zeggen: de
Vietcong is weliswaar niet uitgegroeid,
maar er is nu een stabiel bewind dat
verder zijn eigen boontjes wel kan dop
pen, zodat we met fatsoen kunnen ver
dwijnen.
Dat ideaal wordt echter op geen stukken
na benaderd. Maar men kan natuurlijk
wel proberen er zo dicht bij te komen
dat Johnson (al was het maar voor de
verkiezingsstrijd om die thuis een beetje
rustig te houden) kan aankondigen dat
het binnenkort zover zal zijn.
Vliegebeten
Dit gaat de overhand krijgen boven de
rechtstreekse wapensuccessen, ook bij de
tegenpartij. Die schijnt minder dan ooit
uit te zijn op overwinningen, maar
slechts op acties die de Zuidvietnamese
en Amerikaanse troepen dwingen tot
grootse optredens en dan vaak tegen
over een vijand die intussen al lang en
breed een ander terrein heeft opgezocht
om het spel nog eens te herhalen. Het
kost de Vietcong minder behalve dan
moeite en .schoenzolen en het kost de
V.S. en Zuid-Vietnam aanzienlijk meer.
Er zijn al enige van die kolossale slagen
geweest die uiteindelijk neerkwamen op
het schieten met een kanon op een vlieg.
De V.S. en Zuid-Vietnam bereiken er
niets mee: er is geen vijand meer aan
wezig om te verslaan. Maar de Viet
cong le\ert er opnieuw het bewijs door
dat zij bestaat en een invloed in het
land heeft, die niet weg te redeneren
en niet weg te vechten valt.
Dat maakt de oorlog hoe langer hoe
ondankbaarder voor de Amerikanen.
Maar of McNamar bij zijn komend be
zoek met een oplossing voor de dag zal
kunnen komen, lijkt voorshands zeer
twijfelachtig.
bij zeer hoge uitzondering aan onder
officieren wordt toegekend. Nog zeer
onlangs had de heer Touwen zelf ver
klaard, dat het Kruis van Verdienste
alleen maar „voor de hoge peren" is
bestemd.
Het hoofdbestuur van het Nederlandse
Rode Kruis heeft de onderscheiding
toegekend als blijk van waardering
voor het zeer vele werk. dat de heer
Touwen nu al 45 jaar lang voor het
Rode Kruis heeft gedaan, niet alleen
in Soest, maar ook in Amsterdam en
Amstelveen, waar hij tevens een afde
ling oprichtte.
De onderscheiding is hem tijdens een
als een bestuursvergadering aangekon
digde bijeenkomst in hotel v. d. Brink
uitgereikt door mr. H. H. Schuller, bur
gemeester van Maartensdijk en kring
commissaris van het Nederlandse Rode
Kruis voor de provincie Utrecht.
De heer Schuller wees op de uitste
kende staat van dienst van de heer
Touwen, die in 1922 tot het Rode Kruis
toetrad, in 1930 werd bevorderd tot
sergeant (en tevens groepscommandant)
en in 1945 tot sergeant-majoor. „Nu u
deze onderscheiding hebt gekregen, mag
u zichzelf tot de hoge peren rekenen",
zei de heer Schuller.
Ook de oud-colonnecommandant, dok
ter J. C. Rip sprak de heer Touwen
lovend toe. „Dat het Rode Kruis uw
geloof was, is misschien iets te sterk
uitgedrukt, maar het was wel uw le
ven", aldus dokter Rip.
De heer Touwen zelf bleek allerminst
op de hoge blijk van waardering te
hebben gerekend, getuige ook zijn re
cente uitlating. In dit verband zei de
heer Touwen, dat het verschil in ran
gen en standen bij een semi-militaire
instelling als het Rode Kruis wel eens
moeilijkheden heeft veroorzaakt. „Want
uiteindelijk gaat het niet om de rang,
die men heeft, maar om het werk, dat
men verricht", zei de heer Touwen, die
nu 73 jaar is en nog twee jaar actief
hoopt te blijven. Een deel van zijn
werkzaamheden zal hij binnenkort ech
ter overdragen aan een nieuwe adju
dant, die binnenkort van Amsterdam
naar Soest komt.
De bijeenkomst in hotel v. d. Brink
werd door het voltallige Rode Kruis
bestuur van Soest bijgewoond.
Koning Hoessein van Jordanië is een
moedig man. Dat blijkt er voornamelijk
uit dat hij als enige van de Arabische
leiders de redelijkheid poogt te betrach
ten. een ongezonde bezigheid in een van
hysterie en haat bezeten hoek van de
wereld. Dit maakt zijn positie ten op
zichte van zijn buurlieden-staatshoof-
den al wat kwetsbaarder, maar belang
rijker is waarschijnlijk nog wel dat in
tern zijn positie gevaar loopt nu bij
tienduizenden de vluchtelingen over de
wrakken van de Allenby-brug naar Am
man blijven stromen. En daar is geen
werk voor hen, er is met moeite eten
voor hen, onderdak wordt nagenoeg on
mogelijk - kortom daar hoopt zich een
massa ellende op. waarvan de uitbar
sting eens moet komen met desatreuze
gevolgen.
De koning heeft bij de verzamelde Ara
bische presidenten en koningen aange
drongen op een topconferentie om alle
problemen op te lossen. Het is geen
wonder dat hij daar vooral met klem
voor pleit, want het grootste deel van
de problemen is hem op de nek gescho
ven: hij is het grootste deel van zijn
land kwijt en krijgt bovendien de over
grote meerderheid van vluchtelingen op
zijn resterende grondgebied. Tot dusver
is de Arabische bereidheid om hulp te
bieden nooit groot geweest.
De jonge vorst rekent er kennelijk niet
al te zeer op dat het ditmaal anders zal
zijn, getuige zijn uitspraak dat het een
goed idee is als de Israëli's terugkeer
van vluchtelingen naar de westelijke
oever van de Jordaan willen toestaan.
En iets goed te vinden wat uit Isra
ëlische koker komt is momenteel in
Arabische kring zoveel als heiligschen
nis.
De onzin
Het wordt de koning ook al kwalijk ge
nomen dat hij zonder meer afstand
neemt van Nassers onzin, dat de V.S.
en Engeland Israël gesteund hebben en
hij heeft ook het redelijk besef dat de
publieke sympathie voor Israël in En
geland bijvoorbeeld nog heel wat an
ders is als daadwerkelijke politieke of
militaire hulp door de regering.
Overigens is met de Israëlisch bereid
heid om gevluchten weer terugkeer toe
le staan naar de bezetten gebieden op de
westelijke Jordaan-oever niet met een
klap alles opgelost. Zoals de Israëlische
minister van defensie, Mosje Da jan,
i-on ervaren bij zijn bezoek aan de Al
lenby-brug (die naam wordt nog steeds
gebruikt al was hij reeds lang herdoopt
in Hoesseinbrug): velen vluchten uit het
door de Israëli's bezette gebied om dood
normale redenen: er zijn er bij die ge
woon naar hun gezin terugwillen, dat
door de oorlog is gescheiden.
Zeer velen ook leefden in de Westjor-
De heer E. Wijngaard alhier is zater
dag betrokken geweest bij een vrij
ernstige aanrijding op de Hilversumse
straatweg in Baarn. Voor hem zelf liep
het ongeval wonderbaarlijk goeÓ af, al
kwam hij met drie bomen in botsing.
Zijn auto werd dan ook zwaar bescha
digd.
Op de Hilversumse straatweg stond in
de richting Hilversum een file auto's
stil achter een auto, die linksaf wilde.
De automobilist C. v. d. V. uit Hilver
sum had de file echter te laat in de
gaten en reed met grote snelheid op
de laatste auto in. De auto v. d. V.
zwenkte na de botsing naar links en
kwam in botsing met de wagen van de
heer E. W„ die uit tegenovergestelde
richting kwam. De Soestenaar raakte
na de aanrijding van de weg, schamp
te twee bomen en botste frontaal tegen
een derde. De bestuurders van beide
wagens bleven vrijwel ongedeerd. De
18-jarige verpleegster E. V. uit Hilver
sum, die in de eerste auto zat, liep
echter een zware hersenschudding en
hoofdwonden op.
daanse steden van geld dat hun door
verwanten werd toegezonden die in Koe
weit en Saoedie-Arabië werk hadden ge
vonden - dat geld kan echter niet meer
overgemaakt worden omdat het Arabi
sche banken verboden is zaken te doen
met Israël. Dat laatste is trouwens ook
de verklaring waarom Israël een zeer
ongunstige wisselkoers voor de overi
gens zeer soliede Jordaanse dinar heeft
ingesteld, een andere reden waarom het
leven in de bezette Westjordaanse ste
den voor velen onbetaalbaar wordt.
Sociale zaken
Zeker is ook dat de Israëli's de mas
sale uittocht helemaal niet graag zien,
als was het alleen maar omdat de plan
tages verlaten raken en oogsten verlo
ren gaan, zodat het gebied binnen niet
al te lange tijd zal moeten leven van
sociale bijstand uit de Israëlische kas.
En zonder meer heeft Israël er geen
behoefte aan dat de massa van hatende
vluchtelingen nog groter wordt dan de
anderhalf miljoen die er nu al zijn: dit
zijn de haarden van onrust die opnieuw
de kiem in zich dragen van sabotage-
raids en dergelijke.
Het voornaamste probleem is er dus in
derdaad een voor Israël en Jordanië.
Het is dan ook koning Hoesseins nuch
tere inzicht dat spreekt, wanneer hij zijn
Arabische medestaatshoofden de bood
schap heeft gestuurd dat hij zelf tot een
ander akkoord met Israël zal moeten
komen, wanneer er geen gemeenschap
pelijk Arabisch standpunt - plus lasten
verdeling - uit de bus komt, en wel
spoedig. Tenslotte is Hoessein tegen zijn
zin en onder zware pressie bij het kamp
der Israël vernietigers onder leiding van
Nasser gekomen en hij heeft weinig zin
alleen voor de gemeenschappelijke re
kening op te draaien. Men ziet de be
faamde Arabische verdeeldheid al weer
opkomen, nog maar kort na de gewel
dige nederlaag. Tot dusver schijnen er
nog weinig lessen getrokken te zijn uit
de uitbarsting van 5 juni.
De adjunct-directeur van de Neder
landse vestiging van Foxboro, de heer
W. B. Tinlin heeft vrijdagavond af
scheid genomen van personeel en za
kenrelaties. Tientallen mensen bevolk
ten vrijdagavond de grote kantine van
„Instrumentation Foxboro", om de heer
Tinlin, die wegens gezinsomstandighe
den naar Amerika terugkeert, de laat
ste hand te drukken.
In de meeste gevallen bleek de hand
trouwens niet leeg. Toen omstreeks tien
uur de heer en mevr. Tinlin het resul
taat van de afscheidsreceptie eens kon
den overzien, bleek de tafel rijkelijk
voorzien van tal van geschenken, van
een ingelijste foto tot flessen drank.
Het personeel bood zijn scheidende ad
junct-directeur een Delfts-blauw wand
bord aan, terwijl de personeelsvereni
ging, waarvan de heer Tinlin lid was,
met een tinnen koffiekan kwam aan
dragen.
In het défilé, dat van acht tot bijna
tien uur langs de heer en mevr. Tin
lin trok, liepen o.a. mee hoofdinspec
teur H. G. Scholtmeijer van de Soes
ter politie, de directeur van gemeente
werken, de heer v. d. Dussen, oud-
wethouder Zadelhof, thans lid van Ge
deputeerde Staten van Utrecht, de
Amersfoortse architect Oosterhuis, ont
werper van de reeds ver gevorderde
nieuwbouwplannen en vele anderen.
De plaats van de heer Tinlin zal voor
lopig niet door een ander worden inge
nomen.
De heer en mevr. Tinlin vertrekken
deze week per boot naar de Verenigde
Staten.
Bij het winkelen in een zelfbedienings
zaak is zaterdagmiddag mevr. A. M. L.
D. haar portemonnee met honderd gul
den kwijtgeraakt. Zij had de portemon
nee in een zijvak van haar tas gesto
ken. Bij aankomst bij de kassa bleek
de portemonnee verdwenen. De moge
lijkheid is niet uitgesloten, dat mevr.
L. haar portemonee in de winkel is
verloren, al leverde een onderzoek daar
niets op.
De Duitse Bundeswehr zal binnen niet
al te lange tijd aan kracht winnen
doorinkrimping. Dit heeft de West-
duitse minister van financiën bekend
gemaakt toen hij sprak over de orga
nisatorische veranderingen in de Bun
deswehr. Die houden onder meer in,
dat 461.000 man nu uitkijken naar het
berichtje, waarin staat dat zij overbo
dig zijn. Uiteraard kunnen ze niet alle
rnaar naar huis gestuurd worden, maar
een deel van hen in ieder geval wel.
Minister Strauss heeft er daarbij op ge
wezen, dat het aantal manschappen
niet uitsluitend beslissend is bij de
vaststelling van de doelmatigheid van
een strijdkracht, maar dat ook de uit
rusting en de technische opleiding be
langrijke factoren zijn. „Wat dat be
treft kunnen de veranderingen in de
Bundeswehr, die nodig worden in ver
band met onze netelige financiële om
standigheden, leiden tot een verhoging
van de vuurkracht", aldus Strauss.
Misschien is dit berichtje ook wel door
gedrongen tot het ministerie van de
fensie in Den Haag. Dit ministerie staat
in ons land ook nogal eens aan kritiek
bloot, hoewel dat de laatste jaren ze
ker minder is geworden. Vooral ook
dank zij de huidige minister-president
De Jong, voordien minister van defen
sie, die een groot aantal verbeteringen
heeft doorgevoerd, waardoor een deel
van de kritiek is weggevallen.
De kritiek geldt nog wel de financiële
kant. De huidige financiële positie van
ons land ziet er niet zo rooskleurig uit,
al is er dan ook wel wat verbeterd.
De bedragen, waarmee de verschillende
ministeries moeten werken, zijn in de
loop van de tijd al heel wat minder
geworden. Men dringt er van regerings
wege meer en meer op aan, te bekijken
hoe er bezuinigd zou kunnen worden.
Ook defensie heeft minder geld gekre
gen, waardoor een aantal grote orders
naar later moest worden opgeschoven,
maar het is wel één van de ministeries,
die het minst van de bezunigingen te
lijden gehad heeft.
Wellicht dat defensie belang stelt in het
Duitse besluit. Ze kan de kat uit de
boom kijken en als inderdaad blijkt,
dat inkrimping van het leger zou kun
nen leiden tot vergroting van de vuur
kracht. dan zou het ministerie niet
moeten aarzelen ook hier die maatre
gelen te nemen. Of zouden de defensie
mensen in Den Haag toch meer ver
trouwen stellen in mankracht?
KANTMAN.
De 16-jarige bromfietser F. N. G. uit
Soest is zondag bij een verkeersongeval
op de Utrechtseweg in Amersfoort ge
wond geraakt. Hij wilde vanaf de Berg
weg de Utrechtseweg oversteken doch
verleende geen voorrang aan een auto,
bestuurd door de 22-jarige M. B. uit
Amersfoort.
De jonge Soestenaar brak zijn linker
onderbeen en enkele ribben, terwijl zijn
rechter-arm uit de kom schoot. Hij is
opgenomen in het ziekenhuis De Lich
tenberg in Amersfoort.
Kruispunten vormen zowel binnen als
buiten de bebouwde kom de meest ern
stige „black spots" in het verkeer. Bijna
de helft van alle verkeersongevallen die
in ons land plaatsvinden gebeurt name
lijk op kruisingen van wegen.
Op de rechte weg gebeurt 49,5 °/o van de
ongevallen, op kruispunten 43,3 °/o, ln
bochten 7 °.'o.
Meer dan 80 van de ongevallen op
kruispunten vindt plaats in de vorm van
botsingen met een ander rijdend voer
tuig.
Het totaal aantal ongevallen op kruis
punten in 1965 bedroeg 22.455. Hierbij
vonden 724 mensen de dood en werden
1343 personen zwaar- en 8.298 licht ge
wond.
Het staat vrijwel vast dat een groot deel
van deze ongevallen op kruispunten
wordt veroorzaakt door overtreding van
de voorrangsregels en onoplettend
heid. De slogan van de actie „Hoofd
erbij - kruising vrij!", waarmede het
Verbond voor Veilig Verkeer drie maan
den voorlichting via pers, radio en tele
visie zal geven, is dus zeker op z'n
plaats.
Uit de ongevallenstatistieken blijkt
voorts dat 49,9 °'n van alle kruispunt-
ongevallen plaatsvindt binnen de be
bouwde kom en 25,7 °/o daarbuiten.
Het verschil in ernst van de gevolgen
tonen onderstaande cijfers:
ongevallen op kruispunten binnen be
bouwde kom: met dodelijke afloop 2,2 0 n,
met ernstig letsel 57,8 met licht letsel
39,9 °.'obuiten bebouwde kom: resp.
8.2 «o, 68.1 °o en 23,6 °.o.
Bij nadere beschouwing kan enerzijds
worden aangenomen dat het verschil in
snelheid waarmee binnen- en buiten de
bebouwde kom kruispunten genaderd en
opgereden worden, anderzijds ook het
verschil in uitzicht een belangrijke rol
speelt.
Voor wat dit laatste betreft blijkt bij
voorbeeld uit Amsterdamse statistieken
dat de ongevallencijfers op overzichte
lijke, ruim aangelegde kruisingen dik
wijls veel hoger liggen dan de als ge
vaarlijk herkenbare, onoverzichtelijke
kruispunten.
De reden is ongetwijfeld de verleiding
die dergelijke wijde, overzichtelijke
kruispunten bieden om minder risicobe-
wust, minder aangepast en dus met ho
gere snelheden te nadere*.