Soest toen - Soest nu
Het oog gericht op
het verkeer
GLORIE
Telefoonnummer
ziekenauto 5980
DELEN IN DE
WINST
MAX TAK
ALS EEN MINISTER
GAAT DOKTEREN..
V.V.V .-nieuws
Telefoonnummer
ziekenauto 5980
WERKLOOSHEID
Gevonden voorwerpen
Brandende lappen uit trein
gegooid
Vrijdag 11 augustus 1967
46e jaasrgang no. 59
Uitgave Drukkerij Smit - Soest
Bureau voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a. Soest
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Bromfietsers botsten
frontaal
Eenden doodgegooid
De burgemeester kocht de eerste jubileum-postzegels
van het 100-jarige Nederlandsche Roode Kruis
r.
Dezelfde plaats in 1967.
In het eerste kwartaal van dit jaar zijn
545 personen bij verkeersongelukken om
het leven gekomen. Vorig jaar bedroeg
dit aantal in de eerste drie maanden
461. Tegenover de stijging van het aan
tal verkeersdoden staat een daling van
het aantal verkeersongelukken. Vorig
jaar waren dat er in het eerste kwar
taal 64.658 tegen in dezelfde periode van
dit jaar nog maar 49.027.
Deze vermindering moet men overigens
met een korreltje zout nemen, want ze
is in feite een vermindering van het
aantal registraties. In de voorgaande ja
ren vielen aanrijdingen met lichte blik
schade ook onder verkeersongevallen en
derhalve waren ze van invloed op het
eindcijfer. Maar sinds de nieuwe bepa
ling, dat van dergelijke ongevallen geen
proces-verbaal meer wordt opgemaakt,
vallen ze buiten de statistiek.
Overigens leeft bij velen nog de me
ning, dat het niet opmaken van proces
verbaal betekent, dat de politie niet
meer op de plaats van een ongeluk ver
schijnt als er lichte schade is. Dit nu is
niet het geval. Indien men de politie
waarschuwt, zal ze zeker komen, al
maakte ze geen proces-verbaal meer op.
Als er tenminste geen grove verkeers
overtreding is gemaakt.
In ieder geval geven de cijfers geen
goed beeld meer. Het kan namelijk heel
goed zijn, dat het aantal niet geregis
treerde ongevallen groter is dan in 1966,
terwijl de statistiek van geregistreerde
ongevallen daarentegen een daling te
zien geeft. Het cijfer van 49.027 heeft
dan ook alleen maar betrekking op on
gevallen van ernstiger aard. Het aantal
ernstig gewonden bedroeg in het eerste
kwartaal van dit jaar 7.700 tegen 7.237
in het eerste kwartaal van 1966.
Ook het aantal lichtgewonden is in de
eerste drie maanden van 1967 gestegen:
van 3.773 fin 1966) tot 4.200. Het grootste
aantal doden in het verkeer viel buiten
de bebouwde kom: 336. Binnen de be
bouwde kom waren dat er in het begin
van dit jaar 209.
Voor het aantal ernstig gewonden is
het net omgekeerd: binnen de bebouw
de kom 5.251, daarbuiten 2.449. In totaal
zijn er vorig jaar 2.612 doden in het
verkeer gevallen. In Noord-Brabant
kwamen 464 personen om het leven en
in de provincie Zuid-Holland waren dat
er 382.
Deze cijfers leren ons, dat het verkeer
nog steeds een grote vijand is. De in
voering van de maximum-snelheidsbe
paling, nu al weer enkele jaren geleden,
heeft zeker invloed gehad op het aantal
verkeersslachtoffers. Zonder deze bepa
ling zouden er ongetwijfeld nog meer
doden zijn gevallen.
Hoeveel dat er zouden zijn geweest, is
niet bij benadering te zeggen. In drie
maanden 545 doden. Doorgerekend zou
dit aan het eind van het jaar neerko
men op 2.180. Als dit inderdaad zo zou
zijn, zou dit een verlaging bij vorig jaar
vergeleken zijn van zo'n 500 doden.
Maar de vakantie is nog in volle gang
en het vakantieverkeer eist altijd veel
slachtoffers. Een waarschuwing is dan
ook op z'n plaats.
Rijd voorzichtig, het gaat om mensen
levens. Misschien ook wel om het uwe.
KANTMAN
Nu de doop van onze jonge prins Wil-
lem-Alexander op zaterdag 12 septem
ber is vastgesteld, zijn er stemmen op
gegaan die vragen, waarom dit kindje
niet in een gewone zondagse doopdienst
temidden van de gemeente ten doop kan
worden gehouden.
In 1967 zal de doop van een prins wer
kelijk wel eenvoudiger worden gehou
den dan in 1938, toen de kleine prinses
Beatrix met haar ouders in de gouden
koets naar de kerk werd gebracht. Een
kerk die toen vol uniformen en schit
terende gewaden was.
Maar wie een prinsje temidden van de
gemeente wil brengen, kan een menigte
verwachten. Zo'n dienst zou ernstig wor
den verstoord door nieuwsgierigen.
Daarom is een afzonderlijke doop voor
alle partijen beter. En ook de keuze
van de zaterdag wordt dan begrijpelijk.
Als maar bedacht wordt, dat de doop
geen accentuering mag zijn van de glo
rie, maar juist betekent het afleggen
van alle glorie.
Als gevonden voorwerpen zijn op het
bureau van politie aangegeven: een
zwemabonnement op het Soester Na
tuurbad, blauw-groen geruite weekend
tas, bankbiljet, plastic pop, dameshor
loge, judopak. bromfietsplaatje, blauw
jack en zwarte broek, blauw nylon
jack, zonnebril, pukkel met inhoud, da
mesrijwiel en bruine actetas.
Aan komen vliegen een gele parkiet en
aan komen lopen een witte kater.
De brandweer van Soest en Zeist is
woensdag in actie geweest bij kleine
brandjes langs de spoorlijn Amers-
foort-Den Dolder. Op zeven verschil
lende plaatsen werden brandende lap
pen aangetroffen, die vermoedelijk uit
een passerende trein zijn gegooid. Ner
gens hebben de brandende doeken ove
rigens veel schade aangericht. De
spoorwegrecherche stelt een onderzoek
in.
SOESTER
OURANT
AboniL p. kwart, 3,—, per post 4,25.
Verschijnt Iedere dinsdag en vrtfdag
President De Gaulle drijft voor zijn
land een sociale maatregel door waar
in andere Europese landen wel eens
over werd gedacht doch waar een an
dere regering nog niet toe kon of wilde
besluiten.
In de Franse bedrijven met meer dan
honderd werknemers zullen deze laat-
sten gaan delen in de winst van het
bedrijf. Dit deel, waarover geen belas
ting behoeft te worden betaald, zal ech
ter minstens vijf jaar in het bedrijf ge
ïnvesteerd blijven en alleen een rente
ervan wordt uitbetaald. Dit is heel in
het kort het voornaamste principe van
de nieuwe sociale wet in Frankrijk.
Het is dus wat anders dan een spaar
loon, waar bij de vakbonden o.a. in Ne
derland wordt gedacht. Deze winstde
ling staat los van de lonen en eventuele
loonsverhogingen. Juist daardoor is het
een sociale maatregel van grote impor
tantie. Door de werknemers, die een
jaar of langer bij een bedrijf werkzaam
zijn, in de winst van dat bedrijf te la
ten delen, wordt er een band met de
onderneming geschapen, die vaak van
grotere kracht zal blijken te zijn dan
alle personeelsuitstapjes en -avondjes
en extra uitkeringen.
De werknemers krijgen dan een voort
durend en direct belang bij de gang
van zaken in het bedrijf. Hoe hoger de
winst daarvan uitvalt, hoe hoger ook
hun aandeel wordt.
Al betekent dit niet tevens een invloed
op de leiding van het bedrijf, toch zal
dit in de praktijk in vele gevallen wel
tot uiting komen. In de eerste plaats
echter wordt het psychologisch klimaat
in het bedrijf er ongetwijfeld gunstig
door beïnvloed. Iedere werknemer heeft
er dan belang bij, dat er zo min moge
lijk kostbare werktijd verloren gaat,
dat er zo efficiënt mogelijk wordt te
werk gegaan. Hij zal na een jaar zelf
kunnen nagaan of een eventueel door
gevoerde normale loonsverhoging ook
voor hem voordeliger uitkomt dan een
kleiner loon en daardoor hogere winst.
Zo kan deze maatregel voor zowel de
werkgevers als werknemers tot voor
deel strekken en zal uiteindelijk ook de
nationale economie ten goede komen.
Van een bepaalde hoek uit gezien zijn
er natuurlijk ook bezwaren tegen de
regeling aan te voeren. De winstdeling
zal een rem betekenen op de voortdu
rende drang naar loonsverhogingen. Dat
zou inhouden een verzwakking van de
positie van de vakbonden. Daarom be
staat er in die kringen ook niet zo heel
veel animo voor.
Opvallend is ook, dat De Gaulle de
maatregel bij decreet afkondigt, zonder
overleg met de vakbonden, zelfs zonder
een parlementaire behandeling, want
hij heeft volmachten gevraagd en ver
kregen van de volksvertegenwoordiging
en kan dus enige tijd in menig opzicht
zijn gang gaan.
Het maakt de indruk, dat Frankrijk
steeds meer gaat in de richting van een
coöperatieve staatsvorm, waarin de de
mocratie nog maar een zeer bescheiden
woordje meespreekt. Opmerkelijk is
echter wel, dat de nieuwe sociale wet
toch betrekkelijk weinig tegenkanting
ondervindt in de Franse republiek.
Even opmerkelijk Is het, dat er in de
pers, zowel hier als in andere Euro
pese landen, aan deze Franse wet op
vallend weinig aandacht wordt besteed,
misschien juist wel het minst in de bla
den van z.g. progressieve richting. Een
bewijs, dat men het politiek gezien niet
zo'n gemakkelijke zaak vindt. Men
werkt hier nu eenmaal niet graag met
„de Franse slag". Al wordt er ook hier
in sommige kringen wel gunstig over
dat punt van winstdeling voor de werk
nemers gedacht, van de vakbonden is
er toch weinig aandrang voor uitge
gaan en ligt het politiek daardoor waar
schijnlijk ook niet zo gemakkelijk.
Wellicht echter kan de Franse maatre
gel tot lering strekken. Er zijn inder
daad tegenkantingen tegen aan tc voe
ren. Al zien we alleen al naar de werk
nemers in de duizenden kleinere bedrij
ven en de moeilijkheden die het daar
kan geven om nog de goede arbeids
krachten te behouden of te verwerven.
En zo zijn er bepaald meer punten in
de wet, die aanvechtbaar zijn.
Toch lijkt het vooral psychologisch een
juiste maatregel.
Op de Biltseweg onder de gemeente
Baarn is woensdag de 23-jarige brom
fietser M. F. D. uit Soest frontaal in
botsing gekomen met een uit tegenover
gestelde richting komende bromfietser,
de militair S. A. M. B. uit Huis ter
Heide. De Soester nam de bocht wat te
ruim, waardoor hij op de linker weg
helft kwam, met genoemd gevolg. D. is
met verwondingen aan zijn hoofd, een
hersenschudding en een gekneusde
rechter schouder naar het ziekenhuis
overgebracht en daar opgenomen.
Twee jongens van vijftien en zestien
jaar uit het Amersfoortse woonwagen
kamp hebben bij landbouwer P. J. v. d.
B. aan de Peter van de Bremerweg
tenminste één eend met stenen dood
gegooid. De eigenaar miste echter nog
drie andere eenden. De politie onder
zoekt, in hoeverre de beide jongens
ook daar de hand in hebben.
Enkele dagen voor zijn 76ste verjaardag
overleed in New York Max Tak, de
man die wel eens de culturele ambas
sadeur van Nederland in Amerika werd
genoemd.
Max Tak heeft in zijn leven twee keer
een carrière moeten opbouwen. Vóór de
oorlog begon hij als 15-jarige violist bij
het Concertgebouworkest, in 1921 werd
hij dirigent in het Tuschinski-theater.
Daar is hij twintig jaar gebleven en
heeft hij grote bekendheid verworven.
Artiesten als Pierre Palla en Jos Kleber
begonnen bij hem hun loopbaan. Zijn
veelzijdigheid bleek wel uit het feit, dat
hij in die tijd ook de producer van va
riété-shows was. waarin o.a. ook Corrie
Vonk optrad. Hij werkte samen met
Alex de Haas, voor wie hij de teksten
van bekende liedjes als „Amsterdam"
en „Het meisje met de blauwe hoed"
schreef.
Na het uitbreken van de tweede we
reldoorlog vluchtte hij via Spanje en
Cuba naar Curagao, om in 1943 te New
York producer van Nederlandse oor
logsuitzendingen te worden. Na de oor
log blijft hij daar als journalist. Hij
bouwt bovendien een carrière op als
public-relation officer en bereidt de
weg voor de bekende tournees van het
Concertgebouworkest. Maar ook Willy
Alberti, Max Tailleur en anderen von
den veel steun bij hem, toen ze hun
geluk in de V.S. beproefden.
Max Tak onderhield veel contact met
Nederland, werd nooit Amerikaans
staatsburger en verzorgde voor de
A.V.R.O. nog regelmatig de rubriek
„New York calling". In verscheidene
Nederlandse weekbladen verschenen
nog regelmatig artikelen van zijn hand.
Met hem verloor de Nederlandse mu
ziekwereld één der grootste ij veraars
voor onze artiesten die naar het buiten
land wilden gaan.
Dinsdagmorgen, om precies half negen,
verkochten de dames van de Unie van
Vrouwelijke Vrijwilligers, afd. Soest,
naarstig bijgestaan door de dames van
de Huisvrouwenvereniging, de eerste
jubileum-postzegels van het 100-jarige
Roode Kruis, aan burgemeester S. P.
baron Bentinck.
E _ze nationale postzegel-actie, die nor
maal in 1968 plaats zou vinden, is in
verband met de viering van het jubi
leum een jaar vervroegd.
De actie, die loopt tot 30 september,
staat in Soest onder de supervisie van
de penningmeester van de afd. Soest,
de heer Bergema.
Direct na de aanvang van de verkoop
was er al flinke belangstelling, vooral
van de zijde van de filatelisten was er
op deze eerste dag met zijn traditionele
„Eerste dag enveloppen" behoorlijke be
langstelling, terwijl de envelop op zich
zelf beslist geen juweeltje in de ver
zameling zal zijn.
Er zijn vijf verschillende zegels met
een frankeerwaarde van 12 ct, 15 et.
20 ct, 25 ct, en 45 ct met respectievelijk
toeslagen van 8, 10, 10, 10, en 20 cent.
Na de verkoop in de hal van he'. post
kantoor zal men zich met man en macht
storten op de huis-aan-huis verkoop
van de „zakjes".
Voor deze huis-aan-huis verkoop zoekt
men nog enige mensen. De heer Berge
ma, Prins Bernhardlaan 38, zal u met
open armen ontvangen, wanneer u zich
op komt geven voor deze verkoopactie.
„Helpt uw Roode Kruis helpen", een
slogan die meestentijds gebruikt wordt
om een financiële bijdrage te vragen,
zouden we nu willen toepassen op deze
huis-aan-huis actie, en in het bijzonder
op de mensen die enkele uren van hun
tijd beschikbaar willen stellen.
Uw medemens, die in moeilijke omstan
digheden verkeert, zal u dankbaar zijn.
Onze huidige minister van justitie, prof.
mr. C. H. F. Polak, heeft openhartig
geantwoord op vragen over het rijks-
asyl „De Kruisberg", maar velen zijn
onbevredigd over de weinige getroffen
maatregelen ter voorkoming van nieu
we moorden door de verpleegden al
daar.
Tegenstrijdig zijn bovendien de ver
klaringen, dat a). de leiding geen fou
ten zou hebben gemaakt en b) de mi
nister voortaan zelf zal beslissen of een
verpleegde rijp is voor tewerkstelling
buiten de inrichting. Een directie die
geen fouten maakt, zou dat ook kunnen
beoordelen. Wij wagen het bovendien
te betwijfelen of een minister dit per
soonlijk beter kan bezien, vooral omdat
zijne excellentie de betrokkene niet eens
zal kennen en wel belangrijker staats
zaken aan zijn hoofd zal hebben dan
her of der in de lande vertoevende zie
ke of genezen patiënten de pols te voe
len of hun volledige dossiers door te
lopen.
Zoals U weet kunt U bij ons inlichtin
gen krijgen over de weekprogramma's
van de omliggende plaatsen en van de
voornaamste steden van ons land.
Het betreft diverse evenementen, ten
toonstellingen, theaters, bioscopen enz.
V.V.V. 't Gooi heeft nu aan een nieuw
orgaan het leven geschonken.
Dit officiële programma van de Ver. v.
Vreemdelingenverkeer 't Gooi verschijnt
1 x in de 14 dagen. Het boekje telt on
geveer 40 bladzijden. Het vertelt U alle
bijzonderheden over de tot het Gooi
behorende plaatsen, inclusief bioscoop-
programma's met tevens een kleine
agenda van Amsterdam.
Dit boekje, dat in een behoefte voor
ziet, is bij ons verkrijgbaar tegen de
vastgestelde prijs van ƒ0,35.
U wordt hierin dus volledig geïnfor
meerd over: Hilversum, Bussum/Naar-
den. Loosdracht, 's Graveland, Korten-
hoef, Laren/Blaricum, Huizen, Weesp,
Muiden en Muiderberg.
Aan te bevelen tevens ter oriëntatie
(kleine plattegrondjes) bij uw fiets- of
dagtochtjes in deze omgeving en voor
de bioscoop-enthousiasten, die het te
kort in de eigen plaats willen aanvul
len.
Deze maand augustus rijden de firma's
Tensen en Ebato nog steeds naar alle
streken van ons landen ook nog
wel verder. In september lopen de mo
gelijkheden van deze dagtochtjes terug.
Profiteert U er nu nog van!
Wij hoorden enthousiaste verhalen van
de deelnemers, waarbij o.a. de geheel
verzorgde tochten Bobbejaanland en
Coentunnel/Texel de kroon spanden. U
weet hetU kunt bij ons boeken.
Vosseveldlaan in 1920.
En als een minister zich met allerlei af
zonderlijke ter beschikking gestelde
mensen moet gaan bemoeien, waar blijft
dan het eind? Dan komt strakt de mi
nister van verkeer en waterstaat onze
rijbewijzen en onze televisiekaart con
troleren zal de minister van landbouw
persoonlijk gaan toezien op de hormo
neninspuiting van de kalverenDat
zou wel ambtenaren besparen, maar het
is irreëel te geloven, dat ons land dan
beter bestuurd zal worden.
Misschien zijn de gesloten inrichtingen
gebaat met betere omheiningen, een
kleine uitbreiding van personeel en wat
meer oplettendheid en zullen de open
inrichtingen de vrijwel genezen patiën
ten zorgvuldiger moeten selecteren en
toch maar een geleider moeten meege
ven.
Blijkens de werkloosheidscijfers, is er
een daling ingetreden bij de meerder
jarigen in vele beroepen, maar steeg
daarentegen het aantal jongeren, dat
niet of nog niet aan de slag kon.
Op het eerste gezicht is dat een betere
verhouding. De vaders in de gezinnen
moeten natuurlijk aan de slag om het
brood te verdienen en ook de vrouwe-
lüke kostwinners zullen aan het werk
moeten worden gehouden. Als ten koste
van deze ouderen een aantal minder
jarigen is ontslagen, is men geneigd te
redeneren: „Die kunnen beter nog wat
bijleren. Die komen wel weer aan de
beurt als ze wat ouder en bekwamer
zijn."
Maar jongeren die geen werk of nuttige
bezigheden hebben, vervallen door de
verveling misschien ook tot het slag
lanterfanters, love-inners en narcotica-
gebruikers dat juist in deze tijd door
de ledigheid des duivels oorkussen
vormt. Ook zij moeten aan de slag! En
niet ieder van hen kan (blijven) leren.
Daarom is het misschien toch verstan
diger de oudste werknemers in tijden
van slapte iets eerder te pensioneren
en de jongeren een kans te geven in
een aantal daarvoor geschikte bedrijven
en instellingen.
