f PEJROzebotteuam mneeJ sperciebonen cq i PARIJSE WAFELS 75 i DOURO PORT 425 JUIUDWIM. GROOTSYRISCHE DROOM contra Nasser's fantasieën WE SPRAKEN MET EEN TOERIST UIT TASMANIE SPELERS VAN RAPID WENEN GAAN HARD VECHTEN Telefoonnummer ziekenauto 5980 A&0 ZEGELBOEKJES SPAART U IN EEN WIP VOL! Syrië en Egypte zijn bondgenoten, doch zij haten elkaar Bittere haat èn resignatie In onze collectie BRILMONTUREN Fa. D. F. VOICïT Openbare Leeszaal Van Weedestraat om veel te verdienen in Europa-cuptoernooi Voor die gelegenheden waarbij u altijd stoelen tekort komt, heeft A 0 de oplossing! Vederlichte bijzetstoelen. Zo plat inklapbaar dat gemakkelijk enkele stoelen in één kast passen. Direkt extra stoelen bijschuiven als u gasten hebt. Op gezellige avondjes hebt u nu voor iedereen plaats. Bekijk de showexemplaren in de A 0 winkel. 1. Stevige konstruktie en toch vederlicht. Moderne vormgeving. 2. Gepolijst aluminium, passend in elk vertrek. 3. Afwasbare bekleding in rood of blauw over zacht schuimplastic. 4. Nemen opgeklapt bijna geen ruimte in. Z ter introduktie van 124 nü voor IUU per blik 89 - nü elk 2e blik voor VtJ bovendien de 15 extra zegels en samen ook de 20 extra zegels Bij aankoop van f 5,- boodschappen: eigen import van 475 nü A 0 zegels zijn altijd gratis. U ontvangt er één bij elk kwartje aan boodschappen, waaronder ook alle bekende merkartikelen met vastgestelde prijs. Maar bovendien krijgt u op alleartikelen, voorzien van het A 0 garantiemerk altijd extra gratis zegels. Een zegelboekje (met 200 zegels) is dus in een wip vol. En voor 1 vol A 0 zegelboekje bijbetaling van f 16,50 koopt u al zo'n handige stoel. Spaar flink, want A 0 gaat u dit najaar nog vaker verrassen. DINSDAG 5 SEPTEM«ri* lf)B7 Een grauw wolkendek heeft zich uitgespreid boven het politieke landschap van het nab«e oosten, waar het kleine Israël als een natuurlijk ghetto ligt ingeklemd tussen de muren der Arabische haat. Syrië vormt een brandpunt in de huidige politieke ontwikkel,ngen. die de gehele diplomatieke wereld in koortsachtige be- wegingen hebben gebracht. Door zfjn centrale ligging neemt het land niet alleen een stratgische positie in, maar het is al vele decennia het brein en het hart van het Arabische nationalisme, een bron van politieke ideeën en nationalistische fan- tasieën. Halverwege Damascus en de Euphraat liggen de ruïnes van Palmyra, de oud- semietische woestijnstad. Majesteitelijk liggen de geschonden monumenten te ba den in de brandende oosterse zon. Eens maakte Palmyra deel uit van de Pax Romana en de scheppingsmacht der hellenistische bouwmeesters heeft zijn invloed doen gelden. Hier, in de stille eenzaamheid van de woestijn hebben oost en west elkaar ontmoet in een hoge, stijlvolle, verfijnde cultuur. Iets van een profetie zou men er in kunnen zien, na melijk dat de ontmoeting tussen twee be schavingskringen levensvormen kan scheppen, die voor beide verrijking in houden. Maar dit Palmyra is een oase in een woestijn vol onrust. In Damascus en Aleppo is de toon veranderd, daar is ze harder en straffer. Het aloude Syrië, eens het centrum van het machtige rijk der Seleuciden, heeft een dramatische geschiedenis gekend. Ook na 1944, toen de Fransen zich te rugtrokken en het land onafhankelijk werd, vormde het een bron van con stante onrust. In steeds sneller tempo volgden revoluties, gewapende conflicten en staatsgrepen elkaar op. Deze binnen landse twisten leverden dikwijls het as pect van een platvloerse worsteling om de opperheerschappij, waarbij de ene partij niet minder provocerend te werk ging dan de ander. Maar intussen waren bij de motivering van deze worsteling hemel en aarde betrokken. V.A.R. In 1957 dus nu 10 jaar geleden stond Syrië in het centrum van het wereld nieuws. Toen deden de Russen een slim me zet op het politieke schaakbord door kolonel Serjaj, een pro-Russische pion, naar voren te schuiven. Deze kolonel, van Russische wapens voorzien, dreigde over te gaan tot acties buiten de Sy rische grens. Om dergelijke acties in de kiem te smoren kreeg de machtige Ame rikaanse zesde vloot in ijltempo opdracht koers te zetten naar het oostelijk bekken der Middellanse Zee. Begin 1958 wordt Syrië een deel van Nasser's Verenigde Arabische Republiek. Feest in de straten van Damascus en Cairo Maar de stemming in Syrië sloeg gauw om. De trotse bewoners van dit land wilden de wet niet vanuit Cairo voorge schreven hebben en in 1963 bewerkstel ligden de militaire machthebbers in Sy rië na bloedige botsingen de politieke uitschakeling van degenen, die pro-Nas- ser waren. Het nieuwe bewind in Syrië werd het mikpunt van een virulente perscampagne uit de overige Arabische landen en wie indertijd de scheldkanon nades heeft gehoord, die Nasser via de televisie tot de Syriërs richtte, wrijft zich de ogen van verbazing uit wanneer hij ziet dat thans Egypte en Syrië gezamen lijk tegen Israël optrekken. Eldorado Syrië, dat ongeveer 6 miljoen inwoners telt, is overigens een land, dat een waar eldorado is voor de westerse toerist, die genoeg heeft van het Gardameer en de Rivièra en de sfeer van het oosten eens wil proeven. Hij zal vooral in de hoofd stad van dit land zijn hart kunnen op halen. Damascus is het nabije oosten in kleur, karakter, reuk en geluid. In deze stad mengen de eeuwen zich in al het zichtbare en onzichtbare leven. Hier zijn de Soukhs met al hun bonte rommel waar de handwerknijverheid hoogtij viert. Hier gaan de Bedoïnen rond in ls er zeker een naar uw keus Burgem. Grotbestraat 30 Erkend ziekenfondsleverancier Nieuwe aanwinsten. Romans. Achebe, Een zoon van zijn volk. Bingham, Boodschapper van de nacht. Brophy, De „finishing touch". Campert, Lief des schijnbewegingen. Caspary, De vrouw die hij liefhad. Cecil, Brui loft bij de balie. - Bij gebrek aan be wijs. Louter toevalCheyney, En toen begon de muziek. Christie, Het derde meisje. Dhondt, Zeven geestige knaapjes. Graham, De rol van haar leven. Guareschi, Don Ca- millo en zijn zwarte schapen. Heim- ler, Uit nacht en nevel. Jenkins, Boodschap van Sirius. Johnson, Pas sagieren in de tropen. Kortooms, De kleine emigratie. Kosinski, De ge verfde vogel. Lofts, Huis in de maal stroom. Van Loon, Ieder is anders. McCarthy, Eerste persoon meervoud. Van Manen-Pieters, Dat lieve, ge vaarlijke leven. Nabokov, Het oog. Niemeijer, Tussen gisteren en morgen. Norel, S.O.S.-omnibus. Olivier, Met de hemel voor ogen. Ooster- broek-Dutschun, Tegen jou zeg ik ja. Van 't Sant, Zuster Helga. Stier man, De tuinman en de jongen. Vervoort, Mijn oom Adelbert. De Vries, Boeren en burgers in Buitenveen, 2 dln. Wallace, Het eiland van Eva. Wibberley, De muis die naar de maan ging. Wiesel, De poorten van het woud. Winter, En Juultje is de bruid. Novellen en korte verhalen. Daisne, Dossier nr. 20-174. Faro, Damesver halen. Hermans, Paranoia. Au- gusin, Meesters der Duitse vertelkunst. Christie, Jane zoekt een baan. Japin, Detective-verhalen. Steven- son, De geest in de fles. hun lange mantels. In de scherpe don kere gezichten gloeien de felle ogen. Arabieren met patriarchale koppen pas seren op hun ezels. De marktstraten, overdekt als Italiaanse galerijen, hebben honderden verrassende kleuren in de koopwaar van de vele winkels. Uit de duisternis der galerijen komende, staat men opeens onder de witte bogen van een byzantijnse colonnade, die naar de wijde, hoge cour van een moskee voert. Van de pleinen ziet men, bruin en mach tig, de bergen, waar de woningen heel hoog tegenop liggen. Vanaf deze bergen heeft men een schitterend uitzicht op de stad met zijn wriemelende straten, zijn minaretten en zijn bomen in voorjaars pracht. Maar de levensstandaard van de bevol king is nog lager als die van de Egypte- naren. Vooral op het platteland consta teert men erbarmelijke toestanden. Maar de gemiddelde Syriër aanvaardt deze toe stand in fatalistische gelatenheid. Als Allah het wil, dan zal het veranderen. Zo ziet hij het wereldgebeuren èn zijn eigen beproeving. Want beide tendenties zijn aanwezig in het hart van dit volk: bittere haat en resignatie, wraak en be rusting. Eenheid utopie Het Arabisch bondgenootschap kan niet verhelen, dat de innerlijke verwijdering tussen de Egyptenaren en Syriërs zo groot is, dat een nieuwe breuk tussen beide landen slechts een kwestie van tijd is. Verschillende grote voksstammen in Syrië zoals de Druzen en de Rwala ha ten de Egyptenaren bijna net zo erg als de Israëliërs. Bovendien koesteren de be woners van dit land ongeveer dezelfde dromen als Nasser. Nasser beschouwt zijn land als de spil, waaromheen het nabije oosten en de Arabische Liga moe ten draaien. Maar de zelfbewuste Sy riërs met hun gevoel voor tradities zijn zich bewust van de hoge plaats, die hun land in de geschiedenis inneemt. Syrië was door de eeuwen heen steeds een geestelijk knooppunt, waar stromin gen uit alle richtingen samenkomen, zich vermengen en uitgaan over de wereld. Vele Syriërs spelen met de gedachte van een groot Syrische rijk, dat behalve Sy rië ook Libanon. Palestina, Jordanië en Irak zal omvatten en dat vanuit Damas cus bestuurd zal moeten worden. Deze vereniging van de „landen der vrucht bare halve maan" zal wel nooit werke lijkheid worden, maar in Damascus droomt men er graag van Niet alléén Damascus overigens, want in het jongste verleden hebben Irak's Noeri al Sa'id en de koning van Jordanië der gelijke dromen ook reeds gekoesterd. Zolang de leidende figuren in het nabije oosten zich aan dergelijke fantasieën overgeven om elkaar vervolgens deze dromen te verwijten, blijft de Arabische eenheid een utopie, al het bondgenoot schappelijk krachtsvertoon van de laat ste maanden ten spijt. We spraken met een 53-jarige Austra liër die onze taal wel heel goed spreekt. Weinig accent en slechts een enkele maal zoekt hij naar woorden om een Engelse uitdrukking te vervangen. Het is ook geen wonder, want John Atte- veld is geboren in Eindhoven. Zestien jaar geleden ging hij naar Australië. „U was dus eigenlijk een emigrant?" „Neen, niet in de zin zoals dat hier wordt opgevat. Het is mijn zwervers- natuur geweest die me er toe bracht". „En hoe is dat in zijn werk gegaan? Had u direct werk of ging dat moei lijk?" „Ik ben electricien van beroep en kreeg onmiddellijk een baan. Pas later vond ik de tijd om het Australische diploma in die branche te halen." „Wat zoekt u in Nederland". „Ik ben min of meer op familiebezoek, het is meer dan twaalf jaar geleden dat ik in Nederland was."' Nederlanders in Launcester „Zijn er veel Nederlanders in de plaats waar u woont?" „Ja, in Launcester, waar ik woon, kun je heel wat Nederlanders treffen. Ze kunnen het over het algemeen heel goed met de Australiërs vinden. Ze zoeken elkaar dan ook niet veel op. En als we daar met elkaar spreken hoor je eer» erg met Engelse woorden doorspekt Nederlands. Maar je kunt wel vaak zien waar ze wonen. Want ook in Laun cester zie je de beroemde hollandse gordijntjes voor de ramen hangen. En aan het interieur valt hun herkomst ook wel te herkennen. Er is tegenwoor dig een bepaalde voorkeur voor Oud hollandse of antieke meubelen. Het maakt wel eens een vreemde indruk op mij als je in een „Nederlands" huis bent en je weer in je geboorteland waant om dan, als je naar buiten kijkt citroenbomen in de tuin te zien staan". „Hoe is het met de huisvesting in Tas- manië gesteld?" „Niet eens zo erg veel beter dan hier. Er zijn bijna geen huizen te krijgen, er is veel inwoning in Launcester. Maar de huizen zijn allemaal particulier be zit. En natuurlijk heeft iedereen een badkamer. Dat is hier nog altijd niet het geval. De televisie heeft ook Aus tralië veroverd. Er zijn veel commer ciële zenders, ook op de radio. Iedere zaterdagochtend zijn er reportages van de paarderennen, die bij ons erg popu lair zijn. Voetbal is tamelijk onbekend, maar tennis en een soort rugby heel populair." Kerstzon „Is er veel verschil in levenswijze met Nederland vergeleken?" „Tja, persoonlijk vind ik het nog altijd vreemd dat Kerstmis bij ons midden in de zomer valt. Als je dan in de kerst nacht naar de kerk gaat en je ziet en hoort hetzelfde als in je eigen land, dan vergeet je dat je niet in Holland bent. Des te meer valt het op als je dan weer buiten komt en in plaats van de donkere koude winternacht in de Aus tralische zomer staat. Ik heb daar nooit aan kunnen wennen. Maar voor het overige zijn de gewoonten niet zo erg veel anders. We kennen brood, aardap pels, groenten en vlees. Bier is de na tionale drank. Jongens onder de 21 jaar mogen niet in cafés komen? Daar protesteren ze nogal tegen. De meesten redeneren, dat ze wel in dienst moeten en volwassen genoeg zijn om hun land te verdedigen, maar niet om in een café iets te drin ken". „U zult wel van onze nozems en pro vo's gehoord hebben. Kent u die in Australië ook?" Hij lacht even en zegt: „Nee, provo's kennen we niet, maar nozems wel. Bij ons heten ze bodgies als het jongens zijn en widgies wanneer het meisjes betreft". Cultuur „Wonen er buiten Nederlanders ook an dere immigranten?" „Jazeker, er zijn ook Duitsers, Italia nen, Oostenrijkers en Zwitsers. En een enkele Fransman." „Hoe staat het met het culturele leven? Zijn er goede films en theaters?" „Ja, er zijn heel goede concerten die weinig geld kosten als je een abonne ment hebt. En veel Amerikaanse en Engelse films. Franse en Italiaanse of Duitse films zijn er niet veel. Er is wel een theater dat ze regelmatig uitbrengt. Jol Atteveld vertelt over zijn woning, eigen bezit en zijn auto. Die gaan in Tasmanië heel wat langer mee dan hier. Misschien ligt dat ook wel aan het feit dat er veel minder slijtage is door het drogere klimaat. Ook de pekel die in Nederland 's winters op de wegen ligt, ontbreekt. Raad „De Nederlanders doen het goed in Australië", vindt hij. „Ik raad iedere jonge Nederlander aan eens weg te trekken naar een ander land om erva ringen op te doen. Omdat in principe iedereen die wil slagen, dat kan. Als iemand mislukt, ligt dat heel vaak aan hemzelf". Hij vertelt over Hollanders die een jaar in een tent woonden voor ze geld ge noeg hadden om hun eerste betaling op een eigen huis te kunnen doen. Over mensen die eerst in een gedeelte van hun huis woonden dat al klaar was en die later de rest pas bouwden. Over de vakanties in Australië in de bergen, aan de kust of in de bossen. Over de enkele kangeroe die hij in Tasmanië heeft gezien en de giftige slangen die steeds zeldzamer worden. „Wanneer gaat u terug?" „In november. Ik heb geen haast. Ik wil al de oude plekjes weer eens be zoeken. Dan ga ik weer terug. Maar ik hoop over een paar jaar toch ook weer terug te komen". We wensen hem veel succes en een prettige tijd in Nederland. Een van de vele ploegen, die beslist niet tot de favorieten wordt gerekend, maar in de Europacupwedstrijden voor landskampioenen als een gevaarlijke outsider moet worden beschouwd, is de Oostenrijkse kampioen Rapid uit We nen. Er zijn wat moeilijkheden bij de Weense kampioensploeg geweest om de premies te regelen, zowel voor het Eu ropese als het Oostenrijkse bekeravon- tuur. De spelers hebben een grote mate van inspraak gehad, vooral omdat zij zelf een ontwerp hadden opgesteld voor de betaling, die bij elke ronde hoger wordt. In het afgelopen seizoen eindigden Ra pid en Wacker-Innsbrück op de ge deelde eerste plaats, maar het doelge- middelde van de Weners gaf een dui delijke doorslag van de balans naar hun kant. In de eerste ronde om de Europacup ontmoeten zij Besiktas, de Turkse kampioen uit Istanboel, die vo rig jaar door Ajax in Amsterdam met 2-1 en in Turkije met 2-0 werd ge klopt. Kampioen na spannende eindsprint Het Oostenrijkse voetbal is in het alge meen niet op snelheid in de balbehan deling gebaseerd. Het is typisch mid deleuropees voetbal met weinig schoten en veel dribbelen. Na een fameuze eindsprint behaalde Rapid dit jaar het Oostenrijkse kampioenschap. Van de 26 wedstrijden werden er 20 gewonen, 1 gelijk gespeeld en vijf verloren. Totaal 41 punten en het doelgemiddelde was voor Oostenrijkse begrippen zeer fraai: 72 voor 29 tegen. Evenals in de meeste andere middel- europese landen worden er in Oosten rijk betrekkelijk weinig doelpunten ge maakt. De produktiviteit is moeilijk te vergelijken met die van Nederlandse clubs als Ajax en Feijenoord, die niet schrikken van een schuttersgemiddelde van drie doelpunten per wedstrijd. En we willen de Ajax-fans beslist geen angst aanjagen voor het geval hun club eens tegen Rapid-Wenen zou loten, maar een lastig karwei wordt het dan zeker! Aangepast speltype De grote kracht van Rapid in de Oos tenrijkse competitie ligt er in, dat deze club voorlopig als enige haar speltype is gaan aanpassen aan het succesvolle westeuropese, dat veel meer op snelheid en schietgraagheid is gebaseerd. Buitenlandse aankopen heeft Rapid de ze zomer niet gedaan. De ook in ons land bekende trainer Vyrlacil heeft met manager Dienst vijf spelers voor zijn aanval aangetrokken, alsmede de kee per Fuchsbilder van Kapfenberg om het vrelies van reserve-keeper Veres, die naar de andere Weense club Vienna ging, te compenseren. De verdediging en halflinie zijn het zelfde gebleven. De vijf spelers, die de voorhoede gaan versterken (waardoor Vytlacil een keus krijgt uit tien aanvallers) zijn de gaol- getter Kaltenbrunnner van Admira, Springer van Austra-Klagenfurt, de amateur Promintzer van Frauenkirchen, Safr van Slovan-Olympia en Daucik van Toronto. Veel kampioenen Vooral omdat de reserves en de junio ren van Rapid eveneens kampioen van Oostenrijk werden in het vorige seizoen heeft de Weense club een stevige basis om op voort te bouwen. Daarom ver wonderde men zich er in de Oostenrijk se hoofdstad over, dat er toch nog zo veel spelers in de transfertijd waren aangekocht. Nadat de Oostenrijkers de laatste jaren weinig meer van zich hebben laten merken in de Europese voetbaltoernooi en bestaat de kans, dat Rapid zich dit jaar een eind omhoog weet te werken. Er wordt zeer intensief getraind, voor al op de snelheid en het uithoudings vermogen om een hoog tempo een hele wedstrijd te kunnen volhouden. Op de bijvelden van het Rapid-stadion ontbreekt alleen de zweep in de han den van Vytlacil. Elke dag wordt er drie uur lang enorm hard aan getrok ken bij de training. Vooral het schieten op het doel wordt veel beoefend. Uit allerlei standen en het is niet gauw goed bij de snel geëmotioneerde raken de oefenmeester. Beter getroffen Over de wedstrijden tegen het Turkse Besiktas is men bij Rapid niet onge rust. „We hebben het bij de loting be ter getroffen dan Ajax," zegt aanvoer der en international Skocik, die meent, dat het duel tussen Ajax en Real Ma drid de topper zal zijn van de eerste ronde om de Europese beker. Hij is eerlijk, want hij geeft onom wonden toe, dat het hem mee zal val len van de Amsterdammers als zij Real weten uit te schakelen. „Maar ik heb Ajax een paar keer op de televisie zien spelen en ik acht het helemaal niet on mogelijk als ze die eerste ronde over leven. Het is een technische en zeer snelle ploeg, met heel gevaarlijke aan vallers in Cruijff, Keizer, Swart en Groot. Bennie Muller kan ik me nog best herinneren van de wedstrijd die we vorig jaar tegen Nederland speel den," zegt Skocik met een lachje. Derde ronde Rapids aanvoerder verwacht, dat zijn ploeg sterk genoeg is om de kwart fi nales te halen, dat wil dus zeggen door te dringen tot de derde ronde. „Maar als we Celtic in de tweede ronde krij gen, of Manchester United, of misschien Ajax, dan wordt het wel erg moeilijk. Gelukkig zijn er altijd twee wedstrij den, waarvan één thuiswedstrijd en op eigen terrein zijn we al een hele poos ongeslagen, meer dan één seizoen." Als Ajax door de eerste ronde van de Europacup komt, geeft Skocik Feije noord een goede kans op het Neder lands kampioenschap. De winst van de Rotterdammers op de Duitse kampioen Eintracht Braunschweig met 1-0 in de uitwedstrijd had veel indruk op hem gemaakt, omdat het Duitse voetbal in Oostenrijk hoog staat aangeschreven. „Maar reken er op, dat we er voor zul len vechten om de finale van de Euro pacup te halen," zegt de vrolijke en enthousiaste Skocik tot besluit.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1967 | | pagina 7