DE FRANSE REKENING VOOR DE
E.E.G.-PARTNERS
ENGEL
Van de hak op de tak
LIEVER DE
HONGERDOOD
OLMA
FIRMA SPIJKER
AFLOSSING VAN DE
WACHT
>ers v.a. 98 ct.
WIJ WETEN HET
RUSSEN IN DUBI0
IN 'T PARLEMENT
DOOR D'OOIEVAAR
PAITHE
L00D-T0ERISME
Telefoonnummer
Noorderweg 23
Uw succes is onze
reclame
Auto- en Vrachtwagen-
rijschool
dan moordpartijen
Neem uw kans
nog waar bij
DISÖ0 GENTRUM
Medische dienst
PREDIKBEURTEN
voor reinigen en verven
Agentschap VENEMA
Telef. Brandweer 3-3-3-3
Politiebureau 4.4.4.4
R.K. Kerkdiensten
VRIJDAG 26 JULI 1968
Fen van de zuurste gevolgen van de
Franse stakingen moet voor het gaul
listische bewind wel zijn geweest dat
Parijs kredieten moest opnemen om de
frank te verdedigen. En de helft van
die kredieten kwam dan van de V.S. -
hulp dus van de dollar die De Gaulle
altijd zo graag in het nauw probeert te
brengen. Daarenboven heeft een aardi
ge hoeveelheid Frans goud weer de reis
terug naar de V.S. gemaakt.
Overigens is er voor niemand reden tot
leedvermaak - niemand heeft er toch
belang bij dat het de Fransen econo
misch slecht gaat. Vandaar dat de
E.E.G.-top zaterdag in Brussel zijn ze
gen heeft gegeven aan het Franse be
sluit om de invoer van auto's, staal,
textiel en huishoudelijke apparaten af
te remmen. De manier waarop de maat
regelen genomen werden was niet hele
maal volgens de E.E.G.-etiquette, maar
men zal geen zout op formaliteitsslak
ken willen leggen als men het er toch
over eens is dat de maatregelen nood
zakelijk waren. Ook Italië niet, dat de
grootste strop heeft aan de Franse in
voerbeperkingen.
Wel zal men erop staan dat de invoer
beperking niet langer dan noodzakelijk
duurt, want het E.E.G.-doel is toch on
belemmerde handel over de grenzen der
lidstaten.
Aanbevelingen
De E.E.G.-commissie heeft nog meer
aanbevelingen te doen om de Franse
malaise zo snel mogelijk te genezen.
Laat de landen geen Frans kapitaal het
land uitlokken door een lage rentevoet,
laat de koopkracht groeien opdat zo
veel mogelijk uit Frankrijk wordt geïm
porteerd en maak het Franse maat
schappijen mogelijk in de andere E.E.G.-
landen kaiptaal te zoeken. Dat zijn twee
aanbevelingen die regelrecht te maken
hebben met de Franse investeringen.
D' zijn hard nodig om menige Franse
industrie sterk genoeg te maken om te
kunnen concurreren op de Euromarkt
en op de wereldmarkt.
Van nature echter heeft de Franse be
legger slechts schoorvoetend zijn geld in
de eigen industrie gestoken. De ver
lies opleverende stakingen hebben die
animo geenszins verhoogd en nieuwe
huiver bevangt hem door de nog vage
ideeën van De Gaulle voor participation
- een nog onbekende vorm van zeg
genschap der werknemers in de on
derneming. Rekent men daarbij dat ie
der die zijn geld wil laten groeien daar
voor eerder een aandeel zoekt in een
bedrijf dat al succes heeft dan een
waarvan men dat slechts kan hopen,
dar ziet het er met de Franse investe
ringen - hoe hard nodig ook - niet
rooskleurig uit. De rest van de E.E.G.
wordt nu beleefd uitgenodigd het Fran
se leed mee te dragen.
Duitse economie
Somber voor de Fransen is ook dat de
Duitse economie op dit moment weer
bezig is aardig op te bloeien. In theo
rie zou dit moeten betekenen dat er
meer koopkracht komt in de bondsre
publiek met dus meer kansen voor de
Fransen om daarop marken te verdie
nen. In de historie is het echter door
gaans anders uitgepakt: de Duitsers
bleken in Frankrijk betere verkopers
dan de Fransen in Duitsland en onder
zoiets lijdt dan de Franse betalingsba
lans.
Daar komt dan nog bij dat op de we
reldmarkt de Fransen gemeenlijk ook
niet tegen de Duitse industrie op kun
nen boksen en daardoor zal de nieuwe
Duitse opbloei waarschijnlijk ook be
tekenen dat de Franse industrie op de
wereldmarkt weer eens klanten gaat
verliezen aan de E.E.G.-partner Duits
land. Dit perspectief heeft omgekeerd
weer een ontnuchterende werking op
de beleggers die de Franse industrie
weer zo hard nodig heeft - hen wordt
gevraagd hun geld te steken in bedrij
ven die niet alleen door de stakingen
geleden hebben, door de participation
ook al minder rendabel kunnen wor
den. toch al zwak staan en dan boven
dien nog een nieuwe golf concurrentie
over zich krijgen.
Een vicieuze cirkel die het voor de
Franse economie juist moeilijk maakt
om de financiële injectie te krijgen, die
het haar over de zwakte heenhelpt.
Narigheid.
De moraal van het verhaal: de Euro
pese landen merken hoezeer de ver
koudheid van een hunner alle anderen
ook aan het hoesten brengt. Met aller
lei primitieve middelen moet nu gepro
beerd worden de klap die het ene lid
Frankrijk kreeg gezamenlijk een beetje
te verdelen, met voor iedereen een
beetje of een boel narigheid.
Men kan dan bedenken dat, indien het
ideaal van de integratie, het echt één
geheel maken van de zes, wat verder
was gerealiseerd, de klap nauwelijks
voelbaar zou zijn geweest voor het ge
heel. En dan is het bitter om te be
denken dat het juist De Gaulle steeds
is geweest die geen integratie wilde
maar alleen samenwerking.
Vandaar dat nu vijf landen mee mogen
opdraaien voor de rekening van het
zesde, zonder evenwel ook maar enige
mogelijkheid te hebben om te voor
komen dat die zesde zichzelf zulke on
aangename rekeningen op de hals haalt.
VAN LENNEPLAAN 47
TELEFOON 6621
VALSE NON
Een Zwitserse rechtbank gaf de 62-ja-
rige Addolorata la Porta 2 V2 jaar. In
nonnenkleren colecteerde ze 150.000
frank. De aktieve non is nu nonactief.
drankorgel
Buitenlandse en binnenlandse toeristen
kunnen zich in het pas geopende proef
lokaal De Prins (tuurlijk in Mokum)
aan de gelijknamige gracht voor veer
tien pop laten vollopen. Maar de toilet
ten komen pas na de bouwvacantie
klaar.
SLA
Sla te gevoelig voor landen achter het
ijzeren gordijn zet de Nieuwe Haagse
Courant boven een artikel over het tuin-
bouwcongres. Ze zijn achter het ijze
ren gordijn zo gevoelig, dat wij er met
onze sla geen slaatje uit kunnen slaan.
VLIEGEN
Maar vier procent van de Nederlanders
vliegt luidt een grote driekolomskop in
het Vaderland. De rest in ons vader
land laat en ziet ze dus vliegen.
HAKKETAKKER.
Nigeria en Biafra schijnen moeizaam
toch tot een gesprek te komen onder
pressie van de Organisatie voor Afri
kaanse Eenheid. En waarschijnlijk ook
omdat de wereldopinie hoe langer hoe
ongunstiger wordt voor beide partijen.
Ook voor Ojoekwoe, de leider van de
afgescheiden staat Biafra. Men verwijt
hem dat hij de ellende van zijn Ibo-
volk maar hoog laat oplopen - honger
en ziekte houden verschrikkelijk huis -
om met die misère eigenlijk af te persen
wat hij militair niet kon bereiken.
Die beschuldiging lijkt niet helemaal
waterdicht. Als de Ibo's inderdaad
meenden dat Ojoekwoe hen moedwillig
op en zelfs over de rand van de hon
gersnood brengt uit een soort politieke
trots, dan lijkt het wel zeker dat ze
hem al lang de laan hadden uitgestuurd.
Zeker nu hij zo in de knel zit bij de
strijd tegen de Nigeriaanse regerings
troepen, zou hij niet tevens onrust on
der de eigen bevolking kunnen bestrij
den.
Men mag daarom aannemen dat in de
ogen van de Ibo-stammen var Biafra
het gelijk aan de kant van Ojoekwoe
ligt en dat ze het met hem eens zijn
liever uitgehongerd te worden dan te
capituleren, waarop volgens hen dan
een uitmoording zou volgen.
Wantrouwen
Die laatste idee kan men niet zonder
meer van de hand wijzen. Gowon, de
militaire leider van Nigeria, zegt welis
waar dat zijn regering het beste kan
zorgen voor de Ibo's en dat 't niet nodig
is dat het Rode Kruis en Caritas als
dieven in de nacht hun voedselhulp
Biafra binnensmokkelen. Maar Ojoe
kwoe en zijn mensen hebben hun rede
nen om daaraan te twijfelen. Tenslotte
is de afscheiding gevolgd op een groot
scheepse moordpartij waarvan door heel
Nigeria de Ibo's het slachtoffer wer
den. En dezelfde Haussa-stammen die
toen het moordzuchtigste optraden, vor
men nu cok het merendeel van Gowons
strijdmacht.
Het is wel zeker dat Gowon zelf geen
last zal geven tot nieuwe moordpartij
en, maar wie hoort wat af en toe uit de
mond van zijn hoge offcieren komt kan
ook nagaan hoe onmogelijk het voor
hem is om zijn strijdmacht te dwin
gen tot een menselijker gedrag. Hoe
diep het wantrouwen wortelt, blijkt er
ook wel uit dat de Biafranen geen
voedsel willen aanraken dat via de Ni
geriaanse linies tot hen komt. Ze vre
zen dat het vergiftigd kan zijn, een
vrees die door enige gebeurtenissen fei
telijk gestaafd schijnt te zijn.
Geen uitweg
De moeilijkheid is dat er geen oplossing
mogelijk lijkt. Gowon wil de eenheids
staat handhaven, een idee dat bijvoor
beeld ook Moskou voorstaat en dat de
vroegere koloniale mogendheid Engeland
wel wenst. Inderdaad is Afrika er niet
mee gebaat een grote massa dwergsta
ten te gaan worden. Stabiele eenheden
van Nigeria's grootte zijn voor de sta
biliteit echt wel gewenst. Maar men
moet daarbij niet vergeten dat die Ni
geriaanse eenheid er een was die ge
baseerd was op de Britse bajonet en
niet een die wortelt in het gevoel der
stammen die min of meer toevallig sa
men in Nigeria wonen.
Wat de Ibo's in hun Biafra zoeken is
niet zozeer de glorie van een eigen staat
maar een plek waar hun bezit en hun
leven veilig kunnen zijn. De moordpar
tijen door heel Nigeria van een enkel
jaar terug zijn er het bewijs van dat
d'"1 ideaal niet zo overdreven is.
Militair zijn de Ibo's nergens meer.
Het is zeker dat Gowons troepen in
staat zijn zeker de hongerende rest van
Biafra te bezetten. Een oplossing? Hij
wint er alleen maar mee dat dan in het
oostelijk deel van zijn land een guerilla
blijft woeden. En als hij garanties geeft
dat Biafra - of hoe men het ook weer
herdoopt - een autonoom gebied wordt
binnen een soort Nigeriaanse federatie?
Hoeveel waarde kan de lbo aan zo'n
garantie hechten terwijl lang niet zeker
is dat de regering in Lagos haar gene
raals in de hand heeft?
In Nihamey wordt nu gepraat. Als men
lang genoeg praat, lost de zaak zich wel
vanzelf op: dan zijn er nog maar zo
weinig overlevende Ibo's dat die op
zichzelf geen probleem meer kunnen
vormen.
Bestaat er één woord
vpor_sterk^ énjmooi?
Ja: Olma
Olm* -"Se* Cup™ 1* ©en modern, dege
lijk heronliorloge. dat U graag trota
onder Uw manchet laat uitkom on. Uw w
vrienden kijken naar Uw "Boa Cup f I.
Het la oen horlogo van deze tijd. go- Iy'>
maakt voor mensen, die ln hun do-
roep do handen uit de mouwen mooten
stoken. Schokvrij, antimagneüsoh, wa
terdicht en condonsvri]. Een mAnnen-
horloge. Vanaf 70,-»
Zwitsers bewijs van degelijkheid.
Dealer voor Soest
Soesterbergsestraat 26 - Horloger - Juwelier - Optiek
In het bijbelboek Esther staat het ver
haal van Haman, de machtige minister,
die meende voor zichzelf koninklijke
eer te kunnen verlangen. Inplaats daar
van wachtte hem de galg.
De Franse ex-premier Pompidou komt
wel niet aan de galg, maar de wijze,
waarop De Gaulle hem in de vergetel
heid heeft teruggedrukt, schijnt er op
te wijzen, dat Charles De Grote geen
concurrentie naast zich duldt.
Iedereen prijst de staatsmanswijsheid
van De Gaulle, die het hoofd koel hield
tijdens de troebelen en tenslotte weer
een duidelijk vertrouwensvotum kreeg.
In werkelijkheid is de man, wie de eer
van dit alles toekomt, de eerste minis
ter, Pompidou.
Na de volksstemming moest ingevolge
de grondwet het zittende kabinet zijn
ontslag aanbieden. Het kwam bijna
compleet weer terug. Bijnawant in
plaats van Pompidou. zetelde Couve de
Murville aan het hoofd van de minis
terstafel.
Als pleister op de wonde kreeg Pompi
dou een kameraadschappelijke brief van
De Gaulle, waaruit optimisten afleiden,
dat hij voorbestemd zou zijn voor de
opvolging, maar hij is toch maar de
woestijn ingestuurd.
Wij hebben nog grote voorraad
Prachtige serie's L.P.'s populair
en klassiek vanaf 2.99
Soesterbergsestraat 1 - Soest
lijkheid, waarmee terdege rekening dient
te worden gehouden. Ware Pompidou
premier gebleven, dan was er méér kans
op een duidelijk antwoord geweest dan
nu De Gaulle nog altijd (via Couve)
de leidsels houdt.
Maar De Gaulle heeft, net als zijn
buurman Franco, blijkbaar geen zin
„zich uit te kleden voor hij naar bed
gaat"
zelfs Oostduitsers een terugkeer naar
het starre systeem van Stalings tucht
te verkopen is. Het gaat tenslotte niet
tegen één meneer Dubcek, maar tegen
een gedachtengang die bij zeer velen
leeft. Nu repressief ingrijpen kan op
den duur alleen maar leiden tot het
opvoeren van de spanning in vele com
munistische landen die dan wel eens
met een onaangename klap op onge
wenste plekken kon uitbarsten.
Dit zijn zomaar een paar onaangename
bijverschijnselen die de Russische mees
ters in hun overwegingen moeten be
trekken als ze hard door willen duwen.
De bijverschijnselen als ze zich niet
krachtig laten gelden als de toonaan-
gevers van het communisme zijn al
evenmin prettig. Het is op dit onaange
name tweeslachtige van de situatie voor
de Russen dat de Tsjechische leiders nu
ook hun volk attent maken. Zij hopen
waarschijnlijk een oplossing te vinden
door nominaal iets toe te geven met
woorden opdat het Russische prestige
wordt gered, zonder dat Dubcek daar
om zijn experiment moet opgeven.
Het aantal doden in het verkeer steigt
onrustbarend. Met de week-ends vooral
gebeuren veel dodelijke ongelukken op
de weg. In Amsterdam is het aantal do
delijke slachtoffers uit de eerste vijf
maanden van 1968 anderhalf keer zo
groot als andere jaren over dat tijdvak.
In mei verloren 3'/2 maal zoveel mensen
het leven als in '67 en '66 en negen
keer zoveel als in mei 1965.
Dat ligt aan onveilige wegen en ook aan
onbetrouwbare voertuigen. Maar de oor
zaak moeten we beslist ook zoeken bij
de mensen. Want wij weten allemaal,
dat veel wegen onveilig en veel wegsi-
tuaties levensgevaarlijk zijn. En wij
weten óók, dat onze voertuigen onbe
trouwbaar kunnen zijn. Bovendien weten
wij, dat wij als mensen feilbaar zijn.
Als we daar nu maar eens allemaal
rekening wilden houden, zou het aantal
verkeersongevallen en daarmee het aan
tal doden belangrijk dalen.
Man met ideeën
Pompidou was een werkelijk zeer be
kwaam man, die zijn hoge positie, be
halve aan het vertrouwen van De Gaul
le, uitsluitend had te danken aan eigen
prestaties. Hij stond de Generaal, ook
persoonlijk, zeer na en het heeft dus
heel wat verwondering gebaard, toen
hij zo plotseling aan de kant werd ge
schoven.
Voorzover is na te gaan, heeft Pompi
dou niet alleen tijdens de crisis eigenlijk
de touwtjes in handen gehad, maar had
hij inmiddels ook ideeën gekregen die
tegen die van De Gaulle ingingen, met
name omtrent de „participatie" van de
werknemers in het bedrijfsleven. Dat
is een stokpaardje van De Gaulle, bij
deze gelegenheid weer van stal gehaald.
De bedrijfsleiders kijken er echter nog
al schuw tegenaan, de recente stakin
gen hebben hun wantrouwen ingeboe
zemd en daarbij zijn ze zo ontzaglijk
achterop geraakt, dat ze nu beslist geen
experimenten aandurven.
Wie is de baas?
Pompidou schijnt deze mening te heb
ben gedeeld en dat is de Generaal
slecht bevallen. Hij schijnt ook be
paalde eisen te hebben gesteld voor het
geval hij het minister-presidentschap
(waarop hij rekende) weer in handen
kreeg. In ieder geval leek hij niet lan
ger de gewillige uitvoerder van op
drachten en waarschijnlijk is dit de
oorzaak, dat De Gaulle hem aan de
kant zette.
De man, die zijn plaats inneemt, is ab
soluut niet meer dan de „dienaar van
de staat", in casu van het staatshoofd.
Couve de Murville krijgt zijn opdrach
ten en beschikt over prima kwaliteiten
om deze (helemaal naar de zin van De
Gaulle) uit te voeren.
Men behoeft niet te vragen, wie eigen-
lii.. de baas is. De Gaulle of Pompidou.
Met Couve aan het hoofd, is het duide
lijk, dat De Gaulle de lakens uitdeelt.
De trouwe dienaar
Couve de Murville heeft een slechte re
putatie gekregen door zijn houding tij
dens de E.E.G.-debatten, vooral over de
niet-toelating van Engeland.
Hij is een staatsman in de trant van
de grote Talleyrand, ijskoud, onwrik
baar, hoffelijk maar geen duimbreed
wijkend. Alleen voerde Talleyrand bij
voorkeur een eigen politiek en is Couve
de Murville tevreden met het uitvoeren
van de politiek van De Gaulle.
Hij ziet er uit als zijn eigen standbeeld,
altijd in de puntjes in kleding, woord en
gebaar, nimmer uit de plooi te krijgen.
En hoewel hij zijn tegenstanders dol kan
maken, moeten ze toch netjes blijven,
want hij blijft het immers ook!
Men weet dat als De Gaulle „non" heeft
gezegd, Couve de Murville er niet over
peinst daar een tittel of jota af te doen.
Dit is de man, die voortaan aan het
hoofd van de regering zal staan.
Wie na hem?
Daarmee is, strikt genomen, het accent
weer ten volle gevallen op de figuur
van De Gaulle. Hij is de Grote Baas,
dat weet nu idereen. En als het goed
ga'', strijkt hij de eer op. maar als het
mis gaat, krijgt hij het op zijn boter
ham. Er heerst nu enige uitgelatenheid
in het gaullistische kamp. de tegen
standers zijn, dank zij hun verdeeld
heid, verslagen. Maar de grote taak
wacht, de oorzaken van de malaise op
te ruimen.
Pompidou had daarover eigen gedach
ten, Couve heeft slechts die van De
Gaulle.
Daarmee is de Generaal weer kwets
baarder geworden, terwijl steeds urgen
ter wordt de vraag wat er zal gebeu
ren als hij er niet meer is, een moge-
Hoe de Tsjechen hun land inrichten is
op zichzelf niet zo'n grote zorg voor
de heren van het Xremlin. Voor hen
van belang zijn de konsekwenties. Kun
nen Dubceck en de zijnen inderdaad
hun enorme liberalisatie voor elkaar
krijgen, dan heeft dit onvermijdelijk
gevolgen voor de rest van het oost-
blok (om nog even die koude-oorlogs-
term te gebruiken).
Het idee van een zekere liberalisatie is
niet typisch Tsjechisch: tenslotte begon
Chroestsjow ermee in de Sowjet-Unie
na de dood van Stalin. Dat was trou
wens niet alleen zo maar 'n idee van
hem: 't leefde onder de mensen. Dat uit
te zich in de befaamde Hongaarse op
stand al, ter gelegenheid waarvan bij
voorbeeld Russische studenten protes
teerden tegen de harde onderdrukking
die toen het antwoord van het Kremlin
was.
De heren Brezjnew en Kosygin hebben
echter in vier jaar werk na Chroest
sjow ook ervaren dat liberaliseren een
zaak is die men maar geleidelijk en
met mate kan toepassen, wil men niet
de basis van het bestel ondermijnen:
de leidende plaats van de communis
tische partij.
Het vrijer toestaan van kritiek en op
positie in het algemeen is één ding, die
ook toestaan jegens de heersende partij
is weer heel iets anders. Waarschijnlijk
zal men in het Kremlin er niet aan
twijfelen dat Dubcek een goed commu
nist is. Maar men twijfelt er wel aan
of hij de krachten kan bedwingen die
hij oproept. Waarbij dan ogenblikkelijk
wordt gedacht aan het manifest van de
tweeduizend intellectuelen, die niet al
leen de censuur willen zien verdwijnen,
maar zelfs al reppen van andere par
tijen.
Drie wegen
Bij de eerste rommelingen in Praag
hebben de Russen al vaak dreigend hun
macht ontplooid ter ondersteuning van
Novotny: de hoop moet zijn geweest
dat dit genoeg was om de oude garde
weer aan de macht te brengen nadat
de voortvarende nieuwlichters de moed
was ontnomen. Het is een redenering
geweest die niet opging.
Daarna waren er maar een paar mo
gelijkheden. De Russen konden stil ver
dwijnen en zien verder niet meer be
moeien met de Praagse gang van za
ken of een nog harder standpunt gaan
innemen. Dat laatste is gebeurd tijdens
de Warschause conferentie met daarop
volgende briefwisseling en een verder
gaande regelrechte zenuwenoorlog. Maar
ook toen bleven de Tsjechen rustig op
hun stuk staan.
Het ongelukkige voor de Russen is nu
dat ze op dit moment ook moeilijk kun
nen overgaan tot geweld of zelfs maar
een goede economische strafexpeditie.
Die laatste zou alleen maar leiden tot
wat men nog erger voelt: de Tsjechen
zouden gedwongen worden zich tot het
westen te wenden, een tweede Joego
slavië te worden. En geweld? Dat zou
dan haast ook ertoe moeten leiden om
eveneens tegen Roemenië op te treden,
dat in vele opzichten maar in een wat
geleidelijker tempo zichzelf evenzeer
heeft losgemaakt van de Russische lei
band.
Nieuw idee
Dat zou dan tevens inhouden dat de
Russen hun eigen politieke lijn sinds
rondweg 1956 moeten gaan herzien: toen
immers begon de overgang van het on
der Russische tucht staande oostblok,
tot de lossere samenhang van nu waar
in elk der leden zijn eigen weg naar
het socialisme zoekt.
Natuurlijk is het mogelijk met het Ro
de Leger Dubceks groep aan de kant
te schuiven en Uovotny weer in het
zadel te helpen. Maar waar is dan het
eind? Het is de vraag of aan jongere
Russen, Polen, Hongaren, Roemenen en
Strikt genomen (voor wie nog in de rol
van langbeen gelooft) is het de ooie
vaar, die beslist, wie straks lid zal mo
gen worden van die eerwaarde en eeu
wenoude instelling ,The House of Lords'
het Britse Hogerhuis.
Misschien duurt ook dit niet lang meer,
nu de Lords een spaak in het wiel
van de regering-Wilson hebben gesto
ken door tegen de wet op de Rhodesië-
sancties te stemmen.
Het js natuurlijk ook wel dwaas, dat
een gezelschap heren, om géén andere
reden bijeen, dan dat ze met een zil
veren lepel in de mond zijn geboren,
helemaal buiten volksstemming of par
tij-afvaardiging om, een zeg te hebben
in het landsbeleid.
Maar zo is nu eenmaal de Britse tra
ditie, en die traditie is méér dan een
stukje folklore in een land, waar bij
precedent wordt geregeerd en recht ge
sproken. Daar is de traditie het funda
ment van „The Establishment" (Het
Bestel) en met het wegvagen van de
traditie, zet men ook dit bestel op los
zand.
Toch bestaat de kans, dat het Hoger
huis zich net iets te ver heeft gewaagd,
door brutaalweg tegen de regeringspo-
litiek in te gaan.
Tegen Ian Smith
De regeringspolitiek ten aanzien van het
opstandige Rhodesië is bij vele Britten
niet populair. Het gaat hier om een
bloedverwante natie, de gebeurtenissen
in Kongo en Nigeria schijnen Ian Smith
in vele opzichten gelijk te geven, de
vraag is, of nu juist Engeland de taak
op zich moet nemen, op eigen mensen
los te schieten. Maar de regering-Wilson
voelt zich door druk van buitenaf, en
ook om haar gezag hoog te houden, wel
gedwongen scherper maatregelen te
gaan nemen. De wet hieromtrent kwam
er in het Lagerhuis (met een niet al te
ruime meerderheid) door.
Het meeste verzet komt van de zijde
der Conservatieven, ook al omdat daar
vele belanghebbenden zitten, en natuur
lijk het meest omdat hier de kans be
stond, de regering dwars te zitten, waar
toe men door zijn minderheid in het
Lagerhuis niet in staat was.
Mausoleum
Het House of Lords immers bestaat
voor het overgrote deel uit aanhangers
van de Conservatieve Parij, al zitten
ze daar niet namens die partij. In het
House of Lords zit je alleen krachtens
geboorte, met uitzondering van de en
kele rechterlijke en geestelijke hoog
waardigheidsbekleders, die krachtens
hur. ambt tevens „Lord" zijn.
Veel heeft het Hogerhuis politiek niet
meer te betekenen. Wie, als Lord gebo
ren, werkelijk in de politiek iets wilde
klaarmaken, zag zich door dit geboorte
recht de weg daartoe versperd en liet
de eer liever schieten, om via het La
gerhuis de plaats te bereiken, die hij
begeerde. De meeste Lords komen er
nooit. Het kan een wet voor een be
paalde tijd opschorten door er tegen te
stemmen, dan moet die opnieuw in het
Lagerhuis worden behandeld.
Het Hogerhuis wordt dan obk wel als
een soort politiek mausoleum be
schouwd. De verheffing tot „Lord" be
tekent vaak een politieke „gouden hand
druk" ten afscheid.
Tactische zet
De artsendienst wordt dit weekeinde
waargenomen van zaterdagmorgen 12.00
uur tot maandagmorgen 8 uur door M.
Oeberius Kapteyn, W. de Zwijgerlaan
21, tel. 4545 en H. J. Stroband, Henr.
Blaekweg 14, tel. 2434.
Tandartsen
Zaterdag en zondag van 13.00 tot 13.30 u.
J. Rijks, Heideweg 41.
Apotheek
Zaterdag en zondag geopend apotheek
„Soest-Zuid". Avond en nachtdienst
t.e.m. vrijdag 3 aug. Apotheek „Soest-
Zuid".
Oranje-Groene Kruis.
Zr. G. Pluim, Bosstraat 29, tel. 4610.
Wit-Gele-Kruis
Zr. M. van Loon, Saenredamplantsoen
15, alleen via tel. 03490-17172 te berei
ken.
Groene Kruis
Zr. J. Postma, Van Weedestraat 2A,
tel. 6906.
voor het weekeinde van 3 en 4 augustus
De artsendienst wordt dit weekeinde
waargenomen van zaterdagmorgen 12.00
uur tot maandagmorgen 8 uur door J.
Kuipers, Middelwijkstraat 34, tel. 2815
en B. C. A. Nicolas, Steenhoffstraat 12,
tel. 2667.
Tandartsen
Zaterdag en zondag van 13.00 tot 13.30 u.
W. H. Steen, Oranjelaan 11.
Apotheek
Zaterdag en zondag geopend apotheek
„Soestdijk". Avonddienst en nachtdienst
t.e.m. vrijdag 9 augustus apotheek
„Soestdijk".
Oranje-Groene Kruis.
Zr. Kropff, Middelwijkstraat 36, telef.
2902.
Wit-Gele Kruis.
Zr. M. van Loon, Saenredamplantsoen
15, te bereiken via tel. 03490-17172.
Groene Kruis.
Zr. M. G. Boom, Braamweg 51, tel. 4365.
HERVORMDE KERKEN
Oude Kerk. Kerkstraat.
9 uur Gezinsdienst.
10 uur ds D. M. A. van Teylingen,
Sprang-Capelle.
19.00 uur ds J. G. Beerthuis, Bathmen.
Tijdens de morgendienst kinderoppas.
Emmakerk, Regentesselaan.
10 uur Drs. E. Schroten, Utrecht.
19 uur Dr. L. D. Terlaak Poot, Amers
foort.
Tijdens de morgendienst kinderoppas.
Heeskapel. Insin gerstraat.
10 uur Cand. J. H. N. Velthuysen, Soêst.
Zonnegloren. Soesterbergsestraat
10 uur ds H. Roest.
Eltheto. Driftje.
10.15 uur Jeugdkerk.
fchtuskerk, Alb. Cuyplaan.
10 uur ds Baars uit Papendrecht.
19 uur ds Kok uit Baarn.
De Sav. Lohmanschool, Driehoeksweg.
11.30 uur Zondagschool.
GEREFORMEERDE KEKKEN
Julianakerk
9.30 en 5 uur ds L. Korvinus, Zen
dingscentrum, Baarn.
Wilhelminakerk
10 en 5 uur ds D. H. Borgers.
Interkerkelijke Zondagsschool
Da Costaschool. Pr. Bernhardlaan.
10 uur geen Zondagschool.
GEREF. KERF
Eltheto, Driftje
8.30 en 3 uur ds H. van Ommen-
Kerkgebouw N.P.B.. Rembrandtlaan M»
8.30 en 14.45 uur dr. H. Venema, Koo»
deschool.
CHR. GEREFORMEERDE KERK
10 uur ds P. de Smid.
3.30 uur ds B. Byleveld, Bussum.
H. Avondmaal.
GEREF. GEMEENTE
Kleine Rembrandtzaal
10 en 5 uur Leesdienst.
Vrijdag 9 augusus 19.30 uur ds Mou.
VER v. VRIJZ. GODSDIENST!GEN
Afd. van de Ned. Protestantenbond
Rembrandtlaan 20.
10.15 uur ds J. van Rossum, Voorburg.
Braamhage
19.00 uur Mej. C. E. Jolles.
Nu hebben de Lords in massa tegen de ADVENTSGEMEBNTE
Belt U 2803 of brengt U uw
goederen bij
F. C. KUIJPERSTRAAT 28
VOOR „BETERE SERVICE"
Het bermtoerisme kan toch niet zo ge
zond zijn als velen van hen menen. Zij
denken heerlijk „buiten" te zijn, ver
van de stad met rook en roet. Maar re
cente meningen hebben uitgeweken, dat
de planten langs autowegen achtmaal
zoveel lood bevatten als planten elders
in de natuur. In bermen vlak langs rij
wegen willen sommige soorten bloemen
niet bloeien en andere lijden er een ar
metierig bestaan.
Het zal verstandig zijn, als de berm
toerist een tiental meters verder gaat
zitten, midden tussen bomen, bloemen
en struiken. Het is trouwens ook veili
ger voor de spelende kinderen en voor
uit de koers rakende automobilisten.
In elk geval zal de bermtoerist niet
moeten terugkeren met lood in de
schoenen en lood in de longen.
Rhodesië-maatregelen gestemd en, strikt
genomen, daarmee de regering niet meer
dan wat oponthoud bezorgd.
Wat Wilson echter het meest steekt is,
dat deze heren, die immers niemand
anders vertegenwoordigen, dan hun
eigen bezit, net doen of ze echte volks
vertegenwoordigers zijn en een door de
volksvertegenwoordiging (het Lager
huis) genomen besluit gaan afstemmen!
De Conservatieven vinden dat wel leuk,
ook al omdat de regering-Wilson toch
al zo vaak zwak staat en iedere deuk
in haar toch al zo gehavend pantser
meetelt. Misschien, hopen ze, zal de re
gering daardoor genoodzaakt worden
nieuwe verkiezingen uit te schrijven, en
dan heeft Wilson maar een heel mager
kansje het te halen.
Gevaarlek succesje
De wonderlijke positie van het Hoger
huis, met erfrecht als basis voor lid
maatschap, is Labour echter allang een
doorn in het oog.
Het Hogerhuis geheel van de kaart ve
gen is ondenkbaar. Wel bestaat de mo
gelijkheid, voortaan leden te benoemen
door ze „Peer of the Realm" voor het
leven te maken. De regering kan dan
zelfs eigen mannetjes in het Hoger
huis zetten, hoewel bij een regerings
wisseling er dan wel weer tegenkrach
ten zullen worden opgeroepen-
De daad van het Hogerhuis heeft er al
leen maar toe bijgedragen, het oor
deel over deze venerabele instelling te
verhaasten. De Lords hebben kans ge
zien op een goedkoop succesje, maar
het kon wel eens duurkoop blijken te
zijn.
In ieder geval heeft de regering wei
nig kans op verzet bij het volk, indien
ze pogingen aanwendt om de macht in
te tomen van mannen, die alleen in
Westminster zitten dank zij de ooie
vaar!
10 uur Bijbelstudie.
11 uur Pred. P. Klop.
BAARN
DOOPSGEZINDE GEMEENTE
10.30 uur de heer W. de Goede, Am
sterdam.
Volle Evangelie-gemeente „Baara-Soest"
Burg. Penstraat 4, Baarn.
Elke zondagmorgen 10 uur.
EVANGELISCH LUTH. GEMEENTE
Kapelstraat 7.
Geen opgave.
PAROCHIE SOEST
Oude Kerk. Torenstraat.
H. Missen op zaterdag te 19 uur en zon
dag 7.45 en 11.30 uur.
Wykgebouw Talmalaan
H. Missen op zondag te 8.45 en 11.30
uur.
St. Josephgebouw
H. Missen op maandag, woensdag, vrij
dag en zaterdag te 9 uur; op dinsdag en
donderdag te 8 uur.
KERK SOESTDIJK. Burg. Grothestraat.
Zaterdag H. Missen 9.00 en 19.00 uur.
Zondag H. Missen 8 en 9.30 uur, 11 uur
Hoogmis.
Des maandags 8.00 uur en 14.30 uur Hu
welijksmis, dinsdag en woensdag 8.00
uur, donderdag 19.00 uur Avondmis,
vrijdag 8.00 uur en 19.00 uur Avondmis.
KERK SOEST-Z., St. Willibrordusstraat.
Zondag H. Missen te 8 en 11.30 uur.
9.30 uur Hoogmis.
In de week H. Missen te 8 uur, woens
dag 19 uur (Gezinsdienst), zaterdag 8 en
19 uur.
i
