Soest toen - Soest nu
Telefoonnummer
ziekenauto 5980
WEER VECHTEN
IN BIAFRA
Soester motor-cross vol spanning en sensatie
Het oog gericht op
DISCRIMINATIE
Noorderweg 23
Mevr. H. Brouwer-Veldhuizen
wordt 10 september 95 jaar
Architect P. Beekman (78)
legde eerste steen voor
christelijke lagere school
Uitgave Drukkerij Smit - Soest
Bureau voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a, Soest
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Telef. Brandvreer 3-3-3-3
Politiebureau 4-4-4-4
jaargang no. 61
Controverse tussen Hees en
S.E.C.
Kerkconcerten
Zeventien pony's uit
manege ontsnapt
Vrouw slal tuinstoel van
buren
Enige inwoonster die Soester klederdracht is
trouw gebleven
Dinsdag 27 augustus 1968
47c
De federale troepen van Nigeria hebben
hun offensief hervat, nu tegen het res
terende gebied van Biafra, het eigen
lijke stamland van de Ibo's: In Lagos
wordt daaraan zo weing mogelijk rucht
baarheid gegeven, waarschijnlijk omdat
president Gowon beseft dat de inter
nationale reactie niet gunstig zal zijn.
Temeer pmdat het offensief eigenlijk al
begon terwijl nog druk onderhandeld
werd in Addis Abeba. Waarschijnlijk
hebben de militairen de overhand ge
kregen die weinig op hadden met al
dat gepraat - ze konden immers mak
kelijk heel Biafra bezetten en dan was
het probleem de wereld uit.
Een redenering die waarschijnlijk fout
is. Kolonel Ojoekwoe heeft al gedreigd
dat zijn Biafranen dan een guerilla zul
len beginnen, een onafzienbare strijd die
voor Nigeria minstens zo schadelijk zal
zijn als nu de geregelde oorlog is tussen
Nigeria en de afgescheiden deelstaat
Biafra.
Een konsekwentie van het hervatten
van de krijg is dat de militairen geen
civiele luchtvaart kunnen gebruiken bo
ven het gevechtsterrein - vandaar dat
al half gemaakte overeenkomsten voor
het overvliegen van voedsel en medica
menten naar Biafra opeens weer op los
se schroeven staan.
Onmenselijk
Het Rode Kruis dat altijd zo netjes bin
nen de legale regelingen werkt, is daar
door gebracht tot een nooit eerder ver
toonde chantage op de regering in La
gos: het wil dan maar zonder toestem
ming op klaarlichte dag gaan vliegen
met duidelijk van rode kruisen voor
ziene toestellen. Kennelijk wordt erop
gerekend dat Lagos de wereldopinie
niet zal durven trotseren door dergelijke
humanitaire transporten aan te vallen.
Behalve dat de Nigeriaanse tegenwer
king om de burgerij van Biafra voor
zover nog mogelijk te verlossen van on
dervoeding en ziekten onmenselijk ge
noemd mag worden, is het besluit om
verder te vechten ook dom. Guerilla-
kansen daargelaten, kan een militaire
overwinning wel de afscheiding onge
daan maken, maar dat lost de proble
men niet op, waardoor Eiafra tot af
scheiding is gekomen. Die problemen
zijn niet militair op te lossen. De me
thode die gevolgd zou moeten worden is
dat allereerst de nood in Biafra wordt
gelenigd. Iets wat bovendien in Biafra
een reden wegneemt om Gowon en zijn
regering in Lagos nog feller ie haten
dan nu het geval is. Daarna moet men
zien te komen tot een structuur voor
Architect P. Beekman (78) uit Soest
heeft vrijdagmiddag aan de Oude
Utrechtse weg de eerste steen gelegd
van de nieuwe christelijke lagere school,
die daar momenteel in aanbouw is. Het
is de vijfde lagere school voor de
Schoolvereniging „Een school met den
Bijbel", waarvan de heer P. Beekman
44 jaar bestuurslid is geweest. Dat was
dan ook mede de reden, dat de voor
zitter van het schoolbestuur, de heer
H. Fennema na een korte hulde de vroe
gere architect deze symbolische hande
ling liet verrichten. De heer Beekman
heeft als bestuurslid zeer veel pioniers
arbeid verricht en ook tijdens de be
zettingsjaren zich zeer onderscheiden.
De heer Beekman was tevens één van
de initiatiefnemers tot de oprichting van
een van de vijf kleuterscholen, die de
schoolvereniging thans in Soest bezit.
„Het is nu bijna vijf jaar geleden, dat
u uit het bestuur bent getreden. Als de
heer Beekman weggaat, dan weten we
het niet meer, is toen vaak gezegd. Nu
is in feite niemand onmisbaar, maar
toch is het schoolbestuur nadien nog
vaak bij u om raad geweest. Dat te
kent wel de banden, die er tussen u en
het schoolbestuur zijn gegroeid", zo zei
de heer Fennema. „Beschouwt u het leg
gen van deze gedenksteen als een blijk
van onze waardering voor hetgeen u in
de zeer vele jaren voor ons hebt ge
daan", aldus de voorzitter van het
schoolbestuur, waarna de heer Beek
man de steen met de volgende tekst in
de gevel bij de ingang metselde:: „Deze
steen is gelegd op 23 augustus 1968 door
P. Beekman, bestuurslid van het Chris
telijk Schoolbestuur van 1919 tot 1961.
De heer P. Beekman zei, bij zijn bezoek
aan de lagere school in Soest (nog voor
de eeuwwisseling) niet te kunnen heb
ben vermoeden, dat hij nog zo nauw bij
het christelijk onderwijs betrokken zou
raken. Ontroerd door de lovende woor
den van de voorzitter zei hij, dankbaar
te zijn voor wat het bestuur vijf jaar
geleden bij zijn afscheid al heeft ge
daan. „Dat was al meer dan genoeg.
Dit was echt niet meer nodig geweest".
De heer Beekman zag voor het school
bestuur nog altijd een grote taak weg
gelegd. „Ik hoop, dat de goede naam, die
het christelijk onderwijs in Soest ge
niet en die mede te danken is aan de
hoofden van scholen en de leerkrach
ten, nog lang bewaard mag blijven".
De etageschool aan de Oude Utrechtse-
weg, die zijn voltooiing al nadert, is ont
worpen door de zoon van de heer Beek
man, de heer H. Beekman, eveneens te
Soest. De school wordt gebouwd door
de N.V. Stroombouw.
De mogelijkheid bestaat, dat de school
vereniging volgend jaar opnieuw met
de bouw van een christelijke school in
Soest gaat beginnen, zo deelde de heer
Fennema nog mede.
De heer Beekman sr, heeft zijn naam
blijvend aan Soest verbonden. Behalve
vijf scholen ontwierp hij ook de Julia-
nakerk, de Wilhelminakerk en de Em-
makerk en was hij tevens de geestelijke
vader van het bejaardencentrum Groot
Engendaal.
SOESTER
OURANT
Abonn. p. kwart, 3.25, per post 4,25.
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag
Dinsdag 10 september hoopt mevrouw
H(eintje) Brouwer-Veldhuizen te Soest
95 jaar te worden. Op zich al een ge
beurtenis, die het vermelden waard is.
Maar een 95-jarige is tegenwoordig niet
uniek meer. Wel uniek is. dat mevr.
Brouwer nog de enige is, die de mis
schien al helemaal vergeten Soester
klederdracht draagt, dagelijks. In het
hele Gooi is nog maar weinig van de
klederdracht overgebleven. In het al
gemeen werd de klederdracht van deze
streek gekenmerkt door een vierkante
kap (die voorkwam in talrijke, bijna
onmerkbare variaties) en een karak
teristieke .gekleurde zijden doek met
franje. In de halsopening van het jak
is nog net iets te zien van een eronder
gedragen kraplap. De hoofdtooi bestaat
uit een oorijzermuts (van goud) van
over het algemeen zeer eenvoudige op
bouw. die een wellicht zeer oude vorm
verraadt. Van het ijzer blijft langs het
gezicht een groot stuk onbedekt. Om de
hals worden bloedkralen gedragen, bij
eengehouden door een gouden slot. Zo
ongeveer zag de Soester klederdracht
cr vroeger uit en ziet zij er nog uit bij
mevr. Brouwer; zoals ook uit bijgaande
foto blijkt
Dat mevr. Brouwer de karakteristieke
dracht is trouwgebleven, is een ge
volg van het feit, dat Soest haar altijd
zeer na aan het hart heeft gelegen.
Mevr. Brouwer heeft dan ook alle 95
jaren in Soest gewoond en tevens al
die jaren aan het Kerkpad. Bovendien
woonde zij 87 jaar lang in één woning
namelijk in de boerderij „Klein Mid-
delwijk", thans de woning van een kun
stenaar. Mevr. Brouwer heeft vier zo
nen, waarvan er drie nog in leven zijn
(architect A. Brouwer, wijnhandelaar J
C. Brouwer en de bij haar inwonende
boer P. Brouwer, die trouweps al zijn
71 jaren bij zijn moeder heeft gewoond),
dertig kleinkinderen en niet minder 54
achterkleinkinderen.
Mevr. Brouwer vertoont nog een onge
kende levensenergie, waarbij zij zich
nauwelijks laat storen door haar doof
heid. Zij volgt de plaatselijke gebeur
tenissen nog met een grote belangstel
ling. Niets wat in Soest gebeurt, ont
snapt dan ook aan haar aandacht. Geen
wonder ook, want een groot deel van
de dag brengt zij door met lezen. En
met zoveel kinderen en kleinkinderen
krijgt zij natuurlijk nogal wat aanloop
zodat zij zich nog allerminst hoeft te
vervelen.
Vermoedelijk zal de 95ste verjaardag
(met tientallen gasten) in haar woning
worden gevierd.
Nigeria, die het mogelijk maakt dat de
verschillende zich onveilig voelende
groepen niet door militaire dwang, maar
uit vrijwillige overtuiging dat het het
beste is, in 'n federatie-samengaan. Want
men vergisse zich niet, de Ibo's en eni
ge omringende stammen zijn dan wel
tot de afscheiding als Biafra overge
gaan. maar in Negeria is ook in vele
streken een anti-Hausse of een anti-
Yoroeba-stemming, zo goed als een an-
ti-Ibo-stemming.
Eenheid
Allemaal aparte staatjes lijkt een oplos
sing voor deze haat-problemen, maar is
het niet: er is al te veel balkanisatie en
zeker voor materieel welzijn is juist
de grote eenheid broodnodig. Een een
heid die kennelijk alleen kan worden
b:-ukt in een federatief verband, waar
over gepraat zou moeten kunnen wor
den. Het is logisch dat een dergelijk
gesprek onder de huidige omstandighe
den onmogelijk is. Vandaar dat eerst
die omstandigheden zo herschapen moe
ten worden dat geen geregelde oorlog of
een guerrilla gesprekken zinloos maakt.
Ook Ojoekwoe en zijn Biafranen treft
zeker het verwijt dat zij evenmin veel
büdragen tot het scheppen van een der
gelijke atmosfeer. De sehier hopeloze
situatie van nu is ontstaan door fouten
van weerszijden. Maar zoals de zaken
nu staan, is het de plicht van de sterk
ste niet het onderste uit de kan te wil
len hebben. De sterkste is de enige die
zich kan permitteren concessies te doen
opdat de sfeer ontstaat waarin een goe
de regeling voor de toekomst kan wor
den geboren. Daarin vooral blijft Lagos
in gebreke, tot ellende van de Biafra
nen. maar ook tot schade van de be
langen van allen die op het grondge
bied van Nigeria en Biafra beide een
betere toekomst zouden kunnen hebben
dan hun nu wacht, nu de pogingen van
keizer Haile Selassie om vrede te stich
ten vrijwel geheel mislukt schijnen.
Het slot van het zaterdag georganiseer
de toernooi van S.E.C. (waaraan werd
deelgenomen door Hees, V.V.Z., Oranje
Leeuwen en S.E.C. zelf) heeft nogal een
onbevredigend slot gekregen, omdat
Hees in de beslissende fase van het
toernooi weigerde een wedstrijd te spe
len en tevens geen gehoor gaf aan een
oproep om in de afdeling van de re-
serve-elftallen middels een serie straf
schoppen met S.E.C. 2 om de eerste
plaats te ijveren. Het gevolg was, dat
Hees werd gediskwalificeerd en niet ten
onrechte. Het bestuur van S.E.C. heeft
zich over de houding van de Hees
spelers nogal kwaad gemaakt en even
min ten onrechte
Voor een beter begrip van de situatie
is het evenwel dienstig om iets te ver
tellen van de achtergronden, die tot de
ze in. ieder geval onplezierige situatie
hebben geleid.
Hoewel het gedrag van Hees niet is
goed te praten, zijn er toch wel enige
verzachtende omstandigheden aan te
voeren. Hees bleek namelijk voor de
twee elftallen, die aan het S.E.C.-toer
nooi zouden deelnemen, niet meer dan
18 man op de been te kunnen brengen,
waarvan een groot gedeelte tussen de
velden heen en weer liep om dan weer
het „eerste" en dan weer het „tweede"
te vertegenwoordigen. Er is begrip voor
op te brengen, dat men er op deze wijze
na een paar uur wel genoeg van heeft
en misschien geen voetbal meer kan
zien. Waarmede overigens niet het ge
drag van de Hees-spelers kan worden
verontschuldigd. Voor een belangrijk
deel dragen ook de Hees-spelers, die er
zaterdag niet waren, schuld. Secretaris
De Jong had namelijk voor vier elf
tallen (twee namen deel aan een toer
nooi van Sova in Amersfoort) 59 uit
nodigingen verstuurd, waarop echter
maar door 33 spelers werd gereageerd.
Men heeft toen maar de spelers gelijke
lijk over de twee toernooien in Amers
foort en Soest verdeeld. Op het toernooi
van Sova was de situatie dus niet veel
a ders dan bij S.E.C.
Het bestuur van S.E.C. had inderdaad
alle recht om boos te zijn op Hees, want
de bewoners van Pijnenburg hebben de
der igjarige club danig in verlegenheid
gebracht, terwijl dat met wat goede wil
toch wel was te voorkomen.
Anderzijds zijn de incidenten niet hele
maal uit de lucht komen vallen, want
Hees is evenzeer ontstemd over het op
treden van S.E.C., en ook niet geheel
ten onrechte. Enkele maanden geleden
nam Hees deel aan een toernooi van
Radiostad te Hilversum. In het elftal
van Hees stonden drie spelers opgesteld,
die bij S.E.C. als lid hadden bedankt,
inmiddels lid van Hees waren geworden,
maar nog geen overschrijving hadden
gekregen. Niettemin stelde Hees de spe
lers op, na zich bij het bestuur van
Radiostad ervan overtuigd te hebben,
dat het nietbindende toernooi wedstrijden
betrof. Niettemin meldde een waarne
mer van S.E.C. een en ander bij de
K.N.V.B., wat ons nu niet direct nood
zakelijk leek, temeer daar S.E.C. - dat
niet aan het toernooi deelnam - geen
enkel nadeel van het al of niet mee
spelen van de betrokken voetballers kon
ondervinden. Nog afgezien van het feit,
of door Hees inderdaad een onrecht
matige daad is begaan Daarmede houdt
zich momenteel de commissie van on
derzoek van de K.N.V.B. bezig.
Iets dergelijks herhaalde zich kort ge
leden op het Insingertoernooi van Hees,
toen de betrokken spelers met goed
vinden van de voorzitter van het za
terdagvoetbal van de K.N.V.B. werden
opgesteld. e
Afgezien van het feit, of Hees misschien
inderdaad buiten haar boekje is gegaan
(iets wat overigens de commissie van
onderzoek en daarna de strafcommissie
moet bepalen), komt het ons voor, dat
er voor S.E.C. geen. enkele aanleiding
bestond om een en ander te melden, al
had S.E.C. er het volste recht toe, zoals
ook iedere Nederlander het wettelijk
vastgelegde recht heeft om ervan aan
gifte te doen, als iemand zonder achter
lichtje rijdt.
Indien straks mocht blijken, dat Hees
inderdaad foutief heeft gehandeld, kan
dat tot gevolg hebben, dat de betrokken
spelers voor maximaal een jaar niet mo
gen voetballen. En dat kan toch nimmer
de bedoeling van S.E.C. zijn geweest.
Er zijn door beide verenigingen dingen
gedaan, die niet strikt noodzakelijk wa
ren en die de verhouding tussen beide
verenigingen onnodig hebben vertroe
beld.
Er is het laatste jaar al heel wat ver
beterd in de locale voetbalrelaties. Een
nieuwe herrie is in niemands belang.
Bovendien zijn de plaatselijke clubs o.i.
veel te veel op elkaar aangewezen. Mo
gelijk, dat de clubbestuurders nog eens
met elkaar om de tafel kunnen gaan
Wederom was er grote belangstelling voor de voor de derde maal in Soest geor
ganiseerde motor-cross. Naast een enorm stuk propaganda voor de motor-cross
in het algemeen, door de werkelijk aantrekkelijke strijd, werd de organiserende
vereniging „M.C. Soest", mede door het vorstelijk gebaar van de sponsor van de
Soester rijders, in dc ogen van de N.M.B. (Nederlandse Motorsport Bond) een
club die zijn plaats in dc enorme rij van zuidelijke verenigingen, volkomen waard
is. Voor een uitvoerig verslag van deze spannende en zonnige motorsportmiddag
verwijzen w\j naar onze sportpagina.
zitten teneinde de zaak uit te praten.
En als men dan het resultaat van dat
overleg aan de K.N.V.B. zou melden, is
er misschien nog heel wat narigheid te
voorkomen. Laar het bij een gezonde
rivaliteit blijven, die straks in de com
petitie op het sportveld tot uiting komt.
Donderdag 29 augustus a.s. zal de reeks
maandelijkse concerten in de Oude
Kerk te Soest weer worden geopend.
Het leek de organisatoren interessant,
de aanwezigheid van twee orgels eens
te benutten voor de uitvoering van eni
ge werken voor twee orgels, n.1. van
Bernardo Pasquini (1637-1710). Organis
ten zijn Jan Jansen en Maarten Kooy,
die tevens gezamenlijk zullen improvi
seren over een op te geven thema of
koraal.
Het vocale element wordt niet vergeten.
Door een vocaal kwintet, bestaande uit
Peter en Christine Kooy. sopraan; Ine een 20-jarie bromfietser uit Amersfoort
Zeventien pony's van een manege aan
de Brikstraat alhier op de grens van
Amersfoort en Soest hebben zaterdag
de vrijheid gekozen, toen een paar bal
dadige jongens het hek van de manege
hadden opengezet. De dieren liepen de
spoorlijn Amsterdam-Amersfoort op,
waardoor de spoorwegen het treinver
keer tussen Amersfoort en Baarn enige
tijd hebben moeten stilleggen. Politie
en eigenaar van de manege zijn geruime
tijd bezig geweest om de pony's vanaf
de spoorlijn de weilanden bij de Eem
in te drijven om het baanvak weer zo
spoedig mogelijk vrij te maken. Een
voor een konden de dieren daarna naar
de manage worden teruggebracht Het
heeft uiteindelijk ruim drie uur ge
duurd, alvorens de laatste pony weer
bii de manege kon worden afgeleverd.
Kort na de ontsnapping kwamen op de
Peter van de Breemenveg een 15 en
Kooy, alt; Jan Jansen, tenor en Maar
ten Kooy, bas, zullen motetten worden
gezongen van Schütz, Schein, Weelkes
en Deering. Het programma vermeldt
verder Ps. 18 van Schütz voor alt, twee
altblokfluiten en orgel.
Aanvang 8.15 uur.
Dit weekeinde heeft mevr. v. d. M. bij
de politie aangifte gedaan van diefstal
van een tuinstoel. Ze miste de stoel
sinds ongeveer veertien dagen, maar
zondag zag zij de tuinstoel staan bij de
paar huizen verder wonende mevr. v. d.
S. De politie heeft daarop bij mevr.
v. d. S., die onder invloed bleek te
verkeren, een onderzoek ingesteld, die
inderdaad tot resultaat had, dat de
vermiste tuinstoel er werd aangetroffen.
Tegen mevr. v. d. S. is door de politie
proces verbaal opgemaakt.
met een van de dieren in botsing. Zij
kwamen ten val en liepen daarbij wel
schade aan hun kleding en voertuigen
op, maar bleven zelf vrijwel ongedeerd.
Zij hebben de ontsnapping van de po
ny's daaro aan de politie gemeld.
Een fikse vechtpartij, die een avond en
een halve nacht duurde, heeft weer eens
de aandacht gevestigd op het bestaan
van rassendiscriminatie in ons eigen
land. Niet alleen in Krimpen aan de
IJssel worden donker(der) gekleurde
mensen genegeerd of opzettelijk ge
plaagd. Ook elders in den lande be
speuren wij geregeld tekenen van ras
senhaat. In een bus gaan bepaalde blan
ken liever niet naast een donker ge
kleurde passagier zitten. Wij maakten
mee. dat een vrouw de zitplaats weiger
de die een keurig geklede neger haar
aanbood.
Zij ging wel zitten op de plaats van een
blanke die uitstapte. Een Indonesische
zangeres, die enkele jaren triomfen
vierde bij het tienerpubliek, vond stee
vast na de voorstellingen beledigende
opschriften en soms zelfs niet nader te
omschrijven viezigheden in haar kleed
kamer. Kinderen van Surinaamse en
Ambonese ouders hebben heel wat te
stellen met klasgenoten, die tegen hen
samenspannen of hen de scheldwoorden
toeroepen die ze thuis van hun blanke
ouders horen. Portiers van bepaalde
etablissementen hebben opdracht evt.
gekleurde bezoekers zoveel mogelijk te
weren. Zg. exclusieve gelegenheden la
ten door een kelner een keurig ge
drukt kaartje overhandigen met de
boodschap „Uw aanwezigheid hier wordt
niet op prijs gesteld". Het aantal voor
beelden is legio en wie er op gaat let
ten, komt geregeld meer schrijnende
gevallen tegen. Het moeilijkst valt het
de gekleurde buitenlanders nog, om een
behoorlijke kamer of een huis te huren.
Daarom moet het goedwillende deel van
onze bevolking zijn kinderen al van
jongs af aan grootbrengen met betere
voorlichting en vooral voorbeelden.
Daarom moeten ook de scholen bij de
aardrijkskundelessen beter ingaan op de
rassenkwesties. Daarom zullen vele
ouderen duidelijker en demonstratiever
hun oordeel kenbaar moeten maken. Dat
kan zo gemakkelijk: met een vriendelijk
krukje, door op te staan in een volle
bus als een kleurling geen plaats kan
vinden, door de kinderen ook gekleurde
klasgenootjes thuis te laten vragen. Er
zijn legio mogelijkheden voor degene
iie werkelijk van goede wille is.
KANTMAN
Kon. Ned. Ver. E.H.B.O. afd. Soest.
