PLAATJES EN MODEPRAATJES SOAMES FORSYÏE IS MEER WAARD DAN U WEL DENKT Charmantelegant en modern gebrild Elisabeth Harre bekleedt een unieke positie Gren zen DE VROUW IN HET ARBEIDS PROCES Een Italiaans model voor de herfst en de komende winter: zonnig met een in de modekleuren schuin-ge streepte tricotjapon van Draion, Hebt u ook zo veel afspraakjes ver zet of afgezegd voor Soames? U weet wel, dè Soames Forsyte? Natuurlek hebt u de televisie-serie over de For- sytes gevolgd; u zou het niet eens durven zeggen, als u het niet had ge daan, want iedereen keek ernaar. Mis schien hebt u ook wel heel diep ge rucht en een nacht niet geslapen, toen uw goede vriend afscheid van u nam. Maar... Soames is niet dood; hy leeft voort in veler barten. Er zUn zelfs honderden mensen In Nederland die honderden guldens over hebben voor een biyvende herinnering aan hem en zyn familie, zo lazen we voor u in De Volkskrant. U begrijpt nog niet wat we precies willen zeggen en daarom moeten we er nog iets aan toevoegen. U weet na- We zijn het er allemaal wel over eens dat er ver schillen bestaan tassen netheid en slordigheid, tussen ijver en luiheid, tussen trouw en ontrouw, tussen eerlijkheid en on eerlijkheid. Tussen dat alles ligt 'n grens, waar het ene overgaat in het andere. Maar vreemd ge noeg ligt niet voor ieder die grens op dezelfde plaats. Karakter, opvoe ding en omstandigheden maken dat hier wel eens verschillende opinies kunnen bestaan, die vrij ernstige moeilijkheden kunnen scheppen en ver driet kunnen veroorza ken, terwijl eigenlijk nie mand werkelijk iets kwaads in de zin had. Iemand die van nature ordelijk is kan zich het begrip „pijnlijk netjes" nauwelijks goed voorstel len. Iemand, die meent dat hij z'n zaakjes be hoorlijk genoeg behar tigt, maar daarnaast ook nog zoveel mogelijk van de goede gaven des le vens genieten wil zal zich met verbazing of verontwaardiging als lui horen bestempelen. Trouw en ontrouw, trouw is een van de kost baarste eigenschappen, maar wie zelf onvoor waardelijk trouw is, ziet ook wel eens dingen voor ontrouw aan die dat in feite niet zijn. En zo is het ook met eerlijkheid. Er kunnen va>i die over tredingen zijn, die niets om het lijf hebben en die toch een stipt eerlijk mens storen en onaan genaam aandoen. Hoe wel het niet altijd mak kelijk is, doen we er goed aan het feit te ac cepteren van deze iets varierende grenzen, zo lang het natuurlijk niet werkelijk over de schreef gaat. Als we daarbij rus tig naar eigen geweten en overtuiging verder le ven, kunnen we niet an ders dan een goed voor beeld geven. Dit moet echter niet bewust en na drukkelijk gebeuren, want niets is zo verve lend als door een ander ,,bezedemeesterdte wor de yi en ongetwijfeld zal onze zo goede bedoeling een omgekeerde uitwer king hebben. We hoeven ons niet te verbeelden 't beter te weten of beter te zijn dan de ander, doch doen wijzer ons ernstig met de eigen maatstaven, maar dan ook op ieder gebied, be zig te houden. We zijn allen mensen met goede en kwade, wijze en dom me kanten en hoe meer oog we hebben voor él- kaars positieve kwalitei ten, hoe prettiger de om gang zal zijn. JETTY tuurlijk wel dat het feuilleton van de Forsyte Sage in het damesweekblad Margriet heeft gestaan. U kon de vervolgen er zo uitlichten en nou komt het ze door Margriet laten in binden: in een linnen band met goud opdruk. En dat alles voor de prijs van vierguldenenvijftien cent. Wat hebben nu honderden mensen gedaan? Ze hebben verkeerd gelezen en geen vierguldenvijftien, maar vier honderdvijftien gulden opgestuurd. ,,Ik kan er ook met mijn verstand niet bij", moet de exploitatiechef tegen een journalist van De Volkskrant hebben gezegd. Wel hebben ongeveer 30.000 mensen gebruik gemaakt van het aan bod om de losse afleveringen te la ten inbinden, maar vierhonderd gulden... Nee, Soames, we mochten je graag en we beschouwen je nu nog als een soort half familielid, maar die vierhonderd en nog wat gulden kunnen we echt nog wel een keer beter ge bruiken. Wat niet wegneemt dat we aan je zullen blijven denken. De 41-jarige Westduitse juriste Eli sabeth Harre bekleedt een niet-alle- daagse functie: ze is directrice van de jeugdgevangenis in Berlyn-Ploetzen- see, een inrichting waar alleen plaats is voor manneiyke delinquenten. Ze neemt met haar, zoals velen zeggen „onvrouweiyke positie" in heel Euro pa en misschien wel in de hele we reld een unieke plaats in. De over tuiging dat jeugdige delinquenten niet alleen maar .opgeborgen" maar voor al ook geschikt voor een geordende maatschappy gemaakt moeten worden is voor mevrouw Harre de dryfveer geweest een dergeiyke voor een vrouw ongebruikeiyke positie na te streven. Ze heeft dit zo doelbewust gedaan, dat ze haar doel tenslotte ook heeft be reikt. Elisabeth Harre Is opgegroeid in een streng christelijk gezin in Mtinster (Westfalen), een gezin met grote so ciale belangstelling. Ze studeerde so ciologie en rechten in Bonn en Er langen, en nadat ze haar tweede juri dische staatsexamen met goed gevolg had afgelegd, verhuisde ze naar Ber lijn. Daar was ze aanvankelijk direc trice van het bureau voor kerkelijke zaken, dat ressorteerde onder de toen malige burgemeester en tegenwoordi ge minister van buitenlandse zaken, Willy Brandt. Toen er in het gemeenteraadsorgaan een advertentie verscheen, waarin ge zocht werd naar een adviseur van de raad van bestuur voor mannelijke ge vangenissen, kreeg zij de kans van haar leven. Ze solliciteerde, kreeg de functie en leerde het gevangeniswezen in de praktijk kennen. Ofschoon ze al gauw rperkte dat deze praktijk hemels breed verschilde van de boekenwijs heid die ze tot nu toe had vergaard, bleef ze haar „eerste liefde' trouw. Ze bleek uiterst geschikt voor dit werk te zijn en het gevolg daarvan was dat zij op 1 juli 1968 door de Ber- lijnse senator van justitie, Hans Gün- ter Hoppe tot directrice van de jeugd gevangenis werd benoemd. DE DIRECTRICE VERSCHEEN IN HET WIT By haar installatie kwam ,,de vrouw" in haar toch even om een hoekje ky- ken. Men had haar geadviseerd in een zwart mantelpak te verschynen, maar Elisabeth Harre kwam in het wit, als of ze daarmee wilde demonstreren, dat ze ook in dit ..manneiyke" beroep zichzelf wilde blyven. De functie heeft dan ook geen enkel stempel op haar uiteriyk gedrukt: ze ziet er aantrek- keiyk uit, echt vrouweiyk en goed ver zorgd. Ze stelt er geen prijs op met haar titel te worden aangesproken en haar werkmethode is uiterst onconven tioneel. Indien mogeiyk staat ze de jeugdige gevangenen een grote mate van vrijheid toe, zonder echter de rea liteit uit het oog te verllezn. e Elisabeth Harre heeft een hekel aan vrouwengevangenissen. Ze heeft dan ook zeer beslist het eerder gedane aan bod afgewezen om directrice van een dergelijke instelling te worden. Zij is van mening dat ze mannelijke gevan genen veel meer hulp kan bieden, voor al ook omdat mannen, zeker als ze nog tot de jeugdigen behoren vaak meer steun hebben aan advies van een vrouw dan van een man. Houdt u van lang? Dan is dit mantelpakje van Schotse ge vlochten Crylor net iets voor u. De ondergrond is zwartde strepen zijn wit en geel. De rok wordt tot halverwege de kuit gedragen. Van links naar rechts: Tamara Vla- dimirtsera heet de Russische manne quin van Louis Feraud. Samen met een Parijse Elysee-bewaker fop de achtergrond) ging ze op de foto in een van Ferauds modellen. Behalve bontmutsen zijn ook hoofd deksels met veren een groot artikel in de komende wintermode. Hier een moderne veren hoed van Haro Oli- vier. Zo kunt u ook de winter ingaan: met een enorme kleppet van astrakan- bont en laarzen die uitlopen in ste vige schoenen. (Huis Patou U weet het natuurlijk al: zwart en donkergrijs zijn dè modekleuren voor het nieuwe seizoen. Dior zou het liefst alles zwart hebben gezien: voor pakjes, jurken, broeken en zelfs voor de strakke mini-rokken. Want ook die kittige kledingstukken zult u nog steeds zien dragen door de jongeren. Zijn coltruien probeerden nog wel wat fleur te geven aan zijn sombere modeblikmaar met al dat zwart lukte dat niet best. Gelukkig zult u in de confectie ook nog wel een keus kunnen maken uit donkerbruin en donkerrood. Verder zijn de andere kleuren niet helemaal verboden waar.'* Over het algemeen is er een tendens waar te nemen naar meer vrouwelijkheid in de dameskleding. Alle natuurlijke vormen mogen gerust uitkomen. En voor avondtoiletten mag u zelfs doorzichtiggaan feesten, als uw man daarmee akkoord gaat en u het zelf prettig vindt. De avondschoentjes blijven nog frivool, maar de dagelijkse stappers blijven aan de sportieve kant, met stevige hakken van 3 tot 7 cm hoog en afgeronde neuzen. Bent u een hoeddraagster dan is er voor u grote keus in bontmutsen en •baretten, die haast elk gezicht flatteus doen uitkomen. Enfin, neust u maar eens rond in de modemagazijnen. Als u nog wat geld in uw portemonnee hebt, zult u er beslist in slagen iets naar uw zin te vinden. De najaarsbeurs in Utrecht heeft ons o.m. weer een heldere kijk gegeven op de nieuwe brïllenmode. Wat de dames- brillen betreft bleek wel, dat de zgn. vlindermodellen voor de monturen) de beste tijd hebben gehad. Ze ontpopten zich in ronde en ovale vormen, die trou wens ook alweer op de achtergrond wer den geschoven door rechthoekige mon turen. De modekleuren zijn: groen, cog nac en havanna. Het zal u misschien ook wel interesseren dat de herenbrillen minder zwaar worden in het nieuwe sei zoen. Bovendien zijn ze overwegen/1 rechthoekig, met vlakke bovenkant. Opvallend is dat de brillenmode, die niet door de vraag van het publiek, blijkt te wordt bepaald door de ontwerpers, maar worden beïnvloed door de brillen, wélke door bekende persoonlijkheden worden gedragen, zoals bv. tv-sterren, politici en leden van de koninklijke familie. Verder was op de beurs ook een ogentestappa- raat opgesteld dat zelfs door leken kan worden bediend. Op eenvoudige wijze kunnen hiermee fouten in het gezichts vermogen worden opgespoord en deels jeanaliseerd. Met deze apparatuur, die xiet alleen van belang is voor verhoging oan de verkeersveiligheid maar ook voor ie arbeidsprestaties, werden onlangs 14.000 personen op kantoren, tekenka mers en studio's getest. Van de onder zochte personen bleek 23£ pet een voor hun werk onvoldoende gezichtsvermo gen te hebben. Boven de „vier kruisjes" was dit percentage zélfs 40 pet. 0

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1968 | | pagina 9