m
DitisUw
WISO-zegel
DISCRIMINATIE VAN DE
PSYCHIATRISCHE ZIEKEN
CERAMIEK VAN BREUGF.L GESLOTEN
MA0 LUISTERT MEE!
KÏURRELS
VAN
KNELIS
Je mag geen neger" zeggen, maar wel „gek"
Mevrouw Gersfa Rosman
schoonheidsspecialiste
Burgerlijke stand
Eerste Soester
Begrafenis-Onderneming
Chinees spionage-net in West-Europa ontdekt
OfHnële
inedec'f linden
Lager onderwijswet
B&BBeemes
WISQSOEST
Ned. Vrouwen Elektr. Ver.
Dronken automobilist
aangehouden
Stichting voor katholiek
basis- en kleuteronderwijs
DINSDAG 21 JANUARI 1969
Er zijn maar weinig landen in de we
reld waar de „discriminatie" zozeer
wordt veroordeeld als in Nederland.
"Wie zich denigrerend uitlaat over kleur
lingen, negers of buitenlandse arbeiders,
kan erop rekenen felle weerstand te
ontmoeten. Over homofielen kun je te
genwoordig ook niet veel kwaads meer
zeggen. En toch wordt er in Nederland
wel degelijk gediscrimineerd, soms door
dezelfde mensen die boos worden als
je over „zwarten" inplaats van kleur
lingen spreekt.
Zo is de discriminatie van geestes- en
zenuwzieken ondanks de sterk veran
derde wetenschappelijke inzichten in
ons land nog altijd een heel normaal
verschijnsel. Je mag niet zeggen dat
sommige buitenlandse arbeiders lui zijn,
maar je mag wel poneren dat iemand
die in een psychiatrische inrichting heeft
gezeten, „gek" is. Mensen, die voor een
psychische stoornis worden behandeld
of zijn behandeld, staan in onze samen
leving voor tal van moeilijkheden. Zij
kunnen moeilijk werk vinden, zij wor
den niet graag door de mensen opgeno
men enz. enz. Een Utrechtse hoogleraar
in de psychiatrie heeft eens gezegd dat
een groot deel van onze bevolking wat
zijn ideeën over geesteszieken betreft
zeker vijftig jaar achter ligt bij de we
tenschappelijke ontwikkeling en de man
had helaas groot gelijk.
Verouderde beeld
vorming over „geesteszieken"
In de oudheid werd de geesteszieke be
schouwd als iemand die bezeten was
door demonen. Na de komst van het
christendom zocht men de oorzaak in
het normale vlak met als gevolg: zware
lijfstraffen of zelfs de dood voor de
„overtreders". Pas sinds 1800 wordt de
krankzinninge als een zieke behandeld.
In de loop der vorige eeuw probeerde
men het met bedverpleging, maar daar
mee maakte men van de zieke een af
gestompt wezen, dat alleen lichamelijke
verzorging vroeg. Sindsdien is er in de
psvehiatrische verpleging veel veran
derd. De patiënten liggen nu niet meer
op bed, maar krijgen een dagtaak (ar-
beidstherapie). Tal van nieuwe hulp
middelen staan de psychiater tegen-
w >ordig ten dienste. Hij beschikt over
vernuftige technische apparaturen voor
d'epgaand wetenschappelijk onderzoek
in het laboratorium en daarbuiten.
De kennis van de menselijke geest is
enorm toegenomen. Ingrijpende behan
delingen als de slaap-, insuline- en
shockkuur worden weinig meer toege
past, sinds in 1954 tal van rustbrengen-
Algehele gezichtbehandeling,
epileren, harsen, electr. ontharen
en lichaamsmassage
Behandeling volgens afspraak
Laanstraat 43, telefoon 3803
GEBOREN: Ingrid, dochter van B.
Strumpel en M. Reehorst, Kerkdwars-
straat 14. Maria Helene, dochter van
O. G. Oei en C. Szentpetery, Birkstraat
138. Marianna Antoinette, dochter
van D. A. Joziasse en E. d Ruiter, Dr.
Ruoertlaan 72. Michel Arno, zoon van
W. Kersten, Prins Bernhardlaan 14 en
G. H. Venhuizen, Korte Hartweg 5.
Hans-Elias, zoon van E. de Bree en A,
W. Hilgenga, Braamweg 54. David,
zoon van J. L. Zwiers en M. A. Moens,
Schaepmanstraat 35. Johanna, doch
ter van H. van Essen en J. van Londen,
Beetzlaan 35. Colinda Catharina Ca
roline, dochter van C. A. Bezooijen en
E. H. Dicou, Plesmanstraat 61, Soester-
berg. Ronald Frederik, zoon van F.
W. Hopman en A. M. Bollegraf, Mar
grietlaan 10. Marijke Elisabeth, doch
ter van B. Huisman en S. Kingma, Ples
manstraat 75. Renate Johanna Geral-
dina, dochter van H. van Walsem en
E. M. Fonville, Buys Ballotlaan 5, Soes-
terberg. Robin, zoon van C. N. de
Vos en N. Nijhuis, Julianalaan 9.
Johannes Willem Herman, zoon van C.
B. Sillevis Smitt en J. B. van der Lecq,
Gentiaanlaan 9. Johanna Elisabeth
dochter van A. Odijk en M. R. Kamp
huis, Antonie van Leeuwenhoeklaan 115.
Soes terberg.
ONDERTROUWD: Cornelis van der Lee,
Looierstraat 13 bis, Utrecht en Josina
Marlinde de Haan, Professor Lorentz-
laan 108. Paulus Jacobus Henricus
Hoppenbrouwers, Van Weedestraat 80
en Alida Margrietha van Weering, Hei
deweg 29. Siemeri Nicolaas van Gin-
kei. Lepelaarstraat 89, Baarn en Maria
Elisabeth Hornung, Schaepmanstraat 13.
Hermanus Hendrikus Reijnen, Smits-
weg 28 en Wilhelmina Alijda van Dor-
resteijn, Smitsweg 28.
GEHUWD: Jan Willem van Hattum,
Burgemeester Grothestraat 11 en Theo-
dora Wilhelmina Spijker, Prins Bern
hardlaan 8c. Libertus Jan Kapteijn,
Merwedekade 624, Utrecht en Henriëtte
Ernestine Troost, Koekoekweg 1.
OVERLEDEN; Anna Maria Francisca
Sariemijn. 79 jaar, weduwe van T. A.
Simons, Troelstrastraat 73. Annetta
va-> der Luit. 80 jaar, weduwe van H.
H. Hoen, Dalweg 42. Johanna Maria
Boerlage, 85 jaar, Insp. Schreuderlaan
2. Josepb, Martinus Verruijt, 14 jaar,
Gen. Spoorstraat 27, Soesterberg.
Hendrik Antoon Verhoeff, 4 jaar. Ko-
lonieweg 5. Meinardus Willer, Kruij-
er, 65 jaar. gehuwd met T. Post. Ru-
benslaan 166. Hendrikus Maria Parle-
vhet, 58 jaar, gehuwd met M. Ruijgrok,
Veld. Montgomeryweg 31, Soesterberg.
Dir. H. W. VELLINGA
Begrafenis. Crematie. Transport
(Rouwkamer)
Korte Brinkweg 28 - Soestdijk
Telefoon 2731
de geneesmiddelen (de z.g. tranquilli
zers) op de markt zijn verschenen. Hon
derden patiënten kunnen nu veel sneller
worden genezen en zelfs degenen die
levenslang patiënt blijven, kan een veel
menswaardiger bestaan worden gebo
den. In de ruim veertig psychiatrische
ziekenhuizen in ons land worden tegen
woordig resultaten bereikt, die men
zelfs een jaar of twintig geleden voor
onmogelijk had gehouden. Maar deson
danks is de publieke opinie over gees
teszieken weinig veranderd. Men valt
bij zijn oordeelsvorming licht terug op
verouderde en vertekende beeldvormin
gen.
Gevaarlek?
Er zijn in de zestiger jaren in ons land
enkele onderzoekingen gehouden over
de beeldvorming van het grote publiek
ten opzichte van geestelijk gestoorden.
Men kan bij het lezen van de conclusies
van deze onderzoeken zijn verbazing
moeilijk onderdrukken. Zo bleek dat
een groot deel van het publiek de psy
chisch gestoorde karakteriseerde als ge
vaarlijk en uiterlijk direct herkenbaar.
Noch het ene noch het andere is veelal
waar. De criminaliteit onder patiënten
van psychiatrische inrichtingen is be
slist niet groter dan onder de gewone
burgerij en een groot aantal psychiatri
sche zieken ziet er normaal uit. Het
wonderlijke is dat geestelijk gestoorde
delinkwenten, die ter beschikking van de
regering zijn gesteld en waarvan een
gedeelte juist wel gevaarlijk is, er ui
terlijk heel normaal uitziet. Sommige
pathologische oplichters bijvoorbeeld
danken hun succes juist aan hun be
schaafde optreden en keurige verschij
ning.
Vijfenzestig procent van de ondervraag
den meende dat geeetelijke stoornissen
vaak in zedendelicten tot uiting komen.
Vooral bij de vrouwen heerst deze me
ning. Ook moord en doodslag worden
vaak genoemd, vermogensdelicten aan
zienlijk minder. Zo wordt een volkomen
onjuist beeld /an de gemiddelde gees
teszieke gecreëerd en krampachtig in
stand gehouden, alsof de samenleving
behoefte heeft aan een groep die „slech
ter" is dan zijzelf.
Naïef
Ongetwijfeld is dit een vorm van discri
minatie, zonder dat de mensen dit van
zichzelf herkennen. Zelfs lieden, die el
ke vorm van rassendiscriminatie fel
veroordelen, leggen in hun houding ten
aanzien van geesteszieken vaak een ont
stellende naïeviteit aan de dag, die
hoofdzakelijk berust op gebrek aan ken
nis.
Uit Nederlandse enquêtes bleek ook dat
er een grote reserve bestaat ten aan
zien van een huwelijk met iemand die
ooit psychiatrisch is verpleegd. Bijna
60 van de ondervraagden zei te wil
len voorkomen dat hun kinderen ooit
zouden trouwen met iemand die in een
inrichting opgenomen is geweest. Vaak
noemen de mensen als reden van hun
verzet de erfelijkheidsfactor. Blijkbaar
gaat men er van uit, dat iedere geestes
ziekte erfelijk is, een gedachte die we
tenschapsmensen reeds l&ng hebben ge
relativeerd.
Het bleek dat iemands houding ten op
zichte van geesteszieken nauw verband
houdt met zijn karakter. Personen die
erg autoritair zijn staan het meest af
wijzend tegenover geestelijk gestoorden.
In de hogere milieus bestaat er in het
algemeen meer begrip voor de geestes
zieke dan bij de lagere milieus.
De fabriek Ceramiek Van Bi*eugel N.V.
heeft zijn poorten gesloten. De afzet van
technische ceramische produkten en iso^
latiemateriaal op de Nederlandse en Bel
gische markt was de laatste jaren zo
zeer teruggelopen, dat het bedrijf met
verliezen begon te werken. Omschake
ling op andere produkten had geen
merkbare positieve invloed op de be
drijfsresultaten, zodat tenslotte besloten
moest worden om het bedrijf te sluiten.
Aangezien de sluiting al drie maanden
van te voren was aangekondigd, hebben
de 33 werknemers voor het merendeel
een andere werkkring kunnen vinden.
Een deel is terecht gekomen bij de N.V.
Lindner, die ook de gebouwen van Van
Breugel heeft overgenomen, terwijl ver
schillende werknemers ook een nieuwe
werkkring hebben gevonden bij Arma te
Soesterberg.
De machines en ovens van het cerami
sche bedrijf zijn verkocht aan de Ne
derlandse Keramische Bedrijven te Ven-
lo.
Negatief
De moeilijkheid is dat de voorlichting
over geestes- en zenuwzieken erg ge
brekkig en eenzijdig is. Persberichten
over geestelijk gestoorden zijn vaak ne
gatief gekleurd. Een psychiatrische zie
ke die na enkele maanden behandeling
weer genezen de maatschappij binnen
stapt, krijgt geen publiciteit. Maar een
patiënt, die een zedendelict pleegt, wordt
in de pers wel genoemd. Zo wordt het
aspect van gevaarlijkheid ernstig over
trokken. Psychiatrische zieken, die in
gewone psychiatrische inrichtingen zijn
opgenomen, worden ten onrechte ver
ward met criminele gestoorden uit de
psychopatenasiels.
Iemand, die uit een psychiatrische in
richting wordt ontslagen (het zijn er ve
le hondefden per jaar) ontmoet dus in
de samenleving vaak veel tegenwerking.
Juist hierdoor kan zo'n persoon weer in
moeilijkheden komen. Een van de be
langrijkste aspecten van de geesteszieke
in een sterke vereenzaming. Komt een
patiënt na zijn ontslag er geïsoleerd in
de maatschappij te staan en wordt hij
door iedereen nagewezen, dan is de
kans niet gering dat hij „recidiveert".
De maatschappij heeft hier dus een be
langrijke verantwoordelijkheid. Daar
om is het uitermate te betreuren dat
zovele burgers zich aan deze verant
woordelijkheid onttrekken op grond van
denkbeelden, die hopeloos verouderd
zijn.
De tijd is voorbij, dat de machtheb
bers in Peking voornamelijk belang
stelden in de gang van zaken in Azië
en in Afrika. Met de ontdekking van
een Roodchinees spionagenet in west-
Europa, met zetel in Bern is onomsto
telijk bewezen, dat Mao de zijnen met
de medewerking van pro-Chinese per
sonen en groeperingen in de westelijke
communistische partijen pogingen doen
om ook in Europa vaste grond onder
de voeten te krijgen.
Met de organisatie van Mao's geheime
dienst in Europa werd medio 1959 be
last de Chinese luitenant-kolonel Li
Ching-chuan, die daarvoor was verbon
den aan de Chinese ambassade in
Praag. Onder leiding van overste Li
Ching-chuan ontstond op het adres
Kalcheggweg 10 in Bern Mao's spiona-
gecentrale voor Europa. Daar worden
de spionage, sabotage, woel- en wroet -
arbeid en de propaganda voor het Chi
nese communisme geleid.
Mao's gezantschap in Zwitserland be
staat uit een vaste staf van circa zestig
medewerkers. Los van deze diplomatie
ke vertegenwoordiging staat de spiona-
gecentrale met (voorzover intussen be
kend werd) ruim driehonderd geheime
agenten, allen voorzien van een diplo
matieke status.
Overste Li Ching-chuan werd aan het
einde van 1965 onverwachts naar Pe
king teruggeroepen in verband met het
ontdekken en oprollen van een spiona-
gê-complot in de Franse hoofdstad. In
dit complot bleek de Chinese overste de
hapd te hebben.
Officieren
De belangrijkste afdeling van Mao's
Europese spionagedienst is die welke
zich bezig houdt met het inwinnen van
informaties en inlichtingen op militair
gebied. Daarmee is een honderdtwintig
tal officieren belast. Vijf en zestig van
hen verrichten hun taak in de West-
duitse bondsrepubliek en in Engeland,
terwijl de overige met spionage belaste
officieren in andere landen van Europa
verblijf houden. Voor deze zeer belang
rijke afdeling stelde Peking een jaar
lijks budget van vijf miljoen gulden ter
beschikking. Als chef van deze afdeling
fungeert de Chinese majoor Thing Shan.
Een zeker niet minder bealngrijke af
deling is die welke zich bezighoudt met
economische en bedrijfsspionage. Zij
werd in de loop der jaren berucht door
enkele opzienbarende octrooi-diefstallen.
De chef van deze afdeling is de Chine
se handels-attaché Woe Sie-kan, die al
le in Europa aanwezige Chinese consu
laire handelsdelegaties onder zijn con
trole heeft, uitgezonderd die van Frank
rijk en van Engeland die rechtstreeks
rekening en verantwoording van Pe
king verschuldigd zijn.
De Oostenrijkse hoofdstad Wenen bij
voorbeeld is een Roodchinese consulai
re handelsmissie rijk, die bestaat uit
zes vaste diplomatieke en 24 „toege
voegde' 'ambtenaren. De handelsbetrek
kingen tussen Oostenrijk en rood-China
kunnen in Peking echter door één man
worden afgedaan. De uitgebreide staf
consulaire Chinezen heeft blijkbaar nog
vel andere taken dan het bedrijven van
de spaarzame officiële handelsaangele
genheden.
Acties
De propaganda wordt geleid door een
zogenaamde „speciale afdeling", die maar
liefst bestaat uit vijf en zeventig agen
ten, die geheel Europa bereizen, con
tacten leggen met pro-Chinese personen
en groeperingen enwaar mogelijk tot
acties aanzetten. Zij zijn tevens belast
met de verspreiding van uitvoerig do
cumentatie- en propagandamateriaal.
De Chinese spionage-centrale in Bern
oefent ook controle uit over alle in Eu
ropa vertoevende diplomatieke en con
sulaire vertegenwoordigingen, het daar-
aar verbonden personeel en de van en
naar Europa reizende en de aldaar
woonachtige Chinezen. Zeer actief in die
richting zijn de Chinese vertegenwoor
digers en hun staven in Bonn, Londen
en Parijs.
Verdovende middelen
De gelden voor Mao's geheime veilig
heidsdienst worden verkregen uit de op
brengst van de handel in verdovende
middelen, welke van rood-China via de
Arabische landen illegaal naar Ameri
ka en via Albanië en Marokko naar de
Europese landen wordt getransporteerd.
In de Westduitse bondsrepubliek wordt
voor dit doel, doch ook voor het ver
spreiden van propagandamateriaal van
Chinese herkomst, op ruime schaal ge
bruik gemaakt van de diensten van al
of niet gewezen S.E.D.- en K.P.D.-leden.
De betalingen en de verzending worden
door de Chinese ambassade in de Alba
nese hoofdstad Ankara geregeld. Daar
om bestaat er tussen de diplomatieke
missies in Ankara en Bern een zeer
druk en overbelast verkeer en een re
gelmatig terugkerend geheim overleg.
De Albanese hoofdstad kan als Chi-
na's voornaamste steunpunt in Europa
worden beschouwd, vooral na het uit
treden van Albanië uit het pact van
Warschau één dag na de Russische
overval op Tsjecho-Slowakije.
Een miljard
De uitzendingen (in verschillende talen)
van Radio Ankara „druipen" van haat
tegen de machtige broeders en partijge
noten in het Kremlin. Als dank ont
ving de Albanese regering van de „gro
te radicaal-communist" Mao een hono
rarium van één miljard gulden.
De Roodchinese. aanwezigheid in Euro
pa wordt iedere dag meer merkbaar en
stelt door haar aanwezigheid de wes
telijke veiligheids- en contra-spionage
diensten voor bijna onoplosbare proble
men. Omdat west-Europa zo strategisch
ligt tussen Rusland en Amerika, hebben
de partij-ideologen in Peking het tot
een „derde front" geproclameerd. Euro
pa zal zich volgens China moeten „be
vrijden" van de grote druk door deze
„supermachten" op hun „vazallen". Die
bevrijding is slechts mogelijk - aldus
China - door middel van een burger
oorlog er een ware volksrevolutie, zoals
deze wordt gepreekt door Mao en zo
als door (wijlen) Ché Guévara in Zuid-
Amerika gepoogd werd te verwezenlij
ken.
In een felle zojuist door Peking aange
vangen propaganda-campagne, gericht
tegen Moskou alsook tegen Washington,
worden de anti-sowjet-russische com
munisten in de wereld opgeroepen om
te komen tot de stichting van een
„marxistisch-leninistische internationale,
steunend op de leer van het radicaal-
communisme van Mao."
Burgemeester en wethouders van Soest
brengen ter openbare kennis, zulks ter
voldoening aan het bepaalde in artikel
76 van de Lager-onderwijswet 1920, dat
de raad van die gemeente in zijn verga
dering van 15 januari j.1. medewerking
als bedoeld in artikel 72 van die wet
heeft verleend ten aanzien van het ver
zoek van
I. het bestuur van de stichting van der
Huchtscholen te Soest voor a. het bete
gelen van de gehele speelplaats; b. het
verbouwen van de opslagplaats voor
gymnastiekmateriaal t.b.v. de van der
Huchtschool voor gewoon lager onder
wijs; c. het aanschaffen van meubilair
en hulpmiddelen t.b.v. de van der
Huchtschool voor m.a.v.o.;
II. het r.k. schoolbestuur te Soesterberg
voora. het bouwen van een tweetal
nieuwe toiletbatterijen; b. het maken
van een aansluiting op de gemeentelijke
riolering; c. het aanbrengen van (ver
laagde) nieuwe plafonds t.b.v. de Caro-
lusschool;
III. het bestuur van de vereniging „De
School met den Bijbel" te Soest voor
a. een leermiddelenkast; b. twintig re-
kendozen; c. gymnastiekmateriaal t.b.v.
de Insingerschool.
Tenslotte werd aan het bestuur van de
Stichting van der Huchtscholen te Soest
medewerking als bedoeld in artikel 50
van der Kleuteronderwijswet verleend
t.b.v. de van der Huchtkleuterschool
voor het aanschaffen van ontwikkelings
materiaal en een naambord.
Soest, 21 januari 1969.
Zo zien de WISO-zegels er uit die U
als uw boekje vol is recht ge
ven op ƒ2,50 bij uw WISO-winkelier
of bij de Raiffeisenbanken. Uw WISO
kaart is snel volgespaard, want WISO
zegels worden U bij contante aanko
pen gratis verstrekt in 63 WISO-
zaken.
1968-69-70
VOOR MODERNE
COIFFURES
Soesterbergsestraat 44
Telefoon 2045
De eerste lezing in dit jaar voor de le
den van de N.V.E.V. afd. „Eemland"
werd gebracht door mejuffrouw M. v. d.
Knoop uit Utrecht.
Met groot enthousiasme en met behulp
van prachtige dia's vertelde mejuffrouw
v. d. Knoop over haar reis naar Mexico.
De tocht ging over Reykjavik, hoofdstad
van IJsland. IJsland is een boeiend land;
meren, bronnen en weelderige planten
groei, maar geen bomen.
Mexico ligt in Midden-Amerika en is
een federatie. De oorspronkelijke bewo
ners waren de omeken (300 jaar voor
Christus), indianen en mestiezen. Na de
verovering der Spanjaarden kwamen de
blanken, doch er heerst geen discrimi
natie. Vele kunstschatten zijn nog aan
wezig, gemaakt door de oorspronkelijke
bewoners met stenen gereedschap. De
Spanjaarden brachten metaal, ezels en
paarden, naar dit land.
Er heerste voor de komst der blanken
nog heidendom; mensen werden geof
ferd wanneer de oogst mislukte. In 1821
werd Mexico werkelijk vrij, nadat er
in 34 jaar tijds 250 revoluties geweest
waren. De stad Mexico heeft een bou
levard van 5 km lang, omzoomd met
prachtige bloemen en planten. De grote
universiteit is gebouwd door Spaanse
monniken en bestaat uit mozaiken. Alle
faculteiten zijn hierin ondergebracht;
ook woningen voor professoren en stu
denten en cafetarias. De grote kathe
draal met klooster is een kunstwerk
van de jezuiten. Alle altaren zijn be
dekt met bladgoud. Ook het museum
van Mexico-city met veel marmer, is
een veel bezocht doel; ook door de in
dianen en de pl.m. 1 miljoen Ameri
kaanse toeristen. Verdere bezienswaar
digheden zijn de zon- en maanpyramide
met prachtig beeldhouwwerk en de py-
ramide bij de golf van Mexico met 364
nissen. Ondanks het tropische klimaat
zijn de vulkanen met sneeuw bedekt.
Spreekster vertelde tot slot dat er in
7 jaar tijds 8 miljoen mensen zijn ge
doopt. Er is wel een groot verschil tus
sen arm en rijk. De rijken hebben onge
looflijk mooie tuinen.
Op 18 februari a.s. is de jaarvergadering
van de N.V.E.V. afd. „Eemland" in de
bovenzaal van „Brandpunt" in Baarn,
met medewerking van mevrouw A. A. J.
Driebergen-v. d. Meyden uit Blaricum
met het onderwerp „Grootmoeder in de
ze tijd".
In maart 's er een lezing door me
vrouw dr. E. M. Helder-v. d. Poel uit
Soest.
Door het geven van lezingen en excur
sies krijgen de leden van de N.V.E.V.
voorlichting op elk gebied
Ajje ut ming vraog dan mok zeige dak
nie ken zeige daat de belaans-opruu-
ming ut darrup op zu kop hep ezet. Nie
daat da vaan ming noeng zouw motte,
maor de zaokeminse maoke der altied
zoon trammelaant ovur dajje eigeluk
gaot verwaachte daatter waat bezong-
ders gaot ebeure.
En daat beurt ellek jaor weer opnieuw.
Ok noeng hak weer un paor cente opzij
eleit om zogezeit te kenne proofietere
vaan speesiejaole anbiedinge. Vruuger
kont nog wellis beure dajje veur un
cent of un aappul en un ei an un zon
daagse pet of un paor niewe klompe
kon komme. Ajje daan tuus kwaam mit
je koopies, en zu gong prebere, daan
kwaam de aop aal heul gauw uut de
mouw, waant daan wast un pet veur
un vent mit un kop zo groot as de
Aomersfoortse keij, en de klompe wao-
re allenug maor goed veur un vent die
voete mit vier tene haad.
Maor daat soort dinge kejje noeng haos
nie meer vingde. Der binne nog wel un
paor vaan die zaoke die op die menier
de opruuming un bietje ongder ongze
andaach bringe, maor die mojje wel
mit un laampie zeuke.
Teugeswoordug komp ut vollegens Kne-
liao steeds meer veur datter speesie-
jaol veur de opruuming dinge gemaok
worde. Daan blief un netuurluk heul
- vvoon opruuming hiete, maor ut hep-
ter heulegaor niks meej te maoke. Daan
binne der wel minse die zeige ik hep
noeng waat veurdelug kenne kope, maor
as zullie ovur un paor weke, as die
heule trammelaant weer aachtur de rug
is, in die zellefde zaok gaon kieke, daan
kent beure, daat zullie daan ut zellefde
koopie nog veul goeijekoper teuge kom
me.
Daan komp ut weer voor dattut ut
ouwe gezeigde „goeijekoop is duurkoop"
weer waorhied word. Ik schaat zo daat
dat gezeigde is voortekomme uut un
opruumings-tied un heule kwak jaore
geleeje. Maor ut doettut nog steeds.
Ming Kneliao zaat heulemaol op de op
ruuming te waachte, waant zie haad ut
al te kwaod ekrege mit ut raore gedoe
ovur de BeeTeeWee. Minse waat zaat
daat mins daor meej in. Ik haad aal un
paor naachte in de gaote daat zie haos
nie de slaop kon vaate, maor hoe of
daat kwaam konk nie ontdekke. Maor
midde in un naach kwaam ut hoge
woord der opeens uut. „Knelis zeej ze
teuge ming, waat motte wullie doeng
mit de Bee Tee Wee". Ik weet nog maor
net wak anmot mit de AaOoWe. En eer-
luk gezeit konk daor nie veul op zeige,
waant ik weet eigeluk zellef nog nie
wak anmot mit de SeeAaOo. En om
daan an un andur uut te motte leige
waat BeeTeeWee betekent, vaalt om de
duuvel nie meej.
Een ding kenk wei zeige, maor daat zak
wel mis hebbe, mit al die naorugheid
binne wullie knaap de boot innegaon.
Toeng de heule boel nog mos beginne,
zeeje aal de minse waorvaan je moch
verwaachte daat zullie der waat vaan-
of wiste, daat ut allegaor wel meej zouw
vaale. Ut zouw allenug maor vurbaand
houwe mit un vuraandering vaan de
omzetbelaasting. De konsement zouw
der niks vaan marreke. Noeng wilk
der nie zo bar veul vaan zeige, maor de
minse die daat toeng hebbe gezeit, hou
we noeng derluu mongde wel dich.
Minse de heule opruuming stongd int
teke vaan die naorugheid. Nee, eerluk
gezeit hek daan maor veul liever un
ouwerwetse opruuming. Zoon opruuming
waor dinge verkoch worde die de zao
keminse veur de gewone prieze nie meer
an de straotstene kwiet kongde, daor
waas veul meer aordughied an.
Noeng mojje maor ofwaachte dajje nie
bie je neus wor genoome. Der veur
waorschouwe hoef je geen mins, waant
as de opruuming int laand is, daan ver-
lieze un heule kwak vrouwe hullie vur-
staand, en beginne deur ut darrup te
renne as kiepe zongder kop. Vant ene
koopie naor ut aore. Maor ze kenne vaan
ming Kneliao zeige waat of zullie wille,
maor an die onzin doet ze nie mee. Nie
omdak der veur ewaorschouwd hep,
maor heul gewoon omdaat ze ming der-
op uut stuurt.
Tijdens de surveillance trof de Soester
politie in de nacht van vrijdag op za
terdag een nogal onzeker rijdende auto
mobilist aan. Nadat de politie in Amers
foort op de hoogte was gesteld, werd de
achtervolging ingezet. In Amersfoort kon
de man worden aangehouden, toen hij
een passagier liet uitstappen. De man,
de 26-jarige timmerman J. A. F. uit
Amersfoort werd meegenomen naar het
bureau in Soest, waar hij werd ingeslo
ten. Dat beviel hem kennelijk niet zo
erg, want in korte tijd vernielde hij het
tafeltje in zijn cel en later de closetpot.
Binnenkort zal hij daarvoor wel de re
kening gepresenteerd krijgen.
Na langdurige onderhandelingen is in
het weekeinde de Stichting voor Katho
liek basis- en kleuteronderwijs in Soest
opgericht. De heer W. Schimmel heette
tijdens de oprichtingsvergadering in het
verenigingsgebouw de kerkbesturen van
de parochies Soestdijk, Soest en Soest-
Zuid, een vertegenwoordiging van de
zusters van Onze Lieve Vrouw van
Amersfoort en de hoofden van de r.k.
lagere- en kleuterscholen welkom. Voor
dat hij het woord gaf aan notaris M. H.
A. van Veeren, bedankte hij de zusters
en de kerkbesturen voor de vele diens
ten in het verleden het rooms-katho-
liek onderwijs in Soest bewezen. Ook
gold zijn dank de positieve wijze, waar
op de onderwijskrachten het nieuwe
stichtingsbestuur waren tegemoet getre
den.
De Stichting, zo sprak de heer Schim
mel de wens uit, zal in de toekomst haar
bijdrage leveren om te komen tot een
optimale belangenbehartiging van de
schoolgaande jeugd en het onderwijzend
perosneel. De lange onderhandelingspe
riode zag de heer Schimmel niet als een
verlies, omdat de problemen rond de te
vormen stichting hierdoor duidelijker ge
stalte hadden gekregen en er interpa
rochieel een zeer goede verstandhouding
was gegroeid.
Hierna had ten overstaan van notaris
Van Veeren de oprichting van de stich
ting plaats en verden de eigendommen
en het bestuur van de r.k. lagere scho
len en kleuterscholen van de drie pa
rochies overgedragen aan de nieuwe
stichting.
Als centraal administrateur is benoemd
de heer C. G. van Schaick, Duinweg 37,
op welk adres het kantoor van de
Stichting is gevestigd. De heren W.
Schimmel, notaris C. J. M. van Veeren
en de heer J. J. H. A. Hoppenbrouwers
zijn benoemd tot resp. voorzitter, secre
taris en penningmeester.
De leiding van de stichting is toever
trouwd aan zeven personen, waarbij ie
dere parochie zoveel mogelijk met een
gelijk aantal is vertegenwoordigd. Het
direkte contact met ouders en leerkrach
ten wordt onderhoudt door de paroc!^
ele commissies, bestaande uit viii
sonen.
