Soest toen - Soest nu
Dinsdag 28 januari 1969
48c jaargang' no. 8
Uitgave Drukkerij Smit - Soest
Bureau voor redactie en administratie j Van Weedes traaf 29a. Soest
RIJK EN ARM
Gevaarlijke jongen
aangehouden
Inbraak in Pastorie
Weer fiets gestolen
Laag vliegende helicopter
oorzaak van stikken van
kuikens
Negende gelijke spel maakte S.E.C. bijna
kansloos voor kampioenschap
Weer politie-auto
beschadigd bij ongeval
Trouwe wachter Christoffel Pulman
op nieuwe plaats
DE RACE OM DE REIJZENVLIEGTUIGEN
Wie wordt de verliezer?
*7^
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Het oog gericht op
sport voor
gehandicapten
Veiling van industriehal
soester«Tourant
Abonnement per kwartaal 3,50, per post f 6,50
Hoewel Engeland door Labour geregeerd
wordt, heeft deze regering aan Labour
(de vakbonden) weinig steun.
Het heeft er soms de schijn van, dat
noch de arbeiders, noch hun leiders be
seffen, hoe riskant de economische situa
tie is. Die mentaliteit is echter wel te
begrijpen als men ziet naar de positie
van de werker in het, nog niet eens zo
heel verre, verleden.
De tegenstelling tussen schatrijk en
straatarm is in Engeland altijd bijzonder
groot en duidelijk zichtbaar geweest.
De omschakeling van agrarische naar
industriële economie leverde enkelen
ontzaglijke winsten, veel meer mensen
de diepste ellende op.
De „slums", waarin honderdduizenden
Britse gezinnen leefden, waren geen
haar beter dan die, waarin in Ameri
kaanse steden de negerbevolking huist.
7 dagen per week
Op het hoogtepunt van Engelands wel
vaart, bij Koningin Victoria's diamanten
regeringsjubileum, werkten de arbeiders
van een chemische fabriek in Glasgow
voor drie vier stuivers per uur, zeven
dagen in de week gedurende twaalf uren
(zonder schaftpauze), waarin zij waren
blootgesteld aan giftige dampen. Wie de
zondag vrijaf nam, verspeelde het loon
voor de volgende dag. De eigenaar van
de fabriek, Lord Overton, gaf per jaar
een ton aan liefdadigheid.
Wie zonder te vragen een dag weg bleef,
kon worden gearresteerd; vroeg men
wèl, dan kon dit verzoek zonder meer
worden geweigerd. Ontslag hing ieder
steeds boven het hoofd, er was een con
stante werkloosheid, maar deze „arbeids
reserve" vonden de werkgevers een nor
maal en zelfs verblijdend verschijnsel,
want het hielp hen de lonen laag en de
mensen koest te houden.
250.000 nietsnutten
Het latere socialistische lagerhuislid Keir
Hardie. die als jongen van zeven jaar
de kost moest verdienen (vader zonder
werk, moeder in het kraambed) moest
drie kilometer lopen naar het werk,
kwam voor de tweede keer te laat, werd
bij de baas geroepen, die uitgebreid zat
te ontbijten, en kreeg te horen, dat hij
kon oprukken en dat bij wijze van straf
zijn weekloon hem niet zou worden uit
betaald. Dat kon allemaal. Recht voor
de arme was er niet.
Daar tegenover stond het vaak exorbi
tante leven van de society. In 1891 wa
ren 250.000 volwassenen geteld, die in
hun leven nog nooit een slag hadden
uitgevoerd. Zij leefden in weidse land
huizen (mèt natuurlijk een huis in de
stad) reden paard, jaagden, hielden fees
ten en garden-parties, speelden en wed-
dei en vergokten in een dag op de ren
nen meer dan een heel arbeidersgezin
nodig had om een jaar goed te leven.
Uitzuigers
De arbeiders werden op hun schaars
loon daarenboven nog gekort door de
zgn. verplichte winkelnering. De werk
gever had een winkel, waarin de arbei
ders verplicht waren te kopen tegen de
door de werkgever vastgestelde (zeker
In de zeer vroege zondagmorgenuren
trof de politie op de Steenhoffstraat een
bromfietser aan. De politionele intuïtie
zei, dat deze man nader aan de tand
gevoeld moest worden, wat dan ook ge
beurde. Hij werd ter controle aangehou
den, maar veel wijzer werd de politie
nog niet, want de man weigerde, zijn
identiteit bekend te maken. Bovendien
kon hij geen verzekeringsbewijs van de
bromfiets tonen. Hij werd naar het bu
reau overgebracht, waar een plotseling
opkomende behoefte aan een toilet zich
bij de man manifesteerde. Hem werd
toegestaan, de kleinste ruimte in het
bureau te bezoeken, maar veiligheids
halve betrok een hoofdagent buiten de
wacht. En niet tevergeefs, want even
later verschenen door het geopende w.c.-
raampje twee handen. Daarbij is het ge
bleven, want van de vluchtpoging is
toen niets meer terechtgekomen. De man
zag er toen ook geen heil meer in, zijn
identiteit langer verborgen te houden.
Hij vertelde, de 28-jarige W. F. M. uit
Amsterdam te zijn. Hij zei, in december
uit een psychiatrische inrichting in Sant
poort te zijn ontslagen. Aangezien de
man in onmin leefde met zijn ouders,
was hij aan het zwerven gegaan. Hij
had in Duitsland werk proberen te zoe
ken, maar was na korte tijd weer over
de grens gezet. Met van zijn vader ge
kregen geld en ziekte-ondersteuning
bracht de man de nachten door in loge
menten of als dat beter uitkwam
in hooibergen. Bij verdere informatie
bleek de Amsterdammer herhaaldelijk
wegens misdrijven (diefstal en oplich
ting) met de politie en justitie in aan
raking te zijn geweest. Zijn vader ver
zocht de politie, toch vooral voorzichtig
met hem te zijn. Hij werd als een ge
vaarlijke jongen gekwalificeerd. Aan
gezien hij bovendien op een gestolen
bromfiets reeds (waarmede hij weer
naar Duitsland wilde), vond de politie
het maar beter om de man over te dra
gen aan de Amsterdamse collega's.
In de nacht van vrijdag op zaterdag is
ingebroken in de R.K. Pastorie te Soest-
Zuid. Het is niet bekend, hoe men is
binnengekomen. Wel is gebleken, dat de
inbreker de pastorie via een raam aan
de voorzijde weer heeft verlaten.
Er is vruchteloos gesleuteld aan de
brandkast, terwijl tevens enkele andere
kasten en bureaus werden doorzocht.
Van een plank werden twee busjes met
klein geld meegenomen, maar de Inbre
ker stelde bij nader inzien hier toch
niet zoveel prijs op. Hij liet de busjes
met het geld achter op de vensterbank.
Uiteindelijk bleek hij alleen een paar
pakjes sigaretten meegenomen te heb
ben. Van de dader ontbreekt nog elk
spoor.
niet lage) prijs. Soms werden ze ge
dwongen te kopen wat ze niet of méér
dan ze nodig hadden. Het spook van de
werkloosheid, dat hen voortdurend bo
ven het hoofd hing (hiervoor was na
tuurlijk geen enkele voorziening getrof
fen) was oorzaak, dat zij in dat alles be
rustten. Vrouwen- en kinderarbeid, ook
ln de meest ongezonde bedrijven, was
schering en inslag. Het is de verdienste
van Charles Dickens geweest, dat hij
vele van deze verschrikkelijke misstan
den, o.a. in zijn beroemde „Oliver Twist'
aan de kaak heeft gesteld.
Ook de crisis in de dertiger jaren, toen
er al heel wat verbeterd was, heeft bij
de arbeiders bittere herinneringen ach
ter gelaten, die in diepzwarte sporen in
de poriën van hun ziel zijn vastgekleefd.
Vlaggeschip
De strijd tussen bezitters en have-nots
is altijd een gevecht geweest, de arbei
ders hebben iedere concessie als „voor
de poorten van de hel" vandaan moeten
slepen.
Daardoor is er bij velen geen enkele bin
ding aan het bedrijf, geen verantwoorde
lijkheidsbesef voor de reputatie van het
bedrijf en de kwaliteit van zijn produk-
ten. De jongste misère met de Queen
Elisabeth II, het nieuwe vlaggeschip van
Cunard, levert er weer het bewijs van
hoe de arbeiders slordig en soms moed
willig nalatig de uitrusting van dit
prachtige schip hebben gesaboteerd en
verknoeid.
Men gaat er nog steeds van uit, dat in
Engeland een dubbeltje nooit een kwar
tje wordt, maar men er in tegendeel
met nagels en tanden voor heeft te wa
ken, dat er van dat dubbeltje geen cent
afgaat. Waneer men ziet hoe nog steeds
de bezittende klasse in overvloed leeft,
altijd tijd heeft voor plezier, dan ziet de
arbeider niet in waarom hij afstand zal
doen van zijn geliefde theepauze, waar
om hij harder zal werken dan strikt no
dig is.
Het is die mentaliteit, die staat achter
de houding van Engelands vakbonden
en arbeiders, die de gevaarlijkste be
dreiging vormt voor 's lands economie.
Ten nadele van de 44-jarige H. H. al
hier is donderdag een fiets gestolen. Het
rijwiel stond onafgesloten langs de Bur
gemeester Grothestraat. Toen H. zich er
weer mee wilde verplaatsen, bleek het
voertuig te zijn gestolen.
Een laag vliegende helicopter is er ver
moedelijk de oorzaak van geweest, dat
bij de heer De Koning aan de Birk-
straat vijftig kuikens van negen weken
de dood door verstikking hebben ge
vonden. Door het lawaai zijn de kui
kens waarschijnlijk uit angst bij elkaar
gekropen en hebben elkaar verstikt.
De vijftig door verstikking om het leven
gekomen dieren hebben de eigenaar een
schadepost van ongeveer tweehonderd
gulden bezorgd.
Voor de negende maal heeft S.E.C. zon
dag gelijk gespeeld, waarmede de kans
op een eventueel kampioenschap zo
langzamerhand wel verspeeld is. De be
zoekers hebben bij N.S.C. in Nijkerk
zelfs een 2-0 achterstand moeten weg
werken. Pas enkele minuten voor het
einde slaagde S.E.C. erin, naast N.S.C.
te komen.
Het is een bijzonder slechte wedstrijd
in Nijkerk geworden. N.S.C., thuis nog
maar één keer verslagen, speelde vrij
primitief en weinig constructief voetbal,
dat kennelijk wel resultaten kan ople
veren. Al na zeven minuten kroop S.E.C.
door het oog van de naald, toen Van
Zoghei geen hand uitstak naar een schot
van een der Nijkerkse aanvallers. De
bal belandde echter tegen de paal. Kort
daarop maakte Van Zoghei echter alles
weer goed door een bijna zeker doel
punt met een fraaie redding te voor
komen. Toch was het weer een blunder
van de Soester doelman, die N.S.C. in
de eerste helft aan een voorsprong hielp.
Van Zoghei zou de bal uitgooien, maar
liet het leer vallen, vlak voor de schiet
grage voeten van een tegenstander, die
er zonder moeite 1-0 van maakte. Die
stand bleef tot de rust gehandhaafd.
In de tweede helft werd eerst een doel
punt van Verhoeven wegens buitenspel
afgekeurd, alvorens N.S.C. uitliep naar
2-0. Een hard schot kwam op de paal
terecht, rolde over de doellijn naar de
andere paal en verdween toen in het
net2-0. Een strafschop wegens hands
stelde S.E.C. in staat om iets terug te
doen Woudenberg voltrok het vonnis
feilloos2-1.
S.E.C. kreeg nadien verschillende goede
kansen, maar doelpunten bleven uit. Tot
zes minuten voor het einde Verhoeven
doorbrak. Hij schoot tegen de uitlopende
keeper aan, maar de bal kwam toen te
recht bij Aalbers, die beheerst 2-2 scoor
de. Daarbij is het ondanks diverse goe
de kansen voor S.E.C. gebleven.
Voor de tweede maal binnen acht da
gen is zaterdag opnieuw een politie
auto beschadigd bij een ongeval. Het
gebeurde in de bocht van de Van Weer
den Poelmanweg bij het Soester Hoogt.
Een door de nieuwe Landrover op sleep
touw genomen autowrak begon in de
bocht plotseling te slingeren. De wagen
bleek niet meer op de weg te houden.
De landrover reed naar rechts de berm
in en sloeg daar om, terwijl de gesleep
te auto aan de andere kant terecht
kwam. De politie-auto werd aan de lin
ker zijkant licht beschadigd. De be
stuurder liep enkele onbetekenende snij-
wondjes op.
Na jarenlange „trouwe dienst" op de hoek Amsterdamseweg-Biltseweg heeft
Christoffel Pulnian moeten wijken voor de modernisering en uitbreiding van het
kruispunt „Trier".
Omtrent een nieuwe „Standplaats" werden vele suggesties gedaan, waarbij zelfs
een plaatsje in de paleistuin werd genoemd. Uiteindelijk bleek een plaats op de
groenstrook tussen de rijksweg en het rijwielpad aan de overzyde van het paleis,
de beste oplossing.
Ook daar kijkt hy naar de kant waarvan de vyand kwam.
Vliegen wordt nóg goedkoper dan u
denkt. Maar het kost wel miljarden om
het zover te laten komen. In deze, op
het eerste gezicht wat merkwaardige,
situatie bevindt zich nu de burgerlucht
vaart. Een spannende situatie, want
achter de schermen is een felle strijd
ontbrand. Een wedstrijd om het eerste
reuzenvliegtuig te kunnen leveren. De
winnaar van deze race kan rekenen op
een interessante hoofdprijs: voor miljoe
nen aan opdrachten van de internatio
nale luchtvaartmaatschappijen.
De revolutie, waarvoor de luchtvaart nu
staat, is te vergelijken met de overgang
destijds naar de straalvliegtuigen. Een
nieuwe generatie verbazingwekkende
luchtvoertuigen is op komst. Vliegtuigen,
die de afstanden op aarde nog korter en
nog gemakkelijker overbrugbaar zullen
maken. Het zijn gigantische luchtreuzen,
die ongekende prestaties zullen leveren.
Zij zullen zo'n vijfentwintig honderd ki
lometer in één uur afleggen, indien zij
eenmaal op snelheid zijn gekomen. De
vlucht AmsterdamNew York wordt
met zo'n snelheid een ritje naar de ken
nis aan de andere kant van de straat. De
toestellen hebben daarbij het voor de
luchtvaartmaatschappijen aantrekkelijke
vermogen om enige honderden passa
giers tegelijk te vervoeren. Wat voor
diezelfde luchtreizigers even prettig is
omdat het de prijs per passagier aan
zienlijk naar beneden drukt.
De race om de eer en het zakelijk voor
deel het eerste exemplaar van deze ge
neratie te leveren wordt uitgevochten
tussen Amerika, Rusland en de kombi-
natie Engeland/Frankrijk. Grote zakelijke
belangen spelen mee, maar ook het na-
1 w
tionale prestige heeft een niet onaan
zienlijke bijrol. Dit nationale prestige
zorgde er met name voor, dat Engeland
en Frankrijk nog steeds in de race zijn.
Hun gezamenlijke projekt, de Concorde,
was al lang geleden op de fles gegaan,
ware het niet, dat de beide regeringen
bereid waren om honderden miljoenen
mee te investeren. Tenslotte moet je
voor de naam van je land wat over
hebben. Nu hebben de Fransen en de
Engelsen nog niet eens zo gek gegokt
want dankzij de regeringssubsidies lig
gen zij nu een halslengte voor.
De nieuwe luchtgiganten hebben al een
min of meer officiële naamSST. Wat
zoveel betekent als „Super Sonisch
Transport". Het gebruik van het woord
supersonisch (een vakterm voor „snel
ler dan het geluid") is beslist geen op
schepperij. Volgens de plannen moeten
de SST's op hun akkertje Mach 2 of
Mach 3 kunnen halen, waarbij Mach de
snelheid van het geluid aanduidt.
De Engels-Franse kombinatie heeft met
haar Concorde een kleine voorsprong.
Als alles goed gaat wordt volgende
maand al een eerste proefvlucht met
een prototype gemaakt. Zowel in Enge
land als Frankrijk zijn prototypen ge
bouwd. Rond 1972 moet de Concorde aan
de maatschappijen worden geleverd. Zij
kunnen dan rekenen op een vliegtuig,
dat 140 passagiers kan vervoeren met
een gegarandeerde kruissnelheid van
2100 kilometer per uur. De Anglo-Franse
samenwerking wordt op de voet gevolgd
door Rusland. In november jl. toonden
de Russen met enige trots een model
van hun TU-144. Komend voorjaar moet
ook deze Russische SST een eerste proef
vlucht maken. Westerse deskundigen be
twijfelen of de Russen hun belofte zul
len halen, dat de TU-144 al in de eerste
helft van 1970 in commerciële dienst kan
komen. De Russen worden toch al met
argusogen bekeken. De grote verrassing
bij de Russische presentatie in november
was, dat hun ontwerp wel heel erg veel
weg heeft van de Engels/Franse Con
corde. Hebben de Russen handig gebruik
gemaakt van de al lang geleden in vak
tijdschriften gepubliceerde tekeningen
van de Concorde Of is het gewoon toe
val, dat aan beide zijden van het IJze
ren Gordijn vliegtuigontwerpers voor
hetzelfde probleem een precies dezelfde
oplossing vinden
De Engelsen en Fransen zullen niet be
reid zijn aan toeval te geloven, zeker
niet indien zij in de race naar de eerste
aflevering door de Russen worden ge
klopt. Ook al weten ze, dat de Russen
nooit de echte winnaars kunnen zijn om
dat zij op het commerciële terrein nau
welijks een rol spelen. Er is, ondanks
voorzichtig gehengel van de Russen,
geen westerse maatschappij te vinden,
die bereid is de Russische luchtvaartin
dustrie te steunen door de aankoop van
Russische vliegtuigen. De Amerikanen
kunnen wel eens de lachende derde wor
den in deze afvalrace. Zij hebben tot nu
toe bepaald geen geluk gehad.
De fabriek, die de Amerikaanse SST
moet ontwerpen en bouwen (Boeing),
heeft plotseling de handen vol gekregen
aan een onverwacht opgekomen tussen
vorm tussen de huidige vliegtuigen en
de nieuwe SST's. De gedachte om de
huidige vliegtuigen simpelweg te vergro
ten zonder de prestaties op te voeren
(met uitzondering dan van het hoogst
belangrijke laadvermogen) heeft deze
fabriek geen windeieren gelegd. Deze
uitgebreide versies, die onder de naam
Jumbo de lucht ingaan (ze zijn ook zo
sterk als een olifant) zijn een voortref-
VerschUnt Iedere dinsdag en vr(Jdag
Het is eigenlijk merkwaardig, hoe wei
nig we weten van de gehandicapten on
der ons en hoe weinig we denken over
de vele vormen van gebreken waar een
aantal minder bedeelden onder lijdt.
Soms is dat hun eigen schuld of die van
hun ouders, die het gehandicapte kind,
dat ze als een „schande" zien, het liefst
thuis en in het verborgene houden. Vaak
realiseren we ons niet, dat een handicap
maar op één bepaald punt hinderlijk is
en dat de gehandicapte voor het overige
een volkomen normaal gezond mens is
en verder een normaal leven zou moe
ten leiden.
Een voorbeeld Het aantal brildragen-
den neemt in de laatste jaren dusdanig
toe, dat zelfs de keuringsvoorschriften
voor militairen daar aan zijn aangepast.
Alle brildragenden hebben een handicap
aan de ogen en kunnen soms zonder
bril niet op de klok of op het school
bord kijken. Maar als ze een bril dra
gen, zijn ze volkomen normaal en wor
den ze als zodanig volkomen aanvaard.
En er zijn zelfs internationale voetbal
spelers, die buiten spel een bril dragen
en in het spel ooglenzen.
Een ander voorbeeld Eertijds werd een
spastisch kind, dat door de krampachtige
spiersamentrekkingen soms moeilijkhe
den met spreken heeft, als „achterlijk"
of zelfs „idioot" beschouwd en navenant
behandeld. Het bleef in de regel van
onderwijs verstoken. Tegenwoordig zijn
er buitengewoon begaafde spastici en
verscheidenen spelen in de normale
maatschappij terecht een belangrijke rol.
Gehandicapten worden meer en meer
opgevangen in de revalidatiecentra, waar
ze hun handicap leren aanvaarden en er
mee leven. Waar echter ook die handi
cap zoveel mogelijk wordt gereduceerd
en soms zelfs geheel kan worden gene
zen. De „anderen", de normale maat
schappij dient hen echter te aanvaarden,
mèt hun handicap en hen in te schake
len, waar dat maar mogelijk is. Begrip
op te brengen, maar vooral geen mis
plaatst medelijden.
Sport speelt bij de revalidatie, gelijk
overal elders, een zeer voorname rol.
Men zou het voor onmogelijk houden en
toch gebeurt het, dat doven een ballet
opvoeren; dat spastici voetballen; dat
blinden hardlopen. En we kennen de
Nederlandse Sportbond voor Invaliden,
die al in enkele plaatsen wedstrijden en
demonstraties hield in verschillende bal
spelen, in zwemmen en in boogschieten
en andere takken van sport. Daarbij zijn
opmerkelijke resultaten geboekt. Maar
voor en boven alles geldt, dat er een
blijheid en een sportieve vreugde heer
sten, die vaak ontroerend waren.
Daar werd voor het eerst een demon
stratie gegeven en op de film vastgelegd
van een nieuwe tak van sport voor ge
handicapten; pony-rijden. Er was een
verklarend commentaar door de micro
foon en er werdén ruiters en doktoren
geïnterviewd.
Sindsdien heeft die sport zich sterk uit
gebreid, zowel hier als in het buitenland.
De resultaten doen vermoeden, dat er
zelfs nog veel meer uitgehaald zal kun
nen worden.
Ook in Nederland is op dit gebied al
veel georganiseerd en werken pony-lief
hebbers en revalidatieartsen nauw samen
om tot een zo goed mogelijk resultaat te
komen en het ziet er naar uit, dat men
meer en meer slaagt
Ter gelegenheid van haar tienjarig be
staan bood de vereniging Het Nederlands
New-Forst Pony Stamboek aan de Jo-
hanna Stichting te Arnhem, waarvan
dokter Klapwijk geneesheer-directeur is,
een New-Forest pony aan. Dit ras wordt
door de deskundigen in het algemeen als
de beste rijpony en als de meest ge
schikte revalidatiepony erkend. Een ge
lukkig initiatief, dat voor veel kinderen
niet alleen een groot genot, maar ook
een middel tot genezing betekent.
KANTMAN
felijk lokaas gebleken voor de lucht
vaartmaatschappijen.
Om aan de bestellingen te kunnen vol
doen (Boeing rekent erop zo'n zeshon
derd van deze Jumbo's tegen het schap
pelijke tarief van honderd miljoen gul
den per stuk te kunnen verkopen) is het
werk aan de Amerikaanse SST wat tot
stilstand gekomen.
De Amerikanen hebben het afgelopen
jaar bovendien hun oorspronkelijke ont
werp, waaraan al geruime tijd gewerkt
was, laten vallen. Zij wilden een vlieg
tuig met intrekbare vleugels. Maar hier
voor is zoveel zwaar materiaal nodig,
dat de laadcapaciteit (waar het de lucht
vervoerders om gaat) fors achteruit zou
hollen. De Amerikanen hopen nu, dat ze
rond 1974 kunnen leveren. Heel wat la
ter dus dan hun concurrenten. Maar zij
komen dan wel met een SST, die be
langrijk sneller (2900 kilometer per uur)
en met belangrijk meer passagiers (280)
zijn diensten kan verrichten. Misschien
zullen de maatschappijen die in totaal
volgens de verwachtingen zo'n vijfhon
derd luchtreuzen met een waarde van
vijftig miljard gulden zullen bestellen
best een jaartje of wat willen wachten
om deze beter prestaties in hun bezit te
krijgen.
Ten overstaan van notaris M. H. A.
van Veeren te Soest, werd in De Gou
den Ploeg publiek verkocht de indu
striehal aan de Industrieweg 15 te
Soestdijk, groot 5.56 are. Oppervlakte
van de hal 440 m2 en een bovenbouw
van 96 m2.
De hla werd ingezet op ƒ97.000,door
de heer M. H. Kluts uit Beverwijk en
afgemijnd met ƒ11.000,door de heer
H. A. Butzelaar alhier.
