>.50
HUIS
JiSLP
„OP DE BON" GEKNIPT
■a -
IN DE RUINENSE
HUISVROUWEN
ZIT VEEL MUZIEK
etelief
d
oral Hoover
KRAAL
5ES
ƒ195
ƒ0.98
vleeswaren
rsbediende.
Soestdijk.
dt u in
HILHORST
02155-2504
4»
Een opgeblazen stoel
Verslaving
als u bij ons
rbedekking te
w
LEFOON 2374.
moderne
COIFFURES
TELEFOON 2175
Reklame-krant
leuke baan wilt
bij de
irijf" worden de
bieden op een
prima zijn.
:1 158.
een kort briefje
iNTYKOUSEN met
orm, versterkt
KOUSEN,
rd krlmprij. Alle
oeken,
L.P.
•?-s V
Ruinen, het rustieke brinkdorp onder de rook van Hoogeveen en Meppel, heeft
het enige .huisvrouwenorkest" dat muziek maakt zonder muziekinstrumenten.
Het „Instrumentarium" is uitsluitend samengesteld uit voorwerpen die in een nor
maal huishouden tot de keukeninventaris behoren, aangevuld met enkele huis
houdelijke zaken. „De muzikale keuken" is dan ook een toepasselijke naam voor
dit unieke orkest, dat met pannen, deksels, voorraadbussen, doofpot, kolenkit,
slacouvert, zeef, rasp, wasbord en een regiment geheel of gedeeltelijk met water
gevulde flessen op toernee gaat, om de oren te strelen van liefhebbers van
avantgardistische muziek.
Met een autobus trekken de drie
entwintig Ruinense vrouwen er gere
geld opuit om buiten de dorps gren
zen hun originele muziek uit te dra
gen. De muzikale keukenmuziek wordt
ondersteund door twee accordeons, die
de voor een concertzaal ongewone ge
luiden tot een muzikaal en melodisch
geheel verweven.
Mevrouw G. R. Steenbergen is de
dirigente van het orkest. Zij en me
vrouw J. Gol-Harms vertelden ons
trots, dat het ensemble veertien jaar
geleden is opgericht en dat er op het
ogenblik nog 13 vrouwen van de key-
groep tot het huidige orkest behoren.
„De eerste keer traden we op als een
van de 13 groepen van de Plattelands
vrouwen, afdeling Ruinen. Dit gebeur
de tijdens de „Nyjoarsvesite", die door
de bond elke winter rondom de jaar
wisseling wordt georganiseerd. Ons op
treden werd een groot succes en voor
we het wisten, gingen we al op tour
nee."
Nadat het orkest succes had geboekt
op de jaarvergadering van de Drentse
Plattelandsvrouwen in Assen, werden
praktisch alle afdelingen in Drenthe
bezocht. Maar al gauw waren de pro
vinciegrenzen te eng en kwamen Rot
terdam, Den Haag, Amersfoort en Val
kenburg aan de beurt. Een van de
hoogtepunten werd het optreden bij de
opening van de Brabantiafabriek te
Valkenswaard, bij welke gelegenheid
de vrouwen ook een sprong naar het
televisiescherm maakten. De bekende
componist Bernard Drukker had spe
ciaal voor deze gelegenheid voor de
„instrumenten" van De Muzikale Keu
ken een mars gecomponeerd, waarvan
al gauw ook een lawaaierig maar
uniek plaatje werd gemaakt, dat door
velen in den lande meer zou worden
gewaardeerd dan het hysterische ge
gil en geloei van moderne pop-,,vir
tuozen".
De Muzikale Keuken is in de loop
der jaren de trots van Ruinen ge
worden; ze hebben al meer dan 300
voorstellingen achter de rug. 's Zo
mers gaan ze om te beginnen elke
week een keer naar Bovenveen (Ech
ten), waar ze in het kamp voor inva
lide kinderen een (gratis) concert ge
ven van ketelmuziek. Meer dan hoog
uit één keer per week komt De Mu
zikale Keuken echter niet in de open
baarheid, want hoe modern hun mu
zikale talent ook mag zijn, in wezen
zijn de vrouwen oerdegelijk: ze willen
hun mannen niet de dupe laten wor
den van hun musische kwaliteiten.
Gespeeld wordt er steeds voor volle
zalen; geoefend in de kelder van het
dorpscafé Kuik, waar ook heel wat
wordt afgelachen. Ze wisselen het mu
zikale programma af met schetsjes,
zang en voordrachten. Het repertoire
wordt elke zomer veranderd en aan
gevuld. Als een van de leden van De
Muzikale Keuken 25 of 40 jaar ge
trouwd is, komt het orkest steevast
ressiefs, en natuurlijk is daar dan ook
de steeds maar lokkende verleiding.
Beter is het te zorgen voor iets dat
wèl mag". Dan is er geen. sprake van
ongezelligheid; integendeel dan geven
we 't bewijs werkelijk mee te leven
met onze gast en niet te willen dat
deze zich ter wille van ons op paden
begeeft, die niet goed voor hem of
haar zijn. En de gast zal zich door de
ze attentie dubbel op z'n gemak voe
len.
JETTY
Een schoonheid van
een met gouddraad
doorweven Nylfrance
cocktail jurkje met open
rug. De rugpanden
worden door een brede
ceintuur bijeengehouden.
im«« wn. i. i.-.-I-»■ -i_i—■.r.VLir.-
Als Je het gros van de mode-artikeltjes leest, of Je oor
hier en daar (vooral bij jeugdige vrouwen) te luisteren
legt, krijg je wel eens de indruk dat er geen levens
vreugdevreugde meer zou bestaan zonder broekpak aan.
Dit is een sterk overtrokken idee. Een broekpak kan
makkelijk zitten, kan gezellig staan, maar het hoeft
niet. Ten eerste hangt er veel van af bij welke gelegen
heid u het draagt en verder gaat het er vooral om, of
u er zich prettig in voelt. Voor de een zal het broekpak
het einde zijn, de ander zal zich in een doodgewoon
huis-, tuin- en keukenjurkje waarin ze zich vlot kan
bewegen fijn voelen. Gelukkig heeft ook de nieuwe mode
ervoor gezorgd, dat dergelijke min of meer pretentie
loze jurkjes te kust en te keur te koop zijn, of u nu een
jurkje zocht om kleine karweitjes in de tuin op te knap
pen, of om een wandelingetje op een mooie lente- of zo
meravond te maken. Het prettige voor de niet meer zo
slanke figuren is, dat de langvallende tuniekmodellen
erg in de mode zijn; voor heel veel vrouwen een welko
me „nooduitgang" om de extra pondjes zonder streng
dieet (tijdelijk) wat te verdoezelen.
Links: zo maar een vlot lente jurk je met witte kraag
en manchetten met oranje, turkooize en vlotte dessins
(materiaal Nylfrance); midden: een gemakkelijk che-
misierjurkje met rits vóór en twee handige zakken op
zij; rechts: een zomerbroekpak in tuniekstijl (materiaal
Ter gal en Nylfrance)
op de bruiloft spelen. Voor zo'n ge
legenheid wordt een speciaal nummer
ingestudeerd.
In ieder geval kan een Ruinense in
haar dorp in een zaak voor huishou
delijke artikelen gerust eens een pan
op hardhandige wijze met een lepel
bewerken, zonder dat de eigenaar van
zijn zaak op zijn voorhoofd wijst. Want
hij weet dan dat De Muzikale Keu
ken weer op zoek is naar nieuwe mu
ziekinstrumenten.
We horen tegenwoordig veel over „ver
slaving". Verslaving aan roken, aan
drank of nog erger, aan verdovende
middelen. Toch zijn er nog heel wat
meer verslavingen, al zijn ze gelukkig
niet alle van even ernstige aard. Doch
zo gauw ive iets niet kunnen laten,
waarvan ons verstand zegt dat we het
beter niet konden doen, dan zijn we
toch eigenlijk niet meer geheel „baas"
in eigen huis. Hoewel we de reden dik
wijls niet eens precies kennen, heeft
dit soort „zoeken" toch vaak een die
pere grond. Een of ander gemis, iets
dat ons verontrust of sterk bezighoudt
kan maken dat we onze normale werk
lust missen en als het ware willen,
„ontsnappen" op ander gebied. Toch
brengt dit alles een gevoel van onvol
daanheid met zich, die het geheel er
niet beter op maakt. Het wordt een
cirkelgang waaraan we ons, zij het met
enige moeite, zélf moeten onttrekken,
door onze gedachten welbewust te
richten op positieve bezigheden. Aan
vankelijk zullen we misschien het idee
hebben nergens lust in te hebben en
ook niet te weten wat we dan zouden
moeten aanpakken, maar eenmaal be
gonnen met wat dan ook zul
len we ons beter gaan voelen en zul
len er wellicht ook nog wel vrucht
baarder plannen ontluiken, waardoor
onze depressie en daarmee onze „ver
slaving" ons heel toot minder zal pla
gen. Wayit ook snoepen, eten, ja zelfs
„werken" kunneyi vormen aannemen
die schadelijk zijn, zowel voor onszelf
als voor degenen die met ons moeten
omspringen. We doen er wel goed aan
„diëetmensen" te steunen in hun toch
wel moeilijke pogingen, en niet aan te
dringen, xoantieer ze met al hun geest
kracht een weigering voor iets ver
leidelijks hebben te voorschijn ge
bracht. We dienen ze niet met ons hè,
wat ongezellig, och, dat éne keertje
zal toch niet hinderen! Integendeel,
we maken het ze dubbel moeilijk hun
goede besluit gestand te doen. Een
hernieuwde weigering is nog moeilijker
als men een gevoel krijgt de schuld te
zijn van „ongezelligheid". Het besliste
optreden krijgt de indruk van iets ag-
lyurethaanschuim waren vervaardigd,
voerden in Londen de boventoon.
Maar voorts was er ook een belang
rijke plaats ingeruimd voor „opblaas
bare meubelstukken". Ofschoon ze het
grote voordeel hebben weinig plaats in
te nemen als ze niet worden gebruikt
(en de lucht eruit is), kunnen we ons
toch moeilijk voorstellen enthousiast
te worden voor de leuze: Blaas een
stoel op en ga zitten.
Een andere nieuwigheid van de Londen-
se meubelbeurs waren de „onzichtbar»
interieurs", meubelen overtrokken met
transparant polyvinyl. Ze worden eigen
lijk pas zichtbaar wanneer men erop
gaat zitten. Maar voordat men zo ver
is, loopt men de kans te struikelen en
armen en benen te breken. Misschien
iets voor „tienerkelders", maar voor
ons hoeft het niet, die onzichtbare meu
belen.
Met het gebruik van kunststoffen
zijn we na de tweede wereldoorlog
zo vertrouwd geraakt, dat we ons maar
nauwelijks kunnen voorstellen dat we
het ooit zonder hebben moeten doen.
Ieder kent de grote voordelen: licht-
echt, wasecht, snel drogend, ijzersterk
en no.-iron. Ook in de meubelindustrie
is het gebruik van synthetische vezel
stoffen niets nieuws meer. Bekledings-
stoffen en kussens van kunststof wor
den te kust en te keur al geruime tijd
in de meubelindustrie gebruikt.
Maar toen de kunststoffen hun nut heb
ben bewezen in de kleding- en meubel
industrie, zocht men naar andere ter
reinen van toepassing. Men ontdekte
weldra dat men van die kunststoffen
ook die delen van meubels kon maken,
welke vroeger uit hout of metaal wer
den vervaardigd. Op de onlangs in
Londen gehouden meubelbeurs pamen
de geheel uit kunststoffen vervaardig
de meubels dan ook een belangrijke
plaats in. Stoelen en banken, waarvan
het geraamte geheel uit stijve po-
lyurethaan en het zitgedeelte uit po-
HAPJE TOE
Een hapje toe dat ,,drie-in-een" genoemd mag worden is
amandel crunch: het is gauw klaargemaakt, het is gezond èn
het smaakt heerlijk. U hebt voor dit recept (voor 4 personen)
nodig:
50 g (plm. 4 eetlepels) fijngehakte amandelen, l'/athee-
lepel honing, IV2 theelepel boter of margarine, geraspte
schil van een halve gewassen sinaasappel, een snufje zout
en 1 kop' Corn Flakes.
Meng de eerste vijf ingrediënten en laat ze, onder voortdurend
roer-en, 2 minuten zachtjes doorkoken. Neem de pan van de
warmtebron en schep er de Corn Flakes doorheen. Giet het
mengsel uit op een beboterde bakplaat en breek het na afkoe
ling, in kleine stukjes. Serveren bij pudding, ijs, vruchten
uit blik of plakken cake.
Daar sta je dan, als 8-
jarige voor het eerst van
je leven in zo'n nauw
contact met een levens
grote „oom" agent. De
„oom" is plotseling geen
oom meer als hij je met
zijn wijsvinger wenkt,
hoe vriendelijk hij overi
gens ook moge kijken.
Zelfs wij als volwasse
nen voelen even een ra
re trilling in onze knie-
en als we, ons van niets
kwaads bewust, door 'n
wetsdieyiaar worden aan
gehouden. Maar voor 'n
kind moet het een erva
ring zijn om nooit meer
te vergetente meer
daar het in zo'n geval
meestal wèl weet toaar-
om meneer de agent even
ernstig met hem wil pra-
ten.
De heer J. A. Smets uit
Eindhoven had het geluk
zijn camera bij zich te
hebben toen een derge
lijke „wereldschokkende
gebeurtenis" zich voor
deed. Bovendien had hij,
wat even noodzakelijk is,
de tegenwoordigheid van
geest er bliksemsnel 'n
plaatje van te maken,
juist toen de agent de
kleine boosdoener be
trapte en ter verant
woording riep.
Zo'n foto is een stukje
dat toe uit de tijd heb
ben geknipt, als een scè
ne uit een film. Als het
nare avontuur van het
joch vergeten is, blijft 't
brokje onvervalst leven
dat toevallig door de
amateur-fotograaf is
vastgelegd. Wilt u maxi
maal plezier hebben heb
ben van uw fototoestel,
dan moet u zorgen dat
u het apparaat steeds bij
de hand hebt. Alleen op
die manier kunt u uw
kinderen verrassen en op
de film vastleggen in si
tuaties, die zich mis
schien (bij UW kinde
ren) nooit meer voor
doen.
