Soest toen - Soest nu
Vrijdag 16 mei 1969
48e jaargnng mo. 3:.
OPEN STAAN
Feest bij
Don Bosco padvinders
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Ballet- en volksdansavond
Merrie-tweeling bij W. v. d. Heuvel geboren
Goed toneelspel van J'
Kerkebuurt a
Het oog gericht op
De Gaulle's zetel
De voorjaarswandeling
natuurwacht ,.Eemland"
Vfd. Soest/Soesterberg van Rode Kruis gaat
ambulancepost bij Hoevelaken bemannen
Een mens is van nature behoudend. Wat
hij met meer of minder moeite heeft
verworven, geeft hij niet gemakkelijk
prijs. Dat is in alle geledingen der maat
schappij zo en daardoor is de „maat
schappij", het bestaande bestel, ook
moeilijk tot veranderingen te brengen.
Maar jongeren hebben nog weinig ver
worvenheden en zij kunnen dus onbe
kommerd naar vernieuwingen streven,
die uiteraard door hen ook het eerst
worden ingeluid.
Onder een groot deel der ouderen, der
„gevestigden", heeft de bezetting door
studenten van de r.k.-hogeschool te Til
burg heftige verontwaardiging gewekt.
Altijd hadden "7e wei-gevestigde heren
van het curatorium, met de zeer onaf
hankelijke hoogleraren van de senaat,
bedisseld over de gang van zaken in
de hogeschool of elders in de universi
teiten. En nu zouden daarin ook de
leerlingen, de studenten, in gekend moe
ten worden en mee moeten beslissen?
Hun gezag dus niet meer uitsluitend
gelden? Ook personeel mede in de be
slissingen gekend moeten worden? Waar
zou dat alles niet toe kunnen leiden?
En vooral: wat bleef er dan van hun
wijze inzichten over? Je zag het nu
toch maar, het leidde tot revolutie, tot
bezetting van de gebouwen, tot onver
antwoordelijk gedoe. Goed, ze wilden
natuurlijk wel eens praten, dat kon
nooit kwaad en zo democratisch waren
ze wel. Maar echte inspraak, meebeslis
sen. nee, dat jasje wenster ze niet .uit
te trekken, dat was aan hen en niemand
anders.
Maar gedisciplineerd en vasthoudend
bleven de studenten op hun stuk staan
en de bezetting handhaven. En ziet, dan
gaat het curatorium uiteindelijk toch
door de knieën en zegt de inspraak en
het meebeslissen toch toe. Zonder de
bezetting, zonder het wilskrachtig vast
houden der studenten zou daar waar
schijnlijk nog in geen jaren sprake van
zijn geweest.
En het is toch helemaal niet zo'n vreemd
iets, die inspraak, in de ontwikkeling
van onze democratie. Van lieverlede
dringt dat overal steeds meer door. Het
alleen maar gedirigeerd worden door
gevestigde machten, welke vasthouden
aan hun positie, is de verstarring in ons
democratisch bestel, die noodzakelijker
wijs moet worden doorbroken om dat
bestel te kunnen vervolmaken. In de
ontwikkeling van de tijd, van het den
ken en kunnen, blijven er altijd wetten
die eigenlijk al lang overleefd zijn. Dat
zal altijd zo zijn, want de ontwikke
ling brengt zoveel problemen mee en de
gevestigden zijn, uit een zeker gemak
zucht, altijd traag ten aanzien van ver
nieuwingen.
Maar daarom zullen die vernieuwingen
zich van andere zijde openbaren. In elke
vereniging die al jarenlang wordt geleid
door de zelfde bestuursleden, komt op
zeker ogenblik een oppositie naar vo
ren, die de zaken nu eindelijk eens an
ders aangepakt wil zien. Een wijs be
stuur haalt dan onmiddellijk enige van
opposanten in dat bestuur, waarmee
de noodzakelijke rust in de vereniging
terugkeert en de vernieuwingen zich
successievelijk kunnen gaan ontwikke
len.
Dat Axioma voor een wijs bestuursbe
leid kunnen de curatoria van de ver
schillende universiteiten en hogescholen
zich maar moeilijk eigen maken. Het
toont aan hoe onjuist het is, dat zij
alleen over het beslissingsrecht beschik-
De rowan-afdeling van de Don Bosco
padvindersgroep (rowans zijn jongens
in de leeftijd van 15 tot en met 17 jaar)
heeft zondagavond het tien-jarig be
staan gevierd.
Zaterdagavond gebeurde dat in beslo
ten kring met een diner ten huize
van chef J. Schalkx en een gezellige
avond.
Zondagavond werd de tweede lustrum
viering voortgezet in het St. Joseph-
gebouw voor ouders en oud-leden, als-
mele vele belangstellenden, waaronder
afgevaardigden van de districts, provin
ciale en nationale leiding.
De avond begon met een reuni, waar
bij oude kennismakingen werden her
nieuwd onder het genot van een kopje
koffie. Daarna reikte de heer B. J. J.
Mulder, in zijn funktie van groepsleider
enige onderscheidingen uit. Deze be
stonden uit het dankbaarheidsinsigne
voor mevr. A. P. M. Schalkx-Zoetelief
en het ereleiderschap voor haar echt
genoot, de heer G. J. Schalkx, oud
leider van de groep.
Deze onderscheidingen werden verleend
voor de bijzondere wijze, waarop dit
echtpaar zich de afgelopen achttien jaar
voor de groep heeft ingezet.
Na afloop van de huldiging verzorgden
de rowans een dia-programma, hande
lende over de geschiedenis van de 10-
jarige afdeling, compleet met gespro
ken tekst en muziek. Alle hoogtepun
ten van de afgelopen jaren werden
nog eens naar voren gebracht, wat
vooral bij de oud-leden bijzonder goed
in de smaak viel.
In de pauze kreeg Ben Lustenhouwer
de „kroonrowan"-graad uitgereikt voor
zijn veel en initiatiefrijk werk in de af
deling. Nadat de rowans de gasten van
een borreltje hadden voorzien, werd het
dia-programma voortgezet, uiteindelijk
beloond met een luid applaus als waar
dering voor het vele werk. Ook de heer
Mulder werd later nog in de huldigin
gen betrokken als oprichter van de af
deling en voor hetgeen hij nadien voor
de rowans heeft gedaan. De afdeling
het die dank blijken door de heer
Mulder een portret van zichzelf aan te
bieden, getekend door Ben Lustenhou
wer. De heer Schalkx besloot de avond
tnet. een dankwoord voor de getoonde
belangstelling.
SOESTER
OURANT
Abonnement per kwartaal f 3,50, per post f 6,50
Uitgave Drukkerij Smit - Soest
Verschynt iedere dinsdag en vrijdag
ken. Uit hun boezem komen de vernieu
wingen niet, althans niet op tijd. En
daarom is het goed als zij nu min of
meer worden gedwongen ook de jon
geren inspraak te geven, opdat er toch
tot verbeteringen zal worden gekomen
in het inderdaad verouderde statuut
van vooral het hoger onderwijs.
Wat kan er toch voor bezwaar bestaan
om met alle betrokkenen om de tafel te
gaan zitten om gezamenlijk de tijd bij
te houden? Dat getuigt juist van wijs
inzicht. Het moeten afdwingen daarvan
is een treurige zaak voor hen die lei
ding, dus actie, moeten geven. Dat is
het euvel bij velen, die te lang aan hun
zetel vasthouden, omdat ze daarin een
aureool zien die ze niet willen missen.
Een niet herkiesbaar zijn na één of twee
zittingsperioden zou daarin al verbete
ring kunnen brengen.
De ballet- en volksdans-uitvoering van
de Amersfoortse Muziekschool zal dit
jaar plaatsvinden in de Markthal op
dinsdag 20 mei a.s. (aanvang 19.15 uur;
ballet vóór de pauze - volksdans na de
pauze).
De bewegingsvakken ritmiek, ballet en
volksdans, vormen een belangrijk on
derdeel van het muziekschoolonderwijs.
Via de beweging wordt de bewustwor
ding van muzikale elementen op zinvol
le en doeltreffende wijze ontwikkeld.
Behalve het educatieve en creatieve as
pect, zijn ook de spelelementen in deze
bewegingsvakken van belang. Zij vor
men de zo nodige compensatie voor de
mentale schooltraining, waarbij de na
tuurlijke bewegingsdrang van het kind
bedwongen moet worden. Bij ritmiek
kan deze motoriek omgezet worden in
een vrije expressie d.m.v. bewegingsre
acties op muziek. Bij ballet speelt dit
zich volgens een tevoren bepaald bewe
gingspatroon af. Dit is ook het geval
bij volksdans, doch dan geconcentreerd
op de folklore.
In de bewegingsvakken is dus plaats, zo
wel voor de vrije, als voor de meer ge
bonden expressie.
Het programma-onderdeel: „openbare
les", wil een indruk geven van de op
bouw van een balletles. De andere pro-
grammadelen tonen de resultaten van
het balletonderwijs in een aantal dan
sen van het klassieke ballet, dit uiter
aard aangepast aan leeftijd en vermo
gens der leerlingen.
De instrumentale tussenspelen worden
verzorgd door de kinderkoorklasse van
de muziekschool, het Juniorenorkest en
door de gasten: het Duo Pels-Vleeshou-
wer (accordeon en klarinet), dat volks
muziek ten gehore zal brengen uit Bus-
land, Tsjechoslowakije en Joegoslavië.
Aangezien de ruimte zich voor een rit-
miek-demonstratie minder goed leent
(en het programma hierdoor ook te lang
zou worden) zullen op vrijdag 30 med
a.s. openbare ritmieklessen gegeven wor
den, welke vrij toegankelijk zijn voor
belangstellenden. Deze lessen zijn van
15.45-16.30 uur; van 16.30-17.15 uur en
van 17.15-18.00 uur in de Muziekschool.
Volksdans is een bewegings-uiting, die
in de eerste plaats voldoening schenkt,
als men deze zelf beoefent. De bedoeling
van het internationale dansprogramma
(na de pauze) is, de belangstelling voor
deze zelfactiviteit te stimuleren.
Een 6-jarige Gelderse Vos van de Soester caféhouder W. v. d. Heuvel aan de Kleine
Melm heeft deze week het leven geschonken aan een merrie-tweeling, een zeer
zeldzame gebeurtenis. Ofschoon de bevalling zelf bijna vlekkeloos is verlopen, heeft
één van de veulens dermate in de verdrukking gezeten, dat het onmiddellijk na de
geboorte door dierenartsen van de Veeartsenijschool uit Utrecht aan de scheef
gegroeide benen moest worden geopereerd. Het jonge dier zal met zijn gispbeen
drie weken rust moeten houden, alvorens het volop met zijn gezonde zusje in de
wei mag rondspringen.
Met de ballet- en volksdans-uitvoering
hoopt de Amersfoortse Muziekschool de
bestaande belangstelling voor de bewe
gingsvakken te bestendigen en nieuwe,
actieve belangstelling te wekken.
De Van VVeedestraat ter hoogte van „De Lindenhof", meer dan vijftig jaar geleden
De toneelvereniging „De Kerkebuurt"
gaf vrijdagavond, ter gelegenheid van
haar 25-jarig bestaan, in De Bank een
uitvoering voor leden en donateurs van
de buurtvereniging „Kerkebuurt".
De toneelgroep had voor deze avond
een leuke klucht gekozen, n.1. „In een
andere wereld".
De heer C. Valkenet opende de avond
en hoopte, dat men tevreden naar huis
zou terugkeren.
Over het stuk het volgende: De porce-
leinfabriek Van Runten en Zwiep liep
niet best. De eigenaar zat in zak en as.
Zijn vrouw en dochter kochten waar ze
zin in hadden totdat dit niet meer kon.
Van Runten zag een advertentie in een
krant, waarin een zekere koopman zich
aanbood om als compagnon deel te wil
len nemen in een bedrijf. Hij schreef er
op en toen mevrouw Runten alleen
thuis was, kwam de rijke heer Koop
man, die er uitzag alsof hij juist uit
Veenhuizen was ontslagen. Mevrouw
wees hem de deur. Toen haar man dit
hoorde, deed hij alle moeite om nog
in kontakt te komen met Koopman. Dat
gelukte, maar toen kwam ook zijn echt
genote en zoonlief Mieltje mee, tot
schrik van mevrouw en dochter Van
Runten.
Koopman noemde mevrouw „opoe" en
zoonlief mocht in de tuin spelen. Hij
ging kopje onder in de vijver en kwam
doornat terug. De overeenkomst werd
gesloten en de Koopman stort, hon
derd duizend gulden in het bedrijf. Hij
werd mede-directeur, maar zou deze
functie afstaan aan zijn zoon Rob, die
voor studie in Amerika verbleef. In
tussen maakte Mieltje het zich gemak
kelijk op het kantoor. De zoon uit Ame
rika kwam vroegtijdig over en nam
praktisch het gehele bedrijf in handen.
De zaken liepen goed en er moest wor
den uitgebreid. Er was zelfs een secre
taresse nodig en dat werd de dochter
des huizes, die met de mede-directeur
gaat trouwen.
Een voortreffelijk stuk dat door de spe
lers en speelsters goed werd vertolkt.
Tegen zijn wil is Alain Poher, de waar
nemende president van Frankrijk, opge
stoten tot een nationale figuur van zo
danig formaat dat hij er niet onderuit
kan mee te dingen naar de opvolging
var De Gaulle. Tegen zijn wil, want de
senaatspresident wist van tevoren dat
hij in geval van verlies zou treugvallen
tot het burgemeesterschap van een on
benullig stadje. De politiek is wreed
voor zijn verliezers. Maar de opiniepei
lingen geven hem zo'n goede kans om te
winnen, dat het ook politieke zelfmoord
zou zijn als hij uit angst nu ervan af
zou zien tegen Georges Pompidou in het
veld te treden.
En waarom hij ineens zo'n goede beurt
maakt bij de Fransen, dat is een raad
sel. Hij was nagenoeg onbekend voor hij
door De Gaulles plotseling vertrek naar
het Elysée werd geroepen, maar vooral
minister van buitenlandse zaken Debré
het hem zo onaangenaam mogelijk maak
te. Door wat gaullistische topfiguren te
ontslaan en vooral door de radio en te
levisie te gelasten objectiever te zijn
(zijn eigen toespraak werd bedorven door
foutieve belichtingen en niet zoals be
hoort gevolgd door de Marseillaise),
heeft hij de indruk gevestigd zich de
kaas niet van het brood te laten eten.
Bovendien hebben juist de plagerijen
van De Gaulles getrouwen door hun
kinderachtigheid juist sympathie ver
wekt voor het slachtoffer ervan.
In ieder geval zeggen de Fransen tegen
de opinie-peilers dat als de keus tus
sen Poher en Pompidou gaat, de kans
ongeveer fifty-fifty is. En dat zit erin
doordat Pompidou in de eerste ronde
alleen kan winnen door een absolute
meerderheid die onwaarschijnlijk is.
Daar komt dan bij dat links niet in
staat is gebleken gezamenlijk één man
in het veld te brengen, maar druk is
gaan kissebissen. In een tweede ronde
hebben de socialisten niet veel andere
keus dan tegen Pompidou te stemmen
en dat is dan dus voor Poher. WeL
poogt Pompidou in het centrum aan
hang te winnen die men logischerwijs
aan Poher zou toedenken, maar dat i3
in zekere zin een gevaarlijke onderne
ming. Pompidou geeft daarmee als het
ware te kennen dat hij ook 'n nieuwe»
zelfs Europese koers wil varen dan D«
Gaulle. En dat is iets wat men wel
vreemd moet vinden van een man dit
zoveel jaren trouw deed wat zijn presi
dent zei. Het geeft Pompidou de schijn
van een opportunist zonder te veel rug-
gegraat die belooft te gaan doen wat
hij tevoren nimmer deed. Aan de an
dere kant ergert dit makkelijk afstand
doen van allerlei gaullistische principe»
ook juist weer de felste aanhangers van
de generaal zijn eigen gelederen. Pom
pidou, die de duidelijke winnaar leek,
is door een onverwacht populair ft»
worden onbekende teruggezakt tot to
rnaar een der kanshebbers.
KANTMAN.
Evenals andere jaren, organiseert d«
Natuurwacht „Eemland", onder auspi
ciën van het I.V.N., weer een gezamen
lijke voorjaarswandeling. Ditmaal staat
de excursie onder de deskundige leiding
van de heer J. J. Kraaijenhagen, bos
bouwkundig ambtenaar bij het Domein
Soestdijk, en zal plaats vinden op zater
dag 17 mei a.s.
Samenkomst om 14.15 voor de gedenk
naald aan de Stadhouderslaan te Soest
dijk. Er is gelegenheid tot parkeren en
rijwielstallen.
De wandeling, die ongeveer 2'/s 3
uur zal duren, voert ditmaal door de
bossen van de Kroondomeinen en be
looft bijzonder interessant te worden,
want men zal niet alleen natuurschoon
kunnen bewonderen, maar ook Graf
heuvels uit het Stenen tijdperk, een
middeleeuwse schaapskooi en een nog
zeer zeldzaam in Europa voorkomende,
eeuwenoude „Berceau". Er is ook nog
een 80 m lange, oude duiker te zien,
die in de middeleeuwen de waterhuis
houding in de bossen rond Baarn moest
regelen.
Al met al belooft het een zeer interes
sante wandeling te worden, waaraan
een iedere kan deelnemen. Er zijn geen
keten aan verbonden.
Dezelfde plaats nu
Naast de ongeveer duizend hulpposten,
die het Nederlandse Roode Kruis mo
menteel langs het Nederlandse wegen
net heeft ingericht, is men in 1966 ook
begonnen met de verlening van medi
sche hulp met door vrijwilligers van het
Roode Kruis bemande ambulances, dit
op verzoek van de rijkspolitie, omdat
bestaande ambulancediensten sommige
pl?atsen niet altijd even snel en ge
makkelijk konden bereiken.
Gisteren is een dergelijke ambulance
post bij het verkeersplein Hoevelaken
in gebruik genomen. De ambulance al
hier zal worden bemand door vrijwil
ligers van het Roode Kruis van de afde
lingen Soest en Soesterberg, Baarn,
Amersfoort en Bunschoten/Spakenburg.
Dankzij een schenking van het Ram
penfonds beschikt men over zeer mo
dern en doelmatige uitrustingen. Men
is afgestapt van het klassieke ambulan
ce-model. In het model, dat het Roode
Kruis thans in gebruik heeft genomen,
kan staande hulp worden geboden. Er
zijn allerlei voorzieningen getroffen om
de slachtoffers de optimale hulp te bie
den. De wagens zijn uitgerust met zuur-
stofbeademings- en afzuigapparatuur,
met vier brancards, waarvan er één hy
draulisch op en neer bewogen en in
veschillende standen geplaatst kan wor
den, met plasma-vervangende middelen,
medicamenten en de gebruikelijke ver
band- en eerste hulpmiddelen.
Deze ambulancewagens kunnen ook wor
den ingezet in rampgebieden, niet al
leen om slachtoffers te vervoeren, maar
in geval van nood ook als dokters-
spreekkamer en behandelingskamer.
Hoevelaken is de zesde post, waar een
dergelijke ambulance wordt gestatio
neerd.
Het gehele ambulance-project wordt uit
gevoerd in nauwe samenwerking met de
sectie bijzondere verkeerstakken van de
rijkspolitie en met de verkeerscentrale
van de rijkspolitie te Driebergen, die
voor de alarmering van de met mobilo
foon uitgeruste ambulance-auto's zorg
draagt. De rijkspolitie verzorgt de in
structie van de vrijwilligers voor wat
betreft het rijden met de ambulance
auto's op de autosnelwegen en het ge-
b-uik van de mobilofoons.
De hulpverlening van het Roode Kruis
blijft echter voor wat betreft de ambu
lancediensten beperkt tot de weekeinden.
Voor een permanente bemanning zouden
beroepskrachten nodig zijn. De kosten
hiervan kunnen echter onmogelijk door
het Roode Kruis worden gedragen,
