mm
nu
NIEUW: LUXE-PREMIECASSETTES
Garage Stam
WELVAART DOOR FINANCIEEL
EVENWICHT
HET IS NU OOK
NIXON'S OORLOG
„De Gouden Snaar"
EURO-MOERAS
VLIEGENDE SPIONNEN
2 LP's van topartiesten in prachtige doos 24,50
,DE GOUDEN SNAAR" - TEL 2132
TOM STMEMOIF
DE JOODSE UITTOCHT UIT P0IEN
ISRAËL EN DE
ATOOMBOM
ONZE WAND ADEN
Je Gouden Snaar"
Puzzels voor begroting van 1970
Voor moderne en
klassieke verlichting
VAN SCHALKWIJK
8#° spaarpot
Laboratorium in de lucht
Voor modern DRUKWERK
naar DRUKKERIJ SMIT
Autotocht Alg. Bejaarden-
bond
Geslaagd
SPECIALE AANBIEDING!
DEZEPROMOTIEPLAAT
TUDEUJK SLECHTS
■790
FeïkeAsma
VRIJDAG 13 JUNI 1969
Opnieuw is er aangekondigd dat er een
staatslening tegen 7V2 °/o op komst is.
Een lening tegen een zo hoog renteper
centage zal geen moeite hebben te sla-
gen.
Toch wordt het plaatsen van staatsle
ningen een steeds moeilijker zaak om
dat het publiek de neiging heeft het
vertrouwen in obligaties te verliezen.
De geldontwaarding is daarvan de oor
zaak en ware het niet dat onze grote
institutionele beleggers zich mede ver
antwoordelijk voelen voor een rustig
nationaal financieel beleid, dan zou het
er nog somberder uitzien op de markt
van langdurige leningen.
Twee wapens heeft de minister van fi
nanciën om het lenen van geld op de
kapitaalmarkt tegen te gaan. Hij kan
de overheidsuitgaven trachten te beper
ken en hij kan proberen met belastin
gen te financieren wat hij voorheen uit
leningen zou doen. Wij zijn in Neder
land al die weg op gegaan want in het
laatste decennium hebben de overheids-
besparingen de overheidsinvesteringen
overtroffen. Bij dit alles is niettemin
de staatsschuld groter dan ooit gewor
den.
Meer dan 28 miljard
Weliswaar zijn wij er na de tweede we
reldoorlog in geslaagd onze schulden
aan het buitenland praktisch weg te
werken, maar de binnenlandse staats
schuld is ver boven de 28 miljard ge
stegen. Elke Nederlander heeft dus een
flink bedrag aan schuld maar gelukkig
staat er nogal wat bezit per hoofd te
genover.
Uit het voorgaande zal het echter dui
delijk zijn, dat de financiering van het
rijk aan minister Witteveen heel wat
zorgen kost. Hij staat momenteel voor
de vraag hoe de begroting van 1970
er uit zal moeten zien en de puzzel voor
dit probleem is niet gering. Als inkom
stenbron heeft hij de belastingen, waar
van de b.t.w. tot zwart schaap is uitge
roepen.
De minister heeft er al eens op gewezen
dat die b.t.w. wel een last voor de con
sument is, maar uiteindelijk aan het
bedrijfsleven verlichting brengt. De in
vesteringen worden door de b.t.w. niet
getroffen. In deze sector zullen dus
prijsverlagingen merkbaar moeten wor
den, die uiteindelijk ook op de prijs van
het eindprodukt verlagend moeten uit
werken.
Afschuifsysteem
Dat wil niet zeggen dat er een prijsver
laging aanstaande is omdat in de hui
dige ontwikkeling elke prijsdalende be
weging door de stijgingsoorzaken wordt
overwoekerd. Niettemin is met de b.t.w.
een stukje structuurwijziging in het fi
nancieel beleid ingebouwd dat nog ver
der moet worden verbreid. Daar kan
pas effect op lonen en prijzen van wor
den verwacht wanneer dr. Witteveen
de gelegenheid krijgt de verdere maat
regelen uit te voeren.
Voorlopig heeft hij alleen tegenwind
want hij moest constateren dat de in
voering van de b.t.w. is ontaard in een
enorm afwentelingsproces, waarbij
iedereen probeert de lasten van deze
indirecte belasting op een andermans
schouder te leggen. Deze pogingen zijn
geresulteerd in een enorme inflatiebe-
ELECTRO TECHNISCH BUREAU
Steenhoffstraat 55 - Soest - Tel. 2906
Een van de redenen waarom de Ameri
kanen liever Nixon dan Humphrey als
president wensten was dat ze een andere
aanpak van de Viëtnamese misère ver
langden.
Humphrey was immers zo zeer een Johrï-
sonman dat daarvan geen radicale ver
nieuwing viel te verwachten. De rede,
die Nixon nu gehouden heeft voor een
groep militairen slaat - ook al neemt
men de aard van het korps dat werd
toegesproken in aanmerking - deze hoop
de bodem in.
Senator William Fulbright, de voorzitter
van de senaatscommissie voor buiten
landse betrekkingen, is er verontwaar
digd over. De kern van Nixons betoog
is, zegt hij en dat lijkt niet ver gezocht,
dat de V.S. verder de rol willen spelen
van politie-agent in de wereld. Dat wil
zeggen dat Nixon als het ware de juist
heid erkent van de Amerikaanse in
menging in Viëtnam, een daad van
lang geleden, waarvan nu juist de wijs
heid hevig wordt betwijfeld.
In Amerikaanse kranten wordt het ook
anders gesteld. Tot dusver was het
Johnsons oorlog en Nixon was alleen
de man die deze ondankbare erfenis in
de schoot geworpen had gekregen en
er nu maar van af moest zien te komen.
Wat Nixon nu doet is het van harte
aanvaarden van die nalatenschap.
Johnsons oorlog is nu Nixons oorlog
geworden.
In eerdere toespraken heeft Nixon er
wel op gezinspeeld, dat hij wel hoop in
de kim zag gloren en dat een overeen
komst in Parijs - of elders - hem al
leszins mogelijk leek op korte termijn.
Maar veel bevestiging in de feiten
heeft die hoop nog niet gekregen. En
men ziet hem nu weer ijlings confe
renties houden met Zuid-Viëtnams pre
sident Thieu, net als Johnson - waar
bij hij, alweer net als Johnson, het
probleem krijgt hoe hij de Zuidviëtna-
zen meekrijgt bij het beëindigen van de
strijd.
Het zit er wel in dat hij - naar is uit
gelekt in Washington - zal aankondi
gen dat een vijftigduizend Amerikaan
se militairen weer terug zullen gaan
naar de V.S. Dat duidt overigens nog
in het geheel niet op een veranderin;
van de toestand.
Tenslotte is er al sinds een jaar of wat
gewerkt om het peil van het Zuid-
viëtnamese leger zodanig op te voeren
in training en bewapening, dat ze wat
taken konden overnemen die de Ame
rikanen nu noodgedwongen voor hun
rekening namen. Ook in dit opzicht
klinkt Nixon alsof men Johnson hoort
spreken over zijn oorlog.
weging waarvan wij voorlopig nog niet
zullen bekomen.
Minister Witteveens kans om te slagen
in zijn financieel program ligt in het
bestrijden van de afwentelingstendens.
Belastingverlaging
Een machtig wapen daarbij vindt hij
in de plannen tot verlaging van inkom
sten- en loonbelasting. Met deze infla
tie-correctie wil hij het reële beschik
bare inkomen voor grote groepen ver
beteren. Of daarnaast nog aanvullende
maatregelen nodig zijn om de niet-be-
talers van deze directe belastingen te
gemoet te komen, is een andere zaak,
die hier slechts zijdelings mee te maken
heeft.
In wezen zullen velen een welvaarts
verbetering via belastingverlaging toe
juichen. Het zal er toe leiden dat genie
ters van hogere inkomens hun eisen
voor zeer hoge betaling van hun dien
sten, teneinde de inkomstenbelasting af
te wentelen, zullen matigen.
Bij voortzetting van de b.t.w. geschiedt
een matiging van kostenstijging even
eens in handel en industrie omdat deze
weer besparingsmogelijkheden krijgen
en derhalve ook van de afwentelings
koorts worden bevrijd. Nu komen daar
naast andere financieringszorgen om de
hoek kijken.
of verhoging
Allereerst de vraag of andere belastin
gen nog verder omhoog moeten om voor
de overheid een inkomstengat te dek
ken of dat de aderlating door meeval
lende inkomsten uit de bestaande tarie
ven goeddeels kan worden opgevangen.
Dat laatste valt te betwijfelen omdat
de aandrang om de overheidsuitgaven
voor nieuwe collectieve voorzieningen
verder te doen stijgen, blijft voortdu
ren. De hoogte van de onderwijsreke-
ning is nog niet bekend. Welke offers
worden er voor de woningmarkt ge
vraagd Wat zijn de wensen, ook fi
nancieel bij de vernieuwing van de be
stuursstructuren Zal de regering wor
den gedwongen tot nieuwe aderlating
van de bestaande b.t.w.-tarieven Mi
nister Witteveen wil de b.t.w.-inkom-
sten nog laten stijgen maar er zijn zelfs
regeringspartijen die daarover reeds ach
en wee roepen.
Bij temporisering van allerlei eisen, hoe
dringend zij ook om inlossing vragen,
achten wij het bereiken van een even
wichtig financieel beeld mogelijk. Daar
onder verstaan wij een beeld waarbij
de overheid zich van inflatoire finan
ciering van haar tekorten onthoudt.
Daar ligt de enige basis waarop de
prijs- en loonstijging een halt kan wor
den toegeroepen. Hoezeer dit noodza
kelijk is, behoeven wij niet te betogen.
Matiging
Wij kunnen helpen het groeiproces van
onze welvaart te versterken. Als werk
nemers door matiging van de looneisen.
Als werkgevers door de produktiviteits-
winst door te geven aan de consument.
Als overheid door een met wijsheid
doorgevoerde matiging van de gevraag
de collectieve voorzieningen.
De politici moeten ophouden met de
mond een gezond financieel staatsbestel'
te prediken en met de daad dat weer
te verwerpen door nieuwe eisen te stel
len of het zetelende kabinet een spaak
in het beleidswiel te steken. Het econo
misch onbehagen wordt verwekt door
het doen samengaan van de stijgingen
der individuele en collectieve bestedin
gen. De laatste moeten wel een beurt
krijgen maar de eerste moeten prevale
ren. Daarop moet het beleid worden
gericht.
Het is wel moeilijk een lage loonsver
hoging gekoppeld aan een lastenverlich
ting te verkopen, maar het is wel nood
zakelijk. Hoe moet dit aan alle betrok
kenen worden duidelijk gemaakt
v
V,-'- V
Van een fijn begin van i
VADERDAG
met de stereo-plaat van
PETER COVENT
promotie-aanbieding!
bij
Als wij de biologen aanhoren, neemt
de vervuiling van ons water zó toe, dat
het niet alleen gevaarlijk voor de ge
zondheid is om op een willekeurige
plaats in open water te gaan zwemmen,
maar dat bovendien nog een massale
vissensterfte en verrotting van de water
planten dreigen. Vooral als meer atoom
centrales in ons land verrijzen en enor
me hoeveelheden koelwater uit onze
binnenwateren worden onttrokken en
daarin enkele graden warmer terug
keren, zal het rottingsbacterie de groot
ste kans van zijn allesvernietigend leven
krijgen.
En onze regering wil op verscheidene
plaatsen in het land kernenergiecentra
les bouwen. De eerste te Dodewaard is
al op gang gekomen.
Als er kerncentrales moeten komen, zul
len zij naar de zeekust of de verste
eilanden moeten worden verbannen. En
aan de vreselijke vervuiling van onze
binnenwateren door de zich steeds uit
breidende industrie moet paal en perk
worden gesteld. Sommige wateren ver
breiden reeds afgrijselijke geuren en
vaak drijven de vissen dood aan de op
pervlakte. Veel wateren zijn oververza
digd door schuimmassa's of andere af
valproducten. We zijn als een modern
Vrouwtje van Stavoren bezig onze Euro
haven te doen verzanden en te laten
stinken, zodat toeristen- en handelssche
pen onze wateren gaan mijden.
Daar moet nu iets aan gaan gebeuren,
vóór ons land een stinkend moeras
wordt waaruit alleen nog maar kwalijke
damoen zullen opstijgen.
MIG-straaljagers uit Noord Korea richt
ten eind april hun boordwapens op een
oude, viermotorige Lockheed EC-121
van de Amerikaanse marine. Ameri
kaanse marineschepen, geholpen door
twee Russische destroyers, vonden la
ter op honderd kilometer van de Ko
reaanse kust in de Japanse Zee de
wrakstukken van het neergeschoten
toestel. De bemanning, dertig marine
deskundigen en een marinier, was om
het leven gekomen. Het tweede inci
dent met Noord Korea (het eerste was
het in beslag nemen van het Ameri
kaanse spionageschip Pueblo) veroor
zaakte niet alleen opnieuw spanning
tussen beide landen, maar richtte ook
opnieuw de aandacht op de Amerikaan
se spionage-activiteiten.
De Amerikanen spreken zelf liever over
„verkenning". President Nixon zei naar
aanleiding van het incident„Het is
onze opdracht om de 56 duizend man
Amerikaanse troepen in Zuid Korea te
beschermen tegen onverwachte aanval
len vanuit het noorden. Wij voeren nu
al twintig jaren verkenningsvluchten
uit boven de Japanse Zee".
De vorm van spionage, waarvoor ook
de EC-121 was ingeschakeld, heeft niets
te maken met de romantische verhalen
over mysterieuze geheime agenten, die
doldrieste avonturen beleven op hun
speurtocht naar militaire en economi
sche gegevens.
De spionage (of „verkenningen") wordt
uitgevoerd door technici en geleerden,
die de meest ingewikkelde elektroni
sche hulpmiddelen gebruiken, die de
wetenschap kan leveren. De neergescho
ten Lockheed EC-121 was' in feite een
vliegend elektronisch laboratorium, vol
gestouwd met apparatuur om de com
municatie-installaties van de Noordko-
reaanse strijdkrachten op te sporen en
af te luisteren. Een deel van de omge
komen bemanning bestond dan ook uit
vertalers, die direct kunnen beslissen
of een opgevangen gesprek belangrijk
genoeg is om op te nemen.
De Lockheed EC-121 is in feite een
grijsaard onder de vliegtuigen. Het is
de militaire versie van de Constella-
tion, een verkeersvliegtuig, dat tien ja
ren geleden door de luchtvaartmaat
schappijen als ouderwets aan de kant
werd gezet. Als spionagevliegtuig heeft
het echter een aantal niet te versmaden
voordelen. De vier ouderwetse propel-
lormotoren mogen de kist geen grotere
snelheid geven dan zo'n 450 kilometer
per uur, maar zijn wel in staat om ruim
twintig uren achter elkaar hun werk
te doen. Waarmee de EC-121 een be
reik heeft van liefst tienduizend kilo
meter. Het toestel kan door zijn laad-
capaciteit ook heel wat meer instru
menten en mensen meenemen dan de
snellere straalcollega's.
De razendsnelle straalvliegtuigen wor
den voor een andere vorm van lucht-
spionage gebruikt, zoals in 1960 het
neerschieten van de supersonische U-2
van Gary Powers boven de Sowjet Unie
duidelijk maakte. Zij hebben tot taak
het luchtruim van een ander land bin
nen te dringen en zoveel mogelijk foto's
en gegevens te verzamelen over mili
taire installaties, zoals vliegvelden en
lanceerinstallaties voor raketten. De U-2
heeft voor dit werk een opvolger ge
kregen in de SR-71, „Blackbird", die
liefst driemaal sneller dan het geluid
vliegt.
De heel wat langzamer, verbouwde
Constellations van het type EC-121 heb
ben een andere opdracht. Zij moeten
veilig buiten schot blijven. Daartoe be
schikken zij over electronische ogen en
oren, die over honderden kilometers
signalen kunnen opvangen. Het totale
gewicht van deze apparatuur is liefst
zesduizend kilo.
De spionagedeskundigen onderscheiden
twee soorten informaties, die de hoog
vliegende Lockheeds op deze manier
verzamelen „Comint" („Communica
tions intelligence") en „Elint" („electro-
magnetic intelligence").
Onder Comint verstaat men vooral de
radiogesprekken tussen militaire com
mandoposten, onder Elint de electro
nische signalen van radarposten, lan
dingsinstallaties, computers en geleide
wapens.
In Vietnam en Korea verzamelen de
Lockheeds op deze manier gegevens
over troepenconcentraties, type en
plaats van radarposten en de aard van
stoorzenders. Met evenveel nauwgezet
heid speuren zij ook naar de electro
nische spionageposten, die Russen, Chi
nezen en Koreanen met identieke geest
drift over de wereld hebben verspreid.
Rusland gebruikt voor deze electroni
sche spionage vooral zijn sterk uitge
breide vissersvloot. Russische vissers
schepen duiken regelmatig op bij de
Vietnamese kust of bij Cape Kennedy,
wanneer de Amerikanen een nieuwe
raket lanceren. Maar de Sowjets be
schikken eveneens over lange afstands
vliegtuigen.
Bij Alaska krijgen de Amerikanen re
gelmatig bezoek van Russische TU-95
bommenwerpers, evenals de Lockheeds
uitgerust met propellormotoren en een
minstens even omvangrijke electroni-
speciaaladres
jj^J irt ruime sortering
De minister van binnenlandse zaken in
het communistische Polen, Franciszek
Szlachoic, is van oordeel dat het „jo
denprobleem" in zijn land in het jaar
1970 afgewikkeld en gelikwideerd zal
zijn, hetgeen dan zeggen wil dat in dat
jaar een einde zal zijn gekomen aan het
Poolse jodendom, dat onlangs haar ze
venhonderdjarig bestaan herdacht.
Aan het einde van de eerste wereld
oorlog woonden en werkten er in Polen
ruim drie miljoen Joodse medeburgers.
Aan het einde van de tweede volkeren-
krijg in 1945 waren dit er tengevolge
van het nazidom, concentratiekampen
en gaskamers nog honderd en vijftig
duizend en nu in 1969 bedraagt het to
tale restant je zeventienduizend. Een
aantal overigens dat iedere dag mindert.
Elke morgen, zo rond acht uur, komt
aan het „Wiener Ostbahnhof" in oost-
Berlijn de „Chopin-expres" uit War
schau aan. Uit de wagens stapt een
aantal mannen en vrouwen, meisjes en
jongens, sjofel gekleed, bleke gelaats
kleur en met een angstig-verbeten trek
op het gezicht. Ze staan dicht opéén
gedrongen, ieder met wat handbagage,
meer mocht niet worden meegenomen,
te wachten op de internationale D-trein
die hen naar het Oostenrijkse Wenen
moet voeren.
Systeem bleef
Deze mensen, de ene dag tien, de andere
dertig, werden uit hun vaderland ge
stoten, op grond van het feit dat zij
van joodse bloede zijn. Deze Poolse pa
ria's gaan allen via oost-Berlijn naar
Wenen waar een joods opvangcentrum
is gevestigd. Vandaar kunnen ze naar
hun einddoel Israël doorreizen. Toch
is in de Poolse volksrepubliek de staats
macht niet in handen van nationaal-
socialisten maar van communisten.
Nazi-Duitsland werd vernietigd doch
wat niet verdween was het politie-re-
giem, ingesteld naar de beproefde me
thoden van wat eens in „groot-Berlijn"
en thans in Moskou wordt voorgeschre
ven. De namen veranderden maar het
systeem niet.
In een periode van nog geen half jaar
verlieten circa twaalfduizend Poolse jo
den hun vaderland om naar Israël te
emigreren. Terwijl we dit schrijven
worden de paspoorten en de emigratie-
bewijzen van» ongeveer achtduizend
nieuwe joodse slachtoffers in gereedheid
gebracht.
De rode machthebbers in Polen verkla
ren onophoudelijk dat de op gang ge
brachte uittocht der joden uit het land,
die in september 1968 aanving, plaats
heeft op een „vrijwillige basis", doch
vast staat dat het tegendeel het geval
is en dat men deze landgenoten liever
vandaag dan morgen kwijt wil raken.
Zondebokken
De Poolse machthebbers in partij en
staat zochten onder de Poolse joden de
daders van het mislukken van de eco
nomische politiek in het land. Het zijn
volgens de regeringswoordvoerders de
joden die verantwoordelijk moeten wor
den gesteld voor de schier onhoudbare
economische situatie in het land.
Het was in hoofdzaak de ambtsvoor
ganger van de huidige minister van
binnenlandse zaken Moczar die tot „een
heilige oorlog tegen het zionisme" op
riep en het was deze Moczar die aan
een honderdvijftigtal communistische
partijfunctionarissen opdroeg de in het
land aanwezige joden te registreren.
Toen op 8 maart 1968 aan de universi
teit van Warschau de studentenonlusten
uitbraken, waren het de joden die daar
van niet alleen de schuld kregen doch
ook de dupe er van werden. Volgens
deze Moczar moet het volk middels ter
reur in bedwang worden gehouden en
één van de vormen van terreur is het
uitdrijven van de joodse medeburgers
'it het land.
Progrom
Nadat de politie te Warschau met be
hulp van de geheime veiligheidsdienst
en van het leger de studentenonlusten
had weten te bedwingen en ruim ze
venhonderd arrestaties had verricht
werd een dertigtal arrestanten, daar zij
van joodse bloede bleken te zijn, als de
leiders van de onlusten aangemerkt.
Zij zijn tot langdurige gevangenisstraf
fen veroordeeld.
De vervolging werd na de Russische in
vasie in Tsjecho-Slowakije in augustus
1968 zo mogelijk nog feller en nam de
vorm van een progrom aan. Duizenden
joden verloren hun werkkring en wer
den rijp geacht om te worden uitgesto
ten.
In 1970 zal volgens de recente verkla
ring van minister Szlachcic het joden
probleem in het land zijn afgewikkeld.
Alleen de zieke en zeer oude mensen
van joodse origine zijnde mogen blijven
onder voorwaarde, dat zij er zorg voor
zullen dragen niet op te vallen. De tijd
komt hen daarbij te hulp, want er
wordt door de autoriteiten op gerekend,
dat deze mensen binnen een afzienbare
tijd het tijdelijke voor het eeuwige zul
len verwisselen.
Nieuwerhoekplein 1
Soestdijk - lel. 02155-2850
Ruim tien kilometer van de Israëlische
nederzetting Dimona met haar 20.000
inwoners, maar verborgen door kreupel
hout en omgeven door prikkeldraadver
sperringen duiken hoge schoorstenen en
langgerekte, van beton vervaardigde fa
briekshallen op. Op witgeschilderde bor
den staat in zwarte letters de waar
schuwing vermeld dat stilstaan verbo
den en fotograferen niet toegestaan is.
Het is de eerste kennismaking met Is-
raël's „atoorristad", waarin enkele hon
derden technici en geleerden op uni
versitair niveau een „krachtiger" wapen
zouden smeden voor aanval en verdedi
ging. Er wordt volgens de Egyptenaren
gewerkt aan een atoombom, die wel het
meest afschrikwekkend spook vormt
gjnds in het nabije oosten.
De regering van de Verenigde Staten,
door Egypte's staatschef Nasser gealar
meerd, gaf haar inlichtingendienst
(C.I.A.) opdracht een nader onderzoek
in te stellen en in 1961 reeds gaf deze
dienst opdracht Israëls vermeende
atoomfabrieken vanuit de lucht door
een spionagevliegtuig (U-2) te laten fo
tograferen. De Amerjkaanse regering,
geschrokken als ze was door Nassers
mededeling, informeerde bij de Israëli
sche regering in Jeruzalem, maar kreeg
ten antwoord dat bij Dimona „een tex
tielfabriek werd gebouwd" en dat dus
van de fabricage van een atoombom in
Israël geen sprake was. Washington gaf
voor gerustgesteld te zijn. Egypte bleef
argwanend.
20.000 ton t.n.t.
Volgens de Egyptische regering beschikt
Israël na Amerjka, de sowjet-unie,
Frankrijk, Engeland en China over
atoombommen. Voorzover het Israël be
treft gaat het hier om de zogenaamde
bom van het Hiroshimatype met een
explosieve kracht van 20.000 ton t.n.t.,
welke in kracht voldoende wordt ge
acht om belangrijke centra in de Ara
bische landen volkomen te vernietigen.
Voor het vervoer van dit bomtype zou
Israël gebruik maken van het vliegtuig
Skyhawk Jets type A-4 en bommen
werpers van het type F-4, de zogenaam
de Phantom, waarvan er door Amerjka
in de loop van dit jaar een vijftigtal
aan Israël worden geleverd. Jeruzalem
ontvangt de vliegtuigen van de Verenig
de Staten, maar de rakketten en atoom
bommen worden volgens de Egypte
naren door het Israëlisch atoomlabora
torium en met medewerking van Fran
se atoomdeskundigen vervaardigd.
Het waren echter weer de Amerikanen
die aan Israël de eerste atoomrer.ctor
met een vermogen van 2Vs Megawatt
leverden, die op een afstand van cjrca
20 kilometer van Tel Aviv staat opge
steld en het waren eveneens de Ameri
kanen, die Israël in het bezit stelden
van het noodzakelijke uranium 235.
Geen textiel
Officieel is men in Amerikaanse rege
ringskringen niet zeker over het Israëli
sche werk achter de schermen in Di
mona, daar de door het spionagevlieg
tuig U-2 gemaakte foto's uitwezen, dat
het Israëlische atoomreactorcentrum de
beschikking blijks te hebben over een
reactor met een vermogen van 24 Mega
watt van het type EL-3. In Washington
is men er van overtuigd, dat een zoda
nige apparatuur niet wordt gebrujkt
voor de fabricage van textiel.
De Israëlische minister van defensie,
generaal Mosje Dayan hiernaar ge
vraagd, verklaarde met een vriendelijke
glimlach: „met de aanmaak van de
atoombom niet op de hoogte te zijn",
waarop de vragensteller maar adroop.
Reeds bij een vroegere gelegenheid had
Israëls president Ben Goerjon in Was
hington verklaard dat „Israël zich in
derdaad met atoomonderzoek bezighield,
doch dat dit onderzoek slechts vrede
lievende doeleinden nastreefde".
Om Amerika niet verder te verontrusten
koopt Jerazalem thans uranium in zuid-
Af rjka en Argentinië. Voor het overige
zij opgemerkt, dat de Israëlische rege
ring een controle door de internationale
atoomcontrolecommissie in haar land
niet toestaat en dat zij weigert het ver
drag over het atoomverbod mede te on
dertekenen
Zowel de Verenigde Staten als de sow-
jet-unie zijn volledig op de hoogte van
de gevaarlijke toestand in het nabije
oosten en van de oorlogstoestand die er
momenteel heerst aan de fronten.
binnen-en buitenlandse iwarwö
Laanstraat 39 Soest Tel. 337S
sche uitrusting. Hetzelfde type duikt
ook regelmatig op in de omgeving van
de Amerikaanse Zesde Vloot in de Mid
dellandse Zee. Wat dit betreft, hebben
beide wereldmachten elkaar dus weinig
te verwijten.
De activiteiten van de vliegende spion
nen kunnen in vredestijd bijzonder
waardevol zijn. Het waren vliegende la
boratoria, die in 1962 ontdekten, dat
Rusland driftig lanceerinrichtingen voor
nucleaire raketten op Cuba neerzette.
Een belangrijk onderdeel van de taak
bestaat ook uit het aftasten van de pa
raatheid van mogelijke vijanden. De
EC-121 kan op vijandelijke radarscher
men signalen geven, die bedriegelijk
de indruk wekken, dat een vliegtuig
het luchtruim binnendringt. Andere ap
paratuur luistert dan nauwgezet naar
de vijandelijke conversatie en de uit
gaande bevelen.
Het incident bij Korea maakte voor het
eerst bekend, dat de Amerikanen zelfs
in staat zijn om na te gaan wat Rus
sische en Koreaanse radarschermen te
zien geven.
Met drie volle bussen hebben de leden
van de Alg Bond van Bejaarden een
prachtige tocht gemaakt. Allereerst
werd gereden naar Dronten waar „De
Meerpaal" stopplaats was en waar de
koffie stond te wachten. Vandaar ging
de tocht via Elburg, Putten en Ermelo
naar Epen voor de koffietafel
In de middagpauze werd thee gedron
ken in Sonsbeek, waar tevens een wan
deling werd gemaakt in het mooie
park.
Heerlijk genoten hebbende van de
Vierhoutse en Apeldoornse bossen werd
naar Eist gereden, waar een overheer
lijk diner gebruikt werd.
Zeer voldaan over de geslaagde reis,
welke door de reiscommissie was uit
gestippeld, keerde men in Soest terug.
Voor het examen Cand. Chemie en
Biologie slaagde aan de Rijksuniversiteit
te Utrecht de heer W. A. R. van Hees-
wijk alhier.
De regeringsnota over het optreden van
de Nederlandse militairen in Indonesië
maakt gewag van honderdvijftig wan
daden. In werkelijkheid zullen het er
wel een paar meer zijn geweest, maar
wat doet het er toe. Het aantal is niet
zo belangrijk in verhouding tot het aan
tal wandaden van de tegenpartij, die
heel wat meer wreedheden heeft begaan.
Toch mogen we stellen, dat een be
schaafde natie die gedisciplineerde troe
pen uitzendt om rust en orde te herstel
len, er van op aan moet kunnen dat
deze troepen beschaafd en gedisciplineerd
optreden. Er zal alles aan gelegen moe
ten zijn, dat er in de toekomst in geha
merd wordt bij onze officieren hoe zij
zich hebben te gedragen. Ook in oor
logstijd, zelfs bij wrede tegenstand.
Maar aan de andere kant mogen wij
thans wel bedenken, hoe onze militairen
Indonesië hebben aangetroffen. De Ne
derlandse mannen waren door de Jap
pen tot slaven gedegradeerd, de blanke
vrouwen en kinderen waren uitgehon
gerd en deels gemarteld, de Indonesische
jeugd was door de achtergebleven Ja
panners opgehitst tegen de koloniale
overheersers en bewapend met Japanse
wapens van allerlei aard. Een deel van
de Indonesische bevolking leed onder de
terreur en de berovingen van de nog
vrijwel ongeorganiseerde republikeinse
vrijbuiters, die door ons als opstandelin
gen waren gekwalificeerd. Er huisden
nog niet bevrijde Nederlanders in gevan
genkampen. Er heersten besmettelijke
ziekten en honger bij de goedwillende
bevolking, maar als Nederlandse jon
gens daar hulp kwamen brengen werden
er wrede aanslagen gepleegd op degenen
die zich onderwierpen aan het Neder
lands gezag. Is het wonder, dat hier en
daar wel eens terreur tegen terreur werd
gebruikt om de burgers die hulp nodig
hadden te beschermen, of de beestach
tige methoden van de vijand het hoofd
te bieden
Wandaden, zo stelt men nu. moeten
worden berecht. Accoord. Maar dan
alle. Ook de Indonesische en bezien in
het licht van die tijdAls dat niet
mogelijk is, kunnen we beter alles maar
vergeten. Ook de Indonesische.
Orgekmcert
-iik v v
orgelconcert
inde Oude Kerk
van Amsterdam
Ptdltps DY 88413
by
