Soest toen - Soest nu
DE STRAAT
ALLER VUILNISBAK
Zeventien poezen aan Van Lenneplaan
met thallium vergiftigd
Nixon's reis
V.V.V.-nieuws
POSTAFZENDER
Het oog gericht op
Italiaans
parkeerkahinet
Telefoonnummer
ziekenauto 5980
S0ESTERBERG WORDT ZICHTBAAR
SCHONER
Vrijdag 8 augustus 1969
48e jaargang no. 59
Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie Van Wcedestraat 29a, Soest
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Inbraak zonder buit
Verdronken Soestenaar
Politiebureau 4-4-4-4
Telef. Brandweer 3-3-3-3
Vleesverkoop
Medaille van
Sporthal „Beukendal*
SOESTER(ï)OURANT
Abonnement per kwartaal ƒ3,50, buiten Soest per kwartaal ƒ6,50
Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag
De zogenaamde Nederlandse zindelijk
heid is allang tot een illusie vervlogen.
Het is ontstellend wat de Nederlander
op straat deponeert. Kijk eens hoe
winkelstraten er uitzien na een wat
drukke koopdag. Daar liggen op de
trottoirs dan niet alleen de lege zak
jes van patat frites, van sigaretten of
van chocola, men werpt er ook gerust
de vellen verpakkingspapier neer waar
in men in een winkel juist een aan
koop heeft meegekregen.
Aan het einde van b.v. een zaterdag
middag liggen de trottoirs der winkel
straten bezaaid met allerlei afval, zelfs
ook wanneer er in die straat vuilnis
bakken zijn aangebracht waarin men
het afval zou kunnen deponeren.
Maar ook op vele verpozingsplekjes
in de natuur constateert men de on
verschilligheid van de Nederlanders ten
aanzien van het aantrekkelijk houden
van al die plekjes. De geest van „als
ik er maar af ben" lijkt zich in alle
geledingen van onze maatschappij voor
te doen.
Tijdens een puzzelrit, die we tijdens
onze vakantie meemaakten, werd bij
één der controleposten aan de inzitten
den van de auto's een kartonnetje li
monade aangeboden. Na die controle
post kon men over een lange afstand
het spoor van de route volgen aan de
hand van de op straat gesmeten lege
pyramides. Men zou menen, dat het
toch een kleine moeite is om die lege
verpakking in de auto te houden tot
men thuis is. Maar die beleefdheid te
genover de mede-weggebruiker schijnt
de Nederlander niet te kunnen opbren
gen.
Toch zijn het allemaal keurige mensen,
die zich aan dit euvel bezondigen.
Mensen die er niet aan zouden denken
om thuis hun afval maar op de grond
te gooien, zelfs niet als ze in hun tuin
zitten. Daar moet het llemaal wel
proper en opgeruimd zijn, Zodra het
echter de openbare straat of grond
betreft, meent men dat die wel als
algemene vuilnisbak dienst kan doen.
Misschien veronderstelt men, dat er
overal wel gemeentemannetjes rondlo
pen om ieders weggeworpen afval weer
netjes op te vegen en zó Nederland
schoon te houden. Misschien gebeurt
dat hier en daar ook wel, noodge
dwongen, om het aanzien van onze ste
den en dorpen, onze parken en bos
sen althans een beetje een behoorlijk
aanzien te doen behouden,doch dage
lijks is dit uiteraard ondoenlijk.
A.N.W.B. en Staatsbosbeheer beijveren
zich om propaganda te maken voor
het schoonhouden van de natuur. Veel
effect heeft het helaas niet, zoals we
dagelijks kunnen constateren. Toch is
het hoognodig dat dit geschiedt, maar
het zou op een bredere schaal moeten
gebeuren. Op de lagere en middelbare
scholen, bij de speeltuin- en andere
jeugdverenigingen zou er periodiek op
gewezen moeten worden, dat men afval
niet op straat, in park of bos mag
achterlaten doch altijd in de daarvoor
bestemde bakken dient te deponeren of
meen moet nemen tot men weer thuis
is.
Nederland biedt in dit opzicht een groot
verschil met het buitenland. Kijk maar
eens in andere landen rond, men vindt
er minder afval op straat en slechts
hoogstzelden zal men er in de natuur
het afval van picknicks tegenkomen.
Het gaat om de instelling van de
mens. Ondanks al deze ethische be
grippen is er in Nederland een grote
onverschilligheid ten opzichte van het
openbare leven en welzijn van anderen.
Maar dezelfde mensen, die nu onnaden
kend hun afval op straat lozen, ergeren
zich ook aan de slordige, met afval
besmeurde straat of een mooi plek
je in de natuur, als hun oog er op
valt. Het weggooien komt in de meeste
gevallen inderdaad voort uit onnaden
kendheid en gemakzucht. Er moeten
toch methoden bedacht kunnen worden
om het publiek op dit euvel te wijzen,
het de openbare straat ook als zijn
eigendom te doen zien voor welks
aanzien men mede verantwoordelijk is.
Het bestrijden van de onverschiligheid
in deze wordt een steeds noodzakelij
ker taak, want het euvel neemt toe,
mede als gevolg van de steeds meer
voorkomende weggooi-verpakkingen.
Het zou o.a. zeker kunnen geschieden
als onderdeel van de lessen op school
in natuurlijke historie e.d. Een voort
durend blijven hameren op het schoon
houden van straten, parken en bossen
door alle daarvoor in aanmerking ko
mende instanties is daarnaast zeker
aan te bevelen. Opdat we ons tenslotte
wat minder behoeven te schamen.
In de omgeving van de Van Lennep
laan zijn 17 poezen met thaillium ver
giftigd. Vijf dieren zijn inmiddels ge
storven; de overige twaalf, die in een
buitenkennel verbleven en nimmer daar
buiten kwamen, zijn ernstig ziek en
worden voorlopig met injecties in le
ven gehouden. Zij eten en drinken ech
ter niet meer.
Op één overleden poes is sectie ver
richt. Een Hilversumse dierenarts con
stateerde toen met zekerheid een thal-
liumvergiftiging. De twaalf poezen, die
nu nog ziek zijn, vertonen dezelfde ver
schijnselen als de poes, die nu enkele
weken geleden is overleden. De dieren
arts heeft de waarschijnlijkheid uitge
sproken, dat ook deze poezen zijn ver
giftigd, maar zekerheid hieromtrent kan
alleen bij sectie worden verkregen. De
dierenarts wil vooralsnog de mogelijk
heid niet uitsluiten, dat een virus de
boosdoener is. Uiteraard is door de be
trokkenen bij de politie aangifte ge
daan, maar men realiseert zich wel, dat
In de nacht van maandag op dinsdag
is ingebroken in de woning van de heer
A. W. v. d. D. aan de Middel wijkstraat.
De inbraak geschiedde tijdens de afwe
zigheid van de bewoners. Naast de
voordeur is een vrij grote ruit inge
slagen. De gehele woning werd grondig
doorzocht, maar de inbreker heeft niets
van zijn gading kunnen vinden. Er
wordt althans niets vermist. Er was
wel enig geld in huis, maar dat is
kennelijk niet gevonden.
het bewijs moelijk valt te leveren. Ook
de gedupeerden zijn daarvan overtuigd
al weten zij met aan zekerheid gren
zende waasschijnlijkheid, wie voor deze
vergiftiging verantwoordelijk gesteld
moet worden. Zolang het bewijs echter
nog niet is geleverd, wil men nog even
wachten met het noemen van namen.
Van één buurtbewoner is bekend, dat
hij voor de bestrijding van ratten
onlangs thallium heeft gekocht. Boven
dien staat de persoon in kwestie in dc
wijde omtrek bekend als een dieren
hater.
Overigens is hij zich dat wel bewust.
Men vraagt zich echter wel af, waarom
hij het mede heeft gemunt op katten
waar hij nimmer las', van heeft of zal
krijgen, omdat ze de hele dag in een
grote gesloten kennel zitten.
Afgelopen dinsdag maakten wij mel
ding van het verdrinken van de 21-
jarige Evert J. van Duinkerken in het
Hilversums kanaal bij Hilversum.
De zwager van de overledene, de heer
Sevink, deelde ons in aansluiting op
dit bericht mede, dat Van Duinkerken
niet dronken was en zelfs in het geheel
geen alcoholhoudende drank had ge
dronken, toen hij zich vrijdagavond met
uiteindelijk fataal gevolg te water be
gaf om het kanaal over te zwemmen.
Het bezoek aan Roemenië heeft presi
dent Nixon bewezen volgens zijn zeg
gen bij terugkeer in Washington dat
de diepgaandste politieke verschillen
niet beletten dat volkeren op het men
selijk vlak toch broederlijk tegenover
elkaar kunnen staan. Dat is een scheur
kalenderwijsheid waarmee uiteraard niet
het grootste belang van de bliksemtocht
langs zes Aziatische landen en één Oost-
europese staat is geschetst.
Wat het Aziatische deel betreft heeft
Nixon duidelijk gemaakt dat de Ver.
Staten het moe zijn voor wereldpolitie-
agefit te spelen. Als in Azië vrede ge
handhaafd moet worden is dat in de
eerste plaats een karwei voor de Azia
ten Amerika peinst er niet meer over
nieuwe Vietnams te beginnen.
Dat is een opmerking die wel op aller
lei manieren is verzacht om de schrik
in Bangkok bijvoorbeeld een beetje te
bedaren, maar Nixon is bij de kern er
van gebleven. Hij repte wel van econo
mische en materiële hulp uit de V.S.:
maar details hierover bleven vaag. Uiter
aard, want dat is een zaak waarover
de parlementariërs in Washington ook
het hunne te zeggen hebben.
Niettemin luidt Nixon hiermee toch een
nieuwe Amerikaanse politiek in door
wat .duidelijkheid te brengen in een
langzamerhand zeer onklaar geworden
situatie.
Er zijn nogal wat konsekwenties voor
Aziaten is het duidelijk dat China niet
behandeld kan worden alsof het er niet
is, zeker niet als het over Aziatische
problemen gaat. Een alliantie tegen
China is niet te vormen, al was het
maar omdat met name India en Japan
er niet voor voelen daaraan mee te doen.
Op. de een of andere manier zal men
tot een dialoog met Peking moeten ko
men. Maar hoe in dit opzicht kon
Nixon ook niet veel meer doen dan te
gewagen van bereidheid tot een gesprek.
De geestdriftige verwelkoming in Roe
menië voor de eerste Amerikaanse pre
sident die sinds de oorlog een bezoek
brengt aan een communistisch land
heeft allerlei bij-aspecten.
Voor de Roemenen zelf was waarschijn
lijk het belangrijkst dat het voor de
Russen nu veel moeilijker wordt - zo ze
daar zin inzouden hebben - op te treden
tegen de vrijbuiterigheid waarmee het
overigens streng-orthodox communistisch
blijvende Roemenië internationaal ope
reert, op te treden. Ze zouden dat nu al
leen kunnen doen op straffe van het
Vandaag is ons V.V.V.-praatje voorna
melijk voor de jeugd bestemd, want...
we hadden nog een belofte waar- te
maken en die komt dan nu aan de
beurt.
Luisteren jullie dus goed, meiS3es en
jongens, want op zaterdagmiddag 16
augustus gaat het hek van het Open
luchttheater in Soestduinen weer open
om jullie allemaal een fijne middag
te bezorgen.
Voor velen is het op die zaterdag het
einde van de vakantie en om deze
tijd van vrij zijn en plezier maken
feestelijk te eindigen, hebben wij in
het Openluchttheater Dikkie Dapper uit
genodigd, die zijn ondeugende streken
zal vertonen.
Weten jullie nog, hoe hij verleden jaar
zijn arme Tante steeds de schrik op
het lijf joeg? Nou... hij heeft nu weer
allerlei gekkigheid verzonnen. We ver
klappen er niets van, hoorKom zelf
maar kijken. Ook die malle clown
Doppie zullen jullie kunnen zien. Jon
gens wat kan die je laten lachenEn...
lachen is gezond, zeg dat maar tegen
je vader en moeder, dan krijgen jullie
vast wel twee kwartjes mee, want de
toegangsprijs is ƒ0,50. Er kunnen al
kaartjes gehaald worden bij ons V.V.V.-
kantoor. De voorstelling begint om 14.00
uur.
Kom niet te laat en zorg er zoveel
mogelijk voor de entreebewijzen al ge
kocht te hebben, dus te vlugger zit je
op een goed plaatsje. Neem ook iets
mee om op te zitten, een oude jas, een
kussentje of een paar kranten, want
de zitplaatsen in het openluchttheater
zijn van steen en bij koel weer kan het
wel eens een beetje fris zijn. We hopen
echter, dat het nog wat langer mooi
zonnig weer blijft. Duimen jullie
Goed zo... tot ziens dan op zaterdag
middag 16 augustus.
Colensomeer dan vijftig jaar geleden
tC; -
verzieken van hun relatie tot de V.S. en
dat zullen ze niet willen. Zeker niet nu
Nixon in Boekarest Interesse betoonde
voor een conferentie over Europese vei
ligheid en zich bereid verklaarde zich po
sitief op te stellen achter eventuele ini
tiatieven van anderen die tot wereldvre
de kunnen bijdragen - een duidelijke
hint aan de sowjet-unie.
Al te concrete veranderingen in de
Amerikaanse buitenlandse politiek zijn
uit Nixons reis niet gebleken, maar dat
viel ook niet te verwachten. Maar een
inleiding tot een nieuwe sfeer was het
wel: enerzijds een losmaken van Azia
tische interne puzzels, anderzijds een
richting kiezen naar wat Chroestsjow
indertijd de vreedzame coëxistentie
noemde. Wat er van komt, hangt af van
wat verder over en weer gedaan wordt.
Dezelfde plaats nu
De P.T.T. heeft een nieuwe vorm van
„dienstbetoon" ontwikkeld. Op drukwer
ken die niet duidelijk de plaats vermel
den van waar uit de bestelling van de
poststukken geschiedt, wordt niet meer
bijgeschreven „posten dan de extra
plaatsnaam, maar er komt een stempel
of krabbel op „Retour afzender".
Als een lid van een vereniging, of een
relatie van een firma nu vergeet op te
geven dat zijn huis niet vanuit zijn
woonplaats maar via een ander post
kantoor wordt bediend, krijgt hij dus een
groot deel van zijn post niet meer thuis
bezorgd en gaan vele stukken voor niets
heen en terug van en naar de afzender.
De P.T.T. heeft dan nog slechts gecal
culeerd voor deze maatregel. Want het
is voor de post onvoordeliger als stuk
ken voor een andere bestelkring eerst
nog eens worden geretourneerd naar
de afzender alvorens deze ze opnieuw
met zo mogelijk aangevuld adres
post en de P.T.T. ze toch weer heeft
te bestellen voor de gelijk gebleven
frankering. De post kon die extra terug
reis besparen en is eigenlijk sneller
klaar met het vervoer als zij wèl in de
woonplaats de juiste bestelkring bij het
adres zou noteren.
Bovendien is het voor een aantal orga
nisaties en bedrijven een tijdrovende
bezigheid om eerst van alle adressen
van cliënten te gaan uitzoeken vanuit
welke kantoren hun post wordt be
zorgd. Daarvoor zouden postambtenaren
in dienst moeten worden genomen. En
de vertraging van bepaalde stukken kan
ernstig ongerief bezorgen aan beide par
tijen. Om maar te zwijgen over de on-
bestelbarè post, omdat vele afzenders
niet weten waarom iemand in Jutphaas
niet meer in Jutphaas bereikbaar is enz.
enz.
De P.T.T. kan wel service geven als
er concurrentie opdaagt, zoals in de
geldzaken sinds de banken betaalchè-
ques invoerden en de loketten langer
open stelden. Maar bij de postbestelling
heerst helaas een betreurenswaardig mo
nopolie en daar wordt niet alleen door
de verhoging van tarieven misbruik van
gemaakt. De vereiste dienstverlening
wordt ook telkenmale verminderd. En
dat mag niet de grenzen van het toe
laatbare gaan overschrijden.
De Italianen hebben dan weer een re
gering en wel een van een speciaal
type: een „parkeerkabinet"... een groep
christendemocratische politici, die ge
acht wordt een tijdje pas op de plaats
te maken. En zo is niet zonder talent
een onoplosbare puzzel opgelost.
De socialisten en de republikeinen heb
ben beloofd aardig te zullen zijn voor
dit kabinetje en dat betekent dat het
wel een paar maanden meekan.
Mits het maar voortzet wat de net
uiteengevallen coalitieregering is be
gonnen, die voorwaarde is wel gesteld.
Nu zou men kunnen zeggen: waarom
dan niet eenvoudig het oude kabinet
gehandhaafd, minus een paar wegge
lopen sociaal-democraten
Het voornaamste doel van de nieuwe
regering is niet om te regeren. Het
gaat er meer om, dat even een pauze
in het politieke spel gemaakt wordt tot
het weer wat koeler is geworden en
de gemoederen - naar men hoopt -
ook weer wat bedaard. In het najaar
kan men dan verder zien. Nieuwe ver
kiezingen waar niemand erg voPr
voelt: of een nieuwe coalitie.
De socialist Nenni, eens een schrik
beeld voor het centrum en alles rechts
daarvan, heeft deze oplossing mogelijk
gemaakt. Niet uit vriendelijkheid voor
de christen-democraten zozeer, dan wel
omdat hij hart heeft voor de democra
tie. Want de grootste puzzel voor man
nen als Rumor en Fanfani was dat de
scheuring onder de socialisten besmet
telijk dreigde te worden.
Ook in de christendemocratische partij
zijn vleugels van zeer links tot zeer
rechts en er was gevaar dat met name
de rechtervleugel zich zou afscheiden,
omdat men daarin de beste kans zag
af te dwingen dat een aanzienlijk
rechtsere coalitie aan het bewind zou
komen. En als men dan ziet met wat
voor partners deze groep bereid was
in zee te gaan, dan kan men zich
voorstellen dat mannen als Rumor en
Nenni huiverden. Dat zou een regel
rechte versterking worden van de com
munisten, bij wie ongetwijfeld alle on
tevredenen, en dat zouden er met reden
veel zijn, te hoop konden lopen.
Het is geen elegante oplossing misschien
die Nenni heeft helpen voorbereiden,
maar het is tenminste een oplossing
die voorlopig kansen biedt om de ver
deeldheid onder de democratisch ge
zinde partijen weer wat bij te spijkeren.
Bovendien kunnen de parlementariërs
eindelijk ook eens met vakantie gaan.
En dat is ook een gelegenheid om door
ontspanning wat los te komen van al
lerlei griefjes die nu zichzelf in erger
nis versterken. KANTMAN
Morgenochtend, 9 uur, heeft aan het
slachthuis vleesverkoop plaats aan de
houders van grijze kaarten genummerd
1 tot 66 en gele kaarten genummerd
van 241 tot 360 en van 1 tot 75.
Zaterdag 23 augustus a.s. zal de C.W.
S.V. „Olympia" de twaalfde Paleis
Soestdijktocht organiseren over de af
standen 5, 10. 15 en 20 kilometer.
Voor deze tocht is een heel nieuw par
koers uitgezet. De start is bij het
wijkgebouw Emmakerk aan de Re-
gentesselaan, te 2 uur.
Een ieder die deze toch volbrengt ont
vangt een medaille waarop de nieuwe
sporthal „Beukendal" is afgebeeld.
Inschrijvingen en betalingen te richten
aan W. A. Suman, Veldweg 1, telefoon
3269, giro 181156. De inschrijvingskosten
bedragen voor 5 en 10 kilometer ƒ1.50
en voor de 15 en 20 kilometer 1,75.
Bij inschrijven en betaling vóór 16
augustus ontvangt men ƒ0.25 reductie.
Een onlangs opgericht actie-comité,
dat zich beijvert voor een schoner
Soesterberg, begint zo langzamerhand
enige successen te boeken.
De heer P. C. Pieren, initiatiefnemer
van de actie, zei ons gisteravond, dat
het dorp zelf al een heel wat betere
aanblik biedt, wat niet wegneemt,
dat er nog wel het een en ander aan
mankeert.
Bij wijze van experiment is aan de
Buys Ballotlaan een container geplaatst,
waarin de bewoners van het dorp hun
grof vuil kwijt kunnen. Waar het plaat
sen van containers in andere gemeen
ten geen succes gebleken is, leek het
in Soesterberg al gauw de goede kant
op te gaan.
De heer Pieren, die vlak bij de contai
ner woont: „Iedere zaterdag is het een
complete optocht door Soesterberg. Men
sen met grote bakken afval achter op
hun fiets, volgeladen oude kinderwa
gens en andere vervoermiddelen met
grof vuil worden naar de container ge
reden. Maar dan beginnen de moeilijk
heden. De helft van het vuil wordt er
naast gegooid, waardoor de container
zo langzamerhand meer bijdraagt tot
een grotere' vervuiling dan tot schoner
worden van Soesterberg. De oorzaak
van één en ander is volgens de heer
Pieren vooral gelegen in het feit, dat
veel ouders hun kinderen het vuil la
ten wegbrengen.
„De vaders durven er niet mee over
straat. Zij blijven achter hun krantje
zitten en sturen hun kinderen er on
derwijl op uit. De mensen zouden eens
wat meer burgerzin moeten tonen", zo
vindt de heer Pieren.
Toch is er dankzij publicaties in het
plaatselijk nieuwsblad en dankzij re
gelmatige controle van leden van het
actie-comité op vitale punten al heel
wat verbeterd. „Maar ook de proef met
de container kan en moet slagen",
zegt de heer Pieren. Onlangs heeft hij
in de raad al om enig gemeentelijk toe
zicht bij de container gevraagd.
Volgens het Soesterbergse raadslid zijn
vooral veel (Nederlandse) beroepsmili
tairen de boosdoeners. „Ik heb het zelf
meegemaakt, hoe een militair met een
hoge rang zijn vuilnisbak stond leeg
te gooien in het plantsoen bij het
kerkhof. Dat begrijp ik nou niet.
Overdag bekritiseert hij Jan Soldaat
omdat hij zijn schoenen niet heeft ge
poetst en 's avonds zijn zij niet eens
in staat om hun eigen boontjes te dop
pen. En als je er wat van zegt, krijg
je nog een grote mond terug. Maar ik
heb het er in dit geval maar op ge
waagd en zowaar laadde de militair al
les weer in zijn vuilnisbak en keerde
naar huis terug", aldus de heer Pieren.
Maar het is slechts één geval uit vele.
Tijdens een, wandeling in de hossen
rond Soesterberg trof de heer Pieren
onlangs nog een grote chaos van af
valproducten van een kennelijk ver
bouwde woning aan. „Puin, stukken
kozijn, cement, van alles had men daar
achteloos in het bos gegooid. Men moet
het er wel met een vrachtwagen naar
toe hebben gebracht", constateert de
heer Pieren. Maar toch beginnen de
Soesterbergers langzamerhand te begrij
pen, dat zij het uiteindelijk zijn, die
straks in de eerste plaats te midden
van de rommel moeten leven, wanneer
aan het achteloos zich ontdoen van het
vuil niet spoedig een einde komt. En
uiteindelijk gaat van de door de bur
gerij zelf gevormde vuilnisbelten ook
een zekere bedreiging van de volks
gezondheid uit.
Ofschoon de heer Pieren het ook deze
week nog nodig achtte om de bewoners
middels een nieuwe publicatie in het
plaatselijk nieuwsblad op deze en an
dere consequenties te wijzen, wórdt
Soesterberg schoner