Zonaanbidders opgepast
T
VOORKOM „ZWARTE"
ZONNIGE ZOMERDAGEN
VANDAAG
RAKEN
MODE
VAN
UITERSTEN
ELKAAR IN
Een
perziklunth
smaakt
naar meer
Pierre Cardin „ziet niets meer
in damespantalons'
Tegenstellingen
Bloemen schikken
Het recept dat hier wordt gegeven voor een perzlklunch is zelfs méér dan
dat: een avondmaaltijd, zo u wilt. Vanzelfsprekend vormen perziken bij
dit menu de hoofdschotel. Voor vier personen hebt u de volgende ingrediën
ten nodig:
1 blik (800 g) Cling perziken (in schijven), 5 kopjes bloem, half kop
je suiker, 2 eetlepels bakpoeder, wat zout, kaneel en kruidnagelen,
half kopje melk, 3 eieren, kwart kopje gesmolten margarine of room
boter en een kopje gehakte amandelen.
De perziken goed afgieten en de schijven in dobbelsteentjes snijden. Melk,
eieren en margarine stijf slaan en door de perziken roeren. De droge" in
grediënten bloem, suiker, bakpoeder, zout, kaneel en kruidnagelen met el
kaar vermengen en dan voorzichtig door de perzikmassa roeren. Als dit
geheel goed gemengd is, het gedurende ongeveer een uur in een matig
warme oven zetten. Dan vijf minuten af laten koelen en het gerecht voor
het snijden even op een rooster zetten, zodat overtollig vocht eraf kan drui
pen. Bij of op een boterham is het bijzonder lekker.
Pantalons voor dames zijn in betrek
kelijk korte tijd zo populair geworden,
dat niemand meer opkijkt wanneer hij
een vrouw aldus uitgedost op straat of
in de winkel ontmoet. De pantalon is
niet alleen een bijzonder praktisch kle
dingstuk, maar ook een symbool van
de emancipatie van de vrouw. Ten slot
te is de pantalon in ons bepaald niet
zachtzinnig klimaat des winters een
veel warmer kledingstuk dan de tradi
tionele rok. Dus: Hiep, hiep, hoera
voor de damespantalon.
Maar de grote Parijse couturiers zijn
toch van mening dat de glorietijd van
de vrouwenpantalon voorbij is, ook al
versmaden ze de pantalon als avond
kleding niet. Pierre Cardin bijvoorbeeld
is zeer beslist in zijn mening over de
toekomst van de pantalon voor dames:
hij gelooft er niet aan en gaat weer
meer aandacht besteden aan de con
ventionele modellen van dameskleding:
aan de korte en lange rok.
Ofschoon men zich in ons
klimaat soms gaat afvra
gen ,,hoe de zon er eigen,
lijk uitziet", moeten we
er 's zomers toch wel re
kening mee houden dat
er met een zonnesteek
niet te spotten valt. Want
juist omdat we niet met
zonnedagen worden ver
wend, is het gevaar gro
ter dat we (en dat geldt
vooral voor onze kin
deren!) ons te lang
achtereen aan felle zon
blootstellen. Het is be
grijpelijk dat iedereen
van mooie dagen ten vol
le wil profiteren, maar
profijt heeft men er al
leen van als men zijn
verstand gebruikt bij het
zonnebaden.
Een zonnesteek ontstaat
door een warmte-opho-
ping, die tot aantasting
van de hersenpan kan
leiden, met als gevolg
dat er koorts, krampen,
stoornissen van de adem
haling en bewusteloos
heid kan optreden. Wat
velen niet weten is dat
een zonnesteek niet al
leen kan ontstaan bij hel
dere lucht en veel zon,
maar ook wanneer bij
bewolkt drukkend weer
het warmtecentrum van
het lichaam de tempera
tuur niet meer kan con
troleren. Nauwzittende
kledingstukken, windstil,
te en de aanwezigheid
van grote mensenmas
sa's stimuleren het ont-
Er is al heel wat gemopperd op de
knapen met de vieze lange haren. Nu
is zindelijkheid voor de mens altijd
nog wel een aayigename eigenschap
doch er zijn blijkens oude schilderijen
ook in vroeger eeuwen langere en lan
ge haardrachten in gebruik geweest
bij jongemannen en trouwens ook
ouderen uit de allerbeste kringen.
We denken dan ook ons te stoten aan
die lange haardos, maar feitelijk is
het aan het „protest" wat er uit
spreekt. Nu zijn er mensen die graag
de gulden middenweg bewandelen en
anderen die het integendeel bepaald
in uitersten willen zoeken, twee kam
pen, die elkaar maar moeilijk begrij
pen en waarderen kunnen. En toch
blijft dit gewenst. Om niet al te zeer
in opwinding te raken over die „uiter
sten", die ons in anderen zo ergeren
kunnen, doen we goed eens een beetje
in tegenstellingen te denken. Een klei
ne rakker van drie jaar kan ons soms
handenvol werk geven en de handen
binden. Maar hoe zouden we ons voe
len, als het opeens een stil, zoet, ge
hoorzaam en volgzaam jongetje was
geworden. We zouden en waar
schijnlijk terecht vrezen dat hij iets
onder de leden had en alleen maar
verlangen naar 't ogenblik dat hij
weer als vanouds door 't huis zal ru
moeren. We kijken misschien met enig
onbehagen naar de welige lokken van
onze groeiende zoon, maar als we hem
dan eens voor ogen halen zo héél pie
tje-precies, vouw in de broek, onbe
rispelijk jasje, haar en gezicht even
gladgestreken, dan schudden we mis
schien toch ook een beetje wijfélend
van neen. Door in tegenstellingen te
denken verbreden we ons gezichtsveld.
Het gaat natuurlijk niet aan dat we
onszelf verlof geven ons eigen oordeel,
onze eigen smaak tot de maatstaf
voor allen en alles te maken. Door de
„uitersten" af te wijzen belanden we
op de guldenmiddenwegdoch dan
hopelijk op een flinke brede, die ook
behoorlijk ruimte biedt aan afwijken
de smaken en meningen, die evenveel
recht van bestaan hebben als de onze.
Want op dat „gulden" van die midden
weg valt ook wel eens een bitter ac
centje. Als die middenwegeen heel
nauw één-persoons paadje blijkt te zijn
staan van een zonne
steek.
Wat moet men in derge
lijke gevallen doen? Aan
genomen dat u niet zelf
het slachtoffer bent,
moet u de patiënt zo
gauw mogelijk naar
een koele en schaduw
rijke ruimte brengen,
nauwsluitende kleding
verwijderen, koude com-
pressen op nek, voor
hoofd en borst leggen of
de patiënt geheel met
koel water afwassen.
Men kan het slachtoffer
gezoute dranken, mine
raalwater of een kop kof
fie te drinken geven als
hij of zij bij kennis is.
En dan natuurlijk zo
gauw mogelijk de dokter
raadplegen.
van koppige eigenwijsheid en be
krompenheid, dan kunnen we dat
„gulden" inderdaad maar beter weg
laten. Ieder heeft het recht z'n gren
zen te bepalen, doch dan moeten we
ook voor de ander datzélfde recht res
pecteren.
JETTY
Als de zon
goed wil
schijnen is
zo'n luch
tig jurkje
je-van-het
De arms
gaten zijn
vierkant
uitgeknipt
en het cein
tuurtje bo
ven de taille
wordt ge
accentueerd
door twee
naden
1.
Een handvol bloemen, een vaas en men
is bezig voordat men het weet. Zo van
zelfsprekend, spelenderwijs, dat we
niet eens een naam aan die bezigheid
geven. Het gaat er ons alleen om de
bloemen, die we zo mooi vonden in win
kel, tuin of wegberm, binnenshuis zo
goed mogelijk tot hun recht te laten
komen. We ordenen ze aandachtig, met
hetzelfde zorgvuldige gebaar waarmee
mensen als sinds eeuwen bloemen heb
ben geschikt.
Zo begint de inleiding van „Bloemen
schikken" (ondertitel: Planten verzor
gen en kruiden kweken), een aantrek
kelijke nieuwe uitgave in de Van Dis-
hoeck-serie. Mevrouw E. J. van der
Linden-Nijdam verzorgde de tekst, wel
ke ze versierde met vele goede foto's,
waarvan een aantal in kleur. De illu
straties staan op naam van mevrouw
M. de Zeeuw-Koster en Willemien
Reijinga. Uit het boekje kunt u niet
te weten komen hoe u bloemen móét
schikken, maar hoe het kan en welke
foefjes daarbij gebruikt (moeten) wor
den.
Niet alles is rozegeur en maneschijn op mooi,e warme zomerdagen.
Maar in vele gevallen hebt u het zelf in de hand er iets moois van
te maken. We doelen hier op het voorkomen van klachten over
diarree, buikpijn en misselijkheid. Wordt u door dergelijke narig
heden overvallen, dan bestaat er een goede kans dat u. in de greep
bent geraakt van de bacteriën die de zg. „ZOmergriep" veroorzaken.
Zoals we al zeiden kunt u er echter veel aan doen die kleine maar
venijnige vijanden uit uw lichaam te houden. Omdat bacteriën zich
bij lage temperaturen niet vermenigvuldigen, is het uiterst belang
rijk het eten koel te bewaren, zowel de verse produkten als resten.
Wat de resten betreft, u kunt op warme dagen uw aangeboren zui
nigheid (of uw afkeer van het wegwerpen van voedselbeter maar
helemaal vergeten en restjes meteen weggooien. Houdt u onverhoopt
echter toch iets over dat u beslist niet wilt iveggooien. laat dat dan
snel afkoelen en zet het koud weg. Bewaar liever geen aardappel-
puree. r
Vlees bij de slager gekocht wordt onmiddellijk bij thuiskomst van
de verpakking ontdaan en hetzij direct bereidhetzij zeer koel weg
gezet tot het wordt klaargemaakt. Dat vleesresten en vleeswaren
koud moeten worden bewaard, spreekt vanzelf.
De mode van vandaag volgt de ten-
denzen van ons levenspatroon op de
voet. En geen wonder, want de mode
speelt nu eenmaal een belangrijke rol
in ons dagelijks bestaan. Vandaar
dan ook dat het heel begrijpelijk is
dat de mode van vandaag tot uiter
sten leidt. Frivole jurkjes met kanten
en strikken, linten en ingewikkelde
patronen zijn even „in" als koele,
strakke pakken en jurken van me
taal in heel simpele lijnen. Déze mo
dulatie komt overeen met de tegen
stellingen maanreizen - marihuana-
rokers; armoede naast uitzinnige
rijkdom. De Franse couturiers heb
ben al een tipje van de wintermode-
sluier opgelicht en daaruit valt af te
leiden, dat men ook in de komende
seizoenen zowel de hang naar roman
tiek als naar duidelijke strakke lijnen
zal blijven volgen. Er zijn dikke, war
me tuniek pakken bij met lange recht
toe recht aan-jassen en iets uitlopen
de broekspijpen. Philip Vanet ont
wierp kanten cocktailjurkjes, die
meer kant dan jurk zijn, van boven
met gewaagde decolleté^, zeer vrou
welijk en elegant èn zeer draagbaar,
óók voor de vrouw die niet zo „piep
meer is. Uit Oostenrijk komt een lioe.
den-nieuwtje: leerlingen van de
Weense modeschool maakten daar
hoedjes, geïnspireerd op de ruimte
reis van de Apollo-11: elegante,
draagbare hoedjes, hijzonder apart
en met een ,,ruimteschermM voor d«
ogen. Niet eens onpraktisch voor om
kikker 1 and-klim a at.
Rechts: Eveneens
van Phïlippe
Vanet twee tu-
niekpakken voor
.„„.^snde komende herfst
en winter. Rechts
een rode jas met
grijze pantalon
,en links een beige
j pantalon met een
rood-groene aan
beide kanten te
'j dragen tuniek jas
Boven: De ruimtehoedjes van de Weense modeschool
Onder: Twee zwart-kanten jurkjes, creaties van Philippe Vanet
