w ROMEINEN VAN DE BALKAN Aanvraag voor bouw plantenkas volgens raad door B. en W. te formeel behandeld Krabbels van Knefc Voor Binding Rechts zijn er nuttiger zaken dan een kunstwerk CARNAVALSFEEST LEVERDE UNIEKE INVALIDEWAGEN OP VOOR INTERNAAT v\ „VOOR GEESTELIJK EN LICHAMELIJK GEHANDICAPTEN V.V.V.-nieuws TOM STMEMM Uw Recorder staat klaar bij „De Gouden Snaar" Kapoerewiet VRIJDAG 22 AUGUSTUS 1969 Roemenië neemt op de Balkan een uit zonderingspositie in. Het is het laatste restant van het Oostromeinse Rijk. De taal is dan ook niet Slavisch, maar Ro maans en de namen wijzen dat duide lijk uit. Een uitzonderingspositie gaat Roemenië ook steeds duidelijker innemen in de landen van het Oostblok, hetgeen wel het sterkst tot uiting kwam bij de feestelijke ontvangst van de Amerikaan se president. Een gemeenschappelijke leer kan ver enigen, maar nog veel vaker verdelen. Het christendom heeft dat enige eeuwen lang maar al te duidelijk aangetoond. En het communisme, dat het christen dom overboord gooide om de proleta riërs aller landen onder één vaan te verenigen, krijgt er ook de slag van beet. Tussen Rusland en China is het formeel koude oorlog. De communisti sche partijen in de vrije wereld zijn ook niet eensgezind. Tito's Joegoslavië heeft allang zijn eigen boontjes gedopt. Hon garije en Tsjechoslowakije hebben gere- volteerd, in Oost-Duilsland en Polen zijn moeilijkheden geweest. En nu bestaan de Roemeense leiders het, de hogepries ter van het verfoeide westerse kapita lisme en imperialisme, de president van de Verenigde Staten, feestelijk in te ha len. Dat betekent niet dat hier in die andere landen het communisme als systeem op zijn eind loopt. In vele van deze landen heeft het kapitalisme, uitgeoefend door een kleine groep bezitters, maar al te veel ellende gebracht. Dat willen ze niet meer. Van het westen hebben ze ook niet veel te hopen; dat is tijdens de Hongaarse en de Tsjechische crises (helaas ook daarvóór ai) maar al te duidelijk gebleken. Wat men wél wil, is, met handhaving van het bestel, méér vrijheid. Ook na tionale vrijheid. Want het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Vooral nu Rusland zo duidelijk met de ijzeren vuist is gaan zwaaien ziet men de Grote Broer in Moskou steeds meer als boeman. De gevolgen van het Russi sche optreden in Tsjecho Slowakije zijn dan ook voor Moskou helemaal niet zo florissant als ze lijken. Het heeft zijn goodwill verspeeld. En al dat gedoe in Boekarest met Ame rikaanse vlaggen en Apollo-insignes be tekent dan ook niet een hulde aan Amerika, maar veel eer een uitdagende waarschuwing aan Rusland. Nog veel meer dan Nixon heeft men de eigen regeerders toegejuicht, die deze stoute stap waagden en de Rus sen duidelijk maakten, dat ze niet moe ten proberen in Boekarest uit te halen wat ze in Praag hebben gedaan. Roemenië was tijdens de Wereldoorlog II pro-Duits, enkele tientallen Roemeen se divisies hebben tegen de Russen ge vochten. Toen het tij begon te keren kwam er een staatsgreep en vochten de Roemenen mét de Russen tegen de Duit sers. Maar dat kon toch niet voorkomen, dat de Russen, de befaamde salamipoli- tiek toepassend, geleidelijk aan Roeme nië helemaal in hun macht kregen. De beruchte Ana Pauker (later weggezui verd) heeft daar wel voor gezorgd. Roemenië wil wel communistisch en ln het Oostblok blijven, maar niet als ge dwongen vazal. Het wil partner zijn, met een zekere mate van zelfstandig heid, in zoverre een klein land die kan behouden tegenover een machtige reus als de Sovjet-Unie. Het wil vooral ook economisch meer eigen baas zijn en niet dank zij de Co mecon (de communistische euromarkt) Rusland de vetste kluiven uit de soep laten halen. Daarom is bezoek van Nixon minder een demonstratie van Roemeens-Ameri kaanse vriendschap dan wel van Roe meens nationalisme. En Rusland zit op het ogenblik in een moeilijke positie. Het kan de politiek van de ijzeren vuist voortzetten, maar het is zeer de vraag of het daarmee zijn eigen positie verstevigt. Het is door de agressieve politiek van China wel genoodzaakt een beetje met Amerika aan te pappen en kan dus niet al te fel te keer gaan. Het beseft zeer goed, dat het aan zijn oostgrens een machtige partijgenoot als vijand heeft, en dat zijn voorterrein (de landen van het Warschaupakt) hier en daar ook gevaarlijke spleten gaat vertonen. Daar kun je met tanks wel overheen, maar wellicht worden ze dan nog wijder i En achter Roemenië staat Joegoslavië, dat vast besloten is Russische agressie het hoofd te bieden. Die Joegoslaven kunnen daar wat mee, dat heeft de oor log afdoende bewezen, en dat is voor de Russen geen prettig vooruitzicht. De „Romeinen van de Balkan" hebben de situatie nog een beetje ingewikkel der gemaakt dan ze al was en in de eerstkomende maanden zullen wellicht een interessante ontwikkeling te zien geven. Voor Nixon was het een stunt, die hem vooral in de States «een kwaad heeft gedaan Ajje ut min: vraog dan mok zeige cMter niks op de Wcru\d h daat zo ken zwaame as de mins in ut al gemeen. Daormee bc- doelk niemaand int bezongder, daat zeig ik noeng maor vaasl, voor daak un kwaak trammelaant kneg. zoas wel is int verleje is beurt. Ajje ut goed beluustert, daan koirii altïed uut dattut heul vaok geen boz opzet is, maor der binne minsc waor u* overdreve is ingebore en daat over- drijve is meestaai ut begin vaant ge- zwaam. Ik bin wellis op un trouwpartij gewees, waor nog de heule avongd spellegies en aore dinge die de minse toeng nog bar gezellug vongde wiere edaon. Noeng beurt ut nie meer zo vaak as vruuger, maor der waore toengn minse genog die de heule daag wel veur konde draoge. Ut waas wel nie allemaol effe mooij, maort verhoogde de stemming meestaai en daor wast noeng eenmaol veur te doen. Een vaan de spellegies die ming ut beste is biegebleve, was ut deurgeef- spel. Een maan schreef daan un be- richie op, en fluusterde daat in ut oor vaan iemaand die vlaakbie zaat, die mos daan op zu beurt ut zellufdc vurhaol deurgeve an un buurmaan. Daat spelle- gie bleef daan deurgaon tot un stuk of tien minse an de beurt waore gewees. De laotste most ut vurhaol haardop veurleze, en daat waas daan de kloe vaanut spel, waant watter overblief vaan daat vurhaol, ut waas haos nie te glove. Ik maokte ut toeng mee daat un vlaam in de paan uutgroejde tot un uutslaonde braand, waor niks meer bie te redde waas. Terwijl un vollegend spel vaan un omgevaale bak waoter groeijde tot un kolkende waotervaal. Daat waore nog maor spellegies. maor in warrekelukhied beurt daat soort dinge ok haos elleke daag. Ik zaal nie prebere te telle hoe vaok sommuge minse ming hebbe vurteld daat die en die dood waas. Je liep daan nog mit de traone in je oge ajje plot seling de dood vurtelde teugekwaam, Noeng kejje un heule kwak dinge ge woon doen,maor om iemaand te zeige, dattie daor eigeluk nie mog lope, om- daat hie dood mos weze, daat ken nie. Om vaan dood weer levend te worre is daan netuurluk niet zoon karrewei, maor ajje deur zoon verhaol in un kwaod daaglich bin gezet, daan word ut effe muujelukker. De minse neme noeng eenmaol un mins daat nie dood waas. ondaanks ut feit datter minse waore die daat hebbe ge- zeit, mit un gezich of zullie der zelluf bie waore gewees, weer gemakkelukker in hullie midde op, as un mins waor- vaan is gezeit dattie un grote dief of meer vaan daat fraojs is gewees, on daanks ut feit datter heulemaol niks vaan waor waas. An die toestangde mos ik denke toenk vaan de week hoorde daat ut netuur- baad dich gong omdatter verontreinu- ging vaant waoter haad plaotsgevongde. Noeng waore der aal door de een of aore vriejer dinge geschreve, die in die richting gonge. Vollegens die bron zaote der beeste int waoter, geen haoije of waalvisse, maor vaan die kleine dinge diet veuraal op haore hebbe veurzien. De baadmeesterbaos, die zu woordje bes ken doeng, heb ut der toeng nie bie laote zitte, en effe haorfien uut de doeke edaon, dattut un vurhaol zongder waorhied waas. Maor toen ist gezwaam nog veerder egaon en zouw ut baad heulemaol geslote weze. Daorom zeek teuge de jonges vaan Gart, toeng zullie anstalte maokte om te gaon zwemme, daat zullie zich nie druk hoefde te maoke, omdaat ut baad toch dich waas. En daor begonne die kingders te laache, waant zullie waore der vlaak der veur mit de bus laangs gekomme en toeng waast allemaol nog dik veurmekaor. Zullie gonge dus mit gerus haard op weg en ut bleek nie veur niks, waant der waas heulemaol niks an de haand. Ut ken netuurluk weze dat ut un vur haol is vaan iemaand die ok vaan zu leve is lollug wou weze, Daat liek ming de beste uutleg, waant ik ken ming nie veurstelle datter un zwembaadbaos in de omgeving zouw weze, die ut kan hebbe datter zoon kwak minse in ut Soesder netuurbaad kommc. Hebt u dat woord wel eens gehoord in plaats van kapot of stuk Als uw bril onverwacht (ka- poerewiet) stuk zou gaan hebt u dan een reserve bij de hand (ogen) Kies er één bij VAN ESSEN Dat is altijd zekerder Brilvoorschrift niet nodig, want wij meten dit met onze instrumenten nauwkeurig na Soest-zuifl bij ii« stoplicht™ De heer M. de Groot van Binding Rechts heeft zich woensdagavond tijdens de raadsvergadering niet kunnen verenigen met het voorstel van B. en W. om te besluiten tot de aankoop van een kunst werk van de Soester kunstenaar P. van Riethoven, Het betreft een beeldhouw werk, voorstellende drie straatmuzikan ten, die op de hoek van de Albert Cuyplaan en de Dalweg voor een vro lijke noot zullen gaan zorgen, want de heer De Groot stond met zijn bezwa ren alleen. Hij was van oordeel, dat er nuttiger zaken zijn. Zonder opnieuw in details te treden zei de heer De Groot, dat het geld (rond ƒ40.000,beter besteed kan wor den, zodat hij geacht wilde worden, te gengestemd te hebben. Ook de verhoging van de wethouders- salarissen tot een bedrag van 19.950,- kreeg geen genade bij de heer Dc Groot. Weliswaar zei hij, geen bezwaar te heb ben tegen een trendmatige aanpassing van de salarissen, maar destijds had hij al het basissalaris van de wethouders te hoog gevonden, zodat hij van oor deel was, dat de wethouders ook nu nog op een voor Soest te hoog niveau zouden komen. Tussen het maximum- en minimum-salaris voor een wethouder van een gemeente als Soest, zit een verschil van 5600,-. Soest zit aan het maximum, volgens de heer De Groot ten onrechte. „Er zou best een paar duizend gulden afkunnen", meende hij. Bij de reconstructie van de Koninginne- laan zal een bedrag van 10.800,- gere serveerd moeten worden voor de afvoer van oud bestratingsmateriaal. De heer De Groot vroeg zich af, of tegenover deze uitgaven geen inkomsten stonden, omdat de straatstenen toch elders bij herbestrating weer gebruikt kunnen worden. Blijkens het antwoord van wethouder mevr. Waltcr-v. d. Togt worden de stenen echter voorlopig alleen opgesla gen, totdat een bestemming is gevonden. Tot dat moment, zijn uit de stenen h.i. geen inkomsten te verwachten. De heer J. R. van Poppelen (K.V.P.) vroeg zich af, of het gedeelte van de Koninginnelaan tussen Nieuwerhoek en de Nieuwstraat niet aan een verdere verbreding toe is, dit in verband met de grote drukte. Wethouder mevr. Walter verwachtte echter, dat met de verbreding van het resterende deel van de Koninginnelaan ook de eventuele problemen op het eerste gedeelte zullen worden opgelost. De gemeenteraad heeft een krediet van 25.000,- beschikbaar gesteld voor het aanbrengen van centrale gasverwar- mingsinstallaties in gemeentelijke pre- miewoningen. De heer J. K. de Bruin (V.V.D.) vroeg zich af, hoeveel woningen voor dit be drag van een c.v.-installatie zouden kun nen worden voorzien. Het bleken er zes a zeven te zijn. De heer Storimans (K.V.P.) vond, dat bij de bouw reeds rekening zou moeten worden gehouden met dergelijke voor zieningen, maar wethouder v. d. Arend vermoedde, dat dan de voorbereiding van de bouw nog langer zou duren. Het aanbrengen van centrale verwar ming in de betreffende woningen zal voor de bewoners een huurverhoging van rond dertig gulden per maand met zich meebrengen. De heer Elbertse (K.V.P.) meende dat de raad over huurverhoging zou moeten beslissen, waarbij hij zich af vroeg, of de verhoging zou moeten worden berekend naar de kostprijs of de marktprijs van de c.v.-installatie. T.z.t. zal de raad hierover een besluit kunnen nemen, zo beloofde wethouder J. v. d. Arend. De heren De Haan en Korte werden be noemd tot leden in het bestuur van de „Regionale Muziekschool Amersfoort". De heer De Bruin vroeg zich (voor de stemming af, of de eisen, die aan de bestuursleden van de muziekschool wor den gesteld, in het bestuurlijke of mu zikale vlak liggen, of misschien beide. Wethouder De Haan meende, dat beide kwaliteiten wellicht tot aanbeveling zul len strekken. Verschillende raadsleden hebben woens dagavond tijdens de raadsvergadering hun afkeuring uitgesproken over een veel te formele behandeling van de aanvraag van een bouwvergunning voor een plantenkas. De heer Dijkstra (Prot. Chr.) sprak meer in algemene termen en veroordeelde het vergunningsbeleid van burgemeester en wethouders. Volgens hem is het college veel te streng in zijn eisen ten aanzien van correcte aanvragen en te soepel in de bestrijding van de vele honderden ille gale bouwseltjes. De heer R. J. de Groot had bij burge meester en wethouders een aanvraag voor een plantenkas aan de Insinger- straat. Die vergunning werd hem echter geweigerd, omdat het betreffende ge bied in het bestemmingsplan „agrarisch" is verklaard, maar een plantenkas vol gens B. en W. strijdig is met de agra rische bestemming. De heer De Groot is tegen deze beslissing niet in beroep gegaan omdat hij de weigeringsgronden niet bestreed. Wel deed hij een beroep op een ontheffingsmogelijkheid. Hij deed dat evenwel bij de raad in plaats van bij B. en W, Krachtens een artikel in de Wet op de Ruimtelijke ordening is n.1. een ontheffing mogelijk„Ten aanzien van kassen en andere bij algemene maat regel van bestuur daarmede gelijk te stellen bedrijfsgebouwen kunnen bur gemeester en wethouders voor een daar bij te stellen termijn vrijstelling verle nen van de voorschriften van een be stemmingsplan". B. en W. wijzen ech ter op het facultatieve karakter van de ze ontheffingsmogelijkheid en op het feit, dat die ontheffing door B. en W. moet worden verleend en niet door de raad, zodat de heer De Groot niet ont vankelijk in zijn bezwaarschrift was. De heer M. de Groot (Binding Rechts) vroeg zich met verbazing af, wat het college ertoe heeft bewogen om een plantenkas niet agrarisch te noemen. De heer De Groot vond bovendien een plantenkas in het Soesterveen in het geheel geen storend element voor de omgeving. Hij kon zich voorstellen, dat B. en W. in het veen geen begin wil len maken met een glastuinbouw, maar de heer De Groot achtte dat gevaar ook niet aanwezig. Hij stelde voor, zijn naamgenoot aan de Insingerstraat een tijdelijke vergunning te verlenen voor de periode van vijf jaar met bijvoorbeeld een bepaling, dat de gemeente bij aan koop van het perceel in de toekomst geen overplaatsingsvergoeding betaalt. De heer J. K. de Bruin (V.V.D.) vond, dat de hele kwestie veel te formeel was behandeld, al vermoedde hij, dat het college principieel misschien wel gelijk had. Hij wees het college erop, dat voor de uitoefening van een groot handel in groente en fruit een kas on ontbeerlijk is. „Als er in een agrarisch gebied geen plantenkas mag komen, wat mag er dan wel vroeg de heer De Bruin zich af. Hij wees B. en W erop, dat zich in de onmiddellijke omgeving wel een auto bandenbedrijf bevond. „Dit lijkt me toch een heel wat minder agrarische onder neming", zo stelde hij. Hij vroeg het college, de mogelijkheden voor de heer De Groot nader te bezien. De heer Dijkstra (prot. chr.) sprak een algemeen kritisch woord ten aanzien van het vergunningbeleid in Soest. Hij had de indruk, dat het college een bij zondere gestrengheid ten aanzien van de aanvragen om bouwvergunningen aan de dag legt. Hij vond het college in dit op zicht weinig tegemoetkomend. Een te streng hanteren van de normen achtte hij ook niet juist. Beter was het volgens hem om die strengheid te tonen bij de bestrijding van de talrijke ille gale schuren, garages en andere bouw seltjes in Soest. Aangezien de heer Dijkstra in de weigering van de vergun ning aan de heer De Groot nu niet direct een grote onbillijkheid kon zien, verzette hij zich niet tegen het voor- Vertegenwoordigers van de R.K. Instuif, de Raad van Elf en Prins Carnaval (de heer W. Butzelaar) hebben gisteravond het Internaat „Nieuwe Weg" aan de Kolonieweg alhier, een tehuis voor gees telijk en lichamelijk gehandicapte kin deren, een unieke invalidewagen aan geboden. Het unieke van deze wagen schuilt in de vele gebruiksmogelijkheden. De heer A. v. d. Dijssel van het con structiebedrijf aan de Lange Brinkweg, is in feite de maker en constructeur van het wagentje, dat zoveel nog niet toe gepaste mogelijkheden biedt, dat de di recteur van de stichting AGO, waar onder het tehuis ressorteert, meende, dat het wagentje een uitvoerige bespre king in de vakpers verdient. Sinds drie jaar wordt tijdens het car navalsfeest een collecte gehouden, waar van de opbrengst ten goede komt aan instellingen, die er een zeer nuttig en noodzakelijk gebruik van kunnen ma ken. Het eerste jaar kon men ruim duizend gulden beschikbaar stellen voor zieke inwoners van Soest; verleden jaar was de opbrengst rond zevenhonderd gulden, waarvoor een lokaal van een b.l.o. school in Amersfoort grotendeels werd ingericht. Dit jaar kwam men tot een opbrengst van ruim 1100 gulden, waarvoor men een invalidewagentje voor de „Nieuwe Weg" wilde aanschaf fen, omdat één van de patiëntjes uit zijn wagentje was gegroeid. Maar in de praktijk bleek het verre van eenvou dig om aan een wagentje te komen, dat aan specifieke verlangens kon vol doen. De heer W. A. Butzelaar vertelde, dat men bij verschillende ziekenhuizen, in stellingen, doktoren en fabrieken te ra de is gegaan, maar nergens met het ge wenste resultaat. Vrijwel altijd bleek men aan een bepaald standaardmodel gebonden te zijn. Tot men in contact kwam het de heer A. J. v. d. Dijssel, die aanvankelijk ook weer allerlei infor maties bij ziekenhuizen, artsen en fa brieken ging inwinnen, om weliswaar tot dezelfde conclusie te komen, maar inmiddels met een zo breed inzicht in de diverse mogelijkheden en verlangens op het gebied van deze wagentjes, dat hij zelf aan het construeren ging. Daar toe paste hij verschillende constructies toe, die hij elders gezien had, maar voegde er tevens een aantal eigen vin dingen aan toe, die juist voor de spe cifieke doeleinden van groot praktisch nut zullen blijken. Vandaar ook het enthousiasme van de directeur, de heer C. J. Verwaal en zijn voornemen, om aan deze wagen de nodige publiciteit te geven met wellicht aangename con sequenties voor de heer v. d. Dijssel (waar het hem overigens niet om be gonnen was.) De aanbieding van het wagentje ging gepaard met de originele overhandiging van een taart voor het personeel, die als „verborgen reservewiel" werd aan gekondigd. zijn ook zwaar lichamelijk gehandicapt. De heer Vei-waal meende, dat uit deze geste van de instuif ook duidelijk bleek, dat men de geestelijk gehandicapte kin deren ook tot de gemeenschap rekent. „De verzorging van geestelijk gehan dicapten is niet een zaak van stichtin gen, instellingen en ziekenhuizen, maar van de hele gemeenschap. Wat we de gehandicapten bieden, mag niet minder, hoogstens anders zijn", aldus de heer Verwaal, die vooral ook zijn personeel zeer dankbaar was. „Het is hartverwar mend om te kunnen constateren dat er nog een jeugd is, die zoveel positieve eigenschappen en een zó grote inzet kan opbrengen en dan niet uitsluitend voor de verdiensten". In dit verband wees de heer Verwaal op het geringe verloop in het personeelsbestand. De Stichting AGO, oorspronkelijk Ar beid voor Geestelijk Onvolwaardigen, thans Arbeid, Gezondheidszorg en Op voeding, werd in 1920 opgericht met het doel, zorg te dragen voor een verdere begeleiding van het geestelijk gehandi capte kind na de b.l.o. school. Thans heeft deze stichting een drietal werk plaatsen in Amsterdam, een tuinderij in Diemen, een werkplaats in Diemen, in ternaten in Soest en Maarssen en een afdeling voogdij. Waar mogelijk probeert men de patiëntjes in het arbeidsproces te integreren. Sommigen vinden een bijna zelfstandige plaats in het vrije be drijfsleven, anderen werken onder toe zicht of in werkplaatsen. In het inter naat aan de Kolonieweg zijn 47 diep zwakzinnige kinderen in de leeftijd van 3 tot 17 jaar opgenomen. Verschillenden Volledige belangstelling, die, naar ge lang de demonstratie van de heer v. d. Dijsel vorderde, omsloeg in een groot enthousiasme en bewondering. stel van B. en W. De heer Storimans (K.V.P.) verzocht B. en W. al het mogelijke te doen om de bestemingsplannen zo spoedig mo gelijk aan te passen, zodat iedere inwo ner van Soest precies weet waar hij aan toe is. Dat kan volgens de heer Stori mans heel wat problemen en wrok voor komen. Wethouder mevr. Walter-v. d. Togt zei, dat de heer De Groot zich met dc wei geringsgronden wel had kunnen ver enigen. Zij meende tevens, dat de heer De Groot heel goeo op de hoogte was van de stappen, die hij vervolgens had moeten of kunnen nemen, zodat van een te formele behandeling door het college volgens de wethouder geen sprake was. „Bovendien moet de aard van het be drijf de bouw van een plantenkas recht vaardigen, maar welke aard heeft dit bedrijf eigenlijk Het hinkt op drie be nen. Destijds hebben we voor de ver lening van een vergunning c'.e voor waarde gesteld, dat de heer De Groot ons precies zou inlichten omtrent het kai-ak_ ter van zijn bedrijf", aldus mevr. Wal ter. Dat laatste is dan kennelijk niet of in onvoldoende of onbevredigende mate geschied. Overigens vond de wethouder het in het algemeen onbegonnen werk om alle achtergronden naar voren te brengen van de redenen, die tot weigering van een vergunning hebben geleid. „Bijna al tijd spelen persoonlijke kwesties een grote rol. Deze zaken lenen zich nu eenmaal niet voor een behandeling in dit gezelschap", aldus mevr. Walter. Ten aanzien van de opmerkingen van de heer Dijkstra zei de wethouder, dat het college niet onredelijk streng op treedt tegen aanvragers van vergun ningen. Integendeel, meende zij. Meer malen worden ontheffingen verleend. Aan de bestemmingsplannen wordt ge werkt. Mevr. Walter zei de problemen en onzekerheden van de burgerij op dit punt te kennen. Niettemin bleven de heren De Groot en De Bruin het een onbevredigende zaak vinden. De heer De Bruin kwam tot de slotsom, dat indien de aanvra ger een ontheffing had aangevraagd in plaats van een vergunning, hij wellicht wel de kas had mogen bouwen. Hieruit bleek z.i. een meer algemeen waarneembaar verschijnsel van com municatiestoornis tussen de overheid en burgerij. De heer De GGroot bleef het vreemd vinden, dat begin dit jaar geen plano logische bezwaren tegen een planten kas aan de Insingerstraat bestonden en twee maanden later plotseling wel. Hij kon zich niet voorstellen, dat boven dien iemand enige hinder van de aanwe zigheid van de kas zou ondervinden, of er schade door zou lijden. Alle bedenkingen ten spijt ging de raad toch akkoord met het voorstel tot wei gering van een vergunning of ontheffing, die de bouw van een kas mogelijk zou kunnen maken. speciaaladres Daar zitten we dan in ons vernieuwde V.V.V.-kantoor. Halsoverkop moest het tijdelijke verblijf worden afgebroken en meteen de nieuwe ruimte enigszins be woonbaar gemaakt. Onze verontschuldigingen voor de wei nige informatie, die wij op deze ver huisdag hebben kunnen geven, Het was niet mogelijk in zo korte tijd orde op zaken te stellen, dat zult U zeker wel begrijpen. Maar hoewel nog niet alles hele maal klaar is, kunnen wij nu dan toch weer normaal werken en we kunnen U wel zeggen, dat we blij zijn met de veel grotere ruimte. Ook het reisbureau is in een nieuw jasje gestoken. Vergist U zich echter niet, want onze ingangen zijn veranderd. Wanneer U nu met de neus voor de deur staat, vindt U links de V.V.V.-entree en rechts de ingang van Ruys en Co. Wij hopen dat U gauw gewend zult zijn en beide kantoren vaak zult bezoeken. Nog even een toeristisch berichtje. We in ruime sortering binnen-en buitenlandse ÜLrwrü Laanstraat 39 Soest Tel. 3378 hebben weer nieuwe campingboekjes ontvangen. Degenen, die alvast verze kerd willen zijn van een plaatsje op een van deze, in dit boekje beschreven, kam- peergelegenheden, doen er verstandig aan dit boekje tijdig aan te schaffen. Ervaring heeft geleerd, dat veel cam pings al lange tijd tevoren vol geboekt zijn. U kunt dus voor het volgend jaar niet vroeg genoeg zijn met Uw keuze. Het was een mooie zomer dat geeft verwachtingen voor het volgende vakan tie-seizoen.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1969 | | pagina 7