m Soest toen - Soest nu Dinsdag 9 september 1969 40e jaargang no. 4=3 Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie z Van Wecdestraat 29a. Soest Tel. 2566 - Postgiro 126156 SOEST BEVREESD VOOR TE GROTE INVLOED VAN AMERSFOORT IN SAMENWERKINGSVERBAND Dorpshuis te Soesterberg geopend Verzoek om schadevergoeding door houw bungalows door B. en W. afgewezen Het oog gericht op de opvolging van Ho Chi Minli Bunschoten vangt jonge Soester op zwemlustigen WISO-sprookjesreis-organisatoren op zoek naar begeleiders(sters) Bromfietser door vrachtauto overreden Dronken man pleegde vernieling Kinderfietsje ontvreemd SOESTER(f)OURANT Abonnement per kwartaal ƒ3,50, buiten Soest per kwartaal ƒ6,50 Verschijnt iedere dinsdag en vrfldan Het Samenwerkingsorgaan Eemland, waarin ook Soest is vertegenwoordigd, heeft vrijdagavond besloten tot de in stelling van een commissie voor coör dinatie en integratie van het beleid met betrekking tot de ruimtelijke ordening. Deze commissie zal uiteindelijk adviezen moeten gaan uitbrengen met betrekking tot een noodzakelijke coördinatie en in tegratie der verschillende plannen ter bereiking van het uiteindelijke doel een ontwikkelingsplan ten dienste van een gecoördineerde beleidsvoering met betrekking tot de ontwikkeling van de regio. Tot leden van de commissie wer den benoemd jhr. ir. J. de Ranitz, ont werper van de structuurstudie „Groot Amersfoort", later omgedoopt in „Amers foort en Omstreken" en de Duitse ver- keersdeskundige prof. Karl Heinz Schaechterle, ontwerper van een ver keersplan voor Amersfoort. De heer Ol- denboom (Soest) meende, dat niet zozeer sprake was van een integratie en co ördinatie als wel van een centralisatie. De heer Oldenboom liet duidelijk blij ken, bevreesd te zijn voor een te expan sionistische denkwijze en een te grote invloed van Amersfoort. De instelling van de coördinatiecommis sie had met een voorlopige uitgave van 150.000,als eerste aanzet tot gevolg. De heer J. J. Ebbers (Soest) wilde we ten, voor welke termijn deze uitgave gold, temeer ook omdat de gemeente Soest er voor ƒ39.000,in moet bijdra gen. Ook de heer De Groot (Soest) wilde weten, hoe lang het coördinatieteam op deze uitgave kan teren. Nadat de heer Oldenboom al gewag had gemaakt van de overmaat aan inbreng van Amers- foortse zijde vroeg de heer H. J. Limper uit Amersfoort zich af, wat er eigenlijk zou gebeuren, als één van de partners nee zou zeggen tegen het coördinatie team. Voorzitter mr. Joh. de Widt (bur gemeester van Amersfoort) zei, dat het toch het doel is van de verschillende gemeenten om tot een zekere vorm van samenwerking te komen. „Als één van de partners nee zegt, wordt de coördi natie duidelijk bemoeilijkt. En het is toch juist het doel van het samenwerkings orgaan, om tot een coördinatie te ko men. Als er geen samenwerking tot stand komt, kan men zich afvragen, wat een orgaan als Eemland voor zin heeft", aldus Amersfoort's eerste burger. Overigens erkende mr. De Widt, dat aan de huidige structuur bezwaren kleven. Maar hij meende, dat zo kort na de start al niet direct een statutenwijziging en aanpassing moet worden voorgesteld. Men zal eerst de nodige ervaring moeten opdoen. Van Amersfoortse zijde werd nog gesteld, dat het wellicht nuttiger zou kunnen zijn om maar meteen aan een regionaal structuurplan te beginnen. De heer mr. J. Prins (Amersfoort) meen de, dat indien de verschillende gemeen ten blijven doorgaan met het afzonder lijk plannen maken, de partners in het samenwerkingsverband steeds verder uit elkaar groeien en de kosten van coör dinatie daardoor ook steeds hoger wor den. Trouwens, de verdeling van de kos ten kwam de heer J. J. Ebbers ook niet erg rechtvaardig voor. Voor die verde ling naar aantal inwoners van de ver schillende gemeenten is het gemiddelde genomen van het huidige en het in 1985 te verwachten aantal inwoners van de verschillende plaatsen. Volgens de heer Ebbers worden de kleinere gemeenten daardoor op het moment van de uitgave te zwaar belast. Ook het tempo van het groeiproces zou z.i. verrekend moeten worden. Mr. De Widt vond, dat de partners maar zo spoedig mogelijk moesten betalen. „U hebt allemaal nog wel ergens een overschotje", vermoedde hij. De vraag, hoe men aan een bedrag van 12.000,voor Hoogland kwam, is niet aan de orde geweest. Het aantal inwo ners van Hoogland op dit moment is wel bekend, maar niet in 1985, om de eenvoudige reden, dat Hoogland dan niet meer zal bestaan, omdat het dan deel uitmaakt van Amersfoort, dat daarvan volgens sommigen dan ook de financiële consequenties had moeten dragen. Het samenwerkingsorgaan besloot tevens tot de instelling ven een regionale amb telijke werkgroep ter voorbereiding van de opstelling van «en woningbouwpro gramma voor de regio. Deze werkgroep zal onder meer gppevens moeten gaan verzamelen omtrent de samenstelling van de bestaande woningvoorraad, de ver moedelijke woningproduktie op grond van min of meer bekend zijnde plannen, de te verwachten vermindering van de woningvoorraad wegens sanering van het oude woningbezit en de bestaande vraag naar woningen, onderscheiden naar type en huurklasse. Men wil uiteindelijk ko men tot één woningbouwprogramma voor de gehele regio en tevens een coördi natie van het grondbeleid. Mevr. Oranje (Soest) achtte het wense lijk, dat het onderzoek zich ook gaat uit strekken naar de behoefte en vraag naar betere woningen. Naarmate de woning nood verwijnt, zal er naar haar mening een grotere vraag ontstaan naar duur dere woningen. Iets wat de voorzitter onderschreef. Hij nam aan, dat er over deze materie bij de verschillende ge meenten wel voldoende gegevens aan wezig zouden zijn. Zo niet, dan zou een enquete inderdaad wel nut hebben. ïn tegenwoordigheid van vele genodigden is zaterdagmiddag het Dorpshuis ge opend. Niet zoals was aangekondigd door mevrouw U. Tellegcn-Veldstra, maar daar zy door ziekte verhinderd was, werd de opening verricht door de heer W. R. van der Sluis, eveneens lid van Gedeputeerde Staten. Na de opening voerden verschillende sprekers het woord, waarna bezichtiging van het gebouw plaats vond, met aansluitend een druk bezochte receptie. Voor een uitvoerig verslag verwijzen wy naar een van de volgende pagina's. Mevrouw J. Woltjer aan de Steenhoff- straat alhier heeft bij de raad een ver zoek om schadevergoeding ingediend, op grond van het feit, dat haar garage door de bouw van twee bungalows aan het Kerkpad nu vrijwel onbereikbaar is geworden. In eerste instantie had mevrouw Woltjer het verzoek op grond van de „Schadevergoedingsverordening" gericht tot B. en W., die haar er ech ter op wezen, dat een dergelijk verzoek tot de raad diende te worden gericht, wat inmiddels dan ook is geschied. Blijkens haar brief zal mevrouw Wol tjer schade lijden als gevolg van het feit, dat door de realisering van het bouwplan het welhaast onmogelijk wordt om met een auto de achter haar woning geplaatste garage te bereiken. De uitrit naar de Steenhoffstraat is naar haar mening onbruikbaar, daar de af stand garage-rooilijn veel te kort is. Daarbij komt, dat in de winterperiode bij sneeuw en gladheid het onmoge lijk is, de vrij stijl naar beneden lopen de inrit te gebruiken. De conclusie van mevrouw Woltjer is, dat een nieuwe villa zonder garage niet bepaald ge riefelijk en courant is en derhalve voor haar een schadepost zal zijn. Er zal met name een nieuwe garage moe ten worden gebouwd, terwijl er te vens een verhoging van het tegelpad, aansluitende op deze garage moet wor den gemaakt. B. en W. menen echter, dai, deze moei lijkheden geenszins een gevolg zijn van het verlenen van een vergunning voor de bouw van de bungalows. B. en W. merken op, dat mevrouw Woltjer in het verleden zonder enig recht of titel met haar auto gebruik heeft gemaakt van het perceel, waarop thans de bunga lows in aanbouw zijn, om het Kerkpad te bereiken. Het bereiken van de ga rage gaf niet zoveel problemen, maar zij verzuimde met de eigenaar van dit perceel een regeling te treffen krach tens het burgerlijk recht. Enkel het plaatsen van een hek rondom het ter rein door de eigenaar dan wel diens mededeling, het gebruik van de inrij- mogelijkheid niet langer toe te staan zou volgens het college al tot gevolg hebben, dat het gebruik van het per ceel zou moeten worden gestaakt en zij noodgedwongen van de inrit aan de Steenhoffstraat gebruik zou moeten ma ken. De eigenaar heeft van deze mo gelijkheden tot op het moment, dat met de bouw van de bungalows werd be gonnen, geen gebruik gemaakt. Het bewijs dat zij noch een zakelijk, noch een persoonlijk recht van overpad heeft naar het Kerkpad, geeft mevrouw Wol fjes trouwens zelf in haar brief als zij zegt: „Dit huis is destijds gebouwd door en voor de heer Schaatsbergen, architect te Soest, die tevens in het bezit was van de desbetreffende grond aan het Kerkpad. De bedoeling hiervan was o.a. een uitrit van de garage naar het Kerkpad te laten maken. Door allerlei omstandigheden is hier niets van gekomen", aldus de brief van me vrouw Woltjer. Het komt er derhalve volgens B. en W. op neer, dat mevrouw Woltjer niet door de bouw van de beide bungalows schade lijdt, doch enkel door het feit, dat de nieuwe eigenaar van de grond niet zal toestaan, dat zijn terrein te vens als inrit naar een garage op per ceel Steenhoffstraat 19 wordt gebruikt. Zij kan naar het oordeel van B. en W. daarom ook niet stellen, schade te lijden als gevolg van een publiekrechte lijk besluit, te weten het verlenen van een bouwvergunning, doch door het ontbreken van een privaatrechtelijke regeling i.c. het recht van in- en uitrit. Was deze regeling er wel geweest, dan Bij het sterfbed van Ho Chi Minh kan de wereld zich afvragen wie de bijna tachtigjarige leider van de Noordvict- namese republiek zal opvolgen. Wie dat ook wordt, het zal nooit een figuur zijn wiens naam zo'n magische klank in de wereld heeft als die van Ho. Waarlyj men overigens moet bedenken dat die reputatie van Ho buiten Viëtnam er voornamelijk een is die hij zelf niet ver langde en die zijn volk maar weinig in teresseerde. Voor Ho was maar één ding belangrijk: de bevrijding van zijn land en dan wel heel zijn land, het zuiden inbegre pen zoals Ho voor de Viëtnamezen alleen belangrijk was als de man die aan het eind van zijn leven dat ideaal ook vrywel heeft verwezenlijkt, ook al heeft hij daarvoor strijd moeten leveren tegen een half miljoen soldaten van de Ver. Staten. Dit nationalisme is voor Ho en de Viët namezen het belangrijkst, het commu nisme kwam en komt op de tweede plaats, als een toevallige politieke keu ze. De verering die hem in dat opzicht te beurt viel in het buitenland was er voornamelijk een die voortsproot uit het feit dat Ho ook succes had in een strijd waarbij hij alles tegen had: een meer romantische dan politieke bewondering. In ieder geval hebben de jongeren die in revolutionaire buien zijn naam scan derend over de straat laten schallen maar weinig te maken met zijn idealen. Dat ideaal was vrijheid voor zijn land, waarmee hij aansloot bij een diep in het bewustzijn der Viëtnamezen levend be sef. Hij begon te vechten toen de Ja panners het land bezetten en de Franse kolonisatoren verdreven. Ho vocht toen ook niet voor de Fransen, maar voor de Viëtnamezen. En de organisatie waarop hij voortbouwde was er een die een historische faam had in het bevechten van de Chinezen, ook een tijd lang be zetters van Viëtnam. Na de Japanners waren de terugkeren de Fransen zijn vijanden en toen die be slissend verslagen waren bij Dien Bien Phoe in 1953, zette hij de strijd aan de conferentietafel en op het slagveld voort om na het noorden ook het zuiden te be vrijden, want naar zijn mening was de Zuidviëtnamese republiek er niet een die wortelde in het bewustzijn van de Viëtnamezen. In zijn strijd aanvaardde Ho de steun van Rusland, van China en van wi« maar wilde helpen. Maar hij werd nies mands marionet. Hij hield zich zelf angstvallig haast buiten de communis tische wereldbeweging, publiceerde am per iets van theoretische betekenis, mengde zich niet in tegenstellingen zo als die tussen Moskou en Peking ont stonden. Niet alleen omdat partij kiezen in zulke zaken hem steun kon kosten, maar hij wenste zijn energie alleen t* besteden aan Viëtnamese zaken. En die zaken gaan na zijn dood onge twijfeld gewoon door; hij deed zijn naam, die de wijsgewordenc betekent, eer aan door voortreffelijke medewer kers te kiezen, die even verbeten als hij slechts één doel voor ogen hebben. Of Tram Van Dong nominaal zijn opvolger wordt, of Le Doean, of generaal Giap, maakt weinig uit. In ieder geval niet voor de Zuidviëtnamezen en voor de Amerikanen. KANTMAN zou daarvan kunnen worden afgewe ken. doch alleen met wederzijds goed vinden en de mogelijkheid zou dan niet denkbeeldig zijn, dat de eigenaar een bepaalde vergoeding diende te betalen. B. en W. stellen de raad op grond van deze overwegingen dan ook voor, af wijzend te beschikken op het verzoek van mevrouw Woltjer. In het magnifieke, gloednieuwe instruk- tiebad in Bunschoten, even buiten de bebouwde kom in de richting Eemdijk, krijgen sinds het begin van het nieuwe schooljaar de ruim honderdvijfentwintig leerlingen van ie St. Theresiaschool de eerste beginselen van de zwemkunst onderwezen. De onderwijsvernieuwing is de laatste jaren wel met sprongen vooruit gegaan, maar het zwemonderricht heeft zich als een onafhankelijk leervak nog niet in het lesrooster zien opnemen. Het is óf zwemmen óf gymnastiek. Mede door het feit, dat, door te veel liefhebbers voor de gymnastiekzaal van de Mariaschooi, slechts een deel van het gymnastiekonderwijs kon worden gegeven, besloot de heer Krops, hoofd der school, tot het zwemonderwijs in het Bunschotense instructiebad, dat sinds kort in gebruik is. Iedere vrijdagmiddag gaan drie groe pen met de bus naar Bunschoten, waar voor de ouders, inclusief entree van het bad, 2.betalen. Diegenen, die de zwemkunst al mach tig zijn, of reeds les hadden in het natuurbad waren van deze les vrijge steld, al zal de laatste categorie over een week ook op het binnenbad zijn aangewezen daar het natuurbad dan zijn deuren voor het seizoen 1969 zal sluiten. De komst van een Soester instruktiebad, om niet te spreken van een gewenste snelle komst, wordt door dit initiatief duidelijk en dik onderstreept. Door het grote succes dat alle verwach tingen overtreft (op het ogenblik dat wij dit schrijven waren bijna zes autobus sen volgeboekt) is een tekort ontstaan aan begeleiders(sters) uit eigen kring, waaruit men in eerste instantie vol doende meende te kunnen putten. Het bestuur van de WISO doet een be roep op de ouderen die voor deze keer, dat een groot gedeelte van de Soester Jeugd op reis gaat, voor begeleiding willen zorgdragen. Ook diegenen, die in de afgelopen weken voorzichtig infor meerden of er soms begeleiding nodig was, worden verzocht zich even bij de heer Kruiswijk, Driehoeksweg 10, te lefoon 2532, 's avonds na 7 uur, op te geven. Voor deze mensen zijn, uiteraard, aan deze begeleiding geen kosten verbon den. Aanmelding wordt in volgorde van binnenkomst bi»handeld, dus bij een te talrijke opgave zal niet iedereen mee kunnen. Maandagmorgen om 7.30 uur reed de 17-jarige bromfietser T. W. uit Amers foort over het fietspad langs de Birk- straat rijdende Jn de richting Soest. Een hem achterop komende vrachtauto, bestuurd door de 21-jarige J. T. uit Tien- hoven, sloeg rechtsaf naar het bedrijf van fa. Hoksbergen aan de Birkstraat maar lette daarbij niet op de bromfiet ser. Deze schoot met brommer en al onder de vrachtauto, waarbij de brommer to taal werd vernield en de jongen met zijn rechter been onder een van de wielen kwam. Na onderzoek ln De Lichtenberg bleek uit de terstond gemaakte foto's, dat zich alleen kneuzingen aan het been hadden voorgedaan, zodat de jongen naar huis mocht terugkeren. Tegen de onvoorzichtige vrachtautobc- stuurder werd procesverbaal opgemaakt. De 21-jarige J. W. K. uit Huis ter Heide, die te veel aan Bacchus had geofferd, was op de Rademakerstraat te Soester berg op zoek naar zijn verloren jas. Bij een onbewoond pand sloeg hij een paar ruiten stuk, maar vond geen jas. Wel kwam de politie hem afhalen voor een tijdje rust in de cel en een procesverbaal voor dronkenschap en vernieling. Uit een box onder de flats aan het Van der Veldenplantsoen werd een klein fietsje van het 4-jarig dochtertje van familie De B. ontvreemd. Box en fietsje waren niet afgesloten.

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1969 | | pagina 1