Soest toen - Soest nu
LEGERLOOS JAPAN
WORDT WEER EEN
MACHT
St. Nicolaas op bezoek
bij „De Roshoeve"
Het oog gericht op
onwillige betaling
GEBREK AAN VISIE
Telefoonnummer
ziekenauto 5988
Eerste BDC-cross werd groot succes
SINT GESCHRAPT
Dinsdag 1 december 1969
48e jaargang no. 92
Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie Van Woedestraat 29a. Soest
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Veertig autobusradiatoren
gestolen
Inbraak in Soesterberg
Veel materiële schade
bij botsing op Koningsweg
Succes voor
Soester imkers
Eiermarkt
Kinderen treden op voor
ouders
SOESTERfliOURANT
Abonnement per kwartaal ƒ3.75. Buiten Soest per kwartaal ƒ6.75
Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdtf
M-,
Japan had als geen andere natie ge
noeg van oorlog en legers na de ne
derlaag in 1945. Een begrijpelijke reac
tie voor een land dat de eer genoot
van de kernbomprimeur en in één klap
zijn hele imperium kwijtraakte. Maar
dat is bijna 25 jaar geleden en de
stemming is nu lang niet meer zo als
toen de niewe grondwet werd inge
voerd die van de keizer een niet lan
ger goddelijke, maar doodgewone heer
ser maakte en die eveneens een artikel
bevatte waarin werd vastgesteld dat
het land geen leger, marine of lucht
macht zou bezitten als logische konse-
kwentie van het besluit nooit meer
geschillen met andere landen door de
wapens te laten beslissen.
Dit land zonder krijgsmacht heeft ove
rigens inmiddels 250.00C man onder de
wapenen. Een schaduw van de vroe
gere keizerlijke armee, maar bepaald
geen klein legertje, dat dan echter de
naam "zelfverdedigingseenheden" draagt.
Na een kwart eeuw waarin het ont
breken van een groot defensiebudget
heeft meegeholpen aan een geweldige
economische groei die het land op de
derde plaats bracht na de VS. en Zwe
den) wat betreft bruto nationaal pro-
dukt per hoofd van de bevolking, be
ziet men de zaken anders.
Er is in de eerste plaats een emotio
nele redenering dat een land dat is
uitgegroeid tot een der grote indus
triële machten toch ook militair zich
geen zwak image kan permitteren wil
het in de wereldpolitiek een passende
rol spelen, zeker niet in Azië waar
prestige steeds een grote rol speelt bij
onderlinge betrekkingen.
Maar aan de andere kant is er ook
angst. Aan de overkant van de zee
zien de Japanners China zich meer
en meer ontwikkelen tot een militaire
macht van formaat. En dan is er
Noord-Korea, dat volgens huidige nor
men gemakkelijk tegen de Japanse
"zelfverdedigingseenheden" is opgewas
sen. Plus de sowjet-unie, waarmee
men overigens ook nog enige territo
riale geschillen heeft die waarschijn
lijk nimmer opgelost raken, omdat in
Tokio zoveel transistoradio's worden
gebouwd.
Bovendien is in de Oostaziatische we
reld waartoe Japan behoort nogal wat
wapengeweld al dan niet verkapt: in
Viëtnam, de Philipijnen, Thailand en
zelfs India.
Bij de sloperij van D. De Ridder aan
de Soesterbergsestraat zijn de afge
lopen week veertig autobusradiatoren
gestolen. Het zijn apparaten van 60 bij
90 cm, die je niet even onder je arm
meeneemt. De gestolen radiatoren ver
tegenwoordigen een waarde van onge
veer ƒ4500,
Bij een inbraak bij de familie J. E. M.
aan de Amersfoortsestraat in Soester
berg zijn tijdens het weekeinde voor
1500,juwelen en een gaspistool ge
stolen. Het hele huis werd grondig
doorzocht. Verschillende kasten bleken
overhoop te zijn gehaald. Van de da-
der(s) ontbreekt nog elk spoor.
Op de hoek van de Dorresteinweg en
de koningsweg is zaterdag bij een bot
sing tussen twee auto's aanzienlijke
materiële schade ontstaan. De 48-jari-
ge H. de Z., die met zijn auto over de
Dorresteinweg reed, verleende op de
kruising geen voorrang aan de militair
D. R. W. van de luchtmachtbasis Soes
terberg. Bij de botsing, die volgde,
werden beide voertuigen zwaar be
schadigd. Persoonlijke ongelukken de
den zich echter niet voor.
St. Nicolaas reed zaterdagmiddag te
paard door Soest met een gevolg van
vijftien ruiters en amazones en zwarte
piet, die een rijtoer door Soest, Soest-
dijk »n het Soester Veen maakten, op
weg naar manege De Boshoeve, waar
een grote schare kinderen van leerlin
gen van De Boshoeve wachtende was
op de komst van St. Nicolaas.
Om 16 uur werd vanaf de Kerkstraat
vertrokken en om even over vijf uur
naderde de stoet De Boshoeve.
St. Nicolaas kreeg een zetel in de
verwarmde kantine, terwijl even later
zwarte piet door een raam naar bin
nen kwam. Vrolijke muziek met voor
al St. Nicolaasliederen luisterde het
geheel op.
Voor alle zestig kinderen had de Sint
een cadeautje en sommigen kregen
een standje. Over het geheel had de
Sint geen klachten over de kinderen
van de ruiters. Het was voor de kin
deren een bijzonder gezellige middag,
's Avonds waren Sint en zwarte piet,
die de Spaanse taal machtig was, weer
present op de gezellige avond van de
leerlingen met amazones met dames.
Er werden presentjes uitgewisseld met
rijmpjes, zodat soms rake dingen naar
voren kwamen. Voor de heer en me
vrouw Laseur van De Boshoeve een
bijzonder geslaagde dag.
De werkende gemeenschap in alle landen
heeft na jarenlange training leren le
ven met de voortdurende ontwaarding
van de munt. Loonsverhogingen zorgen
van tijd tot tijd dat men toch wel weer
een deel van de gestegen welvaart
deelachtig wordt, ook al is dat dan in
getallen die deze meer laten schijnen
dan de guldens aan de toonbank van
de winkelier werkelijk waard zijn.
Maar wie geen verweer hebben zijn de
trekkers van pensioenen die voorname
lijk nog gebaseerd zijn op de overtui
ging dat een gulden altijd een gulden
is. Slechts weinige pensioenfondsen
werken op zodanige grondslag dat de
waardevermindering van de gulden ge
compenseerd wordt door een hogere
nominale uitkering.
Om deze sociale ongerechtigheid wat
bij te werken in indertijd de a.o.w. in
gesteld. Aanvankelijk als een betrek
kelijk kleine aanvulling op de pen
sioenen, maar geleidelijk aan als de
feitelijke ruggegraat voor de financiën
der gepensioneerden.
Aan deze regeling wordt nog voort
durend gesleuteld, zoals nu in de
Stichting van de Arbeid weer een paar
verhogingen akkoord bevonden zijn,
alsmede invoering van een vakantie
bijslag. Maar dit alles raakt nog niet
helemaal de kern van de zaak.
Om een einde te maken aan de on
gerustheid over de financiën van na de
pensionering zou een regeling getrof
fen moeten worden van aanzienlijk
grotere omvang dan nu bestaat. In de
Stichting van de Arbeid bestaat daar
over wel overeenstemming, maar het
doel kennen is nog heel anders dan het
beschikbaar stellen van de middelen.
En dat wordt een pijnlijke kwestie.
Om door een nieuwe ouderdomswet
of hoe men het noemen wil een si
tuatie te scheppen waarbij ieder na
zijn pensionering zonder al te grote
geldzorgen verder kan, zijn jaar voor
jaar miljarden nodigeen stijgende
som die door de veroudering van de
bevolking door steeds minder werken
de vaderlanders moet worden opge
bracht.
Reeds nu echter is de omvang van de
premies die men voor allerlei sociale
voorzieningen moet betalen niet gering
en die post zal nog hoger worden bij
elke loonbetaling. Waarbij de moeilijk
heid is dat men dan betaald zonder er
een onmiddellijk voordeel aan verbon
den te zien. Het denken aan de oude
dag is nu eenmaal geen geliefkoosde
bezigheid voor ieder die jong is of zich
nog jong genoeg voelt.
De grootste moeilijkheid om de groot
ste voorzieningen in het leven te roe
pen die de Stichting van de Arbeid nu
in studie heeft, is de psychologisch#
factor: hoe overtuigt men de betalend#
loontrekker dat het nodig is zulke gro
te bedragen van zijn inkomsten in t#
houden?
Dat is al moeilijk nu het om 0,4 pro
cent premieverhoging gaat. Dat wordt
nog moeilijk moeilijker als het zal gaan
om enige procenten. KANTMAN
Eindelijk is er een nieuwe regerings
nota over het beleid voor midden- en
kleinbedrijf verschenen. Gezien de si
tuatie in deze hoek van het economisch
leven zou men mogen verwachten dat
te geraken. Niets is minder waar. De
lopen van voorstellen om uit de impasse
het nieuwe werkprogramma zou over-
nota wemelt van twijfel en van ge
dachten die nog eerst om nader advies
vragen. Daarmee heeft de regering de
kans gemist op het geven van flinke
ruggesteun aan velen die in zorgen
zitten.
Op het punt van de sanering is de nota
positief. Zij brengt een ombuiging van
beleid, waarbij ieder, die jonger is dan
65 jaar en minder dan 13.000.in zijn
bedrijf verdient, gedurende twee jaar
een uitkering kan krijgen gelijk aan
75 procent van het laatste inkomen
uit het bedrijf wanneer men dat beëin
digt. Tot heden konden middenstanders
van 59 jaar en ouder een uitkering in
eens of een jaarlijks bedrag ontvangen
als zij stopten met hun in wezen onren
dabel bedrijf Maar juist op dit punt
heeft de organiserende middenstand be
zwaren.
De staatssecretaris had eerst overleg
moeten plegen alvorens met andere
maatregelen te konen. Daar hebben de
georganiseerde klein-ondernemers groot
gelijk in. Daar houdt hun gelijk ook
op, want zij weten ook dat de oude
regeling niet voldoet en zij hadden zelf
reeds lang met nieuwe voorstellen kun
nen komen. Nu hebben zij zich het ini
tiatief uit handen laten nemen. Want
een ombuiging van beleid in de richting
van herstructurering is zeer gewenst.
Men kan niet voortgaan het uitsterven
van ondernemerschap-zonder-slaagvaar
digheid met staatspensioen te begelei
den. Het geld kan ook beter besteed
worden aan klimaatsverbetering voor
de flinke zelfstandigen.
Zo is er opnieuw getuigenis van zwak
heid in de kringen van kleine onderne
mers. Zij produceren geen nota met een
duidelijke toekomstvisie en zij hebben
een bewindsman die over hen heenkijkt.
Is het een wonder dat de toekomst er
somber uitziet voor het kleinbedrijf
Er is duidelijk gebrek aan visie. Dit
wordt niet anders door het voorlopig
laten voortbestaan van de oude sane
ringsregeling, zoals nu geschiedt op aan
drang van de fracties der regeringspar
tijen.
Dat zijn ook markten en het hebben
van goede relaties met de regeringen
zou ook wel eens kunnen inhouden
dat men steun aanbiedt, die men dan
ook moet kunnen geven. Bovendien
hebben de Japanners president Nixon
goed verstaan toen hij zei dat de Azi
atische veiligheid in de eerste plaats
een zaak van de Aziaten zelf was.
Tot dusver schuilden ze wel onder de
Amerikaanse paraplu, maar het ziet er
naar uit, dat die opgevouwen wordt
en dan wordt het akelig als alleen
China als macht van betekenis in de
ze streek van de wereld overblijft.
Het ligt in de lijn der verwachtingen
dat de V.S. eindelijk ook Okinawa
aan Japan teruggeven, wat dan in
houdt, dat ze de grote kernbommen-
werpers daar ontruimen: wat wel de
nationalistische gevoelens bevredigt
maar niet het gevoel van veiligheid
vergroten zal. Ook daarvoor lijkt de
enige oplossing dat Japan zijn militai
re traditie na een pauze weer hervat
van oost-Azië gaat spelen. Met 250.000
man is al een begin gemaakt,
en de bijpassende rol van sterke man
Op de provinciale honing-keuring jl.
zaterdag gehouden te Bunnik. waaraan
deelgenomen werd door twee imkers,
leden van de Vereniging tot bevorde
ring der Bijenteeld in Nederland, afd.
Soest en omstreken, ontving de heer
G. Veldhuizen, sr. een eervolle ver
melding, met zijn inzending blokho-
ning. Daarmede opende hij als eerste
groep 8: Experimentele vormgeving.
De heer A. Dijkstra, rustig op zijn
fiets naar Bunnik gegaan, zag zijn
moeite beloond met een tweede prijs
door inzending van drie potten zee-as-
ter-honing. Gezien de zeer grote deel
name uit de provincie en daar buiten
een prachtig resultaat.
Op de Amersfoortse Eiermarkt werden
aangevoerd 65.000 eieren in prijzen van
13,- tot 14,50 per 100 stuks. Midden-
prijs 13,75. Prijs per kg 2.18.
De eerste cros, die de nog jonge atle
tiekvereniging BDC zondag heeft ge
organiseerd, is een groot succes ge
worden. Ongeveer duizend mensen na
men de moeite om naar de Pijnenbur
ger bossen nabij het Hees-terrein te
komen om daar een kleine duizend
echte en gelegenheidsatleten aan het
werk te zien tijdens de eerste van vier
districsveldlopen en een prestatieloop
voor ieder, die daaraan wilde meedoen.
Dat bleken er uiteindelijk bijna zes
honderd te zijn, gadegeslagen door on
dermeer de burgemeester.
De paar kilometer, die de deelnemers
aan de prestatieloop moesten afleggen,
Piet Majoor eindigde op een eervolle
24ste plaats, zich daarmede als een der
Soester atleten klasserend.
bleken voor niemand een te zware op
gave. Alle deelnemers hebben de af
stand volbracht en daarna een herin
neringsvaantje gekregen. De oudste
deelnemer bleek reeds kort na de
eeuwwisseling te zijn geboren. Boven
dien ging van de prestatieloop en de
daarop volgende cros zoveel propa
ganda voor de atletiek uit, dat de
KNAU, die de organisatoren al duide
lijk blijk hadden gegeven van hun te
vredenheid over de organisatie van de
wedstrijden, het BDC bestuur verzoch
ten, om binnenkort ook nog een cros
voor de junioren te houden. Boven
dien hield men aan dit ietwat kille,
maar niettemin zeer geslaagde atletiek-
festijn verschillende nieuwe leden over,
met name in de jongere leeftijdsgroe
pen, waar men het overigens van zal
moeten hebben.
Burgemeester mr. 3. P. Baron Ben-
tinc gaf het startschot voor de eerste
cross. Ruim tweehonderd deelnemers
waren bij de heren en veteranen (waar
onder good old Jan van Ginkel uit
Baarn) van de partij. De zes kilometer
werd door Herman de Jong van Phoe-
nix uit Utrecht het snelst afgelegd,
maar in het sterk bezette veld kwam
Soest toch ook goed voor de dag.
Drie plaatsgenoten, te weten Jan de
Haard, Kees van 't Klooster en Piet
Majoor eindigden bij de eerste 25, het-
het geen een zeer goed prestatie is
voor deze vrijwel nooit op dit num
mer uitkomende atleten.
Ook bij de jongens a, die drie kilo
meter moesten afleggen, zorgden de
Soester deelnemers voor goede presta
ties. T. Getjes van FIT uit Zeist won
deze choss, maar R. van Duuren en A.
Hofslot van BDC uit Soest deden het
met een zesde en zevende plaats bo
ven verwachting goed.
Bij de dames ging na een spannende
race de GAC-atlete H. Kineging uit
Hilversum als eerste door de finish.
Bij de meisjes b werd haar clubgenote
M. de Graaf, eveneens uit Hilversum
eerste. M. Koppeneel uit Soest legde
beslag op de zestiende plaats, wat ge
zien de sterkte van het veld een zeer
goede prestatie was van deze BDC-
atlete.
Zaterdagavond is de in de sporthal ge
houden filmavond min of meer op
fiasco uitgelopen. De film van de Olym
pische Spelen te Rome, die daar in de
enorme ruimte werd vertoond, werd
slechts door veertig mensen bijgewoond.
Aan dc prestaticloop werd deelgenomen
door jong en oud, en na het startsein
vlogen de honderden enthousiastelingen
naar voren om op een van de voorste
plaatsen te eindigen.
Niettemin stelde het bestuur van BDC
zich op het standpunt, dat iedere be
langstellende al meegenomen was. In
de pauze van deze filmavond is nog
een film vertoond over atletiek-
conditietraining.
Vrijdagavond 28 november jl. vond er
in de hal van de openbare lagere Mar-
grietschool in Soest-Zuid een bijeen
komst plaats, waarbij de leerlingen van
de hoogste klassen een kinderrevue
opvoerden. Het programma bestond uit
een vijftiental nummers.
Bij de muziek viel vooral op het viool
spel van Michèle van Baaren, die be
geleid werd door haar moeder. Maar ook
de fluitduo's, gevormd door meisjes uit
de vierde en vijfde klas- en het piano
duo uit de zesde vielen bijzonder in
de smaak. De vierde klas b bracht
een pantomine, terwijl klas 4a succes
had met de samenspraak. Maria van
der Maas droeg een zelf gemaakt ge
dicht voor, maar de hoofdschotel werd
gevormd door de toneelstukjes, waar
aan door alle kinderen uit de zesde
klas en een aantal uit de vijfde werd
meegedaan. Hierbij vielen vooral op
door hun goede spel: Anneke Bruvne-
stein in „Toen tante kwam", Coen
Pepplinkhuizen in ,.Hugo de Groot
weer ontsnapt" en Marjan Bleeksma
in ,,Hoe Bongo de koning beter maak
te". Een speciale pluim verdienen Josje
Berkhof met haar hoofdrol in „Lies-
beth, kom je eten?", Irma Dekking
met haar grappige gedurfde spel in
„Mijnheer Kalmenrust en zijn familie"
en Peter Stenz als scheepsjongen in
„De slimme scheepsjongen en de zee
rovers", waarin ook de „zeerovers"
goed spel te zien gaven. De zesde klas
„pianisten" Caroline Pluvier en Mar-
lène de Jager lieten zien ook te kun
nen toneelspelen in: „Onnozel is han
dig". Na het slotnummer, het grieze
lige schaduwspel „De operatie", ver
klaarde het hoofd der school, de heer
Tigchelaar, dat hij trots was op zijn
leerlingen, die de ouders van c!e Mar-
grietschool zo'n prezierige avond had
den bezorgd.
Sint Nicolaas is van de officiële
heiligenkalender geschrapt.
(Krantenbericht)
Wat leven wij toch in een tijd!
Hoe kan men ons dit lappen
om zo maar, doodgewoon, de Sint
van 't lijstje weg te schrappen?
Stond hij dan niet als redden bij
die tobbe met drie kleintjes?
En is dat nu opeens niet waar?
Wat zijn dat nou voor geintjes?
Wat wordt er zo van Piet? Voor hem
was nimmer ondeugd veilig;
hij was, gezien in 't licht van Sint,
haast zélf een beetje heilig.
En dan Sints paard, dat witte paard,
zo thuis op al die daken,
wil men die brave rossinant
dan óók maar af gaan maken?
Dat kan toch niet! Dat kan toch niet!!!
Dat doet toch ieder kind zeer!
Want Myra's bisschop was reeds lang
in strikte zin geen „Sint" meer;
hij was zo oecumenisch als
een mens zich maar kan denken,
omdat hij, zonder onderscheid,
een elk zijn deel kwam schenken,
omdat hij nooit tevoren vroeg
bij wat voor kerk je hoorde,
want alle zondaars kregen prompt
dezelfde strenge woorden
en elk, die goed had opgepast,
stond bij hem in de gratie;
Sint hoorde bij geen kerk of kluis,
de Sint was van de Natie!
Misschien heeft hij niet eens geleefd
(gaat men ons thans vertellen).
Dat mag dan zijn, we kunnen het
niet buiten hem meer stellen.
Eén dag in 't jaar lééft Sinterklaas,
goed zichbaar, voor ons allen.
De feiten toch! De schoen! Het hooi!
Daar valt niet mee te mallen!
Zintuigelijk waarneembaar is
hij Sint voor ons gebleven.
En moge hij. nog jaren lang,
goedheilig verder leven!
i
