GEEN RUSTIG 1970
INTER-TUFT SOEST
TREEDT TOE TOT ZWITSERS CONCERN
„TEMPO" ORGANISEERDE VOOR 15e MAAL
KERSTCROSS
NIEUWJAERS-WENSCH
Bij d'intreede van het laer onses Heerer
MCMLXX
Het ooit gericht op
Biafra
Dinsdag 30 december 1969
48e jaargang no. 99
Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie Van Weedestraat 29a, Soest
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Geen consequenties voor het personeel
Werkgroer» ..Literaire
Avonden" opgeheven
Wie bezorgt
PTT-ambfenaar een goed
begin
Oude dame brak door
gladheid heup
Dronken automobilist op de
Birkstraat verongelukt
Volkskerstzang in de
Julianakerk
Telef. Brandweer 3-3-3-3
Politiebureau 4-4-4-4
Advertentieprijs omhoog
Ernstig auto-ongeval
Vuurwerk op
oudejaarsavond
SOESTER(ï)OURANT
Abonnement per kwartaal ƒ3,75. Buiten Soest per kwartaal ƒ6,75
Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag
1969 loopt ten einde en straks wensen
we elkaar een gelukkig nieuwjaar. We
kunnen dat niet laten, maar intussen
weten we, dat het nog een vraag is of
1970 wel zo'n gelukkig jaar zal worden,
althans gezien in het nationale en in
ternationale vlak.
Wat Nederland betreft zal 1970 waar
schijnlijk een voortzetting en toene
ming van de politieke verwarring en
hetze te zien geven. We zoeken meer
naar verschillen, naar wat ons schei
den kan, dan naar een lijn voor amen-
werking ten gunste van het geheel. Er
komen steeds meer liefhebbers in de
politieke arena, die meningsverschillen
opwerpen en naar buiten roepen. En
men krijgt er wel een de indruk van,
dat men zichzelf in de publieke belang
stelling wil plaatsen, liever dan rustig
uit te praten en tot een compromis te
komen.
Ook buiten de politieke arena zal men
roerig blijven, waartoe, van buitenaf,
steeds mogelijkheden worden aange
dragen, om zodoende het democratische
westen in beroering te houden en te
vermoeien. Steeds méér „inspraak" en
zogenaamde democratisering.
Ook in 1970 zal er door jongeren tegen
„het gezag" geschopt worden, gewoon
omdat men iets nodig heeft om zich te
manifesteren, om te ontvluchten aan
een minderwaardigheidscomplex, om
zich te emanciperen waar men nog
niet aan het man-zijn toe is. Men zal
veranderingen eisen zonder zich af te
vragen of die in de praktijk verbete
ringen zullen blijken op te leveren, want
tot de uiteindelijke gevolgen leidt de
eigen te enge blik nog niet. En „het
gezag" zal beangst blijven en verder
gaande ontreddering trachten te voor
komen.
Iedereen zal „vooruitstrevend" willen
lijken, de vernieuwingen niet tegen
willen houden, omdat men vreest dat
dit politiek verlies zal opleveren. En
in iedere partij is men bang voor ver
lies, maar vreemd genoeg altijd aan
de jongeren, aan de meest progressieven,
daarbij de al wat oudere, wijzere gene
raties veronachtzamend. En deze ge
neraties weten daardoor langzamerhand
niet meer waar zij thuis horen.
Internationaal zal de hemel er nog drei
gender gaan uitzien in het komend jaar.
De Arabieren dringen naar een nieuwe
oorlog met Israël, om hun prestige en
hun verloren land te herwinnen. Met
onderhandelen menen zij hun gezicht
te verliezen, daarom kan volgens hen
het conflict alleen door oorlog worden
opgelost. Een oorlog die zij dan moeten
winnen door de Israëlieten „in zee te
drijven". Dat zou alleen een kleine
kans hebben als zij tot eenheid konden
komen, maar dat zal wel n'et.
Terwille van zijn politieke invloed in
het oosten bewapent Rusland de Ara
bieren met gulle hand. Maar een open
lijke, directe oorlog zal Moskou daar
ook niet willen, want in dat geval kan
Amerika zich niet afzijdig houder, en
dat zou tot een escalatie kunnen leiden
die men niet meer in de hand kan
houden, hetgeen men wederzijds juist
probeert te voorkomen. Maar de inci
denten aan Israëls grenzen zullen zeker
ernstiger worden en het land in oorlogs
situatie houden. En geen jongere die
daartegen protesteert, want de Ara
bische wapens komen uit Rusland! Wel
verder gaand protest tegen de strijd
in Viëtnam, waaruit de Amerikanen zich
langzaam aan zullen terugtrekken, maar
zonder dat dit er tot vrede zal leiden.
De Viëtnamezen kunnen dan elkaar
blijven uitmoorden, maar daar zal dan
geen protest meer tegen klinken.
Rusland biedt west-Europa een vrien
delijker houding aan, in de hoop dat
de Amerikanen en de N.A.V.O. er zul
len verdwijnen. Daarna kan het de
zelfde druk gaan uitoefenen als op de
Oosteuropese landen en als op Finland.
En zo is en blijft er internationaal nog
veel meer aan de gang, waardoor 1970
allesbehalve een rustig jaar zal blij
ken. Een jaar waarin wij er wel sterk
op zullen moeten toezien niet de grond
slag te leggen voor verlies van onze
democratische vrijheden.
De Werkgroep „Literaire avonden" stoelt
op een jarenlange traditie van letter
kundige avonden die in Soest zijn ge
houden. Al in 1966 organiseerde Willem
.Tan van de Wetering een poëzie-avond
in Galerie Soestdiik met de dichters
Simon Vinkeoog, Ton Luiting, Svbren
Pol et. Halbo C. Kool, Henk van Kerk
wijk en de dichterressen Honnv Vonk, en
Fritzi ten Harmsen-v. de Beek. Boude-
wnn de Groot zong. De kleiné paarden
stal aan de Koninginnelaan was te klein
voor het enthousiaste publiek. In janu
ari 1967 had dit een vervolg achter de
Gouden Ploeg met o.a. Rinke Tolman,
Dick Hillenius, Guus Dijkhuizen. Mirja
Muurling en Jan Visser. Inmiddels werd
de Kunstenaarsvereniging „Arti-shock"
ongericht die een maand later een op
merkelijke Gandalf-avond belegde waar
vooral de jonge literatoren Louis Fer-
ron. Wouter Kotte en Riekus Waskowsky
onvielen.
Eind '67 verplaatste het werkterrein
van de initiatiefnemers zich naar de
Oude Kerk waar een religieuze poëzie-
avond werd gehouden met Wim Zaal,
Fuub Oosterhuis, C. Rijnsdorp, Wim
Hazeu, Gabriël Smit, Mischa de Vrede
en Jaap Ziilstra. Afgewisseld met koor
zang en cabaret. Een jaar later volgde,
eveneens in de Vredesweek. een re
prise in de Mariakerk. De teksten van
o.a. Hannv Michaëlis, Adriaan Morriën.
Ben Wolken, George Bruëns en de
..pop"-dichter Peter Aptroot die het
keiharde „Help" te berde bracht wer
den gelardeerd met zang en jazz.
Ton Luiting en ondergetekende die deze
avonden leidden vonden een aantal ge-
interesseerden om het panel wat uit te
breiden. Twee boekhandelaren, iemand
van 't Nut en de plaatselijke Bibliotheek,
twee dichters en een leraar organiseer
den in 1969 proza-avonden met Jef
Last. H. J. Diekerhof en Henk van
Kerkwijk. De literaire Werkgroep stel
de voor "*970 -:en interessante lijst sa
men met letterkundigen, die regelma
tig in Soest te beluisteren zouden ziin.
Bovenaan de lijst stond Jan Wolkers die
nog dit jaar voor zou komen lezen uit
zijn nieuwe boek „Turks fruit". Verder
ontwierp de Werkgroep een serie poëzie-
en voordrachtwedstrijden („Proefwerk
voor Poëzie") voor scholieren van het
voortgezet onderwijs in samenwerking
met een aantal leerkrachten Neder
lands. Maar de kas was leeg. Voor het
eerste project wendde de Werkgroep
zich tot de gemeenteraad om oen finan
ciële bijdrage. Edoch, B. en W. schreef
onlangs o.m. terug:
„Hierbij delen wij u na rijp beraad
mede, dat wij van mening zijn dat
geen subsidie Kan worden verleenc in
de 'kosten van door u te organiseren
literaire avonden".
Dit is triest als je bedenkt dat een
openluchttheater in Soest dat nooit of
zelden wordt gebruikt een bedrag van
ruim achthonderd gulden krijgt voor
z'n onkosten.
Zo is het wacht weer op het hoogge
prezen particulier initiatief. Op avon
den die financieel gedekt worden door
geringe contributiegelden, hoge entree
prijzen, vriendendiensten en bedelpar
tijen. Óm het leefklimaat in Soest cul
tureel wat op te vijzelen. Maar van de
gemeente hoeft het allemaal niet.
J. VISSER
De tapijtfabriek Arieveen N.V. te Hil
versum en haar dochteronderneming
n.v. Inter-tuft te Soest (Weteringpad)
zijn toegetreden tot het Zwitserse
C.L.U.-Concern (Continentale Linoleum
Union A.G.), waarvan ook Krommenie
een dochteronderneming is. Alle aande
len van de Nederlandse familie-ven
nootschap zijn overgegaan in handen
van de Zwitserse onderneming. Het
personeel van beide bedrijven, in totaal
150 man, is van een en ander op de
hoogte gesteld. Door de directie van
Arieveen-Inter-tuft is overleg gepleegd
met de vakorganisaties in de textiel
industrie en met de ondernemingsraad
met betrekking tot de toekomstige werk
gelegenheid en de belangen van het
personeel, die overigens niet geschaad
zullen worden. Eerder zal het perso
neelsbestand worden uitgebreid. Inter-
iuft wordt de grote productiemaatschap
pij van het tufted tapijt binnen de
E.E.G. van het C.L.U.-concern en zal
verder worden uitgebreid. De afdeling
tapijtweverij, welke is ondergebracht
bij Arieveen N.V. te Hilversum, zal op
dezelfde capaciteit worden gehandhaafd.
Aanleiding tot de toetreding van Arie
veen en haar dochteronderneming In-
ter-tuft tot het C.L.U.-concern is de sa
menvoeging van know-how, welke de
gehele vloerbedekkii igssector omvat, en
het beschikbaar krijgen van nieuwe
verkoopkanalen.
Beide bedrijven zullen door dezelfde
directie als voorheen worden geleid,
te weten door de heren Ad. L. Veen,
K. J. L. M. Veen. De huidige directie
stamt van de drie textiel en tapijtprodu-
cerende families af. In 1898 nam de
Maandag 22 december, omstreeks het
middaguur, vond op het postkantoor
aan de Steenhoffstraat een uitbetaling
ten bedrage van ƒ479,plaats op een
kascheque, die zonder twijfel zonder
opzet door de persoon die hem aanbood,
weer is medegenomen. De betreffende
ambtenaar, die, zoals bekend, voor
eventuele tekorten verantwoordelijk is,
kijkt met spanning uit naar de persoon
die hem en zijn gezin ook „goed begin"
gaat bezorgen.
heer A. N. Veen de in 1802 begonnen
tapijtfabriek Reijn over onder de naam
Arieveen. Deze heer A. N. Veen, groot
vader van de huidige directieleden, was
getrouwd met een v.d. Heijden, die ook
stamde uit een tapijtfabrikantenfamilie.
In het jaar 1913 schakelde de vader
van de huidige directie (de heer
A. G. L. Veen) het bedrijf om van
handgeweven naar machinaal geweven.
Aanvankelijk werden zgn. „driehoeks
tapijten" en later ,,Holtap"-karpetten
gefrabiceerd. Arieveen was indertijd
bekend vanwege zijn verf-receptuur en
dessinering. Tot aan de crisis-jaren
ontwikkelde het bedrijf zich zeer sterk.
In 1935 trad de huidige directeur de
heer Ad. L. Veen in dc firma. Hij in
troduceerde nieuwe artikelen, waaron
der vast tapijt onder de naam „Ideal
Bouclé", wat werd vervaardigd zowel
in banen als in lopers. Hierdoor ont
stond er in het bedrijf een grote acti
viteit,, totdat de onderneming in 1942
door de bezetter werd gesloten.
In november 1945 trad de huidige di
recteur, de heer K. J. L. M. Veen in
de firma. De eerste jaren na de oorlog
ontwikkelde het bedrijf zich bijzonder
gunstig en werden hoofdzakelijk meu
belstoffen, tafelkleden en vast tapijt
vervaardigd. In 1948 werd begonnen
met de productie van Wilton-karpetten
en werd de fabrikage van meubelstof
fen en tafelkleden stopgezet.
In het jaar 1952 versterkte de heer
B. M. Veen de leiding van het bedrijf.
Hij ging zich in het bijzonder bezig
houden met de bouw van nieuwe ma
chines, daar in de jaren 1953-1956 een
geheel nieuw produktie-apparaat werd
opgebouwd.
De leiding van het bedrijf meende ech
ter reeds in de Jaren 1956/1957 te con
stateren, dat vast tapijt een grotere
toekomst tegemoet ging dan afgepas
te karpetten, zodat besloten werd het
bedrijf om te schakelen van afgpaste
karpetten op vast tapijt. In 1957 werd
het merk Parade gelanceerd. In 1960-
1962 werden in de tapijtfabriek te Hil
versum nieuwe breedweefgetouwen ge
plaatst. Het produktieapparaat te Hil
versum nieuwe breedweefgetouwen
geplaatst. Het produktieapparaat te Hil
versum werd in die dagen geheel ver
nieuwd en gemoderniseerd. De vraag
naar Parade was zo groot, dat veelal
levertijden van zes tot negen maanden
gevraagd moesten worden.
De huidige directie was echter toch
Traditiegetrouw organiseerde „Tempo" ook dit jaar op tweede kerstdag het jaar
lijks terugkerende wielerfestijn: de kerstcross in Soestduinen. Mede dankzij het
ideale weer was er grote publieke belangstelling. Het aantal deelnemers bereikte
dit jaar een hoogtepunt. Naast de grote favorieten Van der Hulst en Rutgers,
verschenen twee profwegrenners, Jan vat Katwijk en Gerard van Vianen, aan
de start. Ter gelegenheid van het derde lustrum gaf ook „Studio-Sport" blijk van
zijn belangstelling en nam enige beelden op, die 's avonds werden uitgezonden.
Voor een uitgebreid verslag verwijzen wij naar de sportpagina.
Hoe duyster isset swerek booven der Waereld kloot,
hoe staet de mensch van dag tot dag aen rampen bloot;
't syn de Couranten, die daer daaglyckx van gewaagen,
soms ist ons haest te veel, wy kunnen 't nyet verdraagen.
Van oorlogh in Vietnam en 't Palestijnse Landt,
in 't ver Chineesenryck neemt men 't geweer ter hand.
Maer nyet soo ver van Huys, in d'eygene Contryen,
hoort men al anders nyet dan vegten en dan stryen,
protest, besetting, spandoeeken en wilde kreeten
teegen diegeenen, die in Hoogheyt syn geseeten.
Wy sien een vuurge Pyl ver in de Ruymte gaen;
geen mannetjen meer in, maar drie selfs óp de Maen!
Wie eens dagt: ick gaa doot, mijn herte is versieeten,
sit met een fonckelnieuw thans smaackelyck te eeten.
We leesen het in de Courant, hoe ons geëert
Oranjehuys maer steeds met naakroost wordt vermeerd
en Claus, eens schynbaer van al 't kwaed de incarnatie,
staet nu by Wigbold selfs een beetjen in de gratie
(veel meer dan Pieter, ondanks diens reyn Neerlants bloet).
We leesen er het kwaedts, we leesen ook veel goet.
Maer in Uw Nieuwsblad kryght het Plaetslyk Berigt
een importante plaets ent eygene Gesicht.
Dat in de Hoofdstraet kwam een nieuwe Backery,
daer gaet uw Nieuwsblad heusch nyet soo maer aen voorby.
Uyt de Gemeente Raedt verneemt ghy uitgebreyd
al wat daer is gebeurt, al wat daer is geseyt
met tusschen haeckjens soms „gelach", „hilariteyt",
wanneer eens Yemant yets heel grappigs heeft geseyt.
Gy leest er alles van de Markt- en Nieuwsberigten,
wanneer een oud Gebouw voor 'et Verkeer moet swigten,
wanneer een Egtpaer vijftich jaeren is getrouwt,
wanneer er wordt gefeest, wanneer er wordt gcrouwt,
wanneer ons Elftal onverdiend steeds! heeft verlooren,
maer oock wanneer het strackx promotie is beschooren.
Gy leest van gans uw Permetasie daer dc naemen
wanneer se syn geslaegt voort een of aêr exaamen,
't sy voort Gymnasium dan wel voor reddent swemmen.
En mogt de Vraag dan wel het Aenbod U beklommen,
't zij kinderstoel, klavier, of rneyd of commensaal,
in d' advertenties daer slyt gy het allemael.
Uw Nieuwsblad was er steeds by 't daegelyckx gebeuren
en wist dat vaeck behoorlyck smaak'lijck op te kleuren.
Vraeg nyet wat 't heeft gekost aan Arbeycl en aan Tyd,
want vondt Gy naa het Feest het rustbed toebereyt
dan zat de Redacteur noch yverig te ticken
om 'et Verslag noch tydich in elckaer te flicken.
En oock in 't aen de Kim verschijnent Nieuwe jaer
staat 't Nieuwsblad weer voor U en de Gemeenschap klaer.
Wy noopen, dat Gy blyft gespaert voor Leed en Druck
en dat dit Jaer U breng' veel Zeegen en Geluck
en, dat bij alles wat de Toekomst ons moog spellen,
Uw Nieuwsblad U getrou mach blyven vergesellen.
van mening, dat in de toekomst het
geweven tapijt een sterke concurrentie
zou gaan ondervinden van niet-gewe-
ven produkten (non wovens). dat in
1964 werd besloten een tuft-tapijtfa-
briek te Soest te bouwen. Dit werd
de N.V. Inter-tuft. Een tuwvergun-
ning werd echter niei terstond door
het departement verleend, zodat toen
de produktie aangevangen moest wor
den in een nishut van ca. 120 meter
lang en 12 meter breed. Thans heeft
men de beschikking over 11.000 m2.
Het gebouwencomplex aan het Wete
ringpad is overigens nog maar kort ge
leden gereed gekomen.
De beide bedrijven ontwikkelden zich
in de laatste jaren bijzonclr snel en be
zetten thans de derde plaats op d Ne
derlandse markt. Van de totale produk
tie gaat twintig procent naar het bui
tenland, voornamelijk naar Duitsland
(waar men in Keulen over een eigen
verkooporganisatie met 10 man be
schikt), België en Luxemburg,, doch
ook naar Zwitserland en Zweden.
De 75-jarige mevrouw J. v. S.-V. P.
uit Soest kwam op dc Steenhoffstraat
te vallen en brak daarbij haar heup.
Zij is per EHBO-ziekenauto naar Zon
negloren vervoerd, alwaar zij is opge
nomen.
(I
Een verkeersongeval op de Birkstraat
heeft zondagavond om ongeveer half
acht, het leven gekost aar. de 38-jarige
G. den Entink uit Amersfoort.
De ma.i kwam, vermoedelijk als gevolg
van een te royaal drankgebruik op
de linker weghelft terecht, waar hij in
botsing kwam met een tegenligger. De
Amersfoorter liep bij de botsing een
gebroken nek op. Op weg naar het
ziekenhuis is hij overleden. Volgens een
arts, die de dood vaststelde, was de
autobestuurder dronken. De bestuur
der van de tegemoetkomende auto, een
inwoner van Hilversum raakte licht ge
wond. Zijn naast hem zittende ver
loofde, eveneens uit Hilversum, moest
echter met ernstige verwondingen naar
Zonnegloren worden gebracht. Zij
bleek onder meer een gebroken schou
der, een gebroken pols en een hersen
schudding te hebben opgelopen. Kort
na de botsing reden nog twee wagens
op de eerste auto's in. Daarbij raakten
nog drie personen licht gewond. Zij
behoefden, echter niet in het ziekenhuis
te worden opgenomen. De materiële
schade bij het ongeval was zeer aan
zienlijk. Het heeft geruime tijd geduurd,
alvorens het verkeei weer normaal ge
bruik kon maken van de Birkstraat.
In een .overvolle Julianakerk, zelfs de
extra aangesleepte stoelen bleken niet
genoeg te zijn, werd donderdagavond
18 december een volkskerstzangavond
gehouden. De burgemester opende het
programma met een gebed en met het
lezen van het kerstevangelie.
De schellebellen o.l.v. Paula van Alphen
verleenden muzikale medewerking; zij
vielen bijzonder in de smaak bij het
gehoor. Het mannenkoor, samen met
het koperkwartet dat, waarschijnlijk
door het grote temperatuursverschil van
buiten en binnen niet op zijn best was,
zong het „Stille nachtt Heilige nacht"
op een prachtige manier. De toespraak
van ds. P. G. van den Hooff begon met
het doven der lampen, alleen de kaar
sen bleven aan, waaraan de predikant
even verrast was. Hoogtepunt van de
avond was het optreden van de Gospel
groep Soestdijk. Het nummer Poor litt-
le .Jesu was de uitschieter met zijn
snelle vraag- en antwoordspel. Met het
Ere zij God door allen gezongen en
daarna het Gebed des Heren door al
len gebeden werd de voor de tiende
keer in de Julianakerk gehouden kerst
avond besloten.
In Nederland wordt weer op vele fron
ten gestreden voor Biafra. Het merk
waardigste initiatief dat hierbij ont
plooid is, leest men in 3en brief aan de
ondernemingsraden van o.m. Shril, Phi
lips en Unilever. Daarin wordt opge
wekt pressie uit te oefenen - desnoods
door stakingen, moet men aannemen -
op hun directies om een eind te maken
aan hun commerciële activiteiten in
Nigeria. Activiteiten immers die niet
alleen die maatschappijen tot /oordeel
strekken, maar ook de Nigeriaansp
economie die toch de middelen moet
opleveren waarmee de wapenaanschaf
fingen bekostigd worden.
Een indirecte methode om het de fede
rale regering in Negeria moeilijk te
maken door te gaan met de oorlog. Ten
slotte kan die de Russische wapens
slechts tegen contante betaling aanschaf
fen, zo zijn de Russen in zaken wel, en
het Engelse krediet is ook niet onuit
puttelijk.
Hoe menslievend de achtergrond van
deze actie ook is, ze heeft haar beden
kelijke kanten. Het komt erop neer dat
de federale regering door economische
pressie gedwongen moet worden wat
inschikkelijker te zijn jegens Biafraan-
se verlangens. Wat dan inhoudt dat
men ervan overtuigd is dat slechts door
de halsstarrigheid van generaal Gewon
nog altijd een strijd geleverd wordt
waarvan vooral vrouwen en kinderen
door de honger het slachtoffer worden.
Maar het is zeker op zijn minst ook
zo dat de Biafraanse leider Ojoekwoe
niet minder onbuigzaam is.
Een echte oplossing is slechts te vinden
als de twee elkaar ontmoeten in een
wederzijds geven en nemen. Daarvoor
is meer bemiddeling nodig dan een po
ging om door economische dwang een
der partijen in een positie te dwingen
waarbii ze tocen haar zin wel zal moe
ten wijken voor de ander. Een oplossing
op die basis zal geen lang leven be
schoren zijn. Nog daargelaten dat het
pressiemiddel dat hier in Nederland
gepropageerd wordt, alleen zin heeft als
Nigeria ernstig te lijden zou kri jgen door
'n Nederlandse boycot en wie dat gelooft
overschat de Nederlandse industriële
activiteit in Nigeria schromelijk.
Internationaal iets doen zou misschien
meer zin hebben. Maar zelfs als alom
in west-Eurona en dc Ver. Staten de
bedrijven onder druk van hun perso-
neel(sraden) Nigeria het leven zuur gaan
maken, zou niet veel Ie bereiken zijn.
Het is uit alles duidelijk dat oe Afri
kaanse landen het als een zaak voor
Afrikanen beschouwen en alle inmen
ging van buitenaf, zeker inmenging van
de westerse landen met hun kolonie1?
verleden, scherp afwijzen.
Ook een internationale economische
actie zou bij de andere Afrikaanse lan
den kwaad bloed zetten: het lijkt op
een nieuwe poging van de blanken om
de Afrikanen naar hun ideeën te laten
handelen.
Biafra is een drama. Het is zinvol om
allles te doen om een eind te maken
aan de ellende waarin duizenden en dui
zenden verkommeren. Maar wat men
doet zal zinvoller moeten zijn dan nu
bepleit is. Om van de absurde oproep
aan de C.P.N. om de heren in Moskou
ertoe te bewegen hun wapenleveran
ties te staken, maar te zwijgen.
KANTMAN
Dc minister van Economische Za
ken heeft aan de uitgevers van
nieuwsbladen toestemming verleend,
per 1 januari 1970 dc bestaande ad
vertentietarieven te verhogen.
Ter verkrijging van betere uitkom
sten in dc uitgifte van ons blad,
zien wy ons genoodzaakt van deze
vergunning gebruik te maken.
Administratie
SOESTER COURANT
Gistermiddag, te 12.10 uur, reed de 32-
jarige H. W. P. uit Soest met zijn au
to over de Alb. Cuyplaan in de richting
Julianalaan, op de kruising verleende
hij geen voorrang aan een auto be
stuurd door de 25-jarige G. R. S. uit
Zevenaar, die over de Talmalaan naar
de Soester Engweg reed.
Een hevige botsing was het gevolg en
beide wagens werden zwaar beschadigd.
S. bleek na onderzoek in Zonnegloren
licht gewond te zijn en kon per EHBO-
ziekenauto naar Zevenaar worden over
gebracht.
Bij P. zaten nog 2 personen in dc au
to. Een van hen, de 28-jarige C. S. uit
Amersfoort, werd licht, doch de 52-
jarige J. M. v. d. H. uit Soest zwaar
gewond, waarna hij in Zonnegloren
werd opgenomen. P. bleef ongedeerd.
De afd. Soest van de Ned. Ver. tot be
scherming van dieren verzoekt ons hou
ders van honden en katten deze die
ren morgenavond (oudejaarsavond) in
huis te houden.
Op deze avond wordt weer veel vuur
werk afgestoken en veel huisdieren zijn
daar doodsbang voor en vluchten,, wan
neer zij buiten zijn, soms ver weg.
