van
Veeg! u uw
mond ook af
aan hel
tafellaken?
een feest
HET MOOISTE HORIQIE VA® HET JAAR
Praten
Voor bij de thee: Gevulde carré
Gewoontes zijn soms vrëerhde ,,zaken".
Dat hébben 'wè pas goed in de gaten
als we lezen of-.zien- (op, de- televisie),
hoe het bij volkeren ia andere,-v.oor ons"
„vreemde" landen toegaat... Wie ..van
jongs, af aan gewend, is met-zijn vingers
te eten en daar nog nooit door wie dan
ook aanmerkingen op hééft- horen maï
ken, zou zeer verbaasd zijn 'als iemand
hem of haar voor de voeten wierp, dat
hij geen manieren." had.. .Toch zijn we
maar al te-gauw-geneigd te. menen, dat
wij hier in hef, .Westen aTtientallen
eeuwen hebben „geweten wat behoor
lijk-en onbehoorlijk was". Niets: ifrmih?
der waar, leësf u maar Vérder.
Dat de eetgewoonten in de loop der
eeuwen nogal aan veranderingen on
derhevig zijn geweest zal u -wel duide
lijke wordem. als.w^..ii_^eveh"- meenemen
naar een feestdis in de- Middeleeuwen
laten we zeggen zo in de vijftiende
eeuw,. rond.he"t;jaar. 1450, Laten- we dan
ook nog aannemen dat uw voorouders
in goede doen waren,'dus tót dé édèT-
lie'den of de gegoede burgers behoor-
den. Want van de voeding der arme
landlieden* en behoeftige dorpelingen is
uit „de. jQyerleverirjg slechts_ weinig be
kend.
We schuiven dus bij aan de eikenhou
ten tafel van een edelman, een tafel die
bestaat uit een aantal planken, die op
schragen zijn gelegd. Het tafellaken
ja, die fijne lieden hèdden reeds een
laken op de tafel hangt vrij ver af.
Want de afhangende punten worden
door de gasten gebruikt om het langs
hun monden druipende vet aan af te
vegen. Als er geen vork wordt ge
bruikt, en ook dat was geen uitzonde
ring, diende het tafellaken ook om de
vingers schoon te maken. In deze ge
goede kringen was het zelfs gewoonte
de vingers aan de vacht van langharige
honden af te vegen, want honden ont
braken nooit In de huizen van de edel
lieden.
De gasten hoefden trouwens niet per se
met hun vingers te eten, maar het
mocht wèl. Op de tafel stonden voor de
liefhebbers messen, lepels, bekers en
borden van hout of tin, of eenvoudig
gemaakt van dikke sneden brood, de
zogenaamde broodtailloren, die na de
Bij het lezen van de k^p van dit
mode-artikeltje zult u misschien
ménen, dat de volgende regels wat
als „mosterd na de maaltijd" ko
men, omdat de feestmaand net
voorbij is. Maar dan maakt u be
slist 'n kleine gedachtenfout, want
het feestvieren hoeft echt niet ver
bonden te zijn aan een bepaalde
maand of een bepaald deel van het
jaar. Ik geef toe dat hoogtijdagen
zoals: Nieuwjaar, Pasen, Pinkste
ren en vooral ook Kerstmis ons 'n
extra feestelijk gevoel geven.
Maar levenskunstenaars zijn we
pas, als we het hele jaar door het
leven van onze hulsgenoten en
daardoor ook óns leven af en
toe tot een feest „maken". We
kunnen dat doen door in de eerste
plaats te zorgen voor een zonnig
humeur. Voorts zetten we een ge
recht op tafel dat net iets „anders
is: dan anders", en besluiten de
maaltijd niet een apart toetje.
Maar bij zo'n feestelijk etentje
hoort een passende japon. Zoek er
een jurk voor uit die u apart hebt
gehangen voor speciale gelegenhe
den. U zult eens zien hoe de huis
genoten zo'n onverwacht feestje
waarderen; hoe ze glunderen en
geniete^, Zejt dan ook eens een
paar~bra"ndéhdë "kaarsen op tafel,
al is 't dan geen Kerstmis. En leg
hier en daar tussen de' borden en
schalen een takje groen of een
bloempje (van *n bloeiende plant).
In een paar woorden gezegd: móak
er een feest van! En wat de bij dit
artikeltje afgebeelde japonnen be
treft, ach, ze zijn wellicht te kost
baar of nou net een tikje tè voor
een huiselijke maaltijd. Maar het
kijken naar deze feestjurken kost
niéts en is beslist een prettige be
zigheid.
maaltijd aan de armen werden uitge
deeld voor zover ze niet door de gas
ten waren opgegeten. Want zij die het
vlees van hun (brood)bord hadden ge
geten en nog een klein gaatje in de
maag over hadden, aten soms maar al
te graag de heerlijk van jus of saus
doordrenkte broodborden ook maar op.
Voor dergelijke smulpapen was *t ech
ter wel 'zaak "ervoor"' te zorgen, hét
broodbord a^n het einde' van de maal
tijd vóórlichtte!hebben. Want meestal
moest men tijdens de feestmaaltijden
in de vijftiende eeuw zijn bord, lepel,
mes en beker delen met zijn buurman
of buurvrouw.--Die huur was altijd van
de andere :sex_e, want in die tijd hield
men er al van een bonte rij van dé' gas
ten te vormen^ waa-rin-heex? en dame
zoveel mogelijk naast elkaar geplaatst
werden.
De stad Genève schrijft elk jaar een wedstrijd uit om de
artistieke creatie van juwelen,'kléinódieën, 'erhaillëerwerk
en horloges te bevorderen. De interesse voor" deze wedstrijd-
wordt steeds groter. Zo kreeg de internationale jury in 1969
bij de eerste schifting. 14§1' ontwerpen te beoordelen; inzen
dingen uit 20 verschill'etrde Jansen. Van déze inzendingen
werden er 58 (in vier categorieën) voor uitvoering geschikt
bevonden. De jury heeft haar uiteindelijke beslissing niet
genomen op basis van de ontwerpen, maar aan de hand
van de definitieve werkstukken. -
De prijs van de stad Genève voor de categorie horlogerie
onderwerp: darfteshorloge zonder edelstenen, eventueel met
paarlen, wijzerplaat naar goéddunken "werdtoegekend
aan de heer Frank Böttger," van H." E. Homberger Interna1,
tional Watch Co, Schaffhausen, voor een witgouden mar-
kiesvormig. horloge,..waarvan de..wijzerplaat met paarlen is
bezet. ZijnioritwéPP'werd .als „het mooiste horloge van hét
jaar" bekroond.
De bekroning geschiedt vanzelfsprekend door experts. Het
^aanwijzen van de bekroonde stukken heeft op een dusda-
."njisé manièr jolaats, dat elke vorm van bevoorrechting bij.
V.Qor)j?aat wordt u/tgesloten, doordat de identiteit van de
"Tnëdédirigende' karididatêft' §trikt geheim -worden gehouden.
Pas tijdens de plechtigheid waarop de prijzen worden toe
gekend worden-de namen van de prijswinnaars bekend,
door de'énvejojépen met de ^corresponderende cijfers te
openen. Tót 'ïolbng wórden 'deze; enveloppen bij- een notaris
gedeponeerd.
De illustratie toont „het mooiste horloge van het jaar".
Vanzelfsprekend moet men dit hdrloge..met eigen, ogen^ zien
om een juiste indruk van zijn verbluffende schoonheid te
krijgen. Maar met wat fantasie kan men óók op de illu
stratie wel zien, dat het een juweel van het zuiverste water
Rechtsboven: Een jeugdige, charman
te en zeer aparte avondjapon van
Nylfrance, met gestrikte satijnen
ceintuur.
Rechts: Een charmant avondtailleur
van zwarte bewerkte Tergal, met 'n
ceintuur van strass en onder het jas
je een hemdbloese van witte satijn.
Boven: Een zeer aparte avondjapon
van geel en blauw Tralbé-streepdes-
sin, met opgezet halsstuk en man
chetten in dezelfde kleuren.
Men vraagt zich tegenwoordig niet
meer zo angstvallig af, wat „hoort"
en „niet hoort". Dit waren vroeger
punten van overweging, waarnaar men
soms omzichtig informeerdet wanneer
men niet geheel zeker was, maar toch
niet wilde laten blijken dat men niet
geheel van de „goede manieren" op de
hoogte was. Dat deze „goede manie
ren" dikwijls lege vormen geworden
waren, zonder enige zin en alleen maar
lastig en vervélend voor alle partijen,
werd niet graag toegegeven, omdat
men er toch een zekere „deftigheid",
een zeker overwicht mee kon tentoon
spreiden. Het overboord gooien van
dergelijke lege hulzen kan niet anders
dan een voordeel zijn. Beter kunnen
Een opvallende
zitbank, die te
zien was op de
twaalfde inter
nationale vak
beurs voor
meubelen en
woningtextiel
in Utrecht. Het
is een bank
met een dui
delijke zit-
afscheiding,
zeer revolu
tionair uitge
voerd. Het zit
meubel heeft
een polyester
frame en een
zacht schuim
rubber boven-
bekleding met
daaromheen
een geheel
nieuwe tricot
bekledingsstof.
Het is een
ontwerp van
Pierre Paulin
voor Artifort.
we, geleid door een innerlijke bescha
ving, zelf bepalen hoe de omgang met
onze medemensen behoort te zijn om
tot wederzijds prettige verhoudingen te
komen. Aan de andere kant leidt het
wegvallen van vastgestelde en alge
meen aangenomen fatsoensregels ook
wel eens tot een zekere verwildering,
hoewel zulke ongewenste buitenspo
righeden wel in alle-tijden bestaan zul-
len hebben. Een van de vormen, waarr
mee meestal zonder enige kwade
bedoeling vaak aan anderen over
last wordt aangedaan is praten. Een
groet, een vriéndelijk woord is altijd
welkom en op z'n plaats; met een
buurpraatje moet mén ai voorzichtig
worden. Wie wat beleefd van natuur
is zal de ander niet graag in de rede
vallent niet abrupt een gesprek afkap
pen, maar toch innerlijk verontrust
worden, omdat er andere en belangrij
ker bezigheden liggen te wachten.
Soms deelt men aanvankelijk zélf ge
animeerd in Kët gesprekje, doch-alser
dan een verhaal wordt aangesneden,
waarvan men zowel de inhoud als de
lengte volkomen kent, dan kan een ze
ker gevoel van wanhoop ons aangrij
pen; men ziet een heerlijk rustuur in
de tuin, een voorgenomen wandeling,
of welk aangenaam plan men dan ook
had in rook vervliegen, wordt doodmoe
van het staan, antwoordt -maar niet
meer, zodat de ander onwillekeurig be
gint te „vertrekken", een „vertrek" dat
dikwijls ook nog tót een half uur of
een uur wordt uitgerekt. Uitwisseling
van gedachten is menselijk en goed.
Men wil z'n hart wel eens luchten, kan
van elkaar lerenf elkaaé-bijstaan en
goede raad geven. Maar men moet zich
wél hoeden ongevraagd beslag op
iemands tijd te leggen, zónder ééns te-
bedenken of dit de ander werkelijk wél
gelegen komt.
JETTY
Wilt.u iets aparts aanbieden bij het kopje thee (of het kopje koffie), maak
dan eens gevulde carré's. U hebt de volgende ingrediënten nodig:
Voor.de vulling: 150 g gedroogde abrikozen, 75 -g ipim.-10 stuks)
ontpitte, kleingesneden dadels en 50 g (ruim 3 eetlepels) suiker.
Voor het deeg: 100 g boter of margarine, 100 g bruine basterd
suiker, 3 koppen Corn Flakes, 110 g tarwebloem, M theelepel bak-
poeder en theelepel zout.
Dé vulling: Week de abrikozen in water tot ze zacht zijn. Laat ze uitlekker
en snijd ze in kleine stukjes. Meng ze met 1 theelepel van hét vocht, df
dadels en de suiker en laat alles, onder voortdurend roeren- plm. 5 m-inuter
- op een lage warmtebron doorkoken en daarna afkoelen.
Het deeg: Roer de boter of de margarine met de suiker schuimig, event.
met een elektrische handkjutser. Maak de Corn Flakes fijn. Meng en zeef
de volgende drie ingrediënten en voèg ze met de Corn Flakes geleidelijk
toe. Druk drie-kwart van het mengsel gelijkmatig Uit op de bodem van de
bakvorm. Verdeel er de vulling overheen en daarna de rest van het deeg
(iets aandrukken)
Baktijden: In gasoven zonder thermostaat: Verwarm de oven 7 min. voor,
zet de vorm op het rooster middenin de oven. Temper de vlammen tot
klein en bak de koek in plm. 35 minuten;
In gasoven met thermostaat: Op het rooster middenin de oven plrb; 35 min.
pp cijfer 3 of 4 (het is aan te bevelen de oven eerst 10 minuten op deze
stand fe laten branden)
In 'elektrische oven met 2 ovenschakelaars: Op het. rooster middenin de
oven. plm.. 30 minuten Bl-03, plm. 5 minuten beidé uit;
In elektrische oven met temperatuurregelaar: Op het rooster middenin de
oven plm. 35 minuten op 175 gr. C. (voorverwarmen op deze temperatuur
tot signaallampje uitgaat.
Laat de koek plm. 5 minuten afkoelen en snijd ze in vierkantjes. Eventueel
direct serveren met ijs of verder laten afkoelen. Een beboterde bakvorm
van plm. 20 x 20 cm gebruiken.
i
