SIMCA... van KEULEN NV r ciZ^TOP CAR Moeilijkheden in de vereniging „De Veenbes" Poppentheater Otto van der Mieden M MEER STEEDS MEER AUTO'S MEER-TZT— vragen om een anti-roest-behandeling bij HET PROCES DAT DE V.S. ZWAAR OP DE MAAG LIGT SOESTERBERG Grasbrandje Goed Wonen Roken in bed leidt twee keer tot brandje Telef. Brandweer 3-3-3-3 Politiebureau 4-4-4-4 DE JUDOBONB EN ANTON GEESINK De scherpe kantjes van het geschil slijten langzaam af Van den IBrinh Populair en klassiek VRIJDAG 27 MAART 1970 - J De Vereniging ter behartiging van de belangen van de bewoners van de Veenbes straat, verleden jaar opgericht nadat van de Euroflats aan de Veenbesstraat een paar gevelplaten naar beneden waren gestort, dreigt uiteen te vallen. Zowel in het bestuur van de vereniging ais onder de leden is verschil van mening ontstaan over een brief, die een gedeelte van het bestuur heeft gestuurd aan J. J. van Gent's Bouwbedrijf N.V. te Amersfoort, die de Euroflats in het Soester- veen bouwt. De heer J. Knippenberg, voorzitter van de vereniging, heeft zyn flinktic neergelegd. Nieuw bestuur „De Veenbes" De moeilijkheden zijn ontstaan na een door de heer Knippenberg opgestelde en namens het (toenmalige) bestuur ver zonden brief aan Van Gent's Bouwbe drijf, waarin verontwaardiging wordt uitgesproken over vele gebreken, die de Spuro flats vertonen en vooral de onge organiseerde wijze, waarop de manke menten steeds weer worden verholpen en de bewoners regelmatig veel onge rief en overlast wordt bezorgd. De brief onlangs in de Soester Cou rant gepubliceerd was in tamelijk iHjcherpe bewoordingen gesteld. Een deel van de leden bleek het niet- ^femin met de toon van de brief niet Dat zou echter wellicht nog geen gevolgen hebben gehad, als niet Van Gent's Bouwbedrijf zich bijzonder boos ^pd gemaakt over het feit, dat aan de frief in de pers ruime aandacht was Treed. In een schrijven aan alle flat- gwoners heeft Van Gent laten weten, een verder contact met de vereniging Tiet langer op prijs te stellen, „omdat met het bestuur niet ordelijk en positief valt samen te werken". In liet schrijven aan de flatbewoners Hrordt onder meer gesteld: „De inhoud jan uw brief werd op ons verzoek met Jen viertal leden van uw bestuur be sproken. Dit gesprek werd ln een goede •ers tand hou ding over en weer afge- [oten. Buiten de kritiek op de tot dat oment minder goed gereguleerde aan tak der nazorgwerken had u alle waar dering voor de ruimte en comfort, die de flat u biedt. De nieuwe aanpak der [ervice c.q. nazorgwerken, die ook aan de bewoners werd bekendgemaakt, kon uw goedkeuring wegdragen. Toch vond u het na dit gesprek blijkbaar nood zakelijk om via uw verenigingsblad op een zo breedvoerig mogelijke wijze pu blicatie aan uw brief te moeten geven, terwijl ons antwoord nagenoeg buiten J beschouwing werd gelaten. Wij krijgen de indruk, dat u door deze publicatie en overige negatieve artikelen, vooral in het verenigingsblad van februari, ons bedrijf met opzet tracht te kwetsen, ^Klsmede onaangenaam tracht te beje- 'genen. Inmiddels hebben wij een aantal positieve reacties zowel mondeling als schriftelijk ontvangen van bewoners, ft die vooral de toon van uw brief af- ■keurden. Het is o.i. duidelijk komen Jvast te staan, dat het niet uw intentie is, in samenwerkingsverband proble men op te lossen, doch in tegenstelling daarvan moeilijkheden op de spits te drijven. Hoewel bijzonder tot onze spijt, is gebleken, dat met uw bestuur niet ordelijk en positief valt samen te wer ken. Derhalve wensen wij vanaf heden niet meer met u in contact te treden en zullen onze service en nazorg via op drachtgevers en hun beheerders laten verlopen", aldus de brief van Van Gent's Bouwbedrijf N.V. aan alle bewoners van de Veenbesstraat. Dit schrijven ging vergezeld van een antwoord op de om streden brief, welk antwoord al eerder aan het bestuur van de vereniging was verzonden. Geschrokken Het bestuur van de vereniging schijnt van deze reactie van Van Gent's bouw bedrijf zo .geschrokken, dat men een in gezonden stuk stuurde aan alle kran ten, die de brief hadden geplaatst, waarin men zich van de publicatie, die zonder voorkennis van het bestuur zou zijn geschied, distantieerde. Tevens werd een brief verzonden aan Van Gent's Bouwbedrijf, waarin het nieuwe be stuur zijn spijt betuigt over het gebeur de en de wens uitspreekt, dat het con- tact met de bouwer hersteld zal kunnen worden. De inhoud van deze brief luidt: „Zeer tot onze spijt is er een abrupt einde gekomen aan de samenwerking van Van Gent's Bouwbedrijf en de Vere niging van Veenbesstraatbewoners. Het plotseling, om persoonlijke redenen uit het bestuur treden van de voorzitter, de heer Knippenberg, heeft de consternatie bij de overgebleven bestuursleden nog vergroot. Wij, bestuursleden, waren op de hoogte van de inhoud en het prettig verloop van de besprekingen. Wij meen den, dat de partijen, wat uit elkaar g dreven door de brief in het verenigings blad „De Veenbes" weer bij elkaar waren gekomen. Ook wi; waren dan ook zeer verontwaardigd, dat enige kranten meenden aan bovenvermelde brief ruchtbaarheid te moeten geven en wij hebben volledig begrip voor uw reactie hierop. Aan deze kranten stuurden wij een schrijven volgens bijgaande copieën. Wij hopen zeer, dat u ook prijs zult stellen op een herstel van het door ons gewaardeerde contact. Beide partijen zijn, menen wij, ermee gebaat dat deze zaak zo snel en volledig mogelijk uit de wereld wordt geholpen. Een gesprek met u zouden wij zeer op prijs stellen. Uw reactie zien wij met vertrouwen tege moet. Tijd en plaats zijn gemakkelijk te regelen". Knieval voor Van Gent? Aldus de brief, die het bestuur kort geleden aan Van Gent's Bouwbedrijf heeft gestuurd. Een aantal bewoners verwijt het bestuur nu evenwel een slappe houding. Men is van oordeel, dat het bestuur een knieval voor Van Gent heeft gemaakt. Tot diegenen behoort ook de heer Knippenberg, die het een volkomen logische zaak vond, dat de omstreden brief met de vele klach ten door de kranten geheel of gedeel telijk is overgenomen. Bovendien zijn naar zijn mening ook de journalistieke fatsoensnormen (bronvermelding e.d.) volledig in acht genomen. Hij onder schrijft dan ook niet de mening van de overgebleven bestuursleden in hun in gezonden stuk aan de verschillende kranten, waarin zij zich van het artikel distantiëren. De heer Knippenberg zei zich te kunnen voorstellen, dat de brief met klachten wel enige reacties zou oproepen. „Het is helemaal niet erg om een schokeffect teweeg te brengen, maar je moet wel verwachten, dat je ook eens een schop terug krijgt", aldus de afgetreden voor zitter van de Vereniging van Veenbes straatbewoners. Hij wijst er overigens wel met nadruk op, dat destijds Van Gent's Bouwbedrijf de voorkeur heeft gegeven aan direct contact van de be woners met het bouwbedrijf. Onbevredigend antwoord De heer Knippenberg heeft zich ook ten zeerste verbaasd over het antwoord, dat de vereniging heeft gekregen op de brief met klachten. In dat antwoord stelt Van Gent onder meer: „Wij heb ben geen belang bij het oplossen van onvolmaaktheden in de gereedgekomen producten. Dit gaat gepaard met veel zorg, tijd en geld. In onze werkvoorbe reiding en op de bouwplaats worden alle bewerkingen met alle zorg omringd. Wij zijn een van de eerste bouwbedrij ven in Nederland met een eigen kwali teitsdienst. De voor deze dienst aange trokken medewerkers groeien na een gedegen opleiding tot specialisten, die evenals bij grote industrieën, in staat zijn, onvolmaaktheden in ontwerp en uitvoering systematisch te signaleren, te analyseren en te corrigeren. Het pro ductieproces is echter nog niet zover geperfectioneerd, dat bepaalde „men selijke fouten" kunnen worden uitge sloten. Nooit wordt echter uit het oog verloren, dat het uiteindelijk produkt, voor zover de kostprijs (uiteindelijke huurprijs) dit toelaat, een kwalitatief hoog niveau moet bereiken. Wij gaan ondanks de geuite kritiek op de weg i(.V' T"'lVV*^' AMSTERDAMSEWEG 29 AMERSFOORT - TEL.: 03490-14243 Gedurende de beide paasdagen en ook na pasen elke zondagmiddag van half 3 tot half 5, speelt het Poppentheater Otto van der Mieden, voor kinderen vanaf 4 jaar, een nieuw poppenspel „Nurks en de Bombombeuze" in het Artishock- gebouw, Steenhoffstraat 46. iviccn - - NOOROERWEG 46, HILVERSUM TELEFOON 49472 De conventie algemeen congres - van de Democratische Partij in Chi cago van 1968 was één grote, ziedende chaos, die de Amerikanen via de t.v. tamelijk precies konden volgen. Ze za gen hippies, yippies, studenten en an dere jongeren ijverig demonstreren op vaak nogal onbehouwen manier. Ze za gen ook hoe de politie optrad op niet minder onbehouwen wijze. Het was een grof schandaal en in Washington leef de kennelijk de overtuiging dat de re gering er iets aan moest doen. Dat heeft ze dan nu gedaan met een proces dat haast een duplicaat is in velerlei opzicht van de toenmalige rel len: tierende beklaagden, een rechter die onbehoorlijke taal richt tot advocaten en weer de rechter die onvoorstelbare straffen uitdeelt wegens „Minachting van het hof" en uiteindelijk en vonnis van een met moeite tot een uitspraak komende jury die de betichting van een „samenzwering om rellen te veroor zaken" van de hand wijst, maar wel het „overtrekken van de staatsgrenzen om rellen te gaan maken" bij vijf van de zeven bewezen acht. Dat wil zeggen dat de basis aan het proces ontvallen was: men had de ze ven dan net zo goed niet voor een fede raal hof kunnen dagen maar gewoon door de politierechter volgens de plaat selijk wet kunnen laten veroordelen. Vuurgevecht Dit alles heeft een ander jury aan het w-rk gezet: demonstraties her en der, gesteund door lieden met klinkende namen die men er niet van kan ver denken reltrappers te zijn. Amerika houdt een vieze smaak in de mond over van dit proces. Het had tezeer de schijn tegen dat hier niet een misdaad of vergrijp werd be recht, maar dat de „establishment" wraak nam op degenen die wat tegen haar hadden. En een overdreven wraak bovendien. Dit proces staat niet alleen: de Zwarte Panters, de militante neger organisatie, heeft zijn kwalijke trekken, maar aan de andere kant is hiertegen een vervolging ingezet die veel lijkt op het gebruik van artillerie tegen een muis. Dat kan men letterlijk nemen: Fred Hampton is hier de naam van de martelaar. Volgens de politie werd hij bij een vuurgevecht gedood, maar dat is dan een knap eenzijdig vuurgevecht geweest volgens de (niet tot de politie behoren de) experts die de kogelgaten in de muren eens hebben bestudeerd. Zo zijn er tal van gevallen waarbij de politie niet ontkomt aan de schijn geprovoceerd te hebben om inderdaad grootscheeps te kunnen gaan schieten. En dat ging dan tegen een organisatie die wel een_ grote mond heeft, maar eigenlijk te gering in getal is het ledental heeft de duizend nooit gehaald om al de overheids- drukte te rechtvaardigen. Gelijke rechten Wat menige Amerikaan die geen sym pathie heeft voor de reltrappers van Chicago, noch voor de Zwarte Panters, bezwaart is dat de maatschappij zich tegen hen keert op een manier die in wezen bedenkelijker is dan wat die twee minderheidsgroepen ooit zouden kunnen verrichten. Hier wordt het hele machtsapparaat van de overheid ge bruikt en zelfs misbruikt om een min derheid die anders denkt met geweld te vernietigen. Natuurlijk: wet is wet en orde is orde. Maar wat hier gebeurd is en nog ge- waarin een enorme dosis techniek ver eist wordt naast een goede ^wed- strijdmentaliteit, conditie en reactiever mogen. Dat alles vereist een langdurige en in tensieve training. Juist omdat Geesink beter dan wie ook in de N.J.J.B. op de hoogte is met deze zaken, is het te ho pen dat men alsnog, mogelijk via be middeling, tot elkaar komt. Noch het prestige van Geesink, noch dat van de N.J.J.B.-bestuurders als college en in dividueel mag belangrijk zijn. In Mün- chen kan de basis worden gelegd voor een veel verdere verbreiding van het judo in ons land. Sportieve successen kunnen alleen behaald worden als de topsportmensen de best mogelijke bege leiding krijgen. In het judo betekent dat, dat Anto Geesink trainer van de Ne derlands kernploeg moet zijn. beurt heeft daarmee maar weinig mee uitstaande: de politie en de justitie zijn ervoor om rechten van burgers te hand haven, ook het recht om te demonstre ren en om anders te denken. Ze zijn er niet om de anderdenkende minder heden te vervolgen wel om ervoor te zorgen dat die minderheid anderen geen overlast bezorgt, maar dat is een andere zaak dan hier aar de orde kwam. De Zwarte Panters en de demonstranten van Chicago 1968 zijn geen engelen, maar de wet moet voor hen in precies die mate gelden als voor mensen die niet met zwarte lerenjacks lopen en die niet op sandalen wandelen met lang haar over bloemrijke kleding. Rechter Hoffman die de bedenkelijke slag tegen de radicale jeugd leidde in de rechtszaal van Chicago heeft waar schijnlijk meer bedorven dan bereikt van wat hij beoogde. Het lijdt geen twijfel of in hogere instantie zullen de vonnissen aanzienlijk gematigd worden en dat zal het volgende rechters moei lijker maken tegen ordeverstorende ra dicalen van leer te trekken. Bovendien heeft hij die radicalen juist voorzien van de beste ammunitie die ze zich wensen konden: een teken dat er inder daad iets niet helemaal deugt in de gevestigde maatschappij die zich zo laat voorstaan op haar rechtszekerheid. Met vuur spelende kinderen hebben gis teren om vijf over twee een grasbrand je veroorzaakt aan de Batenburglaan bij de Veld. Montgomeryweg. De brand weer bestreed het vuur met behulp van 2 stralen van de nevelspuit. De vrij willigers richten hun aandacht vooral op de aan het terrein grenzende schuren, die gevaar liepen. Ze slaagden erin de brand tot een oppervlakte van duizend vierkante meter gras beperkt te houden. In de toonzaal God Wonen aan de Amersfoortsestraat wordt vrijdagavond om half negen een expositie geopend van onder meer Franse en Zwitserse meu belen, ontworpen door onder anderen Govin, Ducaroy, Richard Hersberger, Ueli Berger, Somaini en vele anderen. Overigens bestaat de tentoonstelling uit werken van Koos de Bruin grafiek: Sytske Feitsma, grafiek; Gerard 't Hart, schilderijen; Gé Logman, beeldhouw werk; F. M. v. d. Schalie, wandkleden en Otto Schouten, keramiek en beeld houwwerk. De 51-jarige baronesse A. H. C. van H. van A.B. van de Amersfoortsestraat 89 liep in de afgelopen nacht verwon dingen aan beide handen op bij een brandje. Het onstond op de slaapkamer, waar mevrouw Van H. van A. in bed had liggen roken. Het beddegoed vatte vlam, toen de brandende sigaret erop terecht kwam nadat de vrouw in slaap was gevallen. De barones had haar moeder geholpen en was daarna naar bed gegaan. Daar stak ze een sigaret op. Ze werd wakker, toen het beddegoed en de matras vlam hadden gevat. Haar 24-jarige zoon R. van H. van A. bluste het vuur met em mers water. H bracht de matras naar buiten en zette die tegen het huis. Daar wakkerde het vuur in de niet goed gebluste matras opnieuw aan. De daklijst vatte vlam, ander hout schroei de. De brandweer moest er om zes uur aan te pas kom om het vuur te blussen. De vrijwilligers deden dat met behulp van een straat van de nevel spuit. De schade bedraagt een paar honderd gulden. Bestuur „De Veenbes" nog minder hecht, dan de omstreden flats, die in ieder geval pal op en naast elkaar blijven staan. van een nieuwe ontwikkeling der bouw nijverheid voort, waarbij wij te allen tijde achter ons produkt blijven staan. Dankzij deze ontwikkeling werd het mogelijk, in Soest een flatwoning te realiseren, die qua ruimte, comfort en afwerking voor een relatief lage huur prijs kon worden gebouwd", aldus Van Gent's bouwbedrijf. Al eerder hebben wij gewezen op de betekenis, die een vereniging als die van de Veenbesstraatbewoners kan heb ben, met name voor nieuwe ingezetenen, die omdat zij temidden van tal van vreemden en in een doorgaans vreemde omgeving terecht komen veelal op zichzelf zijn aangewezen. De vereniging, aanvankelijk opgericht ter behartiging van zuiver zakelijke be langen van de leden, is later ook een grote sociale rol gaan spelen. Ook een zinvolle besteding van de vrije tijd, het behulpzaam zijn van bewoners in be paalde omstandigheden e.d. zijn tot de activiteiten van de vereniging gaan be horen. HOTEL - CAFé - RESTAURANT Telefoon 02155-2706 Bij ons bent U uit en toch thuis I Ruime parkeergelegenheid Het heeft veel buitenstaanders verwon derd waarom Anton Geesink en de technische commissie van de Neder landse Judo- en Jui-jitsubond heibel hebben gemaakt. Voor de strij. om de wereldtitels judo vorig jaar had Gee sink de Nederlandse deelnemers van zijn sportschool aanwijzingen meege geven in een brief. Die aanwijzigingen hadden vooral betrekking op hun se- drag en met name buiten de wedstrijden, vooral ten opzichte van enkele beroemde Japanse judoka's. Deze brief was vol gens de technische commissie en het bestuur stelde zich later achter haar een doorkruising van het beleid en aantasting van de verantwoordelijkheid van de chef d'equipe de heer Nauwe- laers d'Agé. IJZEREN WIL Zoals gebruikelijk bij enige heibel in de sportwereld kwam het in de verhouding tussen Anton Geesink en de leidende fi guren in de N.J.J.B. van kwaad tot erger. De beschuldigingen vlogen aan vankelijk over en weer, omdat niemand de wijsheid wilde weten van het gezegde „spreken is zilver, maar zwijgen is goud". De hoogste top in de topsport te be reiken is slechts gegeven aan die men sen, die talent paren een een ijzeren wil om te bewijzen net iets beter te zijn dan een ander. Een echte topsportman of -vrouw kan niet of nauwelijks be rusten in een nederlaag. Dat geldt zeker ook voor Anton Geesink, wat een be minnelijk mens hij in het dagelijks le ven ook is. Dat geldt eveneens voor veel bestuur- deren in de sportbonden. Ook zij hebben veelal de karakterologische eigenschap pen van topsportlieden, zij het in een ander vaatje gegoten en vanwege het leeftijdsverschil meestal in een mil dere vorm. Daarom kan men het in deze kringen vaak zo enorm oneens zijn, want men kent het compromis niet goed genoeg. Dat heeft in de kwestie tussen Anton Geesink en de N.J.J.B. ook gespeeld. Van beide kanten is de zaak op de spits ge dreven, tot men zo scherp tegenover el kaar stond, dat geen van beide meer een stapje terug kon doen zonder ge zichtsverlies. Het kwam zover, dat Geesink uit zijn functie van bondstrainer werd gezet tot na de Olympische Spelen van 1972. Toch is hij waarschijnlijk de beste judo trainer van ons land. Daarna wilde een aantal met Geesink sympathiserende judoka's niet meer in de kernploeg van de N.J.J.B. Het feit, dat bij de jongste judo-inter lands tegen west-Duitsland en België, die beiden werden gewonnen toch weer de topfiguren uit de school van Geesink deelnamen (onder meer Jan en Peter Snijders), geeft de indruk dat de scherpe kantjes van het geschil aan het afslijten zijn. Geluk kig, want er zal in de N.J.J.B. heel hard moeten worden gewerkt om met een sterke judoploeg naar de Olympi sche Spelen in München in 1972 te gaan. Het judo moge in ons land op een hoog peil staan, de concurrentie is in alle categorieën enorm zwaar. Niet alleen van de bijzonder bekwame Japanners, maar ook van de Russen en Duitsers terwijl bij de wedstrijd tegen België duidelijk aan het licht kwam dat het tijdperk van aan royale overwinningen definitief voorbij is. En judo is typisch een tak van sport In zqn sportschool aan de Anton Geesinkstraat te Utrecht, het centrum van de Nederlandse judosport, blijft de oud-wereldkampioen duidelijk de weg wjjzen, naar beter judo, daarmee pro berend Nederland op het voorste plan te houden. Uw buren en kennissen hebben de weg al gevonden, en al zeggen we het zelf, het is ook wel erg -aantrekkelijk om ln een sfeervolle omgeving te genieten van een klassiek diner voor een populaire prijs. Soesterbergsestraat 122 - Soest

Historische kranten - Archief Eemland

Soester Courant | 1970 | | pagina 5