Soest toen - Soest nu
Warm onthaal voor Vorstin
op koude Koninginnedag
GESCHIEDENIS IS
NIET ONS
STERKSTE VAK
Als gevolg van Bevrijdingsdag en
Hemelvaartsdag verschijnt ons blad
in de komende week slechts eenmaal
en we! op WOENSDAG.
Uitgave Drnhkerij Smit - Soest linroan voor redaetie en administratie Van Weedestraat 29a, Soest
Tel. 25fifi - Postgiro 12(5150
Vele aktiviteiten op bevrijdingsmarkt
Kennismaken met
V.V.D.-kandidaten
Dodenherdenking
Het oog gericht op
China's supermacht
Coöperatie door
wisseltruc voor f 3600,—
opgelicht
Vier jubilaressen in
Nieuw Mariënburg
Vrijdag 1 ine! 1970
49o jaargang no. 33
Abonnement per kwartaal f3,75. Buiten Soest per kwartaal f6,75
Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag
Voor het eerst sinds vele jaren is het
dit jaar qua klimatologische omstandig
heden weinig aangenaam geweest om
Koninginnedag te vieren. De publieke
belangstelling voor het gistermorgen
voor de complete koninklijke familie
gehouden défilé, hoewel zeer behoor
lijk, was toch beduidend minder dan
in voorgaande jaren. De wat mindere
belangstelling en het slechte weer
(schaarse momenten met zonneschijn en
regen- en hagelbuien wisselden elkaar
snel af) waren er dan ook de oorzaak
van, dat de Koningin na afloop van het
défilé afzag van de onder voorbehoud
aangekondigde rijtoer langs de belang
stellenden op de rijksweg.
De koninklijke familie, van jaar tot
jaar in omvang toenemend en dit jaar
al bestaand uit vijftien personen, van
wie de allerjongsten na de eerste re
gendruppels haastig met hun moeders
het hazepad kozen, had nog maar
nauvvelijks het bordes betreden (de ko
ningin n een korenblauw mantel-ensem
ble), of een fikse hagelbui deed de
paar duizend deelnemers aan het défilé
Wat is het anders geworden dan we
ons zo'n 25 a 27 jaar geleden hadden
gedacht. Nederland in nood. En nood
leert bidden. Nood leert ook: je moet
één voelen, elkaar helpen, Alle gedach
ten zijn er op gericht in leven te blij
ven. Te blijven leven omdat heel in de
verte toch iets gloort van een weer mo
gelijke vrijheid. Dat hoopt iedereen nog
mee te maken, die vreugde weer te
smaken. Geen gehakketak op elkaar.
Niet kijken naar iemands geloof of wel
stand of politieke kleur. We hebben al
len dezelfde zorg: in leven te blijven,
de vrijheid zien te halen.
En waar er nog aandacht overblijft
voor de tijd na de bevrijding, daar
zegt men: niet meer dat van vóór de
oorlog, met èl die politieke partijtjes,
het zo gescheiden zijn door godsdienst
en stand, het te grote verschil tussen
rijken en armen. We willen het na de
oorlog allemaal beter doen. Als we het
mogen beleven. Daarvoor eerst gezorgd.
In het gijzelaarskamp ln St. Michiels
gestel zitten honderden Nederlanders
bijeen, vogels van diverse pluimage,
ook vooroorlogse politici, ook zij die
juist door oorlog en gevangenschap
politieke belangstelling hebben gekre
gen. Minder gekweld door eigen zorg
voor het dagelijks hapje - waar men
weinig aan toe of aan kan doen - heeft
men daar wel tijd om aandacht te
schenken aan een nieuwe politieke con
ceptie voor 't Nederland na de bevrijding.
In S.D.A.P.-kringen wil men af van het
arbeiderspartij zijn en hoopt men te
groeien naar een bredere volkspartij op
socialistische grondslag. De protestan
ten zouden wel één partij willen gaan
vormen. Daarnaast dan nog een katho
lieke en een liberale partij. En al wil
men de communisten niet bij voorbaat
uitsluiten, zo zou het toch mogelijk zijn
om tot een veel eenvoudiger en over
zichtelijker partijsysteem te komen,
waaruit een duidelijke, wilskrachtige
regering kan voortkomen.
Zo was het ruim vijfentwintig jaar ge
leden. Op uitgelaten wijze hebben we
de bevrijding gevierd. Onze bevrijders:
Amerikanen, Canadezen, Engelsen met
uitzinnige vreugde begroet, de Duitsers
met haat en hoon overladen zien af
trekken uit ons weer vrije Nederland.
Toen konden we onze hoop en verwach
tingen in daden gaan omzetten. Nog
kon natuurlijk niet direct alles naar be
horen functioneren. Er moest eerst weer
worden opgebouwd, het verkeer weer
mogelijk gemaakt. Ook de democratie
kon niet onmiddellijk weer in werking
treden. Na een korte periode van mili
tair gezag eerst een benoemde en nog
geen gekozen gemeenteraad en parle
ment. Maar daarna konden we toch de
in de oorlog geboren gedachten over
onze samenleving gaan uitwerken en in
praktijk brengen.
Ja.dat konden we. Maar we hebben
het niet gedaan. Toen de nood was
overwonnen, zijn we de saamhorigheid
maar 'n beetje gaan vergeten. We split
sen ons weer op in groepen en groep
jes naar politieke en godsdienstige en
standsoverwegingen. We gingen zorgen
voor het heil van onze groep en lieten
het algemeen belang maar over aan
de regering of wie er zich verder voor
interesseerde.
Neen, we hebben de les uit de bezet
tingsjaren niet in praktrijk kunnen
brengen. De saamhorigheid hebben we
laten varen om ons druk te gaan maken
in de eigen groepjes.
We hebben wel gezorgd voor meer
welvaart voor de meesten van ons, al
hebben we ook bij de verdeling daar
van het eigenbelang niet uit het oog
verloren en de zaken wel eens wat
scheef laten groeien.
Is er dan wel zoveel aanleiding om nu
na vijfentwintig jaar de herdenking
van de bevrijding vreugdevol te vieren?
Voor ons zelf niet, maar wel voor de
gedachte er van. De idee van de vrij
heid en de blijheid daarover is van
alle tijden, eeuwig. Over de toepassing
zou wat minder verschil van mening
dienen te bestaan, zou men liefdevoller
en saamhoriger moeten denken. Maar
we hebben tenminste nog altijd de
kèns om dat van onze samenleving te
maken. De kans om de les van de ge
schiedenis te leren. En waar de kans
is blijft de hoop dat het eens zal luk
ken.
en de leden van de koninklijke famili
huiveren. Nadat de koningin een ge
schenk kreeg van een vertegenwoordig
ster van de Surinaamse groep „Kotomis
sies" in ontvangst had genomen, trok
zij zich op de drempel van het paleis
en onder een kleurrijke paraplui terug.
De bruine gelaatskleur van de prins
- overgehouden aan zijn reis naar In
donesië - en de koningin waren wel in
tegenspraak met het kille weer, dat
vooral de 550 volgelingen van Baden
Powel op het gazon voor het bordes
tijdens hun demonstrates van padvinder-
lijk kunnen nogal eens parten speelde.
De padvinders verzorgden urenlang 'n de-
montratie van sport en spel, creativiteit,
volksdansen e.d. Een deel van de pad
vinders verzorgde om klokslag half elf
een muzikaal welkom voor de jarige
vorstin.
De bonte stoet defilanten werd als ge
bruikelijk weer geopend door deputaties
studenten uit Leiden, Utrecht en De
venter. Na hen kwam de zeer geva
rieerde groep van jubilerende sportver
enigingen, lichamelijk en geestelijk ge
handicapten, muziekkorpsen, buurtver
enigingen, buitenlandse werknemers,
huisvrouwenorganisaties, carnavallers,
scholieren en burgers. Voor honderden
was dit nu eindelijk eens de gelegen
heid om de koninklijke familie zelf op
de fotografische plaat vast te leggen,
maar voor zover het weer al toeliet,
daarvan iets behoorlijk te maken, kre
gen de burgers er van de vele mare
chaussees nauwelijks de gelegenheid
voor. Zij maanden voortdurend tot
doorlopen, zowel in het belang van de
genen op het bordes als de verdere
volgelingen in de stoet. En waar dan
nog een fotootje kon worden gemaakt,
zal de grote haast waarmede dat moest
geschieden, wellicht niet tot de kwa
liteit hebben bijgedragen. In nog geen
anderhalf uur zag de koningin zo'n
kleine zesduizend zeer uiteenlopende uit
gedoste mensen aan zch voorbijtrekken.
De burgemeesters van Baam en Soest
waren uiteraard ook aanwezig, evenals
de harmonie PVO, dat op het gazon zo
af en toe voor de begeleidende muziek
zorgde, wanneer althans niet een an
dere harmonie of fanfare er doorheen
kwam blazen of trommelen.
Er hebben zich dit jaar tijdens het de-
filé geen incidenten voorgedaan. Ver
leden jaar werd vlak voor het bordes
wel een groepje demonstranten met
een spandoek uit de stoet gehaald. Dat
bleek aanleiding om de preventieve
controle aanmerkelijk te verscherpen.
Zowel binnen als buiten de paleishek
ken werd het doen en laten van even
tueel voor wanordelijkheden in aan
merking komende personen nauwlettend
in de gaten gehouden. Er behoefde ech
ter niet opgetreden te worden.
Na afloop van het défilé begaven ko
ningin Juliana, Prins Bernhard en en
kele prinsessen zich naar het gazon
voor het paleis, waar zij de aktiviteiten
van de 550 padvinders gade sloegen.
Rond twaalf uur was alles achter de
rug en kon de Amsterdamse straatweg
weer voor het verkeer worden vrijgege
ven.
Op 5 mei, Bevrijdingsdag, organiseert
Artishock op de Parallelweg (langs de
spoorlijn, lussen de Molenstraat en de
Dal weg, achter het Artishockgebouw)
in Soest voor de 5e keer een kunstmarkt
waaraan ruirr 60 kunstenaars uit alle
windstreken zullen deelnemen. Van 10
uur tot zonsondergang. De aankoop-sub
sidieregeling is van toepassing.
's Middags van 2 tot 5 uur is er op de
Kunstmarkt een doe-middag voor kin
deren. Een kans om creatief bezig te
zijn met hout, stenen, verf, papier, klei
en touw. Algemene leiding: Wil Wil-
lemsen.
Er worden dan Rammelstokken gemaakt
met Mia v. d. Abbeele en Kleding met
Marie-José van der Mieden. Ella Wild
schut schildert met de kinderen en Wim
Peters maakt koppenpalen. Frouke van
Zuilen en Jan Spiering hebben de lei
ding bij de kleiarbeid en „ome" Aart
Rommort metselt. Ank Faassen pn haar
toneelclub van „Ateliers Artishock"
maakt maskers en bloemen en Marja
Spiering leidt het touwknopen.
In verband met het thema „Vrijheid
Ook Voor De Ander" van Bevrijdings
dag heeft Artishock aan de volgende
groeperingen die iets met Vrijheid te
maken hebben een kraam aangeboden.
Ze komen allen.
1. Het Griekenland-comité, afd. Amers
foort.
2. De. Werkgroep ..Honger" (Coördinatie
Centrum S.W.F.C. Nederland).
3. Amnesty Internationaal.
4. Dolle Mina, afd. Utrecht, met een
slavinnenmarkt,
5. Gerard Esser uit A'dam (strijd tegen
uitroeiing zeehonden).
6. Vier Kabouters van de Oranje Vrij
staat met biologies dienamies voedsel.
7. Black Panther Solidariteitscomité.
8. Jongeren Aktiegroep Soest (JAS) met
straattoneel en discussies.
9. De politieke partijen in Soest die
propaganda maken die dag voor de
Gemeenteraadsverkiezingen.
Verder concerteert 's morgens de Brass
band „Concordia" uit Vinkeveen en
's middags de Soester Harmonie P.V.O.
De Bijenvereniging heeft een kraam
(Chr. Uiterlijk), er is een stoelenmatter,
en een drank- en fruitkraam.
Otto van de Mieden organiseert een ko
ker-poppentheater. Rinke Tolman praat
over de vrijheid in de natuur. De dich
ters Ton Luiting en Jan Visser schrijven
wegwern-poëzie over het Leven en de
Dood. Herman Joosten maakt een beeld,
's avonds is er in het Artishock-ge-
bouw een jazz-avond met „Black Music".
Om 9 uur. Met de Amerikaanse musici:
Glen Helstone, bass. Frankje Douclas.
guitar. Rob Rockee, flute. Wallace
Boshop, drums.
Slytcrjj-Wijnhandel v. d. Linden aan de Burg. Grothcstraat van 1910-1930 Café „Tramhalte"
Dezelfde plaats nu
Voor kennismaking met de V.V.D.-kan
diaten voor de op 3 juni a.s. te ver
kiezen gemeenteraad van Soest heeft het
bestuur van de afd. Soest-Soesterberg
van de V.V.D. drie avonden vastgesteld,
die gehouden zullen worden op maandag
11 mei in de Emmakerk. Regentesselaan,
Soestdijk; maandag 25 mei in de sport
hal „Beukendal", Beukenlaan, Soest en
donderdag 28 mei in „De Rank", Soes-
terbergsestraat, Soest-Zuid. Alle avonden
vangen aan te 8 uur.
Op deze avonden zal er gelegenheid zijn
tot het houden van persoonlijke ge
sprekken met de V.V.D.-kandidaten.
Ter gelegenheid van de 25e dodenher
denking wordt te Baarn op 4 mei. om
20.30 uur, in de Nicolaaskerk een oecu
menische herdenkingsdienst gehouden,
waarvan de toegang gratis is.
De muzikale hoofdschotel is de uitvoe
ring van het Requiem KV 626 van
W. A. Mozart o.l.v. Louis Mol.
Dit requiem wordt gezongen door een
combinatie van Baarnse oratorium- en
kerkzangers, tenvijl ook het orkest gro
tendeels is samengesteld uit Baarnse
musici.
Met zijn 175 kilo is de eerste Chinese
aardsatelliet zonder meer een opmerke
lijk debuut in de ruimte - aanzienlijk
zwaarder dan de eerste Russische en
Amerikaanse. En dat is dan het ver-
ontrustendste aspect van de „Het oos
ten is rood" zingende kunstmaan: de
Chinezen moeten een zeer behoorlijke
raket hebben om een dergelijke lading
in een aardomloop te brengen.
Diezelfde raket is daarom in staat om
eer niet geringe lading kernkoppen naar
iedere hoek van de aarde te brengen,
Ook al staan die bewapende raketten
bepaald nog niet in driegende rijen
gereed kunnen we stellen dat Pckinr,
met zijn kunstmaan demonstratief over
de drempel is gestapt, de club van su
permachten binnen, zij het dat China
in die club niet wordt erkend.
Dit nu juist maakt de in Wenen be
gonnen Salt-gesprekken tussen de Rus
sen en Amerikanen over beperking van
het strategische raketarsenaal een beet
je onwerkelijk.
China laat duidelijk weten dat dit geen
zaak meer is tussen de twee supèr-
machten maar dat het als derde par
tij ook erbij betrokken behoort te zijn.
Dit temeer omdat zowel de Amerikaan
se als de Russische strategen bij hun
beschouwingen eenvoudig niet over het
hoofd kunnen zien dat voor beiden de
Chinese raket-kernmacht een mogelij
ke tegenstander zal kunnen zijn: een
afspraak tussen twee van de drie is
eenvoudig niet meer genoeg.
Het is een aspect temeer in de kwestie
of het nog zin heeft de Chinese volks
republiek volkomen in isolement, te la
ten. Of we het leuk vinden of niet:
het enorme land is bezig zich 1e ont
wikkelen tot een supermacht zowel in
omvang als in technisch kunnen en in
de toekomst evenzeer in economisch
potentieel, mogen we aannemen. Dat
wil ook zeggen dat de rest van de we
reld deze faktor niet kan blijven ver
waarlozen. Wat gebeurt door het bui
ten de Ver. Naties te houden buiten
vrijwel alle internationale organisaties
waarvan het een hoe weinig gewaar
deerd ook, lid behoort te zijn.
We moeten nu rekening houden met de
Chinezen en dit zal in de komende ja
ren alleen meer en zeker niet minder
het geval worden. We kunnen dan wel
het binnenhalen van China in de we
reldgemeenschap nog even uitstellen,
maar niet tot het oneindige. En hoe
langer we wachten hoe moeilijker het
wordt.
KANTMAN,
Een tot nu toe onbekende man heeft
dinsdag, om ongeveer half één, d®
Coöperatieve Landbouwvercnigng voor
ƒ3600,opgelicht door middel van een
wisseltruc. De man, die tussen de veer
tig en vijftig jaar oud was, een licht
grijs costuum droeg en een lichte over
jas, wilde bij de boekhoudster een brief
je van duizend gulden wisselen. Zij
kwam even later met tien bankbiljetten
van honderd gulder terug maar dat
was de zich van een onherkenbare taal
bedienende man niet naar de zin. De
boekhoudster liep weer even weg. van
welke gelegenheid de man gebruik
maakte om zelf maar even in de kassa
te gaan kijken. Hij nam een handjevol
geld uit de la, dat hem even later weer
werd afgenomen door een al verbleken
de boekhoudster. Zij gaf hem uiteindelijk
negen briefjes van honderd en tien van
tien gulden, waarmee de man volkomen
tevreden was.
Breed lachend en wuivend verliet hij
de Coöperatie, maar toen men even
later de kassa ging nakeken, miste men
wel ƒ3600.—.
Onmiddellijk werd de politie gewaar
schuwd. die in de omgeving een man
aanhield die aan het opgegeven signale
ment voldeed, maar uiteindelijk niets
met de zaak uitstaande bleek te hebben.
In Bilthoven werd 'n trein naar Utrecht
nog stopgezet en ook daarin werd een
man aangetroffen, die aan het signale
ment beantwoordde, maar ook hij had
niets met de wisseltruc te maken. On
danks een tevens begonnen grootscheep
se speurtocht in de omgeving is de
dader tot op heden onvindbaar geble
ven.
Morgen, zaterdag, zullen 4 zusters, ver
blijvende in Nieuw Marionburg. gelijk
tijdig de dag herdenken, dat zij resp.
50 jaar, 40 jaar en 25 jaar geleden wer
den geprofest.
Dit zijn zuster Placida (in de wereld
mej. J. C. Bosboom, afkomstig uit Soest),
50 jaar; zuster Ludgera. 50 jaar; zuster
Augustina 40 jaar en zuster Plavia 25
jaar.
SOESTER
OURANT
