MODERN BESTEK
„HET" loopt modern
in de papieren!
industrie
Zonnebrand-
melk
«TEN/TYPISTE
GELIJK HEBBEN
MENTRICES.
vo-oplefdlng
NACHTMERRIE KAN
DODELIJK ZIJN
mode
GSESTRAAT 51 - SOEST
Met de polllepel
op stap
te Amersfoort
ts te geef?...
n de Soester Courant
Uit de
wintercollectie
De maisplant is een
j natuurlijke energiebron
[E VAN DEFENSIE
Depots Materieel Luchtmacht,
ïen worden geplaatst
üng en goede typevaardigheid.
)leiding, leeftijd en ervaring,
oing.
en daaraan verbonden salaris
land aanwezig.
ant van het Commando Depots
reau Burgerpersoneel, Gebouw
ïr).
4, toestel 423 of 316.
Eet kan gebeuren dat we in bus of
trein onwillekeurig een gesprek van
een paar medereizigsters opvangen.
Onze aandacht werd getrokken door de
verontwaardigde toonwaarop het
hart gelucht werd over een afwezige
„derde". Steevast eindigt het gesprek
dan met een overtuigd: ja, dat is toch
zo? Maar hoe agressiever de toon
klinkt, hoe nadrukkelijker het eigen
gelijk wordt beklemtoond, hoe groter
de mogelijkheid wordt dat bij ons, als
buitenstaander de vraag rijst: ,Ja, zou
het werkelijk zo zijn?" En vaak wordt
deze twijfel nog versterkt als we het
wat bedenkelijke ja-knikken zien van
de toehoorster, die de indruk geeft nog
wel enige achtergedachten te hebben,
die zij, om der lieven vrede wille, maar
wijzelijk voor zich zelve houdt. We zou
den de „ander partij" wel eens willen
spreken om, de zaak ook eens van een
andere kant belicht te zien en 'n eigen
oordeel te vormen. Maar natuurlijk ge
beurt dit niet en nauwelijks hebben we
de plaats verlaten, of onze aandacht
wordt weer door allerlei andere zaken
opgeslokt. Wat aanvankelijk zo'n een
voudig „gelijk" leek, blijkt bij wat die
per doordenken vaak nog erg twijfel
achtig. Er worden zoveel dingen ver
geten, er spélen zoveel motieven mee,
de ene dag ziet men de dingen zoveel
zonniger dan de andere. Wanneer we
vinden dat iemand niet hartelijk voor
ons is, hebben we misschien zélf van te
voren iets gezegd of gedaan wat niet
in goede aarde is gevallen. Wat ons in
een humeurig ogenblik ontvalt, kan
een ander soms diep en langdurig
kwetsen. En de fout ligt dan bij ons
zelf als wij zo'n weliswaar niet zo
kwaad bedoeldemaar hard aankomen
de opmerking niet even rechtzetten en
uit de wereld helpen als onze boze bui
gezakt is. Er zijn natuurlijk zaken
waarbij we in ernstige momenten voor
ons recht moeten durven opkomen en
voorons gelijk strijden en zeker voor
dat van anderen. Maar zo heel vaak
gaat het om onnozele kleinigheden dat
men z'n „gelijk" niet wil prijsgeven;
vaak zelfs over dingen, waarbij van
gelijkhelemaal geen sprake kan zijn,
,,Voor goed gemutste kampeer
ders", zou de titel kunnen zijn van
een receptenboekje voor groepen
jonge kampeerders, samenge
steld door het Voorlichtingsbureau
voor de Voeding, waarvan de 3e
druk verscheen. Na een aantal
algemene wenken volgen 54 me
nu's en recepten zowel voor hen
die kampeerervaring hebben als
die dit niet hebben.
,,Op trek met de pollepel" kan
worden besteld per briefkaart,
met aan de adreszijde 60 cent EX
TRA postzegels bijgeplakt en ge
adresseerd aan: Voorlichtingsbu
reau voor de Voeding, Laan Co-
pes van Cattenburch 44, Den Haag
—2011.
als het b.v. om kwesties van smaak
gaat of over beweringen die voor beide
partijen volkomen oncontroleerbaar
zijn. Beter dan ruziemaken kan men
het dan maar over een wat vrolijker
boeg gooien en de andere gélukkig
laten zijn met z'n „gelijk", in feite niet
meer dan een zeepbel.
JETTY
Degenen die oud en wijs genoeg zijn
om te weten dat men zijn huid niet on
gestraft te lang aan de zon kan bloot
stellen, moeten dan ook maar hebben
wat erbij staat. Zo zou men het künnen
zeggen, maar daarmee generaliseert
men toch wel wat veel. Er zijn situa
ties genoeg waarin de mens als het
ware door de zon wordt overvallen, bij
voorbeeld als de zon na een lang vroeg
en somber voorjaar eindelijk eens het
hele weekeind lang achter de wolken
vandaan komt. Dan krijg je heel
begrijpelijk het gevoel dat je er
gauw van moet profiteren en je profi
teert er net iets langer van dan goed
voor je is. Of je brengt de eerste va
kantiedag aan het strand of in een zeil
boot door. Omdat er een koel windje
waait heb je er geen erg in dat de zon
Het bestek - de vork, het mes en de lepel - spelen zo'n belangrijke
rol in ons leven, dat we ons maar nauwelijks kunnen voorstellen dat
deze belangrijke attributen eens op de gedekte tafel hebben ontbro
ken. Voor zoverre we van een „gedekte tafel" konden spreken in
vroegere tijden. Volgens de overlevering zouden de Venetianen in het
jaar 1518 het gebruik van de vork hebben gekend en in Engeland
kwam de eerste vork In 1607 voor. Bij ons was zelfs in het jaar 1733
het gebruik van de vork nog niet algemeen ingevoerd.
Aanvankelijk aten alleen koningen,
keizers en hoog-adellijke heren en da
mes van een „gedekte" tafel. Zelfs in
de goede burgerwoningen had men
toen nog geen tafellakens die trou
wens ook werden gebruikt om de han
den na het eten aan af te vegen. Wel
gingen er badhanddoeken rond, iets
dat dan ook méér dan nodig was.
Want men at met behulp van een mes
en de vingers. Pas in de loop van de
zeventiende eeuw verscheen ook bij
ons de vork op tafel, wat niet wil zeg
gen dat ze toen al algemeen werd ge
bruikt. De lepel voor vloeibare spijzen
kende men toen wel, maar toch zag
men hem op vroege afbeeldingen nog
niet als „bestek" op tafel liggen. Aan
de vervaardiging van het mes besteed
de men in die tijd echter vaak grote
zorg. Dikwijls ook brachten de gasten
in fraai bewerkte scheden hun eigen
mes mee, een gewoonte die later ook
voor het bekende drietal mes-lepel
vork nog bleef bestaan. Behalve het
gewone mes had men het grote voor
snijmes, het platte mes en soms een
klein mesje om het houten bord te rei
nigen. Het voorsnijmes kon in geen ge
val worden gemist, omdat men bij
gastmalen vaak halve varkens, aan
het spit geroosterd op tafel bracht.
Veel gasten maakte van hun eigen
mes geen gebruik, omdat ze de „kluif"
in hun handen namen. De afgekloven
beenderen werden over de schouder er
gens in een hoek geworpen.
De tijden zijn veranderd en de eetge
woonten hebben daarmee gelijke tred
gehouden. En ofschoon niet alles goed
is wat de moderne tijd heeft gebracht,
moeten we in heel wat opzichten toch
wel waardering hebben voor de ver
nieuwingen. De meesten van ons kun
nen zich de tijd nog wel herinneren dat
elk kind oud genoeg was voor „eigen"
bestek. Het begon meestal met een
paplepel en eindigde met een mes. Wat
de modellen betreft hadden de makers
niet veel fantasie. Alle lepels, vorken
en messen leken als twee druppels
water op elkaar; er stond alleen een
ander monogram in.
De moderne ontwerpers laten echter,
óók (of misschien wel juist) wat het
bestek voor kinderen betreft hun fan
tasie de vrije loop. En wat er onder
hun handen vandaan komt, munt niet
alleen uit in het praktische vlak, maar
ook in vormgeving. Als voorbeeld Iaat
de foto zien wat er op dit gebied wordt
geboden. Het eetgerei is niet alleen
doelmatig, maar het zal ongetwijfeld
voor het kind de feestvreugde van het
aan tafel eten vergroten en stimuleren.
sch Centrum
verzorgenden, waarin maximaal
'ij voor gehele of gedeeltelijke
begeleiding van de leerlingen
huishoudelijke werkzaamheden.
met tact en liefde met jonge
hebben in soortgelijke functie,
met donderdag van 7-10.30 uur
30 uur en/of 18-20.30 uur.
isvoorwaarden.
dchten tot de directie van Zon
rt.
„Het" dat bent u en „de pa
pieren" zijn weggooi-maxi-jas
sen van papier. Deze exotische
creaties kunnen niet alleen op
tuinfeesten, maar tijdens zee
vakanties worden gedragen,
natuurlijk alleen door durfallen
èn als het weer wat somber is.
Want bij stralende zon aan
strand gaat er niets boven een
geestige bikini en ook voor
tuinfeesten bij strakke blauwe
hemel zijn wel gezelligere toe
standen te bedenken dan weg-
gooi-maxi-jassen van papier.
Misschien bent u die dit leest
nog zo jong, dat u dagelijks in
maxi over het plaveisel schrijdt
en dan is zo'n weggooi-
jas natuurlijk het einde. Maar
zelfs als u de durf altijd al ach
ter de rug hebt, kunt u bij spe
ciale gelegenheden met zo'n
kledingstuk tóch ook nog wel
succes hebben. Bent u de leef
tijd helemaal te boven om u zo
„uit te dossen", dan bezitu
misschien nog wel humor en
mildheid genoeg om zonder
hoofdschudden naar de hier af
gebeelde modellen te kijken.
Fijntjes (en begrijpend) glim
lachen mag altijd
Na een langdurig zonnebad kan zon
nebrand optreden, dat weten we alle
maal wel. Want iedereen heeft het wel
eens aan den lijve ondervonden en
weet dus uit ervaring hoe doodziek
men zich kan voelen als onverstandige
zonneaanbidder. Er kan in zo'n geval
hoge koorts optreden, zodat de arts er
aan te pas moet komen. Maar zelfs als
men er nog betrekkelijk genadig af
komt, loopt men dagenlang met jeuk
rond en komt daarna de akelige en on
flatteuze tjjd van het vervellen.
wel degelijk kracht heeft. En als je 's
avonds'thuis, in de tent, de Caravan of
in je hotelkamer merkt dat je huid
toch wel heel erg gloeit, is het al te
laat.
Er zijn heel wat zalfjes en watertjes
waarmee je zonnebrand kunt tegen
gaan, maar als u toevallig niets van
die preparaten bij de hand heeft, moet
u het eens proberen met een „huismid
deltje". Als verkoelende en verzachten
de medicijn is het volgende aan te be
velen: rasp wat augurken en maak dat
raspsel nog fijner door er melk bij te
gieten en alles goed te prakken met
een vork. Daarna alles door de zeef
gieten en wat in de zeef blijft liggen
op de door de zon verbrandde plaatsen
aanbrengen. Kort voordat de „zalf"
droog is haalt u het augurken raspsel
met een dotNvatten weer weg. Niet
wrijven, maar betten! Dit huismiddel
tje helpt natuurlijk niet bij zonnebrand
in een ernstige graad. In zulke geval
len luidt het enige verstandige advies:
zo gauw mogelijk de arts waarschu
wen.
U weet allemaal wel wat een „nacht
merrie" is: een nachtelijke beklem
ming, een benauwdheid in de slaap,
meest ook een angstige droom. Het Is
lang niet altyd na te gaan hoe zo'n
angstdroom ontstaat, primair omdat
de hersenen, het gedachtenleven op hol
slaan, of secundair omdat men door
een verkeerde houding in ademhalings
moeilijkheden komt, waardoor er ang
stige spanningen ontstaan, die als zo
danig aan de hersenen worden doorge
geven, waarna de hersenen reageren
met angstige, onwerkelijke dromen op
te roepen.
Velen menen dat men niet weet waar
de naam „nachtmerrie" vandaan
komt, maar dat is onjuist. Zo'n ang
stige droom werd vroeger in het volks
geloof toegeschreven aan de „Maar",
een boze geest die de bijnaam Nacht
merrie droeg. Een Britse arts beweert
dat nachtmerries niet ongevaarlijk zijn.
De vrouw van de Engelsman Hugh
Sharer verloor enige tijd geleden het
leven door zo'n angstdroom. Tijdens
een van haar nachtmerries raakte zij
zo over haar toeren, dat zij niet meer
ontwaakte. Bij het vaststellen van de
doodsoorzaak kwam de arts tot de con
clusie, dat de overledene tijdens haar
angstdroom een dodelijke shock had
opgelopen. Hij stelde vast dat de mens
zijn onderbewustzijn de oorsprong
van zijn dromen even sterk beleeft
als zijn bewustzijn.
Als u af en toe last hebt van nacht
merries en wie heeft dat niet
moet u echt niet in paniek raken. Want
het geval mevrouw Sharer behoort tot
de hoge uitzonderingen, dat zult u zelf
al wel hebben begrepen.
Ondanks alle zonneschijn die we
deze zomer al hebben gehad en al
het zomerweer dat ons nog te
wachten staat, komen de donkere
dagen" toch weer met rasse schre-
den naderbij. Eet duurt niet zo
lang meer of we gaan ons op
nieuw interesseren voor de winter
mode. Mode-ontwerpers op elk ge
bied hebben het experimentele sta
dium echter al lang achter de rug:
zij weten cd (ook al zeggen ze het
niet) wat de moderne vrouw in de
winter '70l'71 zal gaan (moeten)
dragen.
Wat de a.8. schoenenmode betreft
kunnen we een klein tipje van de
sluier voor u oplichten. Om te be
ginnen dan wat u al weet
was de mode in de afgelopen sei
zoenen een periode aan het afslui
ten, die zich als situatie slechts
eens in de vier d vijf jaar voor
doet. De rokken waren op hun
kortst en de schoenen op zijn
breedst. Eet einde van een mode
beeld of het begin van een
nieuwe mode, net hoe u het wilt
noemen gaat altijd gepaard met
grote onrust, een tasten, proberen
en zoeken, wat zich uit in onzeke
re tussencollecties.
Nu de nieuwe mode echter haar
intrede heeft gedaan en alle te
rughoudendheid ten spijt door
gang zal vinden, blijkt plotseling
dat er geen schoenen bij dit
nieuwe modebeeld passen. Voor
„Jan Jansen" was dit een reden
zich danig achteï het oor te krab
ben, met als gevolg dat er een
aangepaste schoen op papier
kwam te staan en later natuurlijk
ook in fabricage werd genomen.
Eij noemde de nieuwe creatie
„Woody" en zélfs zijn concurren
ten moesten toegeven, dat die
Woody in alle opzichten met de
modetrend van de kleding een een
heid vormde. De materialen zijn
aangepast aan de stijl, dus bij
voorkeur suède. Aan de nieuwe
leest en de 70 mm hoge hak zal
men even moeten wennen, maar
dat is nu eenmaal met alle nieu
wigheden het geval. De bijgevoeg
de tekening geeft een indruk van
de Woody-schoen.
Ons voedsel of het nu plantaardig of dierlijk Is Is onze enige bron van
m energie. Van al het groene plantaardige voedsel Is mals een van de beste
energiebronnen. In minder dan drie maanden groeit een klein maiszaadje uit
tof het formaat van een kleine boom door de zonne-energle te gebruiken voor
de snelle groei en deze dan te verzamelen In haar korrels als energie en voe-
dingsstoffen voor de mens.
De maisplant wordt gebruikt In honderden voedselprodukten, waaronder de
„kant-en-klare" Corn Flakes. Dit maisprodukt Is gemaakt door het velletje van
de maïskorrels te verwijderen en alleen het zachte gedeelte, waarin de meeste
energie Is opgeslagen, te gebruiken. De kernen van de korrels worden ge
il mengd met mout, suiker en zout. Het resultaat is een van 's werelds gemak-
kelijkste voedingsprodukten. Een kant-en-klaar maisprodukt, bros en knappe-
rig, met een heerlijke smaak.
De Kellogg Nutrition Coucil herinnert u er aan, dat een bord Corn Flakes met
U melk en suiker een speciaal uitgebalanceerde combjnatie Is voor het ontbijt
of als een hapje er tussen door. Het bevat niet alleen snelle en duurzame
energie, maar ook vitaminen en mineralen, die we dagelijks nodig hebben
voor een goede gezondheid. Vandaar dat de maisplant reeds 3000 jaar ge-
leden een belangrijke voedselbron was in Mexico, Zuid-Amerika en andere
landen en tegenwoordig nog steeds een belangrijke bron is voor energie-rijk
voedsel en andere waardevolle levensmiddelen.
Links: Een weggooi-maxl-jas
van papier, bedekt met een
PVC-laag, zodat men er meer
dere keren plezier van kan
beleven, ook als er regen op
komt.
Rechts: Een futuristisch mo
del van Cardin. Over een ze-
bra-achtige maillot wordt een
strookjesrok van witte plastic
gedragen. Een lichtgekleurde
helm weert de zonnestralen en
geeft het geheel het idee van
een andere planeet te komen,
