Soest toen - Soest nu
Dinsdag 22 september 1970
49e jaargang no. 70
Uitgave: Drukkerij Smit - Soest Dnreau voor redaetie en adminisiratle Van Weedestraat 29a, Soest Tel. 2586 - Postgiro 126156
Raad van Kerken
in Soest
VREDESWEEK
B. EN W. VINDEN OVERWEG IN
MOLENSTRAAT NIET ERG GEVAARLIJK
Het oog gericht op
Nixon's
N.S. is beloften niet nagekomen
demonstratieve reis
SOMBERE FEITEN
EN EEN NOG
SOMBERDER SFEER
Vliegerwedstrijd
openbare lagere school
Soest-centrum
Tweehonderd kinderen naar huis na
hom-melding op Titus Brandsmaschool
Nieuw flatgebouw met kegelbaan aan
Burg. Grothestraat
Veel materiële schade op
Amersfoortsestraat
50ESTER(()0URANT
Abonnement per kwartaal ƒ4,—. Buiten Soest per kwartaal ƒ7,— Verschtjnt tedere dinsdag en vrUdaf
In het kader van de Vredesweek
1970 wordt op donderdag 24 sep
tember a.s. een oecumenische ge
bedssamenkomst gehouden in de
Petrus en Pauluskerk aan het
Kerkplein in Soest. Aanvang 20.00
uur.
Na de samenkomst is er gelegen
heid in de kerk een tentoonstelling
te zien van werk van de Soester
schooljeugd, waarin zij haar ge
dachten over „Vrede" heeft vorm
gegeven.
Voor deze samenkomst wordt ieder
een uitgenodigd.
Burgemeester en wethouders vinden de
situatie bij de spoorwegovergang in de
Molenstraat „wel gevaarlijk, maar niet
zeer gevaarlijk", omdat men meent, dat
bij alle tragische ongevallen, die zich op
de overweg hebben voorgedaan, onder
scheid moet worden gemaakt tussen
ongevallen, die het gevolg zijn van men
selijk falen en ongevallen, die hun oor
zaak vinden in een technisch falen.
Dit menselijk falen moet volgens het
college vooral worden toegeschreven aan
het niet of niet tijdig horen van de
alarmbelinstallatie en het zien van de
rode knipperlichten. „Het waarschuwen
de effect van deze installatie zal meer
tot zijn recht komen, zodra de overgang
mede is beveiligd door de van gemeen
tewege zo gewenste ahobs. Als een
voorbeeld van technisch falen kan het
niet of niet voldoende werken der rem
men van motorvoertuigen, bromfietsen
c.d. worden genoemd", aldus B. en W.
Overigens zal het college blijven streven
naar een optimale beveiliging van de
spoorwegovergang.
Burgemeester en wethouders delen dit
mede in antwoord op vragen van de
PAK raadsfractie.
Daarbij is gebleken, dat ook de Neder
landse Spoorwegen zich niet heeft ge
houden aan gemaakte afspraken. Een en
ander heeft tot gevolg, dat niet voor
Een slag op de alarmbel behoort zo
langzamerhand net zo traditioneel bij
prinsjesdag als de toch door de resi
dentie - het is dit keer echter een
reeks slagen geweest, overigens met
meer aantoonbare reden dan in lang
het geval was.
Economische vaktermen zijn voor dit
aantonen niet erg nodig: ieder die even
na kan denken beseft wel dat de vier-
honderdguldengolf die nog over ons
land slaat zijn effekten moet hebben.
Dat geld moet ergens vandaan komen
en het moet ergens heen gaan.
Dat eerste aspect houdt in dat onderne
mers het op de een of andere manier
aan hun klanten moeten verdienen en
die klanten zijn we allemaal met el
kaar - in die funktie mogen we prijs
verhogingen verwachten, die het gevolg
hebben dat die vierhonderd gulden, of
wat hier en daar wordt, toch weer
minder zullen zijn dan het nu lijkt.
Het bekende spiraalverschijnsel, dat in
wat drogere vorm ook te vinden is in
waarop het Centraal Planbureau ter ge
legenheid van prinsjesdag trakteert. Die
berekenen een stijging van de lonen
met elf procent, een stijging van de
prijzen met vier procent ruim, de ar-
beidsproduktie gaat met vijf procent
omhoog - een ongelijkheid in percen
tages die we ons niet kunnen permitte
ren.
Er moet dus iets gedaan worden, dat
ir, duidelijk. En de regering heeft zo
zijn plannen. Eigenlijk had minister
Witteveen die al voor de herrie begon
- in een geruchtmakend interview met
Het Parool repte hij al zonder het
woord te willen gebruiken met iets in
de geest van de bestedingsbeperking
van 1956. Dat was dus toen van de
vierhonderdguldengolf en dergelijke nog
geen sprake was.
Hij en zijn collega's, in het kabinet ver
wachten duidelijk het meest van een
soort loonpauze.
Goed, er zijn nog andere maatregelen
in petto, zoals was belastingverhogink-
jes hier en daar, maar daarvan ver
bleekt het effect hij dat van die loon
pauze krachtens artikel tien van de
kersverse loonwet van minister Rool-
vink. Maar daarin prijkt" ook nog altijd
dat artikel acht dat voor de vakbewe
ging aanleiding is geweest om niet lan
ger in de Socaal-Economische Raad deel
te nemen aan overleg. Er is nu een
spierinkje door de regering uitgewor
pen om de vakcentrales toch weer naar
de S.E.R. te lokken omdat de hele loon
wet eigenlijk weer ter discussie zou
staan, maar wie gelooft dat de vakbe
weging daarop in zal gaan? Die heeft
juist in Rotterdam geleerd dat ze bezig
was en is te vervreemden van haar le
den die haar terecht of ten onrechte,
dat doet er weinig toe - zijn gaan zien
als teveel een verlengstuk van het
overheidsapparaat.
Die omstandigheden zijn psychologisch
dus wel allerongunstig om met een zo
mager lokkertje de vakbeweging terug
te krijgen als gesprekspartner van de
regering.
Terwijl, wil het kabinet niet verwik
keld raken in de scherpste conflicten
vol arbeidsonrust, ze medewerking van
de vakbeweging zal moeten hebben. Het
heeft geen zin precies uit tc pluizen door
wiens schuld een toestand is ontstaan
dat de regering nagenoeg geen vertrou
wen geniet van de werknemers - de
toestand is er. Daar zijn ook feiten als
een versoepeling van het prijsbeleid,
die al evenmin psychologisch een
prachtige introductie vormt van een
streng in de hand houden van de lonen.
Het is een trieste situatie: de regering
heeft onomstotelijk argumenten dat iets
in de geest als zij van plan is gedaan
moet worden om te voorkomen dat we
als natie de mist in gaan. En in tegen
stelling tot 1956 moet ze haar plannen
uitvoeren in een sfeer die dat allemaal
haast onmogelijk maakt. i
Rond half drie kreeg de echtgenote van het hoofd der school een anoniem tele
foontje. Een onbekende man deelde in gebroken Nederlands mede, dat zich in het
schoolgebouw een bom bevond. Mevrouw Van Balkom geloofde het niet zozeer en
veronderstelde een „grapje", maar de man zei, dat het ernst was en dat hij belde
in opdracht van een ander.
Onmiddellijk werd het hoofd van de
school, de heer A. J. van Balkom ge
waarschuwd, terwijl tevens de politie
werd ingelicht. Twee man Soesterberg-
se politie (die het een allesbehalve leu
ke klus vonden) en drie man uit Soest
zijn in de school op onderzoek gegaan.
De bom zou, zo was medegedeeld, tus
sen drie en vier uur tot ontploffing
worden gebracht. Maar tijdens een eer
ste rondgang door het gebouw, waaruit
de kinderen inmiddels waren verdwe
nen, werd niets gevonden. Men besloot
tot vier te wachten.
Op het schoolplein werden de mogelijk
heden onderling besproken, terwijl te
vens de voorbijgangers nauwlettend in
de gaten werden gehouden. Want uit
eindelijk beleef je aan je werk als ano
niem telefonist of opdrachtgever weinig
„plezier", wanneer je je niet gaat over
tuigen van de consequenties van je te
lefoontje. En zo werd omstreeks half
vier bij de school dan ook een vrouw
aangehouden die volgens de politie er
voor in aanmerking kon komen, de op
dracht tot het telefoontje te hebben ge
geven.
Het was een jonge vrouw uit Gronin
gen, die zich om bepaalde redenen wel
meer bij de school ophoudt. De vrouw
werd ter plaatse gehoord, maar mocht
later weer doorlopen. En ook al zou zij
opdracht tot het anonieme telefoontje
hebben gegeven (wat zij ontkende), dan
nog zou zij volgens de politie geen straf
baar feit hebben gepleegd. Het feit dat
werd opgebeld naar het privé-adres van
het schoolhoofd, duidt er overigens wel
op, dat het telefoontje afkomstig is ge
weest van iemand, die met de omstan
digheden op de school enigermate op
de hoogte is.
Tijdens het bomalarm werd ook nog
enkele malen een sportwagen in de
buurt gesignaleerd, hetgeen ook enige
argwaan wekte. De wagen bleek toe ie
behoren aan een inwoner van Soest, die
er volgens de politie verder niets mee
te maken heeft.
Rond vier uur heeft men nogmaals een
onderzoek ingesteld, maar wederom met
negatief resultaat. Alle klassen werden
niettemin grondig doorzocht.
Ook heeft de politie nog de Mijnoprui-
mingsdienst op Soesterberg trachten te
waarschuwen, maar het militaire appa
raat bleek dusdanig gestructureerd te
zijn, dat men na zes telefoontjes nog
lang niet bij de verantwoordelijke per
soon was en daarom de moed maar op
gaf.
Ook via de Explosieven Opruimings
dienst kwam men niet veel verder. Men
zei (vanuit Culemborg), niet over de
vereiste apparatuur te beschikken. En
ook al was men er wel op toegerust,
dan nog zou men alleen maar gekomen
zijn in opdracht van het ministerie van
defensie.
Alleen de bijna tweehonderd leerlingen
en een zestal kwekelingen hebben enig
plezier beleefd aan dit bomalarm, want
voor hun betekende het een vrije mid
dag.
1972 zal kunnen worden begonnen met
de verdere beveiliging van de overweg.
In 1962 heeft de NS medegedeeld, dat
de automatische knipperlicht-installatie
aan de Molenstraat zou worden gewij
zigd in een ahob-installatie zodra de
toename van het verkeer dat wenselijk
zou maken. Zeven maanden later kwam
de NS op deze toezegging terug, toen
het gemeentebestuur had gevraagd om
de daad bij het woord te voegen en in
derdaad ahobs aan te brengen. De NS
bleek de gemeente zeven maanden eer
der slechts stenen voor brood te heb
ben verkocht.
De Spoorwegen kwamen nu met nadere
voorwaarden. Onder meer verlangde
men de sluiting van een aantal particu
liere overwegen. In april 1966 werd de
NS bericht, dat het college met de
voorwaarden instemde. Toen kort daar
op ook aan alle voorwaarden was vol
daan, werd de NS nogmaals gewezen
op zijn toezeggingen; verzocht werd, de
ahobs zo spoedig mogelijk aan te bren
gen. Maar alle moeite was vergeefs en
de Spoorwegen bleken zich geen toe
zeggingen meer te herinneren. Daarom
schreef het gemeentebestuur in februari
van dit jaar nog maar eens, nu naar
aanleiding van een dodelijk ongeluk, dat
op de overweg was gebeurd en dat bij
naleving van de beloften door de NS
voorkomen had kunnen worden. Eerst
op 1 april van dit jaar kreeg de ge
meente antwoord, nadat men zich in
die tussentijd nogmaals tot de spoorwe
gen had gewend.
In die brief deelde de Nederlandse
Spoorwegen mede, dat niet voor 1972
uitvoering kon worden gegeven aan de
plannen. B. en W. zeggen in hun ant
woord aan het PAK met deze verkla
ring allerminst tevreden te zijn geweest,
juist in verband met de eerder gedane
toezeggingen. Men wendde zich dus op
nieuw tot de NS om nogmaals op de
urgentie van een en ander te wijzen.
Een paar maanden later moest de NS
nog eens aan dit schrijven worden her
innerd, want er was geen enkele reactie
meer gekomen. Tenslotte deelde de NS
eind juli mede, dat in ieder geval nog
een poging zal worden ondernomen om
voor 1972 de ahobs geplaatst te krijgen
aan de overweg in de Molenstraat.
Voorts delen B. en W. het PAK mede:
„Voor het aanbrengen van ahob-bevei-
ligingen in spoorwegovergangen bestaat
een prioriteitenlijst. Voor het uitvoeren
van de diverse werkzaamheden heeft de
Nederlandse Spoorwegen een speciaal
daartoe opgeleide groep van specialisten
opgericht. Deze groep kan slechts een
beperkt aantal ahob-beveiligingen per
jaar realiseren.Een bespoediging van de
uitvoering van de werkzaamheden te
verrichten bij de spoorwegovergang in
de Molenstraat zal derhalve ten koste
gaan van een andere, urgente voorzie
ning, waarvan de realisatie op een vroe
ger tijdstip werd gepland.
„Voorts werd ons van de zijde van de
NS nog mede^deéld", zo zeggen B. en
W., „dat de levertijd van de apparatuur
één jaar bedraagt, zodat mede op grond
daarvan een bespoedinging niet mogelijk
blijkt. Financiële redenen liggen niet ten
grondslag aan de late uitvoering van de
werkzaamheden in de spoorwegover
gang Molenstraat", aldus burgemeester
en wethouders.
Uit zeer recente contacten met de Ne
derlandse Spoorwegen is volgens B. en
W. gebleken, dat een beveiliging van de
overgang in de loop van dit jaar niet
tot de mogelijkheden behoort.
Al met al blijft het een schrale troost
voor de nabestaanden van degenen, die
op deze overweg zijn verongelukt of
misschien nog verongelukken zullen, te
weten, dat de NS door het niet nakomen
van haar beloften mede- verantwoor
delijkheid voor de ongevallen op zich
hééft genomen.
Het architectenbureau P. en H. Beek
man b.n.a. in Soest heeft in opdracht
van aannemer H. W. van A.sch een plan
ontworpen, dat de sanering beoogt van
de situatie op de hoek Burgemeester
Grothestraat-Willem de Zwijgerlaan. Op
dit punt, waar nu nog de voormalige
bakkerij van de familie Roetman staat,
is een flat met kantoor- en bedrijfsruim
ten en een kegelbaan gepland. Ee
schoonheidscommissie heeft het ontwerp
goedgekeurd, het ligt nu bij het ge
meentebestuur.
Het uitzicht voor weggebruikers, die
van de Willem de Zwijgelaan de drukke
Zaterdagmorgen 19 september jl. ston
den 45 leerlingen uit de klassen 4, 5 en
6 op het schoolplein van de o.l.s. Soest-
Centrum aan de Molenstraat gereed om
deel te nemen aan de vliegerwedstrijd,
die door het onderwijzend personeel
van deze school georganiseerd was. Op
het schoolplein werden de vliegers door
zes juryleden bekeken en naar originali
teit gewaardeerd. Hierna gingen de kin
deren met hun vliegers in een lange
kleurrijke rij naar het speelveld aan de
Talmalaan. Het was de bedoeling dat
de vliegers daar opgelaten werden,
maar er was helaas geen zuchtje wind.
Door heel hard lopen van de ene naar
de andere kant van het veld (zo'n goede
200 meter) kon de vliegvaardigheid van
vliegers beoordeeld worden. Leuk was,
dat een groot aantal ouders hun kinde
ren gingen helpen met het oplaten van
de vliegers. Het vliegerfeest werd daar
door dubbel zo leuk.
De winnaars en winnaressen van deze
geslaagde vliegermorgen zijn: klas 4, 1.
Ingeborg Lotze; 2. Karin Grooters; 3.
Ronald van Grol. Klas 5, 1. Hans van
Egdom; 2. Max Olivier; 3. Eric Vogel.
Klas 6, 1. Hans Burgerhout; 2. Wolter
en Arne Prins en Jerre Kees Lubberts;
3. Kees van Essen, Ronald van Gent en
Ferry Scheffer. Maandag 21 september
hebben de gélukkige winnaars en win
naressen hun prijzen (boekenbonnen) op
i school in ontvangst genomen.
Burgemeester Grothestraat willen oprij
den, wordt belemmerd door de uitbuow
van de bakkerij, de winkel. Als dit pand
en de twee daaraan aangebouwde wo
ningen zijn afgebroken de heer Van
Asch heeft die al aangekocht- verrijst
er een fraai flatgebouw van drie etages
met twee driekamerflats en vier vrij-
gezellenflats.
Aan de zijde van het Wiener café Bau-
ers Stüberl is de. kegelbaan geprojec
teerd. Deze is ruim 29 meter lang cn
ruim 4,50 meter breed. De baan wordt
ondergronds gebouwd.
Op dezelfde hoogte komt de entree
die overigens gelijk ligt met de Burg.
Grothestraat, de baan komt onder
gronds omdat het terrein oploopt
verder komen er een keukentje, toilet
ten en een zaaltje van honderd vierkan
te meter. Achter de zaal wordt een
ruimte voor de centrale verwarming ge
bouwd.
Op de eerste étage komt een kantoor
ruimte van tweehonderd vierkante me
ter. Er is al een gegadigde voor, maar
de onderhandelingen hierover zijn nog
niet afgesloten. Op dezelfde hoogte ko
men voorts een berging en vijf auto
boxen van vijf bij bijna drie meter. De
tweede étage bestaat uit twee drie
kamerflats. Er is een .woonkamer van
zeven bij ruim viereneenhalve meter.
Verder zijn er twee grote slaapkamers
en een logeerkamer, een badkamer, een
toilet en een gang, met ruime garderobe.
De flats bereikt men via een lange ga
lerij. Het trappenhuis is geprojecteerd
aan de zijde van de Julianakerk. De
derde étage bestaat uit vier vrijgezellen-
flats.
Het gebouw krijgt een lengte van 20
meter aan de voorzijde. De onderbouw
en een deel van het gevelwerk worden
opgetrokken uit mangaansteen, het ove
rig gevelwerk uit gele handvormsteen.
Het boord van de boxen zal bestaan uit
hechthout, de kantoorpuien uit alumi
nium en de overige puien uit staal.
Indien dit plan gerealiseerd wrodt, zal
de verkeerssituatie er ter plaatse aan
zienlijk op vooruit gaan. Het pand is
nu nog een, sta-in-de-weg voor het
verkeer. Ook voor de voetgangers, om
dat de etalage aan de kant van de
Burg. Grothestraat zover uitsteekt, dat
er van het pas aangelegde wandelpad
niet veel is overgebleven.
Tweehonderd leerlingen van de Rooms Katholieke Titus Brandsmaschool kregen
vrijdag onverwachts een halve middag vrij omdat een onbekende man zo „vrien
delijk" was geweest om mede te delen, dat zich in de school een bom bevond.
Het gehele schoolgebouw is uiteraard grondig doorzocht, maar zonder resultaat.
Alleen de kinderen vonden het allemaal wel best.
President Nixon gaat demonstratief door
zuid-Europa reizen met geen ander doel
dan de Russen te laten zien dat de Ver.
Staten bepaald niet van plan zijn zich
te laten wegwerken uit het Middelland
se Zeegebied. Waaronder op dit moment
nadrukkelijk ook het nabije oosten ge
rekend moet worden, al gaat hij daar
dan niet heen. Maar hij bezoekt de
Zesde Vloot, het etalagestuk van Ame-
rika's macht in het onrustige gebied
en ook president Tito van Joegoslavië,
die we mogen zien als een nuttig con-
tactman met de Arabische wereld.
Daarenboven geeft Nixons reis nog
even de nadruk aan de wens van de
V.S. zeker in Spanje een militair be
langrijk steunpunt te handhaven. Het
is - ditmaal niet met woorden - een
herhaling van de waarschuwing aan het
adres van Moskou dat in het nabije
oosten nu iets broeit dat al te gemak
kelijk kan uitlopen op een directe con
frontatie tussen de twee machtigste mo
gendheden.
Een waarschuwing die naar Nixons op
vatting noodzakelijk gemaakt wordt
doordat vanuit Moskou niet in het
minst is gereageerd op de voortdurende
schending door Egypte van het onder
Amerikaanse auspiciën tot stand geko
men tijdelijk wapenstilstandsakkoord.
Egypte heeft dit akkoord al verlopen
verklaard, al zegt het zich eraan te
zullen houden zolang de Israëli's niet
schieten. Een uitspraak die ook wel
eens bluf kan zijn in het pokerspelletje,
teneinde de V.S. ervan af te houden de
hervatte wapenleveranties aan Israël al
te zeer op te voeren. Maar aan de an
dere kant kan Egypte wel gelijk heb
ben.
Een definitief herstel van de vrede is
geen zaak tussen Egypte en Israël al
leen - op zijn minst is daarbij de me
dewerking van Jordanië onontbeerlijk.
Maar koning Hoessein is inmiddels al
leen in naam nog maar heerser over
het Hasjemietisch Koninkrijk van de
Jordaan, om de weidse naam eens te
gebruiken voor het nietig land.
Dat hij een generaalsbewind heeft in
gesteld kan zowel een laatste poging
ziin, zijn door Palestijnse strijdorgani
saties aangetast gezag te herstellen, als
éen teken dat de militairen het zat zijn
en - of de koning het wel of niet - te
gen de Palestijnse Bevrijdings Organi
saties van leer willen trekken. Waarbij
het de vraag is of het hele Jordaanse
leger bij een dergelijke onderneming
nog wel te vertrouwen is - de Bedou-
ienen zijn zeker trouw aan de vorst,
maar onder de rest zit vrij wat dat
zich meer aangetrokken voelt tot de
guerrilla-strijders.
Als Hoessein verliest zal een republiek
van de Palestijnen op het gebied van
het koninkrijk komen die zeker geen
lust zal gevoelen met Nasser mee te
gaan in diens nog zo twijfelachtige
maar althans openlijk beleden onder-
handelingslust. Dan is de vredespoging-
Rogers inderdaad ter ziele.
Nixon gaat met zijn reis duidelijk ma
ken dat zelfs in dit ongunstigste geval
de Ver. Staten niet bereid zijn om het
nabije oosten geheel en al als invloeds
sfeer aan de Russen prijs te geven, ook
niet alleen maar om der wilie van de
lieve vrede. KANTMAN
Bij een verkeersongeval op de Amers
foortsestraat is afgelopen vrijdag nogal
wat materiële schade ontstaan. Een van
de betrokkenen raakte bovendien licht
gewond.
De C. A. van A. van W. uit Amsterdam
stond met zijn bestelauto voorgesorteerd
om linksaf naar Kinabu te rijden. Op
dat moment, dat hij stil stond, werd hij
van achteren aangereden door een
andere wagen, bestuurd door K. W. L.
Die de bestelwagen kennelijk niet had
gezien. De wagen van L. werd bij de
botsing volkomen vernield, terwijl de
bestuurder gewond raakte aan zijn rech
ter pols.
Nu nog een oud Soesterhuis met winkel
pand, over een paar jaar een moderne
flat met kegelbaan.
