Soest toen - Soest nu
Het oog gericht op
Tito's probleem
jaargang no. 74
Uitgave: llrnkkerij Smit - Sopst ICuroao voor roilaotio en :ulminislratioVan Weedestraat '29a. Soest
Tel. 2566 - Postgiro 126156
Anthony van Kampeneen droomschip
Dinsdag 6 oktober 1970
19e
MANOEUVREREN
VOOR EEN
KABINET
Marokkaan met ongeldig
kentekenbewijs
aangehouden
Eiermarkt
Brandj
e in garage
Nieuwe gasten op „De Paardenkamp"
Bijenschans in toekomstig Soester stadspark
11 diploma's „Gevorderd imker" uitgereikt
m m r
President Tito van Joegoslavië is 78
jaar al zien we hem dat niet aan. Hi,
maakt een fitte indruk als hij ergens
verschijnt en ui: zijn redevoeringen
blijkt ook dat hij geestelijk in goede
conditie is. De laatste maanden is hij
bijzonder actief bezig me* het land*be
stuur en dat is verklaarbaar. Ais Tito
één zorg heeft dan is het zijn opvol
ging.
Gebrek aan bekwame en integere man
nen om het roer over te nemen is er
zeker niet. Maar Tito besefl wei «.lat
zijn formidabele image als de mar» die
aan het hoofd van de partisanen de be
vrijding bevocht en de verering die
hem daarvoor ten deel valt, twee din
gen zijn die geen opvolger van hom
kan overnemen. En eigenlijk zou hij ze
nodig hebben om net als Tito de ver
schillende nationaliteiten die binnen
Joegoslavië verenigd zijn bijeen te hou
den.
De neiging om uiteen te vallen is daar
om des te groter omdat behalve ver
schillen in taal en aard, in zeden en
gewoonten, ook grote verschillen in
ontwikkeling en in welvaart zijn blijven
bestaan. En als er al een zekere neiging
is van bijvoorbeeld Serviërs om Bos-
niërs te minachten, dan kan dat nog
min of meer worden afgedaan als
slechts weinig ernstiger dan de wedij
ver bij ons tussen Rotterdammers en
Amsterdammers. Komt daarbij ook de
idee dat de ene groep eigenlijk werkt
om de rekening van de ander te beta
len, dan wordt het al ernstiger.
De welvaartsverschillen zijn enorm,
groter nog dan tussen noord-Italië en
Sicilië, het kraste voorbeeld dat ervan
in de E.E.G. is te vinden, en dat ook
in Italië aanleiding geeft tot separatisti
sche gedachten.
Voor Joegoslavië komt daar dan bij dat
de sowjet-unie nog altijd met misnoe
gen terugdenkt aan de breuk lussen
Belgrado en Moskou, die weliswaar for
meel wel weer gelijmd is maar dan
toch zonder een deemoedige terugkeer
van de zondaar in de kring der rode
vazallen.
De aanwezigheid van Tito, wiens naam
met name in de derde wereld een gro
te klank heeft, belet Moskou al te veel
te ageren om de Joegoslaven weer te
nopen in de Russische pas te gaan lo
pen. Maar als een opvolger van Tito nu
eens wat minder internationale statuur
heeft en er eventueel door uitbuiting
van afgunst onder de partijgenoten op
de nieuwe leiders binnenlandse onrust
valt te verwekken.
Het zijn ideeën waarmee Tito rekening
moet houden. Hij poogt dit met een
college van veertien man waarin de
diverse volksgroepen vertegenwoordigd
zijn.
Sinds maart werkt dit college dat t«
zijner tijd de macht moet over nemen
maar er zijn tekenen dat binnen dit
groep alles niet zo eensgezind gaat ala
Tito wenst. Vandaar zijn rede vorige
week: dat is minder een aankondiging
van zijn aftreden dan een aanmaning
aan de veertien dat hun gelederen ge
zuiverd zullen worden als ze zich niet
zinniger voorbereiden op de toekomsti
ge regeringsverantwoordelijkheid.
Tito is duidelijk niet van zins af te
treden voor hij engszins zeker is dat
het zijn grote collectieve leidersgroepje
niet net vergaat als kleinere die het
Kremlin vaak heeft gezien en waarbij
al spoedig de nieuwe sterke man naar
voren kwam.
President Nixons bezoek aan Tito ligt
in dezelfde sfeer. Er zijn tal van pro
blemen - met name in de derde we
reld en in het nabije oosten - waarover
het zin had voor Nixon om Tito van
gedachten te wisselen. Maar bovenal
kwam de Amerikaanse president om
duidelijk te maken dat de Ver. Staten
er prijs op stellen dat een vrij en on
afhankelijk Joegoslavië blijft beslaan al
was het maar om zijn temperende in
vloed op het oostblok.
KANTMAN.
Tot nu toe is er steeds een zeer prettig
en vruchtbaar contact met de heer v. d.
Broek geweest, hoofd van de plantsoe
nendienst in onze gemeente. Het bestuur
ziet de mogelijkheid om een bijenschans
te plaatsen, dan ook met vertrouwen te
gemoet.
Vervolgens attendeerde de voorzitter,
de leden op de cursus stro-vlechten, die
gegeven wordt in samenwerking met
Artishock. Deze cursus wordt geleid
door de 81-jarige heer T. v. Egdom uit
Veenendaal. Deze cursus vangt aan vrij
dagavond 9 oktober om 19.30 uur, in het
Artishock-gebuw aan de Stecnhoffslraat.
Er wordt o.a. les gegeven in het ver
vaardigen van fruitschalen, mandjes en
bijenkorven.
Opgave voor dezt cursus aan het adres
Dr. Rupertlaan 34 Soest. De Vereniging
viert volgend jaar haar vijftig jarig ju
bileum en is daardoor uitgenodigd voor
het organiseren van de jaarlijkse Im
kersdag. Dit zal o.m. inhouden het ont
vangen en bezighouden van zo'n 500 im
kers en hun echtgenoten uit het gehele
land plus vertegenwoordigers uit het
buitenland.
Dit is voor. de vereniging een zware
maar toch prettige taak en zal in de
komende winter verder besproken wor
den. De activiteit van de propaganda
van de vereniging wordt verslag ge
geven in de jaarsvergadering. Na dank
woorden aan het bestuur van Artishock
voor het beschikbaar stellen van de
zaal, nodigde de voorzitter de heer J. v.
Aarts uit tot het vertonen van de micro
dia's over bijen en de film „de Honing
bij". Deze film toonde gegevens van de
onderzoekingen van prof. Dr. H. van
Frisch, met als hoogtepunt het leggen
van eitjes door de koningin.
In zijn dankwoord moest de voorzitter
helaas mededelen dat de heer J. v. Aarts
wegens pensioengerechtige leeftijd voor
het laatst in Soest ziir. mooie en leer
zame avonden gat
SOESTER
OURANT
Abonnement per kwartaal 4,Buiten Soest per kwartaal 7,
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag
Indien één schip zich in de volle, vol
strekt universele sympathie van de natie
mag verheugen, dan Is het wel de J.
I-Ienry Dunant, het alom bekende hos
pitaalschip van het Nederlandsche Roode
Kruis. Een schip met een even grote als
verdiende reputatie. Voor ongetelde dui
zenden zieken, invaliden en gehandicap
ten zowel kinderen als volwassenen
en bejaarden geen „showboot", maar
wél het schip hunner dromen. Omdat
het als varende barmhartige Samaritaan
juist déze gedupeerde bevolkingsgroep
de kans gaf en geeft zich eens per jaar
varend op de binnenwateren van ons
land te bevinden.
Men moet, om de unieke rol die dit
schip speelt te begrijpen, zélf eens
als gezond mens een dag aan boord
2ijn geweest tijdens een dergelijke kruis
tocht. Dat voorecht genoten wij enige
tijd geleden, en het was op die dag dat
opnieuw bleek dat er wel degelijk ma
nieren zijn om geluk met geld te kopen.
Omdat de groep meevarende patiënten
werkelijk gelukkig was. Ze behoefden
dat niet met zoveel woorden te zeggen.
Daarvoor waren hun reacties, hun wijze
van doen, veelzeggend, overtuigend ge
noeg. We bevonden ons op een gelukkig
schip, op een „droom-schip", waarop een
deel van de ca. 5000 patiënten, die jaar
lijks op deze manier hun eigen land
mogen zien de meesten voor 't eerst!
de week-van-hun-leven vierde.
In 1950 startte het Nederlandsche Roode
Kruis met dit initiatief en wel met het
toen beschikbare binnenvaartschip
„Kasteel Staverden". Dat leende zich om
allerlei redenen echter minder voor het
beoogde doel dan men verwacht had,
zodat al spoedig het besluit werd ge
nomen een speciaal voor dat doel te
bouwen vaartuig op de helling te zetten.
Het werd de J. Henry Dunant, die ge
stalte kreeg op de bekende werf Bode-
wes te Milllgen, en in 1959 van stapel
liep.
Op de Steenhoffstraat is vrijdagmorgen
vroeg de Marokkaan B. A. H. M. uit
Amersfoort aangehouden. Hij bleek te
rijden in een auto, waarvan het kente
ken ongeldig was verklaard. De auto is
daarom in beslag genomen.
Volgend jaar Is het kablnet-de Jong aan
de beurt om vervangen te worden na
o nieuwe kamerverkiezingen. En hoewel
er problemen te over zijn waarvan de
burger meer vervuld is, besteden de
partijen op hun congressen zeer veel
aandacht aan de vraag hoe een volgende
regering samengesteld moet worden.
Natuurlijk kan de huidige combinatie
van de confessionele partijen met de
V.V.D. samen besluiten door te gaan,
•waarvoor de basis wel aanwezig zal zijn
naar we mogen verwachten: wat de con
fessionelen aan stemmen inboeten oogst
de V.V.D. er waarschijnlijk wel bij.
Maar in de K.V.P. en in de A.R.P. zijn
groepen die zo langzamerhand genoeg
hebben van het pakt met de liberalen.
Maar hoe moet het dan anders? De
enige logische combinatie die terstond in
de gedachten schiet is die van K.V.P.
met P.v.d.A. en nog enkele kleinere
partijen. Maar de vriendschap tussen die
twee groten is sinds de befaamde nacht
van Schmelzer grondig bedorven.
De pogingen om tot een progressieve al
liantie onder een of ander naam te
komen, waarbij de P.v.d.A., P.P.R. en
radikalen de nog uit K.V.P. en A.R. te
lokken zijn, de kern voor een nieuwe
kamermeerderheid moesten vormen,
hebben zo weinig succes gehad dat wei
nigen nog geloven In kansen voor een
dergelijk akkoord.
Dan is er nog de befaamde resolutie van
een P.v.d.A.-congres waarin werd vast
gesteld dat met de K.V.P. niet samenge
werkt zou worden. Op die manier wa
ren eigenlijk alle wegen naar een andere
coalitie dan de huidige versperd.
Zo was en Is de toestand onder de par
tijpolitici. Merkwaardigerwijs kwam uit
een enquete onder kiezers, gedaan voor
een krantencombinatie, een andere op
lossing naar voren: het samengaan van
K.V.P., P.v.d.A. en D '66. Hebben de
eerste en de tweede al niet veel met
elkaar op, geen van beiden heeft veel
sympathie voor de derde.
Maar misschien zien zo maar geënque-
teerde voorbijgangers de zaken wel iets
anders dan de in de politiek doorknede
parlementariërs. Zowel P.v.d.A. als
K.V.P. hebben gemerkt hoezeer hun
aanhang slinkt en ook voor D '66 zijn de
laatste uitslagen een teken dat deze
groep wel over haar hoogtepunt heen is.
Vandaar waarschijnlijk dat D '66
voorzichtig, want er is nog vrij wat tijd
poogt een soort bemiddelaarsrol te
spelen om K.V.P. en P.v.d.A. te verzoe
nen.
Het laatste P.v.d.A.-congres heeft het
bestaan om ten aanzien van de befaam
de antie-K.V.P.-resolutie met een uit
spraak te komen die zowel voor- als te
genstanders kan bevredigen, zodat al
thans hier de mogelijkheden om het
nieuwe trio te vormen wat groter zijn
geworden.
We aanschouwen dat er verval zit in het
oude verbond waarop het huidige ka
binet steunt. We zien ook dat een even
tuele nieuwe combinatie moeizaam naar
het stadium toegroeit dat men misschien
toch met elkaar wil praten, al is het
dan bepaald niet uit liefde.
En wat denkt men er in Den Haag van?
Daar sluit men het helemaal niet uit
dat de oude groep zomin als de nieuwe
tegen formatietijd genoeg solidariteit
vertonen om samen in een regering in
zee te gaan. Zodat als trieste bekro
ning van verdeeldheid een minder
heidskabinet der confessionelen de enige
oplossing biedt die overblijft. Een op
lossing die niemand tot eer strekt of tot
vreugde mag bewegen.
Het was voor dié tijd en voor de
medische eisen van die tijd een uit
stekend schip. Nu, 11 jaar latei, is dat
in aanzienlijk mindere mate het geval.
Als drijvend hospitaal waarin de patiën
ten niet verplicht zijn de gehele dag het
bed te houden, is het niet meer up-to-
date. Noch met betrekking tot de ver
zorging van de meevarende patiënten,
noch tot de accomdatie van het medisch
en technisch personeel.
Sinds de ingebruikname van het schip
was er sprake van zich sterk wijzigende
medische inzichten met name ten
aanzien van lichamelijk gehandicapten
die, wat een dergelijk schip betreft, al
leen gerealiseerd kunnen worden, in
dien men de beschikking krijgt over een
nieuw schip. Welnu, dat nieuwe schip,
een nieuwe J. Henry Dunant, is het
ideaal van het Nederlandsche Roode
Kruis, van de medische staf, het varend
personeel en van tal van andere per
sonen en instanties, betrokken bij het op
deze wijze ontspanning, recreatie en le
vensgeluk bieden aan een hulpbehoeven
de landgenoten.
Een nieuwe J. Henry Dunant, die men
in het voorjaar van 1972 in gebruik
hoopt te kunnen nemen. De kosten er
van worden geraamd op 5 miljoen gul
den.
Een schijnbaar indrukwekkend kapitaal,
maar tegelijk een haast belachelijk ge
ring bedrag In vergelijking met de
bouwkosten van andere, normale sche
pen; om van de miljoenendans die met
het bouwen van bijvoorbeeld de mo
derne oliemammoeten gemoeid zijn,
maar helemaal te zwijgen.
Er moeten dus 5 miljoen gulden op ta
fel komen. Welnu, ze zullen er komen.
Niet alleen omdat er door een team bij
uitstek competente personen een goed
solide plan is uitgewerkt, maar vooral
omdat wij ons geen Nederlander kun
nen voorstellen, die „nee" zal zeggen
als hem voor dit doel een bijdrage wordt
gevraagd. Een doel, zó sociaal, zó men
selijk, zó door en door sympatiek, dat
ieder woord van aanbeveling uiteraard
overbodig is.En zeker in deze kolommen,
waarvan wij weten dat ze gelezen wor
den door mensen wier sociale betrok
kenheid ons uit de praktijk bekend is.
De actie ter verkrijging van de 5 mil
joen gulden heeft de naam „Schip Ahoy"
gekregen en is reeds sinds enkele maan
den achter de schermen werkzaam.
Van enorm belang was, dat men de ge
hele Nederlandse sportwereld bereid
vond zich achter de idee te plaatsen
en wel het motto: „De gezonde sportbe
oefenaar voor de zieke medemens".
Alle sportorganisaties van ons land zul
len tot en met 12 oktber a.s. op hun ter
reinen, en in sporthallen en/of zalen
collectes houden, terwijl tal van andere
activiteiten en manifestaties in voorbe
reiding zijn. Dat men er op rekent dat
met name ook varend en scheepsbou
wend Nederland niet buitenspel blijft
staan ligt voor de hand.
Het hoogtepunt, de apotheose van de
actie vindt plaats op de avond van de
14e oktober. Van 19.00 tot 20.00 uur zal
dan een nationale huis-aan-huis collec
te plaatsvinden, waarna van 20.20 uur
tot middernacht een non-stop N.O.S.-
televisie-programma (via Nederland I)
de lucht ingaat, gewijd aan de 5 mil
joen voor de nieuwe J. Henry Dunant.
Deze spectaculaire uitzending speelt zich
af in het Rotterdamse nieuwe Ahoy-
complex en wordt verzorgd door Neder
landse topsporters en top-artiesten.
Dit alles wetend lijkt er niet de minste
kans aanwezig om te vrezen dat die 5
miljoen er niet in één klap zullen ko
men. Dat zullen ze dan ook, mits wer
kelijk iedere Nederlander die avond zijn
of haar bijdrage levert. En daaraan zal
gezien het doel geen zinnig mens
twijfelen. Zomin men behoeft te twijfe
len, dat ook maar één lezer van dit
artikel de koorden van zijn beurs ge
sloten houdt!
Daarvoor en ongetwijfeld mede na
mens alle toekomstige varende gehan
dicapten van de nieuwe J. Henry Du
nant onze welgemeende dank!
Op de eiermarkt te Amersfoort werden
aangevoerd 55.000 stuk in prijzen van
ƒ10,tot ƒ11,Middenprijs ƒ10,50.
Prijs per kg 1,67.
Vrijdag j.1. werd in het Artishockge-
bouw, door mevrouw M. M. van Dijk-
Oosten uit Zeist, het examen voor het
diploma „gevorderd imker", met succes
afgenomen.
Hierdoor kon de heer J. v. Aarts, Rijks
bijenteelt consulent de diploma's uitrei
ken aan mevr. H. M. Dijkhoorn-v. d.
Sloot en de heren R. Blok, J. H. Breu-
kelen, A. J. Hartman, G. J. Idenburg,
T. M. Kandelaar, L. G. v. Niel, H. Ol-
deman, W. P. Roelofs, P. J. H. Seegers
en Chris Uiterwijk.
Dat dit diploma hoog aangeschreven
staat bleek uit de aanwezigheid van de
heer Van Donk, inspecteur van het land
en tuinbouw onderwijs te Vleuten. Ook
de heer C. Pater Jzn., lid van het hoofd
bestuur van de Vereniging tot bevorde
ring der bijenteelt in Nederland was
aanwezig.
De heer Chris Uiterwijk bedankte na
mens de cursisten mevr. Van Dijk voor
de prettige en léerzame lessen en bood
als waardering een boekenbon aan.
Daarna opende de heer A. J. van Breu-
kelen, voorzitter, van de afdeling Soest
en omstreken, de vergadering.
De heer A. J. v. Breukelen vond dat
de contributie verhoogd moest worden
van ƒ12,50 tot ƒ20,per jaar. De oor
zaak hiervan was, de verhoogde af
dracht, aan de landelijke vereniging,
welke genoodzaakt is een nieuw „bijen
huis in Wageningen, te bouwen. Zonder
slag of stoot werd het voorstel aange
nomen, tot genoegen van de voorzitter.
Hij sprak vervolgens over de zomer-
dracht en stelde vast, dat de imkers te
vreden waren. De dracht was goed.
Er is deze zomer weer intensief gereisd
naar o.a. de Flevopolder, „het mekka
van de imkers", naar de boomgaarden
in Dronlen, de koolzaadvelden, de moe-
rasandijvie, de witte klaver, de Lüzern-
velden en naar de Zeeaster. Ook werd
gereisd naar de heidevelden bij Speuld,
op de Veluwe, maar vanwege de droge
zomer werd deze dracht een teleurstel
ling.
Er. werd dank gebracht aan de reiscom
missie en haar trouwe helpers. Zij wer
den met applaus door de 60 aanwezige
leden beloond. De reiscommissie en haar
helpers hebben ruim 500 bijenkasten
versjouwd. Zij ondervonden veel hin
dernissen tijdens het verplaatsen van de
bijenkasten o.a. de dijken in de polders
met hun asvaltglooiingen.
De voorzitter deelde verder mede, dat
het bestuur gebruik zal gaan maken
van de mogelijkheid, om een bijen
schans (staanplaats voor bijenvolken) te
plaatsen in het toekomstige stadspark.
Deze mogelijkheid werd aangeboden
door het college van B. en W. te Soest.1
Ook werd gesproken over een onder
komen voor de vereniging b.v. in de nog
aanwezige boerderijtjes op de Eng. Ge
wezen werd op de noodzaak van recrea
tie voor de gehele bevolking, waaronder
ook vele flatbewoners. Verwezenlijking
van deze mogelijkheid is in de nabije toe
komst zeer belangrijk, omdat bijenhou-
den, gezien uit biologisch oogpunt, een
noodzaak is.
In de garage van de heer Beyer aan de
Beetzlaan, raakte maandagmiddag even
na 1 uur een auto in brand, die de
heer Beyer met behulp van omwonen
den en een waterstraal zelf wist te
blussen. Door laswerkzaamheden aan de
uitlaat raakte de benzineleiding lek met
gevolg dat de auto in korte tijd in lich
terlaaie stond. De met twee wagens uit
gerukte brandweer kon zich met het
uithalen van banken en bekleding nuttig
maken, maar behoefde niet daadwerke
lijk in actie te komen.
De brandweer-commandant de heer J.
Groart en de voorzitter van de Brand
weervereniging, dr. R. E. H. Buss, volg
de de verrichtingen van hun personeel
ter plaatse. De verzekering dekt de
schade.
Zaterdagmiddag, om twee uur, krijgt
„De Paardenkamp" er in één keer drie
nieuwe gasten bij.
Drie pony's, Elsje 4" jaar, Claire 38
jaar en Donald 33 jaar, in betrekkelijke
rust al jaren genietend van een werke
lijke oude dag. komen dan van het
Amersfoortse Dierenpark naar „De
paardenkamp", om de laatste jaren van
huil leven van een werkelijk onbezorg
de oude dag te gaan genieten.
Deze groep al tientallen jaren met el
kaar optrekkende pony's, naar alle
waarschijnlijkheid de oudste van ons
land, was in het Dierenpark al enige
jaren met pensioen, maar kreeg de
laatste jaren te veel last van de drukte,
die, vooral in het hoogseizoen, bijzonder
hinderlijk voor de drie „oudjes" werd.
De heer Vis zocht dan ook al enige tijd
naar een oplossing om het trio oude
„medewerkers" in een passende omge
ving onder te brengen. „Bijna buur
man" „De Paardenkamp was de oplos
sing, en zaterdagmiddag zullen de drie
pony's officieel worden „overpotigd"
door de twee overbekende chimpansees
van het Dierenpark.
