idingen:
(WIJK
DE 100 GEZINNEN
POSTZEGEL
VESPA GIA0
De Witte Pompen
KRABBELS VAN
KNEUS
ZES NIEUWE SCHOLEN IN HET
SMITSVEEN OFFICIEEL GEOPEND
itandswoningen
- Landhuizen
ungalows
jwterreinen
1
1 - SOEST
le Duitse
)«e inruil
zenders
rar, v.a.
- voor
9,50 voor
adso's etc.
efoon 02155-2906
2395,—
f 498.
567,-
398.
84,50
199,—
25,-
31 oktober een
NATIONALE RUILDAG
Schoenhandel G. van de Pol viert
dubbel jubileum
Soester koor zingt in
Antwerpen
Cantate-dienst
Nicolaaskerk Baarn
Smitsveen weer zonder
stroom
Architect H. N. van Wijk
scholen over 10 of 20 jaar alweer verouderd
Eerste paal in de grond voor gezamenlijk
kerkgebouw van Hervormden en
Gereformeerden
ïbreide cliëntenkring vragen
■egelmatig te koop
alle prijsklassen,
gaarne aan ons kantoor.
54) 2727
e dienst. Eigen werkplaatsen.
De heer M. A. C. Lindeman, inspecteur van het lager onderwijs in de inspectie
Amersfoort, heeft dinsdagmiddag in het Smitsveen zes nieuwe scholen, drie lagere
en drie kleuterscholen (voor elke zuil twee) officieel geopend. Alleen de handeling,
Bie hfj daarbij moest verrichten, bleek achteraf technisch een te grote opgave.
Het touw, waaraan hU moest trekken om op vrij grote afstand een schoolbel in
.werking te stellen, bleek, na verschillende proefnemingen goed te hebben door-
1 staan, op het beslissende moment er toch geen zin in te hebben. In plaats van een
(schoolbel te horen, zagen de aanwezigen de Inspecteur nu vrij hulpeloos met een
nutteloos geworden eindje touw in zijn handen staan.
Er was dinsdag trouwens nog iets, wat het belang van het schoolkind zou zijn",
flffriüet conform in het draaiboek bleek te Vervolgens ging hij in op de keuze van
Wj zijn verlopen. Het gemeentebestuur j de naam voor de openbare kleuter-
M heeft namelijk enige tijd geleden be- school. Hij sprak de wens uit, dat de
H sloten om tijdens de opening de naam naam van de school tevens zou mogen
van de nieuwe (openbare) kleuterschool i bijdragen tot een beter en intensiever
B bekend te maken, maar dat hoefde al contact tussen mens en natuur.
I niet meer, want de naam bleek al in De heer Fennema, voorzitter van de
1 levensgrote letters op de gevel van het
gebouw te zijn aangebracht: „De Kievit",
zulks ter ere van de in Soest ook niet
onbekende vogel, maar meer nog als
hommage aan de bioloog Rinke Tolman,
die zijn naam reeds zag gegeven aan de
openbare lagere school en nu ook het
onderwerp van een van zijn meest uit
gebreide studies als naam zag gebruikt.
De heer Tolman woonde de opening
van de serie van zes scholen in het
naar hem genoemde schoolgebouw trou
wens ook zelf bij, met onder meer de
burgemeester, mr. S. P. Baron Bentinck,
de wethouders J. J. Ebbers, mevr. M.
C. P Walter-v. d. Togt, K. de Haan en
L. J. Dijkstra, die als wethouder voor
onderwijs hier als gastheer zijn debuut
maakte, de directeur van de gemeen
tewerken, de heer H. J. van der Dus-
sen, verschillende gemeenteraadsleden,
ouders, leerkrachten, leden van ouder
raden e.d.
De heer Dijkstra zei in zijn inleiding,
d men bijzonder veel problemen heeft
ondervonden bij de financiering van de
zes scholen. Het is uiteindelijk aan de
heer W.- G. van Zadelhoff te danken
geweest, dat een pensioenfonds bereid
werd gevonden om de scholenserie te
bouwen, zo zei de heer Dijkstra.
De burgemeester vond, dat hier iets
bijzonders was gepresteerd, hetgeen al
leen maar gebeurd kon zijn dankzij
een grote samenwerking tusen verschil
lende groepen en de hulp van anderen.
Er moet volgens de burgemeester wel
moed voor nodig zijn geweest om hier
aan te beginnen, „maar men is eraan
begonnen, omdat men inzag, dat het in
Ver. Hilversum en Omstreken
organiseert op zaterdag
in de TOTO HAL v.h. gem.
sportpark aan de Soestdyker-
straatweg te Hilversum.
Naast station Soestdykerstraatweg.
20 handelarenstands aanwezig.
Geopend van 10-17 uur.
Entree ƒ0,50
Christelijke Schoolvereniging „De School
met de Bijbel", maar mede sprekend
namens de Stichting voor Katholiek
basis- en kleuteronderwijs, sprak de
hoop en tevens de overtuiging uit, dat
de verschillende schoolbesturen in de
toekomst op eerlijke en loyale wijze
zouden samenwerken. „Ik hoop, dat de
ze scholen een zegen mogen zijn voor
de kinderen en dat zij er een goede
basis zullen krijgen voor hun verdere
leven", aldus de heer- Fennema.
De ontwerper van de zes scholen, ir.
H. N. van Wijk uit Soest, ging nader
in op de financiële consequenties van
een project als het onderhavige. Het
gebonden zijn aan voorschriften en het
gecontroleerd worden door blijvende in
stanties heeft naar de mening van de
heer Van Wijk enerzijds een sanerende
invloed („de slechtste plannen worden
tot een aanvaardbaar niveau opgevij
zeld") maar anderzijds frustreren zij
de ontwikkeling naar nieuwe mogelijk
heden.
Deze serie scholen past volgens de heer
Van Wijk in dit schema door hun haal
baarheid, net binnen de voorschriften.
„In deze tijd gezien kunnen deze scho
len niet veel beter, omdat we niet in
de tijd durven investeren, omdat de
factor-tijd niet voldoende erkend wordt.
Voor alles, dat ouder wordt dan tien
jaar, draaien we ons om en maken we
verstarde dingen, zonder dat iemand
in de toekomst de gelegenheid krijgt er
nog iets aan te veranderen. Dus zitten
we over tien of twintig jaar weer met
verouderde scholen, die dan nog een
halve eeuw mee moeten; scholen, die
net zo verouderd zijn als de dorpscho-
len van een paar eeuwen geleden", al
dus de ontwerper van de schoolgebou
wen.
Hij zei, dat het onderwijs de komende
tien jaar vele veranderingen staan te
wachten. Hij noemde ondermeer de in
tegratie van kleuter- en basisonderwijs,
de toepassing van nieuwe onderwijsme
thodieken en nieuwe leermiddelen en
gezamenlijke voorzieningen, zowel in
tern als samen met de gemeenschap.
„Dit moet toch leiden tot de erkenning,
dat wij de toekomst gewoon niet ken
nen. Geef ook de factor „tijd" zijn ei
gen prioriteit en verwerk deze in het
programma van eisen. De school moet
een levend ding zijn, ademend, een te
ken van iedere tijd, voor ieder kind.
Architecten zullen in teamverband, met
overigens een duidelijke eigen verant
woordelijkheid, ruimten moeten ontwik
kelen vanuit het basisgegeven dat deze
ruimten moeten voldoen aan tijdelijke
behoeften met wisselende normen", al
dus de heer Van Wijk. Hij zei er wel
bij, dat zijn toespraak niet was bedoeld
als rouwrede, „want erger nog dan
bouwen is niet bouwen".
Het feit, dat nu eens geen noodlokalen
worden gebouwd, maar de keus is ge
vallen op een serie scholen (samen met
Amersfoort) noemde de heer Van Wijk
een voorbeeld van wijs beleid.
„Dat wij hier zo ongeveer het maximum
verkregen hebben, dat binnen het hui
dig kader mogelijk is, is voor het over
grote deel te danken aan de inspec
teur van het lager onderwijs, die zowel
in de voorbereiding als in de strijd bij
hogere instanties zich als geëmotioneerd
mens heeft opgesteld, waardoor negen
lagere scholen voor bijzonder lage prijs
in anderhalf jaar gebouwd konden wor
den", zo besloot de heer Van Wijk zijn
rede.
Ook de heer Van Eikelenburg, die de
scholen aan de Smitsweg gebouwd
heeft, wees op de grote mate van sa
menwerking, die aan de bouw vooraf
is gegaan. Een zo zorgvuldig mogelijke
voorbereiding voorkomt naar zijn me
ning stagnaties tijdens de bouw. Overi
gens was de heer Van Eikelenburg het
met de ontwerper eens, dat veel van
hetgeen na de oorlog is gebouwd, nu al
weer voor de sloop rijp is.
De heer C. M. A. Bakker, hoofd van
een der katholieke scholen, zei, dat de
serie scholen is gerealiseerd in „eigen
lijk een verschrikkelijke wijk". Hij zei,
dat vaak een rancune gekweekt wordt
tegen de school van vandaag, die in
feite een school var. gisteren is. „Wij
willen geen luisterschool, maar een le
vende school, waar de kinderen zich
thuis voelen. De leerkrachten hebben
dan tot taak, de ouders voor hun werk
te enthousiasmeren", aldus de heer
Bakker.
„Belangrijker dan wat we zeggen en
wat we doen, is, wat we zijn, als mens.
De kinderen moeten weten, wat ze aan
ons hebben".
Met een variatie op de bekende slogan
in onderwijskringen „opstaan tegen het
zitten blijven" zei de heer Bakker, dat
er meer sprake moet zijn van het „op
staan tegen het zitten blijven".
Hij zei zich ervan bewust te zijn, dat
de school en de onderwijzer aan veel
kritiek onderhevig is. „We hebben een
moeilijk vak, er is veel kritiek op ons,
maar laten we vasthouden aan het
ideaal, waarvoor we eenmaal gekozen
hebben. Anders hoort men in het Soes-
terveen niet thuis".
De inspecteur van het lager onderwijs,
de heer Lindeman tenslotte noemde de
totstandkoming var dd serie scholen een
bewijs van de triomf van het vertrou
wen. Ook had de heer Lindeman waar
dering en bewondering van de door
de architect geleverde prestaties: „Het
is een school, waar je als kind nog
eens om een hoekje kunt kijken en
waar je steeds weer nieuwe dingen
ontdekt en door iets nieuws verrast
wordt".
Na de voltooiing van de reeks toe
spraken kregen de genodigden de ge
legenheid, zichzelf van de juistheid der
diverse beweringen te gaan overtuigen
op de zes nieuwe scholen.
Klokken-- Prisma horloge
Gouden- en zilveren sier
Verlovingsringen
Uurwerkrcperati
HORLOGERIE
„Qoiltico"
KONINGINNELAAN 21 - SOEST- TELEF. 02155-8319
Voor de derde maal in 1970 ging het
Soester Hervormde Jeugdkoor naar het
buitenland. Na het bezoek aan Soest in
Westfalcn en de concertreis naar Oos
tenrijk in de afgelopen zomermaanden,
werd nu een bezoek gebracht aan onze
Zuiderburen, België.
Op uitnodiging van Lions Club Antwer-
pen-Marnix en de Lions Clubs Centrum
Steen en de Organisatie van de Ant
werpse Kathedraalconcerten werd op
vrydag 23 oktober in de O. L. Vrouw
Kathedraal de „Hohe Messe" van J. S.
Bach uitgevoerd.
Evenals bij de vorige uitvoeringen van
de Hohe Messe bleef Maarten Kooy met
zijn koor en orkest van de Nederlandse
Kantorij zo dicht mogelijk bij de uitvoe-
voeringspraktijk van de componist.
Het koor leverde dan ook alle solisten
zelf. De uitvoering van dit prachtige
werk werd iets geheel unieks. Ruim
2100 belangstellenden, waaronder de
Nederlandseconsul en leden van. de
Nederlandse kolonie vulden de kathe
draal.
In deze oude gotische kathedraal van
geweldige afmetingen leek het of veel
van het gezang verloren ging voor het
publiek, maar in werkelijkheid werd
door het koor, namens de aanwezigen
God lof gebracht en Zijn liefde bezon
gen. De gotische bogen hieven de klan
ken opwaarts, terwijl de bijbelse figuren
van Rubens toekeken.
De aanwezigen wisten de uitvoering te
waarderen zoals bleek uit de gespan
nen aandacht en het warme applaus,
dat, tegen de gewoonte in, werd gege
ven nadat de laatste klanken waren ver
stomd.
Na afloop van het concert werd door
het bestuur van de Lions Club in aan
wezigheid van tal van genodigden,
waaronder de Deken van de Kathedraal,
een receptie gehouden ter eere van
dirigent, koor en orkest. Veel woorden
van dank en bewondering werden ge
sproken.
Zo kwam een einde aan een succesvolle
uitvoering en had een Soester koor een
rijk stuk Nederlandse cultuur aan het
Belgische publiek geschonken.
Dat een deel van de opbrengst van het
concert, waarschijnlijk een niet gering
bedrag, gezien de hoge toegangsprijzen,
„ten voordele van het werk van de Zus-
terkens der armen" was. kan tot nog meer
voldoening aanleiding zijn.
Voldaan keerde het koor en orkest in
de vroege morgenuren van zaterdag 24
oktober terug in ons goede Soest, dank
zij de goede zorgen van de trouwe
chauffeurs van Tensen.
Na een korte rustperiode werd dezelfde
dag 's avonds in de Oude Kerk opnieuw
voor zeer talrijk publiek de Hohe Messe
uitgevoerd.
VRIJDAG 30 OKTOBER 1970
Vol goede bedoelingen trok de heer
Lindeman aan het touw om door het
luiden van een bel de scholen sym-
bilisch te openen.
Het volgende moment brak het touw
v"" de herhaalde malen beproefde „in-
.tall^ïic", en stond de heer Lindeman
-Tbouvvcreerd met het touwtje in
?Un hand.
Op iedere eerste zondag van de maand
wordt in Baarn eer. cantate-dienst ge
houden, waarvan de liturgie is aange
past aan Bachs tijd.
Zondag, 1 nov. a.s., des middags om 4
uur, wordt deze dienst gehouden in de
Nicolaaskerk 17 te Baarn, welke zal
worden voorgegaan door pastoor C.
Snelder.
Tijdens deze dienst zal worden uitge
voerd door Kooi en orkest, onder lei
ding van Louis Mol, de cantate 140
„Wachet auf, ruft uns die Stimm&", ven
J. S. Bach, met medewerking van
Grietje Oudenampsen. sopraan: Michiel
ten Houte de Lange, tenor; Hmny Vonk,
bas en Ad Waardenburg, orgel.
De toegang is vrij.
Het Smitsveen heeft de woensdagnacht
weer enige tijd zonaer stroom gezeten.
Het euvel was ditmaal waarschijnlijk te
voorkomen geweest, want vóór de clec-
triciteit uitviel, meldde een bewoner van
de Parklaan, dat er in een paar kabels
kortsluiting dreigde te ontstaan. De
vonken spatten er aan alle kanten af.
De politie stelde de PUEM hiervan in
kennis, maar deze achtte het niet nood
zakelijk om maatregelen te nemen.
Korte tijd later constateerde de sur
veillerende politie, dat de straatverlich
ting in het Veen was uitgevallen. Op
nieuw werd de PUEM gewaarschuwd en
met meer succes. Er zoude^i althans nu
wel maatregelen worden getroffen.
di© de
3 mogelijke
rette mouw
armslag,
n rits-
om even
stoppen,
ig geeft dat
kleur is
m
J.1. woensdag vierde Schoenhandel G. van de Pol, annex reparatie-inrichting,
aan de Koninginnelaan 76, een gecombineerd jubileum. Naast het gouden jubileum
van de schoenmakerij, die ook na een halve eeuw nog springlevend is, vierde men
het feit dat op diezelfde datum tien jaar geleden met de schoenhandel annex luxe
lederwaren werd begonnen.
Ajje ut ming vraog
dan mok zelge dak
altied mit un groos
gevoel ut Soesder-
veen in rie op ming
regulmaotugge ritjes
door ut darrup. Zoon
kwak huuze as daor
neerrezet worde. Ik
schaat datter geen
mins is, die zun ei ge
tien jaore geleje hep voor kenne stelle,
datter vaan aal die weilaande haos niks
meer ovur zouw weze, en datter niks
aors zouw staon as bar grote betonne
blokke die de huuze vaan 1970 voor
motte stelle.
Maor jao der komme steeds meer min-
se bie in de wereld en ongs toch aal zo
klein laand wordt haos te klein, vooraal
de westkaant en daorom motte
wullie in Soest ctienst gaon doen om aal
die minse. die bie meksor ast waore op
de lip zitte, un biei.ie leeiruumte ie
gaon geven, omdaat wullie heul tevaal-
lug waat meer ruumte hadde daan die
luu uut ut v/este.
Maor jao, an ruumte allenug hejje ok
nie zo bar veul, dus der moste huuze op
worde gebouwd, en daor waore luu ge-
nog voor te vingde. Noeng zaal ut in de
bouwweruld wel heul gewoon weze. dat
ter grote en kleine annemurs tinne,
maor voor Soest binne wel olie de aller
grootste vaan derluu stoel ofge.komroe.
Toeng der un paor jaor geitje mit de
eerste huuze werd begonne int Veen, cn
de meeste nog ofgebroke moste worde,
kont haos nie aors, of mit un psoi janre
zouwder ast waore neul nieuw dar
rup gebouwd weze. .**»«*«>;- staon de- ur.
heule kwak huuze kejje ut
wel of nie mooi vingdt vaar. un
darrup is beslis nog geen spiaohe. Ce-
lukkug komme der ovur un pao® weke
un paor winkuls bie, zodaat die mime
int Veen nie meer op un wsnkul'nn?
eilaand wone.
Toeng ut begon, aal die bouwerie, waas
ut een gesjouw en gedraof int heule
Veen. Heule betonfebrieke werde der
uut de grongd gestaamp, om ter plaotse
aal die spulle te maoke. Huuze bouwe
leek toeng un soort vloedgolluf, maor
ajje noeng rongdkiek ist geruus vaan die
golluf ofgezwaakt tot bar zaacht kab-
bele.
Der binne nog un paor flets veur minse
uut ut Gooij ongderhaande, en daormeej
is de kous of, ut geweld is vurstomd.
Waat daat angaot zalder wel geen mins
weze die vaan zoon gaang vaan zaoke
ok maor iets snaap. Iedereen die der ok
maor iets mee te maoke haad, haad zijn
mongd der vaan vol, in Soest zouwe
mit un paor jaor vieftugduuzend minse
motte komme woene en effe daornao
zouwe ut der viefenzeuvutugduuzend
worde.
Noeng, en laote wullie eerluk weze, der
binne de leste twee jaore toch wel effe
un paor huuze neerrezet, woene wullie
mit zun zesendartugduuzend in Soest, en
daor binne de Soesderbarregers ok nog
bie gerekend.
Ajje daat getaal zo bekiek. daan motte
der nog veertien duuzend bie komme om
an die vieftugduuzend te komme.
Aal weer meer daan un jaor geleje
waster feest omdaat de viefendartug-
duuzendste inwonur der eige haad anne-
kondugd en noeng in aal die tied binne
der nie meer as duuzend minse biege-
komme, ondaanks datter knaap ge
bouwd wier. Maor daat houwd in, daat
der per jaor duuzend minse biekomme.
Om effe bar optiemisties te weze, waant
andurs blief jie in deze weruld narru-
guns, laote wullie noeng vaan die duu
zend der tweeduuzend maoke, daan
houwd daat in daat wullie tot an nege-
tienzeuveenzeuvutug motte waachte om
de vieftugduuzendste te kenne begroete.
Maor ik gloof nie daat da de bedoeling
waas vaan de minse diet. bouwe vaan
huuze in Soest motte regele.
Maor der zaal ovur un paor jaar wel
weer zoon bouwgolluf vaan staart gaon,
zodaat der in. een paor jaor weer un
heule kwak huuze uut de grongd ge
staamp worde.
Ik kender nie zo bar veul vaan zeige,
maor as ik ut voort zeige haad, daan
zouwk veul lievur zachies doorgaon mit
bouwe daanop eens zoon heule kwak te-
geliék neer te motte zette. Ming vaodur
zeej vreuger al teuge ming „gauw en
goed binne twee zaoke", en as daat op
de huuzebouw int Veen vaan toepaas-
sing wordt gebrocht heptie nog geliek
ok. Waant messchien waore der nooit
geen plaote vaan die huuze offevaalle
as de minse die zu der teuge an haadde
motte maoke gewete haadde daat zullie
noeng wel de straot óp motte omdaat.
hullie baos geen warruk meer voor ze
hep.
Zonder dat aan het heugelijke feit het
slaan van de eerste paal een officieel
tintje was gegeven, werd dinsdagmiddag
onder redelijke belangstelling de eerste
van een serie van 65 palen geslagen
voor het gezamenlijke kerkgebouw van
de Hervormde en Gereformeerde Ge
meenten in het Soesterveen, op het ter
rein Dalweg hoek Veenbesstraat.
Het kerkgebouw dat een schepping is
van het Soester Architektenbureau Van
Wijk, wordt gebouwd door de N.V. Soes
ter Aannemers Maatschappij, Verweij en
Stulp.
Wanneer de bouw geheel volgens de
planning verloopt zal de kerk, die aan
vierhonderd mensen plaats gaat bieden,
september 1971 in bebruik genomen
kunnen worden.
Naast de dominee's Borgers en Rang
van Gereformeerde zijde waren de Her
vormde dominee's Bosma, Kloek en v. d.
Hoof aanwezig. Verder waren op de
korte informele bijeenkomst aanwezig
de heren Borreman, gemeentesecretaris,
v. d. Broek, hoofd gemeentelijke plant
soenendienst, G. Stam als secretaris van
de Hervormde Kerkvoogdij en de heren
P. Alblij en P. van Gilst als bestuurs
leden van de vereniging „De Veenbes"
Ook gaven een aantal aanstaande ge
meenteleden van hun belangstelling
blijk. Op de afgebeelde maquette Is dui
delijk te zien uat het te bouwen kerk
gebouw volledig harmonieert tussen de
torenhoge flats, afgewisseld met een
toch gezelliger aandoende laagbouw.
r
luxe lederwaren, in vervulling te doen
gaan.
De schoenmakerij verhuisde naar de
achterzijde en een belangrijke verbou
wing, modernisering en uitbreiding
maakte het mogelijk om in 1960 officieel
met de schoenhandel te starten.
Naast de grote groep vaste cliënten,
trekt de heer Van de Pol, door zijn
grote collectie „modeschoenen" in de
middenklasse, cliënten uit heel Soest.
Woensdagmiddag maakten velen gebruik
van de mogelijkheid om op de receptie
de familie Van de Pol met dit gecom
bineerde jubileum te feliciteren. Ge
lukwensen die veelal vergezeld gingen
van fraaie bloemstukken en andere ca-
deau's.
Donderdagmorgen ging de deur weer
normaal open voor de alledaagse ver
koop, alleen met dat verschil, dat gedu
rende de feestperiode iedere cliënt met
een aankoopbédrag hoger dan 25,00 een
paar fraaie muiltjes voor niets en nie
mendal krijgt aangeboden. De heer Van
de Pol toont met deze jubilea duidelijk
aan, dat kwaliteit en service, ook de
kleinere zakenman nog mogelijkheden
geeft.
Met groot gemak verdween de eerste
paal in de drassige bodem. De Maquette
laat duidelijk de vorm van de kerk zien.
Vader van de Pol kwam vierenveertig
jaar geleden vanuit Eemnes naar Soest.
Hij had toen al overwegend Soester
klanten. Na verschillende verhuizingen
vestigde hij zich vlak voor de tweede
wereldoorlog op de Koninginnelaan, het
huidige pand, toen nog een melkhandel
(Zie daarvoor de aflevering „Soest toen
Soest nu" van deze week.)
Samen met zijn zoon, die in 1953 de
schoenmakerij officieel overnam, had de
heer Van de Pol Sr. meer dan een volle
dagtaak aan de talrijke reparaties, die
in die bedrijfsvorm tot de jaren vijftig
gehandhaafd bleef.
„Met het stijgen van de welvaart, ver
minderde - gelukkig - het aantal repa
raties, vooral de dames wisselden al wat
sneller van schoen om toch maar vooral
met de laatste mode mee te gaan. De
heren waren nog wat behoudender en
lieten hun schoenenliever toch maar
een keertje verzolen, voordat zij aan
vernieuwing dachten.
Door deze verschuiving kreeg de heer
G. van de Pol eindelijk gelegenheid om
zijn vurigste wens, een schoenhandel in
het middengenre, gecombineerd met
