I
remmen
Soest toen - Soest nu
Vrijdag 22 januari 1971
49e jaargang no. 6
Ui«r;;:ive 9ra!sljwij Smit - Soest Bureau voor redaetie en administratie
Van Weedestraat 29a, Soest
Tel. 2566 - Postgiro 126156
DRAMA IN
VERSAILLES
Gedeeltelijk nieuw bestuur
V.V.D. Soest
Vleesverkoop
V.V.V.-nieuws
Binnenkort trouwen in noodgebouw
Z!
TELEFOON 5980
iff
NIXON,
DE ECONOMISCHE
BEKEERLING
Officiële
Mededelingen
Wijziging Bouwverordening
Soest
Het oog gericht op
het olie-front
Lectuurdepot van het
Nederlandsche Roode Kruis
SOESTERöfiÖURANT
Abonnement per kwartaal ƒ4,25. Buiten Soest per kwartaal ƒ7,50
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag
Het is deze week, om precies te zijn 18
januari, 100 jaar geleden dat het Twee-
de Franse Keizerrijk zijn meest tragi
sche uur beleefde.
Toen werd in het oude lustslot der
Bourbons, in de spiegelzaal van Ver-
sailles, de triomf van Pruisen op de
grofste wijze de Fransen in het gezicht
geslingerd, door de kroning van Wil
helm I tot keizer der Duitsers.
Op dat ogenblik was Napoleon III in
Pruisische gevangenschap. Na de slag
bij Sedan ingesloten in de vesting Metz,
had hij zich roemloos moeten overge
ven. Maarschalk Bazaine, die nog twee
honderdduizend man ter beschikking
had, speelde om politieke en persoon
lijke redenen de Pruisen in de kaart,
door zich zonder slag of stoot over te
geven, en toen kon Moltke het beleg om
Parijs slaan. Niet ver van de Lichtstad,
in het paleis van Versailles, registreerde
Otto von Bismarck het geweldige thea
terstuk „de Kroning van Wilhelm I tot
Keizer der Duitsers".
Het was een „stichtelijk schouwspel"
verzekerde hij later, eerst een gods
dienstoefening, en toen onder toejuichin
gen van de Duitse vorsten en generaals,
de kroning van een tot kort niet al te
willige Wilhelm, die „koning van Prui
sen" deftiger vond dan „Keizer der
Duitsers".
Keizersnee
Bismarck had het niet cadeau gekregen.
Hij, die verklaarde af en toe graag een
bom geweest te willen zijn die de hele
zaak in de lucht liet vliegen, moest zijn
onstuimigheid en ergernis beheersen,
flikflooien en pluimstrijken bij de arg
wanende Duitse vorsten, en in het bij
zonder bij de koning van Beieren, de
„Gekke Lodewijk" die Wagner's zware
opera's veel belangrijker vond dan veld
slagen en politiek.
Hij vergeleek in een brief aan zijn
vrouw (van wie deze ijzervreter erg
veel hield) zichzelf met een vroedvrouw
die de „keizersnee" had toegepast, en
zijn vorst heel oneerbiedig met
een zwangere vrouw met kuren, die
„prijs moest geven wat ze toch niet kon
behouden".
Napoleon
Overigens kon Bismarck tevreden zijn,
want alles was volgens de (door de
Pruisen zo geliefde) plannen verlopen.
Napoleon III leek sterker dan hij was.
Na de tien vette jaren van zijn regering
kwamen de tien magere, en Napeleon
was een notoire mooiweerzeiler. De te
genspoed knakte hem en deed hem zijn
gezond en evenwichtig oordeel verlie
zen.
Zijn falen 1n de buitenlandse politiek,
de toenemende problemen in het bin
nenland, deden hem grijpen naar de
haarlemmerolie van elke diktator: de
oorlog, die het vaderland weer eensge
zind achter hem zou brengen en hem
zelf nieuwe lauweren verschaffen.
Bismarck, die dit wist, draaide ijverig
aan het touw waarmee „Napoleon de
Kleine" (zoals Victor Hugo hem spot
tend doopte) zichzelf zou kunnen op
hangen.
Debacle
Bismarck wilde twee vliegen in één
k'ap slaan: een lastige tegenspeler van
het Europees vasteland elimineren, en
in het vuur van de krijg de Duitse een
heid smeden. De hele kunst was te zor
gen, dat Napoleon als aanvaller kon
worden gebrandmerkt. Dat kostte niet
veel moeite. Wat handig gemanipuleer
(met het historisch geworden Emser te
legram) bracht de keizer in de juiste
stemming. Overtuigd van de superiori
teit van het roemrijke Franse leger,
blijkbaar onbekend met de perfectie
van de pruisische, moderne oorlogs
machine trok hij de sabel van Oom Na
poleon, waarmee hij in het verleden zo
veel reclame had gemaakt.
Waarop het uitdraaide? Emile Zola
heeft het gezegd in de twee woorden,
waarmee hij een van zijn beroemdste
boeken betitelde „De Debacle".
Revanche
Toch is het Duitse Keizerrijk geen lang
leven beschoren geweest. Nog geen hal
ve eeuw later moest de kleinzoon van
de eerste Keizer der Duitsers over de
Nederlandse grens vluchten. De Fran
sen waren de smaad van 1871 nog niet
vergeten. Hun grote leider Clemenceau
straalde van wraakzuchtige vreugde,
toen in 1918 de Duitse afgevaardigden
diezelfde spigelzaal moesten binnentre
den, waar hen de vredesvoorwaarden
van de overwinnende geallieerden wer
den gedikteerd.
Nog geen kwart eeuw later zaten de
Duitsers opnieuw in Versailles. Maar
toen, in 1945, het einde van het Derde
Rijk kwam, was niemand meer in de
stemming voor theatrale poespas. Oor
log was niet langer theater meer.
De afdeling Soest van de Volkspartij
voor Vrijheid en Democratie heeft tij
dens een ledenvergadering in hotel Van
den Brink een gedeeltelijk nieuw be
stuur gekozen. De vergadering stond
onder leiding van het hoofdbestuurslid
en oudwethouder van Bussum, de heer
Vis.
Tot voorzitter werd benoemd generaal-
majoor b.d. Berlijn, tot secretaresse me
vrouw Ten Berge-Ligthart, tot penning-
meesteresse mevrouw Hohner. Overige
bestuursleden zijn de heren Adama, Van
Aalst en Vriends. Er waren 74 leden
aanwezig.
Zaterdagmorgen, 9 uur, zal aan het
slachthuis verkoop van vlees plaats vin
den aan de houders van grijze kaarten,
genummerd van 1-66 en gele kaarten,
genummerd van 151-366.
We kunnen met een jubelzang beginnen
deze keer, want het bekende boekje voor
de kampeerders en liefhebbers voor zo
merhuisjes is binnengekomen.
We hebben lang gewacht eer het van de
drukker bij ons binnenrolde, maar zie,
het is dan toch zover gekomen en daar
om dus vreugdeklanken ter ere van Hol
land Camping met de 2000 adressen van
de instellingen, particulieren en alle ge
legenheden die er in ons land bestaan
om de vakantiegangers op te vangen.
Dat wil zeggen, die vakantie-vierders,
die liefst hun eigen potje willen koken,
midden in de mooie natuur willen zit
ten en vooral zoveel mogelijk hun vrij
heid willen genieten. Er is zoveel vraag
naar dergelijke mogelijkheden, dat we
U raden: laat er geen gras over groeien
en komt U dat boekje meteen halen. We
gens de hogere drukkerskosten is het
wel met z'n tijd mee moeten gaan, dat
Wil zeggen, dat het U nu ƒ3,25 kost.
Maar ja... voor 2000 kansen moet men
wat over hebben.
In aansluiting op ons vorige praatje,
kunnen wij nog vertellen, dat er folders
klaar liggen voor wie nog wat meer wil
weten over Holiday Inn.
Voor nieuwe inwoners van onze gemeen
te geldt de mededeling, dat voor de bos
sen van het Kroondomein een wandel-
kaart verplicht is. Men kan deze kaart
bij ons voor de prijs van 1,plus 0,10
(natuurfonds) krijgen.
De kaart is gedurende het kalenderjaar
geldig. Alle wandelaars, die deze bos
sen willen doorkruisen, dienen dit jaar
dus weer voorzien te zijn van een geldig
toegansbewijs. Het is misschien goed U
hieraan even te herinneren.
Het boekje Wandelingen in het Gooisch
Natuur Reservaat hebben we ook nog
voor U in voorraad. Voor 1,60 leert U
hieruit veel schoons kennen.
Met de naderende voorjaarssfeer lang
zaamaan om ons heen, groeit de prikkel
tot verkenningstochten buiten de be
bouwde kom. Voor inlichtingen zijn wij
dagelijks beschikbaar. V.V.V., Steenhoff-
straat 9a.
Nog even en de Soester jongelui, die de
grote stap gaan wagen, kunnen op hun
huwelijkscirculaire de bekende aankon
diging „de huwelijksvoltrekking zal
plaats vinden op het gemeentehuis te
Soest" veranderen in "de huwelijksvol
trekking zal plaats vinden in het nood
gebouw aan de Steenhoffstraat tussen
het gemeentehuis en Station Soestdijk".
De wethouders hadden niet voldoende
ruimte om hun werk naar behoren te
kunnen verrichten en daar de gemeen
teraadsvergadering toch al plaatsvonden
in de brandweerkazerne aan de Lange
Brinkweg, werd de oude raadszaal al
leen maar gebruikt voor huwelijkslui
tingen. Dit waren redenen genoeg om de
zaal in driën te delen, en te bestemmen
voor werkvertrekken van de wethouders.
De noodvoorziening moet een periode
van twee jaar overbruggen tot men op
het gemeentehuis de beschikking gaat
krijgen over de huidige politie-behui-
zing, die dan verplaatst wordt naar het
kantoor van gemeentewerken aan de
Lange Brinkweg.
Verpleeghuis „De Malvahoeve" aan de Bosstraat, vijftig jaar geleden
Dezelfde plaats nu
Men is reeds aan de afwerking van de
noodtrouwzaal begonnen.
President Nixon heeft zijn Amerikanen
en velen verrast met de medede
ling dat hij van gedachten was veran-
anderd en voortaan de leer van Keynes
aanhing. Een economische bekering met
niet geringe konsekwenties, ook buiten
de Ver. Staten.
Zijn eigen partij heeft sinds jaar en dag
verkondigd dat de grote fout van de
mocraten als Roosevelt en Kennedy was
dat ze maar raak besteedden. Nixon zelf
nog verzekerde tijdens de verkiezingen
dat hij de staatsbegroting in evenwicht
zou brengen, zodat de gezinsbegrotingen
ook sluitend gemaakt konden worden.
De republikeinse theorie is ouderwets en
simpel: als je het geld maar schaars
maakt, komt er weliswaar een beetje
werkloosheid maar bovendien zakken de
prijzen zodat het weer profitabel wordt
om dingen te gaan produceren: zo ver
dwijnt de werkloosheid weer en de prij
zen stijgen niet te erg zodat de inflatie
wordt geremd.
Dat is allemaal ook zo gegaan bij de be
strijding van de inflatie, nu met één
uitzondering: de prijzen gingen niet om
laag, maar toch omhoog, zodat de V.S.
niet alleen met de inflatie bleven wor
stelen maar bovendien nog een fiks per
centage werklozen bleven tellen.
We mogen aannemen dat Nixon zich
goed herinnert dat zijn grote idool Eisen-
hower zijn herverkiezing verloor door
dat ook hij economisch de oude republi
keinse koers bleef varen en hij snakt
niet naar een herhaling.
Om een tweede termijn te winnen zal
het dus anders moeten, bijvoorbeeld zo
als Keynes het aanbeval zo'n vijftig jaar
geleden. En zoals het trouwens zeker
sinds de Uveede wereldoorlog, algemeen
in west-Europa wordt gedaan. Dan
werkt de staat maar met een begrotings
tekort, daar komt het in kort op neer,
maar dan heeft iedereen werk, er is geld
voor investeringen kortom: er is wel
wat inflatie al is die met wat loon- en
prijscontrole wel tot redelijke proporties
te beperken maar over het algemeen kan
men zo gelukkiger leven dan volgens
Nixons oude recept.
De bekering van Nixon is niet alleen
voor de V.S. van belang. Veel van de
economische teruggang die de E.E.G. en
Groot-Brittannië doormaken is een ge
volg van de toestand in de V.S. De som
bere voorspellingen van menig econoom
hier is ook gebasseerd op nogal trieste
verwachtingen van wat in Amerika zou
gaan gebeuren. Nu Nixon kennelijk de
moed heeft, tot Keynesiaan bekeerd,
daar met kracht de economische groei
weer aan te wakkeren, zijn de kansen
voor een voorspoediger herstel in Eu
ropa ook groter geworden. Niet één,
twee, drie zelfs op zijn Keyniaans kan
men niet toveren maar meer optimis
me over een opleving in Europa is thans
wel gewettigd.
Burgemeester en wethouders van Soest,
gelet op artikel 19 van de Woningwet,
maken bekend, dat voor een ieder met
ingang van 27 januari 1971, gedurende
drie maanden Ier gemeente-secretarie
(afdeling I), ter lezing is neergelegd een
wijziging van de bouwverordening der
gemeente Soest, vastgesteld bij raads
besluit van 24 september 1970 en goed
gekeurd bij besluit van gedeputeerde
staten van Utrecht d.d. 18 december
1970, afd. 5. nummer 2872RO/3928.
Soest, 22 januari 1971.
De kern van de ruzie tussen de olie
maatschappijen en de O.P.E.C., de club
van de voornaamste olieproducerende
landen, ligt in de handigheid van de
Lybiërs. Zij berekenden dat olie uit de
Perzische Golf vrij duur is in Europa
door de schaarste aan tankerstransport
rond de Kaap de Goede Hoop.
Dus, zeiden zij, mag onze olie, die niet
zo ver hoeft te reizen wel wat meer op
brengen, dan is Europa nog niet duur
der uit. Om die eis kracht bij te zetten
verminderen ze hun export ze konden
zich dit veroorloven doordat ze uit olie
winsten als enige natie wat over had
den gespaard.
Maar Perzië, Koeweit en andere olie
producenten redeneerden ook niet zon
der redelijkheid, dat als de maatschap
pijen aan Lybië meer gingen betalen, zij
ook wel wat meer mochten ontvangen.
Dit lukte. De maatschappijen moesten
wel want ze kunnen zomin buiten de
Lybische als de Perzische olie. De
O.P.E.C.-landen zijn nu in gesloten front
lot een nieuwe aanval over gegaan om
meer geld los te krijgen voor hun pro-
dukt.
De maatschappijen zijn vrijwel machte
loos zolang de tankerschaarste de tran
sportkosten hoog houd. En dat duurt
nog wel even. Nigeria, Alaska en de
Noordzee zijn wellicht gebieden waar
uit meer te halen is, maar niet ogenblik
kelijk.
President Nixon heeft de Amerikaanse
oliemaatschappijen vrijgesteld van .de
anti-trustwetgeving om hun gelegenheid
te geven om met de Franse., Britse en
Nederlandse maatschappijen, net zo'n
hecht front op te bouwen als de olie
landen.
Bovendien stuurde hij diplomaten op pad
om die eenheid van olieleveranciers wat
open te breken. Wat niet gebeurt om da
maatschappijen te helpen hun aandeel
houders tevreden te houden, maar omdat
de olie als energie-bron voor de wester
se econie onontbeerlijk is en de prijs
ervan een doorslaggevende Invloed heeft
op het gehele economische leven. Tot
wellicht kernenergie en nieuwe olievond
sten soelaas geven.
Maar zover denken waarschijnlijk de
Lybiërs ook wel vooruit.
KANTMAN.
Ieder jaar bekijken de Afdelingsbesturen
van het Nederlandsche Roode Kruif
weer met interesse het verslag van de
ingezamelde hoeveelheid lectuur in het
afgelopen jaar. Zal het meer zijn aan kg
tijdschriften en eemplaren boeken of zal
het minder zijn geworden? Men weet
immers nooit of de lectuurhuisjes veel
of weinig zijn gebruikt door de inwo
ners.
En dan het voornaamste, welk rangnum
mer zal men hebben ontvangen?
Begin van deze week kregen alle afde
lingen in ons land weer een opgave van
de ingezamelde hoeveelheid lectuur.
Hoewel Soest op de landelijke ranglijst
twee plaatsen achteruit is gegaan, staat zij
nog steeds op de eerste plaats in de pro
vincie Utrecht en kan zij met rangnum
mer 14 (er zijn 142 lectuurhuisjes in ons
land)) toch ook nog wel zeer tevreden
zijn.
In totaal werden hier ingezameld 5518 kg
aan tijdschriften en er zijn 1494 boeken
geschonken.
Ook het andere gedeelte van de afdeling
heeft zich bijzonder geweerd, want Soes-
terberg leverde aan tijdschriften 830 kg
en zamelde 763 boeken in.
In 1968 ontving men als rangnummer
125, in 1969 liep dit terug tot 138 en
door een werkelijk grootse inspanning
van dat gedeelte van de afdeling Soest/
Soesterberg kon voor 1970 het rangnum
mer 108 worden toegekend, d.w.z. in één
jaar tijds maar liefst 30 rangnummers
vooruit. Liep het aantal kilogrammen
tijdschriften over het gehele land in de
laatste drie jaar terug met ruim 157.000
kg., het aantal ingezamelde boeken steeg
daarentegen met ruim 108.000 exempla
ren. Uiteraard is men in Den Haag na
tuurlijk zeer verheugd met het toene
mende aantal boeken, maar het verdient
toch wel aanbeveling om aandacht te
besteden aan de dalende opbrengst-re
sultaten van de tijdschriften.
Dit laatste temeer, omdat er nog regel
matig aanvragen binnen komen, niet al
leen van langdurig thuisliggende zieken,
gehandicapten en zeer bejaarden, maar
ook talloze medische en sociale inrichtin
gen verzoeken eveneens om van de lec
tuurvoorziening te mogen profiteren.
Daarom doet het Roode Kruis een be
roep op onze lezers en lezeressen om
hun gelezen tijdschriften in'de bekende
Rode Kruis Lectuurhuisjes te willen de
poneren.
Heeft men een grote partij tijdschriften
of boeken, dan even een berichtje aan de
secretaris van de afdeling Soest/Soes-
terberg van het Nederlandsche Roode
Kruis, de heer P. Bergema, Prins Bern-
hardlaan 38, Soestdijk. tel. 02155 - 2250.
