Soest toen - Soest nu
Dinsdag 2 maart 1971
49e jaargang no. 17
Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratieVan Weedestraat 29a, Soest Tel. 2566 - Postgiro 126156
A.B.N. afd. Soest huldigde 15 jubilarissen
Zilveren en gouden N.V.V.-speld maakten hen tot
„ridder van de arbeid"
Het oog gerieht op
het beïnvloeden van
de Sowjet-Unie
IN IEDER GEVAL
MEER
DUIDELIJKHEID
12V2-jarig dienstverband voldoende voor
officiële huldiging
Aangereden bij inhalen
Kamermuziek in Soest
Aanrijding
Telef. Brandweer 3 33 3
Politiebureau 4444
Betrapt bij winkeldiefstal
Poging tot diefstal
aar de gemeenteraad
P.A.K. Soest schrijft
PI
soester(?Toorant
Abonnement per kwartaal ƒ4,25. Bulten Soest per kwartaal ƒ7,50 Verschijnt iedere dinsdag en Trtfdng
We kunnen ze 'nu naast- elkaar" leggen:
het gezamenlijke urgentieprogramma,
dat omvat wat cle confessionele partijen
willen nastreven als ze een regering
gaan vormen, en het'ontwerp voor een
gemeenschappelijk' regeringsprogramma,
dat P.v.d.A., D'66 en P.P.R. hiervoor
zijn overeengekomen.
De verschillen tussen de partijen kun
nen dan voornamelijk op het ideële
vlak liggen, "de verschillen tussen de
tv/ee beginselprogramma's liggen voor
namelijk in tamelijk practische tempo-
nuances.
Bijvoorbeeld wil het linkse drietal
dat de huizenbouw snel tot. 140.00
per jaar in 1975 stijgt, het rechtse trio
werkt met geleidelijke groei van enige
duizenden'per jaar. Groter is het ver-,
schil bijvoorbeeld bij legalisering van
de abortus, waarbij de drie confessio
nele partijen een aantal voorwaarden
willen inbouwen,, die bij P.v.d.A., D'66
en PPR ontbreken.
Ten aanzien van de drugs is. een derge
lijk onderscheid te maken: het oppo
sitieteam ziet niet zoveel boos „in de
zogenaamde soft drugs" dat die strikt
verboden moeten blijven als opium en
dergelijke.
Het voornaamste ideële punt is wel
de invoering van het distriktenstelsel,
met enige beperkingen, en het kiezen
van de kabinetsformateur, een zaak
overigens, die voor het regeren van
alledag niet zoveel belang heeft als
voor eventueel de verkiezingsstrijd van
over een jaar of acht op zijn vroegst.
Natuurlijk zijn er enige prijzige socia
le maatregelen in het oppositie-pakket
opgenomen, zoals snellere optrekking
van minimumlonen, daarmee gelijktrek
king van bijstandsuitkeringen en AOW-
pensioenen. Dit echter is geen kwestie
van anders willen, maar van het vin
den van het benodigde geld.
Het oppositietrio wil daarvoor rustig
besnoeien op defensie voooral en ook
wat waterstaatswerk en dat ziet de
andere groep niet zo zitten.. Hetzelfde
geldt voor betere ziektekostenverzeke
ring voor allen.
De vergelijkende studie van de twee
alternatieven levert dus niet zo grote
en vooral fundamentele verschillen op
dat men ze onvermijdelijk als zwart en
wit tegenover elkaar moet stellen. Toch
moeten we het opstellen van beide ont
werpen wel toejuichen.
Beidp groeperingen hebben Inderdaad
tamelijk konkrete plannen voorgelegd,
min of meer compleet met dc bijbe
horende berekeningen en dat is al heel
wat beter dan de leuzen zonder meer
waarmee menige partij voorheen de
grootste tamtam maakte in dé verkie
zingsstrijd.
Dat twee groeperingen samen bij de
kiezer gaan aankloppen met een vrij
samenhangend systeem van plannen,
is zonder meer een verbetering, einde
lijk een inbreng van meer duidelijkheid
waarom zo vqpk is geroepen.
Het was vrijdag voor de heer J. Brum-
mer dubbel feest, want op die dag vier
de hij niet alleen zijn zilveren huwe
lijksfeest, maar herdacht hij tevens het
feit dat hij 12V2 jaar in dienst was als
schilder bij de Fa. Huurdeman.
„Twaalfeneenhalf jaar bij één en de
zelfde werkgever lijkt natuurlijk niet
zo indrukwekkend, maar voor wie be
kend is met de gang van zaken in o.a.
de speciale wereld van de schilders, is
het toch een uniek diensverband", met
deze woorden verklaarde wethouder De
Haan zijn aanwezigheid op deze feeste
lijke bijeenkomst in „Eltheto", die mede
daardoor even uit het familiaire in het
officiële werd getrokken.
„Ik heb zelf mijn eerste schreden in de
maatschappij gezet via de schilderslad
der,, dus ik mag er een beetje over
meepraten. En daarom mogen we gerust
stellen dat twaalfeneenhalf jaar bij één
werkgever, vooral in de tegenwoordige
tijd een hele prestatie is. Dan moet er
sprake zijn van een goede verstandhou
ding tussen werkgever en werknemer".
Als 15-jarige kwam de heer Brummer ln
het vak. Tot zijn eerste werkzaamheden
behoorde het onderhoudswerk op het
Koninklijk paleis. Na deze eerste ken
nismaking met het schildersvak „ver
sleet." de heer Brummer nog drie andere
bazen, waarna hij bij de firma Huurde
man belandde en zijn werk nog steeds
in goede harmonie verricht.
Samen met zijn echtgenote en kinderen
genoot de jubilaris duidelijk van deze
onverwachte huldiging, waarvan zijn
complete feestvierende familie- en ken
nissenkring getuige was.
Vrijdagavond vond in „De Rank" aan
de Soesterbergsestraat de huldigings
avond plaats voor die leden van dc
„Algemene bond van de Bouw- en
Houtnijverheid", afdeling Soest, die
vijfentwintig en veertig jaar lid waren,
waarbij in de groep vijfentwintigjari
gen er zelfs enige waren, die al enke
le jaren over hun zilveren jubileum
heen waren.
Naast de voor een dergelijke avond on
misbare aanwezigheid van de jubilaris
sen, waarvan de meesten vergezeld wa
ren van hun echtgenotes en familie, was
er ook van de zijde van de leden grote
belangstelling voor deze avond, die, zo
als voorziter H. Woudstra in zijn ope
ningsrede opmerkte, misschien wel wat
sober aandeed, maar met de viering
van het vijfenzestigjarig jubileum voor
de deur, lag dat dan ook wel een beet
je voor de hand. Vervolgens begroette
hij de aanwezigen, waarbij hy vooral
bondsafgevaardigde H. Kaper en de
voorzitter van de N.V.V.-bestuurders-
bond, afdeling Soest, de heer Polder
man, naar voren haalde.
Nadat het Baarnse muzikale duo „De
Viko's" met hun populaire repertoire
de stemming wat informeler hadden
gemaakt, kreeg de heer Kaper het
woord, voor het huldigen van de ju
bilarissen.
.Tuist op een avond als deze is hef
even mogelijk stil te blijven staan bij
de Bond, waar u nu zo'n respectabel
aantal jaren lid van bent". Met deze
woorden begon de heer Kaper zijn toe
spraak, waarin hij vooral niet op het
verleden wilde ingaan, maar zich voor
al op het heden en de toekomst ba
seerde.
„Er wordt zo nu en dan wel eens op
gemerkt dat de werknemersbonden he
den ten dage geen bestaansrecht meer
zouden hebben, omdat zij alles al be
reikt hebben wat zij wilden bereiken,
maar niets is minder waar. Stilstand is
achteruitgang en we moeten niet alleen
met alle macht vasthouden aan wat we
in de afgelopen jaren hebben bereikt,
maar vooruitzien en onze eisen bij de
tijd houden. De bouwbond is een sterke
bond, ruim zeventig procent van alle
Nederlandse bouwvakkers is georga
niseerd in een van de drie grote bon
den. Eenheid maakt macht. De ƒ400,
ineens is er een duidelijk voorbeeld
van".
Hierna nodigde de heer Woudstra de
zilveren jubilarissen met hun echtge
notes op het podium, waarna de heer
Kaper het Bonds-insigne opspeldde en
de beste wijze van behandeling gevon
den kunnen worden, indien uit uw Raad
een commissie ad hoe zou worden inge
steld om de ontworpen regeling nader te
bestuderen. Aan de hand van 't advies,
dat deze commissie zal uitbrengen, ware
door uw Raad te beoordelen in hoe
verre de werkwijze van de Commissie
voldoende is omschreven in het ontwerp.
Onze fraktie hoopt dat de commissie
ad-hoc spoedig een advies zal uitbren
gen, zodat de Commissie Beroepschriften
spoedig in functie zal kunnen treden.
Door mevrouw C. M. V.-S. uit Utrecht
werd zondagmorden omstreeks vijf uur
aangifte gedaan van een aanrijding op
de Amersfoortsestraat, waarbij haar per
sonenauto was aangereden door een on
bekende bestuurder die was doorgere
den.
Terwijl deze dame in de richting
Utrecht reed werd zij ingehaald door
een personenauto, die haar scherp sneed
en daarbij haar auto aan de linkerzij
kant beschadigde.
Door mevrouw V.-S. en haar medepas
sagiers werd het kenteken opgenomen,
terwijl zij de inzittenden van de snij
dende auto als buitenlanders beschreef.
Na informatie bleek dat deze auto eigen- i
dom is van K. M. O. (een buitenlander),
wonende in Rotterdam, die echter zon
dagavond nog niet thuis bleek te zijn.
Zondagmiddag 7 maart a.s. organiseert
de Werkgroep „Kamermuziek in Soest"
om 3 uur 's middags, in het Artishock-
gebouw, Steenhoffstraat 46, in Soest een
kamerconcert door „Fusion Moderne",
bestaande uit: Harry Sparnaay, baskla
rinet en Ed Wertwijn, piano.
Het programma voor deze middag ziet
er als volgt uit: 1. Jiri Smutny, 2 Stücke
voor basklarinet en piano, opgedragen
aan „Fusion moderne". 2. Anestis Lo-
gothetis, Desmotropie (basklarinet en
piano). 3. Ladislav Kupkovic, solo
per clarinettó basso. 4. Jaroslav Josef
Wolf, Transzendenz I voor basklarinet,
piano en tape (eerste uitvoering in Ne
derland). 5. Theo Loevendie, Music for
basclarinet and piano, opgedragen aan
„Fusion moderne" (eerste uitvoering). 6.
Rob du Bois, Chemin (basklarinet solo),
opgedragen aan Harry Sparnaay
(eerste uitvoering). 7. Paul Baudouin
Michel, Delitation I (basklarinet en
piano), opgedragen aan „Fusion moder
ne".
Vrijdagavond reed de heer J. L. (38) uit
Soest met zijn auto op de Laanstraat.
Toen hij linksaf wilde slaan om een erf
op te rijden, schepte hij de hem links
passerende motorrijder N. v. O. (44)
eveneens uit Soest. Met een gebroken
enkel en pink werd de motorrijder naar
Zonnegloren vervoerd. Na aldaar ver
zorgd te zijn werd hij naar zijn woning
gebracht.
Het Joodse wereldcongres dat in Brus
sel protesteert tegen de behandeling
van Joden in de Sowjet-Unie, zou nooit
zoveel aandacht hebben gekregen als
niet juist de Russen een handje had
den geholpen.
Ze stuurden een delegatie Joodse sow-
jet-burgers, die overal komen verkla
ren dat de Bruselse bijeenkomst alleen
maar een smerig zionistisch komplot is
met het doel de sowjet-unie te be
zwadderen. Want er is niets aan
de hand, waarvoor hun eigen aanwezig
heid dan wel het sprekendste bewijs
moet zijn. Dit is wel erg simpel.
Zo'n delegatie logenstraft niet allerlei
nuchtere feiten als het verdwijnen van
meer en meer synagoges, Joodse thea
ters, Joodse kranten. Zo eenvoudig praat
men ook niet weg dat in de Leningradse
processen absurd zware, zij het later
verzachte, straffen zijn uitgesproken te
gen Joodse Russen. En de verhalen van
degenen, die wel hebben mogen emi
greren uit de sowjet-unie liegen er ook
niet omverlies van baan en zelfs
hun vrijheid alleen al om het feit dat
men een uitreisvisum aanvroeg, wat
toch een grondwetelijk recht is.
Het kan de sowjet-autoriteiten er ook
niet om gaan - zoals de delegatie ook
wel beweert - dat naar Israël emigre
rende Russen dan zouden gaan vechten
tegen de Arabieren, die immers Rus-
lands beste vrienden zijn. Op zijn best
zou dat nog een argument kunnen zijn
tegen het verlenen van een uitreisvisum,
maar nooit om degenen te straffen, die
zo'n document aanvragen.
Uit alle nuchtere gegevens die in Brus
sel aan de orde komen blijkt zonder
meer dat Joodse Russen beknot worden
in hun burgerrechten en aan vele vor
men van discriminatie bloot staan.
Dat feit mag dan zo zijn, Moskou is er
duidelijk niet op gebrand dit al te veel
aan de grote klok gehangen te zien.
De Russen zijn gevoeliger voor de pu
blieke opinie dan menigeen denkt. En
zeker de beschuldiging van anti-semie
tisme, toch zo onlosmakelijk verbonden
met Hitier en zijn rijk, ligt hun onaan
genaam op de maag. Vandaar die dele
gatie die wel opdracht gehad zal heb
ben om het effect van het wereldcon
gres zoveel mogelijk te neutraliseren,
waarbij de opdrachtgevers dan het psy
chologisch inzicht hebben gemist om te
beseffen, dat hun onderneming juist de
conclusies van het congres nog een»
zou onderstrepen.
Dat wekt dan ook goede hoop dat de
Russen, als ze dan zo zwaar tillen aan
het uithangen van hun vuile was, op
zijn minst iets voorzichtiger zullen wor
den bij het discriminerend behandelen
van hun Joodse burgers. Waaruit dan
weer eens blijkt dat de buitenwereld
wel degelijk invloed heeft op het sow-
jet-bestel anno 1971.
KANTMAN
In een warenhuis te Den Haag werden
zaterdag twee buitenlandse gastarbeiders
gearresteerd, daar zij op heterdaad wer
den betrapt bij een winkeldiefstal. Deze
gastarbeiders zijn woonachtig in een
pensioen te Soesterberg, waar de politie
huiszoeking verrichtte en enkele geslo
ten koffers aantrof.
De koffers bleken gestolen artikelen te
bevatten als fototoestellen, reiswekkers,
pantalons en ander gebruiksvoorwerpen.
Beide gastarbeiders A. B. M. G. (35) en
M. B. A. G. (28) bleken in het bezit te
zijn van een sleutel van een N.S.-kluis
te Utrecht, waar eveneens gestolen
voorwerpen werden aangetroffen.
Zaterdagnacht plm. 2.00 uur trof de
politie twee personen aan op een par
keerterrein aan de Veenbesstraat, die
zich verdacht ophielden in de buurt van
een aldaar geparkeerd staande auto. Bij
aanhouding bleken het te zijn J. E. K.
(19) en A. T. K. (18) beiden uit Soest,
die voor een verhoor werden medege
nomen naar het politie bureau.
Zij bekenden van plan geweest te zijn
waardevolle voorwerpen uit auto's weg
te nemen. In hun bezit hadden zij o.m.
een zakmes en een aansteker. Van ver
missing hiervan is nog geen aangifte bij
de politie gedaan.
Ook bekende K. in de nacht van zondag
23 op 24 november 1970 een auto uit
Amersfoort te hebben meegenomen en
deze op de Laanstraat in Soest te heb
ben achtergelaten. De auto werd inder
tijd reeds aan de eigenaar teruggegeven.
Dit geval van joy-riding is hiermede op
gelost.
De jubilarissen met het vaandel van dc
afd. Soest, Zittend de 40-jarigen, op de
achterste ry de 25-jarigen.
lid van de Bond was, maar er nog niet
aan dacht om met zijn werk te stoppen.
„De veertig jaren maak ik in elk ge
val vol'".
De tijdens de pauze binnengekomen
wethouder K. de Haan - een soortgelij
ke huldiging op een andere plaats was
de reden voor zijn „halve" belangstel
ling - zei in zijn korte rede blij te
zijn weer eens onder oude bekenden
te zijn, die hij bijna zonder uitzonde
ring van haver tot gort kende.
Tot grote verbazing van de aanwezi
gen en zeker van de heer De Haan,
ging ook de volgende spreker rustig
door met huldigen. De heer Polderman,
voorziter van de afdeling Soest van de
N.V.V. bestuurdersbond, maakte name
lijk bekend, dat naast de reeds eerder
gehuldigde rij van veertigjarigen, er
nóg een veertigjarige jubilaris in hun
midden was, namelijk de heer K. de
Haan. „U valt nu buiten de rijen van
de A.B.N., Mercurius is nu uw bond,
maar toch feliciteren wij u met dit
jubileum". De heer Polderman maakte
van deze gelegenheid tevens een dank
baar gebruik om de aanwezigen op te
wekken in de komende dagen eens te
overwegen of er in hun omgeving geen
personen zouden zijn die een bestuurs
functie zouden ambieëren, om de door
aftreden opengevallen bestuursfuncties
te bezetten en daardoor ook mee te
werken aan de door de oudere be
stuursleden gewenste verjonging.
Na dit officiële gedeelte van de avond
bleven de aanwezigen 'nog enige tijd
gezellig bijeen waarbij „De Viko's" zich
van hun beste muzikale zijde lieten
horen.
landen reeds jarenlang bekende instituut
van „Ombudsman" in een toenemende
belangstelling komen te staan. Van de
literatuur over dit onderwerp mogen
wij noemen het rapport van de Com
missie Langemeyer, uitgebracht voor de
dr. Wiardi Beekman Stichting „Ook
Nederland een Ombudsman" en het rap
port over een in opdracht van de Ver
eniging voor Administratief Recht door
dr. J. G. Steenbeek verricht onderzoek
„De Parlementaire Ombudsman in Zwe
den, Denemarken en Noorwegen".
Over de vroeg wat in gemeentelijk ver
band gedaan kan worden om de indivi
duele burger een zo groot mo
gelijke rechtsbescherming te geven
en vooral het gevoel, dat hij tegenover
het grote ambtelijke apparaat niet
machteloos staat, heeft onze franctie
zich uitvoerig beraden.
Enerzijds hebben wij ons gerealiseerd,
dat er reeds verscheidene wetten en
verordeningen zijn, die aan de burger
een beroepsrecht tegen gemeentelijke
beslissing toekennen. Anderzijds echter
kunnen beslissingen van allerlei aard
worden genomen, waartegen een formeel
beroepsrechts niet bestaat. Wij hebben
ons beraden en onderzocht of een alge
mene gemeentelijke regeling mogelijk
zou zijn.
Als resultaat daarvan kunnen wij uw
Raad thans een ontwerp-verordening tot
verhoging van de rechtsbescherming te
gen de gemeentelijke overheid aanbie
den. Het ontwerp beoogt de instelling en
werkwijze van de Commissie Beroeps
schriften. Hierbij zij aangetekend dat de
Commissie berust op art. 61 en volgende
van de Gemeentewet.
Naar de mening van onze Fraktie zou
als herinnering een zilveren schaaltje
met inscriptie overhandigde.
Bij de zilveren jubilarissen P. Bening,
J. Meerding, H. v. d. Hoek, R. Horns-
veld, M. Nijendaal, C. H. van Rouwen
daal en J. Kanters ontbrak H. J. Ruy-
er, die door omstandigheden verhin
derd was. Ook de dames werden niet
vergeten en kregen een fraai boeket
bloemen aangeboden.
Direct na de pauze, die door de aan
wezigen werd benut om zelf in de histo
rie van de Bond te duiken, kwamen
de „gouden ridders" voor het voetlicht
A. Bast, T. van Leuveren, G. Praag, C.
J. Ossendrijver, C. van de Hoek en P.
van Klooster. J. van de Brink was
verhinderd.
„U bent al veertig jaar lid van de
Bond. Een eenvoudig rekensommetje
leert ons dat u dus rond de jaren dertig
als lid bent toegetreden. Die eerste ja
ren van uw lidmaatschap waren be
slist niet de beste jaren voor de arbei
der, want in 1936 liep bijna de helft
van de Nederlandse arbeiders zonder
werk", aldus de heer Kaper. Hij stak
zijn bewondering voor „de ridders van
de arbeid" dan ook niet onder stoelen
of banken.
Geassisteerd door de heer Woudstra
speldde hij daarna het gouden bonds-
insigne op en overhandigde de jubila
rissen een geschenk als aandenken aan
deze avond. Natuurlijk kregen ook de
dames een bloemstuk van het afde-
delingsbestuur.
Nog kwam er geen eind aan de huldi
gingen, want afdelingspenningmeester P.
Grift werd wegens zijn vijfentwintigja
rig penningmeesterschap in het zonnetje
gezet, waarbij ook zijn echtgenote vol
ledig betrokken werd.
De heer A. Bast memoreerde in kort
bestek de enorme hoeveelheid vrije tijd
die het echtpaar voor de afdeling Soest
overhad, terwijl de heer T. van Leuve
ren de heer Grift een cadeau onder
couvert aanbood namens het bestuur
en alle leden en mevrouw Grift verras
te met een bloemenhulde.
De fractie van Progressief Accoord.
Soest heeft het navolgende schrijven
gezonden aan de Gemeenteraad te Soest:
Edelachtbare dames en heren,
Reeds geruime tijd zijn in brede krin
gen, zowel van de beoefenaars van het
staats- en administratief recht als van
degenen, die ten nauwste zijn betrokken
bij het politieke leven, discussies gaan
de over de wenselijkheid van een ver
hoogde rechtsbescherming voor de in
dividuele burger tegen beslissingen van
overheidsorganen.
Deze levendige belangstelling voor de
relatie burger-overheid kan voorname
lijk worden toegeschreven aan de om
standigheid, dat de bemoeiingen van de
overheid in vrijwel alle sectoren van
het maatschappelijk leven in de loop
der jaren zijn toegenomen met als ge
volg daarvan een gecompliceerder en
voor de justitiabelen onoverzichtelijker
worden van de rechtsverhoudingen.
P. GRIFT
25 jaar penningmeester
Ook nu was het weer de heer Kaper,
die het bondsbestuur vertegenwoordig
de en de zilveren penningmeester ge
lukwenste en bedankte voor zijn vele
werk in het belang van de Bond. Hij
deed zijn felicitatie vergezeld gaan van
een fraai boekwerk voor de heer Grift,
terwijl mevrouw Grift een set wijngla
zen met zilveren voet kreeg aangeboden.
In zijn dankwoord haalde de heer Grift
terloops aan dat hij zevenendertig jaar
Op het gebied van de administratieve
rechtspraak is, na voorbereidende arbeid
van de Staatscommissie-De Monchy
(reeds in 1946 ingesteld), onlangs tot
stand gekomen de Wet van 20 juni 1963,
houdende voorziening bij de Kroon te
gen administratieve beschikkingen (Wet
beroep administratieve beschikkingen),
opgenomen in het Staatsblad no. 268 van
1963. Deze wet verruimt weliswaar over
eenkomstig de nieuwe inzichten de mo
gelijkheden van de burger om zijn recht
te zoeken, doch beperkt het beroepsrecht
uitdrukkelijk tot beslissingen van de
centrale overheid. Met betrekking tot
het meer algemene aspect van de con
trole op het handelen van de overheid
is voorts het in de Schandinavische
