WEM
***d«e slewei
popteiei
TOES
TAF»
ssr
DE GITAAR
SPEELT m
EEN GROTE
PARTIJ
MEE!
Zullen The Strawbs het
eringen
MENDELSSOHN
óók fit Eisr®pst gaan maken?
WAAROM FLUIT
Dl VUILNISMAN IN SPANJt
TE KOOP
GEVRAAGD
3- of 4-kamer
FLAT,
'elefoon 8009
ette bediende
i
KOOP
is Amersfoort
RIJSTAANDE
ILLA
Assurantiekantoor
wijs
raische school
land"
ooi
MJS, Directeur
omgeving Rubenslaan,
Albert Cuyplaan.
Opgaven gaarne aan
ons kantoor.
tsse)
i, Neff, Siemens, elek-
RBLADEN, OP MAAT
CITEITS- EN TEGEL-
dam, Eindhoven, Den
tricht, Renkum, Wage-
voor onze delicatessenzaak
t van rijbewijs B.S.
Soestdijk - Tel. 02155-2404
e garage en ca. 7800 m2
Zeer geschikt voor bewo-
ïtoorpand. Gunstig gelegen
Ook voor paardenliefheb-
rs.
>n serre, 2 aparte kamers,
bijkeuken, 5 slaapkamers,
•older met 3 zolderkamer-
en - Taxaties - Beheer
Soestdijk, tel 02155-2002
Greenfield Cook werden een aantal maanden gele
den internationaal ontdekt op het produktiefestivai van
radio Luxemburg. Het resultaat is nu dat „The end" in
Duitsland met de dag beter gaat lopen. HIJ staat daar op
de top 20 van de Duitse Luxemburg. Japie Eggermont is
intussen hier aan 't werk aan de tweede plaat van Green-
field Cook. Volgens zijn zeggen anders en héél com
mercieel.
Rufus Thomas is zo langzamerhand wel een zeer oude
rot In het soulstampertjesvak. Jarenlang was hij een po
pulaire deejay in de USA en maakte hij diverse hits met
zijn dans „The dog". Vraag maar aan de Rolling Stones!
Een aantal soul-artiesten mag het dan minder goed gaan,
Rufus Thomas blijk nog steeds over een grote aanhang
te beschikken. „Do the funky chicken" kwam een paar
maanden geleden nog in de topveertig en zijn nieuwste
USA topdertig hit „Do the push pull" staat al vele we
ken nummer één in de Amsterdamse toptien. Rufus zwerft
momenteel door Europa. Hij treedt op voor de Amerikaan
se soldiers en komt wellicht binnenkort naar ons land voor
de televisie. Bovendien is hij nog steeds de vader van
Carla Thomas.
Phonogram heeft onlangs een LP uitgebracht waarop
Hildegard Knef te horen Is, niet als zangeres maar als
voorlezeres van haar boek „Bericht aus einem Leben". De,
dubbel-LP is te koop voor f24.50 en draagt als titel: „Der
geschenkte Gaul".
IENGWEG 15 - SOEST
IN 02155-4244
jongens- en meisjes-
>rden.
eidlng
irige opleiding
ling, die aansluit
erheidsonderwijs.
akantles.
De Carpenters werden in Amerika gezien als een van
de grootste verrassingen in de muziekwereld van 1970.
Twee keer nummer één in Amerika met „Close to you" en
„We've only just begu'n" (binnenkort ook bovenaan In En
geland - waarom blijft zo'n plaat in ons land toch zo
sterk achter?, en nummer één met de LP „Close to you".
In alle Amerikaanse jaaroverzichten nemen de Carpenters
zeer hoge posities in, o.a. de eerste plaats bij de duo's en
de „easy listening"-lijst. Ook ontvingen zij de 1971 Trend
setter Award van Billboard voor hun melodieuze en har
monieuze rockmuziek.
Lynn Andersonn staat In de Nederlandse hitlijsten zeer
hoog genoteerd met de single „Rose Garden". Het Is voor
het eerst sinds vele maanden dat een zangeres zo hoog
genoteerd staat.
Onlangs was Opa Keessie te zien In de Eddy Ready
Go-show. Het werd een verrassend debuut van deze hippe
AOW-er met de Nederlandse versie van „Grandad" (met
één d), een nummer dat wekenlang op de eerste plaats
van de Engelse hitparade stond in de uitvoering van Clive
Dunn. Opa Keessie wil voor geen enkele prijs zijn ach
ternaam bekendmaken uit vrees voor een van hogerhand
op te leggen verlaging van pensioen. We kunnen alleen
verklappen dat hij familie bij de radio heeft
Het lt eigenlijk een merkwaardige
zaak met de Engelse groep The
Strawbs. In de afgelopen drie jaar
bouwde ze in eigen land een prachtige
carrière op en overal waar de Strawbs
optreden zijn de zalen uitverkocht. En
toch doet het vijftal jongens dat onder
de naam Strawbs opereert bijna geen
concessies aan het publiek. Hun popu
lariteit groeide vooral door drie el
pees, een 125-tal radiouitzendingen,
waaronder een eigen programma, en
'een 40-tal televisie-shows. Het merk
waardige is dat de Strawbs ondanks
hun grote schare fans, tot nu toe nog
maar één, en dan ook nog bescheiden
hitje scoorden met de single: ,,The
man who called himself Jesus". De
Engelse popcritici zijn erg enthousiast
over de onlangs uitgebrachte langspe-
lër „Just a collection of Antiques en
Curios". Volgens hen staan er op deze
elpee verschillende gepatenteerde
hits, maar dat zal de toekomst wel
uitmaken. Eerst even iets over de vijf
jongens van de groep. Leider en oprich
ter is Dave Cousins: hij is de grote
motor van het geheel en óók als com
ponist staat hij z'n mannetje. Zijn
songs komen voor op het repertoire
van o.a. Jack Jones, Lonnie Donne-
gan, en The Johnstons, en de laatste
elpee van de Strawbs bevat voorname
lijk zijn composities. Als misicus had
hij ëens de faam één van de beste
Britse banjo-spelers te zijn. Nu geeft
hij de voorkeur aan akoestisch'e-elektri-
sche gitaren, dulcimer en zang. Tony
Hooper is naast Dave de enige origine
le Strawb. Dit tweetal speelt al samen
sinds de eerste schoolband en ook To
ny componeert zelf songs. Hij neemt
bij de Strawbs zang, akoestische gitaar
en tamboerijn voor zijn rekening. Dan
komt Rick Wakeman, volgens het toon
aangevende Engelse blad The Times
,,dé ontdekking van de Engelse' popwe
reld in 1970". Rick bezocht het Royal
College of Music en heeft dus een ge
degen klassieke opleiding genoten.
Strawbs-producer Tony Visconti ontdek
te Rick in een pub en liet hem enkele
sessies doen met de groep. Dit draai
de uit op een kontrakt en Rick werd
in zijn nog korte Strawbs-periode zelfs
de lieveling van het Engelse popvolk
je. Zijn klasse wordt voldoende
geïllustreerd door de opmerking van
ex-Nice organist Keith Emerson (nu
Emerson Lake en Palmer), dat hij
in Rick zijn meerdere erkent. Rick
Wakeman bespeelt overigens het orgel
en de piano.
Een nieuweling in de groep is John
Ford, afkomstig van Velvet Opera en-
bassist-zanger. De vijfde man is ook
een nieuwe aanwinst: Richard
Hudson. Hij tekent bij de Strawbs voor
de prestaties op conga drums, cimbaal
en sitar en heeft ook een aandeel in
de zang. Oorspronkelijk als de Straw-
berry Hill Boys met Bluegrass gestart,
schakelde de groep o.a. door verschil
lende wisselingen in de bezetting gelei
delijk over naar de, op folk-rock geo
riënteerde muziek, doorspekt met vla
gen klassiek waar uiteraard pianist
Rick Wakeman Wel meer van zal we
ten. Net voordat de Strawbs begin van
dit jaar een tournee langs verschil
lende Nederlandse zalen maakte
met succes overigens werd op het
AenM-label een nieuwe Strawbs-LP op
genomen, die we eerder al noemden:
„Just a collection of Antiques en Cu
rios". De opnamen werden gemaakt
tijdens een concert in de Queen Elisa-
beth Hall te Londen en de LP is dus
„live". Ondanks dat is de technische
en sterio-kwaliteit van het album bij
zonder goed en verraadt alleen af en
toe het applaus tussen de verschil
lende tracks dat de plaat niet in de
studio is opgenomen. Vijf van de zes
nummers zijn geschreven door Dave
Cousins, alleen het instrumentele
„Temperament of mind" is van Rick
Wakeman. De sfeer die de 'elpee uita
demt is een mengsel van folk, rock en
klassiek, terwijl ook Indiaanse invloe
den doorklinken, vooral in het num
mer „Fingertips", waar Richard
Hudson vaardig met de sitar om-
omspringt. „The Antiques Suite" duurt
maar liefst 12 minuten en 13 seconden
en bestaat uit vier delen: „The rea-
per", „We must cross the river", „An
tiques and curios" 'en „Hey, it's been
a long time". Vier delen die als de
vier wielen van een auto bij elkaar
passen en samen een fraai werk vor
men, zowel qua muziek als qua tekst.
Het eerste nummer van de elpee
„Martin Luther Kings Dream" brengt
dezelfde boodschap als ook de grote
negerleider altijd probeerde te bren
gen. „Spreek alleen door woorden en
niet met het zwaard, schud de hand
van je broers, enz." Een fijn nummer
dat op single uitgebracht stellig grote
dingen kan gaan doen. Bijzonder sterk
drikx, gevolgd door m'ensen als Eric
Clapton, George Harrison en in Neder
land Eelco Gelling, de sologitarist van
Cuby en de Blizzards. Met behulp van
trapschakelaars pedalen, knoppen en
echo- en nagalmapparatuur kunnen
thans de meest vreemdsoortige effe'c-
ten worden bereikt met de gitaar, ef
fecten waarvan de schepper misschien
nooit gedroomd zal hebben. Welke mo
gelijkheden de gitaar, zowel on-
versterkt en versterkt biedt, kan men
horen op de elpee „The fantastic
sound of guitars unlimited", welke de
zer dagen door Phonogram op de
markt is gebracht (DECCA PFS 4201).
Een bijzonder goede elpee, niet in de
eerste plaats wat de fantastische stere
o-opnamen betreft (phase 4 stereo, een
gepatenteerde uitvinding van DECCA)
maar óók qua arrangementen van
de hits. Enkele titels: House of the
rising sun", „Bridge over trouble wa
ter", „Come together", „Ob-la-di,
ob-la-da", „Let it be", „A whiter sha-
de of pale", „United we stand" en
„Raindrops keep fallin' on my head".
Stuk voor stuk nummers waarin de
gitaar al dan niet begeleid door or
kest, de hoofdrol vervult en laat horen
dat het een volwaardig instrument is,
dat niet onder hoeft te doen. voor ,,ge-
rennommeerde muziekinstrumenten"
als piano en viool.
Vraag: „Wie weet waarom in Span
je de vuilnisophaler composities van
Mendelsshohn fluit?" Antwoord: „Om
dat de heer Waldo de los Rios daar
een enorme populariteit geniet en zijn
platen klassieke werken die op het
moderne publiek zijn afgestemd er
met bosjes tegelijk verkocht worden!"
Wie is deze Waldo de los Rios? Een
soortement Rick van der Linden, de
organist-arrangeur van Ekseption? Of
toch niet? Het antwoord hierop zou
moeten luiden: eigenlijk wel, maar er
gens ook weer niet. Vaag maar waar.
Want Waldo de los Rios is in de -
eerste plaats een. stuk ouder dan Rick,
namelijk al 35 jaar. Wel leerde ook hij
al vroeg met de piano omgaan. Als
zoon van een musicus en Martha de
los Rios, toendertijd. een der belan
grijkste vertolksters van de Argen
tijnse volksmuziek, begeleidde Waldo
zijn moeder al op zeer jeugdige leef
tijd op de piano tijdens toernees door
Zuid- en Centraal-Amerika. En van
haar stamt ook zijn voorliefde voor
folkloristische muziek. Veertien jaar
oud in '49 ging Waldo voor de eerste
maal naar het nationale Carlos Lopez
Buchardo conservatorium te Buenos
Aires, waar hij slaagde én de le
raarsbevoegdheid haalde. Zijn verdere
scholing was voor 'een groot deel te
danken aan Alberto Ginastera en later
aan Teodoro Fuchs. In dezelfde tijd
voelde Waldo zich aangetrokken tot de
„grammofoonplaat en alles wat er zo
al mee te maken heeft". Zo speelde
hij in zijn studietijd vaak met micro
foons en andere elektronische opname
systemen. Tijdens zijn diensttijd kreeg
hij de gelegenheid om de folklore van
het land intens te beleven én zette hij
Noord- Centraal- en Zuid-Amerika als
deze muziek op de plaat, hetgeen zijn
eerste succes werd. Amper 25 jaar
oud genoot hij al grote bekendheid in
Noord- Centraal- en Zuid-Amerika als
componist-arrangeur-producer-pianist.
En lang duurde het daarom niet of
nij kreeg opdrachten tot het compone
ren van filmmuziek bij specifiek Zuid-
amerikaanse films, in 1962 besloot
Waldo naar Europa te gaan. Hij
vestigde zich in. Spanje, waar hij door
Hispavox gecontracteerd werd. Hij
componeerde er de muziek voor talloze
musicals en ging zich ook bezighouden
met arrangeren en componeren voor
artiesten in het populaire genre, zoals
Raphaël, Angeles, Mari Trini, Pekeni-
kes, Maria Ostiz, Karina Spanjes ver
tegenwoordigster op het begin april te
houden Eurovisie Songfestival in Dub
lin) en Miguel Rios („Song of joy")
die beurtelings de Spaanse toptien be
heersten. De elpees van Waldo zijn
inmiddels uitgebracht in meer dan
veertig landen waaronder Amerika.
In klassieke meesterwerken zal men
slechts zelden de gitaar horen. Mis
schien een enkele maal zacht tokke
lend op de achtergrond, maar bijna
nooit als hoofdinstrument in een sona
te of symphonie. De gitaar telde vroe
ger immers nauwelijks mee: het was
een leuk begeleidingsinstrument voor
zangers of zangeressen, maar daar
hield het wel mee op. Wanneer we nu
de knop van de radio of televisie om
draaien, is vaak het eerste geluid 'dat
onze oren bereikt afkomstig van die
zelfde gitaar, het instrument dat thans
een der voornaamste is van de gehele
lichte muziek. Zelden zal een muziek
instrument in zo'n korte tijd zo'n gro
te opgang hebben gemaakt als dit dik
buikige, van zes snaren en een gat
voorziene apparaat. Eigenlijk begon de
bloeiperiode van de gitaar pas na de
tweede wereldoorlog, toen er vooral in
het geteisterde Europa, waar orkesten
'en bands opeens schaars bleken, groot
gebrek was aan goede dansmuziek.
Jongens konden zich destijds goedkoop
een gitaar aanschaffen en het leren
bespelen van dit instrument bleek niet
al te veel moeilijkheden op te leveren.
Zo ontstonden de eerste bands, waarin
de gitaar ófwel een hoofdrol speelde,
ófwel op gelijke hoogte stond met an
dere instrumenten. Een heel grote
vooruitgang boekte de gitaar toen het
geluid meervoudig via versterkers kon
worden weergegeven: de elektrische
gitaar begon zijn intrede te doen. Er
was van dat moment af geen houden
meer aan. Er ontstonden steeds meer
groepen, tot er in West-Europa „in
bijna elke straat" een band te vinden
was. Grote pioniers op dat gebied wa
ren The Shadows, The Fentures, The
Moonshots en in ons eigen land De
Maskers, de Jay-jays en vul zelf maar
verder aan. Thans hoort men nauwe
lijks meer iets van deze groepen, die
grotendeels weer uit telkaar zijn geval
len, op een enkele uitzondering na, zo
als de Engelse Shadows. Maar de gi
taar is niet verdwenen, heeft daarente
gen zijn positie op de muziekmarkt
nog aanzienlijk versterkt dankzij beat,
blues, soul, rock en underground. Wel
is er ondertussen veel meer gedokterd
aan de klanken, dié aan de gitaar ont
futseld kunnen worden. Een groot
voorbeeld van de vele mogelijkheden
van gitaarmuziek gaf wel Jimmy Hen-
is het laatste en instrumentele num
mer van de A-kant: „Temperament of
mind". In dit nummer doet Wakeman
werkelijk grandioze dingen met de pia
no en bewijst hij op dat gebied niet te
hoeven onderdoen voor welke concert
pianist dan ook. Op kant twee staan
drie nummers: „Fingertips", waarin
de sitar het voornaamste deel voor
zijn rekening neemt, „Song of a sad
little girl", met een lieflijke tekst, en
last but not least „Where is this dre
am of your youth?", een nummer dat
ruim negen minuten duurt zonder een
tonig te worden. De Strawbs bewijzen
op deze langspeler hun allround-heid
in meerdere muzikaliteiten, van klas
siek tot zelfs de heavy-stijl. De groep
is gebrand op een doorbraak op het
Europese vasteland en de toemee door
Nederland werd het begin. De andere
landen zullen onvermijdelijk moe
ten volgen.
Zonder twijfel is hij momenteel de be
langrijkste arrangeur in de Spaans
sprekende landen. De los Rios' laatste
elpee „Sinfonias" is de best verkochte
langspeler in Spanje en Zuid-Amerika;
op deze elpee worden arrangementen
gebracht van klassieke' werken van
Schubert, Mozart, Brahms, Tchai-
kovsky en Beethoven. Het heeft er alle
schijn van dat ook Nederland thans in
de ban van Waldo de los Rios is geko
men. Dacht men bij platenmaatschap
pij Negram de plaat slechts te hoeven
importeren, spoedig moest men echter
overgaan tot een eigen persing door
de sterk toegenomen vraag naar deze
LP. Radio en televisie hebben daarbij
bovendien de aandacht gevestigd op de
ze plaat, door hem regelmatig te
draaien. Vooral de jeugd blijkt te wor
den aangesproken door de muziek van
Waldo, zodat voor de zoveelste maal
is aangetoond dat rock, pop, klassie
ken en lange haren in één rijtje kun
nen staan. Tenslotte: Billboard's
Ritchie Yorke raadde aan het album
op te nemen in de kollekti'e van Léd
Zeppelin, Beatles en Procol Haruml.
datde LP van Euson nu bijna klaar ls? De als een komeet omhoog-
geschoten zanger gaat deze zomer naar het songfestival van
Sopot in Polen.
datde single „Burnlng brldges" van Mike Curb steeds beter gaat
lopen, ondanks een stilstand In de plugging?
datde verkoop van „Seasons" In Japan nu al meer dan 200.000
exemplaren is?
datMireille Mathleu volgens de Duitse liefhebbers de beste buiten
landse zangeres In 1970 Is geweest? De LP „Mireille-MIrellle",
die ook in Nederland dergelijke verkoopcijfers haalt dat 'n plaats
op de LP-toplijst gerechtvaardigd zou zijn, neemt de 2e plaats
In op de jaarlijkse lijst. Haar nieuwe plaat „Merci Mireille",
waarop Franse, Duitse en Engelse titels staan, zal het succes
van de vorige zeker nog overtreffen. Onlangs werd In ons land
„Le club de Mireille" opgericht, met de grote voorvechtster
mej. C. Dreumer als presidente. Onder dezelfde naam geeft
deze fanclub een zeer goed verzorgd clubblad uit, dat bijzon
dere Interessante Informatie geeft over erelid Mireille Mathleu.
Het adres is: Passeerdersgracht 34, Amsterdam,
datzanger James Lloyd in België erg populair Is? Hij stond er op
de tiende plaats op de ranglijst van „de beste artiest van 1970",
terwijl zijn grote nummer-één hit „Keep on smillng" zelfs tot de
op één na beste song van het afgelopen Jaar werd gekozen.
de Nederlandse groep Panda onlangs een nieuwe single heeft
uitgebracht met grote hitkansen? De titel luidt: „Stranger"; op
de flipside staat „Medicine man". Lekker vlotte muziek die goed
zal aanslaan.
Humble Pie een voor de groep belangrijk jaar prachtig heeft
afgesloten? Hun grote Amerikaanse toernee, die overal uitste
kende kritieken ten gevolge had, werd besloten met een con
cert In Madison Square Garden voor 20.000 enthousiaste men
sen. Na de volledige come-back In 1970 wordt dit jaar een
doorbraak naar de top verwacht van Humble Pie. De groep
heeft toegezegd binnenkort ook naar Nederland te komen voor
een toernee.
Supertramp, het progressieve roek-kwintet uit Engeland, da
muziek componeerde voor de nieuwe speelfilm „Fegefeuer"
van Haro Senft? De eerste LP „Supertramp" kreeg uitsteken
de kritieken in de Engelse pers.
Booker T. Jones getrouwd Is met Prlscllla Coolldge, één van
de Mad Dogs Engllshmen? Samen met haar zal hij in de len
te een LP voor A M opnemen, wat tevens zijn zangdebuut zal
betekenen.
dat
dat
