-'--•i*^KH9!PRn9Rmnmm!m!!!iPHfl!H4!!!!!!0P!!H!|!^^
Vrijdag 5 maart 1971 i»"ib,49e jaargang no. 18
Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratieVan Weedestraat 29a, Soest Tel. 2568 - Postgiro 126156
Duivenvereniging „De Vriendschap"
Het oog gericht op
de Nixon-doctrine
NAAR ÉÉN
VOLKSPARTIJ
Hoogste punt van nieuw kerkelijk centrum
in het Soesterveen bereikt
25 jaar Voormalig Verzet Nederland
van de afd. Baarn en Ommelanden
van de Nationale Federatieve Raad
Soester inwoner in Baarn
verdronken
Verkoopbeurs Stichting
Peuterspeelzalen
mooi succes
SOESTER(()OURANT
Abonnement per kwartaal 4,25. Bulten Soest per kwartaal f 7,50 Verschjjnt iedere dinsdag en vrijdag
De 25 bezwaarden tegen de bouw van
het club-feestlokaal aan de Nachtegaal-
weg menen gedeeltelijke oplossingen te
hebben gevonden voor de problemen.
De vijf en twintig bezwaarden tegen de
bouw van een club-feestlokaal door de
postduivenvereniging „De Vriendschap"
op een terrein aan de Nachtegaalweg,
op de plaats van de vroegere kleuter
school Prinses Marijke, blijven bijzon
der actief in het zoeken naar mogelijk
heden de geplande bouw op de door
B. en W. voor te stellen plaats teniet
te doen.
Begrip is er echter bij de 25 bezwaarden
van de Nachtegaal-, Pelikaan- en Vin-
kenweg voor de leden van „De Vriend
schap" die over een eigen home wensen
te beschikken en reeds enkele jaren
Vanaf haar oprichting heeft D '66 ge
tracht een onafhankelijke groepering te
blijven temidden van de reeds gekleur
de politieke partijen. Deze zesenzestigers
hadden „vernieuwing" in hun vaandel
geschreven, waardoor zij automatisch
meer in het linkse hokje dan in het
midden of rechts gerangschikt werden,
maar zelf poogden zij zich onafhankelijk
te blijven opstellen. Bekend is nog wel
een openbare discussie tussen de voorzit
ster van de V.V.D., mevrouw Van So
meren en D '66-fractieleider Van Mierlo,
waarin deze laatste op een vraag met
moeite toegaf dat als hem nu het pistool
op de borst werd gezet om te moeten
kiezen, dat hij dan misschien het meest
aan de P.v.d.A. zou denken.
Nu is dat pistool dan gericht, maar het
werd getrokken met het oog op de na
derende verkiezingen en het was gericht
door partijbestuur en congres van de
P.v.d.A., dat vervolgens D '66 voorstelde
om, samen met de P.P.R., tot een stem
busakkoord te komen op een kort geza
menlijk programma. En D '66 hééft ge
kozen, voor dit akkoord met de beide
progressieve partijen. Van Mierlo noem
de het zelf wel een „krankzinnig avon
tuur", hetgeen bewijst dat D '66 van
zichzelf verwonderd is dat het hiertoe
is gekomen. Dat is dan zo'n uitvloesel
van het pragmatisme waarmee deze par
tij schermt. Partij inderdaad, geen be
weging meer, want het heeft nu tenmin
ste duidelijk partij gekozen. Het gaat
nu een bepaalde, gekleurde politiek be
drijven en pogen om met de twee an
dere partijen, een politieke macht te
vormen, teneinde een aantal staatsher
vormingen te bereiken. Want P.v.d.A. en
P.P.R. hebben in feite het programma
van D '66 aanvaard en de beleidsnota
van D '66 gebruikt voor een regerings
programma.
Dit akkoord kan leiden tot één voor
uitstrevende volkspartij. Dat nu op
zichzelf zou zeker bijdragen tot een
verduidelijking in ons partijensysteem.
Aannemend dat die volkspartij er in
derdaad zou komen, dan krijgen we,
ter zijner tijd, een flinke progressieve
groepering. Daarnaast of daartegenover
het reeds samenwerkende confessionele
blok en een middengroep met V.V.D.
en D.S. '70. Daardoor zou dan tegen
over een regeringsmeerderheid van een
der blokken altijd een alternatieve re
gering gesteld kunnen worden.
Maar gezien de immer zozeer verdeelde
opvattingen in het Nederlandse volk,
die altijd weer tot versplintering leiden,
zou dit toch wel weer eens een van die
staatsrechtelijke droombeelden kunnen
zijn van D '66. Waarom zou thans wel
lukken wat de P.v.d.A. bij haar op
richting in 1945 al bedoelde maar haar
niet is gelukt? Zeker, de tijden en in
zichten veranderen, maar de kritische
zin van de gemiddelde Nederlander
daarom nog niet.
De afgelopen jaren zo sterk optredende
versplintering tot 80 partij en heeft on
getwijfeld grote nadelen, maar of we nu
zo gelukkig .gelukkiger zouden moeten
zijn met een paar grote blokken is nog
de vraag. Hoe groter de blokken, hoe
machtsbewuster, om niet te spreken van
machtswellustiger. Hetgeen dan weieens
een nadeel kan blijken te zijn voor de
zuiver democratische gang van zaken.
Dat bestrijden natuurlijk alle democra
ten die nu zo ijverig die grotere mach
ten nastreven. Doch zij blijven maar
gewone mensen, die dan niet op zullen
kunnen tegen de grote macht die zij
argeloos steunden, uit angst of onver
mogen of wat dan ook. Zelfs nu is dat
in de meeste partijen al zo.
Nu heeft D '66 nog met overgrote meer
derheid de mogelijke ontwikkeling van
het akkoord naar één grote volkspartij
aanvaard. Maar juist die D '66-ers zijn
kritisch ingestelde mensen, die al een
eigen partij vormden omdat zij niets
zagen in een van de bestaande partijen.
Nu gaan zij zich ermee associëren, uiter
aard in de hoop dat door hun kritische
zin die volkspartij zich vooral naar hun
ideeën zal gaan opstellen.
Doch dan komen ook de andere com
ponenten van dit verband zich aandie
nen, delen waarbij zij zich aanvankelijk
niet thuis voelden. Anders hadden zij
zich daarbij aangesloten en geen eigen
partij gevormd. Kritisch ingesteld als de
leden van D *66 juist willen zijn, zal hun
kritische opstelling zich ook dan zeker
laten gelden. Waarmee ik maar wil zeg
gen dat de kiem voor de geboorte van
een nieuwe partij reeds gelegd wordt
tegelijk met dit akkoord. Hoe enthou
siast men er nu ook over doet.
Maar voor de aanstaande verkiezing is
ier nu -tenminste iets meer duidelijkheid.
Dat op zichzelf is een goed ding. Maar
wij zien ?iog niet. dat het over vier of
«cht. jaar nóg duidelijker voor de kie
ner zal zijn geworden.
wachten op de realisering hiervan. Niet
echter op de plek die door B. en W. zal
worden voorgesteld is de unanieme me
ning van de bezwaarden. Door de be
zwaarden wordt echter mede gezocht
naar een oplossing en inmiddels is reeds
een aantal suggesties gedaan.
Met het schrijven van 21 februari j.1.
is een nieuwe brief gericht aan B. en W.
met een nieuw voorstel om de postdui
venvereniging onder te brengen in het
huidige P.V.O.-lokaal aan de Beetzlaan,
waardoor de bezwaren der bewoners
voor een groot gedeelte zouden worden
weggenomen en tevens de postduiven
vereniging geholpen zou zijn, aangezien
dan niet aan de raad zou behoeven te
worden voorgesteld een renteloos voor
schot ter beschikking te stellen, de grond
op de eerder bestemde plaats niet be
hoeft te worden opgehoogd en de bewo
ners hun zondagsrust en privacy zullen
behouden, terwijl de gevreesde waarde
vermindering der huizen ongedaan zal
zijn gemaakt. De inhoud van de door de
bezwaarden gezonden brief d.d. 21.2.-71
luidt als volgt
„Geacht college,
Betreft het geven in erfpacht van ca.
750 m2 grond aan de Nachtegaalweg
voor bouw club-feestlokaal postduiven
vereniging „De Vriendschap".
Bij toeval vernamen de 25 bezwaarden
tegen de bouw van het postduivenver
enigingslokaal dat er reeds vergevorder
de plannen bestaan voor de bouw van
een nieuw oefenlokaal voor de muziek
vereniging PVO, dit in verband met de
enorme ledenaanwas, die repetities in
het huidige lokaal aan de Beetzlaan on
mogelijk maken.
Gedachte nieuwe plaats voor een groter
PVO-lokaal zou zijn „De Schans" bij de
brandweerkazerne.
Tijdens een gesprek met de voorzitter
van PVO, de heer K. W. Jaarsveld,
Kostverlorenweg 3, werd bovenstaande
door hem bevestigd en deelde hij ons
tevens mede dat reeds een gesprek,
waarbij o.a. de bouwtekeningen werden
besproken, met de burgemeester van
Soest had plaatsgevonden en dat men
hoopte nog dit jaar de bouw van het
nieuwe lokaal te kunnen realiseren.
U begrijpt waar de bewoners van Nach
tegaalweg, Vinkenweg en Pelikaanweg
naar toe willen, namelijk het oude PVO-
lokaal bestemmen voor De Vriendschap,
hetgeen een groot deel van de bezwaren
van de protesterenden zal opheffen en
tevens voor De Vriendschap een oplos
sing van de financiële problemen kan
betekenen, aangezien het voor de nieuw
bouw noodzakelijk door de gemeente
Soest te verlenen .renteloze voorschot
dan achterwege kan blijven, daar het
PVO-lokaal eigendom van de gemeente
Soest is en daarom tegen een redelijke
prijs aan De Vriendschap verhuurd kan
worden.
De huidige gedachte bouwplaats voor
het postduivenlokaal zou dan de door
de bewoners gewenste bestemming van
kinderspeelplaats kunnen behouden. Wij
hopen met bovenstaande voor zowel de
problemen der Vriendschapleden als de
bezwaarden tegen de geplande bouw een-
gedeeltelijke oplossing te hebben gevon
den. Uw berichten gaarne tegemoet-
ziende".
Met spanning wachten thans de 25 be
zwaarden de reactie van B. en W. af.
Onder grote belangstelling werd maan
dagmiddag de vlag gehesen op het Ker
kelijk Centrum van de Hervormde en
Gereformeerde gemeenten in Soest, dat
gebouwd wordt in het Soesterveen aan
de Dalweg, hoek Veenbesstraat. Het
hoogste punt van deze bouw was be
reikt.
Ruim vijf jaar geleden hebben gerefor
meerden en hervormden samen het plan
voor de bouw van deze kerk opgezet. Uit
vrijwillige bijdragen bracht men
100.000,bijeen. De rest van het beno
digde bedrag werd via een lening ver
kregen. Samen zal men de kerk gebrui
ken en ook samen zal men het finan
cieel „runnen".
De Kenemans, voorzitter van de
bouwcommissie heette alle belangstel
lenden welkom en sprak zijn vreugde
uit, dat veel eerder dan verwacht werd,
de bouw al zover gevorderd was.
Architect Van Wijk, de ontwerper van
de kerk, vertelde in 't kort hoe het oor
spronkelijke vage plan de vorm kreeg
van het gebouw dat nu in aanbouw is.
De kerkzaal bevat 200 zitplaatsen, maar
kan door het verschuiven van een wand,
aan 380 mensen plaats bieden.
De bovenzaal is bestemd voor de jeugd
en kan voor de vele jeugdactiviteiten
gebruikt worden. Het moet een tehuis
worden voor alle mensen van het Soes
terveen.
Ds. Wildschut (Ger.) vergeleek de ker
kenbouw van vroeger, met zijn hoge,
boven alles uitstekende torens en die
van nu. Nu is dat andersom met al die
hoge flatgebouwen om ons heen. Wij wo
nen weer in een „nederige" hut.
Ds. Jac. Smit (Herv. Gem.) hoopte dat
men samen zou mogen werken tot heil
van de Soestergemeenschap en dat dit
kerkgebouw daarvoor gebruikt zou wor
den.
De heer Verwey van de Soester Bouw
maatschappij, dankte voor het „pannen-
bier", dat in de vorm van een enveloppe
met inhoud dankbaar door alle werkers
in ontvangst genomen werd.
De grondslag van Amerika's buiten
lands beleid vormt een theorie die als
Nixon-doctrine bekend staat. De pre
sident van de Verenigde Staten verdui
delijkte dit in een lange rede over de
toestand van de wereld, juist op een
moment dat die leer in Vietnam op de
proef werd gesteld.
Er was Nixon dit keer erg veel aan ge
legen duidelijk te maken dat men niet
moet denken dat de V.S. zich voortaan
niet meer zullen bemoeien met dingen
buiten hun grenzen. Met name waar
schuwde hij feller dan tevoren dat
Amerika niet werkeloos zal toezien als
een of andere mogendheid lees Rus
land tracht een dominerende positie
in het nabije oosten op te bouwen. En
dat niemand er op moet rekenen dat
de Amerikaanse troepen spoedig geheel
en al uit Europa zullen verdwijnen;
eveneens een aan de Sowjet-Unie ge
richte boodschap.
In beide zaken geldt echter tevens wat
Nixon ook zei: dat de V.S. in hun be
moeienis niet verder zullen kunnen
gaan dan de binnenlandse publieke opi
nie verdraagt. Hij heeft duidelijk van
Johnson geleerd dat de president wel
iets kan doen waar de natie niet hele
maal achter staat, maar dat die presi
dent in een onhoudbare positie komt
als hij in het geheel geen geloof en
steun meer bij de bevolking vindt.
Johnson heeft dit droevig ervaren met
zijn Vietnam-beleid en hier past Nixon
zijn doctrine ook het duidelijkst toe: de
V.S. helpen, akkoord, maar slechts in
zoverre de belaagde vriend zich zelf
niet kan helpen. En de Amerikaanse
hulp is er vooral op gericht dit ver
mogen zich zelf te helpen op te vijze
len.
Dat wil in dit geval zeggen dat Zuid-
Vietnam voornamelijk wordt geholpen
zoveel sterkte te ontwikkelen dat het
op eigen kracht de strijd kan voeren.
Of en in hoeverre deze opzet is ge
slaagd moet nu tijdens de expeditie in
Laos bewezen worden. De berichten
over het offensief zijn tot dusver niet
al te optimistischDe tegenstand
schijnt sterker en doeltreffender dan
was verwacht.
Voor Zuid-Vietnam is dit een examen.
Slaagt de expeditie in Laos, dan wil dit
zeggen dat ze voortaan hun boontjes
zelf kunnen doppen en dat de Ameri
kanen ook al is er geen akkoord be
reikt, met gerust hart en eervol van het
slagveld kunnen verdwijnen.
Maar als de Zuidvietnamezen voor hun
examen niet slagen, wat dan Volgen»
de Nixonleer zou men dan in Wash
ington moeten zeggen: „jammer, het i»
niet gelukt" en dan maar smadelijk
van het z.o.-Aziatische toneel verdwij
nen. Wat ook moeilijk verkoopbaar zal
blijken bij de publieke opinie. Dat
wordt dan tevens het examen voor het
Nixon-doctrine.
KANJMAN
28 februari 1946 voldeden vele Baarnse
ingezetenen, die gewerkt hadden in het
aktieve verzet tegen de bezetter, aan
de oproep tot het oprichten van een af
deling Baarn en ommelanden G.O.I.W.N.
Men keerde terug uit het duister en vol
verbittering en afschuw uitte men de
diep gestelde wens: Dit nooit meer.
Dit nooit meer had haar betekenis in die
zin dat zij, die goed en bloed feil had
den gehad voor de onmedogenloze strijd
tegen de wrede onderdrukker, er ge
zamenlijk voor wensten te waken dat,
zo er ooit weer zulke toestanden zouden
ontstaan, onze jeugd niet zo onvoorbe
reid komt te staan als wij in 1940-1945.
Het ontredderde vaderland kende vele
dappere gezagsgetrouwe Nederlanders,
die er niet in konden en wilden berus
ten, dat ons volk tot iedere prijs tot een
slaafse gemeenschap werd gedwongen,
om maar niet te spreken van de hand
en spandiensten die aan de vijand ver
leend werden door vele ontredderden.
Ons volk was niet op een oorlog inge
steld en kon zijn houding moeilijk be
palen tegenover de bezetter. Wij waren
niet geestelijk weerbaar.
België daarentegen had een harde leer
school gehad in de jaren 1914-1918.
Dienaangaande is het te verklaren, dat
het aantal slachtoffers in de verzets
kringen van onze zuiderburen beperkt
bleef door verraad en ongelukkige uit
komsten.
In ons land kampten wij met grote on
kunde en grove onvoorzichtigheid, het
geen vele goede Nederlanders het leven
heeft gekost in hun anthousiasme zich
verdienstelijk te maken voor hun vader
land en door hun gevoel voor vrijheid
en rechtwaardigheid.
Wat wilde het voormalig verzet Neder
land na de oorlog?
Zij besloten de nabestaanden een recht
te doen wedervaren voor een menswaar
dig bestaan en op te treden als men
hierin in gebreke zou blijven.
Zij besloten dat de jongeren nooit on
voorbereid mochten komen te staan ln
dergelijke onoverzichtelijke toestanden.
Zij besloten schouder aan schouder te
gaan staan op de bres voor onze demo-
kratie.
Spoedig zou echter blijken, dat de ver
deelsleutel ook deze groep niet onge
moeid zou laten en velen keerden terug
naar hun beslotenheid of konden het
zakelijk niet meer opbrengen.
De splijtzwam woekerde onder vrien
den, waarvan velen de dood getrotseerd
hadden om te werken aan een betere
verhouding in het naoorlogse Nederland.
Zou alles vergeefs zijn geweest ondanks
woord en geschrift?
Het antwoord daarop was neen. Een
groepje idialisten wilden niet van wij
ken weten en handhaafden zich en niet
zonder succes.
Na enige jaren hard werken heeft de
afdeling zich zelf overtroffen en groeide
uit tot een zeer aktieve afdeling, die
respekt afdwingt.
Vele malen moest zij naar buiten treden
voor haar leden en als vereniging. Vele
malen heeft de afdeling van zich doen
spreken door o.a. jeugdforums waar de
geestelijke weerbaarheid in discussie
werd gebracht met de jeugd.
Zondag 28 februari bestond de afd.
Baarn en ommelanden van het Voorma
lig Verzet 25 jaar. Wij wensen haar nog
vele jaren toe en veel nuttig werk.
Zaterdagmorgen is de Soester inwoner
W. C. J. Ederveen (62) in de Eem bij
Baarn verdronken. De ongerust gewor
den familie stelde de politie in kennis
van het feit dat de heer van E. niet was
thuisgekomen. Het slachtoffer was
's morgens naar zijn boot gegaan, welke
gemeerd lag bij het theehuis „De Water
molen" tussen Baarn en Eemnes.
's Middags werd het stoffelijk overschot
aldaar gevonden. Men vermoedt dat de
heer E. is uitgegleden. Ook acht men het
niet uitgesloten dat hij onwel is gewor
den.
Het slachtoffer kon niet zwemmen. Uit
een door de politie ingesteld onderzoek
blijkt dat er van een misdrijf geen
sprake is.
De verkoopbeurs, georganiseerd door de
Stichting Peuterspeelzalen in Soest, op
vrijdag 26 en zaterdag 27 februari jl.
heeft het mooie bedrag van 1000,
opgeleverd. Gezien dit prachtige resul
taat ligt het in de bedoeling volgend
jaar wederom een dergelijke verkoop
beurs te houden.
Dezelfde plaats nu
De Middel wijkstraat met „Gouden Ploeg", vyftig jaar geleden
