oppeê
milmö
WILLEM MENGELBERG
100 JAAR GELEDEN GEBOREN
DAM TEGEN
STUDENTENVLOED
KEUKENS
BIJZONDERE ZIEKTEKOSTEN
MENINGEN
VAN LEZERS
VERKEERSSPIEGEL SOESTERRERC
DE COMMANDITAIRE VENNOOTSCHAP
Groot dirigent, omstreden figuur
VERLOOFD,
verlovfugskaartjes
Drukkerij Smit
De schatkist spint er
garen bij
fraai kapsel,
zelfvertrouwen!
In 1971 meer inrichtingen onder de wet
Het clublokaal voor
„De Vriendschap"
Ned. Chr. Vrouwenbond
Soest-Zuid
Eiermarkt
Kleure nen tekens van de
weg
Wijziging spreekuur
burgemeester
Vergadering S.G.P.
Vergadering
werkgroep D '66
K.V.G. zag charmante
modeshow
60 overtreders
maximum snelheid
D.S.0.Soesterberg 0-2
DINSDAG 1G MAAKT 1971
„Er zal nooit meer een Mengelberg komen, omdat de tijd die hem voortbracht niet
meer terugkeert. HU was misschien wel de laatste van de dirigeer-virtuozen. HU
lééfde als hU voor het publiek stond omdat er iets van de showman in hem leefde.
HU gaf het orkest een eigen klank. Voor het orkest staande werd Mengelberg de
dictator, die elke dirigent van groot formaat is en moet zyn om te verwezenlUken
wat hU zich ten doel gesteld heeft. Mengelberg is de man, die van Amsterdam een
van de centra van de internationale muziekbeoefening heeft gemaakt. Zy'n naam
leeft nog overal waar symfonische muziek beoefend wordt."
Dit is een uitspraak van niemand min
der dan Max Tak. Een onverdacht man,
die zeker niet blind was voor de fouten,
die de grootste dirigent die Nederland
ooit heeft gehad, aankleefde. Van welke
kant bezien ook, is het een raadsel dat
Willem Mengelberg doof en blind was
voor de misdaad, die op 10 mei 1940 aan
Nederland bedreven werd.
Het zaad dat gezaaid werd
een ander zal het oogsten
Het is geen vernietigend oordeel van
Max Tak. Maar een oordeel, dat van
veel wijsheid en begrip getuigt voor het
grote raadsel, dat Willem Mengelberg bij
zijn leven al was.
Wie wel een vernietigend oordeel over
Willem Mengelberg heeft is de schrijver
J. B. Charles, pseudoniem voor de Leidse
hoogleraar in de rechtswetenschappen
J. B. Nagel. In zijn boek „Volg het spoor
terug" schrijft hij: „Mengelberg was ge
woon fout. Het is volkomen oninteres
sant voor de waarheid en het recht, dat
ik-k-k
Verliefd,
jetrmiwd.
Drukwerk voor tedere
gelegenheid, ook voor
Uitgebreide collectie
Kfotmtek en modem
Van Weedestraat 29a - Soest
Telefoon 02155-2566-5154
De universitaire wereld is al geruime
tijd roerig. Zeker zal ze niet kalmer
worden door de maatregelen die minister
Veringa nu heeft aangekondigd. Hij wil
een studiejaar van vier jaar instellen
plus een maximumtermijn om als stu
dent ingeschreven te staan. Door een
examen na een jaar als selektiemiddel in
te voeren hoopt de minister te bereiken
dat de aandrang van nieuwe studenten
iets wordt ingetoomd.
De andere maatregelen dragen er ook
toe bij dat de stormachtige groei van het
aantal studenten wordt ingetoomd. Daar
voor is alle reden: universiteiten vragen
bij stichting en er zullen nieuwe
nodig zijn maar daarna nog voort
durend bij exploitatie miljarden guldens.
Nu al is het zo dat eigenlijk het geld
ontbreekt om voldoende universiteiten te
bouwen voor ieder die naar een univer
siteit wil gaan.
Dat zijn zeker geen onnutte investerin
gen: een industrieland, zeker een als het
onze dat niet kan bogen op goedkope
grondstoffen, moet het in de wereld heb
ben van het intellekt van zijn mensen.
Maar wat beheerders van schatkisten
wel pijn doet is dat vrij wat studenten
beginnen, maar of zeer snel, of nimmer
de universiteit verlaten. Wat aan hen is
besteed brengt zijn geld niet op voor de
gemeenschap. Er is dus alles voor te
zeggen als men een regeling tot stand
kan brengen waarbij het geld dat men
in universiteiten steekt zoveel mogelijk
rendement oplevert.
Een andere methode zou natuurlijk zijn
om eenvoudig minder beurzen ter be
schikking te stellen, of een „numerus
clausus" in te voeren waarbij eventueel
geloot moet worden wie wel en wie niet
mag studeren. Dat zijn niet bepaald me
thoden om ieder gelijke kansen te geven
op een universitaire studie, dat zou
ronduit ondemocratisch zijn. Hoewel
Veringa die praktijk dus verwerpt zal
men hem in de universitaire wereld toch
niet al te dankbaar zijn.
Het lijkt simpel en eerlijk om te zeggen
dat volgens zijn systeem zo snel mogelijk
de onbekwamen van de universiteit wor
den verwijderd. Maar zo is het ook niet
helemaal. Veringa's tegenstanders hebben
zeker geen ongelijk dat dit systeem er
wel toe leidt dat de universiteit een leer
fabriek wordt die aan de lopende band
doctorandussen aflevert. En het is wel
degelijk ook van belang dat op de bas
tions van de wetenschap de tijd beschik
baar is om te avonturen, om zijpaden in
te slaan die misschien nergens heen lei
den maar misschien ook wel onverwacht
voeren tot nieuwe inzichten.
Er wordt zeker al een kwart eeuw ge-
tobt met het probleem van de universi
teiten. De oplossing die voornamelijk te
gen heeft dat ze tegen de traditie ingaat,
heeft tot dusver weinig kans gekregen.
Die gaat ervan uit dat er twee of drie
soorten afgestudeerden bestaan: toekom
stige leraren en de oppertechnici in
Industrie, waarbij we ook de hogere
managers in bedrijf en bij overheid kun
nen indelen. Voor hen zou een am
bachtsschool voor hun vak" zoals Verin
ga die volgens zijn tegenstanders van de
universiteit maakt voldoende zijn. Daar
naast zou dan de uitgebreidere opleiding
mogelijk moeten zijn voor degenen die
zuivere wetenschap zullen gaan bedrij
ven, instituten in de traditionele sfeer.
Een dergelijke tweedeling van de hoog
ste studiemogelijkheden is evenmin een
voudig, zeker niet zo eenvoudig als wat
Veringa voorstelt. Maar eenvoud is niet
altijd het kenmerk van het ware.
Willem Mengelberg dood Is. Maar wat
van belang is, is dat hij volmaakt terecht
werd veroordeeld."
Dat is een totaal ander oordeel van een
man aan wiens integriteit evenmin ge
twijfeld behoeft te worden als aan die
van Max Tak. Om echter een beter oor
deel over Willem Mengelberg te krijgen
moeten we ook weten, dat hij in een
voorwoord van een programma, waarin
o.a. de Egmont-ouverture van Beethoven
werd uitgevoerd schreef: „Het is dan ook
begrijpelijk, dat Beethoven in zijn Eg-
mont meer geboeid werd door de histo
rische achtergrond; het groeiende verzet
tegen vreemde dwingelandij en de uit
eindelijke afwerping van het vreemde
juk." Deze programma-toelichting werd
in volle oorlogstijd op 12 december
1943, toen de Duitse bezetter het ware
gezicht al had laten zien, geschreven.
Wie was hU?
De jonge generatie zal misschien alleen
de naam kennen. Ouderen zullen nog
wel weten, dat hij eens de grootste Ne
derlandse dirigent was die het Amster
damse Concertegebouw-orkest tot we
reldfaam bracht. En daarmee de naam
van Nederland als muziekfiatie tot ver
over de grenzen bracht.
T-Iij werd in Utrecht geboren. Op 28
maart 1871. Honderd jaar geleden werd
zijn naam in het doopregister van de
Kathedrale kerk van Utrecht ingeschre
ven. Het was het vierde kind van het
echtpaar Mengelberg-Schrattenholz en al
heel vroeg toonde de jonge Willem be
langstelling voor muziek. Deze artistieke
begaafdheid was niet zo vreemd. De
vader van Willem Mengelberg verkeerde
veel in de Utrechtse kunstenaarswereld
en de moeder was een begaafd pianiste.
Op twaalfjarige leeftijd kwam zoon Wil-
>m op de Utrechtse muizekschool waar
rtichard Hol hem onder zijn persoonlijke
leiding nam.
Na zijn Utrechtse tijd vertrok Willem
Mengelberg naar Keulen om daar aan
liet. conservatorium verder te studeren.
Na drie jaar hard werken verliet hij dit
muziekinstituut met drie eerste prijzen.
Een voor pianospel, een voor een direk-
tie en een voor compositie. Hij kreeg de
funktie van stedelijk muziekdirekteur in
het Zwitserse Luzern. Drie jaar bleef hij
daar. In 1895 maakte Amsterdam kennis
met Willem Mengelberg. Eerst als piano
solist op het afscheidsconcert van Willem
Kes, die het Concertgebouw-orkest
toen een gewoon plaatselijk orkestmet
uitvoeringen in een tuin als dirigent
aanvoerde. Drie dagen later werd Willem
Mengelberg de opvolger van Willem Kes.
Als 24-jarige jongeman stond Mengel
berg toen aan het hoofd van een orkest,
dat hij in enkele jaren tot wereldroem
zou brengen.
Wereldroem
En wereldroem gaf hij het concertge
bouw-orkest. Niet in het minst door in
het gezapige Nederlandse muziekleven
van het begin van deze eeuw muziek?-
feesten te organiseren zoals het thans
noe steeds befaamde Mahler-feest en
door het laten optreden van beroemde
eastdirieenten en -solisten.
Mengelberg heeft steeds gewild dat van
uit Nederland een geweldige stimulans
uit zou gaan voor het Europese muziek
leven Ontelbaar zijn de keren, dat hij
als gastdingen' in het buitenland optrad.
Vrijwel alle hoofdsteden van Europa en
Amerika hebben zijn markante gestalte
op de concertpodia gezien-
De populariteit van Mengelberg in Ne
derland bereikte het hoogtepunt juist in
de tiid dat hij van een nationale een
internationale flguur werd.
In 19*8 werd hij door de Columbla Uni
versiteit in New York tot eredoctor uit
geroepen. Zes jaar later werd hij door
de Nederlandse regering in de persoon
van minister H. P. Marchant benoemd
tot buitengewoon hoogleraar in de mu
ziekwetenschap aan de Utrechtse univer
siteit. Hij kreeS hierdoor het recht om
de titel van Professor te voeren.
De oorlog
De zwarte dag van de tiende mei 1940
was nog maar enkele dagen achter de
rug of in de Nederlandse kranten ver
scheen een berichtje, dat Nederlands
grootste dirigent champagne had gedron
ken op de capitulatie van het Neder
landse leger. Een bericht, dat velen met
verbijstering sloeg. Later veel later
bleek dat dit bericht afkomstig was uit
Goebbels propagandamachine en in het
geheel niet waar was.
Toch valt het niet te ontkennen dat
Mengelberg's sympathie uitging naar de
„nieuwe orde". Hij bleef in Berlijn en
Wenen dirigeren. Doof en blind zijnde
voor de wijze waarop de Duitse bezetters
in Nederland huis hielden bleef hij hals
starrig geloven in die „nieuwe orde".
Toch weerhield dit geloof hem niet om
soms uitspraken te doen, die niet geheel
zonder persoonlijk risico waren. Zijn
persoonlijk ingrijpen ten aanzien van
Joodse orkestleden die mede door dit
ingrijpen hun leven te danken hebben
heeft nimmer die bekendheid gekregen
als wel wenselijk zou zijn.
Herdenkingsconcert
Na de oorlog werd Mengelberg door de
Centrale Ereraad voor het leven uitge
sloten. Later werd dit omgezet in zes
jaar. Maar Mengelberg zou nimmer meer
in Nederland dirigeren, In de nacht van
21 op 22 maart 1951 is hij overleden.
Tachtig jaar oud.
De uitvaartmis in de Hofkirche van
Luzern, vlak bij de plaats Graubunden
in het Engadin, waar hij woonde, werd
bijgewoond door vele vrienden en ver
eerders die hij ondanks alles nog steeds
had. Ferdinand Helman, oud-concert
meester van het Concertgebouw-orkest,
speelde het Adagio uit het vioolconcert
van Bach. Op het kerkhof Friental werd
hij begraven. Naast zijn vrouw die in
1943 was gestorven.
Enkele dagen later werd in het Amster
damse Concertgebouw een herdenkings
concert gegeven onder leiding van Otto
Klemperer. Iedereen hield daar een diep
ontroerende indruk van over. Dit con
cert was toch nog een posthume hulde
aan de man, waaraan muziekminnend
"derland zo veel te danken had. Maar
die op een beslissend ogenblik niet de
juiste houding kon vinden, die velen van
hem hadden verwacht.
TORENSTRAAT 45 - TEL. 8009
Keukens voor elke ruimte
Ook op zaterdag geopend.
De algemene wet bijzondere ziekenkosten
beoogt het gehele volk te verzekeren te
gen het risico van bijzondere ziektekos
ten, die o.m. een gevolg zijn van het ver
blijf in een inrichting voor verpleging,
behandeling en verzorging voor langdu
rige zieken en lichamelijk of geestelijk
gehandicapten. De A.W.B.Z. is een volks
verzekering, die zich in beginsel uitstrekt
tot ieder die in Nederland woont, onge
acht zijn leeftijd. De premie moet wor
den opgebracht door het werkende deel
van de natie, met dien verstande dat
ongehuwden van 65 jaar en ouder, die
reeds een jaar in een inrichting hebben
door gebracht, een eigen bijdrage moeten
betalen evenals gehuwde manlijke ver
zekerden, indien man èn vrouw 65 jaar
óf ouder zijn en beiden ten laste van de
A.W.B.Z. in een inrichting verblijven en
daar reeds meer dan een jaar hebben
doorgebracht.
De wet geeft aanspraak of opneming en
verder verblijf in een ziekenhuis (ook
psychiatrisch ziekenhuis) vanaf de 366ste
dag, een verpleeginrichting, een inrich
ting van zwakzinnigen en een inrichting
voor gehandicapten (doven, slechthoren
den, blinden, slechtzienden) vanaf de
eerste dag. Er bestaat echter slechts aan
spraak op opneming voor rekening van
de A.W.B.Z. indien de inrichting is er
kend.
TUdelUke erkenning
De erkenning is een punt op zichzelf
Ons land heeft nog steeds een groot te
kort aan bijvoorbeeld verpleegtehuizen
zodat men vaak gedwongen is plaats t«
zoeken in een niet-erkende inrichting.
De kosten van opneming en behandeling
zijn voor de meeste mensen onbetaal
baar, zodat men dikwijls een beroep
moet doen op de bijstandswet. Vandaar
dat wordt overwogen om sommige niet-
erkende inrichtingen, voorzover zij vol
doen aan miniumeisen, toch een tijdelijke
erkenning te geven, opdat de patiënten
daar ook op kosten van de A.W.B.Z.
verpleegd kunnen worden. Maar dit is
dan toch wel een beschamende noodop
lossing. Bovendien, wat verstaat men on
der minimumeisen? Op het gebied van
de bejaardenzorg hebben we al voldoen
de ervaring met z.g. „minimumtehuizen".
Soesterbergsestraat44
Soest telefoon 2045
In de komende vUf jaar zal de algemene wet bijzondere ziektekosten, een volks
verzekering tegen langdurige geneeskundige risico's, aanzienlijk worden verruimd.
In 1971 zullen de medisehe kindertehuizen, pedagogische instituten, internaten
by scholen voor gehandicapten, sociaal-psychologische diensten en de medisch-
opvoedkundige bureaus ook onder deze wet vallen en het ligt tevens in de be
doeling om in de daaropvolgende jaren de extra-murale verpleging en behande
ling van chronisch zieken (b.v. thuisverpleging) bü de A.W.B.Z. onder te brengen.
Alleen al de kosten van het uitbouwprogramma van 1971 zullen plm. 32 miljoen
gulden gaan bedragen en een premieverhoging van ongeveer een kwart procent
is daarom onvermüdelUk. De ziekenfondsraad heeft de plannen momenteel ln
studie.
Gehandicapten
De sterke uitbouw van de A.W.B.Z., dat
het ministerie van volksgezondheid zich
nu voor ogen stelt, roept vragen op. Op
zich valt het natuurlijk toe te juichen
dat ook andere medisch-sociale voorzie
ningen, die onder de categorie „bijzon
dere ziektekosten" kunnen worden ge
bracht, in het, pakket van A.W.B.Z. wor
den opgenomen. Wie zal het de ouders
van gehandicapte kinderen bijvoorbeeld
misgunnen, dat straks de medische kin
dertehuizen en de internaten bij scholen
voor lichamelijk gebrekkigen onder deze
Wet zullen vallen? Om dezelfde reden
mogen we er ons op verheugen dat
pleeggezinnen die kinderen opnemen van
scholen voor zwakzinnigen straks door
de A.W.B.Z. worden betaald. Ook de
dagverblijven voor gehandicapten zullen,
als de plannen van de rijksoverheid
doorgaan, reeds in 1971 verzekerings
technisch gedekt worden door de
A.W.B.Z. Kortom, het lijkt allemaal heel
erg mooi. Toch schuilt er een adder on
der het gras.
Minder bUstand
Een aantal bijzondere ziektekosten, dat
tot nog toe veelal via de ^bijstandswet
werden betaald, gaat straks onder de
AW.B.Z. vallen. Daardoor moet de pre-
mie omhoog. In feite nemen de verzeker
den dus een deel van de overheidsuit
gaven (via de bijstandswet) over. De uit
duw van de A.W.B.Z. is voor de over
heid zo gezien niet onvoordelig. Welis
waar moet gezegd worden dat de helft
Vfln de circa 260 miljoen, die het uit-
houwprogramma van deze wet in de
bomende vijf jaar zal vergen, door de
overheid zal worden betaald, maar via
de bijstandswet betaalt de overheid nu
ook een groot deel van de 130 miljoen
galden, die straks voor rekening van de
Premiebetalers zal komen. Immers, de
bijzondere ziektekosten, speciaal ten be
hoeve van gehandicapten, zijn zo hoog,
dat de mensen die niet (volledig) kunnen j
Stalen en daarom een beroep op de bij
standswet doen. Dat behoeft dus straks
niet meer en wie spint daar garen bij?
Juist, de overheid! Een premieverhoging
Van plm. 0,25n/o lijkt niet onoverkomelijk,
riaar verwacht moet worden dat ook an
dere sociale premies de komende jaren
2allen stijgen. Ons inziens zou de over
heid een grotere bijdrage aan de uit
houw van de algemene wet bijzondere
zlektekosten moeten geven.
Door de bezwaarden inzake de eventuele
bouw van een clubgebouw voor de ver
eniging „De Vriendschap" is het navol
gende schrijven gezonden aan de Raads
leden der gemeente Soest.
Onderwerp: Bestemming (erfpacht 99
jaar) van het terrein gelegen tussen Vin-
kenweg en Nachtegaalweg (oude kleuter
school „Prinses Marijke").
Edelachtbare Dames en Heren.
Ondanks de twee bezwaarbrieven aan de
gemeenteraad resp. d.d.15-12-1970 en
30-12-1970 (waarvan U copie ontving)
van de 25 bewoners van Nachtegaal-,
Vinken- en Pelikaanweg tegen de even
tuele bouw van een clublokaal voor de
vereniging de „Vriendschap", de daarop
volgende hearing van de bezwaarden
met de wethouder van Openbare Werken
Mevr. M. C. P. Walter-v. d. Togt op 17
februari jl., de suggesties van de be
woners het t.z.t. ter beschikking komen
de P.V.O. lokaal aan de Beetslaan te
verhuren aan de „Vriendschap" of het
gebouw te plaatsen aan de Parallelweg
hebben B en W, volgens onze inlichtin
gen, desondanks toch gemeend, zéér dui
delijk tegen de publieke opinie in, zie
verschillende krantenberichten, de Raad
van de Gemeente Soest op 18 maart a.s.
voor te stellen haar goedkeuring te ver
lenen aan het geven in erfpacht van de
ca. 750 m2 grond en de bouw van het
geplande verenigingslokaal de „Vriend-'
schap".
Voorgesteld zal worden de „Vriend
schap" een renteloos voorschot te ver
lenen, waar tegenover zal staan dat de
„Vriendschap", volgens onze informatie,
op geen enkele wijze het gebouw mag
verhuren voor festiviteiten aan derden,
behoudens goedkeuring van B en W.
Dit laatste betekent derhalve dat de mo
gelijkheid voor de „Vrienschap" wordt
opengehouden om voor bijzondere ge
vallen (hoeveel zijn dit er per jaar?)
toch toestemming aan B en W te vragen
voor het houden van feesten, tentoon
stellingen, vergaderingen van andere
verenigingen enz.
Voor de activiteiten van de „Vriend
schap" in clubverband echter zal geen
toestemming nodig zijn. De buurtbewo
ners vragen zich daarom af wat nu wel
precies de bedoeling is en hoe laat de
activiteiten 's avonds beëindigd moeten
zijn. De bezwaarden blijven van mening
dat een clubgebouw niet thuishoort in
de dichtbevolkte wijk en dat elders,
waar geen overlast wordt aangedaan aan
de bewoners, ruimte moet worden ge
zocht voor de vereniging de „Vriend
schap".
Met klem verzoeken wij daarom de
Raad haar goedkeuring aan het voorstel
van B en W te onthouden op grond van:
a. het verdwijnen van het laatst over
gebleven stukje grond als speelruimte
voor de kinderen uit de dichtbevolkte
wijk 't Hart.
b. verlies van privacy.
c. verstoring zondagsrust.
d. wateroverlast door het ophogen van
het terrein van 750 m 2 tot het niveau
van het tegelpad naar de kleuterschool
(voor wiens rekening zijn de kosten voor
het ophogen der grond?) Door het op
hogen van het tegelpad naar de kleuter
school is reeds na 3 maanden ernstige
wateroverlast ontstaan.
e. de dreigende waardevermindering der
omliggende huizen (krijgen bewoners
hiervoor compensatie?)
f. dreigende verkeersopstoppingen in de
toch al zo nauwe wegen Nachtegaalweg,
Pelikaanweg en Vinkenweg, waar reeds
thans veel ongelukken voorkomen door
de vele kruisingen. (Met schrik zien de
bewoners al een voorstel van B en W
om trottoirs te vernauwen en parkeer
havens te creëren.
g. het feit dat van de 25 bezwaarde ge
zinnen er 12 zijn boven de 70 jaar die
hun rustige oude dag in gevaar zien.
h. het aantasten van het leefmilieu der
buurt.
Een uiterst vreemde zaak tenslotte vin
den de bewoners het, dat in de gemeente
geen geschikte plaats voor de bouw van
het verenigingslokaal te vinden is, waar
de omwoners geen overlast wordt aan
gedaan. Zijn alle mogelijkheden wel be
keken?
Conclusie buurtbewoners is de Raad met
klem te verzoeken de goedkeuring aan
de bouw van het „Vriendschapslokaal"
op de door B en W voorgestelde plaats
te weigeren. Aan de vele zich opwerpen
de problemen die de eventuele bouw van
het „Vrienschapslokaal" voor een ge
meenschap van ruim 100 personen in de
Vogelbuurt met zich meebrengt, kan o.i.
de Raad niet zonder meer voorbijgaan.
Namens de bezwaarden,
J. P. C. VELDHUIZEN
Nachtegaalweg 10, Soest.
De eerstvolgende ledenvergadering van
de afdeling Soest-Zuid wordt gehouden
op woensdag 17 maart, in De Rank,
Soesterbergsestraat 18, aanvang 8 uur.
De heer J. F. Boegborn, notaris te Gel-
dermalsen, zal voor ons spreken over het
onderwerp: „Huwelijksgoederen en erf
recht". Deze avond zijn ook de echtge
noten van de leden van harte welkom.
Op de Amersfoortse eiermarkt werden
aangevoerd 45.000 stuks in prijzen van
12,75 tot 13,75. Midenprijs 13,20. Prijs
per kg ƒ2,09.
„Wanneer een rUbaan door een doorge
trokken streep in rUstroken is verdeeld,
mag de bestuurder die lUn niet over
schrijden of gedeeltelUk overschrUden,
ook niet om links af te slaan". Art. 122
RVV.
Stippellijnen, pijlen, vakken en gele,
witte of blauwe strepen op de weg zijn
onmisbare hulpmiddelen om het wegver
keer in de juiste banen te leiden.
Een dwars op de rijbaan aangebrachte
streep in combinatie met verkeersborden
of -lichten betekent dat vóór die „stop"-
streep gestopt moet worden. Een gele
streep langs de rijbaankant houdt een
parkeerverbod in. In door strepen ge
markeerde parkeervakken op het weg
dek mag slechts worden geparkeerd met
inachtneming van die strepen.
Een blauwe streep voornamelijk in
het centrum van steden betekent
„blauwe zone", binnen welke bij het
parkeren een parkeerschijf moet worden
gebruikt.
Inien een rijbaan nabij een kruising of
splitsing van wegen is verdeeld in rij
stroken en daarin pijlen zUn aange
bracht, mogen bestuurders daar geen an
dere richting volgen dan die, welke door
die pijlen wordt aangegeven.
Eventuele rijstroken met de aanduiding
„bus" er in mogen niet gebezigd worden
door andere voertuigen dan autobussen.
De zogenaamde suggestie-strook ten be
hoeve van wielrijders kan thans ook een
wettelijke fietsstrook zijn, met de rech
ten en plichten van een rijwielpad. Wan
neer binnen die strook een witte fiets is
aangebracht moeten fietsen en brom
fietsen daarvan gebruik maken. Wanneer
de strook is gemarkeerd door een onder
broken streep mogen andere bestuurders
daar ook rijden (niet parkeren) voor
zover zij daar geen fietsers of bromfiet
sers hinderen. Als de fietsstrook door
een doorgetrokken lijn is aangegeven is
deze voor andere weggebruikers verbo
den.
Een doorgetrokken streep of aslijn die
een rijbaan in rijstroken verdeeld mag
men niet overschrijden, ook niet gedeel
telijk. Men mag die streep niet over
schrijden om links af te slaan. Een stip
pellijn of onderbroken streep mag wor
den overschreden indien de loop van het
verkeer dat meebrengt.
Twee naast elkaar liggende strepen mag
men slechts overschrijden indien één
daarvan onderbroken is en men die
links van zich heeft. De logica hiervan
wordt duidelijk wanneer men nota
neemt van de toepassing daarvan in
wegkrommingen en op hellingen.
De burgemeester van Soest brengt ter
kennis van belanghebbenden, dat zijn
spreekuur van woensdag 17 maart 1971
zal worden verplaats naar donderdag
19 maart 1971, van 10-11 uur.
Vrijdag 19 maart a.s. houdt ds. Dorsman
een tijdrede voor de kiesvereniging der
SGP afd. Baarn-Soest.
Dit zal plaats vinden in het kerkgebouw
van de Ger. Gemeente, Dalweg 44 (hoek
Beukenlaan) te Soest. Aanvang 19.30 uur.
Iedereen is hartelijk welkom.
Woensdagavond 17 maart a.s. wordt ln
het Artishock gebouw een openbare
werkgroepvergadering gehouden van
D '66. Aanvang 20.15 uur.
Het katholieke vrouwengilde heeft met
succes voor haar leden en belangstellen
den een modeshow georganiseerd in de
hal van de Gereformeerde kerk, waar
K.V.G.-voorzitster mevrouw Senders een
ieder verwelkomde. De modeshow, voor
bereid door mevrouw Hes in. nauwe sa
menwerking met de firma D. Struis
(Voorheuvel 72) te Zeist werd aangekon
digd door lady-speaker mevrouw Van
Beckum. Japonnen en complets, tuniek
en broekpakken, mantels en dusters
werden geshowd door een zevental man
nequins de dames Haars, Hes, Thieme,
Froukje, Lineke, Lizzy en Marja.
De bijzonder goed draagbare kleding,
voor de doorsnee-vrouw uitermate ge
schikt, oogstte bij de aanwezige dames
het nodige succes. Ook de hot-pants ont
brak natuurlijk niet bij deze show,
waarbij Froukje een extra applausje
ontving voor haar presentatie.
De afdeling Soesterberg van het katho
liek vrouwengilde organiseert op dinsdag
23 maart, 's avonds van acht tot tien
uur, een „hapjesavond" in zaal B van
het Dorpshuis. Het belooft een gezellige
avond en leerzame demonstratie te wor
den van het bereiden van allerlei aparte
en smakelijke dranken, gerechten en
hapjes. Voor feesten en huiselijke par
tijtjes zullen de nodige tips gegeven
worden en bovendien mogen de dames
nog proeven van de gedemonstreerde
gerechten.
Bij een maximum-snelheidscontrole op
de Amersfoortsestraat en de Kampweg
werden 60 bestuurders van motorvoer
tuigen geregistreerd in verband met het
overtreden van de maximum snelheid.
De plaatselijke politie werd geassisteerd
door de Kon. Marechaussee.
Met de volle winst op het Utrechtse
DSO heeft Soesterberg weer iets meer
afstand genomen van DVSA en Patria
(dat gelijk speelde). De doelpuntloze eer
ste speelhelft werd een matige vertoning,
waarbij het aan tempo en inzet ontbrak
bij de beide gelijkwaardige ploegen.
Bij rust lagen de kansen nog volkomen
gelijk, maar na 25 minuten in de tweede
helft werd de betere inzet toch beloond.
B. van Doesburg was inmiddels vervan
gen door good-old H. van Appeldoorn.
Een goed aangegeven bal voor K. de
Lange in het strafschopgebied werd niet
ingeschoten daar deze spitsspeler door
twee DSO-ers onderuit werd gehaald.
Aanvoerder G. Borg velde met de penal
ty onherroepelijk het vonnis en schoot
onhoudbaar voor de DSO-goalie in (0-1).
Doelman P. Wielders wist bij de storm
loop van DSO, dat harder en feller
kwam opzetten, zijn doel schoon te hou
den, waarbij ook jeugdspeler J. Wessel-
kamp een goede rol speelde. Overigens
was Wielders al binnen een kwartier na
de rust geblesseerd geraakt.
Met nog twee minuten te spelen deed K.
de Lange knap solowerk en omspeelde
drie DSO-ers, de doelman incluis, zodat
de eindstand nog 0-2 werd.
Het eerste zaterdagelftal won op eigen
veld met 2—1 van Grift Boys.
Scherpenzeel 3 won van Soesterberg 5
met 61.
Jeugdvoetbal:
Junioren: Soesterberg B—FAK B 3—2.
Valkenheide B—Soesterberg C 16.
Adspiranten: Soesterberg aPatria a
1—1. Jonathan c—Soesterberg b 2—0.
Soesterberg c—Zeist d 1—1. Jonathan e9
Soesterberg d 13.
Pupillen: Soesterberg al—CDN al 22.
Soesterberg a2—Saestum a2 2—0.
Dit Is een vennootschap tussen één of
meer beherende (of werkende) venno
ten en één of meer commanditaire (of
stille) vennoten, welke laatsten alleen
kapitaal inbrengen en niet hun arbeids
kracht. De beherende vennoot kan ka
pitaal inbrengen en moet arbeidskracht
inbrengen.
De commanditaire vennootsschap kan
op drie manieren worden aangegaan:
1. tussen één beherende vennoot en
één of meer commanditaire ven
noten;
noten.
2. tussen enige bekerende vennoten en
een of meer evenmanditaire vennoten
vennootschap.
In dat geval vormen de beheren
de vennoten een vennootschap on
der firma. We zien hier dus een
combinatie van een vennootschap
onder firma en een commanditaire
vennootschap;
3. een commanditaire vennootschap op
aandelen.
Ten opzichte van de commanditaire
vennootschap verbiedt de wet het vol
gende: a. zijn naam mag niet in die
van de firma voorkomen (tenzij hij
vroeger beherend vennoot was); b. de
commanditaire vennoot mag in de za
ken der vennootschap niet werkzaam
zijn (dus geen „daad van beheer" ver
richten), zelfs niet uit kracht van een
volmacht. Indien de commanditaire ven
noot deze bepalingen overtreedt, dan
wordt hij mét de beherende vennoten
tegenover derden hoofdelijk (d.i. met
zijn gehele vermogen) aansprakelijk.
Er zijn belangrijke verschilpunten tus
sen een commanditaire vennoot en ie
mand die geld leent aan een zakenman
of een vennootschap onder firma. Deze
verschillen komen neer op het volgen
de:
1. de geldschieter is schuldeiser van
de zakenman of van de vennoten
en heeft dus op hen een vordering.
De commanditaire vennoot is ven
noot, dus mede-eigenaar van het
bedrijf en als zodanig heeft hij de
mede-eigendom van de bezittingen
der vennootschap.
2. De geldschieter ontvangt meestal
een vaste rente over zijn geleend
kapitaal. De commanditaire ven
noot daarentegen krijgt een aan
deel in de winst.
3. De geldschieter draagt niet in het
verlies, de commanditaire vennoot
wél, doch hij behoeft niet méér in
het verlies te dragen dan zijn in
gebrachte kapitaal bedraagt. Hij
kan dit kapitaal geheel verliezen,
doch van bijpassen is geen sprake.
De oprichting van een commanditaire
vennootschap kan mondeling geschie
den, doch het is altijd zeer gewenst
dat een akte wordt opgemaakt. De
commanditaire vennootschap werkt
niet tegen derden; zij werkt dus alleen
intern. Hetgeen wil zeggen dat de com
manditaire vennoot niet door derden
kan worden aangesproken. Wél moet
inschrijving geschieden in het handels
register.
Bij faillissement
De Hoge Raad heeft (in 1937) aange
nomen dat een commanditaire vennoot
schap met één beherend vennoot geen
afgescheiden vermogen heeft. Het ver
mogen van de vennootschap moet te
genover derden worden behandeld als
het vermogen van de beherende ven
noot.
Dit betekent o.m. dat het faillissement
van de beherende vennoot het faillis
sement van de commanditaire vennoot
schap omvat. Ter bepaling van de
rechten van de commanditaire vennoot
moet worden nagegaan wel verlies het
bedrijf heeft geleden waarna moet wor
den nagegaan welk aandeel de com
manditaire vennoot daarin moet dragen.
Een voorbeeld ter verduidelijking:
Nemen we aan dat het totale verlies
100.00 bedraagt en dat de commandi
taire vennoot hiervan 1/5 of ƒ20.000
moet dragen, terwijl zijn deelname
40.000 bedroeg. Dan staat vast dat de
commanditaire vennoot nog recht heeft
op 20.000, doch hij kan dit bedrag
slechts krijgen voorzover de faillisse
mentsafwikkeling van het totale ver
mogen van de beherende vennoot dit
toelaat. Hierbij heeft de Hoge Raad
later beslist dat de zaakschuldeisers
geen concurrentie behoeven te dulden
van. de commanditaire vennoot. Dit be
tekent dat de zaakschuldeisers een deel
van hun vorderingen kunnen krijgen
alsof er geen commanditaire vennoot
bestond. De privé-schuldeisers krijgen
een deel van hun vordering, waarbij
rekening moet worden gehouden zowel
met de vordering van de zaakschuldei
sers als met de aanspraken van de
commanditaire vennoot. Deze laatste
krijgt wat dan nog overblijft.
Sober geregeld
De commanditaire vennootschap op
aandelen wordt door de wet niet gere
geld. Tóch is men het algemeen erover
eens dat zij geoorloofd is. Het comman
ditaire kapitaal wordt dan in aande
len verdeeld, hetzij aan toonder, hetzij
op naam. Uit een praktisch oogpunt
is het. vaak aan te bevelen een com
manditaire vennootschap op aandelen
op te richten.
De commanditaire vennoot legt zijn ka
pitaal dan namelijk niet vast. 'indien
iemand aandelen heeft kan hij door
overdracht of verpanding daarvan zich
weer geld verschaffen, doch als hij
commanditaire vennoot (zonder aande
len) Is, kan hij zo lang de vennootschap
bestaat niet over zijn kapitaal beschik
ken.
De commanditaire vennootschap is in
de wet zeer sober geregeld. Vandaar
dat in vele kwesties rechterlijke uit
spraken het verlossende woord moeten
brengen.
