Ja
MARCHAL - HAARMODE
VESPA DIA0
De Witte Pompen
MOED OM TE
REGEREN
EMANCIPATIE
EUROPA OP REIS
W. ZEGGELAAR
DWANG-
ORCAMSATIES
VERMAKELIJK
TREIN VAN DE TOEKOMST
r. a. hofman
SOESTERBERG
BEDREIGING VAN ONZE ASIEL-TRADITIE
oop aangeboden te
BAARN
middenhuis
middenhuis
vierkamer flat
villa
villa
villa
villa
villa
villa
villa
viiia
landhuis
landhuis
SOEST
woonhuis
woonhuis
villa
ELAARSKANT00R
EILANDER n.v.
Wethouder Dijkstra op voorlichtingsavond
Ons verzoek is een vriendelijk bevel
IJ® Re^rder staat
Iklaar bij
«Da OoHslesi Swsar"
fransen en Italianen blijven vaak in eigen land
Singer naaimachines
500 km of meer per uur
Koopt u een auto
Dan verzekeren bij
i. L. M van Hal-Zonderop
verzekeringen
beleggingen
hypotheken
financieringen
Speelterrein voor de jeugd
Paard met sulky op hol
Modern
- en tuin. Indeling zit/eetkamer, hall,
Jerkast. keuken; 1ste verdieping 3
miers, douche met vaste wastafel.
Fl. 50.000,— k.k.
Modern
r en tuin. Indeling woonkamer met
openhaard, aangebouwde eetkamer
zen, moderne keuken, toilet, kelder;
ping 3 slaapkamers, waarvan één met
tuche, geheel bevloerde zolder met
incl. gasgevelkachels. Fl. 78.000,k.k.
Zeer luxe
met parket, zeer luxe keuken met
ornuis en grill, berging en eigen c.v.
Fl. 80.000,— k.k.
Helft van een dubbele
e, orchldeekas en cv gas. Indeling
kelder, toilet, keuken, bijkeuken,
suite, voor en achter een serre, 1ste
4 slaapkamers, balkon, 2de toilet en
inkl. stoffering. Fl. 85.000,k.k.
Helft van een dubbele
r. Indeling grote woon/eetkamer met
serre (ca. 78 m2 opp.), moderne keu
bijkeuken en douche, kelder, toilet;
eping 3 slaapkamers, douche, 2de
:older met kamer en veel berging.
Fl. 105.000,— k.k.
Vrijstaande
tuin een aparte atelierruimte van
n, cv. Indeling grote woon/eetkamer
r, keuken, bijkeuken, kelder, toilet;
?ping 3 slaapkamers, badkamer, 2de
t, zolder met kamer en berging.
Fl. 110.000,— k.k.
Helft van een dubbele
e en schuur, cv en grote tuin (ca.
'.ndeling twee grote kamers, zeer zon-
eetkamer, keuken, kelder, hall; 1ste
3 slaapkamers, badkamer, 2de toilet,
Ier met kamer en veel berging.
Fl. 145.000,— k.k.
Helft van een dubbele
en cv. Indeling zitkamer met open
<amer, beide parket, keuken, aparte
provisiekelder, toilet; 1ste verdieping
ikamer (6 x 4) met balkon, 2 slaap-
n met balkon, badkamer, 2de toilet,
jlder met kamer. Fl. 150.000,k.k.
Helft van een dubbele
x tuin (425 m2) en cv gas. Indeling
uite, studeerkamer, eetkamer bij de
oderne keuken, ruime entree, toilet,
e verdieping 2 grote slaapkamers en
rote slaapkamers, luxe badkamer, 2de
ingebouwde kastruimte, uitstekende
yan onderhoud. Fl. 155.000,-^ k.k.
Vrijstaande
en grote tuin (ca 300 m2) en cv.
lime L-vormige zitkamer met parket,
net opentrap, hall met plavuizen, toi-
aparte cv ruimte, schuur. 1ste ver-
slaapkamers badkamer, 2de toilet,
srgzolder. Fl. 155.000,— k.k.
Vrijstaande
en schuur, grote tuin (ca. 2100 m2)
'ling kamer en suite, voor en achter
studeerkamer, hall, toilet, badkamer
kelder, keuken, bijkeuken en 2de
verdieping 4 slaapkamers, badkamer,
balkons; 2de verdieping 3 slaap-
;n 2 bergzolders. Fl. 225.000,k.k.
Vrijstaand
uin (21155 m2) en dubbele garage en
hall, grote zitkamer met parket en
grote slaapkamer met parket, luxe
oilet, keuken met bijkeuken, studeer-
amer; 1ste verdieping 2 slaapkamers
badkamer. Fl. 300.000,k.k.
Vrijstaand
bosterrein (1.2 Ha), garage en cv.
énlopende zit-, studeer- en eetkamer
ïaard en parket, grote slaapkamer
idkamer, toilet, keuken, hall, aparte
rovisiekelder, garage vanuit hall te
te verdieping 4 slaapkamers, waar-
in gebruik zijn als kantoor, even
aanwezig, donkere kamer (doka),
ouche. Fl. 355.000,k.k.
Vrijstaand
en tuin (470 m2). Indeling kamer
kkamer of hobbykamer, hall, toilet,
che; 1ste verdieping 3 slaapkamers,
.on, zolder. Fl. 69.000,— k.k.
Helft van een dubbel
grond en garage voor meerdere
ïuur. Indeling grote woon/eetkamer,
e keuken, hall, toilet; 1ste verdie-
jkamers, douche, zolder met vaste
slaapkamer en ruimte voor even-
en 6e kamer. Fl. 65.000,— k.k.
Helft van een dubbele
en grote tuin (ca 650 m2) en cv.
e inéénlopende woon/eetkamer, en-
euken, kelder; 1ste verdieping 3
balkon, badkamer, 2de toilet, zol-
vaste trap. Fl. 115.000,— k.k.
informatie of toezending woning
gids
N 34, BAARN, IEL. 02154-2000
3490 - 2X052 of 02150 - 14568.
Vrüdag 25 juni 1971
Dit was een van de antwoorden die wet
houder Dijkstra donderdagavond moest
geven aan de ouders in de wijk Smits-
reen, die in de Rinke Tolmanschool de
voorlichtingsavond bezochten om de ach
tergronden te vernemen van het verzoek
van het gemeentebestuur hun kind in te
laten schrijven op de nieuwe school aan
de Weegbreestraat. De Rinke Tolman-
school, die op 16 februari 1970 startte,
heeft een onverwachtte groei gehad. In
de wijk Smitsveen en de randgebieden
daaromheen bleken veel meer mensen
voor hun kinderen openbaar onderwijs
voor te staan, dan verwacht werd.
Een tweede openbare basisschool in deze
wijk is daarom nodig. Ten behoeve daar
van moest een grens getrokken worden
door het rayon van de Rinke Tolman-
school en de consequentie daarvan Is dat
er leerlingen overgeplaatst moeten wor
den.
Toen in december 1970 bleek dat de Rinke
Tolmanschool niet voldoende ruimte zou
bieden om de aanwas op te vangen, heeft
de gemeente direct gezocht naar een op
lossing van dat probleem. In deze tijd
van investeringsbeperkingen en-verboden
bleek dat geen eenvoudige zaak. Des te
gelukkiger prees hij zich de bewoners nu
toch een nieuwe school te kunnen aan
bieden, die aan de Weegbreestraat ge
bouwd wordt en alles meezit, in decem
ber of januari opgeleverd zal worden.
Voor het overbruggen van de periode
augustus-december wordt een noodlo-
k.aal gebouwd. Dat de noodzakelijke over
plaatsing van leerlingen niet voor iede-
Het kabinet Biesheuvel, zoals de nieuwe
regering straks aangeduid kan worden,
gaat zeker geen glorieuze tijd tegemoet.
Met het „geef maar uit, jongens" is het
voorlopig wat afgelopen. De vijf samen
werkende frakties hebben het aange
durfd om nu eindelijk eens een beleid
te gaan voeren dat ertoe bijdraagt de
inflatie, de geldontwaarding dus, tegen
te gaan. Daartoe moeten dan vele wen
sen, die geld gaan kosten, achterwege
gelaten worden en wil men trachten om
op enkele gebieden wat te bezuinigen,
opdat men op wat andere gebieden weer
iets meer kan uitgeven. Tot dat laatste
behoort o.a. de woningbouw.
Twaalf en een half duizend huizen per
jaar meer, gemiddeld dan 137.500 per
jaar. De woningbehoefte is sinds de
oorlog en welke regering van welke
kleur ook er aan het bewind was, de
ergste nood van ons volk. Een politieke
nood. want men heeft het nooit aange
durfd om de huurprijzen in overeen
stemming te brengen met de bouwprij
zen.
Maar goed, het progamma van het
nieuwe kabinet wil dus voldoende geld
beschikbaar stellen voor de ergste noden,
anderzijds wat luxe in onze sociale wel
vaart beknotten. Dat wordt dan door de
oppositie natuurlijk als een uitermate
conservatief beleid gekenschetst. Maar
geld uitgeven voor alle wensen en ver
langens die er zijn, wordt blijkbaar als
vooruitstrevend en progessief gezien.
Maar het afremmen van de geldont
waarding komt in feite op een veel
socialer beleid neer dan het verwezen
lijken van nog meer wensen op sociaal
gebied. Iedereen is er mee gebaat als de
gulden zo lang en zoveel mogelijk zijn
al zo achteruitgegane waarde behoudt
of wellicht verbeterd. Maar het zorgen
voor iedereen schijnt niet zo progessief
aan te doen. Het voldoen aan de eisen
van de pressiegroepen echter veel meer.
Het vereist in deze maatschappij poli
tieke moed om met een progamma van
bezuinigen te durven komen. Zo'n pro
gamma bleek nu de enige haalbare
kaart, zowel om tot een regeerbare coa
litie te komen als om een nog harder
afglijden in de inflatie te voorkomen.
Er was immers geen politiek alterna-
tief.
De vijf tot regeren bereid zijnde partij
en moesten wel tot een akkoord komen,
anders hadden zij hun gezicht zeker ver
loren. Nu hebben zij de kans geschapen
om Nederland financieel en economisch
weer sterk te maken en de geldontwaar
ding te doen verminderen. Dat eist of
fers enerzijds, uitstellen van eisen en
wensen anderzijds. En dat is niet de
manier om je bij het grote publiek po
pulair te maken. Allerlei belangengroe
pen zullen de verwezenlijking van hun
wensen uitgesteld zien of slechts ten
dele kunnen verwezenlijken. Dat bete
kent, dat het nieuwe kabinet voortdu
rend een stroom van verwijten, ook uit
e:gen kring, te verwerken zal krijgen.
Men zal niet (willen) begrijpen waarom
de regering voor dit of voor dat geen
geld beschikbaar wil stellen, terwijl het
toch zo nodig is. Dit laatste zal ook de
regering onderschrijven en desondanks
de gelden moeten weigeren, omdat an
ders de beleidslijn doorbroken zou wor
den.
Neen. eenvoudig krijgt het kabinet
Biesheuvel het niet. De kans is groot,
dat de huidige aanhang er aanvanke
lijk door zal slinken. Dan zal eerst
recht de moed van dit aan te durven
tot uiting komen, wanneer er ondanks
alle kritiek op dezelfde beleidslijn word-,
doorgegaan. Uiteindelijk zal Nederland
er dan de vruchten van plukken. Met
een wat stabielere gulden zal aan veler
persoonlijke noden en verlangens beter
tegemoet gekomen kunnen worden dan
wanneer de inflatie maar in hetzelfde
tempo als van de laatste tien vijftien
jaar doorgaat.
De kritiek op het a.s. regeringsbeleid
zal heel gemakkelijk zijn. Het is te
hopen, dat de kamerfracties der vijf
partijen zich bewust zullen zijn van de
noodzaak van eensgezindheid en vast
houden aan het bereikte akkoord, om
dat het uitgestippelde beleid zeker de
volle vier jaar nodig heeft om tot het
gewenste resultaat te kunnen leiden.
Wanneer de frakties deze moed en vast
beradenheid kunen opbrengen, dan ver
dienen zij alleen daarom al de dank van
ons volk, dat na die vier jaar zal erva
ren dat ziin situatie in de grote lijnen
erdoor verbeterd is. Als het nieuwe ka
binet zijn beleid ook maar weet te ver
kopen. er zo open en breed mogelijk en
voortdurend het volk over inlicht, dan
kan het. veel onnutte kritiek voorkomen
•b «r zijn bestaan door verstevigen.
reen prettig is, bleek al direct. Veel vra
gen werden hierover gesteld. De excen
trische ligging en de getrokken grens
werden aangevochten. Niet direct begre
pen werd waarom de nieuwe school nu
nog niet klaar was. Anderen maakten
bezwaar tegen overplaatsing, waardoor
hun kind voor de derde maal in twee
jaar tijds van school moest veranderen.
Ook de aanleg van beveiligde oversteek
plaatsen kwam aan de orde.
Tevreden kon de wethouder niet iedereen
stellen. Voor velen was het wel een ge
ruststelling dat men van de heer H. Nies-
waag, hoofd van de Rinka Tolmanschool
en van de heer J. C. M. Verwer, hoofd
van de nieuwe school, te horen kreeg dat
de onderwijssystemen op de beide scho
len niet ver uiteen liepen en eigenlijk
wel op elkaar aansloten.
Verwacht mag dan ook worden dat de
overgang van de ene naar de andere
school soepel zal verlopen. De grens,
die door het rayon van de Rinke Tolman
school werd getrokken, loopt van de
Nieuweweg naar de Koningsweg achter
de flats van de Smitsweg langs. Ieder
die hier zuidelijk van woont, woont in het
rayon van de nieuwe school. Hierbij zijn
ook begrepen de drie laatste flats aan de
Veenbesstraat. Deze grens geldt voor
leerlingen, die op 1 augustus 1971 zitten
in het eerste en tweede leerjaar. Omdat
de nieuwe school slechts met drie loka
len kan starten, is het rayon voor leer
lingen, die op laugustus in klas
drie en vier zitten, enigszins verkleind.
Leerlingen van klas vijf worden niet
overgeplaatst, evenmin als de broertjes
en zusjes van kinderen, die in hogere
leerjaren op de Rinke Tolmanschool
blijven. Dit laatste loste het probleem
op van de ouders, die vreesden dat hun
kind door schoolverandering de aan
sluiting op het middelbaaronderwijs zou
missen. De overplaatsing gaat verder
automatisch. Ouders krijgen hier be
richt van thuis. Nieuwe leerlingen moe
ten natuurlijk wel aangemeld worden. De
school aan de Weegbreestraat start met
22 leerlingen in de le klas, 30 in de twee
de en eveneens 30 in de gecombineerde
3e en 4e klas. De kleuters worden voor
lopig ondergebracht in de in aanbouw-
zijnde kerk, die bijna gereed is. T.z.t.
verhuizen deze weer naar het noodlokaal.
PRUIKENBOETIEK
BEETZLAAN 74 (hoek Schrikslaan) - SOESTDIJK
TELEFOON 3990
Er is de laatste decennia heel wat over de emancipatie van de vrouw geschreven,
z(j het meestal door mannen. Prof. dr. H. M. 't Veld-Langeveld publiceerde er
kortelings nog een boek over, getiteld: „Vrouw-Beroep-Maatschappy'". De onder
titel luidt: „Analyse van een vertraagde emancipatie". En vertraagd wordt die
emancipatie inderdaad.
De mannen, die in onze maatschappij
nog altijd aan de touwtjes trekken, vin
den het kennelijk een veilig idee dat de
vrouw maar achter de wasmachine en
in de keuken blijft staan. Je weet nooit
wat je je op de hals. haalt, wanneer je
de vrouwen kans geeft hun mogelijk
heden ten volle te ontplooien. Een beet
je onderdrukking en tegenwerking kan
geen kwaad. Beter één mak schaap in
de hand dan tien Dolle Mina's in de
lucht.
Emancipatie wordt door
de vrouwen zelf tegengehouden
De ervaring heeft geleerd dat in landen,
waar de vrouw zich snel emancipeert
(U.S.A. en vooral Denemarken en Zwe
den), het aantal mannen, dat zich onder
psychiatrische behandeling moet stellen,
een sterke stijging vertoont. Het gaat de
man kennelijk niet in zijn kouwe kleren
zitten, wanneer hij zijn dominerende
positie moet opgeven en de vrouw als
volkomen gelijke naast zich moet dul
den. Toen onlangs in een buurthuis een
psychologe pleitte voor meer faciliteiten
voor de gehuwde, werkende vrouw,
stond er een man op en zei: „Het begint
met een halve baan en het eindigt met
vrije sex". Zonder het te beseffen on
derstreepte hij de inzichten van vele
De vakantie is lange tijd een privilege
van de gegoede stand geweest. En ook
nu nog nemen de hogere sociale groe
peringen een overheersende positie in.
„Europese Gemeenschap", maandblad
van de voorlichtingsdienst der Europese
Gemeenschap, vermeldt in een speciaal
toeristisch nummer dat bijvoorbeeld in
west-Duitsland 76 van de bedrijfs-
hoofden er op uittrekt tegen slechts 26
van de ongeschoolde arbeiders en slechts
7 °/o van de landbouwers. De meest avon
tuurlijke vakantiegangers vinden we on
der de Duitse en Nederlandse bevolking.
Belgen, Fransen en Italianen zijn tij
dens hun vakantie minder mobiel en
dynamisch.
Levensstandaard van invloed
De overvolle stranden en hotels geven
een bedrieglijk beeld van de werkelijke
omvang van de seizoentrek. In de E.E.G.-
landen doet slechts een minderheid mee
aan het internationaal toerisme. „Euro
pese Gemeenschap" publiceert de meest
recente cijfers: 40% van de volwassen
Duitsers gaan vijf dagen of meer voor
hun ontspanning op reis, 45% van de
Fransen, 43 van de Nederlanders en
Belgen en slechts 26 van de Italianen.
De invloed van de levensstandaard op
het aantal vakantiegangers is evident.
Niet toevallig levert Italië, het E.E.G -
land met het laagste nationale inkomen,
de minste vakantiegangers. In alle
E.E.G.-landen is het aantal vakantiegan
gers in de hogere sociale milieus het
grootst. In België gaat 82,5 van het
leidinggevend personeel op vakantie en
slechts ruim. 40 van de arbeiders.
De Duitse en Franse bejaarden gaan in
groter aantal met vakantie dan hun leef
tijdsgenoten in de overige E.E.G.-landen.
Dit feit wordt veroorzaakt door het re
cente streven in Duitsland en Frankrijk
om oudere mensen de gelegenheid te
geven deel te nemen aan georganiseerde
reizen, die hen soms in streken brengen
die zij nooit gedroomd hadden nog eens
te zien.
Voor Duitsers mobiel
De moderne Europeaan kent geen gren
zen meer, zegt men wel eens. Maar dat
beeld is uitermate bedrieglijk. Het gaat
eigenlijk alleen maar op voor de Duit
sers en de Nederlanders, die zich als
vakantiegangers het meest mobiel en
dynamisch tonen. Vooral de Duitsers
trekken steeds verder weg. In de afge
lopen twee jaar zijn hun reizen naar
Griekenland toegenomen met ongeveer
45 naar Portugal met 20 en naar
de Ver. Staten met bijna 30 Zij vor
men ook de kopgroep van de westelijke
bezoekers die naar het communistische
oostblok reizen. De Duitsers leveren al
vele jaren het grootste contingent toe
risten aan Bulgarije, Hongarije, Roeme
nië, Tsjecho-Slowakije en de Sowjet-
Unie. Alleen in Polen domineren niet
zij, maar de Fransen en Zweden.
De Fransen komen er veel minder gauw
toe hun land voor vakantiedoeleinden
te verlaten. Nog in 1969 bleef 85,1
van de Franse vakantiegangers in eigen
land. In Italië lag dit percentage nog
veel hoger: 94
Evenals de Duitsers tonen de Nederlan
ders zich avontuurlijke vakantiegangers.
Zo nam het aantal overnachtingen van
Nederlanders in Japanse hotels toe
met bijna 42 en ook verre landen als
Portugal en Joego-Slavië zijn bij ons
zeer in trek.
Opmerkelijk is dat de Europeanen, die in
een E.E.G.-land wonen, hun vakantie
NAAIMACHINE SPECIAALZAAK
LAANSTRAAT 107, HOEK NIEUWSTR.
BAARN - TEL. (02154) 4833
Wij repareren iedere naaimachine
veelal buiten de E.E.G. doorbrengen.
Zelfs Italië ziet steeds minder Neder
landse toeristen komen, Spanje daaren
tegen steeds meer.
Hoelang zijn de vakanties van de Euro
peanen? De Fransen en Italianen zijn
blijkens cijfers van 1969 het meest ver
wend met gemiddeld twintig dagen. Zij
worden gevolgd door de Duitsers en op
de laatste plaats komen de Belgen en
Nederlanders met 15 dagen. Overigens
kon 15% van de Nederlandse vakantie
gangers meer malen op vakantie gaan.
Wat vervoersmiddelen betreft bestaat er
een bepaalde uniformiteit in alle lan
den: de auto staat op de eerste plaats.
In landen als Italië en Duitsland wor
den de spoorwegen nog voor ongeveer
25 van de reizen gebruikt. Van het
vliegtuig maken de Duitsers gebruik voor
ruim 6 van hun reizen, een record
voor de E.E.G.-landen.
Het gros der vakantiegangers prefereert
een klassieke vakantie, d.w.z. zee of
bergen. Cruises zijn een nieuwe mode,
die meer en meer wordt gezocht.
Om het sociaal toerisme in zijn. diverse
vormen^ van de grond te krijgen is een
doelbewuste subsidiepolitiek onontbeer
lijk. Enkele voorbeelden. In Duitsland
subsidieert de regering de rusthuizen, die
openstaan voor bevolkingsgroepen met
lage inkomens. In Frankrijk worden de
z.g. gezinsvakantiehuizen gesubsidieerd,
in België is bijna 100 miljoen francs uit
getrokken voor subsidies ten behoeve
van de bouw van vakantiehuizen en
-centra.
Of wij nu een nieuwe regering krijgen
of niet, een van de grootste sociaal-e
conomische vraagstukken blijft bestaan.
Dat vraagstuk vindt men in de groei
ende tegenstelling tussen Werkgevers-
en nemersorganisaties.
Aangemoedigd door de loonsuccessen
der laatste jaren beginnen de vakbon
den steeds hogere eisen te stellen, waar
bij zij zich bemoeienis aanmatigen met
een steeds groter deel van het maat
schappelijk leven.
Wij zijn ervan overtuigd dat dit vraag
stuk ook op de achtergrond speelt van
de kabinetsformatie. Velen die overwe
gen een ministerspost te aanvaarden
zullen zich in gemoede afvragen of zij
dan regeren mogen of eerst hun direc
tieven moeten afwachten uit het over
legorgaan van de vakcentrales.
Dit is een rechtstreekse bedreiging voor
goede democratische verhoudingen.
De vakcentrales staan dus levensgroot
voor de taak hoever hun aktiviteit zich
mag uitstrekken. Misschien brengt het
antwoord op die vraag hun tevens een
oplossing voor de hoogte van de bijdra
gen die zij mogen vragen van de werk
gevers voor financiering van hun socia
le activiteiten. De vakcentrales eisen
daarvoor een half procent van de loon
som. De werkgevers hebben de daarmee
gemoeid zijnde miljoenen afgewezen.
Niettemin betalen zij reeds voor deze
aktiviteiten en zullen zij er nog wel
meer voor op de tafel leggen. Kernvraag
bij de besteding van deze gelden is de
grens tussen georganiseerden en niet-
georganiseerden. De vakbonden willen
hun ledenbestand versterken doorvoor-
delen te geven aan georganiseerden, het
geen de werkgevers terecht afwijzen.
Het beginsel van vrijheid en democratie
schijnt bij de vakbonden meer op de
achtergrond te raken naarmate hun in
vloed toeneemt. Zo streven zij ook naar
discriminatie tussen georganiseerden en
niet-georganiseerden bij de toekenning
van vakantie. Als de sociale status van
de werknemers bepaald wordt door het
al dan niet georganiseerd zijn zal wel
dra de kreet door het land schallen dat
men wel georganiseerd moet zijn om
niet het mes op de keel te krijgen.
Elke ware wijsheid openbaart zich in
zelfbeheersing en zelfbeperking. Moge
men dat wel bedenken in bijeenkomsten
waar het welzijn centraal moet staan.
psychiaters, die allang hebben betoogd
dat er achter die angst voor meer vrij
heid van de vrouw diepere motieven
schuilgaan dan meestal wordt toege
geven.
Maar omdat het een beetje gênant is
om openlijk tegen de vrouwen te zeggen
dat zij vanwege hun geslacht de minde
re zijn, worden er allerlei kruip- en
sluipwegen bewandeld om de vrouwen
kort te houden. En gelukkig zijn vele
vrouwen wat dat betreft een gemakke
lijke prooi. Zij conformeren zich zonder
morren aan een maatschappij, waar de
superioriteit van de man een ongeschre
ven code is. Zij weten niet anders of
het hoort zo en zij leggen zich daarbij
vrijwel kritiekloos neer. Zij zijn ingebed
in hun maatschappelijke rol: trouwen,
koken, kindertjes ter wereld brengen.
En zij geloven zo heilig in deze rol, dat
zij niets moeten hebben van vrouwen,
die méér willen en opkomen voor hun
recht om hun persoonlijke mogelijk
heden zo veel mogelijk te ontplooien.
Want het kan niet vaak genoeg worden
gezegd: de emancipatie van de vrouw
was allang een voltooid feit geweest,
wanneer alle vrouwen hieraan zouden
hebben meegewerkt.
Somber
Maar toch ziet de toekomst er voor de
mannen somber uit. Zij ontdekken im
mers, dat steeds meer vrouwen zich be
wust gaan worden van hun eigenwaarde
en geen genoegen meer nemen met een
tweederangs plaats in onze samenleving.
Ménig getrouwde man constateert tot
zijn schrik, dat het zelfs in zijn gezin
fout gaat lopen. Zijn vrouw wil, zeer
tegen zijn zin, ook wei es wat anders
zien dan de keuken en de huiskamer
en solliciteert naar een betrekking. En
niet alleen zijn zoons willen naar de
universiteit of het gymnasium, maar
zijn dochter begint ook al te zeuren.
Dat zijn jongens moeten studeren, ak-
koord, maar zijn dochter trouwt toch
wel. Die behoeft later de kost niet te
verdienen. Meer dan u.l.o. heeft ze niet
nodig.
Dit soort redeneringen doet nog altijd
opgeld. In een partriarchale maatschap
pij moet je de vrouwen niet teveel laten
leren. Zoiets heeft altijd een boeme
rangeffect. Ontwikkelde vrouwen zijn
lastige vrouwen. Dus vooruit, naar de
u.l.o., die dan ook de enige school is.
waar het studierendement van de meis
jes dat van de jongens overtreft. Bij het
V.H.M.O. is de deelname van de meisjes
veel geringer, ofschoon hun studieresul
taten nota bene aanzienlijk beter zijn.
Meer meisjes dan jongens halen hun
einddiploma zonder vertraging. Bijna
40% van de meisjes gaat naar een lager
huishoud- en nijverheidsschool. Maar de
kwaliteit van het l.h.n.o. kan niet wed
ijveren met die van de l.ts. voor jon
gens. Het zijn immers maar meisjes, die
deze scholen bezoeken. Het l.h.n.o. sluit
nauwelijks aan op leerlingstelsels, die
een begonnen beroepsopleiding afsluiten.
Resultaat: een groot deel van deze
meisjes komt terecht in ongeschoolde
baantjes bij het bedrijfsleven. Maar nog
maals, het zijn maar vrouwelijke we
zens waarom het hier gaat. Als de jon
gens maar flink leren, want deze ferme
knapen moeten later de kost verdienen.
Vrouw zelden „baas"
Ook bij het bedrijfsleven is de vrouw
nog onvoldoende in tel. Veel vrouwen
worden niet naar hun capaciteiten be
taald. Niet voor niets zoeken de bedrij
ven zoveel „assistentes", „secretaresses",
en „medewerksters". De salariëring van
deze baantjes is dusdanig, dat er nau
welijks mannen voor te vinden zijn.
Ook de promotiemogelijkheden voor de
vrouw zijn in het bedrijfsleven betrek
kelijk gering. Het aanstellen van ge
huwde vrouwen stuit dikwijls op be
lachelijke bezwaren. Zo wordt beweerd
dat gehuwde vrouwen meer verzuim
hebben, terwijl onderzoekingen reeds
lang het tegendeel hebben aangetoond.
Voor hoge posten wordt zelden een
Het ls naar de gemeenteraad,
waar onze dank nu henen gaat.
Er ls een kloek besluit genomen,
wij zijn aan zware druk
ontkomen.
Want weg is voortaan zorg en
druk,
wij leven vrij vermakeluk.
En alles loopt ineens te hoop,
voor schouwburg en voor
bioscoop
Nu komt bij de belastinghater,
de gang naar circus en theater.
Hij moet voortaan niet bijbetalen,
voor het concert, dus, volle zalen.
Wat een succes, en wat een bol,
de Raad krijgt hiervoor alle lof.
Het is in Soest wel in de haak,
bij de gemeente en 't vermaak.
vrouw uitgekozen. „Je kan van mannen
toch niet verwachten dat zij onder het
gezag van een vrouw willen staan".
Deze mentaliteit, die alleen op wazige
gevoelsredenen berust, is nog steeds niet
achterhaald, ze wordt op alle mogelijke
manieren kunstmatig in stand gehouden.
In verzorgende beroepen zijn betaling
en promotiemogelijkheden van de vrouw
redelijker. Wat een wonder, want daér
heeft men ze nodig. Maar ook hier in-
konsekwenties. Er zijn bijv. veel meer
maatschappelijk werksters dan maat
schappelijk werkers. Maar toch worden
de topfunkties weer vaker door mannen
bezet. Zo woekert het kwaad van de
achterstelling van vrouwen in alle re
gionen van de maatschappij voort.
Waar beginnen
De overheid laat zich hierbij niet on
betuigd. De arbeidsvoorwaarden voor de
gehuwde vrouw zijn over het algemeen
veel ongunstiger dan voor de ongehuwde
werkrachten. Voorzieningen ten behoeve
van gehuwde, werkende vrouwen wor
den niet getroffen, ja nauwelijks bevor
derd. Door het bouwen en outilleren
van kinderdagverblijven e.d. zouden
meer gehuwde vrouwen in de gelegen
heid kunnen worden gesteld om te gaan
werken. De overheid zou dit gemakke
lijk kunnen bevorderen, omdat de kos
ten er altijd weer uitkomen. Vrouwen
die gaan werken, zijn tenslotte beste
klanten voor de belasting. Toch gebeurt
er niets of hoegenaamd niets. Regerin
gen, vakbonden, werkgeversorganisaties,
zij ondernemen nauwelijke iets om de
gestandariseerde meningen over de rol
van de vrouw in onze samenleving te
doorbreken. Maar misschien moet de
emancipatie van de vrouw niet van bo
venaf komen, maar in het gezin begin
nen.
Een researchinstituut in de Amerikaanse staat Kentucky heeft onlangs krediet
van de regering ontvangen voor de ontwikkeling van een trein, die 1600 km per
uur moet kunnen lopen. Die trein zou magnetisch worden aangedreven, in een
luchtledige tunnel lopen en, wanneer h(j z(j topsnelheid heeft bereikt, 30 cm boven
de grond zweven.
Bilderdijklaan 1, Soest, telefoon 3029
Ook in Europa wordt er, zij het op be
scheidener schaal, gewerkt aan de trein
van de toekomst. Want het verkeer tus
sen de continenten mag dan door su
personische vliegtuigen aanzienlijk zijn
versneld, er bestaat nog grote behoefte
aan vervoermiddelen, die middellange
trajekten in snel tempo kunnen afleggen.
Vandaar dat het blad „De Europese Ge
meenschap" pleit voor samenwerking
van de Europese spoorwegmaatschap
pijen teneinde op de meest efficiënte
wijze de mogelijkheden van supersnelle
verbindingen te onderzoeken.
Voor al uw
Heideweg 44 - Soest - 02155-2173
Het door de gemeente aangekochte ter
rein tussen de Generaal Winkelmanstraat
en de Kampweg, zal door de dienst van
Gemeentewerken geëgaliseerd worden en,
voorlopig voor onbepaalde tijd, beschik
baar komen als speelterrein voor de
jeugd. De op het terrein aanwezige bo
men blijven staan.
Woensdagavond heeft de zesjarige dra
ver Sjaantje van de heer C. D. in Soes-
terberg flinke schade aangericht, toen zij
bij de Rademakerstraat op hol sloeg.
De eigenaar, die zijn paard goed kent,
stapte uit voorzorg op de Kampweg van
de sulky, om lopend naast zijn paard
de Rademakerstraat over te steken.
Het beest schrok echter van een passe
rende auto en sloeg op hol, zijn baas
meesleurend. Die moest haar laten gaan,
toen de leidsels braken.
Het paard met sulky rende de Rade
makerstraat over bij het Zwaantje en
holde via de Montgommeryweg, Baten
burglaan en de Sterrenbergweg weer in
Rademakerstraat over de Prof. Lorentz-
laan in. Onderweg ramde zij vier auto's.
Toen zij eenmaal tot staan gebracht was,
schrok zij weer van een passerende
brommer en sloeg zij voor de tweede
maal op hol. Nu kwam ze echter niet
ver, want zij raakte met de achterbenen
verward in de leidsels.
Sjaantje werd licht gewond, de auto's
zijn zwaar beschadigd.
Bij het leren van de vaderlandse ge
schiedenis wordt Nederlandse kinderen
steevast ingeprent dat van oudsher hier
gastvrij werd opgenomen wie zich in
eigen land niet meer thuis kon voelen.
Nu is die neiging tot asiel verlenen niet
zo uniek Nederlands als graag wordt ge
steld en hoeven we maar tot even voor
1940 terug te gaan om te zien dat onze
gastvrijheid nu ook weer niet zo onbe
perkt is geweest altijd, maar ala: iets
van de reputatie die we ons zelf toeme
ten verdienen we wel.
Het asielrecht wordt over de hele we
reld nu ijverig ingeroepen door Ameri
kaanse jongeren die hetzij uit het leger
zijn gedrost, of al de benen namen voor
de oproep kwam.
In Canada zitten er vele duizenden van
de tweede Categorie, in Zweden wemelt
het van de eerste.
Dat zijn vooral in Duitsland gelegerde
militairen die het ervan zagen komen
dat ze naar Vietnam zouden worden
overgeplaatst.
De Zweedse overheid is wellicht niet
erg blij met deze immigranten, maar ze
laat ze toe en helpt ze een beetje, ook
al zijn daardoor de betrekkingen met
Washington aardig verziekt geraakt.
Nederland maakt nu ook kennis met
zo'n geval: Ralph Waver, die van een
Amerikaans oorlogsschip droste nadat
zijn pogingen waren gefaald om erken
ning te krijgen van zijn gewetensbezwa
ren tegen militaire dienst, bezwaren die
vooral waren gestimuleerd door wat in
Vietnam gebeurt.
Hij is niet de enige, maar wel de eerste
die officieel een verblijfs verguning
aanvraagt, de anderen vinden het vei
liger om als een soort onderduikers
vooral in Amsterdam te verblijven.
Die vrezen dat Washington alles wil
doen wat het kan om de gedeserteerden
ijlings in de V. S. voor een krijgsraad
te slepen.
Ze schijnen gelijk te krijgen, hoewel
volgens onze beroemde traditie hun on
gelijk eigenlijk bij voorbaat al vast
moest staan.
Op grond van het zogenaamde N.A.T.O.
-statusverdrag vragen de V. S. uitleve
ring van Waver.
Volgens de normale regels 20U dit niet
mogelijk zijn, dan volgt immers alleen
uitlevering als de immigrant zich schul
dig heeft gemaakt aan misdaden en
daarvan is in dit geval geen sprake.
Het gaat erom dat hier iemand meent
dat hij door zijn overheid gedwongen
wordt dingen te doen in casu militair
te zijn waartegen zijn geweten in op
stand komt, een haast klassiek geval
voor de Nederlandse asieltraditie.
Zweden dat geen N. A. T. O. -lid is, kan
niet onder pressie gezet worden zoals
Nederland en het is daar vrij simpel om
de traditie hoog te houden.
Hier heeft het heel wat juridische voe
ten in aarde, voornamelijk of het sta
tusverdrag nu wel of niet van toepas
sing is.
Helaas minder over de vraag of Neder
land in het algemeen bij het sluiten van
verdragen over internationale samen
werking, zoals de N. A. T. O. inhoudt, er
niet een beetje rekening mee moet
houden dat traditionele vrijheden niet
worden opgeofferd.
Amsterdam-Maastricht in driekwartier
In sommige Europese landen wordt
reeds hard gewerkt aan de trein van de
toekomst. Helaas zijn de initiatieven tot
nog toe niet uitgegaan van de aange
wezen instanties, de spoorwegen, maar
van particuliere bedrijven.
Zo heeft Frankrijk reeds zijn „aerotrain
een luchtkussentrein, aangedreven door
twee gasturbines en een grote schroef.
Sedert de herfst van 1969 rijdt een ex
perimentele aerotrain (capaciteit 80 per
sonen) met een snelheid van ongeveer
300 km per uur op een proeftrajekt ten
noorden van Orleans. De afstand Gro-
ningen-Maastricht zou deze trein dus in
een uur en een kwartier afleggen.
Verder werken de Franse Spoorwegen
aan een z.g. Turbotrain (ca. 500 km per
uur). In Duitsland wordt gewerkt aan
het projekt Transrapid, een magneet-
kussentrein met aandrijving door een
lineaire inductiemotor. Deze Transrapid
is reeds in een vergevorderd stadium.
Zijn topsnelheid ligt rond 500 km per
uur. De afstand Amsterdam-Maastricht
zou met dit gevaarte in drie kwartier
overbrugd kunnen worden.
Ook in andere landen wordt naarstig
gewerkt aan de vervaardiging van een
ultrasnel vervoermiddel met gemiddel
de snelheden van 500 tot 700 km per
uur. Daar men weet dat het traditionele
systeem van op rails lopende wielen
toch nooit boven een topsnelheid van
zo'n 300 km kan uitkomen, zoekt de
research het meestal in systemen waar
in de trein „glijdt" op een luchtkussen
of magnetisch kussen.
Treinennet tussen steden
Vervoerstechnisch gezien is er op de
middelgrote afstanden sprake van een
ernstige lacune. Supersonische vliegtui
gen zijn ideaal wanneer het gaat om zeer
lange afstanden. Ook korte afstanden
legt het vliegtuig sneller af, maar wat
koop je daarvoor als de vliegvelden ver
van het stadscentrum afliggen? Dan wordt
de totale reisduur nog lang. Als je op
vliegveld Eelde uitstapt, ben je nog lang
niet in Groningen en een reisje van
Schiphol naar Utrecht is ook geen lolle
tje. De voornaamste vervoermiddelen
voor de middelgrote afstanden blijven
dus de trein en de auto. Aangezien de
autowegen meer en meer belast raken
zal de trein in de naaste toekomst het
aangewezen transportmiddel worden om
de middellange afstanden te overbruggen.
En hoe sneller die trein gaat, des te beter
natuurlijk. Gedacht wordt aan een trei
nennet tussen de grote Europese steden.
Wanneer men erin slaagt vervoermidde
len met supersnelheden te ontwikkelen,
dan kunnen de passagiers in vrij korte
tijd andere stadscentra bereiken. Een
tocht van Amsterdam naar Köln met een
magneetkussentrein wordt dan een zaak
van enkele uren en wie nog even wil
doorreizen naar München, zal er dan
wanneer hij 'sochtends is vertrokken, nog
ruim voor het avondeten zijn.
Luchtkussentrein
In januari van dit jaar heeft de raadge
vende vergadering van de Raad van Eu
ropa in een resolutie voorgesteld een
eerste luchtkussentreinverbinding aan te
leggen tussen de Europese hoofdkwartie
ren Brussel, Luxemburg, Straatsburgen
Genève. Door de hoge snelheid van zo'n
trein wordt het mogelijk de afstand tus
sen twee steden, die ca. 600 km van el
kaar afliggen, in ongeveer twee uur af
te leggen. Bovendien zou een Europees
net van luchtkussentreinen het gebruik
van vliegtuigen op de middelgrote af
standen doen verminderen. En dat zou
dan weer een belangrijke bijdrage zijn
in de strijd tegen geluidshinder en lucht
vervuiling. Zo ontvouwt zich het perspec
tief van een gigantisch treinennet, waar
de passagiers met supersnelle voertuigen
worden vervoerd. Om een dergelijk ul
trasnel verbindingsnet in Europa in te
zetten, zullen de verschillende landen tot
een hechte, technische samenwerking moe
ten komen, bijvoorbeeld in E.E.G.-ver-
band. Want hoe zouden de Europese
spoorwegmaatschappijen, die allemaal
met verlies werken, ieder afzonderlijk
de kolossale investeringen kunnen op
brengen. die zijn vereist om dergelijke
uiterst kostbare projekten te vervaardi
gen? Helaas worden de nieuwe vervoers
technieken met betrekking tot de ultra
snelle verbinding op middellange af
stand tot nog toe door ieder land af
zonderlijk bestudeerd. Dat betekent ver
spilling van krachten. Bovendien komen
de landen met verschillende systemen
aanzetten en ieder land vecht hard om
zijn systeem geaccepteerd te krijgen.
Vandaar dat de Raad van Europa heeft
aangedrongen op nauwere samenwerking
tussen de lid-staten van de E.E.G. Zo
lang die samenwerking er nog niet is,
zal het nog wel even duren voordat we
kunnen zeggen: „Kom. we gaan vana
vond even heen en weer naar BrusseL"
i
