Soest toen - Soest nu
VERKEERSSPIEGEL
DE REM ER OP
THE BRITISH COLUMBIA BOYS' CHOIR
ZINGT IN SOEST
V.V.V.-nieuws
Het oog gericht op
Noord-Ierland
Spelen op straat
Telef. Brandweer 3333
Politiebureau 444 4
Hoofdagent La Rose 25 jaar
in gemeentedienst
Vrijdag 16 juli 1971
49c jaargang no. 54
Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest
Tel. 2566-5154 - Postgiro 126156
WISO gaat weer
naar België
Dagelijks wordt In ons land gemiddeld
één kind in het verkeer op de weg ge
dood, hetzij op weg naar of van school,
hetzij in de omgeving van de ouderlijke
woning bij het spelen op straat.
Helaas is voor veel kinderen de straat
slechts de enige mogelijkheid om de op
school of in huis opgepropte energie te
ontspannen. De kreet om meer speel
ruimte voor onze kinderen dient door de
stedebouwkundigen goed ter harte te
worden genomen en door de overheid op
ruime schaal te worden gestimuleerd en
Spelen op de rijbaan is verboden, behalve op rijbanen binnen de bebouwde kom
4vaar alleen voetgangers mogen komen. Art. 18 R.V.V.
bevorderd. Het gaat of de leefbaarheid
en de veiligheid van onze kinderen.
Ter wille van de veiligheid van het kind
en van het verkeer in het algemeen is
het spelen op de gevaarlijke rijbaan ver
boden, behalve op een rijbaan van wegen
binnen de bebouwde kom die voor alle
rijverkeer gesloten zijn. Behalve dat, is
het spelen op andere weggedeelten - dus
zelf op voetpaden - verboden als daar
door gevaar of hinder voor het verkeer
kan ontstaan.
Dit speelverbod betekent dat hoe druk
ker het verkeer is, hoe minder gelegen
heid er is tot spelen. Helaas leert de
praktijk dat het noodzakelijk is dat deze
bepalingen wordt nageleefd opdat niet
nog meer kinderen droevig slachtoffer
worden van het steeds toenemende en
steeds onveiliger wordende verkeer.
Hoewel wij elke volwassen weggebruiker
om een zekere mate van clementie wil
len vragen voor de op dit gebied jeug
dige verkeerszondaars omdat wij toch
zelf ook jong zijn geweest, moet toch
gezegd worden hoe teleurstellend het is
wanneer kinderen onder de ogen van
hun ouders onnodig het wegverkeer hin
deren door hun spel op de rijweg, terwijl
daarvoor op het naast gelegen voetpad of
andere gelegenheid in de omgeving vol
doende mogelijkheid is.
Uiteraard is er geen enkele verontschul
diging voor het zo uiterst gevaarlijke
voetballen op de rijweg. Velen werden
daarvan reeds slachtoffer en menige auto
ernstig lakbeschadigd.
Ouders die dit hun kinderen bewust toe
laten; erger nog, daaraan soms zelf mee
doen, schieten ernstig tekort in de ver-
keersopvoeding van hun kind. Ouders,
wees u van uw verantwoordelijkheid be
wust!
Het is vakantietijd en prachtig weer,
dus laten we vandaag niet te zwaar op
de hand zijn. U staat er natuurlijk niet
meer bij stil, maar het is nu zo ongeveer
75 jaar geleden dat de eerste automo
bielen in ons land verschenen. Uit die
tijd eerst een korte anekdote.
Nadat de Haagse fotograaf Adolphe Zim-
merman de eerste was die zich als par
ticulier een auto aanschafte was nummer
twee notaris J. P. Backx uit Wieringer-
waard.
In september 1896 kwam de door hem
bestelde automobiel van de Daimler
Motoren Werke uit Canstatt per trein
aan op het Weesperpoortstation te Am
sterdam. Hij had er drieduizend gulden
voor moeten neertellen, dat was nogal
wat in die tijd. De notaris kwam met
zijn koetsier-chauffeur Dirk Kuiper vol
verwachting naar het Weesperpoortsta
tion, waar hij zijn nieuwerwetse en zo
kostbare bezit van de importeur in ont
vangst zou nemen om er mee naar huis
te rijden. Doch wat zij ook probeerden,
de motor was niet op gang te krijgen,
noch door de notaris, noch door zijn
koetsier, noch door de importeur. Er
moest een monteur van de fabriek uit
Canstatt komen om het vreemde mon
ster leven in te blazen. Dat vergde zeven
dagen, maar die monteur wist de motor
aan het draaden te krijgen. Toen kon
notaris Backx vol trots er in plaatsne
men om de rit naar huis aan te vangen.
In Amsterdam stonden er duizenden
langs de weg om dit uit zichzelf rijden
de monster te aanschouwen en het moest
stapvoets gaan want ervoor en erachter
liepen politie-agenten om de auto vei
lig door de stad te loodsen. De tocht werd
voortgezet via Purmerend, Alkmaar én
Schagen naar Wieringerwaard. Maar zon
der consternatie liep dat niet af. Boeren
sprongen van de bok van hun karren en
vluchtten voor het lawaai en dë rook
pluimen van het monster de weilanden
in. Een Jan Plezier kwam met al zijn
feestende inzittende in een vaart te
recht. want de paarden schrokken.
Het ding reed op de buitenweg dan ook
wel met een vaart van dertig kilometer
per uur! Aan het eind van de dag arri
veerde de trotse" notaris bij zijn huis in
Wieringerwaard.
Dit is het nu 75 jaar oude verhaaltje.
Toen telde ons land twee, aan het eind
van 1896 misschien vier automobielen.
Nu zullen er zo'n vier miljoen particu
liere en vrachtauto's in handen zijn van
onze inmiddels-ruim tweemaal zo grote
bevolking! De problemen die dit groeien
de aantal auto's heeft opgeroepen en. nog
steeds oproept behoeven we u niet .uit
een te zetten. Een van de gevolgen er
van is geweest,- dat honderdduizenden
hectaren grond werden gevergd en enor
me kosten moesten worden gemaakt voor
de aanleg van steeds meer en steeds bre
dere wegen. Wegenaanleg die vaak ten-
koste ging bovendien van prachtig na
tuurschoon. Waarvoor diuzenden bomen
moesten sneuvelen, in de plaats daarvan
de enorme linten van grauw asfalt kwa-
Die ontwikkeling gaat nog steeds voort.
Men krijgt weieens de indruk, dat rijks
waterstaat voor de aanleg van nieuwe
wegen alleen maar op de landkaart kijkt,
daarop het beste tracé uitstippelt en zich
weinig gelegen laat liggen aan de bomen
en het natuurschoon dat voor dit tracé
moet verdwijnen. Pas als natuurbescher
mers er tegen in de pen klimmen en een
alternatief tracé weten aan te geven, be
gint men ook in Den Haag aan mogelijk
behoud van enig natuurschoon te den
ken.
Zo ging het o.a. met nieuwe wegen over
de Veluwe, nu weer via Amelisweerd
bij Utrecht, en enige andere plannen.
Aan de rijksweg Arnhem-Nijmegen be
gon waterstaat onlangs plotseling met
het vellen van een rijke rij bomen, om
dat er weieens een auto tegenop kon
botsen of misschien weieens gebotst is.
Voor. die enkele onvoorzichtigen - want
daar komt het altijd op neer - moesten
die achthonderd bomen, die het grauwe
lint in het landschap nog iets verhul
den, dan maar sneuvelen. Gelukkig kwa
men er protesten en heeft waterstaat het
kappen gestaakt. Maar zo zijn er talloze
voorbeelden te noemen van het na-
tuurbecjerf terwille van het autoverkeer,
terwille van de snelheid en van de on
voorzichtigheid. Met een beetje minder
toegeven aan de maniakken van steeds
meer snelheid en daaraan te koppelen
veiligheid, zou Nederland en zijn bevol
king er niets ongelukkiger aan toe zijn,
integendeel.
De winst van wellicht vijf minuten op
een lange afstand kan toch niet de hon
derden miljoenen guldens en de dui
zenden bomen waard zijn en Nederlands
economie beslissend bevorderen.
Waarom zouden autorijders de altijd be
slissende pressie groep moeten zijn ten
aanzien van het steeds meer overvleu
gelen van steeds meer van onze schaarse
grond en natuurbezit?
Als zij zelf-niet willen repimen, dan
dient op het Binnenhof getracht te wor
den de rem er op te zetten.
Weggebruiker, wie gij zijt: Staan spelen
de kinderen aan gevaar bloot, geef dan
niet alleen signaal maar rem tevens. In
negen van de tien gevallen holt het kind
de verkeerde kant uit, voor uw wielen.
Denk er aan: Kinderen rekenen op u!
uarr-s
Zondagavond geeft het British Columbia
Boys' Choir uit Vancouver (Canada) een
concert in de kerkzaal van het zieken
huis Zonnegloren.
Dit beroemde jongenskoor, dat voor de
tweede maal in hun korte bestaan een
tournee maakt door Europa, bestaat uit
40 zangers, waarvan er 31 de trip mee
maken.
Het koor werd opgericht in 1968. Reeds
in 1969 kwamen zij naar Europa en ga
ven zij in vele landen concerten, ook in
landen achter het ijzeren gordijn, o.m. in
Oost-Duitsland, Polen en Hongarije.
De toernee van dit jaar beperkt zich tot
Nederland en West-Duitsland. In ons
land treden zij 15 maal op o.a. in'Zut-
phen, Maassluis, Bolsward, Zoutelande,
Katwijk, Gouda, Amsterdam, Rotterdam,
Den Haag en ook zondag a.s. in Soest.
De bekende organist Feike Asma is In
Nederland hun vast begeleider.
Maandag _a.s. wordt hen een receptie
aangeboden op de Canadese Ambasade
in Den Haag.
Het repertoir van het koor omvat folk
songs, negrospirituals en sacred songs
veelal van Canadese componisten.
Een gedeelte van het koor in Bilthoven.
Voor de overtocht werd geld verzameld
door de verkoop van grammofoonplaten
(3) en door de steun van „wandel-spon
sors". Voor iedere mijl die leden van het
koor wandelen krijgen zij een bepaald
bedrag van vaste sponsors. Ook voor hun
optreden in Europa ontvangen zij een
vergoeding. Desalniettemin is hun optre
den in Soest voor iedereen gratis toe
gankelijk.
Het koor verplaatst zich met gehuurde
volkswagenbusjes, die bestuurd worden
door de begeleidende stafleden, bestaande
uit de heer en mevrouw Forbes en de
heer en mevrouw I'froerer. Ook een ver
pleegster maakt de gehele reis mee.
Onder leiding van Mr. Forbes repeteert
het koor minimaal driemaal per week.
De leeftijd van de zangers ligt tussen de 8
en 23 jaar, allen zijn op school of uni
versiteit.
Het concert in Zonnegloren op zondag
avond begint om 20 uur en duurt onge
veer 5 kwartier.
Velen zullen dit optredên ongetwijfeld
willen bijwonen.
TV Burg. Grothesiraat. in de richting Nieuwerhoek, vijftig jaar geleden.
Dezelfde plaats nu
Vanuit Huizen kunt U een tweetal
dagtochten per boot maken. Op madndag,
woensdag en vrijdag kunt U zich- naar
Volendam laten varen en op dinsdag,
donderdag, zaterdag bestaat de mogelijk
heid naar Harderwijk te koersen. Een
inlichtingenblaadje vindt U op ons V.V.V.
kantoor.
Als U dan toch even aanwipt, neemt
U dan tegelijk de gestencilde beschrij
ving mee van de drie wandelroutes, die
zo mooi voor de liefhebbers van de wan
delsport zijn uitgezet door de Natuur-
wacht, de Gemeentelijke plantsoenen
dienst en de Utrechtse Heuvelrug-ver
eniging. Dit zijn de gele, de blauwe en
de rode wandeling. Deze drie kunt U
gemakkelijk volgen, omdat U aan de ge
kleurde paalkoppen ziet, hoe U moet lo
pen. Heel jammer is, dat er altijd al te
speelse jongelui zijn, die de met zoveel
zorg gezette paaltjes, vernielen of ver
plaatsen. Wij hopen dat onze eigen
plaatsgenoten hier niet aan mee doen,
maar ons willen helpen, wanneer zij zo'n
kleine of grote ondeugd op heterdaad be
trappen, het verdiende standje te geven.
Wij willen anderen laten genieten van
ons natuurschoon, waar we zelf toch
echt trots op zijn. Een goede herinnering
wordt mede bepaald door een goede ver
zorging.
En dan graag even Uw aandacht voor
de Turkse Folklore Groep, die in het
Jasino Theater te Hilversum op zater
dagmiddag, 24 juli, aanvang 15.00 uur,
een voorstelling zal geven. De Stichting
Bijstand Buitenlandse Werknemers heeft
dit. alles georganiseerd en wij geloven
wel, dat deze groep uit Istanbui voor een
mooie middag gaat zorgen, dus wanneer
U daarvan getuige wilt zijn, komt U dan
op ons kantoor een toegangskaartje ko
pen. De prijzen der plaatsen zijn: ƒ3,
4,en 5,waarvoor U een echte
Turkse show te zien krijgt. En dat zo
dicht bij huis! We zitten nog middenin
de vakantie, genieten dus!
Op 1 augustus a.s. zal hoofdagent La
Rose vijfentwintig jaar in dienst zijn van
de gemeente Soest. Enige tijd geleden
vierde hij zijn 25-jarig ambtsjubileum.
Op 5 juni 1945 kwam hij bij de politie te
Hilversum, vandaar vertrok hij naar
Utrecht en kort daarna werd hij in Soest
benoemd. Frans La Rose is dus vijf
entwintig jaar in één politiekorps en hij
kan veel verhalen.
Eerst deed hij surveillancedienst, maar
de laatste jaren is hij bij de afdeling
vreemdelingendienst en na het vertrek
van hoofdagent Breeschoten wordt hij
ingedeeld bij de verhoordienst.
Hij is ook een trouw lid van de S.P.S.V.
en er wordt nooit tevergeefs een beroep
op hem gedaan.
Het politiekorps en vooral de S.P.S.V.
wenst hem met vrouw en kinderen, een
prettige dag op 1 augustus a.s.
SOESTER
Abonnement per kwartaal ƒ4,50. Buiten Soest per kwartaal ƒ8,—
Verschijnt iedere dinsdag en vrijdag
In Noord-Ierland is het weer een jan
boel, zoals gebruikelijk rond de tijd
dat de protestanten daar herdenkingen
houden van de slag bij de Boyne, waar
Willem II van Oranje de laatste katho
lieke koning Jacob versloeg. Een curieus
historische voorval met wel absurd lang
doorwerkende gevolgen.
De Britse troepen die nu al jaren het
minimum aan orde bewaren in dit ge
bied hebben geen kans gezien hun taak
zonder bloedvergieten te volbrengen en
de spanning is weer tot kookhitte geste
gen.
Uit angst voor ongeregeldheden, die een
burgeroorlog nabij zouden komen vluch
ten zelfs grote aantallen Noord-Ieren
zuidwaarts de Ierse Republiek binnen.
Het schijnt niet alsof er veel ten gunste
veranderd is. Maar is er inderdaad niet
meer gebeurd dan dat een soort bezet
tingsmacht van Engelse militairen tenau-
wernood heeft voorkomen dat de Noord-
Ieren inderdaad de burgeroorlog begon
nen die dicht onder de oppervlakte
broeit?
Een belangrijke verandering is intussen
dat de premier niet meer O'Neill of Chi-
chester-Clark heet maar Brian Faulkner.
Waren zijn voorgangers leden van een
elite die half Iers, half Engels is, Faulk
ner is door en door een Ier. Zeker, hij
is ook een protestant en zijn tegenstan
ders hebben uit zijn politiek verleden
makkelijk een aantal uitspraken kunnen
opdiepen waaruit blijken kan dat hij er
ook niet voor was om katholieken toe
te laten tot overheidsbetrekkingen, of
hun kinderen studiebeurzen te verschaf
fen. Maar intussen komen van hem ook
de redelijkste pogingen om de tegenstel
lingen te overbruggen door wederzijdse
tolerantie.
Geen van zijn voorgangers heeft als hij
de oppositie binnengehaald in de com
missies die de doorslag geven bij het op
zetten van ontwikkelingsplannen voor
Ulster.
Die oppositie, die door kiessysteem en de
numerieke verhouding van de geloofs
groepen niet veel kans heeft ooit in de
regering te komen, kreeg hier een kans
ook inderdaad invloed uit te oefenen op
de toekomstige ontwikkeling van het
land. Een niet onbelangrijke zaak, want
wat Noord-Ierland misschien net zo hard
nodig heeft als rust en orde Is werkge
legenheid. Een groot deel van de bitter
heid nu wordt gevoed door het Idee dat
bij het vergeven der schaarse banen de
katholieken achteraan staan.
Van zijn voorgangers had de oppositie
een dergelijk aanbod om mee te werken
waarschijnlijk niet aanvaard, van Faulk
ner - duidelijk zo Iers als maar iemand
op het hele eiland - deden ze het wel.
Dit samenbrengen van de twee partijen
in voor het land belangrijk ontwikke
lingswerk kan de plaats zijn waar een
begin gemaakt wordt met het slopen
van de geestelijke barricades van wan
trouwen die waarschijnlijk schadelijker
en tevens sterker zijn dan de barricades in
de straten van Londonderry.
Het is zo ongeveer de enige en laatste
hoop die Noord-Ierland nog heeft als de
Britse soldaten lang genoeg de extremis
ten in toom houden, de E.E.G. de eco
nomie laat opleven, en Faulkner kans
ziet te demonstreren dat samenwerking
in verdraagzaamheid mogelijk is. Faulk
ner is optimistisch.
De pessimisten overwegen dat de tijd
gewoon ontbreekt om een kwaad uit te
roeien dat zich meer dan twee eeuwen
heeft kunnen invreten. Hun onverbidde
lijke logica is dat wat nu in Noord-Ier
land gebeurt nog niets is vergeleken bij
wat daar nog te gebeuren staat.
KANTMAN.
Na de geslaagde trip van j.1. woensdag
waarvan elders in deze courant een uit
voerig verslag, gaat de "WISO a.s. woens
dag opnieuw een bezoek brengen aan
onze zuiderburen met als hoogtepunt de
show van Belgisch ongekroonde koning
Bobbejaan Schoepen.
