Soest toen - Soest nu
Dinsdag' 20 juli 1971 49e jaargang no. 55
Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest Tel. 2566-5154 - Postgiro 126156
Het oog gericht op
geknoei van
Harold Wilson
Milieuzorg voor bomen
Rode Kruis verkoop
BESCHERMING TEGEN K0LP0RTEURS
Kans op een
Euro-regering
beter dan ooit
Papieren zakken voor
huisvuil
Groot open springconcours
SVV-JEUGD VERWIERF GROTE FAAM
TIJDENS TOURNEE
„Veenmasker" werd
„Het Soester applaus"
UIT DE
HOGESCHOOL
DER WETENSCHAP
Voorliastrisclie mens
Telef. Brandweer 3 3 3 3
Politiebureau 44 4 4
SOESTE R !()Q U RAN T
Abonnement per kwartaal 4,50. Buiten Soest per kwartaal 8,Verschijnt Iedere dinsdag en vrijdag
Weinig verheffend is de rol die Harold
Wilson thans speelt als leider van de
Britse oppositie. Hijzelf heeft nog als
premier de aanvraag voor het E.E.G.-
lidmaatschap ingediend, maar thans ma
noeuvreert hij zich kronkelend in een
positie om toch maar nee te kunnen zeg
gen in oktober als het Lagerhuis zich
moet uitspreken.
Zijn argument is dat de Conservatieve
regering voorwaarden heeft geaksepteerd
die niet goed genoeg zijn. Een redenering
die geen steek houdt. Diverse voormalige
ministers uit zijn kabinet hebben al ver
klaard dat Labour tevreden geweest zou
zijn als het bereikt had wat Rippon in
Brussel bereikte, onder hen ook (nu
Lord) George Brown, de socialistische
veteraan van Buitenlandse zaken.
Blijft slechts over dat Wilson het gewoon
taktischer vindt nu tegen de E.E.G. te
zijn waar hij eerst zo voor was, omdat
er onder de bevolking nogal wat verzet
is. Met name ook in vakbondskringen en
daarvan uit wordt flinke invloed op de
Labour Party uitgeoefend, ook finan
cieel.
In wazige bewoordingen heeft Wilson
ook laten doorschemeren dat er natuur
lijk landsbelangen zijn, maar dat hij ook
een taak heeft om de partij bij elkaar te
houden. Maar of hij zich nu openbaart
als een man die om wat eventueel ver-
kiezingsgewin de landsbelangen in de
wind laat wapperen, of als een politicus
die op loze gronden zijn ja in nee ver
andert, het is in beide gevallen niet het
beeld van iemand die veel vertrouwen
kan oogsten.
Voor een partikulier is dat van weinig
belang, maar de leider van de Labour
Party is ook de schaduwpremier, de man
die dank zij een verkiezingszege zo het
premierschap zou kunnen opeisen. De
daarvoor benodigde politieke reputatie is
Wilson danig aan het verspelen.
Daar komt dan nog bij dat Labour op
een komend kongres speciaal over het
E.E.G.-lidmaatschap natuurlijk wel bij
meerderheid van stemmen een standpunt
pro of contra kan afkondigen, maar wie
garandeerd dat dit de eenheid in de par
tij redt.
Wilson kan dan wel in bedekte termen
menen dat de eenheid van de partij van
meer belang is dan wat goed of slecht is
voor het land, maar die bedenkelijke
opinie hoeven zijn collega's Lagerhuis
leden zeker niet te delen. En dan stem
men ze tegen het bevel in van de „whip"
toch voor in plaats van tegen. Ze krijgen
dan bonje, dat is gegarandeerd, maar die
gaat wel weer over.
Is in dit opzicht het dubieuze spel van
Wilson zowel zinloos als nutteloos, het
kan ook geen resultaat hebben naar
menselijke berekening.
Premier Heath heeft het taktisch aange
legd en hij bewerkt de opinie van de
bevolking kundig. De kans is groot dat
inderdaad tegen de stemming van okto
ber de gelederen van de „antimarke-
teers" gedund zullen zijn, zo al niet om
dat ze overtuigd zijn dan wel omdat ze
verzet doelloos zijn gaan vinden: het is
toch niet tegen te houden. En dat is
het ook haast niet.
De meeste Conservatieve Lagerhuisleden
zijn voorstanders en met de paar Libe
ralen (en een enkele Labour-rebel, als
dat nodig mocht blijken) krijgt Heath
zijn ja wel.
Hoe onder die omstandigheden een door
gewinterd politicus als Wilson zozeer zijn
geloofwaardigheid en daarmee zijn kan
sen op nog eens een premierschap kan
verknoeien is een ondoorgrondelijk raad
sel.
KANTMAN
In onze gemeente zal een overzicht ge
maakt worden van die bomen, die door
een te nauw aangelegde bestrating, drei
gen te verstikken.
Om een goede zuurstofvoorziening te
verzekeren zal rond de bomen een zgn.
spiegel worden vrijgelaten van ongeveer
60x60 cm, dan wel zullen gatentegels
gelegd worden.
Na de vakanties zal met het opmaken
van het overzicht begonnen worden.
Tot een van de taken van het Neder-
landsche Roode Kruis behoort het Wel
fare werk.
Dit Welfare werk bestaat uit twee delen,
nl. het beroepsgedeelte (bezigheidsthera
peute) en een vrijwillig gedeelte.
De beroepskrachten krijgen een zeer ge
degen opleiding en behoren tot de me
dische teams in de ziekenhuizen.
Het. werk van de Welfare Vrijwilligsters
is gericht op de thuisliggonde chronische
patiënten. Deze aan stoel, huis of bed
gebonden patiënten worden regelmatig
bezocht, om hen d.m.v. verantwoorde
handvaardigheidstechnieken of ander
zins bezig te doen zijn.
Van tijd tot tijd worden nu de door deze
personen vervaardigde artikelen weer
verkocht, om van de daarvoor te ont
vangen gelden weer nieuw materiaal aan
te kunnen kopen.
A.s. donderdag (22 juli 1971) kunt u nu
op de wekelijkse markt op het markt
terrein naast het postkantoor weer di
verse artikelen kopen, die thuis gemaakt
werden.
Het loont altijd zeer de moeite om daar
een kijkje te gaan nemen en eens te zien,
of er ook iets voor u bij kan zijn. Mis
schien moet er toch binnenkort een pre
sentje zijn voor een jarige of aandenken
voor een bepaalde gelegenheid.
De in de verkooptent aanwezige dames
zullen u gaarne adviseren bij uw aanko
pen, want ook hier moge weer gelden:
„Sta achter uw Rode Kruis*'.
Het bjj de Tweede Kamer ingediende wetsontwerp betreffende de kolportage
beoogt argeloze kopers te beschermen tegen overrompeling van gladde, welbe
spraakte kolporteurs. Niet voor niets hebben de bewindslieden van justitie en eco
nomische zaken dit wetsontwerp ingediend.
Herhaaldelijk blijkt dat mensen zich bij
een huisbezoek laten ompraten door een
kolporteur die goederen of diensten op
afbetaling aan de man brengt. De minis
ters hebben het niet aangedurfd om kol
portage voor konstante verkoop onder deze
wet te brengen, maar wel wordt de mo
gelijkheid geboden hierop eveneens een
registratieplicht en een afkoelingsperiode
van toepassing te verklaren.
Zes weken bedenktijd
Moet je de konsument beschermen tegen
de huisverkoop? Ieder volwassen mens
weet toch wat hij wil kopen. Iedereen
weet toch ook dat ondertekening van een
afbetalingskontrakt konsekwenties heeft?
Helaas leert de ervaring telkens weer,
dat vele mensen niet bestand zijn tegen
de veelal zeer agressieve verkooptaktiek
van kolporteurs, die met hun goederen
en diensten verborgen wensen bij de
konsument aanboren en porfiteren van
een zwak moment van hun cliënten. Als
de handtekening gezet is, de kolporteur
vertrokken is komt vaak de spijt, maar
dan is het helaas te laat. Wie een afbeta
lingskontrakt heeft getekend, zit daar
onherroepelijk aan vast.
Volgens het wetsontwerp zal nu de af-
betalingskolportage in enigszins gewij
zigde vorm worden overgeheveld naar
de nieuwe wet.
De belangrijkste wijziging betreft de in
voering van een afkoelingsperiode. De
koper krijgt de mogelijkheid om binnen
zes weken na ondertekeing van het af
betalingskontrakt zijn eens gegeven
Den Haag is in de E.E.G. de kampioen
voor de oorspronkelijke idealen waaruit
het verdrag van Rome is voortgekomen.
Dat wil zeggen dat men via de econo
mie hoopte te groeien naar een staten
gemeenschap waarvan de leden een deel
van hun soevereiniteit overdroegen aan
een gemeenschappelijke instantie: in ty
pisch nationale zaken zou ieder natuur
lijk zijn eigen zaken regelen, maar „sup
ranationaal" moesten de kwesties behan
deld worden die meer dan één land
raakten. Met uiteindelijk dan een echter
Europese regering.
Dat was het toekomstbeeld dat tot de
stichting van de E.E.G. inspireerde en
Den Haag is dit trouwer gebleven dan
enige andere hoofdstad. Tenminste naar
de woorden te oordelen die bijvoorbeeld
minister Luns kwistig 'uitstrooide. Maar
daarbij mag men in het achterhoofd hou
den dat deze forse supranationale uit
spraken ook dienden als een wapen om
het enge nationalisme, van De Gaulle te
bestrijden. De kreten waren wellicht
meer wapen dan echteen geloofsbelijde
nis.
Intussen is - het heeft geen zin het te
ontkennen - het heilige vuur als motor
voor de E.E.G. plaats moeten maken
voor de nuchtere zakelijke afweging van
belangen. Misschien is dit jammer, maar
het is nu eenmaal de realiteit. En de
voornaamste konsekwentie ervan is dat
niemand eigenlijk meer een reële basis
ziet om volgens de oorspronkelijke idea
len de commissie in Brussel te laten uit
groeien tot een echte Europese regering.
Geen gebrek aan durf
Hoewel in menig opzicht vooral de laat
ste jaren situaties zijn ontstaan waarbij
het ontbreken van zo'n Euro-regering
pijnlijk werd gemist: kwesties met de
valuta's bijvoorbeeld, het innemen van
standpunten ten aanzien van het nabije-
oosten, het voeren van een gezamenlijke
lijn bij het leveren van wapens aanlan
den als Zuid-Afrika.
Nu binnen afzienbare tijd het gezelschap
der Zes met de Britten, Noren, Denen
en Ieren wordt verrijkt, zal zich de nood
zaak van zo'n regering - of welke titel
men wil bedenken voor het instituut -
nog knellender laten voelen. En de tijd
lijkt, daar heel geschikt voor.
De E.E.G. heeft niet te kampen met vi
sionaire doordouwers van de oude stem
pel zoals De Gaulle, maar bezit dan kern
figuren in de personen van Brandt, Pom-
pidou en Heath, die bij al hun onder
ling verschillende inzichten wel gemeen
hebben dat het hun niet ontbreekt aan
durf om iets nieuws aan te vatten als
ze op zakelijke gronden ervan over
tuigd zijn dat het goed zou zijn.
Een overweging zou bijvoorbeeld kun
nen zijn dat de tien van de E.E.G. straks
een economische macht zijn van de eer
ste orde, maar door hun verdeeldheid en
gering samenspel op het politieke vlak
niet de daarmee te verwezenlijken in
vloed op het wereldgebeuren kunnen
uitoefenen.
Als er ooit een moment is geweest
waarop het zin had weer eens te wer
ken - en dan niet. zoals voorheen te
knutselen en kissebissen - aan een po
litieke bundeling, dan is het nu.
Papieren zakken voor huisvuil zijn ver
krijgbaar, niet bij gemeentewerken, maar
bij'de kassier van do gemeente op het
gemeentehuis en bij de hulpsecretarie in
Soesterberg.
Zoals langzamerhand wel algemeen be
kend is, wordt huisvuil dat. aangeboden
wordt in plastic zakken niet door de
huisvuilophaaldienst, meegenomen.
Papieren rakken worden op bovenstaan
de kantoren van de gemeente verstrekt
tegen betaling van 0,50.
woord te herroepen. Herroept hij de koop
binnen deze termijn, dan heeft het afbe
talingskontrakt dus geen geldigheid meer.
Daarnaast wordt inplaats van de thans
verplicht gestelde vergunning van bur
gemeester en wethouders een bewijs van
inschrijving bij de Kamer van Koophan
del vereist voor kolporteurs die goederen
of diensten op afbetaling aan de man
brengen.
Bovengenoemde registratieplicht gaat
gelden voor verkopers die bij huis-aan-
huisbezoek afbetalingskontrakten trach
ten af te sluiten en bovendien voor
iedereen die tijdens bustochten en de
monstratie bijeenkomsten kolportage be
drijft. Afbetalingskontrakten, die met een
niet-geregistreerde kolporteur zijn aan
gegaan, hebben geen rechtskracht meer!
Zowel de zaak waarvoor de kolporteur
werkt, als de kolporteur zelf kunnen door
een kolportagestop worden getroffen. De
minister van economische zaken beslist
over het al dan niet uitvaardigen van dit
verbod.
De regeling van de afkoelingsperiode
van zes weken is alleen van toepassing
wanneer de prijs van het gekochte arti
kel beneden een nader vast te stellen
bedrag ligt. Gesuggereerd wordt een be
drag van 100,als grens te stellen.
Een aparte maatregel zou ook de kon
tante verkoop aan een afkoelingsperiode
kunnen onderwerpen Dat lijkt ons wel
nodig ook.
De laatste jaren is er nogal veel te doen
geweest over de kolportagemethode van
tijdschriftenverkopers, boeken- en gram-
mofoonplatenclubs, en instituten van
schriftelijk onderwijs.
Juist deze instellingen maakten zich
veelal schuldig aan agressieve verkoop
praktijken, die uit moreel oogpunt niet
te verdedigen zijn.
Daarom wekt het bevreemding dat de
ministers die de kolportagewet willen in
voeren, juist deze sektor buiten schot
laten.
Het motief is dat boeken, tijdschriften
en dergelijke nu eenmaal nauw te ma
ken hebben met de vrijheid van me
ningsuiting. Die vrijheid wordt door onze
Grondwet nadrukkelijk als een leiding
gevend beginsel voorgeschreven.
De redenering lijkt ons ver gezocht.
Waarom zou de konsument het slacht
offer van die vrije.meningsuiting moeten
worden? En zou die vrije meningsuiting
nou echt zo in het gedrang komen, wan
neer het kolporteren met boeken, tijd
schriften, e.d. ook aan een registratie
plicht en een afkoelingsperiode zouden
worden onderworpen? Het betreffende
wetsontwerp biedt daarom geen efficiën
te en volledige bescherming van de kon
sument. Jammer.
Door de grote veranderingen en verbe
teringen, die de heer J. Laseur, eigenaar
van manege „De Voshoeve" in en bij de
manege heeft laten aanbrengen, moest het
grote jaarlijkse open springconcours eni
ge tijd worden uitgesteld.
De juiste datum hiervoor is nu vastge
steld op zondag 25 juli a.s. en het spring
concours zal worden gehouden in de
ruime springtuin. Aanvang 10 uur.
Er zijn reeds meer dan honderd in
schrijvingen en de heer Laseur rekent
op nog meer deelnemers(sters), zodat een
en ander weer een gezellige dag zal
worden, zowel voor de ondernemer (die
wederom een keur van prijzen ter be
schikking heeft gesteld) als voor de deel-
nemers(sters), waarvan er ook enkele
prijzen ter beschikking stellen.
Ditzelfde hebben ook enige firma's ge
daan.
Het springconcours wordt in drie klas
sen verdeeld, n.1.: Klasse A 90 cm Klas
se B 110 cm. en klasse C 120 cm.
Bii de barrage wordt eenmaal op tijd
gereden.
Toegang tot de springtuin is geheel gra
tis.
De Soester Volleybal Vereniging kan met
trots terugzien op het toernee, dat in de
afgelopen week heeft plaatsgevonden.
Niet minder dan 27 actieve jeugdleden
stapten vrijdagmorgen 9 juli j.1. om
kwart over acht in de bus, nadat zij uit
voerig afscheid hadden genomen van
familie en bestuur, die zich bij de sport
hal hadden verzameld.
Versierd met allerlei feestartiekelen,
teksten en de verenigingsvlag reed de
bus weg richting Ettelbrück. Nog geen
uur na het vertrek bevonden zich onder
het gezelschap enkele personen, die
moeilijkheden kregen met het zingen,
hetgeen te wijten was aan de fantas
tische stemming. Moe van de reis maar
toch enthousiast kwamen de jongeren in
de jeugdherberg aan, waar onmiddellijk
contacten werden gelegd met de daar
reeds aanwezige personen.
Op zaterdag 10 juli werd de strijd aan
gebonden met de volleybalvereniging
C.H.E.V. uit Diekirch. In het bijzijn van
de voorzitter van S.V.V., de heer B. W.
Kolthof en de penningmeester de heer
A. Bosboom, werd op vriendschappelijke
wijze de wedstrijd gespeeld, welke in
totaal ruim 2 uur duurde. Na afloop van
de wedstrijd werd door de vereniging
C.H.E.V. een feestavond aangeboden,
welke gepaard ging met een bezoek aan
de plaatselijke kermis. De heer Kolthof,
die speciaal voor deze ontmoeting naar
Luxemburg was gekomen, overhandigde
aan de voorzitter van C.H.E.V. een ge
schenk namens het gemeentebestuur van
Soest, alsmede een verenigingsvaantje.
In een goede stemming én met de toe
zegging dat in september a.s. een tegen
bezoek kan worden verwacht, ging het
gezelschap terug naar de jeugdherberg.
De zondag en ook de maandag werden
doorgebracht in het zwembad van res
pectievelijk Vianden en Kautenbach, ter
wijl 's-avonds werd feestgevierd.
Op dinsdag 13 julie werd een bezoek ge
bracht aan de hoofdstad Luxemburg.
Daar kwamen de dames van het gezel
schap uit tegen de vereniging C.A.L.L.
Zij werden ontvangen in een grote sport
zaal, waaraan een overdekt zwembad
grensde. In een uitermate boeiende wed
strijd werd van beide zijden leuk ge
speeld, zodat een gelijke puntverdeling
zeer op zijn plaats was.
De volgende dag traden de jongens in
het veld. In het Institut National des
Sports te Luxemburg gingen zij eervol
ten onder tegen de kampioenen van heel
Luxemburg. Ook van deze vereniging
kreeg het gezelschap een leuke attractie.
Zij zijn namelijk uitgenodigd om in sep
tember deel te nemen aan een interna
tionaal toernooi, waaraan Frankrijk,
Duitsland, België en dus nu ook Neder
land zal deelnemen.
Dat deze uitnodiging een reden is om
trots te zijn behoeft natuurlijk niet ver
meld te worden. Tevens ligt het in de
bedoeling om volgend jaar op het He-
melvaartsdagtoernooi de verenigingen
C.H.E.V. en C.A.L.L. uit te nodigen, doch
hierover zal nog nader gecorrespondeerd
worden
Op donderdag vond een komische Voor
stelling plaats. Een voetbalvereniging uit
Duitsland, t.w. S.V. Siegfried, overnacht
te ook in de jeugdherberg. Gedurende de
voorafgaande dagen waren reeds diverse
contacten gelegd met deze jongens, het
geen leidde tot een uitdaging. Afgespro
ken werd dat 's avonds om half acht een
voetbalwedstrijd zou worden gespeeld
tussen de voetbalvereniging, die kam
pioen was geworden van het district,
waar zij was gevestigd, en de jongens
van S.V.V.
Omdat hiermee natuurlijk geen rekening
was gehouden werd door de S.V.V.-jeugd
op gymschoenen gespeeld, wat tegen de
overmacht aan voetbalschoenen natuur
lijk onbegonnen werk was. De eerste
helft eindigde dan ook met een achter
stand van 6-0. In de rust kwam een sup
porter van S.V.V. op het grandiose idee
om de Duitse spelers over te halen hun
voetbalschoenen uit te trekken. Dit luk
te, zodat de tweede helft op blote voe
ten werd uitgespeeld. En ja hoor, het
leek net alsof onze volleyballers profes
sionals waren in de voetbalkunst want
de tweede helft leverde het mooie resul
taat van 1-1 op.
Na afloop werd gezamenlijk een feest in
elkaar gezet, dat duurde tot ongeveer
half twaalf.
Op verzoek van de vereniging S.V. Sieg
fried werd meteen alles in orde gemaakt
om hen over drie weken hier in Soest te
ontvangen, zodat zij tegen S.V.V. een
volleybalwedstrijd kunnen spelen en te
vens tegen één van plaatselijke voetbal
verenigingen een balletje kunnen trap
pen.
Nadat de laatste dag rustig was doorge
bracht om een beetje op verhaal te ko
men werd met tegenzin de terugreis
aanvaard.
Om kwart voor zeven 's avonds konden
de deelnemers op zaterdag 17 juli j.1.
Na een voorspoedige busreis aankomst
aan de sporthal, waar verschillende ou
ders stonden te wachten.
weer hun ouders begroeten, die zich al
lemaal bij de sporthal hadden verzameld.
In de restauratie van de sporthal werd
namens de vereniging nog een drankje
aangeboden, waarna iedereen op sponta
ne manier afscheid nam van hun mede
reizigers, maar vooral van Ans Kok,
Kees Kok, René van Hal en Joke Ma
joor, die gedurende het toernee de lei
ding op zich hadden genomen.
Ook werden natuurlijk de andere leden
van de Jeugdraad bedankt voor de orga
nisatie van dit toernee.
Tot slot gingen allen uiteen met de
wetenschap, dat het volgende jaar weer
een toernee op het programma staat,
maar vooral met het fijne gevoel, dat
S.V.V. een grote faam heeft verworven
in het buitenland.
Na twee jaar met groot succes opgetre
den tezijn onder de originele naam „Het
Veenmasker", heeft deze bruisende, jon
ge toneelvereniging toch gemeend zijn
naam te moeten veranderen. Een naam
die bij velen ten onrechte de indruk
heeft gewekt, zeer nauw verbonden te
zijn met de bewoners-belangenvereni
ging „De Veenbes".
Voor veel inwoners van Soest stond het
vast dat „Het Veenmasker" enkel en al
leen maar optrad voor bewoners van de
Veenbesstraat en dat was mede de reden
dat naar een nieuwe naam gezocht werd.
Die gevonden werd in „Het Soester ap
plaus".
Door deze naamsverandering hopen ar-
tistiek-adviseur Frans van Hooydonk en
tijdelijk zakelijk leider C. de Haan, de
drempel die er ten onrechte bleek et zijn,
te hebben weggenomen. „Het Soester ap
plaus" dat onder de naam „Het Veenmas
ker" nog op de aanplakbiljetten voor het
openluchttheater-zomerprogamma staat
aangekondigd, sluit in augustus dit pro
gamma af met het succes-stuk „Ge
trouwd of niet". Een stuk waarmee zij
al cp verschillende plaatsen buiten Soest
groot „applaus" hebben behaald, hoewel
de opvoering voor de bejaarden in een
van de Soester bejaardentehuizen, zo
wel door leiders als spelers, nog steeds
als de mooiste opvoering wordt gezien.
Fantasten denken dat Zuid-Amerika
100.000 jaar geleden reeds werd bewoond
door de" voorhistorische mens. Niets wijst
erop! Terecht wordt Amerika het nieu
we werelddeel genoemd, ook voor de
voorhistorische mens, die uit een ander
werelddeel (Azië?) naar dat nieuwe le
vensgebied is getrokken. Hoe dit zij, de
jongste dateringen hebben aan het licht
gebracht, dat de i n de grot (prehistori
sche mensen waren doorgaans holbewo
ners) van Ayacuho (in het hoogland van
Peru) gevonden stenen werktuigen en de
daar aanwezige botstukken afkomstig
van grote dieren op grond van de mo
derne radiokoolstofdateringsmethode niet
ouder zijn dan 14.150 jaren.
Zowel de door de oer-Amerikaan gebe
zigde werktuigen als de hiermee bewerk
te beenderen (o.a. van de reuzenluiaard)
stammen uit een veel jongere aardkun
dige periode, t.w. die van de laatste ijs
tijd, dan door sommigen vermoed,
Bedoelde voorwerpen zijn afkomstig uit
de bovenste niveaus van de grot; die uit
de diepere cultuurlagen blijken ten hoog
ste 1000 jaar ouder te zijn. Ziehier de
jongster dateringen van voorwerpen uit
de voorhistorische tijd van de mens in
Zuid-Amerika.
