- en weekendrecreatie
RECREATIETERREIN DRAKESJEIN
RADIKALE OPRUIMING
ARNOULD G. DIEPEVEEN BOUTIQUE
Slechts 4 dagen 4- prijzen: 75,- 50,- f 25,- 10
Vooral voor de natuurliefhebbers
nog unieke mogelijkheden
Politiebureau 444 4
Teleï. Brandweer 3 3 3 3
Toch begint
«1e dagrecreatie
steeels meer te leven
Verschillende
andere
mogelijkheden
DINSDAG 20 JULI 1971
v*; V"
r mtffftt *a*oów t«iwwjt*.t
wmm&m
,W» $ft *KT 0 OE SAS?
NO OE UTRECHTSE HEUVELRUG
MMi* «M «OTR se. «nton. te- «sas
#x
Rembrandtlaan 18 - Telefoon 02155-4785
IN DE SCHADUW VAN DE OUDE KERK
van die plaatsen mogen door particulie
ren betreden worden en borden bij de
verschillende ingangen geven wel aan
wat wel of niet mag.
De bossen rond Lage Vuursche en zelfs
het Baarnse bos, dat ondanks zijn buur
schap met het paleis toch niet zo'n ge
weldige indruk op de bezoekers zal ma
ken, en zeker de picknickplaats „Drake-
stein" mogen we in deze rij niet ver
geten.
Vooral de picknickplaats „Drakenstein"
gelegen aan de Zeven Lindenweg in
Baarn, wanneer men de weg naar Hil
versum volgt, geven de A.N.W.B.-borden
Een bord vol met wat wel en niet mag.
„camping" u de weg heel duidelijk aan,
is een ideale gelegenheid voor dagrecrea
tie. Een volledig omheind terrein met één
auto-inrit en één uitrit en voldoende
parkeergelegenheid met een fraai toilet
gebouw en een royaal voorziene kiosk.
Aan de zijkanten van het terrein kunnen
weer ééndags bungalows worden opgezet
en op verschillende plaatsen staan de
bekende Heuvelrug-roete banken en ta
fels. „Drakenstein" is vooral voor de
automobilisten wat moeilijk bereikbaar,
de wegen zijn wel aan wat egalisering
toe, maar voor fietsers en bromfietsers
zijn er geen problemen.
Vooral voor balspelende kinderen (klim
men en klauteren is wat moeilijker) is
het terrein als het ware geschapen.
Bij goed weer kan men een bezoek bren-
ge aan het onvolprezen natuurbad,
waar het bord „vol" nog nooit opgehan
gen behoefde te worden, en als het op
zaterdag regent, maar dat moet dan wel
tussen 's morgen tien en 's middags vier
uur zijn, de mogelijkheid om een bezoek
te brengen aan het Luchtmachtsmuseum
op de vliegbasis Soesterberg, terwijl we
de Kinderboerderij in het Soesterveen en
het Nationaal Rusthuis voor paarden „De
Paardenkamp" niet mogen vergeten.
Soest heeft bij mooi weer de vakantie
ganger en dan natuurlijk ook de dag
jesmensen bijzonder veel mooie natuur
te bieden.
En mocht u dan toch nog iets anders
willen, op het kantoor van de V.V.V., te
genover het Gemeentehuis, bieden ze u
keus genoeg. Zelfs „Tensen" heeft kant
en klaar diverse oplossingen voor u.
Een prachtig uitzicht over „De Vlasak
kers", met aan de horizon de flats in
Soest en de Amersfoortse toren en hoog
bouw.
Nadat een aantal jaren geleden door de
overheid werd vastgesteld dat Soest en
omliggende plaatsen voorbestemd waren
om als opvangcentrum te gaan fungeren
voor de naar frisse lucht snakkende
„randstadbewoner", is er in de afgelo
pen tijd wel het een en ander veranderd
om die functie inderdaad naar behoren
te kunnen waarmaken.
Natuurlijk is niet iedereen onverdeeld
gelukkig geweest met die maatregel en
zeker de eigenaren en de eigenaresse van
de in Soest nog bestaande campings De
blokhut, De Berkenhof, Het Eekhoornnest
en 'tNest hebben die maatregel als een
regelrechte aanslag op hun al jaren be
staande bedrijven gezien.
Het verlenen van de benodigde vergun
ning wordt ieder jaar opnieuw bezien,
zodat investeringen steeds een grote gok
blijven. Maar men kan niet anders, de
gasten die als het ware op een wacht
lijst staan voor een plaatsje, verlangen
in 1971 nu eenmaal een behoorlijke aan-
Voor de mensen die al jaren in Soest
woonachtig zijn, maar ook voor hen die
er pas wonen, heeft de natuur in de di
recte en wat wijdere omgeving niet veel
geheimen. De „Korte- en Lange Duinen",
de Pijnenburger bossen en de „Paltz"
zijn een open boek. Maar door de be
moeienis van de Stichting „De Utrecht
se Heuvelrug" werd het locale „open
boek" als het ware een bekend en veel
geroemd „natuurreservaat" op nationaal
niveau.
Er werden parkeerterreinen aangelegd,
een eerste vereiste wanneer men tegen
woordig nog iets wil realiseren waar
mensen mee gemoeid zijn, banken en
tafels geplaatst, terwijl toiletgebouwen
en een op sommige plaatsen goed voor
ziene kiosk het geheel compleet maak-
gepaste accomodatie en zijn,, tot op zeke
re hoogte wel bereid om te improviseren,
maar hebben gewoon recht op behoor
lijke voorzieningen, waar zij dan ook
graag voor betalen.
Tot voor enkele jaren bezat Soest een
gemeentelijke camping aan de Soester-
bergsestraat ter hoogte van de spoor
wegovergang bij het station Soestduinen,
die vooral bij Amsterdammers, Rotter-
damers en Utrechters grote be
langstelling en bekendheid genoot. Maar
na het afkondigen van de dagrecreatie
bestemming stond 't lot van de gemeen
telijke camping als eerste direct vast.
Onmiddelijke verdwijning was niet mo
gelijk en door het niet meer toelaten
van nieuwe gasten hoopte men binnen
enkele jaren het aantal vaste klanten
dusdanig snel te zien slinken, dat de
camping zich als het ware zelf zou op
heffen.
Maar de vaste klanten bleven niet weg.
Hun in de omgeving geplaatste zomer
huisjes worden aan het begin van de
zomer weer opgezet en dienen tijdens de
vakantie periode als zomer-residentie
voor een maar heel langzaam minder
ende groep. Al blijft het in dit geval
natuurlijk slechts een kwestie van tijd.
Met de particuliere bedrijven ligt dat
natuurlijk heel anders. Wanneer er geen
vergunning meer wordt afgegeven is het
gebeurd, maar de campingbazen zullen
het er in dat geval beslist niet bij laten
zitten en weten zich gesteund door de
vele honderden gasten die jaarlijks naar
Soest komen om van hun welverdiende
vakantie te genieten.
Natuurlijk trekken de oude tanks en an
dere voertuigen veel belangstelling van
de jeugd.
ten.
Een van de eerste picknickplaatsen die
in Soest werden gerealiseerd was op het
terrein aan de Foekenlaan „Soesterdui-
nen", al jarenlang een bekende trek
pleister in de provincie en vooral op
zomerse dagen het „Zandvoort" van
Soest.
Een enorme vlakte redelijk schoon zand,
omzoomd door vrijelijk toegankelijke
bossen, met in de directe nabijheid ver
schillende horecabedrijven, o.a. Hotel v.d.
Brink en „De Soesterduinen" aan de
Soesterbergsestraat.
Een niet aangeduide mogelijkheid, maar
daarom niet minder aantrekkelijk, zijn de
Korte Duinen", die zich uitstrekken
vanaf het restaurant van diezelfde naam
aan de Birkstraat tot aan de spoorlijn
Soestduinen-Amersfoort en wel als de
achtertuin van het ziekenhuis „Zonne
gloren" gezien mogen worden.
Iets meer in de richting van het vlieg
veld, na het passeren van de niet meer
weg te denken kiosk van de heer Van
Oven, komen we aan weerszijden van de
Van Weerden Poelmanweg de picknick
plaats ,,'t Soester Hoogt" tegen. Aan de
linkerzijde, komend van Soest, weer de
onafscheidelijke houten banken en tafels,
met redelijke gelegenheid voor het opzet
ten van tenten e.d. voor uiteraard een
dagje, al mag u er de volgende dag na
tuurlijk weer terug komen. Aan die lin
kerzijde vormt alleen het goed verzorgde
toilet de „verdere" voorzieningen. De
rechterzijde, de toegangsweg naar het
vliegveld, de voormalige oude weg naar
Utrecht, hoort bij dezelfde picknick-
plaats, met dezelfde tafels en banken,
maar bezit géén toiletgebouw, wat overi
gens wordt gecompenseerd'door het be
kende theehuis bovenop de „bult" met
eigen parkeergelegenheid, die vanaf de
picknickplaats te bereiken is.
Een mini-toeristische trekpleister zou de
uitkijktoren kunnen vormen, ware het
niet dat de in de loop der jaren volledig
uitgegroeide omringende bossen het uit
zicht in alle aangegeven windrichtingen
onmogelijk maakt. Alleen in de herfst,
wanneer de loofbomen hun bladeren
hebben verloren, is er tussen de naald
bomen door nog wel een glimp van de
flats op de Eng en een gedeelte van
Amersfoort te zien.
Gaan we nog verder richting Soester
berg, dan krijgen we nog voor de
Amersfoortsestraatweg bereikt wordt, het
maar bij weinig mensen bekende
militair oefenterrein „De Vlasakkers",
dat tijdens de weekeinden van zonsop
gang tot zonsondergang voor het publiek
is opengesteld.
Naast verschillende mogelijkheden voor
fraaie wandeltochten is er op de van
verkeer vrije wegen een prachtige gele
genheid voor rolschaatsen e.d., terwijl er
volop plaats is voor het neerzetten van
linnen bungalows e.d., natuurlijk weer
voor één dag.
Op het terrein is geen enkele accomo
datie ten behoeve van de recreatie, al
vormen de nog aanwezige oude leger
voertuigen op verschillende punten in
de door de hoogspanningsmasten ont
sierde natuur zeker voor de jeugd een
menige Soester familie de aan natuur
schoon rijke weg naar „Aart Jansen",
aan de andere zijde van de Leusderhei,
wel weten te vinden. Een trekpleister
voor de Leusderhei vormt het parachute
springen, dat regelmatig op zaterdag- en
aantrekking. Jammer is het, dat het ter
rein vanaf de Van Weerden Poelmanweg
niet is aangegeven, zodat onbekenden het
terrein maar heel moeilijk kunnen vin
den. Dit zelfde terrein is voor voetgan
gers ook bereikbaar vanaf de Amers
foortsestraatweg via de ingang nabij
„KiNaBu".
Wanneer we de Amersfoortsestraatweg
oversteken, bereiken we het nationaal
bekende militair oefenterrein de „Leus
derhei", dat eveneens tijdens de week
ends betreden mag worden, waar echter
geen voorzieningen getroffen zijn, al zal
zondagmiddagen plaats vindt aan deze
zijde van de hei. Wanneer er inderdaad
gesprongen wordt, dan is op het terrein
een rijdende snackbar aanwezig.
Dit kan geen volledige opsomming zijn
van de natuur-mogelijkheden in en rond
Soest. Daar zitten we, in vergelijking met
andere plaatsen nog „lekker" dik in. Veel
