EL
O
Uw
vakantie
niet
c
O
O
ca
Cl
"U
O
O
Cl
Cl
O
O
DE VAKANTIE BRENGT
ZON IN UW LEVEN
De Duitse werkende vrouw
heeft het niet zo breed
Spelen met stof
Zelfverloochening
Wist u dat
wmmm
11- -1
(ft
(ft
Ia de Bondsrepubliek wonen 18 mil
joen vrouwen in de leeftijd van 15 tot
60 jaar. Van hen werkt ongeveer de
helft buitenshuis. Van deze 9 000.000
werkende vrouwen worden er zo'n
540.000 niet gesalariëerd omdat ze een
landbouwbedrijfje of een klein winkel
tje exploiteren. Zij „verdienen" dus
wel geld, maar over het algemeen zo
weinig, dat ze er alleen onder behoefti
ge omstandigheden van xunnen leven.
In de groep loontrekkenden telt men:
212.000 vrouwen in overheidsfuncties
(vrouwelijke postboden, vrouwen die
kaartjes knippen bij de spoorwegen,
vrouwelijke ambtenaren); 3,6 miljoen
verkoopsters in grote warenhuizen, ste
notypisten en kapsters; 3,4 miljoen
vrouwelijke arbeiders in fabrieken en
op ateliers.
Appliqueren en borduren zijn vrije
tijdsbestedingen die nooit verouderen.
Het eigenaardige is wèl, dat de interes
se voor deze handwerken af ën toe
zonder enige aanwijsbare oorzaak ver
flauwt, maar vroeg of laat steeds de
kop weer opsteekt.
De laatste jaren is het appliqueer-
«n borduurwerk zowel bij oud als jong
weer helemaal „in". Daarom deed het
ons ook plezier dat er onlangs bij de
Uitgeversmaatschappij Kosmos in
Amsterdam een interessant en leer
zaam boek is verschenen, getiteld
Van al die werkende vrouwen bekle
den slechts 1,7 pet. hoogleraarsstoelen.
Nog slechts een paar jaar geleden
was 90 procent van de professoren er
tegen dat vrouwen deze functie uitoe
fenden.
De inkomens van deze werkende
vrouwen zijn betrekkelijk laag. Eén
van de twee verdient tussen de 300 en
600 mark en geen enkele verdient
meer dan 1200 mark per maand.
Slechts 1,1 pet. van de vrouwelijke ar
beiders valt in de salarisgroep van
800 tot 1200 mark per maand, terwijl
24,4 procent van hun mannelijke colle
ga's tot die groep behoort.
De conclusie welke men uit dit al
les kan trekken is, dat de vrouw ook
in de Bondsrepubliek nog steeds wordt
gediscrimineerd.
„Spelen met stof". De bedoeling van
dit boek is vooral kinderen tot een jaar
of dertien-veertien (zowel meisjes als
jongens) nieuwe ideeën aan de hand
te doen voor het maken van appliqué-
en borduurwerkjes. De duidelijke tekst
is geillustreerd met tientallen voorbeel
den van werkstukken, die alle door
kinderen zijn gemaakt.
Toch heeft u het boek echt niet al
leen voor uw kinderen te kopen, want
„Spelen met stof" kan óók een bron
van inspiratie zijn voor volwassenen
Anne Butler schreef het boek. De prijs
ervan bedraagt 14,50.
De tyd waarin een lelieblanke huid
voor de vrouw een van de zeven
schoonheden vertegenwoordigde is al
lang voorby. En we zijn zoals dat
meestal gaat, van het ene uiterste in
't andere gevallen: wy zyn ware „zon-
aanbidders" geworden. We hadden
ons slechtere gewoontes eigen kunnen
maken, wantde zon bykt een bron van
vreugde te zyn, bovendien nog gezond
heid te schenken en ons uiterlyk aah-
trekkelyker te maken. Doch ondanks
al deze loftuitingen is er een „maar-
tje" verbonden aan het zonnen;
aan het onverstandig nemen van een
zonnnebad, bedoelen we. Een teveel
ineens kan ons een leiyke zonnebrand
bezorgen.
Tóch is het heel goed mogelijk zon
der pijn bruin te worden, maar dan
zult u van twee dingen gebruik moe
ten maken: van uw verstand en van
een huidbeschermende pasta of
vloeistof, beide samengevat onder de
naam „zonnebrandolie". Wat het
verstand betreft gaat het erom, dat u
niet in één dag bruin wilt worden (pro
beert te worden), maar dat u de be
heersing en het verstand hebt de huid
geleidelijk aan het zonlicht te wennen.
Uw huid moet kans krijgen pig-
mentstof te vormen zonder te verbran
den. Want is ze eenmaal verbrand,
dan bent u nog verder van huis. U
moet dan eerst zorgen dat de huid
weer gezond wordt en daarna kunt u
pas van voor af aan beginnen.
Er zijn echter zonnebrandcrêmes en
-vloeistoffen in de handel die het
bruin worden kunnen verhaasten. Uw
drogist uw apotheker en de winkelier
waar u uw cosmetica altijd koopt kun
nen u volledig inlichten overde juiste
zonnebrandolie voor UW huid. Want u
weet toch, dat de gevoeligheid van de
huid voor zonnestralen bij iedereen an
ders is, dat ze afhangt van de dikte
der opperhuid, de intensiteit van de
bloedsomloop en de aard van de pig
mentvorming. Blonde mensen en rood-
harigen hebben meestal een blanke,
gevoelige huid, met minder mogelijk
heden tot pigmentvorming dan donker
blonde en zwarte mensen. Daarom mo
ten zij ook voorzichtiger zijn met het
„aanbidden van de zon". Ze kunnen
tijdens het zonnen beter in beweging
blijven, dan doodstil op dezelfde plek
blijven bakken.
Dus: zonnebaden is gezond, als u
het maar met verstand doet, een goed
anti-zonnebrandmlddel gebruikt en
vooral de eerste keren van het Jaar of
tydens de eerste dagen van een ver-
biyf aan zee of op het water het ver
langen snel bruin te worden wat af
remt.
Wanneer we, door de omstandighe
den gedwongen, een beroep op de hulp
van anderen moeten doen, merken we
dat er slechts enkelen zijn die werke
lijk van harte bereid zijn tot helpen.
Of dat de mensen zijn die dan ook het
meest tijd en de gelegenheid ervoor
hebben? Intgendeel. Het vereist een
bepaald karakter en een bepaalde in
stelling om niet in de eerste plaats ei
gen doch de behoefte te helpen het
zwaarst te laten wegen, om daarna
voor de zich erbij voordoende moeilijk
heden een schikking te zoeken. Na
tuurlijk hebben ook voor zulke men
sen de mogelijkheden om de helpende
hand te bieden een gre)is, hoewel er
bij goede wil vaak heel wat gepres
teerd kan worden. Gelukkig beloont
de goede daad zichzélf, want hoewel
ook zulke bereidwilligen wel eens de
ervaring kennen dat ondank des we
relds loon is, toch zijn het in de regel
de gelukkigste en opgewekste mensen
die de moed en de kracht hebben ei
gen zorgen en moeilijkheden niet al te
zwaar te laten wegen. Ze moeten er
zich echter wel voor hoeden ook weer
geen slaaf te worden van hun hulp
vaardigheid. Daarvan kan immers ook
misbruik worden gemaakt. Er lopen
nu eenmaal heel wat „gemakkélijken"
rond, die zich wel graag zo'n beetje
laten bedienen. En vaak helpen we
aan deze gewoonte een flink handje
mee, als we tonen er een genoegen in
te vinden anderen te „verwennen".
Dit kan af en toe volkomen op z'n
plaats en aardig zijn, maar we moeten
de grenzen wel degelijk in het oog
houden hoe ruim we die overigens
kunnen trekken. Want het is niet zo
gemakkelijk in het velletje van een
ander te kruipen en alles te voelen
wat daarin omgaat. We weten zelf
maar al te goed, hoe we de ene dag
heel anderszijn dan de anderevro
lijker, moediger, sterker ofwel be-
bezwaard en lusteloos. We moeten
evenwel een zekere veerkracht tonen
en onze vaardigheid weten te bewas»
ren door op een rustige en kalme mo
nier de boot af te houden, als toe toer-
kélijk het gevoel krijgen dat men be
zig is misbruik van ons te maken.
Juist door onze eigen tegemoetko
mendheid doet de ander dit vaak ge
heel onbewust. Pas als we er niet op
ingaan zal hij zich afvragen „waar
om" niet. En dan zal hij hopelijk in
zien dat de een niet het knechtje van
de ander hoeft te zijn.
JETTY.
Jeans is de naam voor een ty
pische katoenen stof, dat is bekend
genoeg. Maar weet u ook waar die
naam oorspronkelijk vandaan komt?
Deze stof wer aanvankelijk alleen in
Frankrijk, in de streek Nimes gefabri
ceerd. Ze kreeg de naam „Jeanette",
omdat de machine waarmee van ruwe
katoen draden werden gemaakt zo
heette. Later werd deze naam in Enge
land verbasterd tot „jeans".
In New York hebben bepaalde wa
renhuizen onlangs bruidjes in de gele
genheid gesteld een kopij te kopen
van de bruidsjapon die Patricia Nixon
op haar huwelijksdag heeft gedragen.
Zo'n kopij kostte 100 dollar ongeveer
360 gulden een echt met overdreven
hoog bedrag als u bedenkt, dat men
veelal (in verband met de hoogte van
de salarissen) de dollar in Amerika
even hoog aanslaat als de gulden i»
Nederland.
Of u deze zomer met vakantie naar het buitenland gaat
ofwel lekker in Nederland blijft, of u gaat kamperen dan
wel logeren in een hotel, of u er alleen gewoon maar
een weekend op uittrekt, hoogtepunten van het „er
helemaal uit zijn" zijn dikwijls de maaltijden. Jammer
genoeg wordt juist dan niet altijd de nodige aandacht
aan de hygiëne geschonken, wat wel eens een „buik
griepje" of een zogenaamde zomerdiarree ten gevolge
kan hebben.
De salmonellabacteriën die hiervan meestal de oorzaak zijn, voelen zich
vooral bij hoge (zuidelijke) temperaturen erg prettig en vermeerderen zich
dan snel. In de landen rond de Middellandse Zee, waar de zomers warmer
zijn dan in ons eigen land, bederft voedsel sneller en is de kans op besmet
ting met salmonella nog groter dan in ons eigen land.
Bronnen van besmetting kunnen o.a. zijn: vlees, melk, vis, kip, ijs, rauwe
groente en water. Voedsel dat besmet is met salmonellabacteriën kan er
goed uitzien, goed ruiken en uitstekend smaken! Het voorkomen van voed
selvergiftiging wordt bepaald door drie maatregelen:
Hygiëne
Hygiëne, vermindert de kans dat het voedsel besmet wordt met ziekte
verwekkende bacteriën;
Koeling
koeling, maakt dat er geen massale vermenigvuldiging kan plaatsvinden
van de enkele bacteriën, waarvan de aanwezigheid nauwelijks te vermij
den is;
Verhitting
verhitting, doodt de salmonellabacteriën en maakt in de meest gevallen
ook de bacteriële vergiften onwerkzaam.
Houdt u daarom aan de volgende regels:
1. Om het besmettingsgevaar zo klein mogelijk te houden is een goede
hygiëne onmisbaar. Dus goed handen wassen na het gebruik van het toilet,
vóór u gaat koken en vóór u gaat eten.
2. Het keukengerei en het vaatwerk, ook als u kampeert, afwassen met
héét sop en niet spoelen in dat sprankelende beekje of heldere meertje,
die wel eens minder zuiver water kunnen bevatten dan zo op het eerste
gezicht lijkt.
3. Wat de betrouwbaarheid van het water betreft: in Frankrijk bijvoor
beeld staat nogal eens „eau non potable" op waterpompen of by kranen,
ook in hotels I Dit water is géén drinkwater, dus niet geschikt voor het
wassen van groente en fruit. Twijfelt u in het buitenland aan de kwaliteit
van het drinkwater, drink dan, evenals uw gastheren, het goedkope mine
raalwater (met op zonder prik).
4. Groente en fruit moet u in zuiver water wassen en als u daar niet zeker
van bent in water dat minstens 10 minuten gekookt heeft. Fruit dat daar
voor in aanmerking komt, kunt u ook schillen.
5. Vanzelfsprekend gebruikt u een schone handdoek en laat u geen vuile
thee-, hand- en vaatdoeken slingeren. Spoel ze na gebruik In een sopje uit
en droog ze vlug, liefst in de zon.
6. Medekampeerders die buikpijn en/of diarree hebben weert u uit de
„keuken" en drukt ze extra op het hart hun handen veel en goed te wassen,
zeker na gebruik van het toilet.
7. Daar bacteriën zich bij lage temperaturen niet of moeilijk vermeerde
ren, moeten eten en zeker etensresten koel bewaard worden. Als u kam
peert en meestal geen koelkast bij de hand hebt, is het beslist ongewenst
restjes te bewaren. Een koeltas is geen koelkast en kan er beslist niet voor
gebruikt worden.
8. Uw eten is betrouwbaar als u het snel aan de kook brengt (100 gr. C.)
en het een kwartier laat doorkoken. U zult begrijpen dat u vlees bij warm
weer of in een warm klimaat liever niet rauw of halfrauw moet eten: dus
geen tartaar en biefstuk. Onze Zuideuropese buren doen dit van huis uit
al niet! Proef daarom ook geen rauw gehakt en zorg voor heel schone
handen als u gehakt aanmaakt.
9. Kook op warme dagen zowel losse melk als flessenmelk u!t een aange
broken fles 's avonds door. In de landen rond de Middellandse Zee is het
verstandig om losse èn gepastaurlseerde melk altijd vóór het gebruik te
koken. De veestapels over onze grenzen zijn namelijk niet gegarandeerd
tbc-vrij.
10. Eet liever geen onverpakt ijs dat in een karretje langs de weg verkocht
woTdt: de salmonellabacteriën zijn er nog doller op dan u. En al vermeer
deren deze bacteriën zich door de lage temperatuur niet, hun aantal ls zó
al groot genoeg. Verpakt ijs en schepijs uit een schone, druk bezochte
winkel leveren meestal geen gevaar op.
2. Jacques Esterel heeft de super mini-mode gekoppeld aan unisexmodellen. Hier
twee short-combinaties met baret en Griekse sandalengladiatorenceintuur met
gespen van geslagen koperen schoudertas.
O)
Nauwelijks zijn wij een beetje gewend
aan de hot pants-mode, of in Parijs is
men alweer een stapje verder gegaan
met de mini-mini. Het mini-short bleek
nog niet kort genoeg en de volgende
stap was vanzelfsprekend het broekje met
de negatieve pijpjes. Vandaar dat ]e de
laatste weken in de Franse lichtstad veel
(Jonge) vrouwen ziet lopen in balletpak
jes. Korter kan het echt niet en In de toe
komst zal men dus wel een stapje terug
moeten doen om wat nieuws te bedenken.
En moeten we van de zomer nu allemaal
onze benen blijven tonen, hoe meer. hoe
beter? Geen sprake van. Als ik lelijke
benen had zou ik er tenminste niet over
peinzen. Tenslotte blijft de mode van ons:
wij laten ons niet degraderen tot gemeen
goed van de mode.. We behouden ons het
recht voor de mode zelf te maken of te
vermaken, onze kleren aan te passen aan
ons figuur en ons karakter. Naast de mi-
nlshorts bestaat er altijd nog de zoveel
elegantere rokbroek, de moujikbroek, de
Perzische pofbroek en het fleurige zo
merjurkje-tot-op-de-knie, kledingstukken
welke menige dat wil zeggen „bijna
alle" vrouwen veel eleganter en char
manter zullen afkleden dan die mini-
mlni-toestanden. Gaat u voordat u zich
in het ultra-kort stort In elk geval eerst
„In alle eenzaamheid" eens voor de spie
gel staan en bekijk zowel uw benen als
uw uiterlijk kritisch. Pleeg daarna overleg
met uw man of uw verloofde. Maar om
dat vooral de Jongere garde nog steeds
niet is uitgepraat over de hot pants-mode,
hebben we bij dit artikeltje toch nog maar
een paar creaties laten afdrukken waar
ledereen, ook u been In zal zien, of dat
nou letterlijk of figuurlijk bedoeld is.
1. Een goed
voorbeeld van
van de Parijse
super mini-mo
de. Het is een
ontwerp van
Torrente: een
pakje met kort
broekje in ma
rine - blauw -
oranje - bleu.
