Soest toen - Soest nu
Dinsdag 31 augustus 1971 50e jaargang no. 6
Spinnen veroorzaken bankalarm
Uitgave Drukkerij Smit - Soest Bureau voor redactie en administratie: Van Weedestraat 29, Soest
Tel. 2366-5134 - Postgiro 126156
Nixons noodsprong
Het oog gericht op
de Koninklijke reis
Vijvers in het Colenso-park
worden schoongemaakt
Zondagmiddagtheater
14e opvoering van „Paleis Soestdijk wandel
tocht" opnieuw groot succes
Kunsthandel „De Dissel" gaat na 18 jaar verdwijnen
Jongen uit trein gevallen
Procesverbaal voor
hasjiesj bezit
Meisje stapt vlak voor auto
zebrapad op
Juffrouw Jonker gehuldigd
door wethouder Dijkstra
„Vrede met alle geweld?"
13 september beginnen,
asfalteringswerkzaamheden
aan de Soesterbergsestraat
Koe aan de wandel
Een paar grote spinnen hebben donderdagavond de Soester politie in
staat van alarm gebracht. Verschillende wagens rukten uit naar de
Nederlandse Credietbank aan de Torenstraat, toen het stilalarm van
deze bank in werking trad.
Het gebouw werd omsingeld en iemand klom op het dak vanwaar hij
constateerde dat de rode alarmlamp bij de kluisdeur brandde.
Eenmaal in het gebouw doorgedrongen, wees niets er echter op dat er
ingebroken was. Bij nader onderzoek trof men bij de foto-elektrische
cel voor de kluisdeur enige grote spinnen aan. De politie neemt nu met
zekerheid aan, dat de spinnen de straal van de fotocel hebben onder
broken en zo het alarm in werking hebben gesteld.
„Om herhaling te voorkomen zijn de spinnen uit het gebouw verwijderd",
schreven de rapporteurs in hun dagrapport.
SOESTER
OURANT
Abonnement per kwartaal ƒ4,50. Buiten Soest per kwartaal ƒ8,
Verschijnt Iedere dinsdag en vrjjdag
Een noodsprong? Een sprong in 't duis
ter?
President Nixon is na lang wachten er
eindelijk toe overgegaan een daad te
stellen, en daarmee heeft hij wel de
knuppel in het economische hoenderhok
gegooid!
Wat zou eigenlijk de drijfveer zijn van
deze manipulatie, waartoe Nixon besloot,
alles liever dan eenvoudig de dollar te
devalueren tot op de werkelijke waarde?
Het is zeer de vraag of hier een wel
overwogen economische manoeuvre is
uitgevoerd, dan wel, dat psychologische
faktoren de hoofdrol hebben gespeeld.
De gehele mentaliteit van de gemiddelde
Amerikaan is ingesteld op: bij ons gaat
alles beter.
„The American way of life" zou,
indien in alle andere landen toegepast,
vrede, welvaart en geluk geven. Niet dat
die in Amerika algemeen te vinden, wa
ren, maar een beetje flinke vent maakte
het klaar, en de rest moest zelf maar
Het bezoek van koningin Juliana aan In
donesië is geen zaak d:e zonder kritiek
verloopt - hier niet en daar evenmin.
Een kritiek die er vooral op gericht is
dat het staatsbezoek als politieke daad
min of meer een klopje op de rug lijkt
van het regime in Djakarta en dat is in
alle opzichten niet smetteloos, al was het
maar door de rijkelijke hoeveelheid po
litieke gevangenen die daar nog in kam
pen worden gehouden.
In Nederland zijn velen van mening dat
we president Soeharto daarom niet de
prestigewinst moeten gunnen die hij
maakt doordat we hem een staatsbezoek
waardig achten.
In Indinesië leeft in linkse kringen een
dergelijke opinie: dat het bezoek als het
ware een soort getuigschrift van goed
gedrag is waarmee de president dan ten
onrechte zou kunnen pronken.
Dat is de politieke kant van een zaak.
Nu is de politieke waarde van staats
bezoeken, zelfs in het prestigevlak, te
genwoordig niet meer zo geweldig groot.
Maar aan dit staatsbezoek zit vooral nog
een andere, meer psychologische kant.
In feite had het al direkt moeten gebeu
ren nadat moederland en kolonie uit el
kaar waren gegaan. Maar dat uiteengaan
is begeleid door een reeks spanningen,
die vooral door de kwestie-Nieuw-Gui-
nea haast eindeloos lang voort bleven
duren. En de sfeer bleek ér eenvoudig
niet rijp voor.
Het staatsbezoek van nu is dan ook
eigenlijk de afronding van die onafhan-
kelijkheidstwist: de symbolisering in een
zeker voor de Indonisiërs, in een enigs
zins mythologische sfeer - vele volksver
halen gewagen van de komst van een
blanke koningin - van wat in koude ver
dragstermen al lang geregeld is: twee
volken die hun verhouding van meester
en onderdaan hebben verruild voor een
van vriendschap op gelijke voet.
Was het bezoek om allerlei politieke re
denen dan misschien niet zo bijzonder
aanbevelenswaard, als echte bezegeling
van een keerpunt in de historie van bei
de volken kon het eigenlijk niet gemist
worden. KANTMAN.
zien.
Vooral na Wereldoorlog II, toen het Iso
lationisme van voorheen plaats maakte
voor het voeren van wereldpolitiek in
Europa, Azië en Afrika, gingen de Ame
rikanen zichzelf beschouwen als de red
ders der wereld.
De president, tevens regeringsleider, zal
telkens weer moeten appeleren aan dit
gevoelen. Denken aan de mogelijkheid
dat Amerika eens bakzeil zou moeten
halen, is ketterij. Daarom wordt die on
zalige oorlog in Viëtnam alsmaar voort
gezet. Wat De Gaulle eens waagde: de
koloniën eenvoudig laten schieten, kén
hier niet.
De laatste tijd gaat het Amerika niet
best. Er zijn duidelijke tekenen van in
flatie. Het buitenland begint het ver
trouwen in de dollar te verliezen. De
werkgelegenheid neemt af, de werkloos
heid toe.
Lange tijd heeft Nixon de stelling ver
kondigd dat men dit moest laten uit
zieken, het been kwam vanzelf weer in
't lid, Uncle Sam was kerngezond en vat
te alleen een koutje. Steeds sterker werd
de aandrang op hem uitgeoefend tot het
nemen van maatregelen, al sprak geen
mens over devaluatie van de dollar. Ni
xon bleef nee zeggen.
En nu, net zo plotseling als hij ten aan
zien van China omzwaaide, komt hij met
een stel maatregelen die misschien Ame
rika er weer bovenop zullen helpen,
maar de rest van de wereld tegen de
haren opstrijken. Maatregelen die er toe
zouden kunnen leiden dat de liberalisa
tie-tendens, ingezet met de Kennedy-
ronde verflauwt en dat we weer van
die frisse vrolijke handelsoorlogen krij
gen met bescherming van eigen markt
en invoer-barrières. De klok dus achter
uit!
Waarom niet eenvoudig de dollar terug
gebracht naar het peil waar hij thuisbe-
hoort?
Omdat dit een openlijke erkenning zou
betekenen, dat het fout zat. Veel beter
kan men anderen de schuld geven en
de moeilijkheden maar op anderen af
wentelen. Vele Amerikanen zijn blij met
Nixon's maatregelen, vanuit hun kort
zichtig eigenbelang. In werkelijkheid zet
Amerika zijn leidende rol in het wereld
gebeuren op het spel.
En dan is er nog een motief. Volgend
jaar zijn er presidentverkiezingen. Nixon
'is vast van plan nog vier jaar in het
Witte Huis te blijven.
Daartoe is het allereerst nodig dat het
thuisfront niet moppert. Het hemd is
nader dan de rok. Inflatie en
werkloosheid vormen slecht propaganda
materiaal.
Voorts moet de kiezer de indruk hebben,
dat de president werkelijk een leider is.
Daarvan is tot nog toe niet veel ge
bleken. Men gaat zich haast afvragen
of Nixon, nu de tijd begint te dringen,
geen paardesprongen op het politieke
schaakveld gaat maken. Zijn plotselinge
„Chinese" omzwaai zowel als zijn niet
minder plotselinge economische kracht
toer zouden dan het bewijs van zijn lei
derschap moeten leveren.
Wat de „China-affaire" nog voor nasleep
zal hebben, weet niemand. Het wordt een
ingewikkelde geschiedenis, waarbij oiide
bondgenootschappen in gevaar komen, en
daarmee Amerika's betrouwbaarheid een
vraagpunt wordt.
De economische maatregelen zullen de
landen, die door Amerika worden ge
dwongen tot door hen niet gewenste ma
noeuvres, bepaald niet sympathieker
stemmen.
Wat is Nixon? Een leider, een staats
man? Of alleen maar een door de wel
geverfde, handige partijpoliticus, die
zichzelf en zijn partij kost wat kost er
bovenop wil houden, en gewaagde ma
noeuvres uithaalt in de hoop, dat het
geluk is met de stoutmoedigen?
Voorlopig heeft hij, althans ten aanzien
van het buitenland niet veel naders ge
daan dan verwarring en onrust stichten.
Nabij de splitsing Koningsweg-Becke-
ringhstraat, stond de drumband van
Olympia klaar om de wandelaars op hun
laatste kilometer te assisteren.
De vijvers van het Colenso park, die
steeds meer in verval raken, worden
zeer binnenkort onder handen genomen.
De nu zo goed als droogstaande vijvers
worden uitgebaggerd, schoongemaakt en
uitgediept, waarna een beschoeiing zal
worden aangebracht.
Wat dé oorzaak is van het droogvallen
heeft men nog niet precies kunnen vast
stellen.
Bekend is, dat door de bebouwing van
het Soesterveen de watertoevoer door
het Oude Grachtje minder is geworden,
terwijl mogelijk ook de werkzaamheden
voor de flat bij de ingang van het park
aan de Vredehofstraat van invloed kun
nen zijn geweest.
Met de funderingswerkzaamheden voor
deze flat is men begin juni gestart en
deze zullen met enkele weken voltooid
zijn. Omdat het echter niet zeker is wat
precies de oorzaak is van het droogval
len van de vijvers, zal ook nog bekeken
worden of het aanbrengen van een klei
ne stuw in het Oude Grachtje noodza
kelijk is geworden.
Het krediet dat door de raad beschik
baar werd gesteld, zal binnenkort be
steed worden. Het bureau voorlichting
deelde ons mede, dat meerdere offertes
voor het uitvoeren van de werkzaamhe
den waren binnengekomen.
Volgens de verwachtingen zal dan ook
met ongeveer 14 dagen met het schoon
maken van de vijvers die een diepte
hebben variërend van 50 cm tot 1.20
meter, begonnen kunnen worden. Totaal
zal het werk 3 weken in beslag nemen.
De bomen, zo werd ons verteld, werden
vorige week nog gecontroleerd en lopen
door de lage waterstand nog geen ge
vaar.
Na de restauratie van de vijvers, zal het
hele park onderhanden genomen wor
den, zodat't eind oktober weer goed toe
ven zal zijn in Colenso.
Zondagmiddag 5 september a.s. start de
Soester goochelaar R. de Zeeuw met een
serie goochelvoorstellingen voor kinderen
van 4 tot 12 jaar in het Artishock-ge-
bouw, Steenhoffstraat 46. Gedurende de
hele maand september kunnen de kin
deren (eventueel met ouders) weer te
recht voor een bijzonder plezierige mid
dag bij Artishock. Van 3 tot 4 uur.
In oktober komt Otto van der Mieden
weer met zijn poppentejater en een
splinternieuw spel.
Ondanks het feit dat de minder goede
-apueM pjapuoqajjp ua2uiRads.iooAs.iaaM
laars minder dan vorig jaar naar Soest
brachten, mocht coördinator de heer W.
A. Suman zich toch wel weer een te
vreden man noemen. Voor de veertiende
maal werd de traditionele wandeltocht
gehouden, die ook nu weer deelnemers
uit het gehele land naar Soest bracht.
Onder de deelnemers bevonden zich
wandelaars uit Groesbeek, Rotterdam,
Den Haag, Ede enz. Als vanouds voerde
de tocht langs de mooiste delen van on
ze omgeving met als middelpunt het pa
leis.
De wandelaars kregen een ritmisch hart
onder de riem gestoken door de drum
band van Olympia, die zowel bij vertrek
als aankomst aanwezig was.
De leiding van de tocht was in handen
van de heren L. Vogel en D. Brood,
daarbij waar nodig geassisteerd door de
seniorleden van de vereniging, die uiter
aard niet tot de deelnemers behoorden.
De jeugd van de organiserende vereni
ging nam wel deel aan de tocht, maar
ook buiten mededinging.
Vijf juryleden beoordeelden de prestaties
van de deelnemende groepen. Op de 6
km waren dat er 7, op de 12 km 21; op
de 18 km 3 en op de 25 km 1. Ze kwa
men tot de volgende waardering: 6 km:
1. Dodewero's, Dodewaard, 630 pt.; 2.
W.I.K., Ede, 614 pt.
12 km: 1. Dodewero's, Dodewaard, 440
pt.; 2. W.I.K., Ede, 439 pt.; 3. Steeds
Voorwaarts, Hoofddorp, 423 pt.; 4. D.E.S.,
Rotterdam, 416 pt.
12 km (gehandicapten): 1. Hohenheim,
Apeldoorn, 409 pt.; 2. Hohenheim, Apel
doorn, 395 pt.
18 km: 1. Dodewero's, Dodewaard.
25 km: 1. O.D.I., Groesbeek.
De prijzen werden uitgereikt door het
jurylid Hoek uit Buurmalsen. In zijn
dankwoord richtte hij zich met name
tot de heer W.A. Suman voor de voor
treffelijke organisatie van deze tocht,
waaraan het Rode Kruis belangeloze me
dewerking verleende.
Zaterdag gaan de drie groepen van
„Olympia" naar Oosterbeek voor de ju
bileum Airbornetocht (25e keer). De
„Olympia'-drumband verleent samen met
tientallen muziekverenigingen, haar me
dewerking aan deze tocht.
De drumband en de groepen vertrekken
vanaf de Veldweg om 10.30 uur precies.
„Toen mijn oudste dochter nog niet ge
trouwd was, ging het allemaal wat een
voudiger, maar mijn jongste dochter
voelt er niets voor om kunst en commer
cie samen te laten gaan, en daar het al
leen gewoon niet meer te doen is, was er
geen andere oplossing meer dan ophef
fen". Mevrouw A. R. G. Marcus-Groters,
dertig jaar ervaring in de kunsthandel
met al zijn aanverwante zaken, waarvan
de laatste achttien in Soest, verbaast
zich over het grote aantal reacties dat zij
krijgt na het bekend worden van de
sluiting van „De Dissel" die een grote
bekendheid geniet in het Gooi, maar ook
ver daarbuiten.
„Ach natuurlijk laat het je niet hele
maal onberoerd wanneer je iets gaat
sluiten waar je achttien jaar aan ge
bouwd hebt, maar de mensen moesten
eens weten met hoeveel moeilijkheden
dit soort zaken doen gepaard gaat. Nog
niet eens zo heel veel jaar geleden, ging
het allemaal veel eenvoudiger, de fabrie
ken e.d. leverden toen prompt hun be
stellingen af, maar kom daar nu nog
maar eens om. Je bent dagelijks lange
tijd bezig om vervelende fouten in de
bestellingen, die soms maanden op zich
laten wachten, te herstellen."
Na de sluiting die volgt op een periode
waarin de aanwezige voorraad wordt
uitverkocht met kortingen van 10 tot
25 krijgt „de mevrouw van de kunst
handel" gelegenheid zich te wijden aan
haar liefhebberij, die vooral de laatste
jaren steeds sterker op de achtergrond
werd gedrukt, het beschilderen van lam-
pekappen en het borduren van naar haar
ontwerp vervaardigde japonnen.
„Het klinkt natuurlijk een beetje vreemd,
maar ik ga nu ook meer tijd krijgen
voor het stukje sociaal werk, waarmee
ik de laatste jaren steeds meer valide en
invalide mensen, die op een of andere
manier thuis kunstnijverheidsvoorwerpen
vervaardigen, o.a. kledingstukken en
byoux, ais het ware weer een beetje in
de maatschappij heb gehaald".
Als alle drukte die aan een dergelijke
opheffing kleven achter de rug zijn, ver
dwijnt het gezin Marcus uit Soest rich
ting Eemnes, waar in elk geval wel weer
een atelier ter beschikking van de kunst
zinnige moeder en dochter staat.
„Het prachtige pand, - waar vind je nog
zoiets, - is verkocht aan een jongeman
uit Bussum, die met plannen rondloopt
om er een exclusief restaurant of iets
dergelijks van te maken, maar dat gaat
ons natuurlijk niets aan". Voor mevrouw
Marcus kunnen de laatste weken nu niet
snel genoeg meer gaan, nu de knoop is
doorgehakt moet het maar snel gebeuren
ook.
Soest raakt jammergenoeg weer zo'n
zaak kwijt, die het in het dorpsbeeld
eigelijk niet kan missen. Kunst en com
mercie konden zich in „De Dissel" niet
verenigen.
Vrijdagmiddag is de 12-jarige scholier C.
Olij uit Bussum, ter hoogte van d«
Maatweg, uit de stoptrein Amersfoort-
Amsterdam gevallen. Met zware ver
wondingen werd hij naar het zieken
huis Zonnegloren vervoerd, alwaar hij
enkele uren later is overleden.
Het slachtoffer zat met enkele vriendjes
in de laatste wagon. Volgens verklaring
van deze jongens begaf hij zich naar
het balkon om naar het toilet te gaan.
Toen zij hem uit de trein zagen vallen,
zijn zij naar voren, naar de conducteur
gerend en hebben zij zelf niet aan de
noodrem getrokken.
De trein stond daardoor eerst stil bij de
Torenlaan.
Door bedrijvigheid op de spoorbaan,
stopte ook de trein uit dë richting Am
sterdam.
Inmiddels had een landbouwer, die met
zijn tractor over de overweg bij de
Maatweg reed, het slachtoffer gevonden
en via een passerende automobilist
werd de politie gewaarschuwd. De snel
op gang gekomen hulp heeft echter niet
meer mogen baten.
De spoorwegrecherche heeft de zaak in
onderzoek. Voor een onderzoek naar de
sluiting van de coupédeuren werd de
laatste wagon afgekoppeld.
Procesverbaal werd opgemaakt tegen de
22-jarige J. H. F. v. d. B. uit Soest we
gens overtreding van de opiumwet.
Bij een huiszoeking vond de politie 8
gram hasjiesj.
Vrijdagmiddag heeft de heer Dijkstra
als wethouder van onderwijs mej. Q.
Jonker, onderwijzeres aan de Margriet-
school, gehuldigd in verband met haar
prestaties tijdens de Stoke Mandeville
Spelen in Engeland.
Juffrouw Jonker, sinds haar jeugd ge
handicapt, won tijdens de officieuze
wereldkampioenschappen voor gehan
dicapten, eengouden medaille op de 25
meter rugslag in de nieuwe wereldre
cordtijd van 33.8 sec. en een zilveren op
de 25 meter schoolslag met de tijd 40.6.
Wethouder Dijkstra overhandigde de
wereldrecordhoudster voor haar indruk
wekkende prestaties een boekenbon.
Juffrouw Jonker was vergezeld van
haar ouders, alsmede van de heer Tig-
chelaar, hoofd van de Margrietschool
en enkele leden van de oudercommissie
van de school.
Acte de presence gaven ook de wethou
der Ebbers en enkele leden van de pas
geinstalleerde ouderraad.
De navolgende open brief werd door de
werkgroep Vredesweek van de wereld
winkel aan de Raad van Kerken te
Soëst gezonden.
Geachte Dames en Heren.
Zoals U bekend zal zijn ligt het ook dit
jaar in de bedoeling van het Interker
kelijk Vredesberaad een nationale vre
desweek te organiseren en wel van 19
tot 26 september.
Het thema zal ditmaal zijn „Vrede, met
alle geweld?"
Evenals vorige jaren hebben enkele
mensen zich beraden welke mogelijkhe
den binnen de kerken van de gemeente
Soest hanteerbaar zouden zijn. Dit over
leg vond plaats binnen het kader van
de wereldwinkel te Soest.
Wij zouden het buitengewoon op prijs
stellen indien "U op uw e.k. vergadering
de volgende suggestie zou kunnen be
handelen.
Aangezien de periode van voorbereiding
nog slechts enkele weken bedraagt lijkt
het ons niet meer mogelijk om in de
vredesweek tot duidelijk omlijnde akti-
viteiten te komen. Wel zou in deze week
een begin gemaakt kunnen worden met
de oprichting van een permanent Be
raad voor Vrede en Ontwikkeling, on
der auspiciën van de Raad van Kerken.
In dit Beraad zou deelgenomen kunnen
worden door vertegenwoordigers van de
diverse kerken, deskundigen op het ge
bied van bijv. het onderwijs, leden van
de werkgroep Wereldwinkel e.a.
Naar onze mening is een dergelijk be
raad ook van belang om een nieuwe
impuls te geven aan het streven de ker
ken meer midden in de stromingen van de
ze tijd te plaatsen en duidelijker gestal
te te geven aan de bereidheid een werk
zaam aandeel te leveren in de oplos
sing van de problemen waar wij steeds
meer mee in aanraking komen en waar
wij als Christenen mede verantwoor
ding voor dragen.
De taken van dit soort Beraad zouden,
mede door bredere informatie, ook kun
nen leiden tot duidelijke stellingname.
Wij zullen gaarne na uw e.k. vergade
ring vernemen welke concrete moge
lijkheden U in onze voorstellen aanwe
zig acht.
Namens de werkgroep Vredesweek van
de Wereldwinkel was de brief onderte
kend door de secretaresse Mevrouw J.
Pluvier, Heideweg 5, Soest.
Maandag 13 September hoopt men te
beginnen met de asfaltering van de
Soesterbergsestraat tussen de Birk-
straat en de Eikenlaan.
Het ligt in de bedoeling de le 2 dagen
van die week het huidige wegdek te
verwijderen en direct aansluitend de
asfaltlagen aan te brengen. Vrijdag 17
september moeten de werkzaamheden
voltooid zijn Het ongerief zal dan ook
hopelijk slechts één week duren.
Voetgangers en fietsers kunnen van dit
deel van de Soesterbergsestraat gebruik
blijven maken, het autoverkeer zal om
geleid worden via de Birkstraat en Ei
kenlaan. Een en ander zal duidelijk met
borden worden .aangegeven.
De daarvoor in aanmerking komende
winkeliers krijgen van de gemeente nog
bericht zodat zij tijdig maatregelen kun
nen nemen om aanvoer van voorraden
niet te laten stagneren.
Het 6-jarige meisje I. L. E. B. stapte op
de Nieuweweg vlak voor de bestelauto
van R. S. B. (29) uit Soest het zebrapad
op. Deze kon een aanrijding niet meer
voorkomen. Met een hoofdwond werd
zij door een passerende automobilist
naar Zonnegloren gebracht.
Zondagmorgen is een koe losgebroken
uit een weiland aan de Lange Brink-
weg. Via het Kerkplein en de Dalweg,
waar zij enige tuinen bezocht, belandde
zij bij het bejaardencentrum Groot En-
gendaal, waar de eigenaar, de landbou
wer K., haar liefderijk opving.
De zondagsrust was toen snel hersteld.
Soest blijft landelijk.
